Καραμανλικοί εναντίον νεοφιλελευθέρων στη Ν.Δ

Κατά 11 και πλέον μονάδες υπερτέρησε ο καραμανλικός υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης του ακραία νεοφιλελεύθερου υποψηφίου για την ίδια θέση Κυριάκου Μητσοτάκη.

Όλα δείχνουν ότι ο εκπρόσωπος του εξτρεμιστικού νεοφιλελευθερισμού και του κοινωνικού κανιβαλισμού που αυτός συνεπάγεται, Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι πιθανότατο να έχει την τύχη της αδελφής του, Ντάρας Μπακογιάννη, όταν προ εξαετίας, στα τέλη Νοεμβρίου του 2009, ηττήθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά στη μάχη για την προεδρία της ΝΔ.

Αν, πάντως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατορθώσει να επικρατήσει του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τότε η διάσπαση της ΝΔ θα είναι άμεση και η κρίση στην οποία θα βυθιστεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι πολύ πιο βίαιη και βαθύτερη. Πρόεδρος της ΝΔ μπορεί να εκλεγεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης μόνο στην περίπτωση που καταρρεύσει ακόμη περισσότερο η συμμετοχή οπαδών του κόμματος στις επαναληπτικές εκλογές του β” γύρου, που θα γίνουν στις 10 Ιανουάριου.

Συμμετείχαν οι… μισοί!

Διασκεδαστική είναι η προσπάθεια των φιλικών προς τη ΝΔ ΜΜΕ να εμφανίσουν ως «πολύ υψηλή» τη συμμετοχή 400.000 φίλων ή οπαδών και ψηφοφόρων του κόμματος στις προεδρικές εκλογές της μείζονος αντιπολίτευσης. Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί θεωρούν τους Έλληνες αμνήμονες Λαιστρυγόνες ή απλώς ηλίθιους!

Στις εκλογές της 23ης Νοεμβρίου του 2009, όταν έγιναν οι προηγούμενες εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της ΝΔ με υποψηφίους τον Αντώνη Σαμαρά, την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, η ΝΔ είχε ανακοινώσει ότι ψήφισαν 782.136 οπαδοί και φίλοι του κόμματος – δηλαδή κυριολεκτικά οι διπλάσιοι από αυτούς που ψήφισαν την περασμένη Κυριακή!

Το να πανηγυρίζει ένα κόμμα επειδή στις εκλογές για την ανάδειξη του προέδρου του συμμετείχαν οι… μισοί από τους οπαδούς που είχαν ψηφίσει την προηγούμενη φορά σίγουρα συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία! Εύγε στη ΝΔ!

«Άλλες εποχές»;

Όταν επισημαίνει κανείς αυτό το γεγονός σε νεοδημοκράτες, η συνήθης απάντηση με την οποία προσπαθούν να ξεφύγουν από την αμηχανία που τους προκαλεί η αποκάλυψη του εμπαιγμού είναι πως «άλλες εποχές ήταν τότε, άλλες τώρα». Σωστά, μόνο που ακριβώς τότε οι εποχές ήταν… πολύ χειρότερες από τις σημερινές!

Τόσο το 2009 όσο και το 2015 οι διαδικασίες εκλογής προέδρου της ΝΔ ενεργοποιήθηκαν έπειτα από δύο σοβαρές εκλογικές ήττες σε βουλευτικές εκλογές. Το 2009 όμως η ΝΔ είχε συντρίβει από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου με σχεδόν 11 (!) μονάδες διαφορά – για την ακρίβεια, το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει 43,92% και η ΝΔ 33,48%. Μόνο το 1981 η ΝΔ είχε ηττηθεί -πάλι από το ΠΑΣΟΚ, αλλά του Ανδρέα Παπανδρέου- με διαφορά μεγαλύτερη, οριακά πάνω από 12 μονάδες (48,07% το ΠΑΣΟΚ και 35,87% η ΝΔ): είχε πέσει από το 41,84% που είχε πάρει στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 1977 κατά 6 εκατοστιαίες μονάδες.

Τα πράγματα για τη ΝΔ ήταν συγκριτικά καλύτερα το 2015. Είχε χάσει στις βουλευτικές εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου με λίγο πάνω από 7 εκατοστιαίες μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ – 35,46% ο ΣΥΡΙΖΑ και 28,10% η ΝΔ. Επιπροσθέτως, δεν είχε χάσει σε ποσοστό, τα είχε, αντιθέτως, οριακά αυξήσει: από 27,81% που είχε πάρει στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουάριου του 2015 το είχε πάει στο 28,10%, όπως προαναφέραμε.

«Άλλες εποχές», λοιπόν, σίγουρα το 2015, αλλά συγκριτικά καλύτερες, όχι χειρότερες από το 2009! Την πραγματικότητα αυτή προσπαθεί να αντιστρέφει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της Δεξιάς και τα φιλικά προς τη ΝΔ μέσα ενημέρωσης, έντυπα ή ηλεκτρονικά. Χώρια που το 2015 ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τις εκλογές έχοντας ήδη υπογράψει το «Μνημόνιο Τσίπρα», ενώ το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου δεν βαρυνόταν με κανένα τέτοιου είδους οικονομικό έγκλημα εξουθένωσης του ελληνικού λαού.

Πληρώνει την πολιτική της

Είναι αστείο το γεγονός ότι η ΝΔ ψάχνει να βρει κάποιον να του φορτώσει τις ευθύνες για την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (με αυτή τη σειρά) φέρουν ακέραιη την ευθύνη για τη μέχρι τώρα οικονομική αθλιότητα. Το Μνημόνιο του Γιώργου Παπανδρέου ξεκίνησε την καταστροφή της χώρας και το δεύτερο Μνημόνιο Σαμαρά – Βενιζέλου την ολοκλήρωσε. Η συνενοχή του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει μόλις τώρα. Είναι η ίδια η πολιτική που ακολούθησε η ΝΔ όταν ασκούσε την εξουσία, η οποία την έκανε μισητή και αποκρουστική στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, καθιστώντας τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίαρχους του πολιτικού παιχνιδιού.

Ο Αντώνης Σαμαράς αναδείχτηκε πρόεδρος της ΝΔ από τη λαϊκή βάση του κόμματος της Δεξιάς επειδή εμφανιζόταν ως ορκισμένος αντιμνημονιακός. Αποδείχτηκε όμως πολιτικός απατεώνας, αφού μόλις πήρε την εξουσία έκανε μια θεαματική μνημονιακή κωλοτούμπα και έγινε τυφλό όργανο της γερμανικής πολιτικής εναντίον της πατρίδας μας. Ο Σαμαράς και η πολιτική που άσκησε ως πρωθυπουργός είναι αποκλειστικά οι αιτίες που ο ελληνικός λαός έδιωξε αυτόν και το κόμμα του κλωτσηδόν από την εξουσία. Κανένας άλλος δεν φταίει για τα εκλογικά χάλια της ΝΔ.

Ακόμα λιγότεροι από τους 400.000 οπαδούς και φίλους της ΝΔ θα ψηφίσουν στις 10 Γενάρη. Πρώτα πρώτα, απαγορεύεται να ψηφίσουν περισσότεροι, αφού θα χρησιμοποιηθούν οι ίδιοι εκλογικοί κατάλογοι και οι ψηφοφόροι πρέπει να ψηφίσουν στο ίδιο εκλογικό τμήμα που ψήφισαν και την Κυριακή που πέρασε. Παραμένει άγνωστο πόσοι από το ένα τρίτο των οπαδών της ΝΔ που υπερψήφισαν τους αποκλεισθέντες από τον β” γύρο Απόστολο Τζιτζικώστα και Άδωνι Γεωργιάδη θα προσέλθουν εκ νέου στις κάλπες για να ψηφίσουν άλλον υποψήφιο πέρα από εκείνον της καρδιάς τους – προφανώς, για να ψηφίσουν εναντίον εκείνου που μισούν περισσότερο από τους άλλους δύο!

