Οι μάζες θεωρούν τρελό οιποιονδήποτε δεν ανήκει στην συλλογική τρέλα

"Δοκίμασε να σκεφτείς ελαφρώς διαφορετικά από τον κόσμο και όλοι θα αρχίσουν να σε υποπτεύονται: κάτι δεν πάει καλά, είσαι τρελός. Εάν ανήκεις στην μάζα, θεωρείσαι λογικός. Μπορεί η μάζα να είναι στα πρόθυρα της...τρέλας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Εσύ πρέπει απλά να ανήκεις στην μάζα και να συμπεριφέρεσαι όπως όλοι οι άλλοι. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για την ατομικότητα. Τα άτομα κλείνονται σε ψυχιατρείο.

Τρελό θεώρησαν τον Βούδα, τρελό θεώρησαν τον Ιησού, τρελό θεώρησαν τον Σωκράτη. Οι μάζες θεωρούν τρελό οιποιονδήποτε δεν ανήκει στην συλλογική τρέλα, οποιονδήποτε ξεφεύγει από αυτήν την τρέλα. Αλλά αυτή η τρέλα είναι ο μοναδικός τρόπος για να...εξαγνιστείς!

Ο άνθρωπος δεν είναι ένα ον αλλά μια διαδικασία, δεν είναι ένα ον αλλά ένα γίγνεσθαι.Ο σκύλος γεννιέται και πεθαίνει σκύλος. Η κατάσταση δεν είναι η ίδια όσον αφορά τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος μπορεί να γεννηθεί άνθρωπος και να πεθάνει σαν Βούδας! Καμμιά άλλη ύπαρξη, εκτός του ανθρώπου, δεν εξελίσεται ανάμεσα στην γέννηση και στον θάνατο. Αλλά για να φτάσεις σε αυτό θα πρέπει να είσαι ο κεραυνός που θα κάψει ό,τι σάπιο υπάρχει μέσα σου. Πρέπει να είσαι αρκετά τρελός για να πας πέρα από όλες τις υποκρισίες, όλες τις ιδιομορφίες, όλες τις μάσκες που ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει για να μείνει εκεί που είναι, για να μην εξελιχθεί.

Η μάζα, ο κόσμος, θα καταδικάσει όλους τους "επαναστάτες", όλα τα επαναστατικά πνεύματα...θα πει πως είναι οι καταστροφείς. Αλλά για να δημιουργήσεις πρέπει πρώτα να καταστρέψεις. Εάν δεν καταστρέψεις ό,τι είναι άσχημο και κατακριτέο, δεν μπορείς να δημιουργήσεις την ομορφιά και το ωραίο. Εάν δεν καταστρέψεις την ψευτιά, δεν μπορείς να ανοίξεις δρόμο στην αλήθεια. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να μην μισήσεις αυτόν τον τύπο ανθρώπων, που διαταράσσουν τον ύπνο σας, τα ψέματα σας που σας κάνουν να αισθάνεστε ασφαλείς και σας παρηγορούν. Είναι φυσικό ο κόσμος να μισεί τον άνθρωπο της αλήθειας: είναι ένας ταραξίας...με τα ψέματα σου αισθάνεσαι σίγουρος και ξαφνικά έρχεται εκείνος να υποκινήσει την αμφιβολία μέσα σου και να ταράξει την πίστη σου. 

Η αλήθεια βρίσκεται πάντα σε αντίθεση με τα δόγματα των μαζών.Η αλήθεια είναι ατομική και οι μάζες δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Στις μάζες ενδιαφέρουν οι παρηγοριές και οι ανέσεις.

Οι μάζες δεν αποτελούνται από εξερευνητές,από ανθρώπους που αγαπούν τις περιπέτειες, από άτομα που προχωρούν στο άγνωστο, χωρίς φόβο, και ριψοκινδυνεύουν την ζωή τους για να ανακαλύψουν ποια είναι η σημασία της ζωής τους και ολόκληρης της ύπαρξης.

Οι μάζες θέλουν απλά να τους διηγηθείς γλυκές ψεύτικες ιστορίες,άνετες και επωφελείς. Άνευ κόπων και βασάνων επαναπαύονται και χαλαρώνουν μέσα στην ψευδαίσθηση τους που τους χρησιμεύει για παρηγοριά.

Η μάζα μισεί όποιον θέλει να είναι Άτομο, όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δικό του ιδιαίτερο μονοπάτι, ένα στυλ ζωής.

Οι μάζες θέλουν να είσαι απλά "ένας σαν και αυτούς".

Ο διαχωρισμός σου τους κάνει να...φοβούνται!

Θέλουν να είσαι πράος, υπάκουος και υπόδουλος.

Εάν,με κάποιο τρόπο καταφέρεις και τους ξεπεράσεις δεν θα σε συγχωρέσουν ποτέ."

Ιαθειην

Η αλήθεια που δεν σας λένε για τα πετυχημένα μνημόνια. - Η προπαγάνδα επί το έργον.

Σαμπάνιες άνοιξαν οι Μνημονιακοί στην Κύπρο με αφορμή την επιτυχημένη, όπως χαρακτηρίστηκε, έκδοση 10ετούς ομολόγου στις 27 Οκτωβρίου 2015, που σηματοδότησε την τρίτη έξοδο της Κύπρου στις αγορές.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Η πρώτη έξοδος στις αγορές, μετά τον αποκλεισμό της τον Μάιο του 2011, έγινε τον Ιούνιο του 2014 με 5ετές ομόλογο κι η δεύτερη τον Απρίλιο του 2015, σχεδόν ταυτόχρονα με την άρση και των τελευταίων ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, με την έκδοση 7ετούς ομολόγου με απόδοση 4%. Τώρα, τα ποσά που προσφέρθηκαν άγγιξαν τα 2,8 δισ. ευρώ, για να αντληθεί 1 δισ. ευρώ, με επιτόκιο 4,25%. Το γεγονός έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον υπουργό Οικονομικών της Κύπρου, Χάρη Γεωργιάδη, που έσπευσε να δηλώσει πως το επιτόκιο που διαμορφώθηκε ήταν το χαμηλότερο που έχει εξασφαλίσει ποτέ η Κύπρος. Δεν είχε άδικο. Παρόλα αυτά η έκδοση ήταν μια επική αποτυχία, που αποσκοπούσε αποκλειστικά και μόνο στη δημιουργία εντυπώσεων, εν όψει των βουλευτικών εκλογών στις 22 Μαΐου 2016 και όχι μόνο.

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ (Β): Το επιτυχημένο Ισπανικό Μνημόνιο

Ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου παρέλειψε να αναφέρει πώς το επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε η Κύπρος είναι το υψηλότερο επιτόκιο 10ετούς ομολόγου στην ευρωζώνη, μετά την Ελλάδα. Καμία άλλη χώρα δε δανείζεται με τόσο απαράδεκτους όρους, παρότι μάλιστα η Κύπρος έχει ωφεληθεί από τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης, με την ΕΚΤ να έχει αγοράσει τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο, ομόλογα ύψους περίπου 100 εκ. ευρώ κάθε φορά. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης αρκεί μια ματιά στο επιτόκιο αντίστοιχης διάρκειας ομολόγων των άλλων χωρών της ευρωζώνης: Για παράδειγμα η Γερμανία δανείζεται με 0,58%, η Ολλανδία με 0,75%, η Φινλανδία με 0,84% και η Δανία με 0,92%. Ακόμη και η περιφέρεια της ευρωζώνης δανείζεται στο ένα τρίτο ή στη χειρότερη περίπτωση στο μισό του κυπριακού επιτοκίου. Συγκεκριμένα: η Πορτογαλία με 2,57%, η Ισπανία με 1,74% και η Ιρλανδία με 1,17%. Τελικά ο άθλος της Κύπρου ήταν ότι εξασφάλισε ένα επιτόκιο χαμηλότερο του ελληνικού που κυμαίνεται στο 7,94%. Δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι για να χαίρεται μια χώρα γι’ αυτό…

Πανάκριβος δανεισμός

Υπάρχει ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η τρίτη έξοδος στις αγορές μόνο ενθουσιασμό δεν έπρεπε να προκαλέσει. Σχετίζεται με το επιτόκιο με το οποίο ήδη δανείζεται η Κύπρος από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που φτάνει το 2,5% για δάνεια με μέση διάρκεια λήξης τα 15 χρόνια. Είναι δηλαδή σημαντικά χαμηλότερο του επιτοκίου με το οποίο τώρα δανείστηκε. Έτσι, δεν προκάλεσε καμιά έκπληξη το πρόωρο τέλος που είχαν σχέδια τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας βάσει των οποίων η Κύπρος δεν θα πάρει τα 2,3 δις. ευρώ που απομένουν μέχρι την άνοιξη του 2016, οπότε λήγει επίσημα το πρόγραμμα, από το συνολικό δάνειο ύψους 10 δις. ευρώ και θα αναζητήσει από την αγορά την κάλυψη αυτών των ποσών.

