Να μάθεις να φεύγεις

Να μάθεις να φεύγεις

• Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών
• Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν
• Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας
• Να φεύγεις  – αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς
• Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο
• Να τρέχεις μακρυά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι
• Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο
• Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ
• Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε
• Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου
• (Όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας – αποδέξου το)
• Να σταματήσεις να αγαπάς τον Μέλλοντα, όταν αυτό που έχεις είναι μόνο ο Ενεστώτας
• Να φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι – από ‘κει που δεν ξέρουν γιατί σε κρατάνε
• Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες
• Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις
• Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι
• Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη
• Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι
• Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο
• Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω – δεν τους το χρωτάς
• Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου
• Μην πιστεύεις αυτά που λένε – η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει
• Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει
• Να μην συγχωρείς όσους δεν σου έπλυναν τα πόδια σου με δάκρυα μετανοίας
• Να καταλάβεις πως οι δεύτερες ευκαιρίες είναι για τους δειλούς, οι τρίτες για τους γελοίους
• Μην τρέμεις την αντιστοιχία λέξεων-εννοιών, να ονομάζεις σχέση την σχέση την κοροϊδία κοροϊδία
• Να μαλώνεις τον εαυτό σου καμιά φορά που κάθεται και κλαψουρίζει σαν μωρό
• κι εσύ κάθεσαι και του δίνεις γλυφιτζούρι μη και σου στεναχωρηθεί το βυζανιάρικο
• Να μάθεις να ψάχνεις για αγάπες που θυμίζουν Καζαμπλάνκα, όχι συμβάσεις ορισμένου χρόνου
• Και. Να μάθεις να φεύγεις. Από εκεί που ποτέ πραγματικά δεν υπήρξες
• Να φεύγεις κι ας μοιάζει να σου ξεριζώνουν το παιδί από τη μήτρα
• Να φεύγεις από όσα νόμισες γι’ αληθινά, μήπως φτάσεις κάποτε σ’ αυτά

"Πηγή:messornot.blogspot.de"