Τα κόκκινα δάνεια του πλανήτη - Παντελής Μπουκάλας

Δεν πρέπει να ’ναι πολλοί όσοι θεωρούν τους καύσωνες πολιτικά συμβάντα. Δεν μιλάω για τις λιγοστές υψηλές θερμοκρασίες του θέρους, με τις οποίες είναι εξοικειωμένη από παλιά η ανθρώπινη εμπειρία, σε χώρες όπως η δική μας. Εννοώ τους εκτός προγράμματος υπερκαύσωνες: τις συχνές πια και παρατεταμένες υψηλότατες θερμοκρασίες, που ταλανίζουν τη Μεσόγειο όσο και τη Βόρεια Ευρώπη, ακόμα και την κατακαιόμενη Αρκτική.

Μαθαίνουμε βέβαια τα ρεκόρ, λ.χ. ότι ο φετινός Ιούλιος ήταν ο θερμότερος στην ιστορία της Γης, όσο καταγράφονται οι θερμοκρασίες. Αυτό όμως δεν μας πείθει να προσθέσουμε μια γλαστρούλα στο μπαλκόνι, να μην πετάξουμε στον κάμπο τις σακούλες των λιπασμάτων που μόλις ρίξαμε στη «βιολογική» καλλιέργειά μας ή να πάψουμε να εμπλουτίζουμε με τα τρύπια δίχτυα μας την τροφή των ψαριών που θηρεύουμε.

Η απάντηση στο ερώτημα γιατί αναπαράγουμε επίμονα ένα μοντέλο ζωής που οδήγησε τον πλανήτη στα όριά του δεν είναι εύκολη. Δεν είναι μία και μόνη δηλαδή. Για τους πιστούς των παραδοσιακών θρησκειών, «έχει ο Θεός», άρα δεν υπάρχει λόγος να αγωνιούμε αν φθείρουμε το δημιούργημά του· θα μεριμνήσει αυτός, όταν κρίνει πως ήγγικεν η ώρα. Για τους πιστούς της νέας θρησκείας που λατρεύει την Αυτορρυθμιζόμενη Γαία, και πάλι περιττεύει η αγωνία· όταν ο φυσικώς νοήμων πλανήτης μας συνειδητοποιήσει ότι φτάνουμε στο κατώφλι του ανεπανόρθωτου, «θα αυτοθεραπευτεί».

Ισως ανακατανείμει τις εύκρατες και τις διακεκαυμένες ζώνες, ίσως η Μύκονος γίνει Αράχωβα και η Αράχωβα Μύκονος (γεωγραφικά, γιατί «πολιτισμικά» τις εξομοίωσε η μόδα), πάντως «θα αυτοθεραπευτεί». Μπορεί η Αγία Γαία να αντιμετωπίσει τους ανθρώπους σαν εξολοθρευτέα μικρόβια ή παράσιτα, αλλά τα ’χουν αυτά οι θεότητες.

Υπάρχουν και απλούστερες εξηγήσεις για τη μη πολιτική προσέγγιση της κλιματικής αλλαγής. Τα κανάλια μας λ.χ. εκμεταλλεύονται το θέμα «καύσωνας» μόνο για να επιδοθούν ενθουσιωδώς στα περίφημα «ρεπορτάζ παραλίας»: ευκαιρία για δωρεάν γυμνό, δηλαδή οπίσθια, οπίσθια, οπίσθια. Στο Διαδίκτυο τα πράγματα είναι χειρότερα: πρόσφατη έρευνα γερμανικού πανεπιστημίου έδειξε ότι περισσότερα κλιματολογικά βίντεο του YouTube είτε αρνούνται γενικά την ύπαρξη κλιματικής κρίσης, θεωρώντας την «προϊόν συνωμοσίας», είτε αμφισβητούν πως είναι ανθρωπογενής.

Εν τω μεταξύ, η ανθρωπότητα εξάντλησε από τις 29 Ιουλίου όλους τους φυσικούς πόρους που θα μπορούσε να ανανεώσει ο πλανήτης για το 2019. Και; Θα δανειστούμε από το 2020.

Πηγή: Καθημερινή

Κέρδη και ζημιές δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς, του Λεωνίδα Βατικιώτη

Με την συμπλήρωση της δεκαετίας από το ξέσπασμα της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008 ας κάνουμε τον απολογισμό που είθισται, μετρώντας κέρδη και απώλειες κάθε πλευράς:

Ο καπιταλισμός στις ΗΠΑ έκλεισε ταχύτατα το ρήγμα που προκάλεσε η κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς, αδυνατώντας ωστόσο να εξασφαλίσει όρους ταχύτερης συσσώρευσης του κεφαλαίου. Είναι εντυπωσιακό πώς κάθε κύκλος ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας υπολείπεται σε δυναμισμό του προηγούμενου. Εξετάζοντας την ετήσια αύξηση του ΑΕΠ, ο τρέχων που ξεκίνησε το 2010 έως το 2017 είχε μέσο όρο ετήσιων ρυθμών ανάπτυξης 2,16%, όταν ο προηγούμενος (2001-2007) είχε 2,45%, κοκ. Καμία επάνοδος λοιπόν, κι ενώ οι πόρτες του οπλοστασίου παραμένουν ακόμη ορθάνοιχτες με τις αυξήσεις των επιτοκίων να είναι άτολμες και οριακές, αφήνοντάς τα στο 2%, πολύ μακράν του επιπέδου του 5% που έτρεχαν τις «ήσυχες μέρες» του 2006, 2007, 2008.

Στην από ‘δω μεριά του Ατλαντικού η κρίση προκάλεσε ρήγματα που δεν έκλεισαν οι επιδόσεις της οικονομίας είναι ακόμη πιο αναιμικές, σε σχέση με τις ΗΠΑ, κι αυτές οφείλονται κατά μεγάλο μέρος στο πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, ύψους 2,5 τρισ. ευρώ. Αλλιώς, για κάθε ευρώ οικονομικής μεγέθυνσης απαιτούνται όλο και περισσότερα ευρώ αύξησης του ισολογισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η αναμενόμενη λήξη του προγράμματος αγοράς εταιρικών και κρατικών ομολόγων και το «ξεφούσκωμα» του ισολογισμού της ΕΚΤ όσο αργεί, με την ελπίδα να συντηρηθούν έστω και οι σημερινοί ρυθμοί, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος να συμπέσει χρονικά με μια απότομη καθοδική φάση του οικονομικού κύκλου στην παγκόσμια οικονομία. (Αυτό που προμηνύει η κατάρρευση Τουρκίας και Αργεντινής…)

Στην από ‘δω μεριά του κοινωνικού στρατοπέδου και δη στην Ελλάδα η κρίση του 2008, που γρήγορα μετεξελίχθηκε σε κρίση δημοσίου χρέους κι από κει σε μια οικονομική και κοινωνική Αποκάλυψη παρασέρνοντας τα πάντα, μια κρίση απ’ αυτές που συμβαίνουν μια φορά στον αιώνα, αποτέλεσε την ιδανική ευκαιρία για την ανατροπή των κοινωνικών ισορροπιών ολόκληρης της μεταπολεμικής περιόδου… Μισθοί, συντάξεις, ώρες εργασίας, δομή του ασφαλιστικού συστήματος, δημόσια οικονομικά, άλλαξαν εκ βάθρων υπό την επίκληση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, που επέβαλλαν οι πιστωτές και στο οποίο ταχύτατα προσαρμόστηκε η ελληνική αστική τάξη, κατά το προσφιλές της συνήθειο. Για τους εργαζόμενους λοιπόν η Λίμαν Μπράδερς εξακολουθεί να καταρρέει. Μάρτυρας η απάντηση του 89% των ερωτηθέντων στην έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ ότι οι πολιτικές λιτότητας θα συνεχισθούν και μετά την λήξη του τρίτου μνημονίου, στις 20 Αυγούστου.

Εξ ίσου βαρύ είναι το αποτύπωμα της κρίσης του 2008 στην ιδεολογία και την κυρίαρχη πολιτική. Εν συντομία, «ο νεοφιλελευθερισμός πέθανε» και όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις «ζήτω ο νεοφιλελευθερισμός»! Τι μας άφησε …χρόνους; Η ιδεολογία του ελεύθερου εμπορίου και των ανοιχτών αγορών όπως άρχισε να επωάζεται με την άνοδο των πολυεθνικών από τη δεκαετία του ’60 για να αναχθεί σε άρθρο πίστης στο πλαίσιο της Συναίνεσης της Ουάσιγκτον και ακρογωνιαίο λίθο του «υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού» και της «παγκοσμιοποίησης που γνωρίσαμε», μετά την κρίση του ‘70. Όπως λοιπόν η κρίση του ‘70 έφερε το νεοφιλελευθερισμό μετά από μια δεκαετία, έτσι και η κρίση του ’08 κόμισε ένα νέο μίγμα στην κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική με εκπρόσωπο τον Τραμπ και τα εξής βασικά γνωρίσματα: ακροδεξιά και ρατσιστική ρητορική, βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, αυξανόμενος προστατευτισμός στο διεθνές εμπόριο, απαξίωση των πολυμερών οργανισμών (ΠΟΕ, ΕΕ, κλπ) με το κέντρο βάρους και αποφάσεων να μεταφέρεται απ’ ευθείας στις ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες που πλέον παύουν να κρατούν τα προσχήματα της τυπικής ισότητας, επαναφορά του ενδεχομένου του πολέμου στην ημερήσια διάταξη, κλπ.

Εν συντομία, τόσο η κρίση του 2008 όσο και οι συνταγές υπέρβασης που προκρίθηκαν προκάλεσαν δομικές αλλαγές ιστορικής σημασίας στο σύγχρονο καπιταλισμό. Όσο γρηγορότερα τις αντιληφθούμε και τις περιγράψουμε τόσο αποτελεσματικότερη θα είναι η αντεπίθεση των δυνάμεων της ζωντανής εργασίας και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

 kommon

Βίντεο-ντοκουμέντο: Πώς Βερολίνο & Τ.Σόρος έστησαν την αναγνώριση των Σκοπίων από Α.Τσίπρα με εκατομμύρια ευρώ

Το 2016, η Γερμανία μέσω του τοπικού υποκαταστήματος της Deutsche Telekom υπέκλεψε χιλιάδες ωρών τηλεφωνημάτων μεταξύ των μελών της συντηρητικής κυβέρνησης και παρέδωσε τα αντίγραφα απευθείας στον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης, Ζόραν Ζάεφ, προκειμένου να τον «σπρώξει» στην εξουσία.

Δύο ήταν οι βασικοί άξονες στους οποίους στηρίχθηκε ο Ζόραν Ζάεφ για να αναλάβει την ηγεσία των Σκοπίων: Το Βερολίνο και το Ίδρυμα της Ελεύθερης Κοινωνίας του Τζορτζ Σόρος, που χρηματοδότησε επί πολλούς μήνες τις διαδηλώσεις κατά της προηγούμενης κυβέρνησης του VMRO-DPMNE.

Αυτό αναφέρει η ιταλική εφημερίδα «La Verita», η οποία φιλοξενεί και βιντεοσκοπημένο υλικό, που δείχνει την υλοποίηση σχεδίου εκατομμυρίων ευρώ από Βερολίνο και Τ.Σόρος για την άνοδο στην εξουσία του Ζ.Ζάεφ, προκειμένου να αποκτήσουν τα Σκόπια το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» και να δοθεί η μακεδονική υπηκοότητα στους Σκοπιανούς και να τους αναγνωριστεί η μακεδονική γλώσσα. 

Τα δύο πρώτα είχαν συμφωνηθεί με την κυβέρνηση Τσίπρα να εκχωρηθούν. Το μόνο που έπρεπε να συμφωνήσει ο Ζ.Ζάεφ ήταν να προστεθεί ο προσδιορισμός «Βόρεια» στην «Μακεδονία» όπως αυτοχαρακτηριζόντουσαν μέχρι τότε τα Σκόπια.

Μέχρι εδώ έχουμε δύο στοιχεία, το ένα γνωστό, το άλλο νέο και τα οποία αφορούν άμεσα την Ελλάδα: Το πρώτο είναι η εμπλοκή Σόρος, που έτσι ή αλλιώς έχει υπό τον έλεγχό του το μόρφωμα των Σκοπίων.

Το δεύτερο είναι ο τρόπος με τον οποίο οι Γερμανοί (που καιγόντουσαν} να «νομιμοποιηθεί το μόρφωμα λόγω της ανάγκης τους να ελέγξουν πλήρως τον βαλκανικό διάδρομο που καταλήγει στο Αιγαίο: Οπως αποκαλύπτει η «La Verita» το τοπικό υποκατάστημα της γερμανικής εταιρεία τηλεπικοινωνιών, Deutsche Telekom υπέκλεψε χιλιάδες ώρες τηλεφωνημάτων μεταξύ των μελών της κυβέρνησης Γκρουέφσκι, για να πετύχει την υπονόμευσή της.

Στην Ελλάδα υπάρχει «τοπικό υποκατάστημα της γερμανικής εταιρεία τηλεπικοινωνιών, Deutsche Telekom»;

Οχι απλώς υπάρχει, αλλά είναι ο μονοπώλιο στις τηλεπικοινωνίες, αφού και οι ιδιωτικές εταιρείες περνούν από κόμβους τους για να «βγάλουν» σήμα: Είναι ο ΟΤΕ!

Καταλαβαίνουμε λοιπόν αν στα Σκόπια λειτούργησε έτσι το τοπικό υποκατάστημα, τι γίνεται στην Ελλάδα (ένα παλαιότερο σχετικό ρεπορτάζ του vice.com για τις υποκλοπές του ΟΤΕ, νυν Cosmote, για λοιγαριασμό της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας BND είναι εξαιρετικά διαφωτιστικό...).

Ας επιστρέψουμε λοιπόν στα Σκόπια: Μετά το ξέσπασμα των διαδηλώσεων που προκάλεσε ο Τ.Σόρος και υποδαύλισε η αποκάλυψη των τηλεφωνικών συνομιλιών, η... Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η εκπρόσωπος της Εξωτερικής Πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι ζήτησαν τη δημιουργία... Ειδικής Εισαγγελίας στα Σκόπια με μοναδικό καθήκον την επαλήθευση των παραβάσεων και τη δίωξη των υπευθύνων για το έγκλημα!

Στη θέση του Ειδικού Εισαγγελέα διορίστηκε μια μέχρι τότε άγνωστη δικαστής, η Κάτιτσα Γιάνεβα, ουσιαστικά υποχείριο των Βρυξελλών,

Ο Ζόραν Ζάεφ παρέδωσε αμέσως όλα τα έγγραφα που κατείχε και η Γιάνεβα ξεκίνησε τις διαδικασίες που οδήγησαν στη φυλάκιση πολλών πολιτικών του, έτσι ή αλλιώς διεφθαρμένου, VMRO, συμπεριλαμβανομένων του πρώην επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας Σάσο Μιγιάλκοφ, και όλων των συνδεδεμένων με την κυβέρνηση Γκρουέφσκι!

Η δικαστική διαδικασία άλλαξε εντελώς την πολιτική σκηνή στη χώρα αφού ο Ζ.Ζάεφ έγινε πρωθυπουργός και η FYROM συμφώνησε να τροποποιήσει το σύνταγμα της, υπέρ της Ελλάδας και να λάβει την ονομασία Βόρεια Μακεδονία.

Ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γκιόργκε Ιβάνοφ, αρνήθηκε να υπογράψει την τροποποίηση του Συντάγματος που προώθησε η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ζάεφ. Ωστόσο, ο κυβερνών συνασπισμός, ενισχύθηκε από τα μέσα ενημέρωσης και την υποστήριξη ολόκληρου του ευρωπαϊκού κατεστημένου και της Ειδικού Εισαγγελέως Κάτιτσα.

Επιπλέον, με την εκλογή του νέου αρχηγού του κράτους τον Απρίλιο, του σοσιαλιστή Στέβο Πενταρόφσκι, υπεγράφησαν όλες οι εκκρεμείς πράξεις. Πριν από λίγες εβδομάδες, ένας τηλεπαρουσιαστής, ο Μπογιάν Γιοβανόφσκι, γνωστός ως «Μπόκι 13», συνελήφθη με την κατηγορία του εκβιασμού.

Το αντικείμενο του εκβιασμού ήταν 8 εκατομμύρια ευρώ που ζητήθηκαν από τον επιχειρηματία Γιορντάν Κάμτσεφ, γιατί αναφέρονταν στο υλικό της Ειδικού Εισαγγελέως Κάτιτσα Γιάνεβα.

Το γεγονός ότι ο γιος της Γιάνεβα ήταν ένας από τους διαχειριστές ΜΚΟ του Τ.Σόρος στο όνομα του «Μπόκι 13», προφανώς είναι συμπτωματικό...

Αποτέλεσμα: Η Γιάνενα παραιτήθηκε! Παρέμεινε απλά στη θέση της μέχρι να διορισθεί ο αντικαταστάτης της.

Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και το δημοσίευμα της σερβικής «Μπλιτζ» για «ροή» δύο εκατομμυρίων ευρώ σε Ελληνες πολιτικούς για να στηρίξουν την «ευρωπαϊκή προοπτική» της «Βόρειας Μακεδονίας» έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του τι έχει συμβεί.

Δείτε και το σχετικό βίντεο που δημοσίευσε η ιταλική εφημερίδα για τον πακτωλό των δωροδοκιών:

pronews

η θάλασσα στο ακρωτήρι - του φωτη μισοπουλου

prose pour une corde tendue

.....και το νευρικό μου σύστημα δίχτυ που στεγνώνει στην παραλία !

ALVARO DE CAMPOS, Θαλασσινή ωδή [1α]

......η αγρύπνια της πόλης κυκλοφορεί στο αίμα μου σαν μέλισσα

OCTAVIO PAZ, O ποταμός [απόσπασμα] [1β]

1.

.....αιώνες με το πρόσωπο στη γη αφουγκράζομαι τα ξέφτια του δια-Κόσμου παίζουμε κάθε νύχτα στα σωθικά μας την ίδια Πράξη τα δόντια χτυπούν πάνω στα χέρια σημείωνα το ανέβασμα του ποτού μέσα στο γυαλί που με ανασηκώνει θαμπό 

μα ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι άνθρωποι ; με την πλάτη στον τοίχο κι όλη τη μακριά νύχτα μπροστά μου κάτι τραβάει το δρόμο του θ' ακολουθούσαν άλλες λέξεις περνώντας το σύνορο

να υποθέσουμε πως δεν υπήρξε που σημαίνει να βεβαιωθούμε ότι υπήρξε τον έπιανα απ' το χέρι και τον έσερνα στο μπαλκόνι όταν τέλειωνε να τρώει άναβε τσιγάρο τα σκυλιά άφηναν ένα πνιγμένο βογκητό απελπισίας αρχίζω να καταβροχθίζω λαίμαργα ψέμματα καυτά όσο διαρκεί η ζωή μου

.....και στον βυθό έχω κατεβεί πάνω από μια φορά με διαφορετικά ψευδώνυμα [παύση τόνος αφηγητή] θέλω ν' ακούσω τη θάλασσα οι φωνές έχουν ησυχάσει στοπ αρχίζω στοπ δεν θα είμαι πια εκεί μη φαντάζεσαι πως μου οφείλεις κάτι η δαντέλα δεν ήταν παρά ένα ξεφτισμένο κουρέλι παρακολούθησα την κίνηση του άλλου χεριού καθώς έκανε να σαλέψει ανεπαίσθητα το βαρύ αδιάβροχο 

πάντα το ίδιο όνειρο η ίδια σιωπή παλιές έσχατες ερωτήσεις από την εποχή που το θέατρο ξέπεσε πριν τον κατακλυσμό χωρίς καμιά θωπεία 

Α' ΓΛΑΡΟΣ : ......μέχρι τη μέρα της υποθετικής μου δυσμένειας δεν μπορώ να καταλάβω οι εσάρπες είναι διασκεδαστικά προκλητικές αλλά σκίζονται εύκολα με το παραμικρό στην κάθε περίπτυξη 

Β' ΓΛΑΡΟΣ : .....σε λίγο με αδιάφορη χροιά στην ομιλία ανασηκώνοντας τα βλέφαρα θα έχουν χαθεί όλα Για τα υπόλοιπα θα δήλωνα αθώος

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ : .......ο άντρας εξακολουθεί να σκέφτεται ο άντρας εξακολουθεί να βλέπει τα χέρια του 

........δεν ήμουν ποτέ παρών ξαναγυρνάω προς το παράθυρο σ' εκείνη την ατέλειωτη ισημερία όμως το τρένο λιγόστεψε ταχύτητα εμείς προχωράμε κι όταν έρθουν όσοι με ήξεραν βιαστικοί βιαστικοί θα υπάρξουν όλα πρώιμα ένα γέλιο βεβιασμένο και διαπεραστικό 

παρ' όλο που δεν έβλεπαν συνήθως τα πράγματα με το ίδιο μάτι 

2.

