Μία συνέντευξη που παραχώρησε ο αναπληρωτής βοηθός γενικός
γραμματέας πολιτικών υποθέσεων του ΝΑΤΟ θα δώσει πολλές απαντήσεις σε θέματα γεωπολιτικού
στρατηγικού σχεδιασμού της συμμαχίας και του γενικότερου παιχνιδιού "μεγάλης
σκακιέρας"
 |
| James Appathurai |
"... Έχουμε, ξεχάσει ποια ειναι τα παραδοσιακά συμφέροντα
Aσφαλείας της Ρωσίας," δήλωσε ο Τζέιμς Απαθουράι, ο Αναπληρωτής Βοηθός
Γενικός Γραμματέας για Πολιτικές Υποθέσεις και την Ασφάλεια στο ΝΑΤΟ στον δημοσιογράφο
Andrej Matisak και στο efenceMatters.org. Και τονίζει οτι “Καμία χώρα του ΝΑΤΟ δε θα σταθεί μόνη της...
Αν συναντήσουν ενα στρατιώτη του ΝΑΤΟ, πρόκειται να συναντήσουν στρατιώτες από
28 χώρες του ΝΑΤΟ ". Υπενθυμίζοντας μας οτι ο πρωθυπουργός της Εσθονίας ειχε
πει οτι στην περίπτωση που έβλεπε "πράσινα ανθρωπάκια" – θα τα
πυροβολούσε!
Το τελευταίο σας tweet ήταν ένα άρθρο που έλεγε οτι η καλη διπλωματία ειναι η κατανόηση της άποψης του άλλου, ακόμη και αν διαφωνούμε. Στην τρέχουσα κρίση, κατανοούμε την άποψη της Ρωσίας;
Νομίζω ότι πολλοί από εμάς, την κατανοούμε αλλα δυστυχώς, ειναι και πολλοί από εμάς που δεν την κατανοούν. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω. Η αίσθησή μου είναι ότι έχουμε ενα πολύ, βασικό πρόβλημα κατανόησης μεταξύ των δυο πλευρών. Είναι σαφές για μένα ότι η Ρωσία μας έχει παρεξηγήσει και πραγματικά πιστεύουν ότι το ΝΑΤΟ προσπαθεί να τους περικυκλώσει. Είναι πρακτικά αδύνατο για μένα να καταλάβω γιατι το βλέπουν ετσι. Από την άλλη πλευρά, ομως νομίζω, εχουμε ξεχάσει ποια είναι τα παραδοσιακά συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας.
Και ποια είναι;
Περιλαμβάνουν μια νεκρή ζώνη. Και η Ρωσία προσπαθεί να αναδημιουργήσει τη νεκρή ζώνη. Είναι προφανές. Και το δεύτερο είναι η βαρύτητα που δινει η Ρωσία στις πυρηνικές της δυνατότητες, που είναι και ο πυρήνας του ρωσικού αμυντικού δόγματος. Μέχρι να κατανοήσουμε αυτά τα δύο πράγματα θα συνεχίσουμε να έχουμε παρεξηγήσεις. Αλλά η τελευταία μου παρατήρηση είναι ότι ακόμα και αν καταλαβαίνουμε την προοπτική της Ρωσίας, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την αποδεχθούμε. Και δεν μπορούμε να δεχθούμε καμία νεκρή ζώνη. Έτσι, πρόκειται να είναι μια πολύ δύσκολη σχέση.
Οποτε θεωρείτε οτι πρεπει να κάνουμε μια συζητηση με τη Ρωσία λέγοντας τους οτι κατανοούμε τη στάση του Κρεμλίνου αλλα οτι δε μπορούμε να τη δεχτούμε οποτε να βρούμε ενα άλλο τροπο. Θα ηταν χρήσιμη μια τετοια συζήτηση;
Μπορούμε να τους πούμε ότι καταλαβαίνουμε τι ζητούν, αλλά δεν μπορούμε να το δεχτούμε. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ενθαρρύνουμε τη Ρωσία να αναγνωρίσει την πολιτική ανεξαρτησία των κρατών, ακόμη και αν επιλέγουν δυτικό προσανατολισμό, ώστε να μην αποτελεί απειλή για αυτούς. Αυτο ειναι ευκολο να το λες βεβαια αλλα πολύ δύσκολο στην πράξη.