Σύγκρουση «γαλάζιων» στρατοπέδων

Η ουσία είναι ότι στις 10 Γενάρη του 2016 θα έχουμε μια επανάληψη -με άλλους πρωταγωνιστές, είναι η αλήθεια- της σύγκρουσης του καραμανλικού με το μητσοτακικό στρατόπεδο. Μια σύγκρουση που διαρκεί πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα και στην οποία πάντα νικούν οι καραμανλικοί, με μία και μοναδική εξαίρεση που δημιούργησε ο αποκαλούμενος και «πολιτικός βρικόλακας» Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1989 ως το 1993.

«Ευτυχώς», πάντως, που υπήρξε και εκείνη η σχεδόν ξεχασμένη για τις νεότερες γενιές περίοδος του ακραία επιθετικού, κυριολεκτικάκανιβαλικού νεοφιλελευθερισμού, γιατί η όποια ανάμνησή της έχει απομείνει συνιστά την καλύτερη μέθοδο αποφυγής της επανάληψης του νεοφιλελεύθερου πειράματος – αυτού του πάρτι βρικολάκων που τρέφονται με το αίμα του ελληνικού λαού!

Οι όροι της αναμέτρησης -όπως πάντα μέχρι τώρα- είναι στρεβλοί. Από τη μια υπάρχει ένας Μητσοτάκης, αλλά από την άλλη ποτέ δεν υπάρχει ένας Καραμανλής! Υπάρχει μόνο κάποιος καραμανλικός, ο οποίος συνήθως δεν χάνει. Πάντως, κανένας Μητσοτάκης ποτέ δεν έχει τολμήσει να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με κάποιον Καραμανλή. Ούτε ο πατέρας Κωνσταντίνος ούτε η κόρη του η Ντόρα ή ο γιος του ο Κυριάκος δεν το τόλμησε αυτό. Θα χρειαστεί να περιμένουμε ένα 20ήμερο, πάντως, για να μάθουμε την έκβαση και αυτής της αναμέτρησης στους κόλπους του κύριου κόμματος της Δεξιάς.

Υποψήφιος… για τα μπάζα!

Αμφιβάλλουμε εντονότατα όμως αν τον νέο αρχηγό της ΝΔ, όποιος κι αν είναι αυτός, πρόκειται να τον δούμε και πρωθυπουργό της Ελλάδας. Προκαλεί εντύπωση ότι απολύτως κανένα από τα πρώτης γραμμής στελέχη της ΝΔ δεν έχει βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος. Ούτε ο Κώστας ο Καραμανλής, ο μοναδικός μέχρι στιγμής ηγέτης της παράταξης που λόγω ονόματος θα ήταν σε θέση να αναμορφώσει το κόμμα της συντηρητικής παράταξης και να του δώσει άλλο όνομα, ούτε η Ντόρα ούτε καν ο Δένδιας. Λες και όλοι έχουν «ξεγράψει» τον αρχηγό της ΝΔ που θα εκλεγεί από αυτή τη διαδικασία, λες και τον θεωρούν εκ των προτέρων «τελειωμένο»!

Εδώ που τα λέμε, είναι αστείο να θεωρήσει κανείς υποψήφιο πρωθυπουργό της Ελλάδας οποιονδήποτε από τους τέσσερις υποψηφίους. Μόνο γέλια προκαλεί μια τέτοια προοπτική. Φανταστείτε πρωθυπουργό της Ελλάδας τον… Τζιτζικώστα ή τον Κυριάκο ή τον Άδωνι ή τον… Βαγγέλα!

Όταν όμως στον αγώνα για τη διαδοχή του προέδρου ενός κόμματος εξουσίας δεν συμμετέχει κανένα από τα πρώτα στελέχη που διαθέτει, αυτό σημαίνει ένα και μοναδικό πράγμα: ότι το κόμμα αυτό, εκτιμούν τα δικά του στελέχη, θα παραμείνει στην αντιπολίτευση επί άγνωστο πόσο χρόνο! Μόνο όταν χάσει στη μάχη για την κατάληψη της εξουσίας θα κινητοποιηθούν και θα βάλουν υποψηφιότητα για αρχηγοί (και πρωθυπουργοί!) οι «φίρμες» -όποιες φίρμες, τέλος πάντων- που συμπεριλαμβάνει στις γραμμές του. Τελεία και παύλα!

Επίκαιρα