Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Η Απόλυτη Πρόκληση Φοράει Κόκκινα


Από την απλή καθημερινότητα μέχρι και τον χώρο της πολιτικής, το κόκκινο χρώμα φέρει μια έντονη ταυτότητα. Πρόσφατα, οι επιστήμονες κατέληξαν ότι είναι σημάδι της γυναικείας ελκυστικότητας. Εξετάζοντας το παρελθόν παρατηρεί κανείς πως το κόκκινο δεν είναι αποκλειστικά το χρώμα της σεξουαλικότητας αλλά προδίδει παράλληλα, τη δύναμη, την κυριαρχία, την εξουσία.


Η ταινία «The Woman in Red» είναι μία από τις ταινίες στην οποία μια γυναίκα, ντυμένη στα κόκκινα προσπαθεί να τραβήξει την ανδρική προσοχή. Οποιοδήποτε έργο φέρει στον τίτλο του το κόκκινο χρώμα, ενέχει κινδύνους και συνδέεται με την πρόκληση. Σύμφωνα με τους επιστήμονες μιας πρόσφατης έρευνας, που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο City της Νέας Υόρκης και βρίσκεται δημοσιευμένη στο European Journal of Social Phychology , όσες γυναίκες ντύνονται στα κόκκινα είναι πιο ελκυστικές και αρεστές στους άνδρες.


Όπως αναφέρει ο επικεφαλής της μελέτης, Steven G Young, “Η εξήγηση πίσω από τη συγκεκριμένη προτίμηση συνδέεται με την φύση και ειδικότερα με το γεγονός ότι η γυναικεία σεξουαλική ενεργοποίηση είναι συνδεδεμένη στα μάτια του αρσενικού με το κοκκίνισμα στα μάγουλα, στον λαιμό, στο στήθος”.


Κόκκινο και αισθησιασμός

Η επίδραση του κόκκινου κατά τους επιστήμονες, είναι τόσο ισχυρή που αρκεί ορισμένες φορές, μια κοπέλα να κρατά μόνο ένα κόκκινο laptop για να μαγνητίσει τα βλέμματα, χωρίς απαραίτητα να φοράει κόκκινα ρούχα. “Ο χρωματισμός εξυπηρετεί κάποιους σκοπούς στο ταίριασμα των ανθρώπων. Οι ετεροσεξουαλικοί άνδρες φαίνεται να είναι πιο ευάλωτοι στις γυναίκες με κόκκινα. Σε σύγκριση με άλλα χρώματα, οι γυναίκες που είναι ντυμένες με κόκκινα ρούχα ή βρίσκονται σε κόκκινο φόντο, φαίνονται πιο ελκυστικές στους άνδρες”.  


Το κόκκινο χρώμα πάνω σε μια γυναίκα θεωρείται ότι προδίδει τόλμη και σεξουαλικότητα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ο ανδρικός πληθυσμός υποσυνείδητα θεωρεί τις γυναίκες που φορούν κόκκινα όχι μόνο ως πιο ελκυστικές αλλά και ως πιο σεξουαλικά διαθέσιμες. Το κόκκινο ωστόσο, ασκεί επίδραση και στον τρόπο που οι γυναίκες βλέπουν τους άνδρες. Οι άνδρες που είναι ντυμένοι στα κόκκινα ή έχουν πίσω τους ένα κόκκινο φόντο, θεωρείται από το γυναικείο φύλο ότι έχουν μια αξιοσέβαστη κοινωνική θέση και περισσότερα “φώτα” για επιτυχία.


Παρόλο που οι άνδρες που προτιμούν τα κόκκινα χρώματα φαίνεται πως δεν επηρεάζουν υποσυνείδητα τους υπόλοιπους, μια σχετικά πρόσφατη μελέτη αποδεικνύει πως οι γυναίκες στα κόκκινα θεωρούνται ιδιαίτερα απειλητικές και λιγότερο αξιόπιστες στα μάτια των υπόλοιπων γυναικών. Το πείραμα, που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Rochester στηρίχθηκε σε κάποιες φωτογραφίες γυναικών που φορούσαν κυρίως κόκκινα, πράσινα ή λευκά ρούχα.
Οι 196 γυναίκες που συμμετείχαν στη διαδικασία έπρεπε να βαθμολογήσουν τις γυναίκες στις φωτογραφίες για την σεξουαλικότητά τους και το κατά πόσο τους φαίνονταν πιστές. Τα συμπεράσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι γυναίκες που φορούσαν κόκκινα ρούχα βαθμολογήθηκαν ως οι πιο επικίνδυνες και λιγότερο ευχάριστες προσωπικότητες.



Το κόκκινο πέρα από τα σύνορα της σεξουαλικότητας


Το κόκκινο χρώμα στη λογοτεχνία αλλά και στην καθημερινή γλώσσα συνδέεται με την φωτιά, τον έρωτα και τις διάφορες εκφάνσεις του. Σε ένα ευρύτερο επίπεδο, θεωρείται χρώμα που συμβολίζει την απαγόρευση ή τον κίνδυνο. Στην πολιτική, το κόκκινο ήταν το αγαπημένο χρώμα της ευρωπαϊκής αριστεράς και χρησιμοποιήθηκε από τα σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα. Μετά το 1917, ταυτίστηκε πολιτικά με τη Ρωσική Επανάσταση, τη Σοβιετική Ένωση και τα κομμουνιστικά κόμματα.


Το κόκκινο και το πολιτικό προσωπείο

  

Ο Ισπανός σκηνοθέτης, Πέδρο Αλμοδόβαρ, φροντίζει να δίνει πολύ χρώμα στις ταινίες του, δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο κόκκινο. Η παρουσία και μόνο του κόκκινου χρώματος εκπέμπει σύμφωνα με τον ίδιο, φωτεινότητα σε κάθε πλάνο γι’ αυτό δεν παραλείπει να έχει πάντοτε τις γυναίκες με ένα κόκκινο στοιχείο πάνω τους (ένα φόρεμα, ένα μαντίλι, μια ζακέτα).