Όσον αφορά τους πυρηνική πυλώνες της. Πρώτον, πρεπει να σταματήσει τις πυρηνικές απειλές, όπως κατά της Δανίας πρόσφατα. Κανείς δεν απειλεί τις πυρηνικές δυνατότητες της Ρωσίας. Η αντιπυραυλική άμυνα δεν έχει την ικανότητα να αποτρέψει, ουτε και να υπονομεύσει τις πυρηνικές δυνατότητες της Ρωσίας. Δεν έχουμε διαφορά απόψεων έχουμε απλώς μια διαφορά κατανόησης.
Όπως φαίνεται ομως η Ρωσία απλά δεν ακούει…
Ακούνε, αλλά δεν μας πιστεύουν. Προσφέραμε ένα σύστημα συνεργασίας. Η πρόθεση ήταν να τους βοηθήσουμε να νοιωσουν καλύτερα... Αλλά ξέρετε, όταν πρόκειται για διαφάνεια, για αριθμούς και θέσεις... αν δεν εχουμε διαφορές στις αρχές υπάρχει τρόπος για να καταλήξουμε σε συμφωνία.
Αυτή τη στιγμή, πώς αξιολογεί η Συμμαχία τις σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας; Οδεύουμε προς αντιπαράθεση ή υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας;
Κατά την άποψή μου, υπάρχει ένας πραγματικός κίνδυνος περαιτέρω αποσταθεροποίησης από τη Ρωσία και κατά συνέπεια περαιτέρω εντάσης μεταξύ μας. Γιατί; Θα σας δώσω τρεις λόγους.
1. Αυτό που κάνει η Ρωσία τελευταία. Και αυτό είναι ότι η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. Οι νέες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, η αυξανόμενη εξάρτηση στις πυρηνικές ικανότητες και, φυσικά, η στάση της Ρωσίας απένατι στην Ουκρανία, στη Γεωργία και στη Μολδαβία.
2. Αυτα που λέει η Ρωσία. Και όχι μόνο αυτα που λέει. Παρεμβαίνει κάθε φορά που υπάρχουν ρωσόφωνοι, κάτοχοι ρωσικου διαβατηρίου ή εκει που υπάρχει αυτο το μυστηριώδες ιστορικό ρωσικο έδαφος. Κατι που δεν ειναι και πολύ καλα προσδιορισμένο.
3. Η εξάρτηση της Ρωσίας σε ένα στρατιωτικό δόγμα που επικεντρώνεται στην ασάφεια και την απάτη. Αυτοί είναι οι παράγοντες αποσταθεροποίησης.
Ποια η σημασία του άρθρου 5 για το ΝΑΤΟ στη σημερινή κατάσταση;
Η ορατότητα, του άρθρου 5, έχει αυξηθεί. Αυτό έχει εκδηλωθεί με ένα αριθμό τρόπων.
