ΕΧΟΥΝ ΧΑΖΕΨΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ!!

Ο άνδρας στο εξώφυλλο δεν έχει μάτια, κρατά στο ένα χέρι ένα μαχαίρι γεμάτο αίμα και στο άλλο το κομμένο κεφάλι του Αγάλματος της Ελευθερίας. Ο πρόεδρος Ντ. Τραμπ απεικονίζεται εδώ σαν τρομοκράτης του Ισλαμικού Κράτους.

Είναι σαφές ότι το εβδομαδιαίο περιοδικό Der Spiegel θέλει να προκαλέσει με το εξώφυλλο του νέου του τεύχους και δανείζεται γι αυτό την αισθητική του γαλλικού σατυρικού περιοδικού Charlie Hebdo ή του γερμανικού Titanic. Από χθες το βράδυ το εξώφυλλο προκαλεί συζητήσεις και αντιπαραθέσεις στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, τόσο στη Γερμανία, όσο και διεθνώς.

Σε μια πρώτη αντίδραση ο αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, ο γερμανός ευρωβουλευτής Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ, μιλώντας στην εφημερίδα Bild, χαρακτήρισε το εξώφυλλο «κακόγουστο», τονίζονται ότι «αποκαλύπτει περισσότερα για τους δημοσιογράφους του Der Spiegel παρά για τον πρόεδρο Nτ. Τραμπ». Από την πλευρά του ο σκιτσογράφος του εξώφυλλου, ο κουβανικής καταγωγής Εντέλ Ροντρίγκες σε συνέντευξή του στην αμερικανική εφημερίδα Washington Post, κάνει λόγο για «αποκεφαλισμό της δημοκρατίας και αποκεφαλισμό ενός ιερού συμβόλου» τονίζοντας ότι είναι «συνειδητή η σύνδεση του προέδρου Τραμπ και του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους στο εξώφυλλο, μιας και έχουμε να κάνουμε και στις δύο περιπτώσεις με εξτρεμιστές».

Επικριτικά τα περισσότερα σχόλια στη Γερμανία

Η εφημερίδα Die Welt είναι πεπεισμένη ότι το εξώφυλλο του Der Spiegel με τον αιμοσταγή Ντ. Τραμπ δεν βλάπτει τον αμερικανό πρόεδρο, αλλά την δημοσιογραφία, μιας και επιβεβαιώνει την προκατάληψη πολλών πολιτών ότι τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης δεν είναι αντικειμενικά, αλλά απλά προβάλλουν προσωπικές απόψεις δημοσιογράφων. Και η γερμανική εφημερίδα καταλήγει: «Όταν επικρίνοντας την έλλειψη μέτρου στον Ντ. Τραμπ, χάνουμε το δικό μας μέτρο, τότε ίσως να βρισκόμαστε πιο κοντά από ότι νομίζουμε στο πνεύμα του λαϊκισμού που ενσαρκώνει ο νέος αμερικανός πρόεδρος».

Μέχρι στιγμής στη Γερμανία είναι ελάχιστοι εκείνοι που εκφράζονται υπέρ του εξωφύλλου που επέλεξε το Der Spiegel. Μια από τις λίγες υποστηρικτές φωνές είναι εκείνη της δημοσιογράφου Κατρίν Βάισλινγκ, η οποία έγραψε στο twitter ότι το εξώφυλλο είναι «θαρραλέο και σωστό». Όμως η κ. Βάισλινγκ γράφει για το γερμανικό περιοδικό και ενδεχομένως να μεροληπτεί.

Ίσως εν τέλει η όλη υπόθεση να είναι απλά ζήτημα καλού ή κακού γούστου. Πόσο πιο κομψό ήταν το εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού «The New Yorker» που δείχνει σβηστή την φλόγα στη δάδα που κρατά το Άγαλμα της Ελευθερίας στην Νέα Υόρκη.

Μάρκο Λάνγκερ / Στέφανος Γεωργακόπουλος

DW

Υπαναχώρηση της κυβέρνησης μετά τη λαϊκή οργή

Οι μαζικότερες διαδηλώσεις από την πτώση του κομμουνισμού στη Ρουμανία πέτυχαν τελικά το στόχο τους: ο πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωσε την απόσυρση του αμφιλεγόμενου διατάγματος για υποθέσεις διαφθοράς.

Ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Σορίν Γκριντεάνου ενέδωσε τελικά στις πιέσεις των πολιτών που τις τελευταίες μέρες κατέβηκαν μαζικά στους δρόμους για να διαδηλώσουν κατά της χαλάρωσης του νομικού πλαισίου κατά της διαφθοράς. Όπως δήλωσε αργά χθες το βράδυ:

«Αύριο Κυριακή θα συνεδριάσουμε εκτάκτως προκειμένου να καταργήσουμε το διάταγμα. Η κατάργηση του μέτρου είναι αυτό που μας ζητήθηκε από την προεδρία. Θα βρούμε ένα νόμιμο τρόπο προκειμένου να μην νομοθετηθεί. Πολύ σύντομα θα ξεκινήσω διαβουλεύσεις με τα υπόλοιπα κόμματα (…) για να δούμε ποια μορφή θα λάβει (η πρόταση), εξαιρώντας το όριο των 200.000 λέι που συζητήθηκε τόσο έντονα (…)», δήλωσε ο ρουμάνος πρωθυπουργός.

«Δεν θέλω να διχάσω τη Ρουμανία»

Υπενθυμίζεται ότι το αμφιλεγόμενο διάταγμα της κυβέρνησης ουσιαστικά επιτρέπει να μένουν ατιμώρητες περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας όταν η οικονομική ζημιά δεν υπερβαίνει τα 200.000 ρουμανικά λέι (50.000 ευρώ).

Κατά τη διάρκεια του σχετικού διαγγέλματος ο ρουμάνος πρωθυπουργός τόνισε ότι δεν επιθυμεί να διχάσει τη Ρουμανία. «Θα ήταν το τελευταίο που θα ήθελα», είπε χαρακτηριστικά.

«Αυτή η νίκη», έλεγε ένας διαδηλωτής μετά το διάγγελμα, «είναι πολύ σημαντική για εμάς διότι, κατά την άποψή μου, οι κύριοι της κυβέρνησης αντελήφθησαν τι πραγματικά θέλουμε. Όλες αυτές οι κινητοποιήσεις στους δρόμους κάθε απόγευμα τους έκαναν να σκεφτούν και έτσι έκαναν ένα βήμα πίσω».

Έπαινος και κριτική από τον Πρόεδρο

Για πολλούς διαδηλωτές η απόσυρση του επίμαχου διατάγματος δεν είναι αρκετή και έτσι ζητούν την παραίτηση της κυβέρνησης. Άλλοι πάλι παραμένουν αρκετά επιφυλακτικοί, αν όχι δύσπιστοι, προαναγγέλλοντας ότι θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν μέχρι να δουν ότι υλοποιούνται όντως οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού. Για σήμερα Κυριακή έχουν προγραμματιστεί και νέες κινητοποιήσεις.

«Είναι ένα σημαντικό βήμα προς την ομαλότητα αλλά και ένα σημαντικό βήμα προς τη διόρθωση», ανακοίνωσε δια της εκπροσώπου του ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Γιοχάνις, προσθέτοντας ότι «η κυβέρνηση έκανε βαριά λάθη και πρέπει να επιλύσει την κρίση που η ίδια προκάλεσε».

Αξίζει να σημειωθεί ότι την περασμένη Τετάρτη περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι διαδήλωσαν σε 56 πόλεις και χωριά σε όλη τη χώραενώ μόνον στην πρωτεύουσα, το Βουκουρέστι, περισσότεροι από 100.000 πολίτες κατέβηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν. Ήταν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στη χώρα από την πτώση του κομμουνισμού.

Κώστας Συμεωνίδης

dw

Guardian: Η «παράσταση» με πρωταγωνιστές Τσίπρα, Σόιμπλε, Λαγκάρντ, ο ρόλος που θα παίξει ο Τραμπ και η λύση των εκλογών

Ως ένα υπαρξιακό δράμα, στο οποίο δεν φαίνεται ότι θα υπάρξει καλό τέλος, περιγράφει αρθρογράφος του Guardian την ελληνική κρίση.

Ο Λάρι Ελιοτ παρομοιάζει την κατάσταση με το θεατρικό «Κεκλεισμένων των Θυρών» του Ζαν Πολ Σαρτρ, με τους Αλέξη Τσίπρα, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Κριστίν Λαγκάρντ ως «καταραμένες ψυχές» που διαπληκτίζονται σε ένα δωμάτιο για μία αιωνιότητα, αλλά συμπληρώνει ότι πλέον προστίθεται και ένας νέος πρωταγωνιστής, ο Ντόναλντ Τραμπ. Σημειώνει για τον Αμερικανό πρόεδρο ότι πιθανόν δεν του... καίγεται καρφάκι για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

«Η τελευταία πράξη του έργου διαδραματίζεται στην Ουάσινγκτον αυτή την εβδομάδα, όπου το συμβούλιο του ΔΝΤ θα συζητήσει για την Ελλάδα», γράφει ο οικονομικός συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας, συμπληρώνοντας ότι ένας παράγοντας που περιπλέκει το ζήτημα είναι ότι τελειώνει ο χρόνος για να ξεκαθαριστεί το θέμα πριν από τις πρώτες, σε μία σειρά, ευρωπαϊκών εκλογών, στην Ολλανδία τον Μάρτιο.

Ενας δεύτερος παράγοντας, σημειώνει, είναι ότι πλέον το δράμα έχει έναν νέο χαρακτήρα, τον Ντόναλντ Τραμπ. «Υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι του Αμερικανού προέδρου του... καίγεται καρφάκι για το αν θα γίνει ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα, αλλά μπορεί να έχει κάτι παραπάνω από ρόλο κομπάρσου, γιατί οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος του Ταμείου και έχει την εξουσία να ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε απόφαση δεν του αρέσει», αναφέρει ο Ελιοτ.

Ο Τραμπ, θυμίζει, έχει εκφράσει ισχυρές, και όχι ιδιαίτερα θετικές, απόψεις για την ΕΕ γενικότερα και τη Γερμανία ειδικότερα, καθώς μεταξύ άλλων έχει πει ότι η ΕΕ έχει γίνει «όχημα» για τα γερμανικά συμφέροντα. Επιπλέον, ο Πίτερ Ναβάρο, σύμβουλος εμπορίου του Αμερικανού προέδρου, κατηγόρησε το Βερολίνο ότι χειραγωγεί το ευρώ για να έχει τεράστιο πλεόνασμα.

Η εναλλακτική των εκλογών

Οι Ευρωπαίοι έχουν πει ότι θα ήθελαν να διευθετηθεί το ελληνικό ζήτημα στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης που έχει προγραμματιστεί για τις 20 Φεβρουαρίου, θυμίζει ο Βρετανος δημοσιογράφος. «Αυτό μπορεί ακόμη να συμβεί, αν ο Τσίπρας αποφασίσει ότι η μόνη εναλλακτική στην απελευθέρωση των απολύσεων και στη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση είναι να κάνει εκλογές τύπου ''ποιος κυβερνά την Ελλάδα'' τις οποίες είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χάσει», γράφει ακόμη ο Ελιοτ.

Η κατάσταση θα μπορούσε επίσης να επιλυθεί αν η Γερμανία αποφασίσει να υποστηρίξει το αίτημα του ΔΝΤ για πολύ πιο γενναιόδωρη ελάφρυνση χρέους για την Ελλάδα, ή αν το Βερολίνο υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ και ενισχύσει την εγχώρια δαπάνη, σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Guardian.  

«Ομως, υπάρχουν τα συστατικά προκειμένου η ατελείωτη κρίση να κάνει ''κρότο'' το καλοκαίρι, όταν η Ελλάδα θα ξεμείνει τελικά από λεφτά και δεν θα μπορεί να αποπληρώσει τους δανειστές της. Αν δεν υπάρξει γρήγορη επίλυση, οι αποδόσεις των ομολόγων θα ανέβουν και η συζήτηση για το Grexit θα επανέλθει», προσθέτει ο Ελιοτ.

«Το ''Κεκλεισμένων των Θυρών'' είναι γνωστό στα αγγλικά ως ''Χωρίς έξοδο''. Για την Ελλάδα, αν η ζωή γίνει ακόμη πιο αφόρητη, υπάρχει μία έξοδος διαφυγής», καταλήγει ο οικονομικός συντάκτης του Guardian.

Οι τρεις «πρωταγωνιστές»: Τσίπρας, Σόιμπλε, Λαγκάρντ

Σε άλλον σημείο του άρθρου του, κάνοντας λόγο για φαινομενικά ασυμβίβαστες θέσεις- μεταξύ ΔΝΤ και Ευρώπης- ο Ελιοτ επισημαίνει ότι αν αυτές οι πλευρές δεν «συμφιλιωθούν», τότε η Ελλάδα θα τεθεί αντιμέτωπη με μία ακόμη περίοδο αναταραχής. Και η πολιτική είναι μέρος του προβλήματος, σημειώνει.

Στη συνέχεια αναλύει τους τρεις «πρωταγωνιστές» αυτού του έργου, όπως το περιγράφει, τον Αλέξη Τσίπρα, τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και την Κριστίν Λαγκάρντ.

Σε ό,τι αφορά τον πρωθυπουργό, αναφέρει ότι υποχώρησε στην πίεση των δανειστών το καλοκαίρι του 2015 και αν και προεκλογικά είχε πρόγραμμα κατά της λιτότητας, συμφώνησε τελικά σε πιο δρακόντειους όρους διάσωσης από τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις. «Για έναν αυξανόμενο αριθμό Ελλήνων, ο Τσίπρας δεν είναι πλέον αντικομφορμιστής. Είναι απλά ένας ακόμη άνθρωπος με κοστούμι», γράφει.

Με την υποστήριξη στο πρόσωπό του να φθίνει, ο Τσίπρας είναι ξανά σε δύσκολη θέση, αναφέρει ο Ελιοτ, σημειώνοντας ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός προκάλεσε την οργή των Ευρωπαίων με το επίδομα προς τους συνταξιούχους τα Χριστούγεννα.

Για τον Σόιμπλε, γράφει ότι και αυτός αντιμετωπίζει πολιτικές πιέσεις, καθώς οι Γερμανοί πιστεύουν ότι ήδη έχει δοθεί αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα, μία χώρα που θεωρούν ότι δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της.

Το τρίτο μέλος του «καστ» αυτής της εκδοχής του «Κεκλεισμένων των θυρών» είναι η Λαγκάρντ, συνεχίζει το άρθρο, σημειώνοντας τις εκθέσεις του ΔΝΤ οι οποίες αναφέρουν ότι το ελληνικό χρέος θα ανέβει στο 275% του ΑΕΠ έως το 2060.

Πηγή: Guardian

Γερμανοί εναντίον Γερμανών - Αγωγή κατά της VW απο γερμανική εταιρεία

Η εταιρεία διανομής ψαριών και θαλασσινών Deutsche See κατέθεσε αγωγή εναντίον της Volkswagen γιατί παρουσίασε παραπλανητικά έναν στόλο από επαγγελματικά οχήματα τα οποία η γερμανική εταιρεία είχε προμηθευτεί με λίζινγκ θεωρώντας τα φιλικά προς το περιβάλλον.

Με την κίνηση αυτή, η Deutsche See–η οποία διαθέτει στην αγορά τα προϊόντα της μέσω δικτύου λιανεμπόρων και σε εστιατόρια σε όλο τον κόσμο–γίνεται ο πρώτος μεγάλος γερμανός πελάτης που καταθέτει αγωγή εναντίον της μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας της Ευρώπης.

Ήδη η Volkswagen είναι αντιμέτωπη με πολλές αγωγές από ιδιώτες κατόχους αυτοκινήτων, ρυθμιστικούς φορείς, προμηθευτές, κυβερνήσεις, πολλές μάλιστα με τη μορφή συλλογικών αγωγών στις ΗΠΑ.

Η Deutsche See, η οποία εδρεύει στο Μπρέμενχάφεν και προμηθεύεται με λίζινγκ περίπου 500 επαγγελματικά οχήματα από την Volkswagen, δήλωσε ότι δεν κατάφερε να καταλήξει σε εξωδικαστική συμφωνία. Οι συνομιλίες κατέρρευσαν μετά την αντικατάσταση από την πλευρά της Volkswagen των μάνατζερς με δικηγόρους και υπεύθυνους δημοσίων σχέσεων.

Η γερμανική ταμπλόιντ Bild am Sonntag έγραψε ότι η Deutsche See διεκδικεί αποζημίωση 11,9 εκατομμυρίων ευρώ.

Ωστόσο, η Deutsche See δεν ήταν άμεσα διαθέσιμη να σχολιάσει το ποσό.

«Η Deutsche See συνεργάστηκε με την VW μόνο επειδή η αυτοκινητοβιομηχανία υποσχέθηκε το πιο φιλικό προς το περιβάλλον σχέδιο βιώσιμης κινητικότητας», αναφέρει ανακοίνωση της Deutsche See, η οποία το 2010 απέσπασε βραβείο βιωσιμότητας.

Η Volkswagen ανακοίνωσε σήμερα ότι δεν έχει δει τα σχετικά έγγραφα κι ως εκ τούτου δεν μπορεί να σχολιάσει επί του θέματος.

Η Deutsche See ανακοίνωσε ότι κατέθεσε καταγγελία για κακόβουλη εξαπάτηση σε περιφερειακό δικαστήριο του Μπράουνσβαϊγκ, κοντά στα κεντρικά της Volkswagen, στην πόλη Βόλφσμπουργκ.

Σήμερα το δικαστήριο δεν ήταν διαθέσιμο για να επιβεβαιώσει αν έχει λάβει τα σχετικά έγγραφα.

Η Volkswagen παραδέχτηκε τον Σεπτέμβριο του 2015 ότι είχε εγκαταστήσει κρυφό λογισμικό σε 475.000 δίλιτρα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα στις ΗΠΑ για να εξαπατά στους ελέγχους για τις εκπομπές καυσαερίων, κάνοντάς τα να φαίνονται πιο καθαρά. Στην πραγματικότητα, τα αυτοκίνητα είχαν εκπομπές έως και 40 φορές μεγαλύτερες από τα επιτρεπόμενα επίπεδα.

Οι νομικές συνέπειες έχουν κοστίσει στην εταιρεία πάνω από 20 δισ ευρώ μέχρι στιγμής και ο πρώην επικεφαλής της υποβάλλεται σε έρευνες από τους γερμανούς εισαγγελείς καθώς θεωρείται ύποπτος για απάτη και χειραγώγηση της αγοράς.

 ΠΗΓΗ

Υπάρχει κίνδυνος για κούρεμα καταθέσεων;

Μαζί με όλα όσα ακούγονται περί GREXIT και αξιολόγησης είναι φυσικό να επανέρχεται και το ερώτημα εάν υπάρχει κίνδυνος για κούρεμα καταθέσεων. 

Σύμφωνα με τραπεζίτες, όπως αποκαλύπτει σε σημερινό της δημοσίευμα η real news, ο κίνδυνος είναι ορατός όσο η κυβέρνηση δεν κλείνει νομοθετικά τα ανοικτά μέτωπα του εξωδικαστικού συμβιβασμού για τη ρύθμιση χρεών χιλιάδων επιχειρήσεων και δεν προσφέρει ασυλία στα στελέχη τραπεζών και δημοσίου που θα υπογράφουν τις αναδιαρθρώσεις κόκκινων δανείων. Και αυτό γιατί όσο καθυστερούν αυτά τόσο φουντώνουν τα σενάρια για απειλεί στην κεφαλαιακή θέση των τραπεζών. 

Έτσι στο προσκήνιο έρχεται ξανά η ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών η οποία όμως αυτή τη φορά, όπως επιτάσσει η νέα κοινοτική νομοθεσία για τις διασώσεις τραπεζών πρέπει να γίνει με bail in δηλαδή με κούρεμα καταθέσεων. Αυτό μάλιστα από διαφορετική σκοπιά  εξηγούν και οι καθηγητές Λιαργκόβας, Ξαθά, Χιόνης, Βασιλείου, Μασουράκης και Πετράκης σε ρεπορτάζ του real money

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Reuters: Ποιος ωφελείται αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα

Ποιος ωφελείται αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, διερωτάται το breaking views του Reuters σε νέο του δημοσίευμα, απαντώντας «ούτε οι πιστωτές της ούτε η κυβέρνησή της».

Αυτό, εξηγεί το δημοσίευμα, είναι καλύτερος λόγος να ελπίζουμε ότι οι έντονες συνομιλίες για το εάν η χώρα αξίζει την επόμενη δόση του προγράμματος διάσωσης των 86 δισ. ευρώ, θα λήξουν φιλικά πριν από την ώρα αποπληρωμής του δανείου 6 δισ. ευρώ τον Ιούλιο. Εάν η λογική επικρατήσει, η Ελλάδα θα εξακολουθεί να είναι σε χάος, αλλά όχι στο χείλος του γκρεμού.

Ο λόγος για τον οποίο οι διαπραγματεύσεις της χώρας έχουν τραβήξει τόσο πολύ, είναι πως όλες οι πλευρές είναι παράλογες, με τον τρόπο τους. Η Γερμανία, de facto ο μεγαλύτερος πιστωτής, αρνείται να προχωρήσει εάν δεν κάνει το ίδιο και το ΔΝΤ, ακόμη και αν οι διεθνείς δανειστές φέρνουν όλο και λιγότερα στο τραπέζι. Το ΔΝΤ από την πλευρά του επιμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πολιτικά τοξικές δεσμεύσεις προκειμένου να πετύχει τον στόχο για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Και ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να μειώσει γενναία τις συντάξεις ή το αφορόλογητο όριο.

Το ερώτημα είναι ποιος θα κάνει πρώτος πίσω. Εάν το ΔΝΤ υποχωρήσει θα φανεί αδύναμο, αλλά εάν αποχωρήσει, ο Οργανισμός θα φανεί ότι δεν ενδιαφέρεται για την Ευρώπη. Η Γερμανία θα πρέπει να πάει ξανά στο κοινοβούλιό της για να λάβει νέα έγκριση για ένα ανανεωμένο σχέδιο διάσωσης –ένα ιδιαίτερα δύσκολο αίτημα σε μια χρονιά εκλογών.

Αυτό αφήνει την επόμενη κίνηση στον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θεωρεί στα αλήθεια ότι οι πιστωτές ζητάνε πολλά, μπορεί να προκηρύξει εκλογές. Αυτό πιθανώς θα παραδώσει την εξουσία στη Νέα Δημοκρατία, η οποία θα μπορούσε να πείσει τους πιστωτές να υιοθετήσουν μια πιο ήπια θέση. Ομοίως, μια νέα κυβέρνηση θα μπορούσε απλώς να κληρονομήσει τα ίδια προβλήματα.

Οι επενδυτές δεν περιμένουν το χειρότερο. Το 10ετές ομόλογο διαμορφώνεται στο 7,1%, και είναι χαμηλότερο από ό,τι ήταν στο μεγαλύτερο μέρος των δύο τελευταίων ετών. Η σχετικά χαλαρή στάση των αγορών έχει νόημα εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είτε υποχωρήσει στους δανειστές είτε αποχωρήσει (με εκλογές). Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποφύγει την άμεση χρεοκοπία. Αλλά για μια χώρα στην οποία το ΔΝΤ αναμένει ότι θα υποστεί διψήφιο ποσοστό ανεργίας «για αρκετές δεκαετίες», οποιαδήποτε βραχυπρόθεσμη ελάφρυνση δεν είναι μεγάλη ανακούφιση.

