Ο ΘΙΑΣΟΣ ΤΟΥ ΟΑΣΘ: ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ

Τα αγαπημένα λεωφορεία της Θεσσαλονίκης είναι και πάλι στους δρόμους της πόλης και τα προβλήματα που είχαν τις προηγούμενες μέρες προκληθεί ένα ένα πια αποκαθίστονται. 

Μέχρι την επόμενη απόφαση επίσχεσης εργασίας, οι Θεσσαλονικείς θα απολαμβάνουν τις υπηρεσίες του άρτιου δικτύου μεταφορών .

Σε τι όμως οφείλουμε αυτή την τιμή, αυτή την  ουτοπία? Οι κακοήθεις υποστηρίζουν ότι είναι αποτέλεσμα ενός μεγάλου οικονομικού εγκλήματος, του οποίου τα παρακλάδια έχουν τόσο πολύ διεισδύσει στην οικονομική πραγματικότητα της πόλης που είναι αδύνατο πια να ανατραπεί.

Το εργοδοτικό συνδικάτο του ΟΑΣΘ με πρόεδρο τον κύριο  Δημήτρη Τσερμενίδη, είναι ένα σύνολο ανθρώπων με ένα κοινό γνώρισμα. Είναι όλοι μέτοχοι του, απολαμβάνοντας τεράστιες οικονομικές απολαβές των μερισμάτων που τους αντιστοιχούν. Η ανακοίνωση του προαναφερθέντος ήταν η εξής :” Η μισθοδοσία του Ιουλίου κατατέθηκε τελικά στους τραπεζικούς μας λογαριασμούς και παρά τις οφειλές Αυγούστου και Σεπτεμβρίου ,σε ένδειξη καλής θέλησης (υπόκλιση στην αυτοθυσία) βγάζουμε τα αστικά λεωφορεία στους δρόμους”. Προκειμένου να ανταποδώσουμε τη χάρη στον κύριο Τσερμενίδη είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε κάποια στοιχεία για τις οικονοικές του δραστηριότητες.

Όντας από από πολύ μικρός στο σωματείο του ΟΑΣΘ , ωθούμενος από τον πατέρα του, έχει ανελιχθεί σε άτυπο συντονιστή της επιχείρησης απολαμβάνοντας το προνόμιο του να μην εργάζεται (1000 συνδικαλιστικές άδειες ετησίως /2,5 άδειες τη μέρα) και να πληρώνεται ακόμα και τις ανύπαρκτες υπερωρίες του. Η σύζυγός και ο γιος του επίσης εργάζονται για τον ΟΑΣΘ με μισθούς που είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξηγήσει κανείς. Όμως ας μην προσωποποιούμε, είναι απλώς ένα αντιπροσωπευτικό πατάδειγμα. Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο σε αυτόν, ούτε καν μόνο στο συνδικάτο του οργανισμού. Απολαμβάνουν όλοι τα ωφέλη μιας σύμβασης ειδικά σχεδιασμένης για να αποφέρει τα μέγιστα στους μετόχους , οι οποίοι είναι και εργαζόμενοι . Τις 425 μετοχές που κατέχει ο οργανισμός τις απολαμβάνουν 1.900 μέτοχοι. Φυσικά αυτό δεν αφορά όλους τους εργαζόμενους. Γιατί πολλοί από αυτούς είναι επίσης θύματα των χειρισμών αυτών.Αφορά όμως αρκετούς ώστε καμία προειδοποίηση της κυβέρνησης για μείωση δαπανών να καταφέρνει κάτι περισσότερο από μια θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Το ευτυχές μονοπώλιο

Ο θίασος που παραθέτεται έχει να επιδείξει μια πραγματικότητα απείρου κάλλους. Είναι μια επιχείρηση στην οποία το κράτος καταβάλλει ετησίως 1.500.000  ευρώ, ποσό πενταπλάσιο από τις αντίστοιχες ενισχύσεις  προς τον ΟΑΣΑ. Έχοντας εξασφαλισμένη βιωσιμότητα και εξασφαλίζοντας την κατανομή των μετοχών με τρόπο τέτοιο ώστε να βγαίνουν όλοι κερδισμένοι, κατάφερε και κάτι το εξαιρετικό. Μέσω του οργανισμού “Ηρακλής”, ο οποίος αποτελείται από μετόχους του ΟΑΣΘ ,νοικιάζει τα αμαξοστάσια -υποδομές του συγκοινωνιακού δικτύου. Έχουμε λοιπόν το πρωτοφανές φαινόμενο, όπου ο μισθωτής πληρώνει τον εαυτό του. Α.. με τη βοήθεια κρατικών επιχορηγήσεων που δικαιολογούνται ως πάγιες δαπάνες. Ιδιοφυές.

Φυσικά ,τα οικονομικά στοιχεία του οργανισμού δε δημοσιοποιούνται. Φυσικά, το μετοχολόγιο είναι έγγραφο απόρρητο. Και θα γίνει το καλύτερο δυνατό για να αποτραπεί η δημιουργία του μετρό στη Θεσσαλονίκη.

Όμως έχουμε λεωφορεία σήμερα, και πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να το ξεπληρώσουμε.

Οι προσπάθειες για έλεγχο των διαδικασιών του οργανισμού απεδείχθησαν ατελέσφορες (γιατί δεν είναι δυνατόν να βρεις ατόπημα σε ένα τέτοιο πρότυπο). “Τα νάζια του κύριου Σπίρτζη δεν περνάν”, είναι το μήνυμα που στέλνει το  επιτελείο ΟΑΣΘ. “Αποφασίζαμε και θα αποφασίζουμε εμείς. Θα πτωχεύουμε την εταιρία και θα μεγιστοποιούμε το κέρδος μας “.

Όμως τι θέση έχει ο πολίτης σε αυτό? Είναι πολλά τα οικονομικά στοιχεία που κατά καιρούς διαρρέουν για τη λειτουργία του οργανισμού , ενός οργανισμού του οποίου οι αρμοδιότητες επηρεάζουν  άμεσα  την καθημερινότητα μας. Σε πολύ μεγάλο ποσοστό όμως είναι στοιχεία τα οποία ο πολίτης αγνοεί. Και είτε λόγω άγνοιας , είτε λόγω απροθυμίας για ουσιαστική κινητοποίηση απουσιάζει η φωνή που θα πρέπει να υπενθυμίσει στο κύκλωμα μαφίας για το οποίο μιλάμε κάποια πράγματα. Μια φωνή που με αποφασιστικότητα θα βάλει ένα τέλος σε αυτή την κοροϊδία.

Μιλάμε για κινητοποίηση άνευ πολιτικής χροιάς, κινητοποίηση με πυλώνα τη λογική! Ο εντοπισμός των θιασαρχών μέσω μετοχολογίου και η άμεση κλήση τους να λογοδοτήσουν για την οικονομική δραστηριότητα για την οποία ευθύνονται είναι πλέον επιτακτική ανάγκη.

Το ξεβόλεμα του περπατήματος δεν πρέπει να λειτουργεί μόνο ως μέσο πρόκλησης δυσαρέσκειας. Πρέπει κάποια στιγμή να φτάσει να πυροδοτεί πρωτοβουλίες που αντιπροσωπεύουν χαρακτηριστικά ενός ενεργού πολίτη. Πρέπει ο πολίτης να είναι γνώστης της κατάστασης. Και εφόσον είναι γνώστης να διεκδικεί την αξιοπρέπεια του κατά ενός ανήθικα κερδοσκοπικού οργανισμού που έχει εδώ και πολλά χρόνια ξεπεράσει κάθε όριο.

Γιώτα Κεσσανίδου