Προς ομαλή προσγείωση στην Μέση Ανατολή; Σφαιρική παρουσίαση των εξελίξεων

Η κατωτέρω, σπάνιας πληρότητας, βαθύτητας και διαύγειας, σφαιρική παρουσίαση της συντελούμενης αναδιάρθρωσης δυνάμεων και σχέσεων επιρροής στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, οφείλεται σε έναν κατ’ εξοχήν ειδήμονα -εκ γενετής, προσωπικής πείρας και μελέτης. Ο συγγραφέας και δημοσιολόγος κ. Δαυίδ Ισραήλ Σαμίρ, με την ευρύτατη καλλιέργεια, την οξύτατη κρίση και τον πλούτο σχέσεων/πληροφοριών που χαρακτηρίζουν τα κείμενά του και με την γλαφυρότητα της γραφίδας του, περιβάλλεται με διεθνή εκτίμηση, θαυμασμό και συμπάθεια /θώρακα έναντι της εχθρότητας προς αποσυνάγωγο, που του προσπορίζει το οξύ και διατρητικό βλέμμα του αδέκαστου εξεταστή της πολιτικής και των οργάνων του Ισραήλ και η υπεράσπιση των Παλαιστινίων.

Για την δυναμική των εξελίξεων στην ευρύτατη περιοχή μας, οι ιθαγενείς ηγετικές διάνοιες έχουν και προσωπικό συμφέρον να διαβάσουν δυο φορές -και σε φάση διαύγειας- την κατωτέρω λεπτομερή κατατοπιστική και διδακτική ανάλυση και να την κρατήσουν ως βοήθημα, ενώπιον κρίσιμων διλημμάτων, για την επιλογή της συμφέρουσας και για τους ίδιους χάραξη πορείας.]

Oι οπαδοί του Τραμπ -αυτό το απειλούμενο και υπό εξαφάνιση είδος- περνούν καιρούς δύσκολους. Ακόμη και ένας αφοσιωμένος θαυμαστής του ανθρώπου με την πορτοκαλί κόμη, δεν θα μπορούσε να καταπιεί την παράξενη λογομαχία του με τον Κιμ (της Βορείου Κορέας), τις απειλές του κατά του Ιράν και την φάρσα της αποχώρησης από την Ουνέσκο -και να διατηρήσει έκφραση απάθειας. Η μόνη παρηγοριά είναι πως η Χίλαρυ θα ήταν ακόμη χειρότερη. Είναι άραγε ένας κακά σκηνοθετημένος κωμικός, ένας παλιάτσος; Στην πραγματικότητα ο Τραμπ επιτελεί το άχαρι έργο ομαλής προσγείωσης της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας.

Το γιγάντιο διαστημόπλοιο Αμέρικα μπορεί ακόμη να συντριβεί, υπό το αβάσταχτο βάρος των υποχρεώσεων και των φιλοδοξιών του και να θάψει μέγα μέρος του κόσμου κάτω από τα συντρίμμια του. ( Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι το άλλο όνομα της επαπειλούμενης συντριβής.) Ο Τραμπ είναι ένας ειδικός των χρεωκοπιών και αναμενόταν να συρρικνώσει και να προσγειώσει ομαλά το σκάφος υπό τους καλύτερους ( για τους Αμερικανούς) όρους.

Αυτό και κάνει, βοηθούμενος από το Κογκρέσο και τα κατεστημένα ΜΜΕ. Ναι, σωστά το ακούσατε. Περιορίζοντας τη δυνατότητα ελιγμών του Αμερικανού Προέδρου, με την απροκάλυπτη εχθρότητά τους στις προτάσεις του, ανεβάζουν την ταχύτητα της προσγείωσης. ΄Ισως να μην είναι τόσο ομαλή όσο θα μπορούσε να είναι στα όνειρα, αλλά χωρίς την αντίσταση του Κατεστημένου ο Τραμπ μπορούσε και να μπει στον πειρασμό να διατηρήσει το σκάφος σε πτήση.

Η Μέση Ανατολή ήταν μια περιοχή μεγίστης αμερικανικής ανάμιξης επί πολλά χρόνια και εδώ –αυτά τα γράφω έχοντας έρθει από την Μόσχα στο Τελ Αβίβ και στην Ιερουσαλήμ- εδώ το αίσθημα επικείμενης αμερικανικής αποχώρησης είναι ιδιαίτερα έντονο. Πριν πολλά χρόνια η Βρετανική Αυτοκρατορία αναδιπλώθηκε και αποχώρησε από πολλές από τις αποικίες και κτήσεις της. Τώρα είναι των ΗΠΑ η σειρά.