ΠΗΓΗ: capital.gr

Βγαίνει από τα χρονοντούλαπα της ιστορίας η Δεξιά για να μπει η Αριστερά

Ποιο είναι το κοινωνικό και πολιτικό αποτέλεσμα της κυβέρνησης του Σύριζα ως  ''πρώτη φορά αριστερά''  για τον λαό ;

Απελπισία , οργή και απογοήτευση εξαπατημένων πολιτών, που πίστεψαν  την Αριστερά για να ζήσουν τα χειρότερα στο κοινωνικό πεδίο  και  ιδεολογική σύγχυση στην κοινωνία των πολιτών για τους κομματικούς σχηματισμούς της κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας στην αρμόζουσα  ιδεολογική τους αναφορά  το πολιτικό τοπίο.

 Έχουμε σύμμαχους τους αριθμούς λέει ο Πρωθυπουργός της Αριστεράς και παρα-λίγο να μας πει  ''εμείς την κοινωνία'' ο Μητσοτάκης, κατ' εξοχή εκπρόσωπος της πλουτοκρατίας,  αλλάζοντας ρόλους και ιδεολογία στην ολομέλεια της Βουλής γιατί δεν υπάρχει  πολιτική διαφορά παρά μόνο η εξουσία.

  Λόγοι κενοί και απόμακροι από τα κόμματα της Δημοκρατίας που εξηγούν ως ένα βαθμό  την λαϊκή απήχηση του φασισμού στην σύνθετη λειτουργία  της ακροδεξιάς μέσα στην κοινωνία .

 Μια ακροδεξιά που ανατέλλει και στην Ευρώπη με νέες έννοιες στην φασιστική της ιδεολογία  για το ξεπέρασμα της κρίσης του καπιταλισμού δίνοντάς του οργανωτικά στοιχεία λεηλατώντας πάντοτε την Αριστερά , γιατί πότε διάολε η "δυτική πολιτική σκέψη" της αστικής ιδεολογίας την οποία υπηρετούμε και εμείς  ήταν το  ''αντίστροφο'' του λόγου που βρίσκεται στην βάση του φασισμού ;. 

Η ποιο θλιβερή εικόνα μιας ιδεολογικής σύγχυσης η Ελληνική πολιτική πραγματικότητα: να βγαίνει από τα χρονοντούλαπα της ιστορίας η Δεξιά για να μπει η Αριστερά με τους πασοκογενείς φιλοξενούμενους της και η ακροδεξιά να φουσκώνει τα πανιά της.

Πόσων ειδών κρίσεις περνάει αυτή η χώρα και πια έχει προτεραιότητα, η πολιτική , η οικονομική -ή- η ιδεολογική για να καταλάβουμε πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ για να θεραπευθούμε;.

Μια διαστροφή  της πολιτικής που αναζητά ερείσματα στις βαθιές λαϊκές επιθυμίες μόνο για εξουσία.

Από εδώ και πέρα η επανάληψη του  ''είμαστε κυβέρνηση της Αριστεράς'' από τον ΣΥΡΙΖΑ μία σκοπιμότητα εξυπηρετεί ,την πολιτική στόχευση για λογαριασμό της άρχουσας τάξης, να εξαϋλωθεί στην συνείδηση του λαού η ικανότητα της ευρύτερης  Αριστεράς να κυβερνά αυτόν τον τόπο . 

 Ελιξίριο ζωής για την Δεξιά στην πολιτική της διάσταση η  παρένθεση της Αριστεράς που δεν κατηγορείτε απλώς για την ανικανότητα της από τον νεότερο Μητσοτάκη , αλλά για την επικινδυνότητα  να διαχειρίζεται τα πράγματα  για τα μελλούμενα στην Ελλάδα. 

Διότι  ''ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα , αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα'' που μεταφορικά  στην πολιτική συγκυρία του σήμερα σημαίνει ότι:

 δεν επιδιώκεται από τους προκάτοχους του ΣΥΡΙΖΑ να ταραχθούν και να τρομοκρατηθούν  οι πολίτες για τις καταστάσεις που περνούν τις οποίες οι ίδιοι έφεραν, αλλά οι  συμφορές και οι καταστροφές που θα επισύρουν  αυτές, όσο αυτές  τις διαχειρίζεται η Αριστερά.

Πολιτικές τακτικές του εκκολαπτόμενου Κυριάκου κατά τα πρότυπα του γηραιού Μητσοτάκη που ενίσχυσε και ενισχύει ο Σύριζα με την στάση του και την συμπεριφορά του .

Αυτή ήταν η προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ   στο πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας,  να ξευτελίσει την Αριστερά για λογαριασμό της Δεξιάς στην δημιουργία του  κεντροδεξιού μορφώματος με πυρήνα την  -σκληρή- Δεξιά ως  μοναδικό πολιτικό φορέα ικανό να κυβερνά αυτόν τον τόπο, εγκλωβίζοντας τον λαό στον Ευρωπαϊκό μονόδρομο που εξ αρχής που εξ αρχής έχουν συμφωνημένο ( εκλογή Προκόπη Παυλόπουλου στην προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας ) .

Ατολμία , ανικανότητα ή υπηρεσία στο κατεστημένο,  επιλέξτε όποιο θέλετε ένα είναι το αποτέλεσμα και εξ αυτού κρίνεστε , αποστροφή των πολιτών σε κάθε Αριστερά ως εναλλακτική πρόταση, με νέο τοπίο τον τζούνιορ Μητσοτάκη .

 Είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε, σε πρόβα Πρωθυπουργού ο Κυριάκος από το βήμα της Βουλής στην ομιλία, με ορίζοντες για ανάπτυξη τα ξένα κεφάλαια που δεν αποτελούν γι' αυτόν  κοινωνική σχέση υποταγής αλλά παράγοντα παραγωγής  στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης  του πολιτικής .

Είμαστε καλύτεροι γιατί είμαστε πιο αποτελεσματικοί στις κρίσεις του καπιταλισμού που αναζητούν την λύση τους στο δράμα της κοινωνίας.

Αυτό ζει σήμερα η Ελληνική πολιτεία, τις λύσεις του καπιταλισμού εις βάρος της  κοινωνίας.

Διότι κάποια στιγμή πρέπει να αποκρυπτογραφήσουμε τις λέξεις πρόγραμμα και αξιολόγηση για αντιληφθούμε την μορφή της υποταγής μας στα πλαίσια του οικονομικού συστήματος που λειτουργούμε και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανήκουμε .

Σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή το πρόγραμμα, με προστάδιο δοκιμασίας της ευπείθειας για την παράταση του νύν στην Πρωθυπουργία ή την ανάληψη αυτής από τον επόμενο κατά την βούληση της Γερμανίας  , η αξιολόγηση .

Απόλυτος έλεγχος σε επίπεδο πολιτικό, οικονομικό και ηγεσίας .

Κάθε μνημόνιο και Πρωθυπουργός, το πιθανότερο σενάριο, οι Γερμανοί επιλέγουν και εμείς ψηφίζουμε , αυτή είναι η αλήθεια αυτή είναι η υποταγή μας.

 Πρόγραμμα που θα καθορίζει προ-νομοθετικά για δεκαετίες τους μισθούς και τις συντάξεις στο επίπεδο της συντήρησης μιας κοινωνίας που θα προεξοφλεί για τους ξένους τα προσδοκώμενα κέρδη  από την εκμετάλλευση της Ελληνικής περιουσίας .

Κανείς από αυτούς τους μνημονιακούς προάγγελους του Μεσαίωνα δεν ενδιαφέρθηκε ειλικρινά για την σωτηρία του λαού , ούτε τόσο για την παραμονή του στην εξουσία την οποία με διαφορετικό πρόσωπο  σε έτερους χρόνους πάντοτε μονοπωλιακά νέμεται , αρκεί και μόνο να παγιδεύεται ο λαός στην πολιτική σβούρα  ''μνημόνια, χρέος και λιτότητα '' , άπραγος και παραδομένος .

Μια σκευωρία που σχεδιάσθηκε στις Βρυξέλες για να υλοποιηθεί  από πειθήνια όργανα στην Ελλάδα με ένα πρόγραμμα  του Δ.Ν.Τ και της Ε.Κ.Τ που όλοι γνώριζαν ότι είναι αποτυχημένο .

Τώρα κατάλαβαν οι αθεόφοβοι ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει και ομιλούν για πλάν μπή αφού λεηλάτησαν τα πάντα.

  Εκείνο που δεν θέλουν να καταλάβουν όμως αυτοί οι αλήτες είναι ότι το πλάν μπή για την σωτηρία της χώρας είναι να εξοστρακισθούν από τα κοινά  όλοι τους που λυσσαλέα εις βάρος του λαού το στήριξαν, από το να τρομοκρατούν τους Έλληνες με την μπλόφα GREXIT  του Σόϊπλερ για να το ξαναστηρίξουν .

Ούτε ορφανή θα μείνει η πολιτεία ούτε ακυβέρνητο το κράτος για κάποιους πολιτικούς και πληρωμένους δημοσιογράφους που σπεύδουν να εκφοβίσουν τους αδαείς πολίτες για καταστροφή και όλεθρο χωρίς αυτούς και την Ευρώπη .

Αυτός είναι ο πραγματικός μονόδρομος των Ελλήνων που κρύβεται πίσω από τον Ευρωπαϊκό, πρακτορευμένη Αριστερά ή γνήσια δεξιά .

Πάντοτε υπήρχε και θα υπάρχει η ελπίδα από τα Αριστερά , αυτό ήταν  το πρόβλημα τους και  αυτό πολεμήθηκε  εσωτερικά από τα μπάσταρδα της  .

Δεν είναι απλώς η απαξίωση της Αριστεράς ως απρόβλεπτη συνέπεια της αβελτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ , είναι ο προμελετημένος θάνατος της Αριστεράς από την αριστερή κατ' ευφημισμό διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην υπηρεσία των ξένων αφεντικών που τον διεμήνυσαν να λέει , αυτό που δεν είναι:  "είμαστε κυβέρνηση της Αριστεράς"  για να την σιχαθούμε.

 Ένα έγκλημα σε βάρος μιας ιδεολογίας που τόσα έχει να πει για την πραγματική φύση της κοινωνίας και τις μορφές του κράτους στις διάφορες βαθμίδες της ιστορικής και οικονομικής του εξέλιξης , που αν μη τί άλλο τουλάχιστον ως θεωρία αποτελεί πνευματικό θησαυρό και μοναδικό εργαλείο για την ανάλυση και την θεραπεία της σύγχρονης κοινωνίας .

                       Δυστυχώς τα καταφέρατε !!!

Ασλανίδης Ματθαίος.

META TA IMIA...

 ....φέτος, μου ήρθε στη σκέψη η Κύπρος, η Έφεσος- κυρίως τα μέρη αυτά που θεωρώ ''σεφερικές αποβάθρες'',

''στο γυαλί του γαλάζιου''[*].

Η Ελλάδα είναι πια ένας τόπος υποτέλειας. Η ποίηση, κι εννοώ τους μεγάλους ποιητές της φαντάζουν παράταιρα σε όσα σήμερα συμβαίνουν σ' αυτή τη χώρα, όπου ''είναι παντού το ποίημα''[*] - όπου η φύση της είναι αυτή που όλοι ξέρουμε, - ίσως ''μιλούσε καθισμένος σ' ένα μάρμαρο'', ο ίδιος ο ποιητής, που ταξιδεύει [*].

Είδα αυτά τα γεροντικά στρατιωτικά πηγούνια μπροστά σε μια νησίδα, ασήμαντη στο χάρτη, φάνταζαν σαν μια καρικατούρα του Δία, που ωστόσο όταν θέλησε να κατακτήσει την Λήδα, είχε την ευφάνταστη λεπτότητα να μεταμορφωθεί σε κύκνο. Βέβαια, οι καρικατούρες και στη ζωγραφική ή την γελοιογραφία, δείχνουν συχνά αυτό που είναι να ειπωθεί με άλλους όρους, δεν μου φεύγει όμως από το μυαλό αυτή η εικόνα, αυτών των ''μεγάλων'' στρατηγών που με τρόπο γκροτεσκο θέλουν να επιβάλουν κύρος και δύναμη σε μένα,- αδαή περί τα στρατιωτικά, νου. 

   Θυμήθηκα ιδιαίτερα την Έφεσο και τον σκοτεινό Ηράκλειτο, θυμήθηκα ακόμα και τον Ηρόστρατο, που θέλοντας να μείνει στην αιώνια ιστορία πυρπόλησε το ιερό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, που όπως λέει ο Φερνάντο Πεσσόα ''η βλασφημία του έγινε αναζήτηση της αθανασίας''.

Κι ο Ηράκλειτος;;; Γι' αυτόν ο χρόνος αποκτά μια ιστορική κυκλικότητα, ''η αιώνια επανάληψη του ομοίου'' που υπήρξε βασική παράμετρος στη σκέψη του Νίτσε ήταν εμπνευσμένη από αυτόν, κι ενσωματώθηκε απ' τον Μαρξ, επίσης, για την ανάγνωση του χρόνου στην διαλεκτική της ταξικής πάλης

    Θυμάμαι ακόμα τη βάρκα με τα πολύφερνα αυτά στρατιωτικά μυαλά, αναρωτήθηκα αν μπορούν να κατανοήσουν την ελευθερία της δυτικής σκέψης, που τα όριά της είναι από την πλήρη ελευθερία που αγγίζει την ασέβεια και καταλήγει στην κατανόηση της ιστορίας σαν αποτέλεσμα του ελεύθερου πράττειν.

   Παραθέτω τον επίλογο της ΜΝΗΜΗΣ, Β' [Έφεσος] απ' το ομώνυμο ποίημα του Σεφέρη:

                                               ''Θυμάμαι ακόμη

ταξίδευε σ' άκρες ιωνικές, σ' άδεια κοχύλια θεάτρων

όπου μονάχα η σαύρα σέρνεται στη στεγνή πέτρα,

κι εγώ τον ρώτησα: ''Κάποτε θα ξαναγεμίσουν;;;;

Και μ' αποκρίθηκε: ''Μπορεί, την ώρα του θανάτου'',

Κι έτρεξε στην ορχήστρα ουρλιάζοντας:

''Αφήστε με ν' ακούσω τον αδερφό μου!''

Κι ήταν σκληρή η σιγή τριγύρω μας

κι αχάραχτη στο γυαλί του γαλάζιου [Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ]

      Ο Ελληνισμός γνώρισε πολλούς θανάτους.

Πολλές φορές γέμισε τα θέατρα.

 ΦΩΤΗΣ ΜΙΣΟΠΟΥΛΟΣ

[*], Γ. Σεφερης, Ποιήματα, Ίκαρος 1976