Τι λέει ο Noam Chomsky για τον Γιάνη Βαρουφάκη.

 Η ερώτηση προς τον Noam Chomsky ήταν ξεκάθαρη.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, είναι έτοιμος να παρουσιάσει ένα νέο κόμμα, του οποίου στόχος θα είναι πραγματοποιήσει, όπως είπε ο ίδιος, «μια απλή αλλά ριζοσπαστική ιδέα: τον εκδημοκρατισμό της Ευρώπης. Έχω δύο ερωτήσεις για εσάς σχετικά με αυτό το θέμα. Πρώτον, γιατί η σοσιαλδημοκρατία γίνεται όλο και περισσότερο ανάμνηση του παρελθόντος σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες και δεύτερον σε ποιο βαθμό μπορεί κάποιος να «εκδημοκρατίσει» τον καπιταλισμό;

«Η σοσιαλδημοκρατία, όχι μόνο στην ευρωπαϊκή παραλλαγή της, αλλά και σε άλλες, βρίσκεται κάτω από σοβαρή επίθεση από τη νεοφιλελεύθερη περίοδο της προηγούμενης γενιάς, η οποία ήταν επιβλαβής γενικά για τον πληθυσμό σχεδόν παντού, ενώ ωφέλησε μικρές ελίτ.

Ένα παράδειγμα της χυδαιότητας αυτών των δογμάτων αποκαλύπτεται στη μελέτη που κυκλοφόρησε από την Oxfam, η οποία διαπιστώνει ότι το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα έχει σύντομα στα χέρια του περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου πλούτου. Στο μεταξύ, στις Ηνωμένες Πολιτείες, την πλουσιότερη εκ των κοινωνιών του κόσμου και με ασύγκριτα πλεονεκτήματα, εκατομμύρια παιδιά ζουν σε νοικοκυριά που προσπαθούν να επιβιώσουν με 2 δολάρια την ημέρα. Ακόμη και αυτό το κομμάτι ψωμί είναι υπό επίθεση από τους λεγόμενους συντηρητικούς.

Το πόσο μακριά μπορεί να προχωρήσουν μεταρρυθμίσεις υπό τις υπάρχουσες συνθήκες του κρατικού καπιταλισμού, μπορεί να συζητηθεί. Αλλά το ότι μπορούν να πάνε πολύ πιο πέρα από ό,τι σήμερα, δεν είναι καθόλου υπό αμφισβήτηση. Ούτε τίθεται υπό αμφισβήτηση ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να φτάσουν στα όριά τους.

Αυτός θα έπρεπε να είναι ένας στόχος ακόμη και για αυτούς που διατείνονται για τη ριζοσπαστική κοινωνική επανάσταση, η οποία θα οδηγούσε μόνο σε χειρότερα δεινά, αν δεν προκύψει από την αφοσίωση ευρύτερων μαζών που θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα κέντρα εξουσίας θα εμποδίσουν περαιτέρω τα βήματά τους προς τα εμπρός.

Εκτός ελέγχου η γρίπη στην Ελλάδα - Επτά νεκροί σε ένα 24ωρο

Στους 114 ανέρχεται ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας - 51 άνθρωποι έχουν χάσει συνολικά τη ζωή τους

Εκτός ελέγχου είναι πλέον η κατάσταση στην Ελλάδα με τη γρίπη. Επτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους λόγω επιπλοκών από τη γρίπη το τελευταίο 24ωρο, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των θυμάτων σε 51, ενώ την Παρασκευή (5/2) ο αριθμός αυτών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) ανέρχεται στους 114!
 
Με δεδομένο ότι τα διαθέσιμα κρεβάτια σε ΜΕΘ είναι περίπου 640 (περίπου 200 είναι κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού), οι ασθενείς με γρίπη «καταλαμβάνουν» το 18% των κλινών ΜΕΘ του ΕΣΥ. Η πίεση που ασκείται λόγω της επιδημίας γρίπης αυτήν την περίοδο – και θα ασκείται για τουλάχιστον άλλες τρεις εβδομάδες- στο σύστημα υγείας, και στο τομέα των ΜΕΘ, είναι  τεράστια.

Το ποσοστό των ασθενών που νοσεί με γρίπη τύπου Α(Η1Ν1) και εμφανίζει σοβαρές επιπλοκές είναι πολύ μεγάλο σε σχέση με τις ανάγκες που πρέπει να καλύψει συνολικά το ΕΣΥ και οι ΜΕΘ. Προφανώς στις ΜΕΘ χρειάζεται να εισαχθούν και άλλες κατηγορίες ασθενών όπως οι καρδιοπαθείς, οι τραυματίες, όσοι έχουν υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια, κάποιοι ασθενείς μετά το χειρουργείο, όμως πρακτικά αυτό δεν είναι εφικτό. Οι γιατροί ασκούν το κλινικό έργο τους σαν να βρίσκονται σε… συνθήκες πολέμου και αναγκάζονται να αξιολογούν τα περιστατικά και να κρίνουν ποιο θα εισαχθεί και ποιο όχι με βάση τις πιθανότητες που εκτιμούν ότι έχει σχετικά με την καλή έκβασή του.
 
Υπό αυτές τις συνθήκες, όσοι ασθενείς με γρίπη έχουν εισαχθεί στην Εντατική θεωρούνται πραγματικά… τυχεροί. Άτυπα δίνεται προτεραιότητα στους νεότερους ασθενείς – με βάση τα στοιχεία των ασθενών που νοσηλεύτηκαν ή νοσηλεύονται σε ΜΕΘ, οι περισσότεροι είναι ηλικίας 34 έως 60 χρόνων. Από την επιδημιολογική επιτήρηση προκύπτει επίσης ότι 13 ασθενείς με βαριάς μορφής γρίπη νοσηλεύτηκαν εκτός ΜΕΘ. Εξ αυτών, όμως, μόλις οι δύο βγήκαν νικητές από αυτήν την περιπέτεια. Οι 11 κατέληξαν.
 
Τρία παιδιά θύματα της γρίπης
 
Σύμφωνα με τα πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), από τους 233 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ από την αρχή του έτους οι 14 ήταν παιδιά, ηλικίας λίγων μηνών έως και 16 χρόνων.
 
Σήμερα οι ανήλικοι ασθενείς με γρίπη που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ είναι 4. Επτά παιδιά έχουν λάβει εξιτήριο από τη ΜΕΘ και τρία έχουν χάσει  τη μάχη για τη ζωή. Τα δύο εξ αυτών είχαν υποκείμενο νόσημα και το τρίτο καταγράφηκε ως υγιές παιδί – θύμα της γρίπης.
 
