Οι απολύσεις είναι γεγονός και ο Τσίπρας κάνει πως δεν το ξέρει.

Επιδιώκει να «βγάλει από πάνω της» την ταμπέλα των απολύσεων-  Απαραίτητο ένα «κοινωνικό πλάνο» για να προστατευτούν όσοι μείνουν άνεργοι, λένε από το υπ. Εργασίας - Στις εσωτερικές αντιθέσεις των θεσμών «ρίχνουν» την ευθύνη της καθυστέρησης της συμφωνίας επί των εργασιακών - Αμετακίνητοι οι δανειστές για κατώτατο μισθό και συλλογικές διαπραγματεύσεις

Της Μαίρης Λαμπαδίτη

Το plan b για να αποκρούσει την επίμονη αξίωση του ΔΝΤ για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και αύξηση του ορίου των απολύσεων από 5% στο 10% μηνιαίως ετοιμάζει η ηγεσία του υπουργείου εργασίας εν αναμονή της επόμενης συνάντησης με το κουαρτέτο. Οι ομαδικές απολύσεις αποτελούν το σημείο –κλειδί για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης ενώ ακολουθεί το θέμα της απεργίας και ανταπεργίας (λοκ άουτ) καθώς και το αίτημα του υπουργείου εργασίας για επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Η ελληνική πλευρά προτείνει να αναλάβει κάποια άλλη ανεξάρτητη αρχή ( πχ. ΟΜΕΔ, ΟΑΕΔ) την προέγκριση των απολύσεων προκειμένου να αφαιρεθεί η αρμοδιότητα από τον υπουργό εργασίας όπως απαιτούν οι δανειστές. «Για μας το βασικό είναι να υπάρχει προέγκριση, ex ante έλεγχος και αυτός να είναι πραγματικά ουσιαστικός για να μη μείνει απροστάτευτος ο εργαζόμενος», επεσήμανε ανώτατος αξιωματούχος

Για να συζητηθεί ωστόσο το αίτημα της επιχείρησης που θέλει να προχωρήσει σε απολύσεις θα πρέπει να έχει παρουσιαστεί το «κοινωνικό πλάνο» για την προστασία όσων μείνουν άνεργοι. Το κοινωνικό πλάνο μπορεί να προβλέπει, για παράδειγμα, χρηματοδότηση προγραμμάτων κατάρτισης και επανεκπαίδευσης απολυμένων, κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών όσων είναι κοντά στην σύνταξη, επιδοτούμενη εργασία μειωμένου ωραρίου με στόχο την αποφυγή απολύσεων κ.α.

Την ίδια ώρα κόκκινη γραμμή αποτελεί το όριο των απολύσεων καθώς η ελληνική πλευρά ζητά να μην αλλάξει.

Το όριο σήμερα είναι στο 5% και μέχρι 30 απασχολούμενους για επιχειρήσεις με πάνω από 150 εργαζομένους, ενώ η σχετική κοινοτική οδηγία προβλέπει ως και 10% των εργαζομένων, σε επιχειρήσεις που απασχολούν 100 - 300 εργαζομένους.

Πάντως η λύση στο θέμα των απολύσεων, είναι πιθανόν να δοθεί πριν από την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για την υπόθεση της ΑΓΕΤ καθώς ο πιέζει ο χρόνος να κλείσει η συμφωνία έως τις 5 Δεκεμβρίου.

Το υπουργείο εργασίας αποδίδει την καθυστέρηση της διαπραγμάτευσης στα εργασιακά στις εσωτερικές αντιθέσεις των θεσμών. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ το ΔΝΤ θέτει μετ΄επιτάσεως το θέμα της αύξησης του ορίου των απολύσεων, οι εκπρόσωποι της ΕΕ παραμένουν σιωπηλοί.

Η ελληνική πλευρά θέτει σε υψηλή προτεραιότητα την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων – συμβάσεων που θα συνοδεύονται από επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων και την επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τον εργαζόμενο. «Η επιχειρηματολογία μας χτίζεται στην λογική πως δεν έχουμε αποκέντρωση των διαπραγματεύσεων αλλά κατάρρευση» τονίζει ανώτατο στέλεχος.

Αμετακίνητοι παραμένουν οι δανειστές στο θέμα του καθορισμού του κατώτατου μισθού από το κράτος απορρίπτοντας την επαναφορά της αρμοδιότητας στις συλλογικές διαπραγματεύσεις των κοινωνικών εταίρων. Η συζήτηση για το θέμα θα επιδιωχθεί να μετατεθεί για το 2018.

Κόκκινη γραμμή για την κυβέρνηση αποτελεί και το θέμα της απεργίας και της ανταπεργίας. Αποκρούει οποιαδήποτε αλλαγή και συζητά μόνο ήπιες παρεμβάσεις στο συνδικαλιστικό νόμο.

Οι τελικές αποφάσεις για τη διατήρηση των κόκκινων γραμμών ή αντίθετα την υπαναχώρηση από αυτές θα ληφθούν από το Μέγαρο Μαξίμου το οποίο θεωρεί «εμβληματικό » το θέμα των εργασιακών για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης που θα οδηγήσει στη ρύθμιση του δημόσιου χρέους.