Παράγεις χρέος ή βγάζεις χρήματα;

Αντικαθιστώντας την γραμμική διάταξη του κύκλου ζωής αγαθών και υπηρεσιών (το παλιό παράγω, αγοράζω, καταναλώνω ,πετάω ) με το σύγχρονο (παράγω, ενοικιάζω, καταναλώνω, ανακυκλώνω) αρχίζει και ξετυλίγεται ο μίτος της Αριάδνης της παραγωγικής αλυσίδας έτσι ώστε να μπορέσει κανείς να κατανοήσει την σύγχρονη οικονομική ροή προϊόντων αγαθών και υπηρεσιών.

Σε μια κοινωνία όπου η έλλειψη χρημάτων είναι εμφανής, λόγω έλλειψης ανταλλακτικού μέσου (χρημάτων) η συνδιαλλαγή ή η αντικατάσταση μέσω peer to peer δανειστικής συνδιαλλαγής είναι ένα μέρος της απάντησης.

Πρακτικά και ενώ μέχρι πρότινος η αγορά ενός λ.χ. οχήματος ήταν μέγιστο θέμα, λόγω υψηλού οικονομικού μεγέθους (αξία). η μεθοδολογία προώθησης -διάθεσης της αυτοκινητοπαραγωγής χρησιμοποίησε ένα εναλλακτικό μοντέλο ειδικού συμβολαίου δανεισμού (leasing) μέσω Τραπεζικών ιδρυμάτων.

Η τραπεζική αγορά όμως , η πολυπλοκότητα και αδιαφανής κλεπτοκρατική κατά πολλούς συμπεριφορά της Τράπεζας κατά των πελατών-καταναλωτών της, οδήγησε τους ιδιώτες στη δημιουργία εναλλακτικών εφαρμοζόμενων ήδη μοντέλων μικρότερης κλίμακα με την εμφανή είσοδο εταιρειών πιστωτικών υπηρεσιών – boutique αξιοποιώντας την ένταση της τεχνολογίας και τον φοροέλεγχο .

Και ενώ οι πολίτες στο σύνολο θα περίμεναν να επωφεληθούν από αυτή την αλλαγή ένα νέο φαινόμενο ανατέλλει. Καταργείται σταδιακά το μέχρι πρότινος ιδιοκτησιακό καθεστώς προϊόντος και προωθείται η ενοικίαση του προϊόντος με αντίστοιχη τιτλοποίηση της πράξης .(το έχουμε ζήσει εναλλακτικά με τις "αγορές" επί πιστώσει σε μεγάλα καταστήματα).

Έτσι η ίδια η πράξη της "ενοικίασης" παράγει αυτοτελώς ένα συμβόλαιο "ενοικίασης" το οποίο εύκολα μεταβιβάζεται στην χρηματιστηριακή αγορά .Εξυπακούεται ότι το κόστος αυτής της συνδιαλλαγής έχει επιβαρύνει την τελική αξία του προϊόντος ωσάν (εξαφανιζόμενο κόστος).

Με αυτή την μεθοδολογία αποσβένεται μεν η πιστωτική ασφυξία του αγοραστή από ρευστότητα και ενισχύεται η συναλλακτική του προδιάθεση στοχεύοντας την ανάκτηση της εμπορικής πίστης προσδοκώντας μεγέθη πριν της πιστωτικής κρίσης του 2008 μεταθέτοντας το υφιστάμενο αδιέξοδο πρόβλημα .

Στην καθημερινότητα του πολίτη και μετά την διαρκή και συνεχώς στοχευμένη ύφεση αλλά και το καθημερινό σοκ της αλλαγής ποιότητας ζωής του το γεγονός του δανεισμού προϊόντων ή υπηρεσιών θα ήταν ως μάνα εξ ουρανού.

Η μεταβολή στην πιστωτική αυτή συναλλακτική συμπεριφορά αλλάζει την εικονική του "αγοραστική" δύναμη και την μετατρέπει σε "ενοικιαζόμενη" δύναμη .

Και μπορεί το μοντέλο peer to peer ακόμα να μην έχει γίνει αντιληπτό ακόμα στην Ελληνική αγορά αλλά σε άρθρο στους Financial times (Lenders struggle, 9/12/15) μεγαλοστέλεχος τράπεζας δηλώνει "Άτομα με ταλέντο δε θέλουν πια να γίνουν τραπεζίτες. Πηγαίνουν σε μικρές peer to peer εταιρείες, σε εταιρείες τεχνολογίας. Αναφέροντας ότι στην δικιά μας αγορά υπάρχει πια έλλειψη ταλέντου". Και παραθέτει μετά στοιχεία για την κάμψη της απασχόλησης, των κερδών, των μισθών. Παραδείγματα εταιρειών P2PL είναι γεμάτα το διαδίκτυο.