Στο μυαλό των ανδρών, το κόκκινο συνδέεται με την γυναικεία σεξουαλικότητα. Στο γυναικείο μυαλό όλες οι αποχρώσεις του κόκκινου σχετίζονται με τη δύναμη και την εξουσία. Πέρα από τα “ίχνη” που αφήνει και πέρα από την αισθητική του αξία, το κόκκινο χρώμα κουβαλάει και ένα ψυχολογικό νόημα που έχει την τάση να επηρεάζει την καθημερινότητα και την συμπεριφορά μας. Τι θα φορέσουμε λοιπόν απόψε;

pathfinder.gr

Ψυχραιμία θα δούμε πολλά ακόμα.



Όταν στο θρόνο καθόταν η επάρατη δεξιά, όλα τα αριστερά ιδεολογήματα έκαναν την επανάστασή τους ενάντια στη λογική της επάρατης πού ήθελε, ότι νόμιμο και ηθικό.
Η αριστερά μεγάλωσε και έκατσε στο θρόνο και ως δια μαγείας  η επανάσταση κρίθηκε «ασύμφορη» και όλα έπρεπε να επανααξιολογηθούν.
Νόμιμα και ηθικά τα πάντα, είναι πλέον το νέο απόκτημα που κοσμεί τις λογικές των αριστερών τύπου Σταθάκη και κατ’ επέκταση μπορεί κάθε λαμόγιο που διορίζουν να αμείβεται με ότι θέλει.
Αυτό έκανε και ο διορισμένος από τον Τσίπρα πρόεδρος της ΔΕΣΦΑ Σωτήρης Νίκας, ο οποίος δώρισε στον εαυτό του 250.000Ευρώ και για το δωράκι αυτό δέχθηκε τα χειροκροτήματα του Σταθάκη ο οποίος κάλυψε με αριστερό μανδύα όλα αυτά που έκαναν οι άλλοι και όλα όσα θα ξανακάνουν όταν εμείς θα τους ξαναψηφίσουμε.

Ψυχραιμία θα δούμε πολλά ακόμα.  
Έλλη

Τραγικά στοιχεία: Πόσο έχουν φτάσει οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα

Δραματικές είναι οι περικοπές που έχουν υποστεί οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, καθώς ο μηνιαίος μεικτός μισθός για εργαζόμενους με μερική απασχόληση μειώθηκε ακόμη περισσότερο και διαμορφώνται στα 393,79 ευρώ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ από την ανάλυση των περιοδικών δηλώσεων του Μαίου του 2016 προκύπτει ότι στο σύνολο των κοινών επιχειρήσεων, σε ασφαλισμένους με πλήρη απασχόληση, το μέσο ημερομίσθιο ανέρχεται σε 51,02€ και ο μέσος μισθός σε 1.176,13 ευρώ, αντίστοιχα στη μερική απασχόληση ανέρχονται σε 23,72 ευρώ και 393,79 ευρώ. Στα οικοδομοτεχνικά έργα το μέσο ημερομίσθιο είναι 41,09 ευρώ και ο μέσος μισθός 560,06 ευρώ.
Τον Απρίλιο του 2016 το μέσο ημερομίσθιο ήταν 52,07 ευρώ ο μέσος μισθός σε 1.219,74 ευρώ, ενώ αντίστοιχα στη μερική απασχόληση ανέρχονταν σε 23,51 ευρώ και 405,51 ευρώ. Στα οικοδομοτεχνικά έργα το μέσο ημερομίσθιο ήταν 41,38 ευρώ και ο μέσος μισθός 565,66 ευρώ.
Για τον Μάϊο του 2016, στις επιχειρήσεις με λιγότερους από δέκα μισθωτούς, το μέσο ημερομίσθιο πλήρους απασχόλησης ανέρχεται στο 63,03% του μέσου ημερομισθίου των ασφαλισμένων σε επιχειρήσεις με πάνω από δέκα μισθωτούς, ενώ ο μέσος μισθός ανέρχεται σε 58,90%.
Το μέσο ημερομίσθιο των γυναικών στις κοινές επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση, αντιπροσωπεύει το 84,96% του αντίστοιχου ημερομισθίου των ανδρών, ενώ στη μερική απασχόληση το 95,68%. Στο σύνολο των ασφαλισμένων η μέση απασχόληση είναι 21,07 ημέρες, στους ασφαλισμένους στις κοινές επιχειρήσεις 21,20 και στους ασφαλισμένους στα οικοδομοτεχνικά έργα 13,63.
Οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 53,30% των ασφαλισμένων στο σύνολο των επιχειρήσεων και το 52,47% στις κοινές επιχειρήσεις. Στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση στις κοινές επιχειρήσεις οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 56,15%, ενώ με μερική απασχόληση το 44,01%. Στο σύνολο των επιχειρήσεων 22,64% των ασφαλισμένων είναι έως 29 ετών και 54,46% έως 39 ετών. Επίσης, 72,89% του συνόλου των ασφαλισμένων είναι ηλικίας 25 έως 49 ετών, στις κοινές επιχειρήσεις 72,98% και στα οικοδομοτεχνικά έργα είναι 67,89%. Τέλος, στο σύνολο των επιχειρήσεων, 16,83% των ασφαλισμένων είναι 50 έως 64 ετών, στις κοινές επιχειρήσεις 16,61% και στα οικοδομοτεχνικά έργα είναι 29,11%.

Σκηνικό ανάφλεξης στήνουν Σκόπια και Αλβανία

Σκηνικό ευρύτερης κρίσης δημιουργούν στα γειτονικά δυτικά Βαλκάνια τυχοδιωκτικές ενέργειες των ηγεσιών της ΠΓΔΜ και της Αλβανίας.
Ο πρόεδρος της πρώτης Γκιόργκι Ιβάνοφ, ενώ συνεχίζει καταχρηστικά να μη δίνει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης πλειοψηφίας στον Ζόραν Ζάεφ ώστε να οδηγηθεί στην αντιπολίτευση ο Νίκολα Γκρούεφσκι, επιχειρεί να μετατρέψει την πολιτική κρίση σε εθνοτική, με την εμπλοκή και των ηγετών της Αλβανίας και του Κοσόβου.
Με επιστολή του στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, καθώς και τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν -ως στρατηγικό εταίρο της χώρας του όπως αναφέρει- επιχειρεί να εμφανίσει ως αιτία της τελευταίας κρίσης την 'αλβανική πλατφόρμα', κατηγορώντας παράλληλα τους ηγέτες της Αλβανίας και του Κοσόβου για ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας του και αποσταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων. 'Νομίζω ότι η καταδίκη και η απόρριψη αυτού του εγγράφου (της λεγόμενης αλβανικής πλατφόρμας) είναι η μόνη διέξοδος από την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε' αναφέρει.
Επίσκεψη
Την ίδια ώρα, Τίρανα και Πρίστινα φρόντισαν χθες με ενέργειές τους, που είχαν να κάνουν με τη Σερβία να ανεβάσουν την ένταση στην περιοχή. Ο πρόεδρος της Αλβανίας Μπούγιαρ Νισάνι πραγματοποίησε χθες επίσκεψη στη Νότια Σερβία στους δήμους του Μπουγιάνοβατς και του Πρέσεβο, όπου ζουν αλβανόφωνοι, την πρώτη που πραγματοποίησε Αλβανός πρόεδρος μετά το 1948, όταν είχε επισκεφτεί την περιοχή ο Εμβέρ Χότζα. Εγινε μάλιστα δεκτός από Αλβανόφωνους που κρατούσαν αλβανικές σημαίες και με την ανάκρουση μόνο του αλβανικού εθνικού ύμνου, ενώ είχαν αναρτηθεί μεγάλες αφίσες με φωτογραφία του που έγραφαν στα αλβανικά 'Καλώς ήρθες πρόεδρε'.