Πρώτον, τον τριπλασιασμό του μεγέθους της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ. Δεύτερον με την Δύναμη "Αιχμή του Δόρατος", την δυναμη ταχείας αντίδρασης για την αντιμετώπιση των κινήσεων των Ρώσων. Τρίτον με τη τοποθέτηση πολεμικών μονάδων. Πολύ μικρές στρατιωτικές μονάδες σε έξι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και με περισσότερες στο μέλλον. Θα είναι σε θέση να δεχτουν τις προαναφερθείσες δυνάμεις. Και επίσης, ας το παραδεχτούμε, με αυτο τον τροπο καθιερωνουμε την παρουσία μας. Το τέταρτο είναι να εξετάσουμε άλλους τομείς, όπως τον κυβερνοχώρο, και να συνδέσουμε τον κυβερνοχώρο με το άρθρο 5. Το πέμπτο είναι να δούμε το υβριδικό κομμάτι. Τωρα αναπτύσσουμε την αντίδραση μας αλλά στην περίπτωση αυτή, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αναπτύξει τη συνεργασία του με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γιατί;
Η Συμμαχία δεν έχει όλα τα εργαλεία, και η ΕΕ δεν διαθέτει όλα τα εργαλεία. Πρέπει να ειμαστε σε θέση να χρησιμοποιοήσοιυμε ολα τα εργαλεία του ΝΑΤΟ και τα εργαλεία της ΕΕ με συντονισμένο τρόπο για μια αποτελεσματική άμυνα απέναντι στοιν υβριδικό πόλεμο. Έχουμε ήδη ξεκινήσει συζήτηση επ 'αυτού.
Υπάρχει μια συνεχής συζήτηση ότι, αν το ΝΑΤΟ δεν κάνει τίποτα τοτε αυτο ισοδυναμεί με μια πρόσκληση προς τον αντίπαλο, αλλά αν το ΝΑΤΟ κάνει τοτε αυτό θα οδηγήσει επίσης σε κλιμάκωση. Και ειλικρινά, νομίζω ότι οι Ρώσοι είναι πιο πρόθυμοι για κλιμάκωση. Που ειναι λοιπον η ισορροπία μεταξύ των δύο; Και θέτω αυτή την ερώτηση επειδή υπάρχουν ορισμένες διμερείς πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την κατάσταση στην Ουκρανία. Ορισμένες χώρες σκέφτονται σοβαρα το ενδεχόμενο παροχής όπλων στο Κίεβο. Αυτό , φυσικά, δεν είναι πρωτοβουλία του ΝΑΤΟ, αλλά αν ένας σύμμαχος κάνει κάτι τοτε θα επηρεάσει όλους μας αναπόφευκτα. Που ειναι λοιπόν η ισορροποία;
Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Αλλά θα πω μερικά πράγματα. Μια πολύ ισχυρή άμυνα για το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Είναι αδιαπραγμάτευτη. Είναι ζωτικής σημασίας ότι η επικράτειά του ΝΑΤΟ θεωρείται "no-go zone". Αυτή είναι μια σημαντική συμβολή στην ευρωπαϊκή σταθερότητα. Για τη σταθεροποίηση των 28 χωρών του ΝΑΤΟ με ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους. Στη συνέχεια, βέβαια, το ερώτημα είναι τι κάνουμε με τα μέρη που βρίσκονται στο ενδιάμεσο. Τι υποστήριξη παρέχουμε εμεις; Παρέχουμε πολύ στην Ουκρανία, ακόμη περισσότερο στη Γεωργία. Και θα παρέχουμε και στη Μολδαβία. Η Ουκρανία και η Γεωργία είναι πιθανώς πιο ευαίσθητες όσο αφορα τη Ρωσία. Όλο και περισότεροι σύμμαχοι παρέχουν βοήθεια στην Γεωργία και στην Ουκρανία. Κι ετσι πρέπει. Στο ΝΑΤΟ δε θα υπάρξει συναίνεση για παροχή οπλισμού αλλά αν οι σύμμαχοι επιθυμούν να το κάνουν τότε μπορούν να το προσεγγίσουν με τον δικό τους τρόπο και να εξακολουθήσουμε να έχουμε μια ενιαία στάση στη Συμμαχία. Νομίζω, οτι η σωστή ισορροπία υπάρχει.
