Όλοι μαζί μπορούμε;

«Όλοι μαζί μπορούμε» παίζει η TV και ομολογουμένως είναι κάτι το εξαιρετικό από πλευράς μουσικής, στίχου, ¨εκτέλεσης¨ και παρουσίας και θα ήταν τέλειο αν έλειπε η σκοπιμότητα.

Σκοπιμότητα γιατί όποιοι το αποφάσισαν έλαβαν ξεκάθαρη εντολή. «Με κάθε μέσο πρέπει ο ραγιάς να συνηθίσει την εικόνα του τέρατος». Πρέπει δηλαδή η μάζα να συνηθίσει στην ιδέα ότι τέτοιου είδους εκδηλώσεις είναι καλό πράμα γιατί τρώει ο πεινασμένος.

Πρέπει να ειπωθεί ΜΠΡΑΒΟ στους Σαββόπουλους και σε όσους νοιάζονται για τους κατατρεγμένους, σε όσους νοιάζονται για τους πένητες που κοιμούνται σε άβαφα παγκάκια. 

   

…σαν τον Καραγκιόζη… τραγουδάει ο Σαββόπουλος και φαντάζομαι την ευτυχία του Καραγκιόζη που θα πάρει φαί στη σακούλα και την δυστυχία του όταν η σακούλα θα αδειάσει. Τότε τι θα μείνει;

Ακούγοντας τις υπέροχες μελωδίες αναρωτιέμαι αν αυτό που μπορούμε όλοι μαζί είναι να δώσουμε μια σακούλα από τα αποφάγια μας. Αν αυτό είναι όλο τότε σίγουρα το πρόβλημα δεν είναι τα μνημόνια και η οικονομία. Είναι κάτι πολύ περισσότερο το οποίο θα καταλάβουμε όταν έρθει η ώρα να πάρουμε τη δική μας σακούλα.    

  Ανδρέας Κεσίδης.