.....έκανα την άμμο προσκέφαλο ύστερα ερχόταν η παλίρροια η φωνή που κάποτε γέμιζε το στέρνο χανόταν δεν άκουγα παρά μόνο τον άνεμο 

τα θαλασσινά πουλιά τα μεταλλικά χτυπήματα μακριά ενώ έσπαζαν πέτρες τα φώτα της πόλης θα κοίταζα τη νύχτα που χαμήλωνε μπροστά μου σαν πέπλο ο καιρός την άλλη μέρα ήταν τεφρός προχώρησα αρκετούς αιώνες μέσα από στενά χωρίς ούτε μια δημοσιά εκ φύσεως αυτο-ηττημένος    

ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ [2] : ......[γελάει] χρωστώ στην ομήγυρη δυο χιλιάδες χρυσά νομίσματα και το πιστόλι για τις σωστές αποφάσεις Πηγάζουν κατευθείαν απ' τη ματαιοδοξία των περιοίκων [παύση τόνος αφηγητή]

......κάπου κάπου ασκεί γοητεία επάνω μου με στείρες αναμνήσεις ξαναπήγα στο σπίτι με την ελπίδα να βρω την ομπρέλα 

δε θα μιλήσω για τα εμπόδια που μάς έτυχαν στο δρόμο az üresség elpusztíthatatlan spirálja [3]

ΝΙΝΑ ΖΑΡΕΤΣΝΥ [4] : ....ανοιχτό μαύρο για όλη την οικουμένη σε μια προσπάθειαπαλιννόστησης εκ των υστέρων για να προλάβουμε τον έξοχο μηδενισμό ή την απελπισία [μεγάλη παύση]

Α' ΓΛΑΡΟΣ : ......ο καιρός ήταν ωραίος ξεκινήσαμε από μικρά ηλιόλουστα σημεία λιγοσύχναστα εκείνος σπρώχνοντας όμορφα το ποδήλατό του ντύθηκε με μεγαλύτερη προσοχή απ' όσο συνήθιζε δείχνοντας ιδιαίτερη φροντίδα στην επιλογή της γραβάτας 

.......αστεία νύχτα καιροφυλαχτούν οι υστεροφημίες ή θα στοιχειώνουν τα οράματα ομολόγησε πέρα για πέρα κυνικά ο Ουάιλντ στοπ ο Μπάζιλ δεν είχε εχθρούς και πάντα φορούσε απλό ρολόι Waterbury γιατί να τον δολοφονήσουν [5] μόνο μια φορά μου κίνησε το ενδιαφέρον 

[παύση τόνος αφηγητή]

Β' ΓΛΑΡΟΣ : .....προσπάθησα για μια ζωή ολότελα δική μου θα εξαντλήσει τον εαυτό του μέχρι θανάτου εξαιτίας μου δεν θα μιλήσει σε κανέναν αγαπημένος και ανέφικτος εις τον αιώνα αγαπημένη και ανέφικτη εις τον αιώνα

........ασπάζεται τους πάντες σύντροφοι στοπ θα γεράσει με κάποιο θαλασσοπούλι στα χέρια υποχρεωμένος να σταματάει όλο και πιο συχνά καθημαγμένος ξαναβρίσκει την άγνοιά του έπρεπε να μπορούν να εξηγήσουν τα πολλά πρόσωπα Ανάμεσα τους κι εμένα ποιος ήμουν Αlla fin dei conti έτσι επέζησα μέχρι σήμερα χαμηλόφωνα και κρυφά σ' αυτό το κομμάτι της θάλασσας που ήμουν ριγμένος Μέσα σ' ένα βαθύ αδειανό πηγάδι 

3.

......ύστερα ψάχνοντας αργά μπαίνουν ξανά στη γη και σωπαίνουν οι θεοί έχουν αρχή αλλά όχι τέλος ή ένα τραύλισμα νερού και πέτρας παλεύει την ιστορία με τον τρόπο που αφηγούνται οι γυναίκες θα έχουν ένα πέτρινο κορμί στη ραφή του κροτάφου μου ανώνυμα δέντρα θα κουνάνε τα μυστικά τους σε τεράστια σταυροδρόμια

ΝΙΝΑ ΖΑΡΕΤΣΝΥ : [χρησιμοποίησε τα λόγια της Σύμπιλ Βέην σε αντίστιξη] ......Ντόριαν Ντόριαν μη μ' αφήνεις λυπάμαι πολύ που δεν έπαιξα καλά 

εσένα είχα συνέχεια στο μυαλό μου αλλά θα προσπαθήσω ναι θα προσπαθήσω [6] 

Α' ΓΛΑΡΟΣ : ....γι' αυτό τίποτε δεν είναι φανερό όλα είναι σιωπηλά ματαιοπονεί κανείς στη γέννησή του θα γίνω όπως κάτι που δεν ήμουν ανυποψίαστα [μικρή παύση]

Β' ΓΛΑΡΟΣ : ....μπορώ να πω ότι είμαι πιο ελεύθερος τώρα ; δεν ξέρω θα μάθω η βροχή χτυπάει τα τζάμια μιλούσα με μια άλλη φωνή που έλεγε αυτό ή το άλλο σταμάτησα να θαυμάζω απολάμβανα την ήττα μου

[ΣΚΗΝΙΚΟ για το τέλος : .....ως θάνατος περιέχει τουλάχιστο μία αδυναμία προσαρμογής χαμογελούσα σαν να ήμουν κιόλας αλλού ο καιρός μάς ευνοούσε κάποτε έφευγα χωρίς να πω λέξη απερίσπαστος όλ' αυτά είναι μια εξομολόγηση γιατί η ζωή δεν επαρκεί προτού μπω στην κάμαρά μου σκεφτόμουν κάθε παραδοξότητα που αναστάτωνε ή το μόνο που έβλεπα ήταν το ερειπωμένο μου χάραμα έπρεπε να ζήσω με τους ανθρώπους και τη λεία σκιά που εκπέμπουν ένα άρωμα από οσμή λάκας και βερνικιού οι πόλεις των παιδικών θαλασσινών δρόμων ίσως να τραγουδιόταν το πιο μετέωρο τραγούδι του χρόνου]  

Α' ΓΛΑΡΟΣ : .....μείνε θα σου φέρω να φας αρκεί να ξεφορτωθώ τα χειρόγραφά μου 

Β' ΓΛΑΡΟΣ : [κάθεται στο τραπέζι ξεφυλλίζοντας κάποιο βιβλίο τάχα αδιάφορα] Στοπ 

Οι υπόλοιποι έπαιζαν χαρτιά πυροβόλησε ολωνών τις φωνές από το πάτωμα του δωματίου χαμηλά ο ποταμός έλαμπε πέρα απ' τη στροφή έχουμε ζήσει και καλύτερα μ' ένα νεκρό ΓΛΆΡΟ στα μετόπισθεν Στο νυφικό κρεβάτι Ήταν μια άλλη εκδοχή 

ΤΕΛΟΣ

[τα πρόσωπα]

Α' ΓΛΑΡΟΣ

Β' ΓΛΑΡΟΣ

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ

ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ

ΝΙΝΑ ΖΑΡΕΤΣΝΥ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1α] ετερώνυμο του Φερνάντο Πεσσόα, μτφρ. Μαρίνα Παπαδήμα, Ποίηση τ. 11 βλ. και εισαγωγή σΤα πολλά πρόσωπα της μεγαλοφυΐας - μετάφραση Χάρη Βλαβιανού : FERNANDO PESSOA, Ηρόστρατος, Εξάντας 2001

[1β] απόδοση Κώστας Μαυρουδής / ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ τ.33 / 1983

[2] πρόσωπο στον Γλάρο του Τσέχωβ

[3] l' interminabile spirale del vuoto, από την δίγλωσση έκδοση italiano-ungherese : ALBERTO SAVINIO, Il signor Muenster / Primo amore di Bompasto, forditas U. Panczel Eva, NORAN, Budapest 2000 [= η άφθαρτη (ατέλειωτη) σπείρα του κενού]

[4] ο έρωτας του Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς, Γλάρος / Τσέχωβ, ο.π.

[5] OSCAR WILDE, Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ, μτφρ. Βασιλική Κοκκίνου, ένθετο εφημ. ΑΓΟΡΑ, αχρονολόγητο

[6] ο.π.