Η Ουκρανία ως μια χώρα που δεν ανήκει στη Συμμαχία βεβαίως δεν ειναι υπο την προστασία του άρθρου 5. Μεχρι που ειναι διατεθειμένο να φτάσει το ΝΑΤΟ για να βοηθήσει την Ουκρανία;
Πρώτον, θα ενισχύσω την άποψή σας. Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Οπότε δεν τίθεται θέμα συλλογικής άμυνας για την Ουκρανία από το ΝΑΤΟ. Αλλά, ως Συμμαχία είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε πολύ μακρύα όσο αφορα την συνολική μεταρρύθμιση της Άμυνας και της Ασφάλειας της Ουκρανίας…. Αυτοι οι τομείς εχουν άμεση σχέση με την σημερινή κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ουκρανία. Αλλά δεν νομίζω ότι μπορούμε να πάρουμε συναίνεση στο ΝΑΤΟ για να παρέχουμε όπλα και βόμβες. Από την άλλη πιστεύουμε ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχει προκύψει η κατάσταση ήταν ότι, όταν εισχώρησε η Ρωσία, η Ουκρανία ήταν αδύναμη, οι ένοπλες δυνάμεις της δεν ήταν ισχυρές. Και ένας από τους λόγους ήταν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ηταν διεφθαρμένες. Η μεταρρύθμιση είναι εξαιρετικά σημαντική. Και όχι μόνο στον τομέα της Ασφάλειας και της Άμυνας, αλλά και ευρύτερα πολιτικά και οικονομικά. Η επιτυχία της υπεράσπισης της Ουκρανίας εξαρτάται από την υποστήριξη μας, αλλά αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις μεταρρυθμίσεις τους.
Και όμως στο παρελθόν ειχατε επικρίνει την Ουκρανία γιατι δεν κάνει αρκετά.
Ίσως για να είμαι πιο ακριβείς αυτό που είπα ήταν ότι πιστεύουμε ότι η πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας δεχεται την ανάγκη για μεταρρύθμιση, αλλά τα πράγματα για αυτούς κυλανε κάπως αργα. Αυτο που ξερουμε σήμερα ειναι οτι οι καταστάσεις εχουν αρχίσει να αλλάζουν. Ότι τους τελευταίους μήνες έχουν πραγματικά απαλλαγεί απο ανθρώπους που έπρεπε να φύγουν και θέτουν σε εφαρμογή ενα καλύτερο σύστημα. Βλέπουμε μεταρρυθμίσεις να αρχίζουν να λαμβάνουν χώρα και σε χαμηλότερο επίπεδο.
Μερικά ουκρανικά τάγματα θεωρούνται φασιστικά από τη Ρωσία. Συνήθως είναι μια υπερβολή, αλλά υπάρχουν σαφώς ορισμένα εθνικιστικά στοιχεία στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. Ανησυχεί για το γεγονός αυτο το ΝΑΤΟ;
Κάθε έθνος στο ΝΑΤΟ επιθυμεί να αφαιρεθούν τα εξτρεμιστικά στοιχεία που από τις ένοπλες δυνάμεις όσο το δυνατόν γρηγορότερο. Και ξέρω ότι ο πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο εχει επικεντρωθεί σε αυτό το θέμα, δεδομένου ότι είναι ένα εύκολο σημείο αναφοράς για τη Ρωσία.
Ας πούμε οτι εκατό μικρά πράσινα ανθρωπάκια εμφανίζονται στην Εσθονία, τι θα κάνει το ΝΑΤΟ;
Έχω μια αρκετά εύκολη απάντηση για αυτό. Κατ 'αρχάς, νομίζω ότι ο Υπουργός Άμυνας της Εσθονίας εδωσε την κατάλληλη απάντηση οταν είπε ότι αν δει μικρά πράσινα ανθρωπάκια θα τα πυροβολήσει. Είναι αρκετά απλή απαντηση. Αλλά ας το δούμε απο την άποψη του ΝΑΤΟ. Θα ειναι εκει οι στρατιώτες του ΝΑΤΟ. Καμία χώρα του ΝΑΤΟ δε θα σταθεί μόνη της να αντιμετωπίσει τη διείσδυση από κανέναν. Αν συναντήσουν ένα στρατιώτη του ΝΑΤΟ, τοτε πρόκειται να συναντήσουν στρατιώτες από 28 χώρες του ΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου