Δημήτρης Τσοβόλας : Σωτηρία δεν είναι η ολοκλήρωση της καταστροφής

Ο Δημήτρης Τσοβόλας είναι δικηγόρος και διετέλεσε υπουργός οικονομικών την περίοδο που μεσουρανούσε το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι ίσως ο μόνος πολιτικός που καταδικάστηκε και έμεινε φυλακή.  Η φράση που αποδίδεται στον Ανδρέα Παπανδρέου "Τσοβόλα δώστα όλα" είναι αυτή που έμεινε στην Ιστορία παρά του ότι ο ίδιος ο κ. Τσοβόλας εξήγησε πώς προέκυψε η φράση αυτή και ότι δεν είναι αληθής.  

 Το άρθρο του τ. υπουργού οικονομικών κ. Δ. Τσοβόλα.

Ολοκληρώνουμε τον έκτο (6) χρόνο μνημονιακής πολιτικής που οδήγησε τη χώρα και το λαό σε παρατεταμένη ύφεση, σε διάλυση της παραγωγικής βάσης της χώρας και στη φτωχοποίηση σχεδόν του ενός τρίτου του ενεργού ελληνικού πληθυσμού.

Η ανεργία επίσης υπερδιπλασιάστηκε και έφτασε στο 25% (από 12% που ήταν το 2009) και στους νέους υπερβαίνει το

50%, γιατί έκλεισαν χιλιάδες παραγωγικές επιχειρήσεις και ξεπουλήθηκαν κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις. Επίσης η μνημονιακή πολιτική οδήγησε σε σημαντική αύξηση του δημόσιου χρέους (από το 124% του Α.Ε.Π. το 2009 σε 180% το 2015).

Ο πυρήνας της μνημονιακής αυτής πολιτικής, που δήθεν θα έφερνε ανάπτυξη, ήταν η εσωτερική υποτίμηση (δραστική μείωση μισθών και συντάξεων), η άνευ αρχών αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, καθώς και η δραστική μείωση των κοινωνικών δαπανών και παροχών.

Όλα αυτά έγιναν από τέσσερεις Κυβερνήσεις με το απατηλό σύνθημα της σωτηρίας της χώρας και του λαού, καθώς και της ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας την οποία παρέδωσαν και συνεχίζουν να παραδίνουν στις ξένες δυνάμεις, κατά τρόπο αντισυνταγματικό και βλαπτικό για τα εθνικά συμφέροντα.

Στη διαδρομή αυτών των ετών, το Δ.Ν.Τ., ευρωπαϊκοί παράγοντες, αλλά και αξιόλογοι οικονομολόγοι, αποδέχτηκαν δημόσια ότι είναι λαθεμένη αυτή η πολιτική. Άλλωστε τα αρνητικά αποτελέσματα της είναι απτά και δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση.

Παρ’ όλα αυτά και η σημερινή Κυβέρνηση, κατόπιν δόλιας επιμονής των «θεσμών» συνεχίζει αυτή την καταστροφική πολιτική και μάλιστα με πιο έντονα αντικοινωνικό και αντεθνικό τρόπο, αφού θέτει σε περαιτέρω κίνδυνο και την οικονομία, αλλά και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στο Σκοπιανό.

Πάλι ως απατηλό σύνθημα χρησιμοποιείται η σωτηρία της πατρίδας με την έξοδο δήθεν στις «αγορές» το 2016, ενώ την ίδια στιγμή, στον προϋπολογισμό του έτους 2016 αναφέρεται ότι το 2016 το δημόσιο χρέος θα ανέλθει περίπου στο 185% του Α.Ε.Π., καθώς και ότι θα συνεχισθεί η ύφεση και η μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, μέσα από περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων και των μισθών, καθώς και μέσα από σημαντική αύξηση των φόρων.

Ο εμπαιγμός όμως και η εξαπάτηση του ελληνικού λαού πρέπει να σταματήσει όπως επίσης πρέπει να σταματήσει και αυτή η καθοδική πορεία της χώρας και του λαού.

Η Κυβέρνηση και τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης αντί να μεθοδεύουν (μέσα από μελλοντικές ευρύτερες κυβερνητικές συνεργασίες) την αντιδημοκρατική αντιμετώπιση των αναμενόμενων εύλογων αντιδράσεων του λαού στις προετοιμαζόμενες νέες αντιλαϊκές, άδικες και αντίθετες προς τα συμφέροντα της χώρας ρυθμίσεις (μειώσεις κυρίων και επικουρικών συντάξεων, αυξήσεις των φορολογιών και υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα), θα πρέπει να συναισθανθούν τις ευθύνες τους και να αλλάξουν ριζικά την πολιτική τους.

Επειδή όμως δεν μπορούν να αλλάξουν αυτή την πολιτική, γιατί έχουν παραδοθεί άνευ όρων στις κυρίαρχες δυνάμεις της δύσης και στην Ευρωπαϊκή ελίτ, θα είναι πραγματική σωτηρία για την πατρίδα μας, η απομάκρυνσή τους, όσο δεν είναι ακόμα αργά. Γιατί το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.

Η επίκληση δε και πάλι του οποιουδήποτε εκβιασμού δεν αποτελεί ελαφρυντικό, αν ολοκληρωθεί η καταστροφική πορεία της χώρας.

Να εγκαταλείψουν οι κυβερνώντες και οι κρυφοί ή φανεροί συνοδοιπόροι τους τις διαρροές περί παρασκηνιακών συνεννοήσεων με πολιτικούς αρχηγούς που το 2009 παρέδωσαν έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού 15,6% του Α.Ε.Π. και με αυτούς που οδήγησαν στη συνέχεια τη χώρα και το λαό στον πλήρη έλεγχο από τις ξένες δυνάμεις.

Η χώρα σήμερα χρειάζεται ηγεσίες με αρετή και τόλμη, χωρίς εξαρτήσεις, ώστε να εφαρμόσουν μια τελείως διαφορετική οικονομική και εξωτερική πολιτική που να οδηγεί σε πραγματική ανάπτυξη, με απασχόληση και κοινωνική προστασία, καθώς και σε υπεράσπιση των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οι καιροί ου μενετοί.