Παράλληλα ο πρόεδρος του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι παρέδωσε χθες στον πρόεδρο της Βουλής νομοσχέδιο που προβλέπει τη μετατροπή της Δύναμης Ασφάλειας του Κοσόβου (KSF) σε κανονικό στρατό της χώρας, χωρίς όμως την έγκριση της σερβικής μειοψηφίας, όπως προβλέπεται από το σύνταγμα.
Το τέχνασμα του Χ. Θάτσι είναι να μην αλλάξει την ονομασία της KSF, αλλά η ενέργειά του προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Βελιγραδίου. Ο πρωθυπουργός της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούκιτς δήλωσε ότι η Σερβία δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσει στον σχηματισμό στρατού στο Κόσοβο, κάνοντας λόγο για όρια τα οποία η χώρα του δεν θα δεχτεί να ξεπεραστούν. Επίσης, σε άλλες του δηλώσεις, σχολίασε αρνητικά τη μη ανάκρουση του σερβικού εθνικού ύμνου κατά την επίσκεψη του Αλβανού προέδρου, προσθέτοντας ότι 'κανείς δεν θα επιτρέψει να κάνουν όνειρα σε βάρος του εδάφους και των ζωτικών συμφερόντων του λαού μας'.
Η επιστολή Ιβάνοφ, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε σταλεί και είχε τεθεί υπόψη των μελών του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ που συνεδρίασε προχθές στις Βρυξέλλες και συζήτησε τόσο το θέμα της ΠΓΔΜ όσο και των εξελίξεων στα Δυτικά Βαλκάνια, χωρίς όμως να καταλήξει σε κάποια απόφαση και το θέμα παραπέμφθηκε για τη συνεδρίαση της Πέμπτης.
Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ με την επιστολή του που δημοσιοποιήθηκε από την προεδρία της ΠΓΔΜ χθες, επιχειρεί να θέσει εκβιαστικά διλήμματα, χωρίς να παραγνωρίζονται οι αντιδεοντολογικές ενέργειες της ηγεσίας της Αλβανίας και του Κοσόβου. Για να γίνει αποδεκτή η λεγόμενη 'αλβανική πλατφόρμα', που θέτει προς διεκδίκηση μια σειρά αιτήματα των Αλβανόφωνων στην ΠΓΔΜ, με πρώτο αυτό της αναγνώρισης της αλβανικής γλώσσας ως επίσημης στις περιοχές, όπου ο πληθυσμός ξεπερνά το 20%, υπήρξε πρόσκληση στο πρωθυπουργικό γραφείο του Εντι Ράμα στα Τίρανα των αλβανικών κομμάτων της ΠΓΔΜ, όπου έγινε και η υπογραφή. Επίσης ανάλογη συνάντηση έγινε και με τη ηγεσία του Κοσόβου, όπου συζητήθηκε το θέμα της 'αλβανικής πλατφόρμας'.
Στην επιστολή του ο Γκ. Ιβάνοφ υποστηρίζει ότι μια δεχόμενη αποδοχή της 'αλβανικής' πλατφόρμας απειλεί την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της ΠΓΔΜ, φέρνοντας τη χώρα σε θέση υποταγής ή εξάρτησης από κάποια άλλη χώρα, ενω οδηγεί σε συνταγματικές αλλαγές που θέτουν σε κίνδυνο τον ενιαίο χαρακτήρα του κράτους.
Πάντως το μήνυμα της ΕΕ όπως δόθηκε από την ύπατο εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική Φεντερίκα Μογκερίνι ήταν προς τα Σκόπια να 'μην παίζουν με τη φωτιά' και ότι 'δεν πρέπει να επιτραπεί η πολιτική κρίση να μετατραπεί σε εθνοτική'.

Χρίστος Τελίδης

Ματώνουν οι συντάξεις για να κλείσει η αξιολόγηση

Συμφωνία με τους Θεσμούς για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης δεν γίνεται χωρίς 'αιματηρή ' συμφωνία στο ασφαλιστικό και στο εργασιακό. Αυτό έκανε χθες σαφές κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος το οποίο συμμετείχε στην πολύωρη συνάντηση με τα ανώτατα κλιμάκια των Θεσμών.