Οι αλλαγές στην δομή της ροής χρήματος οδήγησαν στο ότι ήδη από το τέλος του Νοεμβρίου 2016, η Κίνα θα ενσωματωθεί στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα αν και η αναλογία δεν θα είναι ισόποση του αντίστοιχου μεριδίου τους αλλά η ανάγκη παγκοσμιοποίησης του εμπορίου για να διατηρηθεί η δυναμική του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι επιτακτική.

Για την νέα αχρήματη ηλεκτρονική αγορά , "ψηφιακή σύγκλιση" με σύγχρονους όρους, είναι βέβαιο ότι ο καταναλωτής με πλασματική "δανειζόμενη δύναμη" πλέον ,αντί για την παλαιά έκφραση "αγοραστική δύναμη" θεωρείται βέβαιο ότι σε βάθος χρόνου θα πληρώσει και πάλι το "μάρμαρο".

Και μπορεί το τέλος της αγοραστικής δύναμης να παραχωρήσει την θέση του στην δανειστική δύναμη αυτό όμως δεν θα αλλάξει τον κοινωνικό συσχετισμό μεταξύ των ευπόρων και των κάτω από το όριο της φτώχειας πολιτών.

Στην πράξη για τον "δανειζόμενο δύναμη" πολίτη δεν θα υπάρχει πλέον το βγάζω χρήματα (κέρδος) αλλά η αέναη παραγωγή χρέους.

Ο συνδυασμός δανειστικής δύναμης και φορολογικής επιβάρυνσης θα είναι ακριβώς αυτό που βιώνουν οι αφανώς πτωχευμένοι Μικρομεσαίοι στην Ελλάδα (ωσάν παγκόσμιο πειραματόζωο ) όπου καθημερινά παράγουν χρέος και δη τοκιζόμενο εξ αιτίας των στρατηγικών κυβερνητικών επιλογών, με την αυτάρεσκη χρήση δομικής βίας.

Η λογιστική τιτλοποίηση δίνει το δικαίωμα στους εκάστοτε κυβερνώντες και να το εκχωρούν σε funds με αντάλλαγμα την εκποίηση της χώρας και μόλις τελειώσει και αυτή ίσως και με δικαίωμα στην οριστική σκλαβιά χωρίς αλυσίδες των ανθρώπων.

Ο ενοικιαζόμενος αέρας θα είναι πλέον γεγονός λόγω διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ανά χώρα ..(εκπομπή αερίων ρύπων χαρακτηρίζεται) που νοικιάζει η μια χώρα από την άλλη.

Κατ αυτόν τον τρόπο ίσως και η ενοικίαση σκλάβων μέσω θεσμού δουλείας δεν είναι μακριά ...

Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Στο Ντουμπάι με σημερινά δεδομένα μια γκαρσονιέρα ενοικιάζεται περίπου 600€, ένα κιλό ψωμί κοστίζει 1€ και ο μισθός του εργάτη από τις Ασιατικές χώρες είναι περίπου 150€ ..για να έχουμε μια αίσθηση της παγκοσμιοποιημένης αγοράς.

Στις ΗΠΑ την χώρα με τα εκατομμύρια ανέργους στη πρωτεύουσα του νεοφιλελευθερισμού ο μέσος μισθός εργαζομένου σε ετήσια βάση είναι 45,000$ την ίδια ώρα που οι άστεγοι αλλά και οι χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αγγίζουν τα δεκάδες 000.000 πολίτες. Υπενθυμίζεται ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία του 2011, τουλάχιστον 47 εκατομμύρια πολίτες επιζούν χάρη στα κουπόνια σίτισης.

Αντίστοιχα στο Donesk με διπλή νομισματική κυκλοφορία σε ρωσικά ρούβλια και του ουκρανικού χρίβνια ,ο μέσος μισθός εργαζόμενου είναι σε €200 ενώ το ενοίκιο μιας γκαρσονιέρας είναι σε €150 το μπουκάλι γάλα 0,20€ και το εισιτήριο στα λεωφορεία 0.25€.

Η κοινωνία που θέλουν οι πολίτες σίγουρα δεν είναι αυτή της δομικής βίας που παράγεται από τους εξουσιαστές κυβερνώντες που παράγουν εσκεμμένα φτώχεια.

Αυτό όντως για να αλλάξει χρειάζεται η ενεργός συμμετοχή των πολιτών σε αυτό το καθολικά διαβρωμένο πολιτειακό σύστημα ακριβώς όπως επισήμανε η Ομάδα Κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης (GRECO) .

Και μέχρι να γίνει αυτό οι πολίτες θα παράγουν χρέος και οι έχοντες (0,7%) του παγκόσμιου πληθυσμού θα βγάζουν χρήματα διευρύνοντας περαιτέρω το τεράστιο χάσμα μεταξύ φτωχών και πλούσιων .

Καλή χρονιά.

 capital.gr