Δεν σας αρκούσαν οι
αποκαλύψεις Βαρουφάκη, ούτε οι πρόσφατες της Κωνσταντοπούλου. Φυσικά και δεν πρόκειται να αρκεστείτε στις αποκαλύψεις
Σόιμπλε. Γιατί όταν η πραγματικότητα διαφωνεί μαζί σας, τόσο το χειρότερο για
την πραγματικότητα.
Ο μυθομανής Έλληνας έχει τον πρωθυπουργό που του αξίζει.
Χριστιανική καρτερικότητα, βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, ευρωπαϊκή φινέτσα, όλα τα ψέματα του κόσμου στριμωγμένα σε ένα λαό που συνεχίζει να τρέφεται από τις σάρκες των αυταπατών του παρότι πεθαίνει.
Ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον Σόιμπλε πριν τις εκλογές του Γενάρη. Εκεί ο Τσίπρας του δήλωσε χωρίς να του ζητηθεί την εθελοδουλεία του στο Ευρώ. Ο Σόιμπλε στα λέει αυτά, όχι η Τρέμη.
Ο Σόιμπλε το μόνο που έκανε είναι να εξηγήσει στον λαοπλάνο Τσίπρα πως οι λαϊκισμοί του θα γυρνούσαν μπούμερανγκ, πως δεν μπορεί να πατάει με ένα πόδι σε δύο βάρκες.
Δεν ήταν εκβιασμός. Είναι σαν να λες σε ένα κακομαθημένο μπάσταρδο πως δεν μπορεί να φάει και γαριδάκια και πάστα. Πως θα του κάνει κακό.
Τα μήντια κατασκεύασαν τον κακό δόκτωρα Σόιμπλε. Κατασκεύασαν και το κόμμα της δραχμής. Η ευρωδουλεία τους τους το υπέδειξε.
Όχι ο Σόιμπλε.
Το μόνο που έκανε ο Σόιμπλε είναι να πει σους Έλληνες πως αν αποφάσιζαν να βγουν από το Ευρώ, ο ίδιος θα τους στήριζε.
Δεν υπάρχει πιο παρεξηγημένος πολιτικός στην Ελλάδα από τον Σόιμπλε.
Κι αυτό γιατί είναι ρεαλιστής.
Αλλά αυτό το κείμενο δε γράφεται για να εξυμνήσει το Σόιμπλε.
Γράφετε για να καταδείξει περίτρανα το πόσο μαλάκες πολιτικούς έχουμε, αθεράπευτα ανεύθυνους και τυχοδιώκτες όπως εκείνο το αριστερό παιδί που έπεσε ηρωικά από έναν έρπη και που για να σώσει το κράτος του κατέστρεψε τη χώρα του.
Υπήρχαν εναλλακτικές.
Το ελληνικό σύστημα εξουσίας της κατέστρεψε όλες.
Όλες.
Το θέμα δεν ήταν αν ο Σόιμπλε γούσταρε τους Έλληνες. Το θέμα είναι ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν δίνουν δεκάρα για τους Έλληνες συνεχίζοντας μια μακρά παράδοση.
Και πως οι Έλληνες έλκονται από την αδιαφορία απέναντί τους. Μα οι μνημονιακοί δεν εκθείαζαν τον Σόιμπλε; Ισχύει. Μέχρι την άνοδο του Σύριζα στην εξουσία.
Μετά, έχοντας ξεμείνει από εχθρούς, κατασκεύασαν τον κακό κο Σόιμπλε και το κόμμα της δραχμής του. Φυσικά, αν ποτέ υπήρχε κόμμα της δραχμής θα το είχατε δει.
Δεν υπάρχει.
Γιατί η δραχμή θέλει αρχίδια που τα παράσιτα του ελληνικού βίου δεν έχουν.
Θέλει αυτοπροσδιορισμό και αξίες, πράγματα ασύμβατα με τον παρασιτισμό.
Το κόμμα της δραχμής ήταν τόσο ισχυρό όσο επικίνδυνη ήταν η γρίπη των γουρουνιών.
