ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΟ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΤΟ.

Όταν οι πολιτικές πράξεις μιας κυβέρνησης δεν υπακούνε σε καμιά λογική, η κυβέρνηση αυτή έχει τελειώσει πολιτικά.

Όταν μια κυβέρνηση με ειλημμένες αποφάσεις που υπαγορεύθηκαν από τους δανειστές, καλεί τους κοινωνικούς φορείς σε διάλογο, τότε διολισθαίνει στον βρώμικο ρόλο του "μεσάζοντα" μεταξύ του Λαού και των τοκογλύφων του.

Όταν μια κυβέρνηση ομιλεί για σταθερότητα και ασφάλεια στο πολιτικό σύστημα, αδιαφορώντας προκλητικά για την αστάθεια και την ανασφάλεια που κυριαρχούν στην κοινωνία, τότε το ενδιαφέρον είναι για το σύστημα και όχι για την κοινωνία .

Όταν ένας πολιτικός, πρωταγωνιστής στον αγώνα κατά της λιτότητας γίνεται Πρωθυπουργός και εξελίσσεται σε γενίτσαρο αυτής, τότε κάτι συμβαίνει.

Όταν εμφανίζεται ως αριστερός και αποκαλύπτεται δεξιός, μεταλλάσσοντας μια κυβέρνηση της αριστεράς, σε "ριζοσπαστική" δύναμη της δεξιάς, τότε κάτι υποκρύπτεται.

Όταν καλεί τον Λαό σε δημοψήφισμα και ‘’και πριν αλέκτωρ λαλήσει’’ το ανασκευάζει, τότε είναι υποκριτής, ψεύτης και δολοπλόκος.

Αυτό είναι το βιογραφικό του Τσίπρα και της κυβερνητικής του παρέας ,που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα . Το δράμα θα συνεχιστεί μέχρι να φθάσει η κοινωνία στα όρια ενός σκλάβου εργάτη, που πρέπει απλώς να συντηρηθεί.

Θα καταντήσει τον Λαό πιο εξαθλιωμένο από ότι τον είχε παραλάβει, εκτελώντας "έξωθεν" εντολές, για να τον παραδώσει στον επόμενο να τον αποτελειώσει.

Τίποτα δεν ήταν τυχαίο και απροσχεδίαστο. Όλη αυτή η αλληλουχία των γεγονότων, πρέπει να προβληματίσει τον λαό, να τον πονηρέψει και να αποτελέσει κρατούμενο στην άκρη της μνήμης του, για την επόμενη μέρα που θα σχεδιασθεί γι’ αυτόν, χωρίς αυτόν, από διάφορα εξωθεσμικά κέντρα της διαπλοκής, που θα συνεχίσουν με νέους Τσίπρηδες, Δραγασάκηδες και Φλαμπουράρηδες την ολική εκποίηση της χώρας του.

Μην τρέφουμε αυταπάτες ως Λαός και να μην είμαστε εύπιστοι στις κούφιες υποσχέσεις των νυν ή των επόμενων για ανάπτυξη, για επενδύσεις και κοινωνική ευημερία, δημιουργώντας μια νέα και μεγαλύτερη ψευδαίσθηση που θα την πληρώσουμε πιο ακριβά.

Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε μια κοινωνία, από πολιτικές που την έχουν καταδικάσει σε αργή και σταδιακή αποσύνθεση .

Δεν μπορεί να υπάρξει ντόπια επένδυση μικρού και μεσαίου μεγέθους για τον έλληνα πολίτη, γιατί εν τη γεννέσι της, θα συνθλίβεται στις μυλόπετρες του φορολογικού και ασφαλιστικού συστήματος. 

Οι περιβόητες επενδύσεις για τις οποίες ομιλούν όλα τα κόμματα πλην του Κ.Κ.Ε, είναι επενδύσεις - αγοραπωλησίες για τους ξένους, για τα ξένα κεφάλαια , με άλλο φορολογικό σύστημα και άλλα προνόμια , απαγορευτικά δια νόμου για τον λαό, που θα τον αποτρέπουν ακόμα και στην σκέψη, την πιθανότητα εκμετάλλευσης του δικού του εθνικού πλούτου από τον ίδιο.

