Να ζητήσει άμεσα τοπικές εκλογές σε Ίμβρο και Τένεδο η ελληνική κυβέρνηση
όπως προβλέπεται από την Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 για να απαντηθεί η νέα
θρασύτατη πρόκληση από την Άγκυρα η οποία δεν επέτρεψε στο πρωθυπουργικό
αεροσκάφος που μετέφερε τον Α. Τσίπρα στο Ιράν να περάσει από τον τουρκικό εναέριο χώρο επειδή προέρχονταν από την Ρόδο που οι Τούρκοι θεωρούν
αποστρατικοποιημένη, αμφισβητώντας έτσι το δικαίωμα στην Ελλάδα να προστατεύει
τα νησιά της από τις επιθετικές βλέψεις της 4ης τουρκικής Στρατιάς (του
Αιγαίου).
Για πρώτη φορά οι Τούρκοι αμφισβητούν το ην Συνθήκη των Παρισίων με βάση
την οποία τα Δωδεκάνησα εντάχθηκαν στον εθνικό κορμό το 1948, και το δικαίωμά τους στην αυτοάμυνα.
Η Συνθήκη αναφέρει ότι τα νησιά δεν μπορούν να στρατικοποιηθούν αλλά μπορούν να φέρουν μη επιθετικά όπλα. Πάνω από την Συνθήκη όμως βρίσκεται το
ψήφισμα του ΟΗΕ που αναφέρει ρητά για το δικαίωμα στην αυτοάμυνα ενός κυρίαρχου
κράτους.
Πρέπει να ζητηθεί άμεσα από την ελληνική κυβέρνηση η διενέργεια τοπικών
εκλογών σε Ίμβρο και Τένεδο οι οποίες στην Συνθήκη της Λωζάνης θεωρούνται
αυτόνομες περιοχές με εξασφαλισμένο (στα χαρτιά) το δικαίωμα αυτό.
Η Αθήνα κατέθεσε σχέδιο πτήσης με αναχώρηση το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου από
την Ελευσίνα, με στάθμευση στη Ρόδο για ανεφοδιασμό και στη συνέχεια το
πρωθυπουργικό αεροσκάφος θα απογειωνόταν για το Ιράν, μέσω Τουρκίας και Συρίας.
Οι Τούρκοι άδραξαν αμέσως την ευκαιρία και απέρριψαν το σχέδιο πτήσης της
Αθήνας με το πρόσχημα πως το αεροσκάφος του Έλληνα πρωθυπουργού είναι
στρατιωτικό, υπάγεται στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, έχει πιλότους και πλήρωμα
της ΠΑ και γι’ αυτό δεν μπορούσε να προσγειωθεί στη Ρόδο, γιατί τη θεωρούν
αποστρατιωτικοποιημένη!
Ζήτησαν λοιπόν από την Ελλάδα νέο σχέδιο πτήσης και αντιπρότειναν να
ανεφοδιαστεί το αεροσκάφος του πρωθυπουργού στην Άγκυρα ή την Αλεξανδρούπολη ή
κάπου αλλού! Εν ολίγοις έφεραν τον πρωθπουργό σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση καθώς
εάν το έκανε αυτό και κατέθετε η Αθήνα νέο σχέδιο πτήσης που να περιλαμβάνει
την Τουρκία, θα θεωρούνταν υποχώρηση και αναγνώριση της Ελλάδας πως η Ρόδος
είναι αποστρατικοποιημένη.
Έτσι, το πρωθυπουργικό αεροσκάφος απογειώθηκε με νέο σχέδιο πτήσης, το
οποίο δεν συμπεριελάμβανε τον εναέριο χώρο της Τουρκίας.
Επιλέχθηκε η διαδρομή νότια της Κύπρου και στη συνέχεια πάνω από την
Αίγυπτο, την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία.
Επειδή όμως ούτε οι σχέσεις Ιράν – Σαουδικής Αραβίας είναι καλές και δεν
αναγνωρίζει ούτε το Ριάντ το σχέδο πτήσης έπρεπε να δοθεί άδεια υπερπτήσης από
τον Σαουδάραβα βασιλιά όπως και τελικά έγινε όπως αναφέρει χαρακτηριτικά
καθημερινή εφημερίδα.
Σημειώνεται ότι η 4η Τουρκική Στρατιά (4 Ordu), γνωστή επίσης και ως
Στρατιά Αιγαίου (Ege Ordusu), είναι μία από τις τέσσερις Στρατιές του τουρκικού
στρατού.
Η Στρατιά του Αιγαίου δημιουργήθηκε το 1974-75 μετά το τέλος των
επιχειρήσεων των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Στις 2 Μαΐου του 1975
ιδρύθηκε επίσημα η Στρατιά του Αιγαίου με έδρα τη Σμύρνη ως Μείζων
Επιχειρησιακός Σχηματισμός του Τουρκικού Στρατού με Ζώνη Ευθύνης τα παράλια της
Μικράς Ασίας.
Υπάγονταν απ' ευθείας στο Γενικό Επιτελείο του Τουρκικού Στρατού,ενώ
ανέλαβε ταυτόχρονα και τη διοίκηση των κατοχικών στρατευμάτων που
εισέβαλαν παράνομα στην Κύπρο ένα χρόνο νωρίτερα (11ο Σωμα Στρατού).
Πρώτος διοικητής της Στρατιάς Αιγαίου ανέλαβε ο αντιστράτηγος Kenan Evren
που ηγήθηκε του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 12ης Σεπτεμβρίου 1980.Η Άγκυρα
ως πρόσχημα δημιουργίας της επικαλέστηκε την αμυντική θωράκιση των ελληνικών
νησιών.
Η ίδια η
σύνθεσή της με ισχυρές αμφίβιες δυνάμεις που είναι επιθετικού χαρακτήρα
αποδεικνύει ότι αποτελεί απειλή για τα ελληνικά νησιά τα οποία και πρέπει να
προτατευθούν από μια χώρα που αποδεδειγμένα δεν διστάζει να εισβάλει σε εδάφη
που δεν της ανήκουν και η οποία επίσης αποδεδειγμένα έχει αποδείξει ιστορικά
ότι "μαχαιρώνει" πισώπλατα φίλους και εταίρους, όπως έγινε στην
περίπτωση της κατάρριψης του ρωσικού Su-24 στα τουρκοσυριακά σύνορα από ζεύγος
τουρκικών F-16.
Η Τουρκία
διατηρεί αυτές τις δυνάμεις καθώς λέει ότι τις θεωρεί αμυντικές, και βοηθούν
στην εκπαίδευση του τουρκικού στρατού.
Η Στρατιά του
Αιγαίου από τη αρχή της ίδρυσής της προανατολίζεται προς τα νησιά του Αιγαίου,
ενώ τα τελευταία χρόνια έχει ενισχυθεί σημαντικά με πολύ μεγάλο αριθμό
αποβατικών σκαφών, γεγονός που αποδεικνύει και τον επιθετικό της χαρακτήρα.
Εκτός από τις
κατοχικές δυνάμεις διαθέτει πολλές μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες Πεζικού και
Πυροβολικού, μια ταξιαρχία ειδικών δυνάμεων του Ναυτικού με έδρα τη Φώκαια και
τη Σμύρνη, ενώ υποστηρίζεται από το 3ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού που εδρεύει
και αυτό στην Σμύρνη.
Σε περίοδο
επιχειρήσεων αναλαμβάνει τη διοίκηση της Tαξιαρχίας Αμφίβιων Δυνάμεων που
εδρεύει μαζί με τη Διοίκηση Αποβατικών Πλοίων στο ναύσταθμο Φώκαιας.
Η Στρατιά του
Αιγαίου έχει ήδη συγκροτήσει τη Διοίκηση Συγκροτήματος Ειδικής Αποστολής
Αιγαίου με κύρια αποστολή τη διεξαγωγή αποβατικών επιχειρήσεων εναντίον των
νησιών του Αιγαίου
Η 4η Στρατιά
αντίθετα από όλες τις υπόλοιπες στρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας δεν
υπόκειται στο ΝΑΤΟ!