Συνεχίζουμε λοιπόν να είμαστε θύματα μιας πολύτροπης προπαγάνδας κι αναπαράγωντας την γινόμαστε και θύτες.
Ο μόνος που στάθηκε απέναντι στον Σόιμπλε καθώς οι περισσότεροι υπουργοί της ΕΕ βλέπουν τον Σόιμπλε σαν ζωντανό σύμβολο της γερμανικής εξουσίας, ήταν ο κος Βαρουφάκης.
Μα ήταν ολίγιστος. Γιατί και το όραμα του κου Βαρουφάκη είναι μια ομόσπονδη Ευρώπη.
Και έτσι με το σχέδιο Ψ του Βαρουφάκη, το να κρατηθούν κάποια 17 δις ως εκβιασμός στην Ευρώπη ήταν εντελώς ασύμμετρο σε σχέση με τα συνολικά οικονομικά μεγέθη.
Μία σημαντική επιλογή είχε απομείνει ένα χρόνο μετά το PSI: στάση πληρωμών και διαπραγμάτευση με το όπλο της δραχμής στο τραπέζι, γιατί όλα τα υπόλοιπα όπλα μας τα είχαν παραδώσει οι εφιάλτες Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.
Αντί λοιπόν να αναρωτιόμαστε ποιοι μας πήραν αυτό το όπλο, αντί να αναρωτιόμαστε σε τι αντιστοιχούν οι κινήσεις Στουρνάρα και πρώην υψηλόβαθμων αξιωματούχων όταν αυτοί συνωμοτούσαν κατά ενδεχομένων εναλλακτικών κινήσεων, καθόμαστε και ακούμε την αυθάδη προπαγάνδα περί πραξικοπήματος Βαρουφάκη και το μύθο της επίθεσης στο Νομισματοκοπείο από τον Ράμπολαφαζάνη.
Τόση γελοιότητα δεν είναι πρέπουσα για ανθρώπινα πλάσματα.
Αγόρια, πραξικόπημα υπάρχει διαρκές από το 2009 απέναντι στη δημοκρατία και το σύνταγμα.
Κινήσεις κατά του Ευρώ δεν δύναται να νοούνται ως πραξικοπηματικές.
Δεν ψηφίσαμε ποτέ ευρώ, το ευρώ δεν αναφέρεται στο σύνταγμα.
Κι ας ανδρωθούμε επιτέλους.
Οι Γερμανικές και Γαλλικές καθώς και άλλες ευρωπαικές τράπεζες ήταν εκτεθειμένες στην αμερικάνικη κρίση του 2008 καθώς το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα πέταξε εκατοντάδες δις σκουπιδιών παραγώγων ενυπόθηκων δανείων σε αυτές.
Η τότε εξωτερικά οικονομικά εύρωστη ΕΕ, συγκάλυψε τη φούσκα για κάποιο διάστημα. Με το που έσκασε τεχνητά η ελληνική κρίση κι εξαπλώθηκε σε όλο τον νότο, Γαλλογερμανοί κι άλλοι βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία με τα διαρρέοντα κεφάλαια από το νότο να καλύψουν τις τρύπες της απόλυτης τραπεζικής ανευθυνότητας και της πίστης της ΕΕ στην μητερούλα τους τις ΗΠΑ.
Αυτός ήταν άλλωστε κι ο λόγος που η περισσότερο εκτεθειμένη τράπεζα του πλανήτη, η Deutsche Bank, παρουσιαζόταν ως πολιτικός ρυθμιστής και έγλειφε τον Παπανδρέου. Γιατί χωρίς την κρίση του νότου, το ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε του Παπανδρέου για την Deutsche Bank περιοριζόταν απλά στο όσο και να άλλαζε, θα βούλιαζε.
Με άλλα λόγια συνμαλάκες μου, πληρώνουμε τα σπασμένα άλλων- μέχρι θανάτου.
Κι όχι, δε σου φταίει ο Σόιμπλε. Αυτός κάνει αυτό που πρέπει. Γερμανός πολιτικός είναι πανάθεμα σε.
Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε.
Φάτε ευρώ μέχρι να σκάσετε.
Ο μυθομανής Έλληνας έχει τον πρωθυπουργό που του αξίζει.
Χριστιανική καρτερικότητα, βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, ευρωπαϊκή φινέτσα, όλα τα ψέματα του κόσμου στριμωγμένα σε ένα λαό που συνεχίζει να τρέφεται από τις σάρκες των αυταπατών του παρότι πεθαίνει.
Ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον Σόιμπλε πριν τις εκλογές του Γενάρη. Εκεί ο Τσίπρας του δήλωσε χωρίς να του ζητηθεί την εθελοδουλεία του στο Ευρώ. Ο Σόιμπλε στα λέει αυτά, όχι η Τρέμη.
Ο Σόιμπλε το μόνο που έκανε είναι να εξηγήσει στον λαοπλάνο Τσίπρα πως οι λαϊκισμοί του θα γυρνούσαν μπούμερανγκ, πως δεν μπορεί να πατάει με ένα πόδι σε δύο βάρκες.
Δεν ήταν εκβιασμός. Είναι σαν να λες σε ένα κακομαθημένο μπάσταρδο πως δεν μπορεί να φάει και γαριδάκια και πάστα. Πως θα του κάνει κακό.
Τα μήντια κατασκεύασαν τον κακό δόκτωρα Σόιμπλε. Κατασκεύασαν και το κόμμα της δραχμής. Η ευρωδουλεία τους τους το υπέδειξε.
Όχι ο Σόιμπλε.
Το μόνο που έκανε ο Σόιμπλε είναι να πει σους Έλληνες πως αν αποφάσιζαν να βγουν από το Ευρώ, ο ίδιος θα τους στήριζε.
Δεν υπάρχει πιο παρεξηγημένος πολιτικός στην Ελλάδα από τον Σόιμπλε.
Κι αυτό γιατί είναι ρεαλιστής.
Αλλά αυτό το κείμενο δε γράφεται για να εξυμνήσει το Σόιμπλε.
Γράφετε για να καταδείξει περίτρανα το πόσο μαλάκες πολιτικούς έχουμε, αθεράπευτα ανεύθυνους και τυχοδιώκτες όπως εκείνο το αριστερό παιδί που έπεσε ηρωικά από έναν έρπη και που για να σώσει το κράτος του κατέστρεψε τη χώρα του.
Υπήρχαν εναλλακτικές.
Το ελληνικό σύστημα εξουσίας της κατέστρεψε όλες.
Όλες.
Το θέμα δεν ήταν αν ο Σόιμπλε γούσταρε τους Έλληνες. Το θέμα είναι ότι οι Έλληνες πολιτικοί δεν δίνουν δεκάρα για τους Έλληνες συνεχίζοντας μια μακρά παράδοση.
Και πως οι Έλληνες έλκονται από την αδιαφορία απέναντί τους. Μα οι μνημονιακοί δεν εκθείαζαν τον Σόιμπλε; Ισχύει. Μέχρι την άνοδο του Σύριζα στην εξουσία.
Μετά, έχοντας ξεμείνει από εχθρούς, κατασκεύασαν τον κακό κο Σόιμπλε και το κόμμα της δραχμής του. Φυσικά, αν ποτέ υπήρχε κόμμα της δραχμής θα το είχατε δει.
Δεν υπάρχει.
Γιατί η δραχμή θέλει αρχίδια που τα παράσιτα του ελληνικού βίου δεν έχουν.
Θέλει αυτοπροσδιορισμό και αξίες, πράγματα ασύμβατα με τον παρασιτισμό.
Το κόμμα της δραχμής ήταν τόσο ισχυρό όσο επικίνδυνη ήταν η γρίπη των γουρουνιών.
Συνεχίζουμε λοιπόν να είμαστε θύματα μιας πολύτροπης προπαγάνδας κι αναπαράγωντας την γινόμαστε και θύτες.
