Βαρουφάκης: Θέλουν το μνημόνιο να πάει και στο Παρίσι

Θέλουν το μνημόνιο και η τρόικα να πάνε και στο Παρίσι, τόνισε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.

Αναφερόμενος στους λόγους ίδρυσης του DiEM25, εξήγησε ότι τα προβλήματα και οι κρίσεις είναι πανευρωπαϊκά, τόνισε ότι η Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη έχει χρεοκοπήσει, ενώ για την Αριστερά, σημείωσε ότι βρίσκεται ακόμα υπό καθεστώς συλλογικής και συνολικής ήττας

Επιχειρούμε να μετατρέψουμε την ΕΕ, που ιδρύθηκε σαν καρτέλ, σε χώρο κοινής ωφελείας και Δημοκρατίας ανέφερε, προειδοποιώντας για το ότι όταν καταρρεύσει ο κορπορατικός καπιταλισμός δεν είναι βέβαιο πως θα τον αντικαταστήσει μία ανθρωπιστική κοινωνία.

«Εκεί χρειάζεται ένα δημοκρατικό κίνημα, ώστε οι νέες τεχνολογίες να μπουν στην υπηρεσία της αλληλεγγύης και όχι της αποδόμησης», είπε χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά, ο πρώην υπουργός ανέφερε ότι είτε μιλάμε για το προσφυγικό, είτε για την προστασία των κοινών συνόρων, είτε για το Ασφαλιστικό, είτε« για οποιοδήποτε θέμα κάνει τη σκέψη του μέσου Ευρωπαίου να σκοτεινιάζει», όλα είναι ζητήματα πανευρωπαϊκά.

DiEM25 για εκδημοκρατισμό της εξουσίας

Ως προς το κίνημα DiEM25 και την ίδρυσή του, αναφέρθηκε ότι στη λεγόμενη «Άνοιξη της Αθήνας». Όπως υποστήριξε, εκείνο το κίνημα έδωσε ελπίδα και ενεργοποίησε πολύ κόσμο, ο οποίος συνειδητοποίησε το κενό δημοκρατίας που προκαλεί την κρίση.

Ωστόσο, ο πρώην υπουργός εκτίμησε πως χάθηκε μια ευκαιρία, κάνοντας λόγο για ήττα: «Τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε μετά την ήττα; Να φτιάξουμε ένα μανιφέστο; Να δίνουμε υποσχέσεις για όταν θα εκλεγούμε μετά από τρία χρόνια σε ένα κράτος χωρίς μοχλούς και χωρίς δυνατότητα άσκησης πολιτικής μετά το 2015;», διερωτήθηκε.
«Αν γυρίζαμε στο 1930, θα φτιάχναμε ένα κόμμα ή θα επιχειρούσαμε να συνασπιστούμε για να βάλουμε φρένο στην καταστροφή;», συνέχισε, καταλήγοντας στο ότι στόχος του DiEM25 είναι η ενοποίηση και ο εκδημοκρατισμός των κέντρων εξουσίας της Ευρώπης.

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, η τρόικα παραμένει

Αναφερόμενος στην κρίση και την αποδόμηση και διάλυση της ΕΕ, όπως είπε, συνέκρινε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς με τους αντίστοιχους των ΗΠΑ: «Σε μία ιδιαίτερα ατελή δημοκρατία, όπως των ΗΠΑ, αν είχαν μείωση μισθών αντίστοιχη με της Ελλάδας, η κυβέρνηση θα είχε καταρρεύσει και η Κεντρική Τράπεζα θα είχε αλλάξει προσωπικό. Δεν θα μπορούσε να σταθεί γραφειοκράτης ή πολιτικός με τέτοια αποτυχία. Δεν θα υπήρχε προαγωγή του κυρίου Τόμσεν», σχολίασε χαρακτηριστικά.

Στην Ευρώπη, η πορεία είναι φθίνουσα, επειδή εκείνοι που βρίσκονται στα κέντρα των αποφάσεων δεν ελέγχονται, υποστήριξε.
«Αν γνώριζαν ότι θα χάσουν τις θέσεις τους, θα συμπεριφέρονταν διαφορετικά. Ο κύριος Τόμας Βίζερ που προεδρεύει στο EuroWorking Group και δεν τον έχει κανείς εκλέξει ούτε για θυρωρό στην πολυκατοικία του, ουσιαστικά διοικεί την Ελλάδα και την Ιταλία και την Ισπανία και είναι μόνιμος εκεί. Αλλάζουν οι κυβερνήσεις, η τρόικα παραμένει τρόικα. Δεν υπόκειται σε κανέναν απολύτως έλεγχο. Μακάρι να είχαμε την ατελή Δημοκρατία των ΗΠΑ», κατέληξε ο πρώην υπουργός.

Όπως στην Ισπανία

Ως προς το σχέδιο του κινήματος DiEM25, τόνισε ότι επιδιώκεται μέσα από πρωτοβουλίες όπως στην Ισπανία, όπου σταματούν δημοπρασίες πρώτων κατοικιών και εξώσεις, να δημιουργηθούν συνθήκες τοπικών δράσεων με σκοπό τη μετεξέλιξη της Ευρώπης σε χώρο κοινής ωφέλειας, ιστό πραγματικά δημοκρατικής Ευρώπης.

«Έτσι διασφαλίζεται η εθνική ανεξαρτησία και όχι από τα μνημόνια», σημείωσε.
Σε ερώτηση για το αν θα μπορούσε κάποιος να δει το DiEM25 ως κόμμα, απάντησε ότι είναι νωρίς για να πει κάποιος κάτι τέτοιο, χωρίς πάντως να αποκλείσει συμμετοχή σε εκλογές στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

«Προέχει να ξεκινήσει η συζήτηση στην Ευρώπη για το πώς μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα», ανέφερε, τονίζοντας πως «αν επιτευχθεί αυτό, η συναίνεση θα βρει τρόπο να εκφραστεί».

Η σοσιαλδημοκρατία έχει χρεοκοπήσει

Ως προς το πολιτικό τοπίο στην ΕΕ, ο Γ. Βαρουφάκης τόνισε ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει χρεοκοπήσει. «Με τον Σόιμπλε ξέρεις τι σου γίνεται, όχι με τον Σαπέν», είπε, συγκρίνοντας τον γερμανό με τον γάλλο, σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών, αντίστοιχα.

«Τα πράγματα για τη σοσιαλδημοκρατία κατέρρευσαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, αρχές ’90, με την ανάδυση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Έγινε πιο εύκολο τότε, αντί οι πολιτικοί να χαλάνε τις σχέσεις με το βιομηχανικό κεφάλαιο ή να έχουν κόντρα, να κάνουν μία συμφωνία τύπου Φάουστ μαζί του. Βρήκαν τρόπο να χρηματοδοτούν τον εαυτό τους και το κράτος. ‘Θα σας αφήσουμε να κάνετε ό,τι θέλετε, αλλά εσείς θα μας δίνετε ένα κομμάτι από τα κέρδη’, είπαν. Υπήρχε και χρηματισμός των κομμάτων.

»Όταν οι πυραμίδες το 2008 κατέρρευσαν, τα κόμματα της Σοσιαλδημοκρατίας είχαν χάσει την ηθική τους πυξίδα και την αναλυτική τους ικανότητα. Έκαναν λόγο για νέα περίοδο καπιταλισμού, για ακίνδυνο κίνδυνο κλπ. Όταν κατέρρευσαν όλα αυτά, οι σοσιαλδημοκράτες δεν είχαν πλέον το θάρρος να τους πουν ‘το σύστημά σας κατέρρευσε, σας παίρνουμε τις τράπεζες’. Ήταν εντολοδόχοι εκείνων των κύκλων που τους είπαν ‘διασώστε μας’, κάνοντας μία απίστευτη μεταφορά χρήματος από τους μη έχοντες προς τους ίδιους. Εκείνη τη στιγμή, η σοσιαλδημοκρατία κατέρρευσε. Στην Ελλάδα, αυτό πήρε και τη μορφή της υπογραφής μνημονίων.

»Πού ακούστηκε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα του Παπανδρέου να δέχεται την έννοια ότι ένα πτωχευμένο κράτος θα γλίτωνε από την πτώχευσή του, δανειζόμενο το μεγαλύτερο ποσό στην ιστορία της ανθρωπότητας, σε απόλυτες τιμές, υπό τον όρο σκληρής λιτότητας, για να πληρωθούν τα παλαιότερα και νέα δάνεια;».

Πολυτέλεια να μιλάς για τον καπιταλισμό

Ως προς το αν είναι συμβατός ο καπιταλισμός με τη Δημοκρατία, ο Γ. Βαρουφάκης επανήλθε στη σύγκριση με το ‘30 και ανέφερε ότι «όταν αντιμετωπίζεις τη λαίλαπα της ευρωπαϊκής αποδόμησης, τη Λεπέν, τη Χρυσή Αυγή, και ένα τραπεζικό σύστημα που απομυζά απίστευτη ενέργεια από την υπόλοιπη οικονομία, δεν έχεις την πολυτέλεια να μιλάς για τον καπιταλισμό».

«Αυτή τη στιγμή είναι απαραίτητο να σταθεροποιήσουμε την Ευρώπη μέσα από τον εκδημοκρατισμό της για να μπορέσουμε μετά να κάνουμε αυτή τη συζήτηση», υποστήριξε.
Παράλληλα, διευκρίνισε πάντως, ότι ο ίδιος προέρχεται και παραμένει ταγμένος στον χώρο της μαρξιστικής διανόησης «με μεγάλες δόσεις από άλλους διανοούμενους που δεν θεωρούνται Αριστεροί» κάτι που εξήγησε ως εξής:

«Είμαι ένας αντιφατικός και μη σταθερός μαρξιστής. Και το λέω με πλήρη συναίσθηση και υπερηφάνεια. Ο Μαρξ ο ίδιος ήταν αντιφατικός. Ήταν απίστευτα φιλελεύθερος, όταν έλεγε ότι το κράτος πρέπει να καταργηθεί, μετά από κάποια στάδια. Ήταν ελευθεριάζων, όταν έλεγε ότι η μόνη κατάσταση ελευθερίας που μπορεί να φανταστεί είναι όταν δεν έχει κανέναν από πάνω να του λέει τι να κάνει. Να ψαρεύει το πρωί, να κυνηγάει το βράδυ, να φιλοσοφεί το απόγευμα και να κάνει και κάποια εργασία παραγωγή ενδιάμεσα».

Σε καθεστώς ήττας η Αριστερά

Σχετικά με την κρίση, είπε ότι η Αριστερά βρίσκεται ακόμα υπό καθεστώς συλλογικής και συνολικής ήττας. «Δεν έχουμε συνέλθει από το 1991», ανέφερε . «Ακόμα βρισκόμαστε σε κατάσταση απολογίας για αυτά που συνέβησαν τον 20ό αιώνα: για τις αποτυχίες μας, για τον αυταρχισμό μας, για τα Γκουλάγκ μας, για τις διασπάσεις μας. Και δεν έχουμε καταφέρει να απαντήσουμε στο ερώτημα, ‘πώς θέλετε να αναπλάσετε τον καπιταλισμό; Σε ποιόν θα ανήκουν τα καφενεία σε ένα σοσιαλιστικό γίγνεσθαι;’», σημείωσε.

Επισήμανε επίσης, ότι παρά την κατάρρευση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, η μαρξιστική Αριστερά δεν ανακάμπτει με τον ρυθμό που θα έπρεπε. Δεν είχε δύναμη εκλογική που να  αντιστοιχεί στις δυνατότητές της, γιατί βρισκόμαστε υπό το καθεστώς ήττας, εξήγησε.

«Εγώ θα ξαναπάω στο ‘30, γιατί πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε τέτοιου είδους εξελίξεις. Ευρωπαίοι ηγέτες χωρίς αιδώ ζητούν από τον Ερντογάν να ανοίξουν τα σύνορα για να μπουν οι πρόσφυγες από τη Συρία και να κλείσουν τα σύνορα στην Ελλάδα, για να μην περάσουν οι πρόσφυγες στην Ευρώπη. Ο ρατσιστικός λόγος που εκφέρεται αυτή τη στιγμή στα κέντρα της Ευρώπης, ακόμη και από τον πρόεδρο Ολάντ -αν δείτε, πάει να περάσει αλλαγή του Συντάγματος για αφαίρεση της υπηκοότητα από Γάλλους που δεν είναι ακριβώς Γάλλοι-, παραπέμπει στη δεκαετία του ‘30», τόνισε.

«Τότε, η Αριστερά ήταν ακόμα ισχυρή, δεν είχε αμαυρωθεί και παρόλα αυτά απέτυχε στο να αποτελέσει τροχοπέδη στον φασισμό. Εμείς πώς μπορούμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο;», διερωτήθηκε ο πρώην υπουργός.

«Στόχος του DiEM25 είναι να είναι η υποδομή, η κατασκευή στην οποία θα προσθέσουν τις δυνάμεις τους αριστεροί και δεξιοί δημοκράτες, όλοι όσοι θέλουν να συμπράξουν για να αποτρέψουν εξελίξεις όπως στη δεκαετία του ‘30. Για να φτάσουμε την Ευρώπη ξανά στο πλαίσιο που να μπορούμε να διαφωνούμε στο πλαίσιο μιας μαρξιστικής κριτικής του καπιταλισμού», κατέληξε.

Έχουμε Συνθήκες, όχι Σύνταγμα

Ο Γ. Βαρουφάκης αναφέρθηκε επίσης και στο ότι το Σύνταγμα αυτή τη στιγμή λείπει από την Ευρώπη. «Έχουμε Συνθήκες που εγκαθιδρύουν τα δικαιώματα κεφαλαίου, αγορών, γραφειοκρατών, του αρχικού καρτέλ», σημείωσε για να θυμίσει ότι «η ΕΕ ιδρύθηκε σαν  καρτέλ, ‘Ευρωπαϊκή Κοινότητα Χάλυβα και Άνθρακα».

Η ΕΕ δεν ξεκίνησε σαν κανονικό κράτος, επισήμανε και τόνισε ότι «το καρτέλ δεν μπορεί απλά να εκδημοκρατιστεί μέσα από τις φυσιολογικές του λειτουργίες, χρειάζεται κάτι ριζοσπαστικό».
Η ιδέα μιας συντακτικής συνέλευσης είναι ιδιαίτερα ριζοσπαστική, τόνισε, αναφερόμενος στη σχετική πρόταση του DiEM25: «Βασίζεται στην αρχή της αντιπροσώπευσης, αλλά με άμεση συμμετοχή. Τι θα θέλαμε να είναι το κείμενο του Συντάγματός μας; Να αποτελεί τις κοινές μας αρχές. Να μας δίνουν τη δυνατότητα για άμεση και έμμεση Δημοκρατία», εξήγησε.

Παράλληλα, σημείωσε ότι το Ευρωκοινοβούλιο δεν πρόκειται να προχωρήσει σε τέτοιες πρωτοβουλίες, επειδή δεν νομοθετεί και άρα δεν είναι Κοινοβούλιο.

Αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη για πλήρη διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων, όπως γίνεται στις ΗΠΑ, όπως είπε χαρακτηριστικά. «Μόνο και μόνο το αίτημα αυτό, αλλάζει την Ευρώπη», ανέφερε και πρόσθεσε ότι ακόμα και μικρές πολύ μικρές παρεμβάσεις είναι ικανές να δημιουργήσουν ρήγματα.

Τα φίδια της ανησυχίας

Σε ερώτηση για το κατά πόσο όλα αυτά είναι εφικτά στην Ευρώπη του Σόιμπλε, απάντησε ότι «έχουμε πολλές Ευρώπες» και πρόσθεσε:
«Έχουμε την Ευρώπη μιας μικρής κωμόπολης, όπου 2.500 άνθρωποι ήρθαν για να συζητήσουμε. Έχουμε την Ευρώπη της συντήρησης, της ελπίδας, των νοικοκυραίων. Αυτοί οι ίδιοι σήμερα νιώθουν να τους ζώνουν τα φίδια της ανησυχίας. Έχουν καταλάβει ότι οι θεσμοί της Ευρώπης έχουν αποτύχει και ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η αναπαραγωγή της δικής τους εξουσίας κόντρα στα συμφέροντα των νοικοκυραίων.
»Η ανησυχία αυτή είτε θα μετατραπεί σε δύναμη για τη Λεπέν, είτε θα στρατευθεί μαζί μας. Ο κίνδυνός μας δεν είναι ότι θα κοιτάξουμε πολύ ψηλά στα αστέρια και θα αστοχήσουμε. Ο κίνδυνός μας είναι ότι θα κοιτάξουμε κάτω στην άβυσσο και η άβυσσος θα μας συμπαρασύρει».

Η ελπίδα στην Τεχνολογία

Σχετικά με την ελπίδα που γεννιέται, εξέφρασε την εκτίμηση ότι η Αριστερά δεν θα καταφέρει να έχει την ηγεμονία που είχε το 1920 και το λενινιστικό κόμμα δεν θα έχει την ευκαιρία να αλλάξει τον κόσμο, ωστόσο έκανε αναφορά στην τεχνολογική πρόοδο. «Βάζω όλες μου τις ελπίδες στην Τεχνολογία», είπε χαρακτηριστικά.

«Η τεχνολογική πρόοδος αφήνει πίσω τις κοινωνικές σχέσεις παραγωγής, έρχεται σε σύγκρουση μαζί τους και τις ανατρέπει, σύμφωνα με τον Μαρξ.
»Όταν καταρρεύσει ο κορπορατικός καπιταλισμός τι θα τον αντικαταστήσει; Δεν είναι αναγκαστικό ότι θα τον αντικαταστήσει μία ανθρωπιστική κοινωνία, μπορεί να τον αντικαταστήσει μία δυστοπία. Εκεί χρειάζεται ένα δημοκρατικό κίνημα, ώστε οι νέες τεχνολογίες να μπουν στην υπηρεσία της αλληλεγγύης και όχι της αποδόμησης», τόνισε.

Μνημόνια, το Plan B του Σόιμπλε

Για τα μνημόνια, ανέφερε πως «στόχος είναι η τρόικα να πάει στο Παρίσι». Ενώ σχετικά με το σχέδιο Σόιμπλε, τόνισε πως με δεδομένο το ότι η Ευρωζώνη δεν είναι βιώσιμη, ένας άνθρωπος σαν τον Σόιμπλε, ο οποίος κινεί όλα τα νήματα στο Eurogroup, έχει το δικό του πλάνο.

«Έχει σαθρή ανάλυση για το τι μπορεί να σταματήσει την αποδόμηση στην Ευρωζώνη. Σε αυτό το πλάνο του, θεωρεί ότι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η συνοχή είναι μέσα από τη συρρίκνωση της ζήτησης στις ελλειμματικές χώρες. Έχει λάθος, αλλά αυτός είναι ο τρόπος σκέψης του.

»Ξεκίνησε τη λιτότητα για να κρατηθεί η Λετονία στην ΕΕ με αυξητική μείωση της ζήτησης, ώστε εξάγεις την ανεργία, και παράλληλα, γίνεται μετατόπιση εισοδήματος από τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα προς τους τραπεζίτες, ξένους και ντόπιους, μέσω φορολογίας.

»Στην Ελλάδα, η λιτότητα πήρε πιο έντονη μορφή. Τρεις φορές μεγαλύτερη από της Πορτογαλίας. Ήταν ένα πείραμα η Ελλάδα. Το μετάνιωσαν. Το να χάσεις το 1/3 του εθνικού εισοδήματος, καθιστά το χρέος ακόμα λιγότερα βιώσιμο. Στην Κύπρο δεν είχε σχεδόν καθόλου λιτότητα. Είχε μόνο κούρεμα καταθέσεων. Άλλη μορφή μεταφοράς εισοδήματος.

»Στόχος είναι αυτή η διαδικασία να καταλήξει στο Παρίσι, έτσι ώστε η Γαλλική Εθνοσυνέλευση να μην έχει πια τον έλεγχο του γαλλικού Κρατικού Προϋπολογισμού. Για τον Σόιμπλε, αυτό είναι το Plan B του. Το Plan A ήταν μια ομοσπονδία, αλλά ούτε οι γαλλικές ελίτ, ούτε η Μέρκελ συμφωνούσαν μαζί του. Και εκείνος είπε ‘δεν θέλετε ομοσπονδία, θα φάτε λιτότητα παντού’. Όλη η Ευρώπη έχει μπει πια στο μνημόνιο, επισήμανε ο πρώην υπουργός.

Να φροντίσουμε τον σπόρο στην Ευρώπη

Αναφερόμενος τέλος στη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ότι διαφώνησε πολύ έντονα με την αλλαγή στάσης. «Κινητοποιήσαμε ολόκληρη την Ευρώπη. Δημιουργήσαμε προσδοκίες στον ελληνικό λαό και στους άλλους λαούς της ΕΕ. Φτάσαμε στο δημοψήφισμα με κλειστές τράπεζες για να ψηφίσει ΝΑΙ ο ελληνικός λαός, ο οποίος όμως ψήφισε ΟΧΙ. Και την επόμενη μέρα το 62% το μεταφράσαμε διαφορετικά. Αυτή η ευκαιρία χάθηκε. Τον σπόρο που σπείραμε, πρέπει να τον φροντίσουμε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να επανέλθει εδώ», τόνισε.

Παράλληλα, ο Γ. Βαρουφάκης, χαρακτήρισε τις εξελίξεις στην υποτιθέμενη διαπραγμάτευση με την τρόικα απελπιστικές, ενώ απαντώντας στις προσωπικές επιθέσεις που δέχεται, είπε τα εξής:

«Μετά τη στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι από εμάς, λίγοι, έχουν μείνει στη συνείδηση ως οι άνθρωποι που έκαναν τη ρήξη.
»Αν αυτό δεν μετατραπεί σε σύστημα χλεύης, θα παραμείνει ζωντανή η ιδέα της Άνοιξης της Αθήνας. Θεωρώ μεγάλη τιμή που μου το παραχωρούν. Αν θέλουν να με θεωρήσουν καταζητούμενο, επειδή  εξακολουθώ να πρεσβεύω το πνεύμα εκείνης της Άνοιξης της Αθήνας, το θεωρώ τιμή μου», κατέληξε ο πρώην υπουργός.