Οι όροι της έκδοσης του 10ετούς ομολόγου ήταν επιζήμιοι για την Κυπριακή Δημοκρατία και για έναν τρίτο λόγο. Το πραγματικό επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου δεν συμπίπτει με το ονομαστικό και υπολογίζεται λαμβάνοντας υπ’ όψη και το επίπεδο τιμών. Και στην Κύπρο τον Οκτώβριο που μας πέρασε, αν λάβουμε υπ’ όψη τις εξελίξεις στις τιμές όλων των προηγούμενων μηνών, παρατηρήθηκε αποπληθωρισμός σε επίπεδο μεγαλύτερο του 2%. Το πραγματικό επιτόκιο επομένως ήταν σχεδόν 7%! Αν εκτιμήσουμε με τον ίδιο τρόπο το επιτόκιο του προηγούμενου δεκαετούς ομολόγου που εκδόθηκε το 2010, αφαιρώντας δηλαδή από το ονομαστικό επιτόκιο ύψους 4,62% τον πληθωρισμό που κυμαινόταν άνω του 3%, φαίνεται πως τότε το πραγματικό επιτόκιο ήταν απείρως πιο συμφέρον για τα κυπριακά δημόσια οικονομικά: μόλις 1,5% ή πέντε φορές χαμηλότερο του πραγματικού επιτοκίου που εξασφάλισε τώρα η κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη.

Αναγκαίο να ειπωθεί, όσο κι αν ξεφεύγει του θέματος, πως για τον ίδιο λόγο η περίφημη έξοδος στις αγορές επί Α. Σαμαρά μας στοίχισε πολύ πιο ακριβά από τις τελευταίες ομολογιακές εκδόσεις επί Γ. Παπανδρέου, όταν κάθε δημοπρασία έκοβε την ανάσα ειδικών και μη. Ας κάνουμε τη σύγκριση εξετάζοντας μάλιστα την πρώτη έξοδο στις αγορές του 2014, κι όχι την δεύτερη που έγινε στις 11 Ιουλίου 2014 και κρίθηκε αποτυχημένη με την έκδοση 3ετούς ομολόγου όταν το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 3,5% ενώ ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους εκτιμούσε πως θα «κάτσει» στο 3%, αναγκάζοντας τους αρμόδιους αντί για 3 δισ. να αντλήσουν 1,5 δις. ευρώ. Η πρώτη «επιτυχημένη» έξοδος στις αγορές, μετά τον αποκλεισμό της Ελλάδας το 2010, έγινε στις 11 Απριλίου 2014 με την έκδοση 5ετούς ομολόγου με επιτόκιο 4,95% που επέτρεψε στην Ελλάδα να αντλήσει 3 δις. ευρώ, όταν οι συνολικές προσφορές είχαν φτάσει τα 20,8 δις. Πέρυσι όμως ο εναρμονισμένο δείκτης τιμών καταναλωτή κινούταν κάτω του μηδενός, στο επίπεδο του -1,4%. Άρα, το πραγματικό επιτόκιο ήταν 5,4%. Το 2010 αντίθετα, όταν εκδόθηκε το τελευταίο 5ετές ομόλογο στις 25 Ιανουαρίου αντλώντας 8 δις. ευρώ (με τις προσφορές να φτάνουν τα 25 δις.) με ονομαστικό επιτόκιο 6,1%, ο πληθωρισμός έτρεχε στα υγιέστατα επίπεδα του 4,7%. Άρα το πραγματικό επιτόκιο ήταν 1,4% ή 3 φορές χαμηλότερα από την «επιτυχημένη» έξοδο στις αγορές επί Σαμαρά…

Στα ύψη ανεργία και χρέος

Επιστρέφοντας στα της μεγαλονήσου, οι χαρές και τα πανηγύρια που συνόδευσαν την έκδοση του 10ετούς ομολόγου αποτελούν οφθαλμοφανές ψεύδος γιατί παρότι η Κύπρος εφαρμόζει με δουλικότητα κάθε μέτρο που απαιτούν οι πιστωτές η οικονομία της έχει τα μαύρα της τα χάλια. Ενδεικτικά μόνο:

Πρώτο, η ανεργία εξακολουθεί να κυμαίνεται λίγο πολύ στα ίδια, απαράδεκτα επίπεδα των τελευταίων χρόνων. Μιλάνε για success story με την ανεργία να βρίσκεται στο 15%, όταν τα ιστορικά της επίπεδα κυμαίνονταν γύρω στο 4%…

Δεύτερο, το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί σε επίπεδα διπλάσια από το 2010 (στο 107,5% όπως φαίνεται στο διάγραμμα) χωρίς να προβλέπεται καμιά σοβαρή μείωση στο μέλλον. Στον προϋπολογισμό που παρουσίασε πριν λίγες μέρες ο υπουργός Οικονομικών μάλιστα ανακοίνωσε πως το 2016 το χρέος θα φτάσει το 108,4% από 61,3% το 2010…

Τρίτο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου εξακολουθεί να κάθεται σε μια ωρολογιακή βόμβα. Η μόνη διαφορά με το παρελθόν είναι η ονομασία της που πλέον αποκαλείται Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια. 

Αξιόπιστες εκτιμήσεις τα υπολογίζουν σε 27,4 δις. ευρώ (που αντιπροσωπεύουν το 47,8% των συνολικών δανείων). Ισοδυναμούν επομένως με αξίες που αντιστοιχούν στο 157% του κυπριακού ΑΕΠ. Ο κίνδυνος που εκπροσωπούν όχι μόνο για το κυπριακό τραπεζικό σύστημα αλλά και για την κυπριακή οικονομία συλλήβδην γίνεται πιο ορατός κάνοντας μια σύγκριση με τα καθ’ ημάς, όπου τα 107 δις. ευρώ «κόκκινα δάνεια» των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, σύμφωνα με τα τεστ αντοχής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αντιστοιχούν σε ένα ποσοστό μόνο 61,8% του ελληνικού ΑΕΠ. Πολύ πιο εύκολα επομένως, σε σχέση με την Κύπρο, μπορούν να απορροφηθούν σε βάθος χρόνου. 

Τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα για την Κύπρο, λόγω επίσης των ασφυκτικών πιέσεων που ασκούνται στην κατεύθυνση ψήφισης ενός νόμου που θα επιτρέψει την τιτλοποίηση των «κόκκινων δανείων» ανοίγοντας το δρόμο για την πώλησή τους ώστε οι τράπεζες να τα ξεφορτωθούν από τους ισολογισμούς τους, αποκτώντας ρευστότητα. Το πρόβλημα είναι εντονότερο για την Τράπεζα Κύπρου και την Ελληνική Τράπεζα που τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια καταλαμβάνουν το 62% και 58% των τελικών μικτών χορηγήσεών τους. 

Η μετατροπή ωστόσο των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση σε χρηματιστικά προϊόντα απειλεί να μετατρέψει χιλιάδες Κύπριους σε άστεγους, να δημιουργήσει δηλαδή ένα πρωτοφανές πρόβλημα στην Κύπρο που μαζί με την πτώση των μισθών και την ανεργία να σημάνει την ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των Κυπρίων!

Οι μεγαλοστομίες για το επιτυχημένο παράδειγμα της Κύπρου που είναι ο νέος καλός μαθητής της Τρόικας έρχονται επίσης να κρύψουν ένα μπαράζ πιέσεων που θα ασκήσουν οι πιστωτές ώστε μέχρι την επόμενη, τελευταία αξιολόγηση να έχουν ιδιωτικοποιηθεί τα λιμάνια και οι τηλεπικοινωνίες του νησιού. Για να γίνει αυτό δε χρειάζεται μόνο το μαστίγιο αλλά και το καρότο. Πάνω απ’ όλα όμως η απόκρυψη μιας οδυνηρής πραγματικότητας…

 ΠΗΓΗ

Ακέφαλη και ασώματη χώρα, απορημένη κοινωνία

Σκέψεις για το ζήτημα πολύπλευρης συγκρότησης του υποκειμένου στην Ελλάδα του 2016

Το επίθετο «ακέφαλο» που χρησιμοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης για να προσδιορίσει το κοινωνικό μέτωπο που αυθόρμητα αναπτύσσεται, μπορεί να ωθήσει τη σκέψη ώστε να εντοπιστούν κι άλλες κρίσιμες διαστάσεις έλλειψης «κεφαλής» στην παρούσα πολιτική πραγματικότητα. 

Η έλλειψη αυτή δεν πρέπει να ταυτιστεί σε έναν πρώτο χρόνο με αυτό της «ηγεσίας», όσο με εκείνο του νοήματος, των αξιών και των στόχων που συγκροτούν μια κοινωνία, ένα λαό, μια χώρα. Το ζήτημα της διαμεσολάβησης ή ακόμα της υπηρέτησης αυτών των πλευρών από μια «ηγεσία», ένα κόμμα (όχι σαν οργανωτική υπόσταση, αλλά κάτι που να πλησιάζει την έννοια του «συλλογικού διανοουμένου») έπεται ή δεν έχει (ακόμη) τόση σημασία αφού απουσιάζει το περιεχόμενο, δηλαδή το νόημα.

Το ουσιαστικό, κατά συνέπεια, αυτή τη στιγμή, έγκειται στο ότι η χώρα είναι ασώματη, ασυγκρότητη, χωρίς συνοχή και ρευστοποιημένη. Ασώματη χώρα σημαίνει πρωταρχικά πως ο λαός, το έθνος και η κοινωνία δεν μπορούν να συναισθανθούν τους όρους ύπαρξής τους, την ιδιαιτερότητα και ιστορικότητα που έχουν -όχι μόνο σαν παρελθόν- αλλά σαν επίκεντρο πειραματισμών και δοκιμών που γίνονται στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης. Η ανάγκη διεξόδου δεν μπορεί να οριστεί με νοσταλγική διάθεση ενός παρελθόντος, αλλά με όρους σύγχρονους που θα αντιμετωπίζουν τα καίρια ζητήματα που έχουν τεθεί απέναντί μας. Ας προσέξουμε τα λόγια του ποιητή: «Μια μέρα το παρελθόν θα μας αιφνιδιάσει με τη δύναμη της επικαιρότητάς του. Δεν θα ’χει αλλάξει εκείνο αλλά το μυαλό μας. Ένα ψήλωμα νοητό, που θα χρειαστεί να το ξανανεβούμε για να εκτιμήσουμε σωστά τις διαστάσεις των πραγμάτων γύρω μας». (Ο. Ελύτης, Εν λευκώ, Eκδόσεις Ικαρος, 1992).

Ασώματη… χώρα

Η Ελλάδα βρίσκεται, εδώ και χρόνια, στη δίνη ενός οικονομικού στραγγαλισμού και μόλις τώρα εισέρχεται στη ζώνη των πολέμων, ως προγεφύρωμα, ως υποδοχέας των προσφυγικών ροών, ως χώρος στρατιωτικών βάσεων και επιχειρησιακών κόμβων. Αυτή η «τανάλια» οικονομικού στραγγαλισμού και εισόδου στη ζώνη του πολέμου, δημιουργεί τρομακτικό σοκ στο λαό και την κοινωνία. Τα σχήματα ηγεμονίας του συστημισμού θρυμματίζονται, οι όροι που συνάπτονται κοινωνικά συμβόλαια ανάμεσα σε τμήματα της αστικής ελίτ και των μεσοστρωμάτων τινάζονται, η κρίση αντιπροσώπευσης αποκτά μόνιμα χαρακτηριστικά. Το κυριότερο όμως στοιχείο είναι η απόλυτη αδυναμία του πολιτικού κόσμου, να χαράξει μια «γραμμή» διεξόδου από τη δίνη αυτή, να κατανοήσει στοιχειωδώς σε τι κατάσταση βρίσκεται (αυτό επιτείνεται στην περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ). 

Όλα τα ισχυρά χαρτιά που διέθετε το σύστημα καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα. Η απεγνωσμένη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει την Ελλάδα ως τον θετικό εκφραστή των ευρωπαϊκών ιδεωδών, καταρρίπτεται από τον κυνισμό, την αποικιοκρατική αντίληψη, την ιμπεριαλιστική, εθνικιστική και ρατσιστική πρακτική όλων των χωρών της Ευρώπης. Μέρα με την μέρα αφού είπαν «ναι σε όλα» βλέπουν ότι ο σχεδιασμός των Ευρωπαίων για την Ελλάδα είναι να την μετατρέψουν σε γκρίζα μη ευρωπαϊκή ζώνη. Χώρα-παραπέτασμα απόκρουσης και επιβράδυνσης των προσφυγικών ροών, με περιορισμένη κυριαρχία και με παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων. Tο σύστημα δεν έχει πρόταση πέρα από την διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης και των τετελεσμένων που πέφτουν κατά ριπάς. Αδυνατεί να διατυπώσει κάποιο νόημα, κάποια ιδέα, κάποιον στόχο. Μόνο γελοία σχήματα λόγου, τύπου Τσακαλώτου «είμαστε κοντά, στην αρχή του τέλους του κακού» ή τύπου Τσίπρα «το 2016 η Ελλάδα θα αποτελέσει την έκπληξη».

Η Αριστερά σε όλες τις εκδοχές της δεν μπορεί να δώσει κι αυτή πειστικές απαντήσεις. Η διάσταση της έννοιας «χώρα» δεν την απασχολεί, δεν μπορεί να δει την Ελλάδα ως θύμα μιας ιμπεριαλιστικής στην ουσία πολιτικής. Αντίθετα, θεωρεί την Ελλάδα ιμπεριαλιστική, άρα δεν βλέπει την κρισιμότητα που έχει η ποιότητα «αποικία-χρέους» και η χώρα παραπέτασμα-αποθήκη εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων-μεταναστών. Δεν αισθάνεται ότι η χώρα απειλείται, ότι συρρικνώνεται η κυριαρχία της, δεν υπάρχει για την Αριστερά θέμα τουρκικού επεκτατισμού και αμφισβήτησης των συνόρων. Όλα αυτά είναι ανύπαρκτες φαντασιώσεις. Απομένει μόνο ο αμυντικός αγώνας για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό (σαν απόηχος του αντιμνημονιακού αγώνα) ενώ λείπουν τελείως οι πολιτικοί στόχοι. Όμως, έτσι δεν οικοδομείται μια εναλλακτική στην καθολική κρίση. Η Αριστερά ασχολείται βασικά με τα ποσοστά της και τη συμμετοχή της στο συστημικό παιχνίδι, χωρίς να συμβάλει σοβαρά, χωρίς να νοιάζεται όπως θα έπρεπε για μια πολιτική διεξόδου.

 Απορημένη κοινωνία

Η κοινωνία βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση. Αφού πέρασε τα σοκ του καλοκαιριού, αφού έδειξε έμπρακτα την αλληλεγγύη της στα κύματα προσφύγων, αφού άρχισε να ξαναπαίρνει μπρος με τους αγώνες αγροτών, επιστημόνων και τις γενικές απεργίες, παραμένει σε μια κατάσταση σοβαρής απορίας και διερώτησης για το πού πάμε ως χώρα, ως κοινωνία, ως λαός.

Διαισθητικά, αντιλαμβάνεται ότι τα ζητήματα έχουν χοντρύνει, ότι δεν πρόκειται απλά για κάποια οικονομική διευθέτηση ή δυσμενή οικονομικά μέτρα, αλλά για ζητήματα ιστορικών διαστάσεων και σημασίας που υπερβαίνουν τη συνήθη πολιτική αντιπαράθεση όπως και τους αγώνες που έγιναν μέχρι σήμερα. Τώρα, πλέον, μπαίνουν ερωτήματα σχετικά με τον πόλεμο, την υπόσταση, την ύπαρξη της χώρας, τη διάλυση της κοινωνίας, την ανημποριά ατομικής λύσης και επιβίωσης. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι συμβαίνει κάτι μεγάλο, ότι πλησιάζουμε σε εθνική και κοινωνική καταστροφή, άσχετα αν δεν μπορεί να το εκφράσει με αυτούς τους όρους. Εκατοντάδες χιλιάδες (αν όχι και εκατομμύρια) άνθρωποι σε ολόκληρη την χώρα αναρωτιούνται για το πού πάμε, αν θα έχει τέλος ή όχι το κακό, για το πού τελικά θα φθάσουμε. 