Ανεμβολίαστοι οι ασθενείς στις ΜΕΘ
 
Το αντιγριπικό εμβόλιο, το μοναδικό ισχυρό όπλο προφύλαξης έναντι των ιών της γρίπης, εφέτος στην χώρα μας, έχει «απενεργοποιηθεί» εξαιτίας της άρνησης των Ελλήνων να το κάνουν. Είτε από αδιαφορία είτε από άγνοια οι βασικές ομάδες του πληθυσμού που πρέπει να λαμβάνουν το αντιγριπικό εμβόλιο κάθε χρόνο, δηλαδή οι ηλικιωμένοι, οι χρονίως πάσχοντες, οι έγκυες, οι επαγγελματίες υγείας, δεν έχουν εμβολιαστεί.
 
Το χαμηλό εμβολιαστικό ποσοστό μαρτυρούν και τα στοιχεία της επιδημιολογικής επιτήρησης του ΚΕΕΛΠΝΟ. Σε σύνολο 200 ασθενών με γρίπη που νοσηλεύτηκαν ή νοσηλεύονται σε ΜΕΘ (για τους 33 δεν υπάρχουν στοιχεία), μόλις οι 10 είχαν εμβολιαστεί! Πρόκειται για το 5% των βαρέως ασθενών που μπήκαν στις ΜΕΘ. Από αυτούς τους δέκα που είχαν κάνει το αντιγριπικό εμβόλιο, οι τέσσερις κατέληξαν και οι έξι κατάφεραν να βγουν από τις ΜΕΘ.

ΠΗΓΗ

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα που επενδύει στον θάνατο χωρών - Μύρισαν αίμα και έρχονται.

Μύρισαν αίμα και έρχονται. Μάσκα έχουν την ανασυγκρότηση της Ελλάδας και πλάτη την ίδια την ελληνική κυβέρνηση. 

Οι μέτοχοι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ) δεν θυμήθηκαν ξαφνικά ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα. Στις 25 Νοέμβριου 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά κάλεσε την ΕΤΑΑ (ERBD) να έρθει στην Ελλάδα αφού είναι μία από τις δικαιούχες χώρες αυτής της περίεργης Τράπεζας. 

Στις 2 Φεβρουαρίου η κυβέρνηση Τσίπρα επιβεβαίωσε το κάλεσμα της προηγούμενης κυβέρνησης. Η ΕΤΑΑ απάντησε θετικά στην κυβέρνηση Τσίπρα και ξεκινάνε το έργο ανασυγκρότησης δίνοντας 500 εκατ. ευρώ για επενδυτικά δάνεια. 

Μια Τράπεζα με βαρύ ελληνικό παρελθόν 

Η ΕΤΑΑ αναφέρει στο δελτίο τύπου που δημοσίευσε στην επίσημη σελίδα της: « Η Ελλάδα είναι ιδρυτικό μέλος και μέχρι σήμερα ελληνικές επιχειρήσεις και τράπεζες έχουν επενδύσει 2,3 δις ευρώ σε κοινές επενδύσεις με την ΕΤΑΑ στις δικαιούχες χώρες με την ΕΤΑΑ. Μετά την έγκριση των Διοικητών η ΕΤΑΑ θα συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να εκπονήσει στρατηγική για την χώρα και τις προτεραιότητές της. Σύντομα η ΕΤΑΑ θα ανοίξει το πρώτο της γραφείο στην Ελλάδα». 

Ελληνικές εταιρείες και τράπεζες επενδύουν κανονικότατα σε κατεστραμμένες χώρες που θέλουν αναδιάρθρωση και τώρα που η Ελλάδα είναι κατεστραμμένη ξένες εταιρείες και τράπεζες θα έρθουν να τζογάρουν σε σίγουρο νούμερο στη ρουλέτα της καταστροφής. 

Τα ερωτήματα όμως που γεννιούνται από την έφοδο της ΕΤΑΑ στην Ελλάδα είναι ποιοι θα χρηματοδοτούνται και για ποια έργα ανάπτυξης. Σίγουρα δεν θα είναι κάποιος από τους 400,000 μικρομεσαίους που όχι απλά έχουν καταστραφεί αλλά χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους σε δημόσιο, σε ασφαλιστικά ταμεία και σε επιχειρηματικά δάνεια σε ιδιωτικές τράπεζες που πλέον δεν μπορούν να ξεχρεώσουν. 

Η προηγούμενη και σημερινή κυβέρνηση μπορεί να δηλώνουν ότι η ΕΤΑΑ είναι μια Ευρωπαϊκή Τράπεζα η οποία θα βοηθήσει διάφορους κλάδους όπως τους εξαγωγείς γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων της Ελλάδας αλλά δεν διευκρινίζεται αν μερίδιο από τα δάνεια ανάπτυξης θα μπορούν να πάρουν και ιδιώτες που θα πάρουν εργολαβία δημόσια έργα, ενέργεια, νερό κλπ. Η ανακοίνωση της ΕΤΑΑ τόνισε ότι «θα εκπονήσουν με τις ελληνικές αρχές την στρατηγική» και όχι ότι θα αφορά μόνο ελληνικές εξαγωγές όπως ακούγονται από κυβερνητικά χείλη. 

Η Τράπεζα που γεννήθηκε από μια καταστροφή 

Ψάχνοντας τα στοιχεία για την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης βρίσκουμε τα εξής: Έχει έδρα την Αγγλία και όχι τις Βρυξέλλες. Είναι μια γιγαντιαία πολυεθνική επενδυτική τράπεζα (και όχι ευρωπαϊκή) με μετοχικό κεφάλαιο που έχει συγκεντρώσει από 66 χώρες και δύο Διεθνούς Οργανισμούς και πραγματοποιεί επενδύσεις μόνο σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις χώρες της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (βιωτικό επίπεδο κάτω από το όριο της φτώχειας), στη Ρωσία και στις χώρες της Κεντρικής Ασίας (από το κακό βιοτικό επίπεδο στο καλύτερο συμμετέχει η ΕΤΑΑ).

Η ίδρυσή της έγινε για ένα και μόνο λόγο: Να «ανασυγκροτήσει» τις κατεστραμμένες χώρες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1990. Η Ανατολική Ευρώπη και Ρωσία ήταν οι περιοχές που η συγκεκριμένη Τράπεζα μπήκε για να πάρει στα χέρια της μέσω δικών της επενδυτών τον πλούτο των περιοχών αυτών. Ενέργεια, υγραέριο, αιολικά, γεωργικές καλλιέργειες κλπ. Η ΕΤΑΑ ήταν όμως και από τις πρώτες που μπήκαν στην Σερβία, στην Κροατία, στην Βοσνία και όπου χτυπήθηκε η εθνική οικονομία είτε με στρατιωτικό είτε με οικονομικό πόλεμο. 

Και πάμε στο ζούμι. Η ΕΤΑΑ, όπως αναφέρει το επίσημο site της δίνει ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ σημασία σε επενδύσεις ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ και ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. 

  Μέλη της ΕΤΑΑ, τα καλύτερα παιδιά 

Μπαίνοντας πιο μέσα σε αυτή την περίεργη «Τράπεζα» και αναζητώντας τα βιογραφικά του διοικητικού συμβουλίου δεν πέφτουμε από τα σύννεφα όταν ανακαλύπτουμε ότι όλοι έχουν περάσει από Τράπεζες και Οργανισμούς, αλλά ότι κάποια από αυτά είναι γνωστά στους Έλληνες εδώ και πολλά χρόνια. Ο πρόεδρός της ΕΤΑΑ, Σούμα Τσακαμπάρτι έχει εργαστεί ως Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης της Βρετανίας και αμέσως μετά ήταν ο επικεφαλής για τα Οικονομικά Επενδυτικά Προγράμματα της Βρετανίας στις χώρες του πρώην Σοβιέτ. 

Ο αντιπρόεδρος, Φίλιπ Μπένετ, διετέλεσε επί 30 χρόνια στέλεχος του τραπεζικού ομίλου Citigroup καθώς και στις Salomon Brother και Salomon Smith. Η ειδικότητά του είναι να προσελκύει επενδυτές σε χώρες που χρειάζονται «ανασυγκρότηση». Έχει περάσει από τις «ανασυγκροτήσεις» και «αναπτύξεις» χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής. 

Ο οικονομικός διευθυντής, Άντρας Σιμόρ, ήταν διευθυντής της Τράπεζας της Ουγγαρίας. Πήρε την προεδρία της Τράπεζας της Ουγγαρίας το 2007, χρονιά που η οικονομική κρίση μπήκε στην χώρα και με μαζί με αυτή και το ΔΝΤ. 

Ο υπεύθυνος πολιτικής της ΕΤΑΑ, Φιλίπ Λε Ουέρου, διετέλεσε περιφερειακός αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία με στόχο την άμβλυνση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης που έπληξε χώρες της Ευρώπης. 

Αντιπρόεδρος για θέματα οικονομικών ρίσκων, η Μπέτσυ Νέλσον. Διετέλεσε 30 χρόνια υπάλληλος τηςJPMorgan. Τα τελευταία χρόνια δούλευε στην JPMorgan για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης. Δηλαδή διάλεγε τους κατάλληλους πελάτες της JPMorgan και τους έσπρωχνε να επενδύσουν στην ΕΤΑΑ. 

Διευθύνων Σύμβουλος για θέματα εταιρικής στρατηγικής, ο Πέτερ Λανκς ο οποίος μέχρι το 2007 διετέλεσε επικεφαλής για θέματα εμπορίου και πολιτικής ανάπτυξης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. 

Η ΕΤΑΑ έχει όμως και διευθυντή Επικοινωνίας όχι τον οποιονδήποτε αλλά τον γνωστό Βρετανό δημοσιογράφο και παρουσιαστή του BBC, Τζόναθαν Τσαρλς, ο οποίος έχει ρόλο να προσλαμβάνει και να εκπαιδεύει ομάδες δημοσιογράφων και παραγωγών τηλεόρασης. 

 Θα αναπτυχθούμε όπως η Βουλγαρία; 

Η ελληνική κυβέρνηση που χαιρέτισε την έφοδο της ΕΤΑΑ στην Ελλάδα θέλει να πείσει ότι όλοι οι προαναφερόμενοι θα έρθουν στην σακατεμένη οικονομικά Ελλάδα για να «αναπτύξουν» και να «ανασυγκροτήσουν» με το αζημίωτο. Το αζημίωτο είναι το λιγότερο, το περισσότερο είναι ποιοι θα πάρουν τα επενδυτικά δάνεια για την Ελλάδα και τι είδους επενδύσεις θα κάνουν. 

Το ανησυχητικό με την όλη επέμβαση της ΕΤΑΑ δεν είναι τα 500 εκατ. που θα επενδύσουν δανείζοντας στις Μικρές Επιχειρήσεις με έμφαση την εξαγωγή ντόπιων προϊόντων (έτσι τουλάχιστον υπόσχονται). Το θέμα είναι ότι το τι προϊόντα θα παράγεις και πόσο θα τα κοστολογείς θα το καθορίζει η ΕΤΑΑ, όπως γίνεται αυτή την στιγμή στην Ελλάδα με τις Συμβολαιακές Καλλιέργειες που κινούνται μόνο μέσω ιδιωτικών Τραπεζών. Αν πάρουμε για παράδειγμα την Ανάπτυξη και Ανασυγκρότηση των χωρών που η ΕΤΑΑ είναι χρόνια και «βοηθά» θα δούμε ότι μόνο ανάπτυξη δεν έφερε. Εκτός αν θεωρούν ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία που για χρόνια έχουν την «βοήθεια» της ΕΤΑΑ αναπτύχθηκαν με μισθό 200 ευρώ και βιωτικό επίπεδο στο επίπεδο των Σουηδών. 

 Καλώς ήρθαν οι κοτζαμπάσηδες 

Το δεύτερο και πιο ανησυχητικό είναι όταν η ΕΤΑΑ δεν σταματήσει στις εξαγωγές και συνεχίσει τις επενδύσεις και μετά το 2020 σε μεγαλύτερα έργα με εκατομμύρια να επενδύονται από συγκεκριμένους επενδυτές εργολάβους εις το όνομα της Ανασυγκρότησης. Διότι μην ξεχνάμε πρώτος ρόλος της ΕΤΑΑ είναι να επενδύει στην ενέργεια, κι από αυτή η Ελλάδα έχει αρκετή για καλύψει την μισή Ευρώπη.

Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζοντας τον ρόλο του δανειολήπτη συνεχίζει να θέλει να κινεί την οικονομία με δάνεια ακόμα και αν αυτά βαφτίζονται «επενδυτικά» και «αθώα» έχοντας παραδώσει τα όπλα στον πόλεμο για την αυτο-ανασυγκρότηση της χώρας. Βάζει τους πολίτες στον χείριστο ρόλο του κομπάρσου και ηλίθιου που μόνο με τοκογλυφικές συμβουλές και ξένους κοτζαμπάσηδες μπορεί να προοδεύσει. 

Πώς μπορεί να πείσει η ελληνική κυβέρνηση ότι θα κυνηγήσει φορολογικά τους έχοντες όταν αυτοί ήταν που στήριξαν από την ίδρυση της ΕΤΑΑ με δισεκατομμύρια ευρώ εκπροσωπώντας την ελληνική πλευρά; Όταν αυτοί έπαιρναν το μερίδιο κέρδους όταν επένδυαν στην καταστροφή άλλων λαών; Ίσως οι ίδιοι να είναι κάποιοι από τους αρκετούς που θα επενδύσουν στην ίδια την κατεστραμμένη τους χώρα.

 ΠΗΓΗ

Jean Tirole: Όταν το εμπόρευμα είσαι εσύ! - Του Γιάνη Βαρουφάκη

Ο Jean Tirole, για όσους εξ ημών θυσιάσαμε ένα μεγάλο μέρος των νιάτων μας μελετώντας τη θεωρία παιγνίων, είναι κάτι σαν τον Eric Clapton των μικροοικονομικών. Μέγας βιρτουόζος στον τομέα του αλλά χωρίς να έχει πετύχει την αναγνώριση και το «παραλήρημα» ενός Mick Jagger (ο αντίστοιχος του… Kenneth Arrow, στον χώρο των οικονομικών) ή ενός David Bowie (που έρχεται πιο κοντά στον John Nash Jr). Όπως όμως και ο Eric Clapton άξιζε και αξίζει τις τιμές και τον σεβασμό μας, έτσι και χαίρομαι που η δουλειά του Jean Tirole αναγνωρίζεται σήμερα – έστω και με ένα δεύτερης κοπής Νόμπελ (καθώς, να σας θυμίσω, Νόμπελ Οικονομικών δεν υφίσταται – το βραβείο ονομάζεται «Βραβείο της Τράπεζας της Σουηδίας εις Μνήμην του Άλφρεντ Νόμπελ»).

Ίσως ένας λόγος που ο Tirole υπολείπεται τιμών και αναγνώρισης σε σχέση με τους Arrow και Nash είναι ότι καταπιάστηκε περισσότερο με πρακτικά και λιγότερο με αφηρημένα ζητήματα, όπως π.χ. τη δυνατότητα ή αδυναμία μας να προσδιορίσουμε ύπαρξη ή μη κοινωνικών προτιμήσεων (Arrow) ή να αποφανθούμε για το πώς πρέπει να καταλήξει μια διαπραγμάτευση μεταξύ ορθολογιστών (Nash). Αντίθετα, ο Tirole, αν και το εγχειρίδιό του (με τον Jean-Jacques Laffont) της Θεωρίας Παιγνίων (1991, Cambridge University Press) είναι από τα αρτιότερα, καταπιάστηκε με ζητήματα όπως η ρύθμιση ολιγοπωλιακών αγορών ιδίως σε μια εποχή που η τιμή δεν είναι το παν.

Έως να ασχοληθεί ο Tirole με το μέγα θέμα του πώς το κράτος μπορεί να «δαμάσει» τη δύναμη των ολιγοπωλίων (π.χ. κινητής τηλεφωνίας), η οικονομική θεωρία ήταν ιδιαίτερα παρωχημένη. Θεωρούσε πως το ζήτημα ήταν απλά ζήτημα επιβολής μιας τιμής που να μην είναι τόσο υψηλή ώστε να συγκρατεί την παραγωγή, την απασχόληση και το κοινωνικό πλεόνασμα με αποτέλεσμα να κερδίζει το ολογοπωλιακό καρτέλ εις βάρος της κοινωνίας. Ο Tirole δεν έπαψε να φοβάται πως κάτι τέτοιο είναι πιθανό (και συμφωνούσε με την επιβολή μέγιστης τιμής). Φοβόταν όμως και για κάτι άλλο: την επιβολή ιδιαίτερα χαμηλής τιμής, ίσως και μηδενικής (βλ. Google με το δωρεάν Gmail), που στόχο έχει να μας παρασύρει, να μας εγκλωβίσει, και να μας καταστήσει μέρος της πλατφόρμας του καρτέλ το οποίο, έτσι, βρίσκει τρόπο να παράγει εισοδήματα από εμάς (άμεσα ή έμμεσα).

Με απλά λόγια, η παιγνιοθεωρητική σκοπιά του Tirole τον βοήθησε να μας προειδοποιήσει για το εξής απλό και φοβιστικό: «Αν δεν πληρώνεις για το προϊόν, κινδυνεύεις να γίνεις εσύ το εμπόρευμα». Επί αυτής της αναλυτικής βάσης, ο Jean Tirole ξόδεψε χρόνια πολλά μελετώντας τον βέλτιστο τρόπο να μπει μια τάξη σε αυτές τις ολιγοπωλιακές αγορές, θέτοντας όρια στην ασυδοσία τόσο των υπερβολικά υψηλών όσο και των υπερβολικά χαμηλών τιμών.

Βέβαια, όπως πάντα, τα θεωρητικά επιτεύγματα ενός Tirole έχουν αποτέλεσμα μόνο στον βαθμό που η πολιτική εξουσία ενδιαφέρεται να τα χρησιμοποιήσει για να στραφεί εναντίον των καρτέλ. Όπως ο ίδιος ο Tirole έχει, με πίκρα, διαπιστώσει, αυτό συμβαίνει σπάνια. Τόσο στις τηλεπικοινωνίες, στα ΜΜΕ (όπου οι θεωρίες του Tirole έχουν πολλές εφαρμογές), όσο και στον τραπεζικό τομέα όπου, δυστυχώς, οι ρυθμιστές βρίσκονται υπό την εξουσία των ρυθμιζόμενων. Τι να σου κάνει, υπό αυτές τις συνθήκες, η θεωρία παιγνίων;

ΠΗΓΗ

Αναστέλλονται για σήμερα, ημέρα γενικής απεργίας,οι διορισμοί φίλων και συγγενών του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην Ελλαδίτσα μας καθιερώθηκε πλέον ως θεσμός το "στρίβειν δια της κάλπης"

Στην Ελλαδίτσα μας καθιερώθηκε πλέον ως θεσμός το "στρίβειν δια της κάλπης" και αυτό είναι …η ελπίδα του Τσίπρα και ο φόβος του Μητσοτάκη.

Όμως περισσότερο από όλους τρέμουν τις εκλογές τα κόμματα "δορυφόροι στήριξης" των μνημονίων.

Θεοδωράκης και Καμμένος βλέπουν ως "τετέλεσται" την κάλπη καθώς η ιστορική αλήθεια των χρόνων των μνημονίων λέει ότι οι μικρές πατσαβούρες εύκολα πετάγονται στα σκουπίδια. (Βλέπε Κουβέλης, Καρατζαφέρης, ΠΑΣΟΚ κ.λ.π)

Ανησυχία όμως έχει και ο αρχιερέας της διαπλοκής, ο λαγός κ. Λεβέντης του οποίου ο ρόλος είναι ορατός πλέον στον λαό και η τρελίτσα του δεν πείθει.

Ο Τσίμας όπου σταθεί και όπου βρεθεί δεν σταματάει να επαναλαμβάνει ότι η χώρα δεν αντέχει εκλογές και ότι ο Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να μείνει στην εξουσία και να υποστεί το κόστος των επιλογών του.

Μεταξύ άλλων θέλουν τον Τσίπρα γιατί τους έγινε χούι να τον ξευτιλίζουν καθημερινά.

Βέβαια αυτός ο χάνος δεν καταλαβαίνει από τέτοια και συνεχίζει να παριστάνει τον πρωθυπουργό. Νομίζει δηλαδή ότι όπως πορευόταν στο πολυτεχνείο με την ταμπελίτσα του επαναστάτη και χωρίς κόπο έπαιρνε τα μαθήματα, θα τη βγάλει στη λούφα και σαν πρωθυπουργός παριστάνοντας τον τρελό αντάρτη.

Ο Μητσοτάκης τον διαβάζει γιατί απλά είναι ίδιοι και έτσι επέλεξε να είναι μετριοπαθέστατη η  στάση του σε όλα τα θέματα για να μην οδηγηθεί ο Τσίπρας στην κάλπη.

Παρόλα αυτά το φάντασμα των πρόωρων εκλογών "στοιχειώνει" πλέον τον Μητσοτάκη ο οποίος με το επιτελείο του προσπαθεί να ανιχνεύσει τις πραγματικές προθέσεις του Τσίπρα.

Ο Κυριάκος φοβάται το ξαφνικό γιατί στην παρούσα φάση δεν θέλει με τίποτε να αναλάβει εξουσία. 

Ο δόλιος βλέπει Καραμανλή και Σαμαρά που την "έκαναν" δια της κάλπης αλλά και τον Σόιμπλε να μιλάει περί Grexit και δεν το αντέχει. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο Σοιμπλε είναι μία μαϊμού και άλλοι κάνουν κουμάντο. 

Δεν μπορεί να καταλάβει ότι όλοι αυτοί οι μπάσταρδοι δαπάνησαν δισεκατομμύρια για την παγκοσμιοποίηση και σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσουν την Ελλάδα ελεύθερη εκτός Ευρώπης.

Παρακαλάνε να βάλουν και άλλους στο παιχνίδι αλλά η Βουλγαρία και η Τουρκία …δεν θα πάρουν, οπότε για αυτούς θα ήταν έγκλημα να μείνει εκτός και η Ελλάδα.

Γραβάτες και σώβρακα…

Το αξιοθαύμαστο σθένος του λαού της Ρώμης («με το σπαθί και το άροτρο») υπήρξε στα χέρια των αρχόντων του πρώτα το εργαλείο και ύστερα το εμπόρευμα, με τα οποία μετέτρεψαν τη δημοκρατική Ρώμη εν πρώτοις και την αυτοκρατορική στη συνέχεια σε ένα πολιτειακό σύστημα που αντιλαμβανόταν τον πόλεμο ως εργολαβία προς πλουτισμό και την ειρήνη ως προετοιμασία για πόλεμο.

Από τότε ελάχιστα έχουν αλλάξει οι άνθρωποι, η πολιτική και τα πολιτεύματα (άλλωστε οι αναφορές τους σήμερα στον ελληνορωμαϊκό κόσμο παραμένουν ιδιαίτατες). Για να δουλέψει αυτή η κρεατομηχανή (η οντότηςΡώμη) χρειαζόταν κανόνες. Προς τούτο οι Ρωμαίοι αξιοποίησαν στο έπακρο το αθηναϊκό και σπαρτιατικό δίκαιο, δημιουργώντας το «περίφημο» ρωμαϊκό δίκαιο, στο οποίον εν πολλοίς αναφέρεται και το σύγχρονο.

Το δίκαιο εκείνο τακτοποιούσε τις ταξικές σχέσεις της εποχής, εξασφαλίζοντας την υπεροχή των Δυνατών έναντι των υπόλοιπων ελεύθερων και των δούλων, αλλά ο κύριος όγκος του αφορούσε στις σχέσεις των Δυνατών μεταξύ τους και στον ασταμάτητο αγώνα αλληλοεξόντωσης της τάξης τους, προς προσπορισμό πλούτου και ισχύος. Ο λαός υπήρξε για αιώνες σφάγιο σε ατέλειωτους εμφυλίους (των πλούσιων οικογενειών), ώσπου σφάγιο στη θέση του να μπει ο επαγγελματικός στρατός.

Αλλά, αν η Pax Romana που ακολούθησε υπήρξε για τους κατακτημένους, τον πολύ λαό της Ρώμης και τους σκλάβους μια σχετικώς ειρηνική και ιδιαιτέρως μακρά περίοδος, για τους Δυνατούς ήταν μια αδιάκοπη και ανελέητη σφαγή στο εσωτερικό της τάξης τους. Το παλιό, λαϊκό εκείνο «με το σπαθί και το άροτρο» είχε αντικατασταθεί «με το σπαθί και τον νόμο» (που στην ουσία ήταν ο νόμος του σπαθιού) των δυνατών (είτε πατρικίων είτε πάμπλουτων πληβείων).

Ο νόμος, για όποιον έπεφτε στην αρπάγη του, ήταν σκληρός, αλλά νόμος. Dura lex sed lex, σκληρός νόμος αλλά νόμος, έλεγαν αυτοί που είχαν τον νόμο και το σπαθί του νόμου στα χέρια τους. Το ίδιο λέγεται συχνά και σήμερα: σκληρός νόμος αλλά νόμος. Σκληρό το Μνημόνιο αλλά πρέπει να εφαρμοσθεί. Αυτό έλεγαν και λένε οι δυνατοί εξ Ευρώπης, το ίδιο οι παρ’ ημίν μπιστικοί τους τε και κολήγοι, το ίδιο έλεγε και η Δεξιά, το ίδιο λέει τώρα και η Αριστερά που κυβερνά όπως κυβέρνησε η Δεξιά.

Είναι σαν να έλεγαν οι Γράκχοι, λόγου χάριν (ως άλλος ΣΥΡΙΖΑ εκείνης της εποχής), dura lex sed lex και να κάθονταν στα αυγά τους, ώσπου να τα κλουβιάνουν, αντί να αγωνισθούν να αλλάξουν τους σκληρούς νόμους. Είναι όπως έκανε σήμερα ο κ. Τσίπρας, όταν διαπίστωσε ότι «δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς», όταν «παραδέχθηκε την ήττα», την πήρε και την έκαμε σημαία της επόμενης νίκης του, λέγοντας κι αυτός dura lex sedlex. Αποδείχθηκαν στη συνέχεια οι «προσπάθειές μας συφοριασμένες», κάτι για «ισοδύναμα» από ’δω, κάτι για «παράλληλα μέτρα» από ’κει, κάτι για το μνημόνιο που εφαρμόζουμε, αλλά αρνούμεθα «την ιδιοκτησία του» - και εξουθενωθήκαμε! τζίφος! Κι άρχισαν βροχή οι εφαρμοστικοί νόμοι, σκληροί νόμοι αλλά νόμοι. Αλήθεια;

Είναι, κατ’ αρχάς, νόμιμο το Μνημόνιο; Με τις ψήφους ποιων και πόσων βουλευτών; Το πρώτο Μνημόνιο αλλά και το δεύτερο υπήρξαν σαθρά, αίολα (και έωλα, δηλαδή βρόμικα) οπωσδήποτε. Ουδέποτε υπερψηφίσθηκαν απ’ τον απαιτούμενο, κατά το Σύνταγμα, αριθμό βουλευτών. Δηλαδή απ’ τα δύο τρίτα του Σώματος, καθότι το Μνημόνιο Ενα άλλαζε το διεθνές στάτους της χώρας και αυτό δεν μπορούσε να έχει επισυμβεί με την πλειοψηφία του 150 συν ένας μόνον.

Εκείνος που νομιμοποίησε εκ των υστέρων τα δύο Μνημόνια είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν εξασφάλισε για το τρίτο Μνημόνιο τις ψήφους όλων των μνημονιακών δυνάμεων, υπερβαίνοντας σε άθροισμα ψήφων το απαιτούμενο των δύο τρίτων. Ετσι, και το μνημόνιο έγινε νόμιμο και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση ιδιοκτήτης της συμφωνίας, άμα τε και εντολοδόχος των δυνάμεων εκείνων που υποκατέστησαν το Σύνταγμα της χώρας με ένα διακρατικό σύμφωνο.

Ετσι, στον παρόντα χρόνο (κι όχι επί Ρώμης) η χώρα κυβερνάται με ανθύπατο το κουαρτέτο, και τοπικούς συνεργάτες τους διαχειριστές του ελληνικού κράτους - προτεκτοράτου πλέον.

Είναι μια ανώμαλη κατάσταση. Αναγνωρίσιμη από την αναγνωρισμένη διεθνώς οικονομική κατοχή της χώρας από τρίτους. Και με δραματικά εμφανές το πολιτικό παράλογο που προκύπτει απ’ την πολιτειακή αποσάθρωση. Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να φερθεί ως πρωθυπουργός, ενώ πρωθυπουργός είναι οι «θεσμοί», που εκπροσωπούν ξένους Δυνατούς (και εν προκειμένω κατακτητές) . Η Βουλή προσπαθεί να κάνει τη Βουλή, ενώ μπορεί μόνον να «νομιμοποιεί» εφαρμοστικούς νόμους. Η Βουλή βουλεύεται με βάση αλλότριες βουλήσεις. Και βεβαίως μευπαγορεύσεις.

Πάνω απ’ το κεφάλι της δημοκρατίας ίπταται μια δικτατορία. Που έχει λόγο για όλα. Απ’ τους μισθούς έως το προσφυγικό πρόβλημα, απ’ την άμυνα της χώρας έως τη δικονομία, απ’ το εκπαιδευτικό σύστημα έως τη φορολόγηση και το ασφαλιστικό.

Αυτή η ανωμαλία παράγει πολιτικό λόγο παράλογο. Το παραλήρημα του ΣΥΡΙΖΑ (όπως το να καλεί σε απεργία εναντίον της πολιτικής του) είναι ενδεικτικό. Κι ακόμα ενδεικτικότερο το χάσμα μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Για παράδειγμα ο κ. Κατρούγκαλος διαβεβαιώνει ότι το ασφαλιστικό που προτείνει είναι καλύτεροαπ’ το προηγούμενο, βγάζοντας ηλίθιους ή τρελούς εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που έχουν βγει στους δρόμους και εκατομμύρια πολίτες που βράζουν άναυδοι σε όλην την επικράτεια.

Τα αλλεπάλληλα ψέματα (για τα «κόκκινα» δάνεια, το φορολογικό, τις δημοσιονομικές ανάγκες, τα αναπτυξιακά προγράμματα, την εκποίηση υποδομών, την υποθήκευση πόρων και τόσα άλλα) λέγονται, διότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πολιτικό και πολιτειακό αυτεξούσιο.

Ο κ. Τσίπρας μπορεί να λέει ό,τι του κατεβαίνει, διότι αυτό που λέει δεν έχει καμιάν αξία. Μπορεί, φέρ’ ειπείν, να ματώσει την κοινωνία, το κράτος, το κόμμα του, τον εαυτόν, για να περάσει έναν δρακόντειο νόμο, μόνον και μόνον για να του πει μετά η Κομαντατούρ Μπερλίν ότι ο νόμος αυτός δεν είναι αρκετά δρακόντειος.

Οταν το κουαρτέτο λέει όχι σε κάτι, δεν το κάνει ναι μετά, όπως έκανε με το όχι ο κ. Τσίπρας. Ο πολιτικόςεξευτελισμός (αλλά και η οικονομική λεηλασία της χώρας) είναι διαρκής. Δεν θα πειραχθούν οι συντάξεις, έλεγε η κυβέρνηση, μετά ότι δεν θα πειραχθούν οι κύριες συντάξεις, μετά ότι δεν θα πειραχθούν οι χαμηλές συντάξεις -συνεχείς υποχωρήσεις, ώσπου ο εξευτελισμός της κυβέρνησης (και, ει δυνατόν, η απαξίωση του λαού) να «γίνει τέλειος». Ο,τι και να λέει η κυβέρνηση, της το ξελέει το κουαρτέτο ή την αναγκάζει να το «ξεπεί» η ίδια!

Αλήθεια, είναι ευήθης ο κ. Αλεξιάδης (Τσίπρας), ώστε να μη γνωρίζει ότι όποιος βγάζει 20.000-30.000 ευρώ τον χρόνο δεν είναι πλούσιος; Είναι τόσο γελοίος ώστε να πιστεύει ότι μπορεί να αφαιρεθεί το 60% και το 80% των εσόδων ενός μικρομεσαίου νοικοκυριού με φόρους και εισφορές;

Οχι! Ούτε ευήθης ούτε γελοίος είναι ο κ. Αλεξιάδης, ή ο όποιος Τσακαλώτος, ή Σταθάκης κ.λπ. Τους αναγκάζει,όμως, να φέρονται ωσάν ευήθεις και γελοίοι το καθεστώς κατοχής. Τίποτα πιο διαβρωτικό απ’ αυτό δεν υπάρχει για μια κοινωνία.

Το «σύμπαν» γύρω μας αποσαθρώνεται διότι η χώρα ζει υπό διττό καθεστώς , διατελεί «υπό δύο σημαίας» και διοικείται από μια κυβέρνηση που ομολογεί στον εαυτόν της, αλλά όχι δημοσίως, ότι δεν είναι κυβέρνηση - ότι είναι για τα «θελήματα» των δυνατών.

Κάθε φορά που αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να φερθεί ως κυβέρνηση εξευτελίζεται, οι γκαουλάιτερ την αδειάζουν και ο λαός αρχίζει να χάνει ξανά τον αυτοσεβασμό του. Και σε μεγάλο βαθμό οι Ελληνες τη reconquista (ανάκτηση) όχι ενός imperium αλλά της αξιοπρέπειάς τους επιχείρησαν. Μάλιστα με επιτυχία. Από την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ο λαός στη μεγάλη πλειοψηφία του πανηγύριζε και έως το δημοψήφισμα ήλπιζε.

Τώρα αυτή η μεγάλη πλειοψηφία καλείται να γίνει πάλι σιωπηλή. Ο γεωργός που πανηγύριζε τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι τώρα ο λωλός που δεν καταλαβαίνει την πολιτική του και βγαίνει αναιτίως στους δρόμους!.. Ολα αυτά συνιστούν μια κατάσταση αδιέξοδη, παράλογη, ανήθικη, γκροτέσκ, που δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Το σχήμα «παίρνει του Κατρούγκαλου τη γραβάτα το κουαρτέτο και ο Κατρούγκαλος παίρνει τα σώβρακα του κοσμάκη» δεν πρόκειται να κρατήσει πολύ.

Το ύστατο επιχείρημα του γονατισμένου ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το σείστρο περί την επιστροφή της Δεξιάς. Λες και η Δεξιά δεν έχει ήδη επιστρέψει με τη δεξιά πολιτική που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, αυτήν την κοκορομαχίατου δικομματικού μονοκομματισμού την έπαιξε κατά κόρον το ΠΑΣΟΚ επί δεκαετίες. Οσον κι αν προσπαθήσει να παίξει το ίδιο παίγνιο ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μπορέσει να το κατορθώσει επί τόσο μακρό διάστημα όσον κατόρθωσε το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, όπως και η Ν.Δ. διαχειρίστηκαν μια ψευδή ευμάρεια, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα διαχειρίζεται τη φούσκα που έσκασε. Διαχειρίζεται έναν «σκληρό νόμο, αλλά νόμο». Προβαίνοντας όμως και σε ένα θανάσιμο άγος.

Διότι ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν εσφιγμένοι του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα δεν διαχειρίζονται μόνον έναν σκληρό νόμο αλλά νόμο, αλλά ότι διαχειρίζονται έναν σκληρό νόμο πλην όμως παράνομον...

Παράνομον διότι η νομιμοποίηση των μνημονίων απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ δεν νομιμοποίησε ούτε νομιμοποιεί την ταυτόχρονη κατάλυση του Συντάγματος.

Εκείνο που όντως νομιμοποίησε ο κ. Τσίπρας (κι εδώ έγκειται το άγος) είναι η σκληρότητά του ούτως ειπείν νόμου. Αντιμετωπίζει το ανήθικον ως νόμιμον. Επικαλούμενος την ανάγκη. Και κατά τούτο ο κ. Τσίπρας αντιστρέφειέναν ακόμη νόμο, τον αρχαιότερο. Οτι δηλαδή «υπέρτατος νόμος είναι η σωτηρία της πατρίδας». Στο όνομααυτού του νόμου ανήλθε ο κ. Τσίπρας στην εξουσία (την οποίαν σαν κακομαθημένο παιδί αρνείται ότι κατέχει! Καιόντως δεν την κατέχει, διότι δεν θέλησε να την αναλάβει).

Και ιδού ο τραγέλαφος: α) Στην κυβέρνηση χωρίς την εξουσία (ή μάλλον καλύτερα: σε μια κυβέρνηση χωρίς εξουσία) ο κ. πρωθυπουργός, υπήκοος στην εξουσία άλλων. β) Με την εντολή του λαού, να αναλάβει την εξουσία,ατιμασμένη. γ) Με την ανάγκη (για τη σωτηρία της πατρίδας) αντεστραμμένη. δ) Με τους (σκληρούς εφαρμοστικούς) νόμους να αποτυπώνουν τη δικτατορία της οικονομικής φρίκης που υφίσταται ο λαός. ε) Με τα εξΕσπερίας νέφη να σωρεύονται πάνω μας τόσον απειλητικά όσον το 146 π.Χ. ή το 1204 μ.Χ.

Κι όλα αυτά στο όνομα της Αριστεράς, πράγμα που οδηγεί στον εξοστρακισμό των ελπίδων για κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές προς το καλύτερο - εξοστρακισμό μακρόν ή βραχύ, θα δούμε...

Δεν ξέρω, αλλά εκτός απ’ τον Ανδρόνικο Κομνηνό που έταξε στον λαό τα πάντα και τον ξεγέλασε σε όλα (με αποτέλεσμα το τραγικό τέλος του), δεν μου έρχεται στον νου άλλος Αλκιβιάδης χειρότερος...

του Στάθη από το enikos.gr

Τρέμουν την αντίδραση του κόσμου και βάζουν σε κάγκελα τον Τσίπρα. - Εχουν ακροβολιστεί αστυνομικοί στην Ηρώδου Αττικού.

Τρέμουν την αντίδραση του κόσμου και βάζουν ελέγχους για να μην βάλουν κάγκελα.

Μετά τα δύο... χουνέρια που έκαναν σήμερα το πρωί αρχικά συνδικαλιστές αστυνομικοί και στη συνέχεια μέλη του ΝΑΤ στους αστυνομικούς που βρίσκονται στη φρούρηση του Μεγάρου Μαξίμου και φοβούμενοι νέο «χτύπημα» μέσα στην ημέρα, αποφασίστηκε η διέλευση των πεζών από την Ηρώδου Αττικού να γίνεται κατόπιν ελέγχου. 

Ετσι, εδώ και λίγη ώρα στις γωνίες της Ηρώδου Αττικού έχουν ακροβολιστεί αστυνομικοί, οι οποίοι περνούν από έναν μίνι έλεγχο όποιον θέλει να διασχίσει τον δρόμο που περνά μπροστά από το πρωθυπουργικό γραφείο. 

Από την ΕΛ.ΑΣ. αναφέρουν ότι η απόφαση ελήφθη για λόγους ασφαλείας, καθώς στο Μαξίμου βρίσκονται ο Γάλλος και ο Γερμανός υπουργοί Εσωτερικών.

Τα δύο περιστατικά που έπιασαν στον ύπνο την ΕΛ.ΑΣ.
Δέκα συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ. έφτασαν αιφνιδιαστικά λίγο πριν από τις 9:00 έξω από το Μέγαρο Μαξίμου και σήκωσαν μαύρα πλακάτ. 

Μόλις η φρουρά του Μεγάρου Μαξίμου τους κατάλαβε έσπευσε να τους απωθήσει, χωρίς πάντως να δημιουργηθεί ένταση. «Ημασταν 10 αστυνομικοί και κρύψαμε τα πλακάτ μέσα στις στολές μας», είπε ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων, Γρηγόρης Γερακαράκος, μιλώντας στο Mega.

Τα μηνύματα των αστυνομικών που επιτέλους αρχίζουν να ξυπνάνε 

·         Χήρες και ορφανά των πεσόντων άνευ σύνταξης, γιατί;;;

·         Η μάνα μου είναι καθαρίστρια 

·         Ο πατέρας μου είναι αγρότης 

·         Η γυναίκα μου είναι μισθωτός

·         ΠΟΑΣΥ Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων

·         Αλέξη γιατί σκοτώνεις το λαό σου;

·         Πενταμελής οικογένεια όλοι άνεργοι

Μετά τον πρωινό αιφνιδιασμό, νέος συναγερμός σήμανε λίγη ώρα μετά στην ασφάλεια του πρωθυπουργού.

Τρεις γυναίκες πήγαν έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα! Την ίδια ώρα μέσα ήταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος κάνει συσκέψεις για το Ασφαλιστικό.

Οι τρεις γυναίκες αιφνιδίασαν και πάλι τη φρουρά του Μεγάρου Μαξίμου και μόλις οι αστυνομικοί κατάλαβαν τι συνέβαινε απομάκρυναν τις γυναίκες.

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

Με άρθρο παρέμβαση του στην βρετανική εφημερίδα «Guardian» ο πρώην Υπουργός Οικονομικών επιλέγει αυτή την φορά το ευρωσκεπτικιστικό κοινό της Βρετανίας για να πείσει για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα.

Τρεις μέρες πριν την ανακοίνωση του νέου ευρωπαϊκού κόμματος του, του DiEM 25, το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου στο Βερολίνο, ο Γιάνης Βαρουφάκης γράφει «Υπάρχει Τρίτος Δρόμος;», για να σπεύσει να απαντήσει, «Ναι υπάρχει».
Αφού παραθέτει μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο άρθρο του, από την οποία και συμπεραίνει ότι «Τα καρτέλ και οι γραφειοκράτες που την κυβερνούν τρέμουν τον Δήμο... αφαίρεσαν τον Δήμο από την Δημοκρατία», ο Βαρουφάκης καταλήγει ότι «Μια ψήφος υπέρ του Brexit στο επικείμενο δημοψήφισμα δεν είναι η απάντηση».
Αντίθετα προτείνει «Μια επίθεση Δημοκρατίας από τους Ευρωπαίους πολίτες που θα προσπαθήσουν να επανακτήσουν τον έλεγχο των ζωών τους από μη εκλεγμένους τεχνοκράτες, συνένοχους πολιτικούς και αδιαφανείς θεσμούς».
Όπως υποστηρίζει «Οι Θεσμοί της ΕΕ έχουν μετατραπεί σε χώρους απ όπου απουσιάζει η πολιτική και η δημοκρατία» και ότι «ο ανταγωνισμός στην λιτότητα που έχει επιβληθεί από τους τεχνοκράτες σε Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη έχει οδηγήσει σε μόνιμη ύφεση για τις περιφερειακές χώρες και περιορισμένες επενδύσεις για τα κράτη στον πυρήνα της Ευρωζώνης».
«Όσο περισσότερο αποτυγχάνουν οι πολιτικές τους τόσο πιο αυταρχικοί γίνονται» γράφει ο πρώην υπουργός, καταλήγοντας ότι «Οι Ευρωπαίοι πολίτες από το Ελσίνκι ως τη Λισαβόνα και από το Δουβλίνο ως την Κρήτη έχουν απογοητευθεί και νιώθουν προδομένοι από την Ευρώπη».
Την απάντηση σε αυτό το πρόβλημα υποστηρίζει ότι διαθέτει ο πρώην υπουργός, καθώς όπως αναλύει το Κίνημα που θα ιδρυθεί το Σάββατο θα μπορεί να επιλύσει αυτή την κατάσταση καθώς βασίζεται σε «Μια απλή και ριζοσπαστική ιδέα: ο Εκδημοκρατισμός της Ευρώπης» με την γνώση ότι σε κάθε άλλη περίπτωση θα διαλυθεί με τεράστιο κόστος για όλους μας.
Σε μια κρίση ειλικρίνειας ο Βαρουφάκης ολοκληρώνει την προώθηση του πολιτικού του φορέα παραδεχόμενος, «Είναι αυτό που προτείνουμε Ουτοπία; Ασφαλώς ναι!αλλά η μόνη εναλλακτική στον ορίζοντα είναι η τρομακτική δυστοπία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας».
Το νέο «κίνημα» του Γιάνη Βαρουφάκη θα ανακοινωθεί το Σάββατο, 9 Φεβρουαρίου, σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί σε θέατρο του Βερολίνου και θα φέρει το όνομα DIEM25 (Democracy in Europe Movement 2015).

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΓΙΑΤΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ.

Ο λόγος για τον οποίο ο Σαμαράς στήριξε τον Κ. Μητσοτάκη για πρόεδρο της ΝΔ λέγεται …Σταύρος Παπασταύρου.Ο άνθρωπος των εκατομμυρίων δεν είχε στενές σχέσεις μόνο με τον πρώην πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, αλλά και με τον νυν, Κυριάκο Μητσοτάκη.

Αυτό αποκαλύπτουν τα «Επίκαιρα», που γράφουν ότι ο στενός σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού το όνομα του οποίου συμπεριλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ, ήταν συνέταιρος και της συζύγου του Κυριάκου, Μαρέβα Γκραμπόφσκι, σε εταιρεία της.

Όπως γράφουν τα «Επίκαιρα», από το 2007 μέχρι και τις πρώτες μέρες της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη, το καλοκαίρι του 2012, ο Σταύρος Παπασταύρου ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων της κυρίας Μαρέβα Γκραμπόφσκι, συζύγου του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το περιοδικό δημοσιεύει μάλιστα τα ΦΕΚ στα οποία φαίνονται ότι Παπασταύρου και Γκραμπόφσκι συμμετείχαν στα Δ.Σ. της MG Capital Advisor AE, μιας εταιρείας παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών σε επιχειρήσεις και οργανισμούς, που ιδρύτρια, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος ήταν η κυρία Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη.

Η Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη ίδρυσε το 2007 την εταιρεία MG Capital Advisors ΑΕ, «μια ανεξάρτητη συμβουλευτική εταιρεία με ειδίκευση σε Wealth Management, Deal Origination και Private Equity», όπως σημειώνεται στο βιογραφικό της σημείωμα. Στο ΦΕΚ, με αρ. φύλλου 4291 της 8ης Ιουνίου 2007, αναφέρεται πως:«Σκοπός της εταιρείας είναι, μεταξύ άλλων, η πραγματοποίηση οικονομικών μελετών, εκθέσεων, ερευνών και η παροχή συμβουλευτικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών οικονομικής φύσης».

Η εταιρεία μπορεί να συνάπτει κάθε είδους συμβάσεις με κάθε νομικό πρόσωπο ή επιχείρηση, να συμμετέχει σε διαγωνισμούς ή να αναλαμβάνει με απευθείας ανάθεση εργασίες οι οποίες θα ανατίθεντο σε αυτή από κάθε τρίτο πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένων του Δημοσίου, Νομικών Προσώπων Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου, Δήμων ή Κοινοτήτων, Νομαρχιών και κάθε Οργανισμού του ευρύτερου δημόσιου τομέα και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας ορίστηκε στα 60.000 ευρώ, με 10.000 ονομαστικές μετοχές αξίας 6 ευρώ η καθεμία.

Το πρώτο Δ.Σ. της MG Capital Advisor ΑΕ, όπως καταγράφηκε στο Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών, απαρτιζόταν από τους Μαρία Εύα Βιργινία Γκραμπόφσκι, Σταύρο Παπασταύρου και Μελπομένη Τραυλού, με την εταιρεία να εκπροσωπείται και να δεσμεύεται, βάσει καταστατικού, από την πρόεδρο και διευθύνουσα σύμβουλο, Μαρία Εύα Βιργινία Γκραμπόφσκι.

Υπενθυμίζεται ότι πρίν λίγες μέρες ο Σταύρος Παπασταύρου, ο οποίος εμπλέκεται στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ με λογαριασμό 5,4 εκ. δολάρια, κατέβαλε τελικά το πρόστιμο που του είχε καταλογιστείαπό τις φορολογικές αρχές ύψους 3,3 εκατ. ευρώ για φοροδιαφυγή.