Δεν μας ανήκει τίποτα από αυτό που λέγεται Ελλάδα, παρά μόνο αυτό που ονόμασαν ελληνικό χρέος, Σ’ ένα Λαό ιστορικό, που κάποιοι προδότες θέλουν να τον χρεώσουν, να τον φτωχοποιήσουν για να τον οδηγήσουν στην υποταγή, δεν του αρμόζει να αδρανεί και να μοιρολατρεί ,ανασυντάσσεται και επαναστατεί.

Εξέγερση, αυτός είναι ο μόνος δρόμος για σωτηρία.

Μην αναζητείτε ήρωες που θα μας οδηγήσουν σ’ αυτήν. Ο πόθος για σωτηρία θα τους γεννήσει, για να απαλλαχθούμε από αυτά τα μιάσματα που μολύνουν τον πολιτικό βίο στην χώρα μας .

Απεργίες, συλλαλητήρια, μπλόκα, εξεγέρσεις και επαναστάσεις όχι για την απόσυρση ενός ασφαλιστικού ή φορολογικού από την τσέπη μιας κοινωνικής τάξης.

Απόσυρση και ανατροπή όλης της πολιτικής μαζί και της κυβέρνησης, από την πλάτη όλων των τάξεων της κοινωνίας . Καμιά κοινωνική τάξη που πρόσκαιρα θα ωφεληθεί δεν θα μπορέσει να ευημερήσει, εάν οι άλλες δυστυχούν.

Εδώ είναι και το κομβικό σημείο του διαχρονικού ρόλου της αγροτικής τάξης , η δυναμική της οποίας σε ενωτικό μέτωπο, μπορεί να καθορίσει την μοίρα του Λαού.

Ομιλούν τα φερέφωνα της κυβέρνησης, για βιωσιμότητα στα ασφαλιστικά ταμεία με αριθμούς, στα φορολογικά με κατά κεφαλήν χαράτσια, στα κοινωνικά με επιχειρηματικά κόστη και προσπαθούν να μας πείσουν, ότι έτσι θα σώσουν την κοινωνία, ενώ το ενδιαφέρον τους εξαντλείτε αποκλειστικά στην δική τους πολιτεία.

Μια ανεπαρκής πολιτική ηγεσία που διαχειρίζεται τα επί μέρους, γιατί είναι απολύτως ανίκανη να καθολικεύσει το μερικό σε ένα εθνικό σχεδιασμό ανασυγκρότησης της χώρας με τον Λαό της. Πολιτική ηγεσία ανιστόρητη που δεν έχει διδαχθεί από τον Θουκυδίδη, ότι πολιτεία, δεν είναι τα λογιστικά, τα φοροασφαλιστικά και τα παράλογα τους μαθηματικά, αλλά οι "άνθρωποι".

Το πρόβλημα στην χώρα μας δεν είναι το χρέος, η φτώχεια, η ύφεση και η ανεργία . Ούτε τόσο η ανικανότητα και τα λάθη αυτής της ηγεσίας. 

Το πρόβλημα στην χώρα μας είναι αυτή η γαϊδουρινή αναισθησία των καρεκλοκένταυρων της εξουσίας, που χρόνια τώρα ως καριερίστες της πολιτικής λυμαίνονται το δημόσιο, πλουτίζουν και βολεύονται, ασφαλείς και αχρέωτοι, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς για να μπορούν να καταλάβουν και να νιώσουν στο πετσί τους αυτό που νιώθει ο λαός, δηλαδή τι σημαίνει να χρωστάς, να είσαι άνεργος και να θέλεις να προστατεύσεις την αξιοπρέπεια σου. 

Και το χειρότερο απ’ όλα, βραβείο θράσους και αδιαντροπιάς, είναι όταν μας υποδεικνύουν άλλους λαούς που βγήκαν από τα μνημόνια, σαν να μας μέμφονται οι αλήτες, λέγοντας μας : "εσύ Ελληνικέ Λαέ γιατί δεν θέλεις να πληρώσεις αυτά που σου κλέψαμε;" . 

Όπως με σχέδιο και συνεννόηση ήλθε στην εξουσία αυτή η κυβέρνηση, έτσι με σχέδιο και ύποπτη συνεννόηση θα φύγει από αυτήν.