Ο μόνος που στάθηκε απέναντι στον Σόιμπλε καθώς οι περισσότεροι υπουργοί της ΕΕ βλέπουν τον Σόιμπλε σαν ζωντανό σύμβολο της γερμανικής εξουσίας, ήταν ο κος Βαρουφάκης.
Μα ήταν ολίγιστος. Γιατί και το όραμα του κου Βαρουφάκη είναι μια ομόσπονδη Ευρώπη.
Και έτσι με το σχέδιο Ψ του Βαρουφάκη, το να κρατηθούν κάποια 17 δις ως εκβιασμός στην Ευρώπη ήταν εντελώς ασύμμετρο σε σχέση με τα συνολικά οικονομικά μεγέθη.
Μία σημαντική επιλογή είχε απομείνει ένα χρόνο μετά το PSI: στάση πληρωμών και διαπραγμάτευση με το όπλο της δραχμής στο τραπέζι, γιατί όλα τα υπόλοιπα όπλα μας τα είχαν παραδώσει οι εφιάλτες Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.
Αντί λοιπόν να αναρωτιόμαστε ποιοι μας πήραν αυτό το όπλο, αντί να αναρωτιόμαστε σε τι αντιστοιχούν οι κινήσεις Στουρνάρα και πρώην υψηλόβαθμων αξιωματούχων όταν αυτοί συνωμοτούσαν κατά ενδεχομένων εναλλακτικών κινήσεων, καθόμαστε και ακούμε την αυθάδη προπαγάνδα περί πραξικοπήματος Βαρουφάκη και το μύθο της επίθεσης στο Νομισματοκοπείο από τον Ράμπολαφαζάνη.
Τόση γελοιότητα δεν είναι πρέπουσα για ανθρώπινα πλάσματα.
Αγόρια, πραξικόπημα υπάρχει διαρκές από το 2009 απέναντι στη δημοκρατία και το σύνταγμα.
Κινήσεις κατά του Ευρώ δεν δύναται να νοούνται ως πραξικοπηματικές.
Δεν ψηφίσαμε ποτέ ευρώ, το ευρώ δεν αναφέρεται στο σύνταγμα.
Κι ας ανδρωθούμε επιτέλους.
Οι Γερμανικές και Γαλλικές καθώς και άλλες ευρωπαικές τράπεζες ήταν εκτεθειμένες στην αμερικάνικη κρίση του 2008 καθώς το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα πέταξε εκατοντάδες δις σκουπιδιών παραγώγων ενυπόθηκων δανείων σε αυτές.
Η τότε εξωτερικά οικονομικά εύρωστη ΕΕ, συγκάλυψε τη φούσκα για κάποιο διάστημα. Με το που έσκασε τεχνητά η ελληνική κρίση κι εξαπλώθηκε σε όλο τον νότο, Γαλλογερμανοί κι άλλοι βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία με τα διαρρέοντα κεφάλαια από το νότο να καλύψουν τις τρύπες της απόλυτης τραπεζικής ανευθυνότητας και της πίστης της ΕΕ στην μητερούλα τους τις ΗΠΑ.
Αυτός ήταν άλλωστε κι ο λόγος που η περισσότερο εκτεθειμένη τράπεζα του πλανήτη, η Deutsche Bank, παρουσιαζόταν ως πολιτικός ρυθμιστής και έγλειφε τον Παπανδρέου. Γιατί χωρίς την κρίση του νότου, το ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε του Παπανδρέου για την Deutsche Bank περιοριζόταν απλά στο όσο και να άλλαζε, θα βούλιαζε.
Με άλλα λόγια συνμαλάκες μου, πληρώνουμε τα σπασμένα άλλων- μέχρι θανάτου.
Κι όχι, δε σου φταίει ο Σόιμπλε. Αυτός κάνει αυτό που πρέπει. Γερμανός πολιτικός είναι πανάθεμα σε.
Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε.
Φάτε ευρώ μέχρι να σκάσετε.
Πέτρος Αργυρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου