Η Αριστερά ηττήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ όχι.

Αυτή η φράση παίζει πολύ τώρα τελευταία. Από τότε δηλαδή που μέσα στο κατακαλόκαιρο ο ΣΥΡΙΖΑ είπε να αφήσει πίσω την αντιμνημονιακή του ρητορεία και να συρθεί στην πολυπόθητη συμφωνία που θα απέτρεπε την άτακτη χρεωκοπία μπλα μπλα μπλα.

Ηττήθηκε, λένε, η Αριστερά. Θα συμφωνήσω εν μέρει στο απόφθεγμα, όχι όμως στην εξήγησή του. Πράγματι, κάποια Αριστερά ηττήθηκε, αλλά αυτό δεν έγινε επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε από τη μνημονιακή ντουλάπα.

Αν χαρακτηρίσουμε ήττα της Αριστεράς την μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ τότε θα είναι σαν να αποδεχόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κάποτε, μέχρι τον Ιούλιο συγκεκριμένα, Αριστερός. Ήταν δηλαδή Αριστερός όταν είχε ήδη στελεχώσει μεγάλο μέρος της κοινοβουλευτικής του ομάδας με πρώην πασοκικά λαμόγια. Ήταν Αριστερός όταν δεν είχε αφήσει καπιταλιστικό think-tank απροσκύνητο. Όταν δια στόματος Βαρουφάκη είχε καταργήσει την πάλη των τάξεων. Όταν είχε ήδη υπαναχωρήσει στο δόγμα της πάση θυσία παραμονής στην ευρωζώνη και την ΕΕ.

Ήταν Αριστερός όταν έσβηνε σφυροδρέπανα με φωτοσοπ, όταν έσβηνε μια-μια τις λίγες προεκλογικές του υποσχέσεις, όταν υπουργοί του χόρευαν και τραγουδούσαν αγκαλιά με τους ομολόγους τους από τα πιο στυγνά ιμπεριαλιστικά κράτη. Ήταν Αριστερός όταν είχε κάνει την κατάργηση του μνημονίου, επαναδιαπραγμάτευση. Όταν κάθε τι ριζοσπαστικό στον λόγο του, έπρεπε να φιλτράρεται μέσα από τη δέσμευση της συγκυβέρνησης με ένα σχεδόν ακροδεξιό και σίγουρα χουντικής αισθητικής κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ. Ήταν μήπως Αριστερός ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ξαφνικά όχι μόνο σταμάτησε κάθε αναφορά στους ναζί της Χρυσής Αυγής, αλλά αναγνώριζε τον θεσμικό τους ρόλο στο κοινοβούλιο, μήπως και κόψουν καμιά ψήφο από τη ΝΔ;

Σε ό,τι με αφορά, έχω από πολύ νωρίς γράψει ότι το χειρότερο που θα συμβεί με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι θα ταυτιστεί η έννοια Αριστερά με ό,τι αντιλαϊκό θα έρθει έτσι κι αλλιώς όταν αυτός θα κυβερνήσει. Και αυτός ο κίνδυνος μεγαλώνει όταν κάποιες Αριστερές πολιτικές δυνάμεις, όλον αυτό τον καιρό αντί να ανοίξουν τα μάτια και να δουν τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να αποκαλύψουν το πραγματικό του πρόσωπο φρόντιζαν να κάνουν το κοινό στις κομματικές του συγκεντρώσεις κάτω από την ταμπέλα ενός ΟΧΙ. 

Δεν παρέλειπαν να θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ ως μια πολιτική δύναμη της Αριστεράς που ως τέτοια μπορεί να φέρει μια κάποια αλλαγή στον τόπο, αρκεί να της ασκούμε εποικοδομητική κριτική και να της κάνουμε δίκαιη αριστερή αντιπολίτευση. Πολιτική εκτίμηση…από τα Lidl.

Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η Αριστερά που ηττήθηκε. Όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ποτέ η Αριστερά που κάποιοι ονειρεύτηκαν, ούτε η Αριστερά που κάποιοι φαντάζονταν. Ο αυτοπροσδιορισμός και η μονοπωλιακή χρήση του όρου Αριστερά δεν αρκεί για να κάνει κάποιον Αριστερό. Αυτό τουλάχιστον, όποιος νιώθει και είναι Αριστερός θα έπρεπε να το έχει καταλάβει.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι αυτοί οι οποίοι τώρα επιτίθενται με μανία και συχνά καταφεύγουν σε μη πολιτικές εκφράσεις απέχθειας για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνοι οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν με κάποιο τρόπο κοντά του. Αυτοί που για κάποιο λόγο ένιωθαν «σύντροφοι» με τους ΣΥΡΙΖΑιους. 

Μπορεί να μην ψήφισαν ποτέ ΣΥΡΙΖΑ οι ίδιοι, μπορεί να διατηρούσαν και τότε διαφωνίες, αλλά τουλάχιστον πίστευαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με το μέρος τους, είναι με το λαό. Αυτοί είναι που τώρα αισθάνονται προδομένοι, περισσότερο μάλιστα από τους ίδιους τους ΣΥΡΙΖΑιους. Αυτή η Αριστερά ηττήθηκε, αφήνοντάς μας μια διδακτική παρακαταθήκη: Αριστερά που δεν στοχεύει στη ρίζα του κακού και αναζητά πρόσκαιρες και ευκαιριακές συνεργασίες με τη μορφή προσκόλλησης στο ένα ή στο άλλο εξουσι-αστικό μπλοκ, είναι καταδικασμένη να χάνει.

Γράφει ο 2310net //

"Πηγή:http:atexnos.gr"