Έτσι, όμως, από την απορία (πού πάμε;) και την διαπίστωση (εθνική και κοινωνική καταστροφή) προχωράμε στην περιοχή του υποκειμένου όπου τίθεται πάλι με μια σειρά ερωτημάτων: τι μπορεί να βάλει τέλος στην καταστροφή ή να την αντιμετωπίσει; Πώς μπορεί να υπάρχει η χώρα και η κοινωνία στις συνθήκες που δημιουργούνται; Υπάρχει διέξοδος και πώς οικοδομείται;

Το κύριο ερώτημα σήμερα, το κεντρικό ζήτημα είναι το πώς η κοινωνία και ο λαός μπορούν να συγκροτηθούν σε ενεργό υποκείμενο. Μέσα από μια πολύπλευρη διαδικασία κι όχι με τα στερεοτυπικά σχήματα του παρελθόντος. Αυτό το ζήτημα πρέπει να ανοίξει διάπλατα, να γίνει το κυρίαρχο, να διατρέξει όλες τις διεργασίες, να εισβάλει σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, να απαιτηθεί από τη διανόηση να πάρει θέση απέναντί του, να μιλήσει ο απλός κόσμος για τις ανησυχίες και τον πόνο του, να έρθουν σε επαφή οι ζωντανές δυνάμεις του τόπου. Ο Δρόμος ανοίγει τις στήλες του σε αυτήν την διερεύνηση-συζήτηση.

"Πηγή:e-dromos.gr"

Όλα τα είχαμε ο Σατανάς μας έλλειπε.- Θα έχουμε και εκκλησία του Σατανά.

Η Εκκλησία του Σατανά  που έχει επίσημη έδρα την Νέα  Υόρκη  και παράρτημα στην Οδό Αμφιλοχίας 8 στην Αθήνα, κατέθεσε φάκελο στις κρατικές αρμόδιες αρχές της Αθήνας για έγκριση αδειοδότησης ανέγερσης μνημείου, δίπλα από αυτό του Ιωάννη Καποδίστρια στην ίδια περιοχή. 

Το σχετικό αίτημα συμπεριλάμβανε και το προτεινόμενο σχέδιο του προς ανέγερση γλυπτού , ύψους 2,1 μ. Πρόκειται για απεικόνιση του Σατανά υπό τη μορφή του Baphomet. Πρόκειται για ένα ένθρονο φτερωτό κερασφόρο, που φέρει γενειάδα και είναι τραγοπόδαρος. Φέρει ερμητικό κηρύκειο,  και η πλάτη του θρόνου προσομοιάζει σε νεκρική πλάκα.  Η πεντάλφα απεικονίζεται στο επάνω μέρος του σχεδίου. Πλαισιώνεται από δυο χαμογελαστά και ανέμελα παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Πρόκειται για το επίσημο σήμα της Εκκλησίας του Σατανά Ελλάδας η οποία ιδρύθηκε νομίμως το 2013.

Απαιτούν την ανέγερση του μνημείου στην Κηφισιά δίπλα από το μνημείο του Ιωάννη Καποδίστρια, επικαλούμενοι  τη θρησκευτική ισότητα και  ανεξιθρησκεία.  Υποστηρίζουν ότι η από το 2012  ανέγερση του μνημείου του Ιωάννη Καποδίστρια στον ίδιο χώρο , παραβιάζει το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας δημιουργώντας θρησκευτικές διακρίσεις εναντίων των Μουσουλμάνων που κατέσφαξε.

Ο εκπρόσωπος τύπου των Σατανιστών  Ανδρέας Καλοπόδης , τόνισε μεταξύ άλλων ότι « το μνημείο θα είναι και χρηστικό καθώς θα λειτουργεί ως κάθισμα για ανθρώπους όλων των ηλικιών οι οποιοι θα μπορούν να αναπαύονται στην αγκαλιά  του Σατανά προς έμπνευση και στοχασμό.. »

"ΠΗΓΗ :archangelosmichail.gr"

Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα εμπεριέχουν ένα εκατομμύριο περισσότερες καρκινογόνες ουσίες

Αναβρασμός και πανικός στο Χονγκ Κονγκ…. Μια ιδιαίτερα ανησυχητική αποκάλυψη έκανε το Συμβούλιο Υγείας και Καπνίσματος στο Χονγκ Κονγκ, το οποίο υποστηρίζει μέσω…μιας έρευνας πως τα ηλεκτρονικά τσιγάρα εμπεριέχουν ένα εκατομμύριο περισσότερες καρκινογόνες ουσίες από τον μολυσμένο αέρα. Μετά από τη διεξαγωγή της έρευνας το Συμβούλιο ζητά την πλήρη απαγόρευση κυκλοφορίας των ηλεκτρονικών τσιγάρων.

Στην εν λόγω έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Baptist University στο Χονγκ Κονγκ, εξετάστηκαν 13 διαφορετικών ειδών ηλεκτρονικά τσιγάρα και τα αποτελέσματα ήταν σοκαριστικά. Πιο αναλυτικά, αποδείχθηκε πως στα ηλεκτρονικά τσιγάρα το επίπεδο των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (PAH), ένα υποπροϊόν της καύσης πετρελαίου, που βρίσκεται και στον μολυσμένο αέρα, κυμάνθηκε από 2,9 έως 504,5 νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο. Αυτό συνεπάγεται, σύμφωνα με τον καθηγητή βιολογίας, Dr Chung Shan-shan, πως: «Τα επίπεδα αυτά είναι ένα εκατομμύριο φορές περισσότερο αυξημένα από ότι τα συναντούμε στον μολυσμένο αέρα του Χονγ Κονγκ».

Εκτός αυτού, αποδείχθηκε πως στα ηλεκτρονικά τσιγάρα βρίσκονται σε αφθονία είναι πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρες (PBDE). Οι ουσίες αυτές είναι επιβραδυντικά φλόγας που χρησιμοποιούνται ευρέως στην κατασκευή επίπλων και ηλεκτρονικών προϊόντων και είναι ιδιαίτερα τοξικά για τον άνθρωπο. Όπως, μάλιστα τονίζει ο Dr. Chung Shan-shan η εισπνοή αυτών των χημικών ουσιών έχει συσχετιστεί με διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών, μείωση της γονιμότητας, ενώ φαίνεται πως επηρεάζει και την ανάπτυξη του εμβρύου, όπως σημειώνεται σε σχετικό άρθρο ειδησιογραφικού πόρταλ.

Σημειώνουμε πως έως σήμερα τουλάχιστον 16 χώρες έχουν επιβάλει πλήρη απαγόρευση των ηλεκτρονικών τσιγάρων, συμπεριλαμβανομένων των Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη και Βραζιλία, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες μέχρι στιγμής σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία που προκαλούνται από τα ηλεκτρονικά τσιγάρα.

Ισραήλ: Ξεκίνησαν παραδόσεις του David’s Sling

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξεδόθη την Τρίτη από το υπουργείο Άμυνας του Ισραήλ, το αντιαεροπορικό και αντιβαλλιστικό σύστημα David’s Sling (Η Σφεντόνα του Δαυίδ), γνωστό και ως «Magic Wand» (Μαγικό Ραβδί), ξεκίνησε η παράδοση στην Αεροπορία της χώρας ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες και να οδεύσει σταδιακά στην πλήρη επιχειρησιακή ανάπτυξη και αξιοποίηση.

Το σύστημα προορίζεται να προστατεύσει το Ισραήλ από την απειλή των πυραύλων μέσου βεληνεκούς. Η παράδοση του συστήματος στην Αεροπορία πραγματοποιείται από τον ισραηλινό Οργανισμό Πυραυλικής Άμυνας (Missile Defense Organization) του υπουργείου Άμυνας της χώρας, σε συνεργασία με την αμερικανική Υπηρεσία Πυραυλικής Άμυνας (Missile Defense Agency), καθώς οι ΗΠΑ συμμετείχαν στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης του συστήματος.

Το σύστημα κηρύχθηκε επιχειρησιακό μετά την ολοκλήρωση των δοκιμών τον περασμένο Δεκέμβριο. Έχει ξεκινήσει η παράδοση των ραντάρ του συστήματος, των σωλήνων όπου φιλοξενούνται οι πύραυλοι αναχαίτισης (Stunner) και του κέντρου διοίκησης και ελέγχου του συστήματος.

Το σύστημα David’s Sling αποτελεί το μεσαίο επίπεδο της αντιβαλλιστικής «ομπρέλας» του Ισραήλ, όπου το πρώτοι επίπεδο εκπροσωπείται από το γνωστό σύστημα Iron Dome που αναχαιτίζει πυραύλους βραχέως, με το νέο σύστημα να εμπλέκει στόχους σε αποστάσεις από 70-250 χιλιόμετρα και τα Arrow-2 (επιχειρησιακό) και Arrow-3 (υπό ανάπτυξη) να προορίζονται για την εμπλοκή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.

Κύριος κατασκευαστής του συστήματος είναι η ισραηλινή εταιρία Rafael, με κύριο υποκατασκευαστή (subcontractor) τη γνωστή αμερικανική Raytheon Missile Systems. Το ραντάρ του συστήματος κατασκευάζεται από την ισραηλινή Elta, θυγατρική της επίσης ισραηλινής Israel Aerospace Industries (IAI). Το κέντρο Ελέγχου Μάχης (Battle Management Center) αναπτύχθηκε από την ισραηλινή Elisra, θυγατρική της επίσης ισραηλινής Elbit.

Δύο πολιτισμοί. Δύο τόσο ίδιες ιστορίες.

Γράφει ο Παναγιώτης Τσάκωνας

Στην παραπάνω εικόνα παρατηρούμε μόνον ομοιότητες καταστάσεων σε καθολική μορφή, η μόνη διαφορά, τα χρώματα της εικόνας λόγω τεχνολογίας της εκάστοστε εποχής. Η ουσία είναι ίδια και δε διαφέρει πουθενά, φίλε μου αναγνώστη.Μπήκα στο θέμα λίγο απότομα αλλά οι συγκυρίες των εποχών δε σ’ αφήνουν να ηρεμήσεις. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω απλώς το κινέζικο ρητό που λέει «μία εικόνα, χίλιες λέξεις». Δεν ξέρω αν χίλιες θα μου φτάσουν για να σου δείξω κατά πόσο πολύ μοιάζουν αυτές οι δύο μάνες . Όχι μόνον στις καταστάσεις που έζησε η μία τότε και η άλλη τώρα αλλά στο πέρας του χρόνου.

Συρία. Βρίσκεται στη μέση Ανατολή, ανατολικά της σύνορα ο ποταμός Ευφράτης και η Αραβική έρημος, βορειοδυτικά βρέχεται από τη Μεσόγειο θάλασσα. Γείτονες της, στα βόρεια η Τουρκία, ανατολικά το Ιρακ, νότια η Ιορδανία (η μόνη ήσυχη της παρέας απ’ ότι φαίνεται), νοτιοδυτικά το Ισραήλ και το Λίβανο, όπου και αυτό ουκ ολίγες φορές έχει βρεθεί σε αντίστοιχες καταστάσεις. Σε σχέση με τα σύνορα της Συρίας, προσωπικά, προτιμάω τα δικά μας, εσύ; Και όπως καταλαβαίνουμε λόγο της θέσης που βρίσκεται, για πολλούς, ονομάζεται σταυροδρόμι, όπως και αντίστοιχα και η Μικρά Ασία.

Θα ξεκινήσουμε από το 1918 όπου η Τουρκία χάνει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε και η Συρία απελευθερώνεται επιτέλους  από τους Τούρκους όπου την είχαν υπό κυριαρχία από το 1516. Όμως η αίσθηση της ελευθερίας δεν κράτησε πολύ. Το 1920 οι Γάλλοι την αποίκησαν μέχρι το 1946. Δυστυχώς τα νοτιοανατολικά παράλια της Μεσογείου πάντα φλέγονται, οπότε και το 1958 η Συρία γίνεται μέλος της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας με κύριο ηγετικό κράτος την Αίγυπτο. 

Το 1961 επιτέλους γίνεται ανεξάρτητο κράτος. Το 1963 κυβερνάει το Σοσιαλιστικό κόμμα Μπαθ, με συνταγματικό τρόπο διακυβέρνησης. Τελικά, ούτε και αυτό θα κρατήσει πολύ, το 1966 γίνεται πραξικόπημα και γίνεται πρόεδρος ο Νουρ αντ Ντιν αλ  Ατάσι, ακολουθώντας μαρξιστική συμπεριφορά στον τρόπο κυβέρνησής του, ταυτόχρονα ορίζει υπουργό άμυνας τον Χαφέζ αλ Χασάν. 

Το 1967 ξεσπάει ο πόλεμος των 6 ημερών, όπου η Συρία και όσα έθνη ενώθηκαν μαζί, έχασαν από το Ισραήλ και τους συμμάχους του. Το 1971 ο Χαφέζ αλ Χασάν κάνει πραξικόπημα και γίνεται πρόεδρος έως το θάνατό του το 2000. Τη σκυτάλη αναλαμβάνει ο γιος του Μπασαρ αλ  Άσαντ. Το 2007 γίνονται εκλογές και κυβέρνηση σχηματίζεται από το Εθνικό Προοδευτικό Μέτωπο. Το 2011 ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος, όπου κύριος εκφραστής είναι ηΑραβική Άνοιξη. Αποτέλεσμα, τουλάχιστον 100.000 νεκροί, ανυπολόγιστες ζημιές και καταστροφές σε όλη τη χώρα.

2011-2016 δεν ήρθε η ώρα ακόμη για να ηρεμήσει αυτός ο τόπος. Μέχρι στιγμής, πραξικοπήματα, εμφύλιοι, κατακτημένοι, ελάχιστες στιγμές ελευθερίας. Σαν να μοιάζουνε οι Σύριοι με τους Έλληνες, εσύ τι λες;

5000π.Χ.-64π.Χ. Από την περιοχή της Συρίας πέρασαν πολύ λαοί. Χετταίοι, Ασσύροι, Έλληνες (Μεγας Αλέξανδρος-Σελευκίδες), Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Σταυροφόροι (με όλο το δυτικό τότε κόσμο), Ομμευάδες και Αγιούβιδες χαλίφηδες, Μογγόλοι, Μαμελούκοι και Οθωμανοί. Οι πρώτες αναφορές για κατοίκους στη Συρία ξεκινάει το 5000 π.Χ. στην πόλη Χαλέπι όπου το 1986 αναδείχθηκε προστατευόμενο  μνημείο της Unesco και ταυτόχρονα μία πόλη που καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας της έπαιξε σημαντικό ρόλο. Το 3000 π.Χ. κατοικείται κυρίως από σημιτικής καταγωγής λαούς (Αμοροίτες, Φοίνικες, Χετταίους και άλλους). Το 2000 π.Χ. γίνεται εισβολή Ινδοευρωπαϊκών λαών και υποτάσσονται ο Χετταίοι και οι Χουρίττες. Την ίδια εποχή εποχή ξεκίνησαν και οι πρώτες διαμάχες με του Αιγύπτιους όπου μέχρι το 1400 π.Χ. οι Αιγύπτιοι είχαν καταλάβει αρκετές πόλεις της Συρίας. 1400-1278 π.Χ. οι Χετταίοι έχουν περάσει στην αντεπίθεση όπου φτάνουν σχεδόν έξω από τα παλάτια της Αιγύπτου, όπου τους εμπόδισε ο Ραμσής ο 2ος. 1200 π.Χ. οι Αραμαίοι καταλαμβάνουν τη Συρία για 2 αιώνες.

Από το 717 π.Χ. έως το 331 π.Χ. η Συρία αλλάζει από 4 κατακτητές, Ασσύριους, Βαβυλώνιους, Πέρσες και Έλληνες (Μέγας Αλέξανδρος και απόγονοι του).

Την ελληνιστική περίοδο η Συρία αποκτά πλούσια πολιτιστική ιστορία, υπάρχει ραγδαία ανάπτυξη του πολιτισμού και ιδιαίτερα της πνευματικής καλλιέργειας. Σημαντικά κέντρα η Τύρος, η Αντιόχεια, η Απάμπεια, η Σελεύκεια, η Παλμύρα και άλλες.

Κάπως έτσι δεν έγινε και στη Μικρά Ασία από τότε που έλληνες έκαναν τις πρώτες αποικίες τους, ειδικά στα δυτικά παραλία της; Αν συνεχίζεις να αμφιβάλεις, συνέχισε να διαβάζεις δεν τελειώσαμε ακόμη.

Το 85 π.Χ. ο Τιγράνης (Αρμένιος) την καταλαμβάνει αλλά από το 64 π.Χ. γίνεται ρωμαϊκή επαρχία χωρίς να σταματάει η πνευματική της ανάπτυξη ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται πολλές αιρέσεις εκείνη την εποχή.

64 π.Χ. -1516 μ.Χ.

Φυσική συνέχεια της ρωμαϊκή κυριαρχίας είναι το βυζάντιο. Όπως ήταν φυσικό, στρεφόμενη προς τη χριστιανική παράδοση, οι λέξεις: φιλοσοφία, ρητορική, επιστήμες, τέχνες ήταν ξεχασμένες λέξεις. Στη Συρία, για κάποιο λόγο, αυτά υπήρχαν, όχι σε τόσο μεγάλη κλίμακα όση του παρελθόντος αλλά δε σβήστηκαν. Μέχρι η Συρία να γίνει οθωμανική, από εκεί πέρασε όλος ο τότε γνωστός κόσμος. Το 634 μ.Χ. οι Άραβες ήρθαν σαν απελευθερωτές, διότι οι Βυζαντινοί τους γονάτισαν στους φόρους. Όπου επί της δυναστείας των Ομεϊάδων, η Δαμασκός γίνεται πολιτιστικό και διοικητικό κέντρο όλης της αραβικής αυτοκρατορίας, οπότε οι τέχνες και ο πολιτισμός ξαναζωντανεύουν.

Μετά, η γενιά των Αββάσιδων φέρνει την παρακμή της Συρίας και καταλήγει με την κατάκτησής της από τους Τουλούνιδες το 883 μ.Χ., όπου δεν είχαν καλύτερη διαχείριση και  αυτοί. Έτσι το 1078 μ.Χ. κατακτώνται από τους Σελτζούκιδες, που επί βασιλείας Μαλίκ Σαχ υπάρχει ευημέρια στη Συρία , μετά το θάνατό του το 1098 μ.Χ. ξεκινάνε οι σταυροφορίες στην περιοχή του αραβικού κόσμου.

Το 1187 την καταλαμβάνουν οι Αγιουβήτες μέχρι να πέσει στα χέρια των Τούρκων το 1516 μ.Χ.

Εν όση συντομία μπορούσα να σου πω όλα αυτά για τη Συρία, από εσένα θα ήθελα, να σκεφτείς ότι  το μόνο που ίσως διαφέρει με τη Μικρά Ασία, είναι τα ονόματα κάποιων λαών. Διότι όσο μορφωμένους και πλούσιους σε πολιτισμό θεωρούσες τους Έλληνες της Μικράς Ασίας, άλλο τόσο είναι και αυτοί που πήραν σαν βάρκα την ελπίδα, όπως κάποτε το 1922, πήρε ο προπάππους μου και ο δικός σου, για ένα καλύτερο αύριο. Ποτέ δεν άκουσα, σαν ιστορία, ότι ήρθαν από επιλογή τους. Αναγκάστηκαν λόγω των γεγονότων, λόγω των συνθηκών, όπως και αυτοί οι άνθρωποι τώρα.

Οι περισσότεροι, από όσο λένε, θέλουν να φύγουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, κανείς δεν είπε «Α! τι ωραία, θα μείνουμε Ελλάδα». Είναι άνθρωποι όπως εσύ και εγώ και, όπως είδες, μοιάζουμε σαν ιστορία και σαν βιώματα. Δεν αξίζει να τους αντιμετωπίζεις ως πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι αλλού. Στον εγωισμό μου και στο δικό σου. Μη γίνεσαι ένα με τη λογική «ήρθαν να μας φάνε». Όσο κι αν νομίζεις ότι διαφέρεις, κάτσε και σκέψου. Κάτσε και συλλογίσου, να δεις πως οι προππαπούδες σου και οι Σύριοι, τελικά, μοιάζουν κατά πολύ.

 "Πηγή:republicadaily.wordpress.com"

Μισθοφόροι της DynCorp έφτασαν στην Υεμένη – Τους πληρώνουν τα Εμιράτα

Η πρώτη δύναμη μισθοφόρων από την αμερικανική ιδιωτική εταιρεία DynCorp έφτασε στη Άντεν της Υεμένης για να αντικαταστήσει μισθοφόρους άλλης εταιρείας.

Η εταιρεία DynCorp έχει υπογράψει συμβόλαιο 3 δισ. δολαρίων με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για την αποστολή μισθοφόρων της στην Υεμένη, όπου τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μάχονται στο πλευρό της Σαουδικής Αραβίας ενάντια στον στρατό και στις λαϊκές επιτροπές των σιιτών της Υεμένης.

Τα παραπάνω αποκάλυψε στέλεχος του υπουργείου Αμύνης της Υεμένης στο πρακτορείο ειδήσεων Khabar.

Ο Υεμενίτης αξιωματούχος, που μίλησε ανώνυμα, είπε ότι η πρώτη ομάδα μισθοφόρων της DynCorp έφτασε στο λιμάνι του Άντεν για να αντικαταστήσει τους άνδρες που είχε στείλει η Blackwater, η διάσημη αμερικανική εταιρεία μισθοφόρων που πλέον έχει μετονομαστεί σε Academi.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι οι νέοι μισθοφόροι, μαζί με ειδικές δυνάμεις του ναυτικού, εισήλθαν στο λιμάνι Ρας Ομράν νοτιοδυτικά του Άντεν.

Η DynCorp είναι ανταγωνίστρια της Blackwater. Προσλαμβάνει μισθοφόρους και τους στέλνει σε ξένες χώρες σε πληρωμένες στρατιωτικές αποστολές.

Η Blackwater αποφάσισε να αποσυρθεί από την περιοχή Μπαμπ Ελ Μαντέμπ της Υεμένης μετά τις βαριές απώλειες που υπέστη από τους σιίτες Υεμενίτες.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που δεν φημίζονται για την πολεμική αξία των υπηκόων τους, αναγκάστηκαν να προσλάβουν νέους μισθοφόρους από τη DynCorp γιατί κάποιος άλλος πρέπει να πολεμήσει για λογαριασμό τους, αφού οι ίδιοι είναι άχρηστοι με ρόμπες.

Η Υεμένη δέχεται την επίθεση της Σαουδικής Αραβίας και των Αράβων συμμάχων της, χωρών του Περσικού Κόλπου, από τον Μάρτιο του 2015.

Τουλάχιστον 8.400 ντόπιοι έχουν σκοτωθεί από τις σαουδαραβικές επιδρομές και 16.015 έχουν τραυματιστεί.

Η Σαουδική Αραβία πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες έχει προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στις υποδομές της χώρας, όπως νοσοκομεία, σχολεία, εργοστάσια.

 "Πηγή:tribune.gr"

Κοινή ώρα για όλο τον κόσμο!

Ποια ήταν η καινοτόμα πρόταση ενός αστροφυσικού κι ενός διακεκριμένου οικονομολόγου…

Ένας αστροφυσικός ονόματι Dick Henry και ο διακεκριμένος οικονομολόγος Steve Hanke, καλούν την παγκόσμια κοινότητα να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, ακολουθώντας μια παγκόσμια ζώνη ώρας. Αυτή θα ισχύει με βάση τον Συγχρονισμένο Παγκόσμιο Χρόνο (CUT) που θα έφερνε μεγάλες αλλαγές στις καθημερινές ρουτίνες των ανθρώπων όλου του κόσμου.

Όπως οι ίδιοι εξήγησαν στην Washington Post, οι διαφορετικές ζώνες ώρας είναι πλέον παντελώς άχρηστες, καθώς χάρη στον παγκόσμιο ιστό έχουν εκμηδενιστεί οι αποστάσεις. 

Ακόμα, από άποψη φυσικής, υπάρχει μόνο ένας χρόνος και, σύμφωνα με τον Hanke, οι νόμοι της φυσικής διέπουν τους κανόνες της οικονομίας. Όπως είναι αναμενόμενο, δημιουργούνται πολλά προβλήματα στον χώρο του εμπορίου, το οποίο πλέον είναι παγκόσμιο και όχι εγχώριο. Τέλος, κατά τους ίδιους, η εφαρμογή της ιδέας τους θα δημιουργούσε λιγότερα προβλήματα στους ταξιδιώτες που συχνά χάνουν πτήσεις εξαιτίας της σύγχυσης που προκαλούν οι διαφορετικές ζώνες, αλλά και στις πολυεθνικές εταιρείες που οργανώνουν συνέδρια στα οποία παρευρίσκονται στελέχη από διάφορες χώρες.

Ο Hanke και ο Henry πρότειναν ακόμα και ένα νέο ημερολογιακό έτος, το οποίο θα ξεκινά πάντοτε Δευτέρα. Σε αυτό, ο Φεβρουάριος θα έχει πάντοτε 30 ημέρες, ενώ θα προστίθενται μερικές εβδομάδες όταν είναι αναγκαίο. Ακόμα, δεν συμπίπτει ποτέ η 13η ημέρα ενός μήνα με την ημέρα Παρασκευή, ενώ τα Χριστούγεννα θα είναι επίσης πάντοτε Δευτέρα. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα ακολουθείται πιστά κάθε χρόνο και οι κινητές εορτές δεν θα είναι πια κινητές.

Μέχρι στιγμής, δεν έχει αρχίσει δημόσιος διάλογος για την εφαρμογή του σχεδίου, με τους επιστήμονες να προσπαθούν να προωθήσουν την ιδέα τους στα κοινωνικά δίκτυα. Στόχος τους να εφαρμοστεί ως το 2018.

 "Πηγή: Huff Post"

Προσφυγικό τουρισμό έστησε η Τουρκία. - Πληρώστε μας για να τους κρατάμε λέει ο Νταβούτογλου.

Σε μυστικό δείπνο που είχε χθες βράδυ ο Αχμέτ Νταβούτογλου με την Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, ο Τούρκος πρωθυπουργός έθεσε τους 4 όρους προκειμένου η χώρα του να περιορίσει τις προσφυγικές ροές προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το Politico, οι 4 προϋποθέσεις που έθεσε είναι οι εξής:

§  Περισσότερα χρήματα από τα 3 δισ. ευρώ που έχει ήδη συμφωνηθεί να δοθούν στην Τουρκία για τη δημιουργία εγκαταστάσεων για τους πρόσφυγες.

§  Πλήρη απελευθέρωση των  θεωρήσεων βίζας για τους Τούρκους που ταξιδεύουν στην Ευρώπη. Αγκυρα και Βρυξέλλες βρίσκονται στη διαδικασία διαπραγμάτευσης ενός οδικού χάρτη για την απελευθέρωση της βίζας, όμως, η Τουρκία απαιτεί πλήρη απελευθέρωση της βίζας για όλους τους Τούρκους και όχι μόνο για συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδας, όπως επιθυμεί και προωθεί η ΕΕ.

§  Επιτάχυνση των συνομιλιών για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Η ενταξιακή διαδικασία έχει κολλήσει εδώ και χρόνια και ο Νταβούτογλου φαίνεται πρόθυμος να αδράξει την ευκαιρία για να επιταχύνει τις διαδικασίες.

§  Να επαναληφθούν οι συνομιλίες για την επανεγκατάσταση των προσφύγων. Η Αγκυρα είναι έτοιμη να συμφωνήσει με τους όρους επανεισδοχής (που επιτρέπει στην ΕΕ να στείλει πίσω στην Τουρκία μετανάστες) που έχουν οριστεί εδώ και ημέρες αλλά θέλει επίσης νέα συμφωνία για την επανεγκατάσταση (ώστε οι Τούρκοι να μπορούν να στέλνουν πίσω στην ΕΕ πρόσφυγες). Το θέμα της επανεγκατάστασης είχε  φύγει από το τραπέζι της συζήτησης με την ΕΕ πριν λίγο καιρό, ο Νταβούτογλου, όμως, θέλει να επανέλθει τώρα.

Γερμανοί διαπραγματευτές προειδοποίησαν την Τουρκία ότι οι απαιτήσεις της για την απελευθέρωση των θεωρήσεων βίζα και την επανεκκίνηση των συνομιλιών για την ένταξή της στην ΕΕ είναι υπερβολικές. Οι ηγέτες της ΕΕ δεν θα συμφωνήσουν με κάτι τέτοιο, αναφέρουν ορισμένες πηγές. Αλλά το θέμα της χρηματοδότησης καθώς και η επανεγκατάσταση θα μπορούσαν να συμφωνηθούν σε διμερή βάση, αναφέρουν άλλες πηγές.

Οι Γερμανοί έκαναν γνωστές τις απαιτήσεις της Τουρκίας στις υπόλοιπες χώρες σήμερα το πρωί. Και αυτές οι απαιτήσεις βάζουν φωτιά στη διαπραγμάτευση και περισσότερα εμπόδια για την επίτευξη συμφωνίας.

Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη Neues Deutschland «Αυτό που έκανε ο Τσίπρας είναι ασυγχώρητο»

Neues Deutschland: Μόλις έρχεστε από το συνέδριο «Plan B: Ενάντια στη λιτότητα- για μια δημοκρατική Ευρώπη», το οποίο πραγματοποιήθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο στη Μαδρίτη. Ποιο είναι το δικό σας Plan B για την Ευρώπη;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Στη Μαδρίτη δείξαμε ότι η δημοκρατία θα επικρατήσει έναντι της χρεοκρατίας, ότι ο λαός θα επικρατήσει έναντι των τραπεζών. Η λαϊκή κυριαρχία και η κοινωνική ευημερία δεν θα υποταχθούν σε γραφειοκράτες, που δεν έχουν καμιά νομιμοποίηση. Ούτε φυσικά σε ύποπτα οικονομικά συμφέροντα ή στις αντιδημοκρατικές πρακτικές της ΕΚΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Eurogroup, που αποδιαρθρώνουν την κοινωνική συνοχή και μαζί μ’ αυτό και το μέλλον της Ευρώπης.

Neues Deutschland: Υπάρχουν αυτή την περίοδο πολλά τέτοια συνέδρια στην Ευρώπη. Είναι αυτό ένα σημάδι της αμηχανίας της Αριστεράς;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι σημαντικό, ότι πολλές πρωτοβουλίες – διάφορες δυνάμεις της Αριστεράς, κοινωνικά κινήματα, δημοκρατικές ριζοσπαστικές δυνάμεις- ενώνονται και συγκλίνουν. Οι συζητήσεις για το Plan B, τόσο στο Παρίσι τον Ιανουάριο, όσο και τώρα στη Μαδρίτη, αποσκοπούν στο να καταδείξουν ότι οι άνθρωποι στην Ευρώπη δεν είναι αβοήθητοι ή απροστάτευτοι απέναντι στις αυταρχικές πολιτικές και στους ολοκληρωτικούς μηχανισμούς, όπως η χρήση του δημοσίου χρέους ή της άρνησης ρευστότητας ως όπλων ενάντια στη δημοκρατία και το λαό. Και είναι σημαντικό να οικοδομηθεί μια πολιτική στράτευση στις εναλλακτικές πολιτικές, που φέρνουν το λαό και πάλι στην εξουσία και να υπερβούν τους νομισματικούς και τους οικονομικούς εκβιασμούς.

Neues Deutschland: Όμως η ήττα των εναλλακτικών πολιτικών στην Ελλάδα άφησε ένα μεγάλο κενό πίσω της.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι στην Ελλάδα δεν ηττήθηκε ο εναλλακτικός δρόμος. Προδόθηκε από τον Πρωθυπουργό Τσίπρα και μια κυβερνητική ομάδα, που αποφάσισε να προδώσει και να παραβιάσει πλήρως τη λαϊκή εντολή, για να παραμείνει στην εξουσία, για να κρατηθεί στην Κυβέρνηση. Ήμασταν πολλοί που ήμασταν έτοιμοι όχι μόνο να υπερασπιστούμε το λαό και τη δημοκρατία αλλά και να προχωρήσουμε σε εναλλακτικές λύσεις. Είμαστε πολλοί που είμαστε έτοιμοι και προετοιμαζόμαστε για την επόμενη μάχη και δεσμευόμαστε να διεκδικήσουμε και να μην υποκύψουμε.

Neues Deutschland: Ποιές εναλλακτικές εννοείτε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πρώτα απ' όλα, οι εναλλακτικές που προωθήθηκαν στο Κοινοβούλιο. Κάποιοι από εμάς ήμασταν έτοιμοι να διεκδικήσουμε τις αξιώσεις του Ελληνικού Κράτους για τις γερμανικές οφειλές που ανάγονται στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίες, σύμφωνα με μια ειδική έκθεση του Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών ανέρχονται μεταξύ 278-340 δις Ευρώ.

Και ήμασταν έτοιμοι να διεκδικήσουμε ακόμη τη διαγραφή του χρέους με βάση το λογιστικό έλεγχο που έγινε από μια ειδική Επιτροπή του Κοινοβουλίου, την Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου Χρέους. Αυτή η Επιτροπή αποκάλυψε τον χαρακτήρα του χρέους ως παράνομου, απεχθούς και μη βιώσιμου. Απέδειξε ότι δεν είναι το αποτέλεσμα υπερβολικών δημόσιων δαπανών αλλά, αντίθετα, συνδέεται με μια σειρά υποθέσεων διαφθοράς, μεταξύ των οποίων συμφωνίες εξοπλισμών, όπως η υπόθεση της Siemens, που δωροδοκούσε επί χρόνια Έλληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους για να εξασφαλίζει συμβόλαια με το Ελληνικό Δημόσιο.

Εκτός αυτού, όμως, υπήρχαν τρόποι να παρακάμψουμε τον οικονομικοπολιτικό εκβιασμό άρνησης ρευστότητας: να μην προχωρήσουμε σε καμιά πληρωμή, κατά τη διάρκεια του λογιστικού ελέγχου του χρέους και να εισαχθούν εναλλακτικοί και συμπληρωματικοί τρόποι πληρωμής ή νομίσματα. Αυτά ήταν τα ελάχιστα εργαλεία κοινωνικής προστασίας απέναντι στο οικονομικό πραξικόπημα.

Neues Deutschland: Η γερμανική κυβέρνηση δεν ήθελε να δεχτεί μια περικοπή χρέους. Το επιχείρημα ήταν ότι η Ελλάδα έπρεπε να επιστρέψει τα χρήματα που έλαβε από τη Γερμανία.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σε ποιόν τα έδωσε; Η Επιτροπή Χρέους έδειξε, ότι τα επονομαζόμενα «πακέτα διάσωσης», τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, δεν χρηματοδοτούσαν σε καμιά περίπτωση το Ελληνικό Κράτος, αλλά σχεδιάστηκαν για να εξυπηρετήσουν τη διάσωση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών, που θα κινδύνευαν στην περίπτωση στάσης πληρωμών ή περικοπής χρέους και ωφελήθηκαν από την προνομιακή γνώση ότι το ελληνικό χρέος ήταν μη βιώσιμο και αδύνατο να αποπληρωθεί.

Σε αυτές δόθηκε χρόνος να ξεφορτωθούν ελληνικά κρατικά ομόλογα που διακρατούνταν μεταξύ 2010-2012. Έτσι απέφυγαν ζημιές από την αναδιάρθρωση του χρέους. 

Η Επιτροπή περαιτέρω απέδειξε ότι εννιά στα δέκα ευρώ που έχουν «δοθεί» στην Ελλάδα από το 2010 επέστρεψαν πίσω στους πιστωτές. Στο μεταξύ το ελληνικό χρέος σήμερα διογκώνεται με προοπτική το 200% του ΑΕΠ ενώ το 2009 ήταν μικρότερο του 120% του ΑΕΠ. Η κοινωνία βυθίζεται στην ανεργία, την απόγνωση και τη δυστυχία.

Neues Deutschland: Οι Έλληνες όμως καταψήφισαν αυτήν την πολιτική.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου το 62% του ελληνικού λαού ψήφισε ένα μεγαλειώδες «ΟΧΙ» σε μέτρα υπολογισμένα να καταστρέψουν ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική κοινωνία. Είναι ξεκάθαρο ότι τα γεγονότα του περασμένου καλοκαιριού συνιστούν πραξικόπημα σε βάρος του λαού. Αυτό το πραξικόπημα υλοποιείται τώρα από την ελληνική κυβέρνηση που εφαρμόζει μέτρα αντίθετα προς τη λαϊκή εντολή και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Neues Deutschland: Μετά από αυτά τα γεγονότα ήρθατε την περασμένη εβδομάδα για πρώτη φορά στη Γερμανία, προκειμένου να μιλήσετε για τη Δημοκρατία στο «Europoly», στο Θέατρο του Μονάχου.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θεωρώ σημαντικό οι άνθρωποι στη Γερμανία να ενημερωθούν για το τι πραγματικά συνέβη και ακόμη συμβαίνει στην Ελλάδα, και πώς αυτή η καταστροφή διαλύει τόσο τη δημοκρατία όσο και την Ευρώπη. Είναι σημαντικό να μεταφέρω αυτό το μήνυμα χωρίς διαστρεβλώσεις και χωρίς προπαγάνδα. Θεωρώ επίσης σημαντικό να ακούσω τους Γερμανούς πολίτες να μιλούν οι ίδιοι για λογαριασμό τους, σε θέματα που πρέπει να συζητιούνται ανοιχτά στην κοινωνία και όχι πίσω από τις κλειστές πόρτες γραφειοκρατικών, μη νομιμοποιημένων δημοκρατικά συναντήσεων. Η εμπειρία στο «Europoly» αποδεικνύει ότι οι λαοί στην Ευρώπη έχουν επί της ουσίας πολύ περισσότερα κοινά από όσα φοβούνται οι κυβερνήσεις.

Neues Deutschland: Αλλά πού είναι οι Έλληνες σ’ αυτές τις συζητήσεις; Έχασαν το κουράγιο τους;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι Έλληνες δεν εγκαταλείπουν την ελπίδα ούτε την αλληλεγγύη ούτε το αίτημα για δημοκρατία. Υπάρχουν αρκετές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του «Plan B» αλλά και στην Ελλάδα, όπου οι πολίτες ενώνονται για να υπερασπιστούν τη ζωή, τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους. Και θα υπάρξουν στο μέλλον κι άλλες συγκεκριμένες πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες.

Προσωπικά θα αναλάβω συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες αλλά και θα στηρίξω τις υπάρχουσες, για την υπεράσπιση του λαού και της Δημοκρατίας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Neues Deutschland: Δεν έχετε δηλαδή καμιά απολύτως προσμονή από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό που αποφάσισε ο Τσίπρας να υπογράψει, δεν έχει καμιά σχέση με αριστερή πολιτική. Εφαρμόζει μια ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική και δεν έχει κανένα δικαίωμα να το κάνει αυτό στο όνομα της Αριστεράς. Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι ο Τσίπρας ακολουθούσε μια διαφορετική ατζέντα, άλλη από αυτή που εγκρίθηκε από το λαό στις εκλογές του Γενάρη του 2015. Την κρίσιμη στιγμή, στα τέλη του Ιουλίου, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κράτησε δυστυχώς μια καθαρή θέση - στην πραγματικότητα καμία θέση - ενάντια στο Μνημόνιο, με την υπόσχεση ότι θα συζητιούνταν όλα σε ένα συνέδριο του κόμματος τον περασμένο Σεπτέμβριο. Άλλη μια ψευδής υπόσχεση του Τσίπρα.

Neues Deutschland: Ήταν αυτή η στιγμή που φύγατε από το κόμμα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Έφυγα από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν η κυβέρνηση διέλυσε τη Βουλή, προκειμένου να εφαρμόσει το μνημόνιο με μια νέα κοινοβουλευτική σύνθεση. Και το θεωρώ τιμή μου που αντιστάθηκα στους πιστωτές και αρνήθηκα να τους παραδώσω τα κλειδιά της Βουλής. Όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές, δεν υπήρχε πια ΣΥΡΙΖΑ. Οι πιο δημοφιλείς βουλευτές είχαν φύγει από το κόμμα, είχε παραιτηθεί ο Γραμματέας του Κόμματος, σχεδόν η μισή Κεντρική Επιτροπή και η Νεολαία. Θα έλεγα ότι ακόμη και το να αποκαλεί κανείς αυτό το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ είναι απάτη.

Neues Deutschland: Είχε ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίδα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πιστεύω ειλικρινά, ότι υπήρχε εναλλακτικός δρόμος για το κόμμα. Και γι' αυτό είναι ασυγχώρητο αυτό που έκανε ο Τσίπρας.

Neues Deutschland: Πού είστε σήμερα οργανωμένη;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Προς το παρόν δεν συμμετέχω σε κανένα κόμμα. Αλλά σχεδιάζω να πάρω σύντομα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, ώστε να φτιαχτεί ένα πραγματικά ευρύ, λαϊκό, δημοκρατικό μέτωπο, που να ζητά την επιστροφή, όσων έχουν πάρει οι πιστωτές και οι κυβερνήσεις από τη χώρα και το λαό.