Πάντως συνολική συμφωνία κυβέρνησης-Θεσμών, για ασφαλιστικό και εργασιακό, δεν θεωρείται πιθανό να υπάρξει μέχρι 20 Μαρτίου. Και αυτό γιατί οι διαφωνίες στο εργασιακό και ιδίως στο ασφαλιστικό είναι μέχρι στιγμής τεράστιες.
Πιο συγκεκριμένα:
*Οι Θεσμοί και προπαντός το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητούν κατάργηση της 'προσωπικής διαφοράς ' το 2020.
Η 'προσωπική διαφορά ' θα προκύψει μετά τον επαναϋπολογισμό των ήδη καταβαλλομένων κύριων συντάξεων, ο οποίος προβλέπεται να γίνει φέτος. Από την κατάργηση της 'προσωπικής διαφοράς ' στις κύριες συντάξεις άνω των 600-700 ευρώ, αναμένεται να εξοικονομηθούν 1,8 δισ. ευρώ. Το μέτρο αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μειώσεις έως 30% κυρίως στις συντάξεις άνω των 1000-1200 ευρώ.
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση διαφωνεί τόσο με τα κεφάλαια τα οποία πρέπει να εξοικονομηθούν από το 2020, όσο και με τους χρονικούς ρυθμούς με τους οποίους θα πρέπει να γίνει αυτή η εξοικονόμηση. Συγκεκριμένα, η ελληνική πλευρά, προτείνει την εξοικονόμηση 1,4 δισ. ευρώ έναντι 1,8 δισ. ευρώ που ζητά το ΔΝΤ. Παράλληλα εξετάζει είτε το πολυετές 'πάγωμα ' των συντάξεων και στη χειρότερη περίπτωση τη σταδιακή κατάργηση της 'προσωπικής διαφοράς ' από το 2020 έως το 2025. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, oι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπ. Εργασίας δεν έχουν ακόμα λάβει 'εντολή ' από τους πολιτικούς προϊσταμένους τους να ετοιμάσουν συγκεκριμένες προβολές για την εξοικονόμηση είτε 1,8 δισ. ευρώ, είτε ακόμα και 1,4 δισ. ευρώ σε ετήσια ή πολυετή βάση, αρχής γενομένης από το 2020.
*Αντίθετα, η προετοιμασία τόσο στο εσωτερικό της κυβέρνησης, όσο και μεταξύ κυβέρνησης και Θεσμών είναι πιο προχωρημένη στο μέτωπο του νέου Εργασιακού.
Και αυτό γιατί το μέτωπο αυτό δεν έχει άμεση δημοσιονομική επίπτωση και ταυτόχρονα είναι τεχνικά πιο εύκολο να προσδιοριστούν οι όποιες θεσμικές αλλαγές.
Εξάλλου, η διαπραγμάτευση των δύο πλευρών επ #39; αυτού 'μετρά ' ήδη κοντά έξι μήνες.
Στο μεταξύ, όπως έχει φανεί σε όλες τις μέχρι σήμερα επαφές του με το Υπ. Εργασίας, κάθε άλλο παρά έχει μετακινηθεί το ΔΝΤ από τις βασικές θέσεις του (ενώ η Κομισιόν συνεχίζει να μην τοποθετείται ανοιχτά) οι οποίες προβλέπουν, πρώτα απ #39; όλα, στο πεδίο των ομαδικών απολύσεων, την κατάργηση της προέγκρισής τους από το κράτος και την αύξηση του μέγιστου επιτρεπόμενου ορίου τους.
Παράλληλα, το ΔΝΤ δεν συζητά την επαναφορά της δυνατότητας των κοινωνικών εταίρων να καθορίζουν τον εθνικό κατώτατο μισθό, ενώ τάσσεται ενάντια στην υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας έναντι των κλαδικών. Αντίθετα, η κυβέρνηση έχει κάνει 'σημαία ' της την επαναφορά της επεκτασιμότητας και της καθολικής ισχύος των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.

Παράλληλα, φαίνεται να έχει βγάλει από τις προτεραιότητες της την επαναφορά της δυνατότητας καθορισμού του εθνικού κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους αλλά και την αύξηση του κατώτατου μισθού των νέων έως 25 ετών στο επίπεδο του κατώτατου μισθού όσων είναι πάνω από 25 ετών. Εξάλλου, φέρεται να συζητά την κατάργηση ή έστω τον περιορισμό της αποφασιστικής σημασίας της κρατικής προέγκρισης για τις ομαδικές απολύσεις, ενώ επιχειρεί να αποτρέψει τουλάχιστον την αύξηση του ορίου τους.
Του Δημήτρη Κατσαγάνη

Γιατί οι Τούρκοι της Γερμανίας ψηφίζουν Ερντογάν;

Περίπου 1,4 Τούρκοι της Γερμανίας μπορούν να συμμετάσχουν στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση της 16ης Απριλίου. Η ψήφος τους μπορεί να είναι καθοριστική για το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα. Τι ψηφίζουν όμως;

Η ψήφος των 1,4 εκατομμυρίων ανθρώπων με τουρκική ή διπλή υπηκοότητα που έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στο επικείμενο δημοψήφισμα μπορεί να είναι καθοριστική για την τελική έκβαση, ακόμη κι αν εν τέλει προσέλθει στις κάλπες μόλις το 40% του εκλογικού σώματος, όπως στις βουλευτικές εκλογές του 2015. Διότι από τους ενεργούς ψηφοφόρους, η πλειονότητα στηρίζει παραδοσιακά το συντηρητικό-ισλαμικό στρατόπεδο του Ταγίπ Ερντογάν. Στις τελευταίες εκλογές ήταν το 60% περίπου. Περισσότεροι από ό,τι στην ίδια την Τουρκία.
Πού το αποδίδει αυτό ο πρόεδρος της Τουρκικής Κοινότητας στη Γερμανία Γκιοκάι Σοφούογλου, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, συνιστά στους συμπατριώτες του να ψηφίσουν «όχι» στη συνταγματική αναθεώρηση; «Οι Τούρκοι βλέπουν στον Ερντογάν κάποιον που ξαναβρήκε τη χαμένη τιμή του έθνους. Ένας ηγέτης που χτυπά το χέρι στο τραπέζι καιι οποίος λέει πού θα πάνε τα πράγματα. Κάποιος που αντιμετωπίζει όλα αυτά τα συμπλέγματα κατωτερότητας των ανθρώπων. (…) Ο Ερντογάν τους δίνει το συναίσθημα (…) ότι είναι πιο δυνατοί, πιο μεγάλοι, πιο ισχυροί. Δεν μπορείς να το περιγράψεις. (…) Οι ίδιοι δεν μπορούν να εξηγήσουν τι τους αρέσει στον Ερντογάν. Λένε μόνο ότι όταν ο Ερντογάν μιλάει με ξένους ηγέτες δεν σκύβει μπροστά τους, και αυτό είναι που θέλουν».
Περί «γνωστικής δυσαρμονίας»
Πώς όμως είναι δυνατόν πολλοί Τούρκοι της Γερμανίας να αντιδρούν με τόσο οργή τις τελευταίες μέρες με αφορμή την ακύρωση εκ μέρους των γερμανικών αρχών προεκλογικών συγκεντρώσεων του AKP στη Γερμανία, αλλά να μην αντιδρούν στις κατάφωρες παραβιάσεις της ελευθερίας της έκφρασης και του συνέρχεσθαι στην πατρίδα τους; Όταν οι άνθρωποι ζουν σε αντιφάσεις, προσαρμόζοντας ένα μέρος της αλήθειας για να γίνει πιο υποφερτό ένα άλλο κομμάτι της, οι ψυχολόγοι κάνουν λόγο για τη λεγόμενη «γνωστική δυσαρμονία». Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι πολλοί Τούρκοι της Γερμανίας στηρίζουν απόλυτα την πλήρη αποδόμηση των δημοκρατικών θεσμών στην Τουρκία, μολονότι οι ίδιοι απολαμβάνουν πλήρως όλες τις δημοκρατικές ελευθερίας στη δεύτερη πατρίδα τους, τη Γερμανία.
Οι περισσότεροι Τούρκοι μετανάστες ήρθαν στη Γερμανία τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ως γκασταρμπάιτερ. Στην πλειοψηφία τους είναι συντηρητικοί, θρήσκοι και κατάγονται από την επαρχία. Οι παραδοσιακοί γκασταρμπάιτερ από την Ανατολία θεωρούνται ένθερμοι οπαδοί του Ερντογάν. Ανάμεσα στους υποστηρικτές του όμως βρίσκονται και πολλοί νέοι άνθρωποι οι οποίοι αισθάνονται ότι δεν μπορεί να τους εκφράσει η γερμανική πολιτική, εξηγεί ο καθηγητής Χάτσι-Χαλίλ Ουσλουτσάν, επικεφαλής του Κέντρου Τουρκικών Σπουδών και Ερευνών για την Ενσωμάτωση στο Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ-Έσσεν: «Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να είναι μέρος ενός ισχυρού συνόλου. Όταν αυτή η ανάγκη δεν ικανοποιείται στη Γερμανία, (…) τότε οι νέοι κυρίως άνθρωποι αναζητούν κάτι εναλλακτικό. Μπορεί να είναι το ισλάμ ή η Τουρκία. Το AKP υπόσχεται αμφότερα, τρόπον τινά ένα τουρκικό ισλάμ, μια ισχυρή Τουρκία με ένα ισχυρό ισλάμ».
Άγνοια για το τι πραγματικά συμβαίνει
Πολλοί Τούρκοι της Γερμανίας πάντως δεν γνωρίζουν καν τι συμβαίνει στην Τουρκία ενώ οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή της αρχής του κράτους δικαίου εκεί δεν τους αφορούν άμεσα, εξηγεί ο πρόεδρος της Τουρκικής Κοινότητας Σοφούογλου:
«Γνωρίζουν την Τουρκία μόνον από τις διακοπές τους. Γι΄ αυτούς μετρά μόνον ό,τι βλέπουν το καλοκαίρι στο αεροδρόμιο, στις παραλίες, ό,τι δηλαδή βλέπουν και οι τουρίστες. Η ζωή στην Τουρκία όμως είναι διαφορετική από ότι στις διακοπές». Οι περισσότεροι Τούρκοι της Γερμανίας έχουν μια θετική εικόνα για τον Ερντογάν. Τον αντιλαμβάνονται ως εκείνον που έφερε την οικονομική ανάκαμψη και την πολιτική σταθερότητα στην Τουρκία.

Βέρα Κερν / Κώστας Συμεωνίδης
DW

Ταξίδι αναψυχής του Τσίπα στη Θεσσαλονίκη για να αποφύγει τους Κρητικούς.

Δραπέτευσε από την Αθήνα ο Τσίπρας για να ξεφύγει από τους Κρητικούς αλλά στη Θεσσαλονίκη που πήγε τα πράματα δεν ήταν καλύτερα,
Στη Θεσσαλονίκη όπου πήγε ο Τσίπρας για να γίνει η παράδοση του στρατοπέδου «ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ» στο δήμο, οι αποδοκιμασίες ήταν εντονότατες.
Στην Αθήνα η κατάσταση ξέφυγε όταν οι Κρητικοί με τις μαγκούρες τους βρέθηκαν μπροστά στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης όπου τους περίμεναν τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα. Όπως ήταν φυσικό έγινε της …μαγκούρας.
Ο υπουργός "λάλησε" το γνωστό παραμύθι περί διαλόγου τον οποίο παρεμποδίζουν ακραία στοιχεία και όλα για ακόμα μία φορά κύλισαν όπως κυλάνε χρόνια τώρα.

Εξαίρεση μπορεί να χαρακτηριστεί η φυγή Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη όπου η μόνη ανοιχτή αγκαλιά ήταν στο νέο του γραφείο καθώς όπου αλλού και εάν προσπάθησε να πάει βρέθηκε απέναντι στον λαό που τoν γιουχάιζε. 


Για ποια Ευρώπη;

Θα ήταν χαράματα όταν η όμορφη Ευρώπη ξύπνησε βίαια από τον βαθύ της ύπνο. Την ξύπνησε ένας εφιάλτης: βρισκόταν λέει ανάμεσα σε δυο γυναίκες, την μια την έλεγαν Ασία, η άλλη όμως τής ήταν άγνωστη δεν είχε καν όνομα! Το τρομαχτικό ήταν ότι αυτές οι γυναίκες πάλευαν άγρια μεταξύ τους για το ποια θα την κρατήσει. Το έπαθλο της νικήτριας θα ήταν η Ευρώπη! Όμως ο Δίας σταματά την αμφίρροπη μάχη αρπάζει την Ευρώπη και την παραδίδει στην άγνωστη. Αυτή είναι η στιγμή που η Ευρώπη ξυπνάει κατατρομαγμένη. Λίγο μετά, αφού ξέχασε το όνειρο, βγήκε βόλτα στο ακρογιάλι της Σιδώνας. Εκεί ένας λευκός Ταύρος την πλησίασε γονάτισε και της πρόσφερε την ράχη του. Η Ευρώπη ανέβηκε και ο Ταύρος πετάχτηκε με ορμή προς την άλλη μεριά της θάλασσας…

Αυτά λέει ο μύθος, για το τρελό ταξίδι της Ευρώπης, και αν διαθέτουμε διψαλέα φαντασία θα πρέπει να υποθέσουμε πως την είχε συγκλονίσει το ερωτικό μουγκάνισμα του Ταυρόμορφου Δια!
Ο μύθος ωστόσο, αν και δημιουργείται από την συνείδηση μας καθώς χρειάζεται αιτιότητα, δεν ακολουθεί μεθόδους που θα επέτρεπαν να αναγνώσουμε το ιστορικό του γίγνεσθαι, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει. Όμως η μυθολογούσα ιστορία υπάρχει παράλληλα με το επιστημονικό λόγο και την ιστορική γνώση. Με την σειρά τους ο επιστημονικός λόγος και η ιστορική γνώση εξαρτιούνται από την ποιότητα της έρευνας, την ελεύθερη από κάθε ωφελιμιστικό εμπόδιο. Η επιστήμη δεν είναι προσδιοριζόμενο αγαθό από τους κυριάρχους νόμους της αγοράς, αλλά καθήκον διδαχής όλων των ανθρώπων.
Στο σημείο αυτό λοιπόν, για να περάσουμε στην Ιστορία θα επικαλεστούμε τα λόγια του Victor Hugo ώστε να δώσουμε μια ευρύτερη, πιο οικουμενική διάσταση στην Ευρώπη:
«[…]Θα έρθει μια μέρα που δύο τεράστιες ομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, που απλώνουν η μια προς την άλλη το χέρι τους πάνω από τον ωκεανό, θα ανταλλάσσουν τα προϊόντα τους, το εμπόριό τους, τη βιομηχανία τους, την τέχνη τους και τις ιδέες τους. […] και δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε 400 χρόνια για να έρθει αυτή η μέρα, γιατί ζούμε σε ταχύρυθμους καιρούς».

Δεν θα ήταν παράλογο να επισημάνουμε πως την εποχή που ο εξαιρετικός ρομαντικός μυθιστοριογράφος V. Hugo ονειρευόταν τον παγκοσμιοποιημένο  καπιταλισμό της Ενωμένης Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής  ολόκληροι λαοί εξολοθρεύτηκαν και γνώρισαν την σκλαβιά και την ατίμωση του δουλεμπορίου. Άνθρωποι και χώρες χρησιμοποιήθηκαν ως προσωπική ιδιοκτησία του κάθε Ευρωπαίου μονάρχη, όπως το Κογκό του Λεοπόλδου του Βελγίου, ή  ως ιδιοκτησία φιλάνθρωπων και χριστιανικών εταιρειών όπως η «Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών» ή η περιβόητη  «Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών».
Οι δούλοι, τα σκλαβοπάζαρα, ο αφανισμός των Ινδιάνων, ο ρατσισμός, η λεηλασία της Ινδίας, της Αφρικής, και της Αμερικής, αποτελούσαν την πηγή των κερδών και του πλούτου που συσσωρεύτηκε σε λίγα χέρια, στην Ευρώπη και στην Νέα Γή. Ήταν χρονικά μια μακραίωνη εποχή τρόμου και αίματος, όταν, παθιασμένα, ο V. Hugo έθετε την «περίμετρο» της Ενωμένης Ευρώπης. Δηλαδή η  Ευρώπη της εποχής αυτής είναι στην πραγματικότητα η Ευρώπη  της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης του κόσμου, του σκληρού ανταγωνισμού ανάμεσα στις διάφορες ομάδες των εθνικών αστικών τάξεων, της έξαρσης του αστικού σωβινισμού, της έχθρας και της σφαγής. Γι αυτό τα τελευταία 250 χρόνια η Ευρώπη μετρά στο έδαφος της 61 πολέμους, των οποίων η συνολική διάρκεια ξεπερνά τα 170 χρόνια.
Μα και ο Henri Saint-Simon  οραματίστηκε μια ενωμένη Ευρώπη μέσα «στα πλαίσια της εθνικής ανεξαρτησίας που όμως δεν θα βλάφτει την ευτυχία όλων των εθνών του κόσμου». Ομως η «ευτυχία όλων των εθνών του κόσμου» προϋποθέτει την κατάργηση της αποικιοκρατίας. Και όσο και αν τα κράτη ήθελαν την ενωμένες πολιτείες της Ευρώπης ως μια προσπάθειας άμβλυνσης των ανταγωνισμών δεν διανοούνταν ότι θα άφηναν τα καταπιεσμένα έθνη να χαράξουν ανεξάρτητα την πολιτική τους.

Από τα 1902 ο Βρετανός οικονομολόγος John Atkinson Hobson Βρετανός οικονομολόγος  στο έργο του «Ιμπεριαλισμός. Μια μελέτη» έγραψε ως άλλος Κάλχας: «Να, τι δυνατότητες ξανοίγει μπροστά μας μια πλατιά συμμαχία των δυτικών χωρών, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία των μεγάλων δυνάμεων. Όχι μονάχα δεν θα προωθούσε τον παγκόσμιο πολιτισμό, μα θα μπορούσε να σημαίνει κι ένα τεράστιο κίνδυνο δυτικού παρασιτισμού: Το ξεχώρισμα μιας ομάδας από προχωρημένα βιομηχανικά έθνη, που οι ανώτερες τάξεις τους θα εισπράττουν τεράστιο φόρο(πρώτες ύλες) από την Ασία και την Αφρική και με τη βοήθεια αυτού του φόρου θα διατηρούν μεγάλες πειθήνιες μάζες υπαλλήλων και υπηρετών, που δεν θ’ ασχολούνται με τη μαζική παραγωγή αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων, αλλά με την εξυπηρέτηση ή με δευτερεύοντα βιομηχανική δουλειά, κάτω από τον έλεγχο της νέας χρηματιστηριακής ολιγαρχίας.»
Μα και ο Λένιν το 1915 έγραψε Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης: «Οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης στις συνθήκες του καπιταλισμού θα ισοδυναμούσαν με συμφωνία για το μοίρασμα των αποικιών. Στον καπιταλισμό όμως, δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βάση, άλλη αρχή μοιρασιάς, εκτός από τη δύναμη. Φυσικά, είναι δυνατές προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστές και ανάμεσα σε κράτη. Μ’ αυτήν την έννοια, μπορεί να δημιουργηθούν και οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης σαν συμφωνία των Ευρωπαίων καπιταλιστών[…] Με ποιο σκοπό; Μόνο με το σκοπό να πνίξουν από κοινού το σοσιαλισμό στην Ευρώπη, να περιφρουρήσουν από κοινού τις ληστεμένες αποικίες ενάντια στην Ιαπωνία και στην Αμερική, που θεωρούν τον εαυτό τους στο έπακρο αδικημένο με τη σημερινή μοιρασιά των αποικιών[…]»
Και οι δυο δικαιώθηκαν. Και τότε μα, ακόμα χειρότερα, και τώρα.
Έχει πλέον αποδειχτεί κατά τη διάρκεια της ιστορικής πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης , και ενώ η διαδικασία της ενοποίησης εξελίσσεται, τα βασικά και αναπόσπαστα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του καπιταλισμού: η ανισόμετρη διεύρυνση του ανοίγματος μεταξύ των εθνικών οικονομιών, η συσσώρευση του κεφαλαίου που προκαλεί τις «κρίσεις» και οι αναπόφευκτες εσωτερικές αντιθέσεις μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, αποκαλύπτονται όλο και πιο ξεκάθαρα. Η «ΕΕ των λαών» λοιπόν δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα προϊόν περίπλοκων συμμαχιών, διεθνών στρατιωτικών, οικονομικών, πολιτικών, και κοινωνικών συσχετισμών που εξελίσσονται , συνεχώς μεταβάλλεται και διαδραματίζεται μέσα σε έναν νέο-αποικιακό παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα όπου κάθε κράτος γίνεται ο δυνάμει θηρευτής των γειτόνων του.
Αυτός είναι ο καπιταλιστικός ευρωπαϊκός κόσμος που έχει σχεδόν ολοκληρώσει την σύσταση του, έχει θεσπίσει την τάξη και την κυριαρχία του, και έχει ασφαλίσει το έδαφος του!
«Ναι λοιπόν σε μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων λένε οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τάχθηκαν την Δευτέρα που μας πέρασε υπέρ ενός μοντέλου που θα επέτρεπε σε ορισμένα κράτη-μέλη να προοδεύουν πιο γρήγορα από άλλα».

Δεσπόζει σε αυτήν την συμφωνία  η Γερμανία που μετά από δυο αιματοκυλίσματα στην ευρωπαϊκή ήπειρο τελικά κατάφερε να καταλάβει την προς ίδιο όφελος χρήση των πόρων της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Η λεγόμενη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, λοιπόν, προσανατολισμένη με αυτόν τον τρόπο, είναι αποτέλεσμα ενός συσχετισμού δυνάμεων στην οικονομία και αποτελεί ταυτόχρονα ένα σύνολο επιλογών του πιο παραγωγικού κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού και υποσκάπτει τους  πολιτικούς όρους ύπαρξής της ΕΕ.
Στην πραγματικότητα αυτό που γίνεται κατανοητό, εκτός του ότι η απόφαση αυτή περιγράφει την εγγενή αντίφαση του ευρωπαϊκού πολιτικού οικοδομήματος, είναι ότι η ΕΕ αποτελεί μια κεφαλαιοκρατική συμμαχία, άρα δε μπορεί παρά να κλείνει μέσα της πολλές αντίθετες τάσεις και πολλούς εν δύναμη συνδυασμούς ανάμεσα στις δυνάμεις που την συγκροτούν, αναλόγως την πολιτική ή οικονομική συγκυρία.
Σε μια τέτοια συμμαχία η πρόοδος όπως την εννοούν έχει εμπορευματοποιημένη μορφή και αποτελεί άλλο ένα χρηματοοικονομικό προϊόν. Όμως οι άνθρωποι δεν ζουν στις αγορές αλλά στις κοινωνίες. Και η απόφαση αυτή θα οξύνει τις ανισότητες μεταξύ των εθνών, και κοινωνικών τάξεων που βρίσκονται στο κατώφλι της μιζέριας.
Η ΕΕ προσλαμβάνει μια νέα μορφή που δεν είναι αυτό ενός μεταεθνικού οικοδομήματος αλλά αυτό της πόλωσης μεταξύ πλούσιου βορά και φτωχού Νότου.

Η δικτατορία των αμαθών πλησιάζει

Το καλύτερο επιχείρημα εναντίον της δημοκρατίας είναι μια συζήτηση πέντε λεπτών με το μέσο ψηφοφόρο.

Ουίνστον Τσώρτσιλ

Τους μηχανισμούς και διαδικασίες μέσω των οποίων η ημιμάθεια και η αμάθεια διαβρώνουν την λειτουργία της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και διεθνώς, περιέγραψε στην διάλεξή του με τίτλο «Η τυραννία της αμάθειας», ο καθηγητής στην École des Hautes Études en Science Sociales του Παρισιού, κ. Γιώργος Δερτιλής στο πλαίσιο του 2ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.


Τόνισε ότι η αμάθεια και η ημιμάθεια σκεπάζουν τις σημερινές ανθρώπινες κοινωνίες και αναφέρθηκε ειδικώς στην διαρκή και σταδιακή υποβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος κατά την 30ετία 1980-2010.
Ο κ. Δερτιλής αναφέρθηκε στην συγκεκριμένη περίοδο και υπενθύμισε κείμενό του με τίτλο «Δωρεάν Πτυχίο».
Σύμφωνα με αυτό σχεδόν όλοι όσοι εισάγονται στο πανεπιστήμιο θα πάρουν πτυχίο αργά ή γρήγορα και αφού δεν υποχρεούνται να παρακολουθούν μαθήματα, προτιμότερο θα ήταν να το πάρουν προκαταβολικούς μόλις εισαχθούν και μετά αν θέλουν να παρακολουθούν τα μαθήματα. Όπως είπε, ήταν μία πρόταση που απορρίφθηκε από το «Υπουργείο Απαιδευσίας».
«Η κατάσταση σήμερα είναι απλώς χειρότερη, αποφοιτούν ημιμαθείς σε ποσοστό περίπου 50%-75%», συνέχισε ο κ. Δερτιλής και προσέθεσε ότι με δεδομένο το διάστημα της υποβάθμισης «μπορεί να φανταστεί κανείς πόσες γενιές θα χρειαστούν για την αποκατάσταση της ζημιάς».


Τα χάπια των τζιχαντιστών και η Dolce Vita του βαρόνου των ναρκωτικών στον Αγιο Δομίνικο [εικόνες]

Διακοπές χλιδής στον Αγιο Δομήνικο έκανε ένας εκ των δύο αρχηγών του διεθνούς κυκλώματος παρασκευής των χαπιών που αποκαλούνται «ναρκωτικό των τζιχαντιστών». 
Οπως αναφέρει το ethnos.gr που δημοσιεύει και τις σχετικές φωτογραφίες, σύμφωνα με μαρτυρική κατάθεση στελέχους του ΣΔΟΕ, το οποίο οποίο μαζί με τη Δίωξη Ναρκωτικών κατέγραφαν επί έξι μήνες τις κινήσεις των μελών του κυκλώματος, ο «Ανδρέας» ή «Ιάσονας», βρέθηκε το πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου στον Αγιο Δομίνικο όπου και διέμεινε σε πεντάστερο ξενοδοχείο, παρέα με την σύζυγό του. Μάλιστα, δεν παρέλειπαν να ποστάρουν στα social media και φωτογραφίες τους από τις διακοπές τους. Δεν γνώριζε ότι το ΣΔΟΕ τον πρακολουθούσε και περίμενε την επιστροφή του από τις διακοπές του για να τον συλλάβει.

Πώς δρούσε το κύκλωμα 
Επί έξι μήνες τα στελέχη του ΣΔΟΕ  όπως και οι ίδιοι λένε είχαν ξεχάσει οικογένεια, συζύγους, παιδιά και φίλους στην προσπάθεία τους να καταγράψουν κάθε κίνηση και να ξεμπλέξουν το κουβάρι με το διεθνές αυτό κύκλωμα παρασκευής ναρκωτικών
Οπως προέκυψε, το κύκλωμα, στο οποίο συμμετείχε και ένας Τούρκος χημικός που είχε φτιάξει τη φόρμουλα για το «ψήσιμο» της αμφεταμίνης και την παρασκευή των χαπιών, είχε ένα σπίτι στο Λουτρόπυργο στη Νέα Πέραμο το οποίο λειτουργούσε ως εργαστήριο παρασκευής. Από τις ποσότητες των χημικών ουσιών που υπήρχαν στο εργαστήριο προέκυψε ότι το κύκλωμα προετοίμαζε την παρασκευή ακόμη μίας παρτίδας χαπιών, πιθανώς σε δεύτερο δρομολόγιο, τα οποία είχαν στόχο να περάσουν στην Τουρκία, μέσω θαλάσσης, προκειμένου να καταλήξουν στη Συρία και στο Ιράκ στους μαχιτές του ISIS.


Τα χάπια εικάζεται ότι θα τα περνούσαν στην Τουρκία με ένα ταχύπλοο σκάφος με την εμπορική ονομασία CIGARETTE, μοντέλο TOP GUN, μήκους 12,05 μέτρων, το οποίο είχε πάνω του δύο μεγάλες μηχανές 500 ίππων η καθεμία ώστε να ταξιδεύει με 70 μίλια την ώρα. Με αυτές τις ταχύτητες θα ήταν σχεδόν αδύνατον για τις Αρχές να το εντοπίσουν. Παρόμοιες πρακτικές συναντώνται στα καρτέλ της Λατινικής Αμερικής που μεταφέρουν κοκαΐνη στο Μαϊάμι μέσω πανίσχυρων ταχύπλοων.
Κατά την έφοδο του ΣΔΟΕ κατασχέθηκαν  περισσότερα από 635.000 χάπια, τα οποία θα μεταφέρονταν στην Τουρκία. Η εκτιμώμενη αξία του φορτίου υπολογίζεται σε 10 εκατ. ευρώ, με την εμπορική τιμή για ένα χάπι να ανέρχεται στα 20 δολάρια. Είναι η πρώτη φορά που εξαρθρώνεται κύκλωμα παρασκευής συνθετικών ναρκωτικών στην Ελλάδα και είναι η μεγαλύτερη ποσότητα ουσιών που έχει κατασχεθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος. Οι Αρχές συνέλαβαν και το δεύτερο αρχηγικό μέλος, επίσης υπήκοο Αλβανίας, ο οποίος είναι ο αδελφός της γυναίκας του «συνεταίρου» του που έκανε διακοπές στον Αγιο Δομίνικο. 
Οι Αρχές αναζητούν και έναν συνταξιούχο αστυνομικό που είχε αναλάβει τη στρατολόγηση ειδικών, όπως τον μηχανικό σκαφών που συνελήφθη.


iefimerida.gr

Χοντραίνει το παιχνίδι - Συνέλαβαν τον διερμηνέα του προξενείου των ΗΠΑ στα Άδανα


Χοντραίνει το παιχνίδι που παίζεται μεταξύ της Τουρκίας και όλων των μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων που εμπλέκονται στο τεράστιας σημασίας γεωπολιτικό ζήτημα του Ιράκ και της Συρίας, με επίκεντρο την καταπολέμηση του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους. 
Η Τουρκία, θεωρώντας ότι οι εξελίξεις στις δύο αυτές χώρες, στην ουσία στοχεύουν την ίδια, έχει επιδείξει μια άκρως επιθετική συμπεριφορά κυρίως εναντίον δυτικών χωρών. 
Μετά τη 
σύλληψη του ανταποκριτή της Die Welt Ντένις Γιουτζέλ, ο οποίος αντιμετωπίζει κατηγορίες συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση (όπως χαρακτηρίζει το ΡΚΚ η Τουρκία), έρχεται η σειρά του επίσημου διερμηνέα του αμερικανικού προξενείου στα Άδανα Χαμζά Ουλουτσάυ.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα internethaber.com, ο Χαμζά Ουλουτσάϋ συνελήφθη από τις τουρκικές αρχές ασφαλείας την ώρα που έβγαινε από το κτήριο του προξενείου των ΗΠΑ στα Άδανα και μεταφέρθηκε στο Κιζίλτεπε του Μαρντίν, όπου ο τοπικός εισαγγελέας διεξάγει ανάκριση για το ΡΚΚ. Το τοπικό δικαστήριο αποφάσισε να παραπεμφθεί σε δίκη και να μείνει ελεύθερος μέχρι την ημέρα διεξαγωγής της δίκης.
Όμως λίγο μετά την απελευθέρωσή του συνελήφθη και πάλι, μετά από ένσταση του εισαγγελέα. Η σύλληψη του επίσημου διερμηνέα του αμερικανικού προξενείου, παρότι ο ίδιος δεν είχε διπλωματική ασυλία, είναι μια κίνηση που έχει και πολιτική σημασία.