Βρισκόμαστε
σε ένα κομβικό σημείο. Λέγεται πως όταν είσαι μέρος των εξελίξεων, δεν το
καταλαβαίνεις. Μόνο οι τρίτοι, ως παρατηρητές αντιλαμβάνονται το μέγεθος των
εξελίξεων. Μεταίχμιο είναι το διαχωριστικό σημείο ανάμεσα σε δύο διαφορετικές
καταστάσεις. Μετά το μεταίχμιο αρχίζει πάντα κάτι καινούργιο. Όλα δείχνουν πως
έρχονται μεγάλες αλλαγές. Είτε περάσουν τα νέα εξοντωτικά μέτρα με τον λήθαργο
του λαού είτε υπάρξει αντίσταση και ανατροπή των σχεδίων τους, η κατάσταση δεν
θα είναι πια η ίδια.
του Λευτέρη Παυλίδη
Το έκτρωμα που θέλουν να περάσουν τα τσιράκια των Τροϊκανών, βρίσκει αντίθετη στο σύνολό της την κοινωνία. Αυτό στα λόγια. Στη πράξη βρίσκει απέναντι έναν τοίχο μερίδας μόνο επαγγελματιών οι οποίοι ξεσπάθωσαν και βγήκαν στους δρόμους.
Είναι
αρχικά οι αγρότες, αλλά και ο κλάδος επιστημόνων (δικηγόρων, ιατρών, μηχανικών
και λογιστών) της χώρας. Οι προϋποθέσεις για ραγδαίες εξελίξεις υπάρχουν. Μένει
να δούμε αν θα ξεσηκωθούν και οι υπόλοιποι επαγγελματικοί φορείς και να
συστρατευτούν.
Είναι
γεγονός ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο. Έφτασε στο μη παρέκει. Είχα γράψει και
παλιότερα σε ένα άρθρο μου πως όλα αυτά τα παράλογα που συμβαίνουν τα τελευταία
χρόνια, ίσως δεν γίνονται τυχαία. Ίσως γίνονται σκόπιμα! Τώρα αρχίζω να το
πιστεύω περισσότερο. Εάν θεωρήσουμε πως η τακτικές που εφαρμόζονται στη χώρα
μας είναι πράγματι μέρος ενός πειράματος, τότε καταλαβαίνουμε εύκολα πως μια
κοινωνική αναταραχή, εξέγερση, επανάσταση ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε…
επιδιώκεται! Κι όταν επιδιώκεται, με συγκεκριμένες προκλητικές ενέργειες, τεντώνοντας
στα άκρα το σκοινί, τότε επιτυγχάνεται.
Δεν
εξηγούνται διαφορετικά οι παράλογοι Νόμοι που συνεχίζουν να ψηφίζουν οι
Κυβερνήσεις των 6 τελευταίων ετών. Δεν είναι δυνατόν να μη συνειδητοποιούν ότι
αυτά δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Είναι πραγματικά ανεξήγητη η εμμονή τους στην
εφαρμογή ισοπεδωτικών πολιτικών. Είναι αξιοθαύμαστη η δουλοπρεπής στάση τους.
Είναι αινιγματική και ύποπτη η παντελής έλλειψη φιλοπατρίας και αντίστασης στις
επεκτατικές επιταγές και κατακτητικές στρατηγικές των αποικιοκρατών. Είναι πρωτόγνωρη
η άγνοια κινδύνου που επιδεικνύουν για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα και
απορεί κανείς που δεν καταλαβαίνουν πως στο σημείο που είμαστε, φτάνει μια
σπίθα για να γίνει η έκρηξη.
Είναι όμως έτοιμο το μεγαλύτερο τμήμα του λαού, για ανατροπές; Έχει κατανοήσει τι πρόκειται να του συμβεί εάν ψηφιστεί αυτός ο Νόμος-καταδίκη; Κατάλαβε ότι θα είναι η αρχή του τέλους;
Έγραφα και παλιότερα πως το ηφαίστειο για να εκραγεί,
θέλει τον χρόνο του. Και στη περίπτωσή μας, είναι μαθηματικά βέβαια πως θα
εκραγεί. Απλά είναι θέμα χρόνου. Στη καθυστέρηση αυτή συμβάλουν αδιαμφισβήτητα
και τα πληρωμένα ΜΜΕ που είτε κουκουλώνουν πραγματικές ειδήσεις είτε
υποβιβάζουν και υποτιμούν σκόπιμα γεγονότα και εξελίξεις. Το αποτέλεσμα είναι η
πλειοψηφία των επαγγελματικών κλάδων της χώρας μας, είτε λέγονται υπάλληλοι του
ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα είτε ελεύθεροι επαγγελματίες, να μην έχουν ακόμη
συνειδητοποιήσει τι έρχεται σε λίγες μέρες. Κι αυτό προκύπτει από την ηρεμία
που επικρατεί στην αγορά και γενικότερα στη κοινωνία. Θέλω να πιστεύω πως είναι
η ηρεμία πριν την τρικυμία.
Αυτές
τις μέρες λοιπόν, βλέπουμε τον αγροτικό κόσμο να έχει ξεσηκωθεί και να διαδηλώνει
– δηλώνει αποφασισμένος για μακροχρόνιους αγώνες στους δρόμους. Απειλεί να
κατέβει στην Αθήνα, στα κέντρα αποφάσεων. Τα τρακτέρ των αγροτών είναι ήδη
παρατεταγμένα σε κομβικά σημεία όλης της χώρας. Από τον Έβρο μέχρι την
Πελοπόννησο, οι γεωργοκτηνοτρόφοι έχουν πάρει θέση μάχης. Πάνω από 6.000
τρακτέρ στις εθνικές οδούς με μπλόκα αποφασισμένοι για ένα νέο Κιλελέρ. Το
ερώτημα είναι ποιοί θα σταθούν δίπλα τους;
Και
με όλα αυτά αναρωτιέται κανείς ‘’μήπως είναι η μοναδική ευκαιρία να γίνει η
αρχή’’; Μήπως είναι η ευκαιρία να γίνει πραγματικότητα αυτό που τόσα χρόνια
ψιθυρίζεται στα χείλη όλων των Ελλήνων; Το ’74 η Δικτατορία έπεσε με
πρωτοβουλία των φοιτητών. Η σημερινή Δικτατορία θα μπορούσε να πέσει με
πρωτοβουλία των αγροτών; Ποτέ άλλοτε δεν φτάσαμε τόσο κοντά στην ανατροπή!
Υπήρξε το κίνημα των αγανακτισμένων τον πρώτο χρόνο της τυραννίας, αλλά έσβησε
πρόωρα. Ήταν μια αντίδραση που δεν πρόλαβε να ενώσει όλους τους Έλληνες. Τώρα
οι συνθήκες ωρίμασαν; Αρκεί μια σπίθα για να ανάψει η φωτιά;
ο Λευτέρης Παυλίδης είναι δικηγόρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου