Την Δημοκρατία την απαίτησε ο Λαός, την διαμόρφωσε γι' αυτόν, είναι ιδιοκτησία του και εάν θέλει να την έχει ακέραια, οφείλει να την προστατεύει με οποιοδήποτε τίμημα ακόμα και με Λαϊκή εξέγερση όταν κινδυνεύει.

Μετά την πτώση του τυραννικού καθεστώτος στην Αθήνα το 510 πΧ., οι δημοκρατικοί με αρχηγό τον Κλεισθένη, έναν ευπατρίδη τολμηρό και ριζοσπαστικό για την εποχή του, προχωρούν σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες θεμελιώνουν την Δημοκρατία υπέρ του Λαού ως πολίτευμα κατά τον ΣΤ' αιώνα.

Καταργείται η παλαιά διάκριση σε κοινωνικές τάξεις, επιβάλλεται νέα απογραφή των κατοίκων και καταγράφονται αδιακρίτως κοινωνικής τάξης και καταγωγής ανάλογα με τον τόπο κατοικίας, στις δέκα αυτοδιοικητικές περιφέρειες που διαιρείται η Αθήνα με την ευρύτερη περιοχή της Αττικής, τις λεγόμενες Φυλές.

Με αυτόν τον τρόπο συγχωνεύονται πλούσιοι και φτωχοί, αριστοκράτες και Λαός, έμποροι και γεωργοί, ορεινοί και θαλασσινοί, που κατανέμονται στις δέκα Φυλές, όπου εκάστη εξ αυτών έχει την διοικητική της αυτοτέλεια, που συνέρχεται, αποφασίζει, εκλέγει τους βουλευτές της και καθορίζει τα κοινά της, στα πλαίσια της Δημοκρατίας με αίσθηση στους πολίτες ότι αποτελούν έναν Λαό με ίσα πολιτικά δικαιώματα.

Έτσι αρχίζει η νέα πολιτική ζωή στην Αθήνα και ο Λαός παιδεύεται προς Δημοκρατία την οποίαν εξοπλίζει ο Κλεισθένης και με τον θεσμό του εξοστρακισμού, πού τονίζει την εξατομίκευση της συλλογικής ευθύνης, προς ενίσχυση και προστασία της από τους τυχοδιώκτες πολιτικούς που θα ήθελαν να την παραβιάσουν. (To πνεύμα προστασίας του δημοσίου συμφέροντος με τον εξοστρακισμό στην αρχαία Ελλάδα, σε αντιπαραβολή με το πνεύμα ασυλίας Βουλευτών και ευθύνης Υπουργών στην νεώτερη).

Τόσο ριζική μεταβολή υπέρ του Λαού για Δημοκρατία, δεν ήταν δυνατόν να γίνει εύκολα δεκτή από τους αδιάλλακτους αριστοκρατικούς, οι οποίοι ζήτησαν την επέμβαση της ολιγαρχικής Σπάρτης προκειμένου να την ανατρέψουν.

Ο βασιλεύς Κλεομένης της Σπάρτης ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση εισβάλλει στην Αττική το 508πΧ. και εκδιώκει τον δημοκρατικό μεταρρυθμιστή Κλεισθένη με την ανυπόστατη κατηγορία ότι ενέχεται σε στυγερά εγκλήματα.

Αποτέλεσμα: Ο Λαός εξηγέρθη για να προστατεύσει τις Δημοκρατικές του ελευθερίες, θεωρώντας πλέον τη Δημοκρατία αποκλειστικά δική του υπόθεση και υποχρεώνει τον βασιλιά Κλεομένη να εγκαταλείψει την Αθήνα ως εχθρό του πολιτεύματός της.

Αυτά συνέβησαν πριν 2500 χιλιάδες χρόνια στην αρχαία Ελλάδα.

Οι ιστορικές δοκιμασίες της Δημοκρατίας στην αρχαία Ελλάδα, δεν πρέπει να πάψουν να μας βασανίζουν ως εμπειρικά γεγονότα επειδή έπαψαν ο Κλεισθένης και ο Κλεομένης να συμμετέχουν στην ιστορική διαδικασία του παρόντος, κομμάτι της οποίας είμαστε εμείς σήμερα.

Την Δημοκρατία την απαίτησε ο Λαός, την διαμόρφωσε γι' αυτόν, είναι ιδιοκτησία του και εάν θέλει να την έχει ακέραια, οφείλει να την προστατεύει με οποιοδήποτε τίμημα ακόμα και με Λαϊκή εξέγερση όταν κινδυνεύει.

Με ιστορικά και όχι πολιτικά κριτήρια πρέπει να ερμηνεύει ο Λαός το πολιτικό γίγνεσθαι, έχοντας ως αφετηρία την βεβαιότητα που του παρέχει η εμπειρία του παρελθόντος στην προστασία της Δημοκρατίας, παρά τις υποσχέσεις για την ακεραιότητα αυτής στο μέλλον, από ένα δουλικό πολιτικό σύστημα που έχει απολέσει την ιστορία σου.

Είναι ανίκανη η κυβέρνηση όταν εισπράττει εκλογικά την αγωνιστική και αντιστασιακή διάθεση ενός Λαού για Δημοκρατία και την ερμηνεύει ως Λαϊκή συγκατάθεση υποταγής και υποτέλειας στους ξένους, γιατί δεν έχει το σθένος και την τόλμη να ηγηθεί των Ελλήνων όχι μόνο πολιτικά αλλά και ιστορικά.

Είναι άβουλη και υποτακτική όταν αντί να διαμορφώνει πολιτικά την προοπτική της χώρας, διαμορφώνεται η ίδια σ’ αυτό που ορίζουν οι ξένοι ως προοπτική αυτής.

Είναι ενδοτική και ύποπτη για κρυφούς σχεδιασμούς όταν καλύπτει τις ανιστόρητες και αντεθνικές δηλώσεις του περίεργου Υπουργού Παιδείας, που πρακτορεύουν την διαστροφή της ιστορίας για την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, και αποτελούν παρακολούθημα ανάλογων δηλώσεων της Ρεπούση και του Μπίστη, σε μια άκρως επικίνδυνη αντίληψη διαχωρισμού, ότι άλλο η πολιτική και άλλο οι περί Ιστορίας απόψεις.

Είναι υπόλογη για την κρυφή ατζέντα της πολιτικής της ,που αναστηλώνει το ετοιμόρροπο παλαιό καθεστώς και μεταβάλλει την τελική καταστροφή της κοινωνίας σε μια βαθμιαία κομματιαστή και όσο το δυνατόν πιο ειρηνική διαδικασία αποσύνθεσης.Είναι η κυβέρνηση που ανέστειλε με την πολιτική της στάση τον Δημοκρατικό αέρα που φύσηξε στην Ευρώπη . Είναι η κυβέρνηση που κατέλυσε την Δημοκρατία και την Εθνική κυριαρχία

Είναι η κυβέρνηση που απομάκρυνε τις συνιστώσες της αντίστασης ,Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνης, Βαρουφάκης και κράτησε τις συνιστώσες του ενδοτισμού και της αναρχίας, Νίκος Φίλης και δηλώσεις Πανούση.,.

Είναι η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση γιατί αφού συνυπέγραψε την εκχώρηση όλων των ανωτέρω ,διαπραγματεύεται τώρα και την εκχώρηση της λαϊκής κατοικίας.Η μόνη σωτηρία για τον Λαό είναι να παραιτηθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ..

Να παραιτηθεί άμεσα γιατί διαλύει την χώρα.Μαζί μ' αυτή να παραιτηθεί και να απομακρυνθεί όλο το φιλοευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα όχι γιατί δεν απέτρεψε εγκαίρως αυτές τις εξελίξεις, αλλά γιατί πάνω σ' αυτές με σκοπιμότητα οικοδόμησε την διεφθαρμένη του πολιτική εις βάρος του Λαού.

Εάν δεν παραιτηθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τότε ο Λαός πρέπει να εξεγερθεί και να προστατέψει τις δημοκρατικές του ελευθερίες και το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια.Δεν υπάρχει χώρος για άλλη λύση.Δεν μπορεί μια πολιτική παρέα από το πουθενά με τους δύο υπερήλικες κηδεμόνες της, να ορίζουν έτσι την ζωή μας.

Όσο ανεχόμαστε τον εμπαιγμό παρακμάζουμε ως κοινωνία.Είναι καιρός να διακρίνουμε το πραγματικό από την ψευδαίσθηση για να μην παγιδευτούμε πάλι ως Λαός στον εφιάλτη διαχείρισης της χρεωκοπίας που σίγουρα ετοιμάζουν το ντόπιο και ξένο κατεστημένο με μια άλλη συγκυβέρνηση για περαιτέρω εξαθλίωση της κοινωνίας γιατί η παρούσα δεν θα αντέξει .

Η Δημοκρατία είναι απόκτημα αγώνων του Λαού και όχι διαπραγματεύσιμο εμπόρευμα στα χέρια τυχάρπαστων πολιτικών.. Αρκετά πληρώσαμε ως Λαός τα επίχειρα των πολιτικών μας επιλογών.

Αν υπάρχουν Βουλευτές με ανιδιοτελή πατριωτισμό, οφείλουν να στασιάσουν και να ανατρέψουν αυτό το άγονο πολιτικό σύστημα.Να εγερθεί ο Λαός και διαμαρτυρίες, συλλαλητήρια ,πορείες ,και κάθε μορφή αντίστασης να κατακλύσουν το πανελλήνιο .  

Σ΄ αυτό το αδιέξοδο που μας έχουν οδηγήσει τα κόμματα, δεν έχει πια σημασία ποιοι θα μας εκπροσωπήσουν.

Πιάσαμε πάτο! 
του Ασλανίδη Ματθαίου.