Λέγεται πως καθώς φεύγουν οι ΗΠΑ, έρχεται η Ρωσία στην Μέση Ανατολή. Δεν είναι ακριβώς έτσι: Οι Ρώσοι δεν μπορούν και ούτε το θέλουν να αναλάβουν τις αυτοκρατορικές ευθύνες σ’ αυτή την περιοχή ή οπουδήποτε αλλού. Οι Ρώσοι πιστεύουν ότι η ιδέα του ενός κράτους που διαφεντεύει όλα τα άλλα έχει ξεπεράσει τον κύκλο της πρακτικότητας της και είναι νεκρή για πάντα. Γυρίσαμε πίσω στον πολυκεντρικό κόσμο του 19ου Αιώνα και των αρχών του 20ού, με διάφορους δρώντες, αλλά με το ίδιο πρότυπο. Και αυτό κάνει τους Ρώσους να αγωνίζονται να σταθεροποιήσουν την περιοχή, χωρίς να γίνουν ο Σερίφης υπηρεσίας.

Πέτυχαν το προαιώνιο όνειρό τους, βάζοντας πόδι στη Μεσόγειο, στην άλλη πλευρά του Βοσπόρου. Αυτό το όνειρο είχε οδηγήσει τη Ρωσία στον 1ον Παγκόσμιο Πόλεμο και τώρα πραγματοποιήθηκε χωρίς βαριές θυσίες. Αυτό που επιδιώκουν είναι σταθερότητα και να συνηθίσουν οι γείτονες της Συρίας την νέα παρουσία των Ρώσων.

Οι κυβερνώντες στη Μέση Ανατολή, που νοιώθουν τις ΗΠΑ φευγάτες, συνωθούνται στη Μόσχα, ενώ οι απεσταλμένοι του Κρεμλίνου πετούν στην Μέση Ανατολή. ΄Εχουν να ξεδιαλύνουν και να αποκαταστήσουν κάποια περιφερειακή τάξη μετά τον συριακό πόλεμο. Υπάρχουν μερικές χωριστές αλλά αλληλένδετες διαμάχες: Συρία, Παλαιστίνη, Ιράκ, Υεμένη. Και οι μείζονες παίκτες είναι η Ρωσία, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Τουρκία, το Ιράν και οι Σαουδάραβες.

Το Ισραήλ παίζει ένα παιχνίδι επικίνδυνο: Βομβαρδίζει τον συριακό στρατό σχεδόν καθημερινά. Παρά τη διάσημη αντιπυραυλική ασπίδα τους των S-400, οι Ρώσοι δεν προστατεύουν τους συριακούς στόχους, μόνο τις ρωσικές βάσεις. Τα ισραηλινά αεροπλάνα αποφάσισαν ότι μπορούν να πετούν ατιμωρητί πάνω από τον Λίβανο. Κάποτε οι πτήσεις είναι αναγνωριστικές, κάποτε επιχειρήσεις βομβαρδισμού. Κατά την πρόσφατη αναγνωριστική πτήση τους, τα ισραηλινά αεριωθούμενα συναντήθηκαν με συριακούς αντιαεροπορικούς πυραύλους παλαιότερων γενεών και φαίνεται να διέφυγαν άθικτα. (Οι Σύροι υποστηρίζουν πως ένα χτυπήθηκε, αλλά δεν επιβεβαιώνονται από ανεξάρτητες πηγές.) Δυο ώρες αργότερα, τα ισραηλινά αεριωθούμενα επέστρεψαν και κατέστρεψαν τη συριακή συστοιχία πυραύλων. Οι Ρώσοι απλώς κάθονταν και δεν έκαναν τίποτα. Η ρωσική σιωπή έχει μιαν ενδιαφέρουσα ιστορία και μια σημαντική συνέχεια.

Στην τελευταία επίσκεψή του στη Ρωσία, ο πρωθυπουργός Νετανιάχου προειδοποίησε τον Πούτιν ότι το Ισραήλ δεν θα παρακολουθούσε άπραγο το Ιράν και τους Εσμπολά να βελτιώνουν τις θέσεις τους στη Συρία απέναντι του Ισραήλ και ζήτησε να διώξουν οι Ρώσοι τους Ιρανούς. Ο Πούτιν αρνήθηκε, αλλά εξέφρασε την κατανόησή του. Υποσχέθηκε να προσπαθήσει να κρατήσει τους Ιρανούς σε απόσταση πέντε μιλίων από τα σύνορα του Ισραήλ. Δεν μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα, ακόμη κι’ αν ήθελε.

Το Ιράν είναι σύμμαχος της Ρωσίας στη Συρία και επέκεινα. Συμμετέχει (μαζί με τη Ρωσία και την Τουρκία) στην ειρηνευτική συμφωνία της Αστάνα. Το Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν και η Ρωσία συναποτελούν μιαν σημαντική οδό Νότου-Βορά για την διακίνηση πετρελαίου και εμπορευμάτων. Το Ιράν, η Τουρκία και η Ρωσία σχεδιάζουν ένα κοινό πρόγραμμα εφοδιασμού της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Οι Ιρανοί βοήθησαν τους Ρώσους στο αγώνα τους εναντίον των Τσετσένων εξτρεμιστών, που είχαν την υποστήριξη της Ουάσιγκτον – όπως περιέγραψε ο Πούτιν διά μακρών στην συνέντευξή του στον ΄Ολιβερ Στόουν. Οι σχέσεις Ιράν-Ρωσίας δεν είναι σχέσεις ερωτικού πάθους, αλλά καλής συνεργασίας και συντονισμού.

Οι Ιρανοί στη Συρία πολεμούν πολύ και σκληρά. Χωρίς αυτούς η Ρωσία θα ήταν αναγκασμένη να στείλει χερσαίες δυνάμεις, κάτι που ο Πούτιν δεν θέλει να κάνει χωρίς πολύ καλό λόγο. ( Η αντιπάθεια στο Ισραήλ δεν αρκεί.)

( Παρένθεση: Υπάρχουν κάποιες ρωσικές δυνάμεις στη Συρία και υπάρχει μια ιδιωτική εταιρία στρατιωτικής εργολαβίας, που συνήθως τους αποκαλούν Βάγκνερ, όπως ο συνθέτης της Επέλασης των Βαλκυριών). Υπήρξαν δημοσιεύματα σε ρωσικά ΜΜΕ, ιδιοκτησίας Σόρος, που έγραψαν για μεγάλες απώλειες στις τάξεις τους, Ωστόσο συνάντησα ένα πρόσωπο με πικρή πείρα από πρώτο χέρι από την Ομάδα Βάγκνερ και μου είπε πως η δράση τους ήταν πολύ περιορισμένη. Δεν πληρώνονται πλέον και δεν εξοπλίζονται από το ρωσικό υπουργείο Αμύνης, όπως ίσχυε για μια περίοδο. Ο Ρώσος υπουργός Αμύνης, Σεργκέι Σοϊγκού, μογγολικής ρίζας, δεν θέλει να έχει ανεξάρτητες δυνάμεις στο πεδίο.

Τώρα τους χρησιμοποιεί μια συριακή ιδιωτική εταιρεία ως φρουρούς ασφαλείας πετρελαιοπηγών. Λένε πως δεν είναι τόσο καλά οπλισμένοι και πληρωμένοι όσο πριν, αλλά παραμένουν. Οι απώλειές τους ήταν υποφερτές και οι ρωσικές δυνάμεις είχαν πολύ μικρές απώλειες, παρά τις σκοτεινές προφητείες του 2015.

Ένα από τα βιβλία του Ισραήλ Σαμίρ

Ο Άραβας φίλος μου επισκέφτηκε την γενέτειρά του Δαμασκό και παρατήρησε πως οι Σύροι προτιμούν πολύ περισσότερο τους Ρώσους από τους Πέρσες, επειδή οι Πέρσες επεμβαίνουν και κάνουν προσηλυτισμό. Σε αντίθεση με τους Ρώσους, οι Επαναστατική Φρουρά του Ιράν, μια μεγάλη πολεμική δύναμη, προσπαθεί να κάνει τους Αλαουίτες και άλλες θρησκευτικές κοινότητες καλούς Σιίτες του Ιρανικού προτύπου. Αλλά αυτές οι πολλές Συριακές αιρέσεις Σιϊτικής καταγωγής διαμορφώθηκαν πριν από αιώνες και δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην περσική ορθοδοξία. Φανταστείτε τους Καθολικούς να προσπαθούν να πείσουν τους Προτεστάντες να επιστρέψουν στους κόλπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Επιπλέον οι Σύροι Αλαουίτες αισθάνονται πως οι Ιρανοί μπορεί να έρθουν σε ανταγωνισμό με την Σουνιτική πλειοψηφία στη χώρα.

Ωστόσο, παρά αυτά τα αρνητικά, οι Ιρανοί είναι καλοί πολεμιστές και η συριακή κυβέρνηση τούς έχει ανάγκη για να κερδίσει την μάχη της. Απέδειξαν την αξία τους την περασμένη εβδομάδα όταν οι σιϊτικές δυνάμεις του Ιράκ (εκπαιδευμένες από τους Φρουρούς της Επανάστασης) κατέλαβαν το Κιρκούκ μαζί με τον ιρακινό στρατό, εξοφλώντας με το ελαφρόμυαλο σχέδιο του ανεξάρτητου Κουρδιστάν.

Το Κουρδιστάν Μπαρζανί

Το Κουρδιστάν είχε προαναγγελθεί ως «ένα δεύτερο Ισραήλ», ένα κοσμικό, μη αραβικό κράτος, φιλικό προς το Τελ Αβίβ. Το να είσαι «ένα δεύτερο Ισραήλ» δεν είναι καλή σύσταση σε μια περιοχή που ακόμη υποφέρει από το πρώτο.

Το Κουρδιστάν αντέγραψε μια σελίδα από το βιβλίο του Ισραήλ και έκανε εθνοκάθαρση των Αράβων και των τουρκμενικών φυλών από την περιοχή του και από τις παρακείμενες περιοχές του Κιρκούκ και της Μοσούλης. Η περιοχή του Κιρκούκ, με τις πετρελαιοπηγές της, είναι ιδιαίτερης σπουδαιότητας και αξίας. Καταλήφθηκε από τους Κούρδους όταν η Νταές (το «Ισλαμικό Κράτος») εκδίωξε τον ιρακινό στρατό. Η Νταές δεν πολέμησε τους Κούρδους, που λέγεται πως βοήθησαν τους Ισλαμιστές να καταλάβουν την Μοσούλη.

Εκτός από «Δεύτερο Ισραήλ», οι Κούρδοι θεωρούνταν από τους ντόπιους και ως «δεύτερο Νταές», άλλο ένα ισραελο-αμερικανικό όργανο για τον θρυμματισμό της εύθραυστης αραβικής ενότητας.

Αντίθετα με το Ισραήλ, το Κουρδιστάν δεν χειρίστηκε καλά τα πράγματα. Ο Λόρδος του Ερμπίλ, Μασούντ Μπαρζανί, αυτό-αναγορεύτηκε σε Πρόεδρο του Κουρδιστάν, αν και δεν αναγνωρίσθηκε ως τέτοιος από τους Κούρδους της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης Σουλεμανίγια και όρισε με διάταγμα για τον εαυτό του έναν πελώριο μισθό. Μολονότι εισέπραττε τον μήνα περισσότερα από όσα πληρωνόταν ο Πρόεδρος Ομπάμα ολόκληρο τον χρόνο, δεν του ήταν αρκετά και ο άνθρωπος ιδιωτικοποίησε τα κέρδη του πετρελαίου και έγινε πολύ-δισεκατομμυριούχος.

Και το χειρότερο: ήταν κακός διαχειριστής. Όσο το πετρέλαιο ήταν ακριβό το Κουρδιστάν σταμάτησε να παράγει οτιδήποτε εκτός από πετρέλαιο. Ο υπόλοιπος πληθυσμός αποζούσε με τα φιλοδωρήματα για νομιμοφροσύνη. Όταν το πετρέλαιο έγινε φτηνό, η οικονομία του Κουρδιστάν κατέρρευσε και με 20 δισεκατομμύρια εθνικό χρέος ο Μπαρζανί αποφάσισε να διπλασιάσει τη μίζα και κήρυξε την ανεξαρτησία τη αυτόνομης περιοχής, περιλαμβάνοντας σ’ αυτήν το Κιρκούκ. Ήλπιζε πως το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν θα άφηναν τους Ιρακινούς να ξεσκεπάσουν την μπλόφα του, επειδή είχε Αμερικανούς στρατιωτικούς εκπαιδευτές και Ισραηλινούς συμβούλους. Και επιπλέον πίστευε στην στρατιωτική αλκή των Κούρδων μαχητών και των Αμαζόνων.

Αλλά αποδείχτηκε πως οι Κούρδοι στρατιώτες δεν ήθελαν να πεθάνουν για τον Μπαρζανί, επειδή ήξεραν πως το Κιρκούκ ποτέ δεν ανήκε στους Κούρδους. Αποσύρθηκαν μετά από αψιμαχίες και η πολιτοφυλακή των Ιρακινών Σιϊτών, εκπαιδευμένη από το Ιράν, κατέλαβε το Κιρκούκ για το ιρακινό κράτος. Οι Ισραηλινοί ταράχτηκαν. Ο Τραμπ πρόδωσε έναν σύμμαχο -έγραψε η Χααρέτζ- και επέτρεψε στο Ιράν να πάρει το πάνω χέρι. Για όλους τους άλλους ήταν μεγάλη ανακούφιση: Για τους ΄Αραβες και τους Τουρκομάνους, που είχαν υποστεί εθνοκάθαρση, επειδή μπορούσαν να γυρίσουν στα σπίτια τους. Για το Ιράκ, την Τουρκία, το Ιράν και τη Συρία επειδή ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν θα ενθάρρυνε το χωριστικό κίνημα στις χώρες τους. ΄Ετσι οι Ιρανοί έσωσαν την κυβέρνηση της Συρίας από τον πραγματικό κίνδυνο της κουρδικής απόσχισης.

Και η πλευρά του Ισραήλ

Και τώρα ερχόμαστε στην πλευρά του Ισραήλ. 

H καταστροφή της συριακής συστοιχίας πυραύλων στην οποία αναφέρθηκα είχε σαν αποτέλεσμα μια περιπλοκή. Αυτή συνέβη την ημέρα που ο Ρώσος υπουργός Αμύνης, Σεργκέι Σοϊγκού επισκεπτόταν το Ισραήλ. Μολονότι οι Ισραηλινοί υποστήριζαν ότι είχαν προειδοποιήσει τους Ρώσους για τον βομβαρδισμό, στην πραγματικότητα τους ειδοποίησαν . .. εκ των υστέρων και ο Σοϊγκού ενημερώθηκε από το επιτελείο του στο αεροδρόμιο, πριν να μπει στο αεροπλάνο για το Τελ Αβίβ.

Ο Σοϊγκού ενοχλήθηκε πάρα πολύ από αυτό το δώρο υποδοχής και εξέφρασε την δυσαρέσκειά του στους Ισραηλινούς οικοδεσπότες . Αυτοί απάντησαν ψυχρά ότι ενώ γνωρίζουν τα ρωσικά συμφέροντα στη Συρία, δεν χρειάζονται κανενός τις συμβουλές όταν διακυβεύεται η ασφάλεια της χώρας τους.

Αυτό ήταν πιθανώς ένα λάθος, αλλά συνηθισμένο στους Ισραηλινούς. Πάντα τραβούν το σκοινί και κλιμακώνουν την αντίθεση, με την πεποίθηση πως έτσι θα αποσπάσουν μεγάλο κέρδος. Τα αποτελέσματα συχνά είναι θλιβερά.

( Παρένθεση: Θυμάμαι ως νέος στρατιώτης που υπηρετούσε στη διώρυγα του Σουέζ κατά τον Πόλεμο Φθοράς, οι Ισραηλινοί συνεχώς κλιμάκωναν την σύγκρουση, βομβαρδίζοντας αιγυπτιακές πόλεις και απορρίπτοντας τις διαπραγματεύσεις. Μέχρι που οι Σοβιετικοί μετέφεραν τα αντιαεροπορικά τους συστήματα στην διώρυγα. Αυτό ήταν. Οι Ισραηλινοί έχασαν την υπεροχή στον αέρα και ήσυχα ζήτησαν εκεχειρία. Ένα άλλο παράδειγμα: Οι Ισραηλινοί σκότωσαν τον αρχηγό των Εσμπολά και σαν αποτέλεσμα ο Σεγίντ Νασρ Αλάχ έγινε αρχηγός και πάρα πολύ αποτελεσματικότερος.)

Και αυτή τη φορά επίσης η επιθετική στάση τους έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα. Το υπουργείο Αμύνης του Ιράν επωφελήθηκε του κενού και προσφέρθηκε να βοηθήσει την Συρία να εξασφαλίσει την αεράμυνά της. Αυτή η προσφορά μπορεί να έχει δύο πιθανές συνέπειες. Πρώτη, οι Ρώσοι μπορεί να ζηλέψουν και να κλειδώσουν τον ουρανό της Συρίας και του Λιβάνου στην αεροπορία του Ισραήλ. Δεύτερη, οι Ρώσοι μπορεί να κάνουν στην άκρη και να αφήσουν ( ίσως και να βοηθήσουν) τους Ιρανούς να κάνουν τη δουλειά. Και στις δυο περιπτώσεις οι θέσεις του Ιράν στη Συρία θα ενισχυθούν και οι Ισραηλινοί θα χάσουν το ελευθέρας να επιχειρούν πάνω από τον Λίβανο και τη Συρία.

Η ισραηλινή αδιαλλαξία είναι απίθανο να αποδώσει καρπούς και στο θέμα της παλαιστινιακής συμφιλίωσης. Τα δυο κύρια κόμματα, το 

PLO (κυρίως η FATAH) που κυβερνά την Δυτική Όχθη (του Ιορδάνη) και η HAMAS συνεργάζονται πλήρως σε μία κυβέρνηση, υπό τις εξουσίες της Παλαιστινιακής Αρχής. Οι Ισραηλινοί έγιναν έξαλλοι. Πάντοτε απολάμβαναν τον ψυχρό εμφύλιο πόλεμο των Παλαιστινίων, που τους επέτρεπε να λένε πως δεν μπορούν να διαπραγματευτούν με τον Μαχμούτ Αμπάς, αφού αυτός αντιπροσωπεύει μόνο την Δυτική ΄Οχθη. Τώρα λένε πως δεν μπορούν να διαπραγματευτούν, επειδή η Χαμάς είναι τρομοκράτες.

΄Εθεσαν στην Χαμάς τρεις όρους σαν προϋπόθεση: (1) Να αναγνωρίσει το Ισραήλ, (2) Να αφοπλιστεί, (3) Να σταματήσει την προπαγάνδα κατά του Ισραήλ. Η Χαμάς απάντησε: Όταν παγώσει η Κόλαση.

Οι ΗΠΑ υποστήριξαν την άρνηση του Ισραήλ να διαπραγματευτεί και δήλωσαν πως θα διακόψουν την οικονομική ενίσχυση στην Παλαιστινιακή Αρχή, εάν η Φατάχ και η Χαμάς συνασπιστούν σε μία κυβέρνηση. Την πρωτοβουλία των διαπραγματεύσεων ειρήνευσης πήρε στα χέρια της η Ρωσία. Οι ηγέτες της Χαμάς πήγαν στην Μόσχα, όπου έτυχαν καλής υποδοχής. ΄Ημουν παρών στην συνέντευξη Τύπου που έδωσαν και άκουσα τις αισιόδοξες προβλέψεις τους. Αμέσως μετά πήγαν στη Μόσχα οι άνθρωποι της Φατάχ και έτυχαν καλής υποδοχής. Η Μόσχα θέλει να τους συμφιλιώσει. Και πιθανώς θα το πετύχει. Αλλά τι γίνεται με τις απειλές του Ισραήλ;

Μετά οι ηγέτες της Χαμάς επήγαν στο Ιράν για να ζητήσουν την υποστήριξή του. Ο Ιρανοί την υποσχέθηκαν. ΄Ετσι, η περιττή Ισραηλινή αδιαλλαξία επέτρεψε στο Ιράν να μπει στην Γάζα σε πολύ ισχυρότερη βάση. Μπορεί να πείτε πως Ρωσία και Ιράν παίζουν το παιχνίδι καλός «μπάτσος»/κακός «μπάτσος» . Η Ρωσία διατυπώνει προτάσεις ειρήνευσης και όταν απορρίπτονται έρχεται το Ιράν με την στρατιωτική εναλλακτική λύση. (΄Ετσι έγινε και στην περίπτωση του Κουρδιστάν: Οι Ρώσοι παρακαλούσαν τον Μπαρζανί να αναβάλει για μερικά χρόνια το διάβημά του για ανεξαρτησία, αυτός δεν άκουγε και τότε μπήκε το Ιράν και κατέλαβε το Κιρκούκ.)

Ο υπουργός Αμύνης του Ισραήλ κ. Λίμπερμαν δήλωσε αυτή την εβδομάδα ότι στο προσεχές μέλλον το Ισραήλ θα διεξαγάγει ταυτόχρονα ένα τριμέτωπο πόλεμο: Στον Λίβανο, στη Συρία και στην Γάζα. Σε όλα αυτά τα μέτωπα οι Ισραηλινοί θα βρουν τους Ιρανούς να τους περιμένουν. Εκτός βέβαια εάν οι Ισραηλινοί συμφωνήσουν με τις ρωσικές ιδέες. Και οι Αμερικανοί; Ο Τραμπ έχει πάντοτε την επιλογή του πολέμου με το Ιράν -και δεν αποκλείεται να συμβεί. Τότε η Μέση Ανατολή μάλλον θα γίνει μη κατοικήσιμη. Εάν οι ΗΠΑ μείνουν απέξω, κάποια ειρηνική διευθέτηση είναι δυνατή.

Μια άλλη οπτική γωνία του νέου τοπίου προσέφερε η Τουρκία, όπου ο πρόεδρος Ερντογάν ουσιαστικά τα έσπασε με τις ΗΠΑ και πολύ επιδεικτικά. Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε έναν Τούρκο υπάλληλο του αμερικανικού προξενείου στην Τουρκία. Οι Αμερικανοί απάντησαν βάναυσα, σταματώντας να δίνουν βίζες σε Τούρκους. Οι Τούρκοι σταμάτησαν να εκδίδουν βίζες σε Αμερικανούς. Αυτό το πινγκ-πονγκ ακολούθησε αμέσως μετά την απόφαση της Τουρκίας να αγοράσει το ρωσικό αμυντικό πυραυλικό σύστημα  S-400 που ερέθισε τρομερά τους Αμερικανούς. Η απομάκρυνση των γερμανικών (Νατοϊκών) δυνάμεων από την σημαντικότερη αεροπορική βάση στην Τουρκία έβγαλε στην πράξη την Τουρκία από το ΝΑΤΟ. Οι Τούρκοι βοήθησαν επίσης την Ρωσία και το Ιράν να υπονομεύσουν την βραχύβια ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, έκλεισε τα σύνορα στις εξαγωγές πετρελαίου του Κουρδιστάν και η περίκλειστη οικονομία του μικρού κράτους κατέρρευσε.

Οι Σαουδάραβες, οι αξιόπιστοι και χαϊδεμένοι φίλοι των ΗΠΑ, άρχισαν να αισθάνονται την άνοδο της θερμοκρασίας. Πρόσφατα ο γέροντας βασιλιάς Σαλμάν πήγε σε μεγαλοπρεπή επίσκεψη στη Μόσχα. Υποσχέθηκε να αγοράσει τους ρωσικούς πυραύλους της μόδας S-400 και παραπονέθηκε πως οι Ιρανοί είναι πάρα πολύ ισχυροί και πολυπράγμονες στην περιοχή.

Ακόμη σημαντικότερο για τους Ρώσους, οι Σαουδάραβες συμφώνησαν να περικόψουν την παραγωγή πετρελαίου για να κρατηθεί η τιμή του ψηλά. Οι Ρώσοι εξακολουθούν να έχουν εφιάλτες από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν, με αμερικανική παρότρυνση, οι Σαουδάραβες έριξαν την τιμή του πετρελαίου στα 5 δολάρια το βαρέλι και υπονόμευσαν την Σοβιετική ΄Ενωση. Τώρα φαίνεται πως Σαουδάραβες και Ρώσοι κάνουν μαζί δουλειές σιωπηλά.

Από την Σαουδική βασιλική επίσκεψη δεν υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες. Στους Σαουδάραβες απομένουν πια λίγα λεφτά και οι υποσχέσεις τους συχνά μένουν έτσι, υποσχέσεις. Οι υποσχέσεις γάμου δεν είναι κα γάμος, λέει ο κόσμος. Ωστόσο η επίσκεψη επιβεβαιώνει ότι οι χώρες της Μέσης Ανατολής έχουν αποδεχτεί τη Ρωσία σαν μια από τις χώρες-κλειδιά στην περιοχή και αυτό βαραίνει.

Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά τού υπό διαμόρφωση μεσανατολικού ανακαθορισμού σχέσεων. Εξελίσσεται τώρα μπροστά στα μάτια μας και φαίνεται πως οι ΗΠΑ θα μπορέσουν να εγκαταλείψουν την ευμετάβλητη περιοχή εν σχετική ειρήνη.

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Πηγή: unzreview

Νέα παρτίδα εγγράφων για την δολοφονία του JFK: Ήταν ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ πράκτορας της CIA;

Έγγραφο που αποτελεί σοβαρή ένδειξη ότι ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν πράκτορας της CIA όταν έλαβε χώρα η δολοφονία του JFK βλέπει το φως της δημοσιότητας. Πρόκειται για έγγραφο που έχει «κοπεί» στο σημείο που ο πρώην διευθηντής της CIA Richard Helms ερωτάται από την Επιτροπή του Προέδρου Τζέραλντ Φορντ το 1975.

The 1975 testimony, taken by the commission’s counsel, David Belin, cut off right at the most tantalizing part.

MR. BELIN: Well, now, the final area of my interrogation relates to charges that the CIA was in some way conspiratorially involved with the assassination of President Kennedy. During the time of the Warren Commission, you were Deputy Director of Plans, is that correct?

MR. HELMS: I believe so.

MR. BELIN: Is there any information involved with the assassination of President Kennedy which in any way shows that Lee Harvey Oswald was in some way a CIA agent or an age[nt]…

Η αποκοπή της απάντησης σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που αναδείχτηκαν από την πρώτη παρτίδα εγγράφων που δημοσιοποιήθηκαν δέκα ημέρες πριν δημιουργεί αυτόματα ένα «πλέγμα ενοχής για την αμερικανική μυστική υπηρεσία.

Την αποκάλυψη την έκανε η Washington Post

 Μια νέα παρτίδα εγγράφων, κυρίως διαβαθμισμένων αναφορών της CIA, που αφορούν τη δολοφονία του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι, δημοσιοποιήθηκε την Παρασκευή από τα Εθνικά Αρχεία της χώρας και ένας εκ των φακέλων προκάλεσε άμεσα ερωτήματα για το ποιος ήταν πραγματικά ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ

Δημοσιοποιήθηκαν σχεδόν 680 φάκελοι, ανάμεσά τους 553 που δεν είχαν δοθεί ποτέ πριν στη δημοσιότητα διότι η CIA είχε εναντιωθεί σε αυτό επικαλούμενη λόγους εθνικής ασφαλείας.

Ανάμεσα στα νέα έγγραφα συγκαταλέγονται λεπτομερείς αναφορές για απόπειρες στρατολόγησης σοβιετικών διπλωματών που υπηρετούσαν στο εξωτερικό και απομαγνητοφωνήσεις τηλεφωνικών συνδιαλέξεων που είχαν υποκλαπεί. 

Επίσης ανάμεσα στα έγγραφα, τα οποία αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο, βρίσκονται ντοκουμέντα του υπουργείου Δικαιοσύνης, του υπουργείου Άμυνας και μιας επιτροπής του Κογκρέσου που ερεύνησε τη δολοφονία του Κένεντι την 22α Νοεμβρίου 1963 στο Ντάλας, στην Πολιτεία του Τέξας.

Αυτή είναι η τρίτη φορά φέτος που τα αμερικανικά Εθνικά Αρχεία δημοσιεύουν έγγραφα για την υπόθεση, όπως όριζε ο νόμος του 1992 που προέβλεπε πως όλα τα ντοκουμέντα που συνδέονταν με τη δολοφονία του Κένεντι θα δημοσιοποιούνταν σε 25 χρόνια. Είχαν ήδη δημοσιοποιήσει 3.810 φακέλους την 24η Ιουλίου και άλλους 2.891 την 26η Οκτωβρίου.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έδωσε στο FBI και τη CIA προθεσμία έξι μήνες, ως την 26η Απριλίου 2018, για να του παρουσιάσουν τους λόγους για τους οποίους πιέζουν τα εναπομείναντα «ευαίσθητα» διαβαθμισμένα έγγραφα να μη δημοσιοποιηθούν.

Στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών έχουν απαιτήσει να μην αποκαλυφθούν φάκελοι που λένε ότι θα έπλητταν την αμερικανική εθνική ασφάλεια.

Όμως όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται για την εθνική ασφάλεια αλλά για την «αξιοπρέπεια» κάποιων «σκοτεινών» τύπων και πως λειτουργεί το «βαθύ αμερικανικό κράτος»

Σημειώνεται ότι στην προηγούμενη παρτίδα εγγράφων του Οκτωβρίου είχαν προκύψει τα εξής:

Oι Ρώσοι θεωρούν ως υπεύθυνο τον επίσης πρώην πρόεδρο Λύντον Τζόνσον ενώ ο πανίσχυρος τότε αρχηγός του FBI E.Xoύβερ φέρεται να είπe κατά λέξη:

«Αυτό που με αγχώνει περισσότερο είναί να βρούμε κάτι που να πείθει την κοινή γνώμη ότι ο Όσβαλντ ήταν ο δολοφόνος»

Τα πράγματα είναι απλά: Ότι έγινε δεν θα γινόταν, εάν δεν είχε δοθεί η συκγκατάθεση από την ίδια την CIA.

Σημειώνεται επίσης ότι ο James Files ο δολοφόνος της Μαφίας ισχυρίζεται ότι ήταν ο άνθρωπος που σκότωσε τον Τζον Κένεντι κατόπιν εντολών της CIA. Ο ίδιος το ομολόγησε σε συνέντευξη που έδωσε στον ιδιωτικό ερευνητή Joe West ο οποίος και απεβίωσε μυστηριωδώς το 1993!

Ο δολοφόνος της Μαφίας ενέπλεξε άμεσα τα αφεντικά του ότι είχαν συνεννοηθεί με την CIA για το κτύπημα αυτό. Ισχυρίζεται ότι είναι αυτός που έδωσε την χαριστική βολή στον Αμερικανό πρόεδρο.

Δίνει τα ονόματα των μαφιόζων Charles Nicoletti, Johnny Roselli και Sam Giancana οι οποίοι όλοι δολοφονήθηκαν στην δεκαετία του ΄70!

Η δολοφονία του John F. Kennedy στις 22 Νοεμβρίου του 1963, είναι μία υπόθεση που δεν έχει κλείσει για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς δεν πιστεύει την επίσημη εκδοχή.

Απλά δεν την πιστεύουν όχι μόνο διότι είναι αδύναμη αλλά και επειδή άπαντες ξέρουν ότι για να δολοφονηθεί ένας Αμερικανός πρόεδρος πρέπει να το θέλουν πολλοί άνθρωποι από μέσα (inside job)

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τ.Κένεντι όπως και ο Α.Λίνκολν είχαν επιχειρήσει να αφαιρέσουν το δικαίωμα εκτύπωσης δολαρίου από την FED και το δολάριο να έχει αντίκρυσμα σε ασήμι. Και οι δύο όλως τυχαίως δολοφονήθηκαν

Η προεδρική εντολή ήταν η Executive Order No. 11110

 ΠΗΓΗ

Το Σώμα της Επανάστασης - του φώτη μισόπουλου

Να μιλήσω για μένα Εγώ ποιος .....

ΧΑΙΝΕΡ ΜΥΛΛΕΡ, ΤΟΠΙΟ ΜΕ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ [1]

....ανάμεσα σε ναυάγια έμεινε ν' αποθηκεύει έρωτες στις συμπληγάδες στο ιερό που κάποτε αρμένισαν βασανισμένα μέλη, ''τελειώνοντας θα σάς διαβάσω μερικά εξαίσια ποιητικά αποφθέγματα, Εγώ ο μεγαλόσχημος Καίσαρας - έχουμε κορεσθεί από είδωλα, η τύχη παραπέμπει στα τελευταία αντιφατικά σημεία της επιβίωσής'',- ζήτημα, πλέον, αυστηρού επιπέδου και τέχνης υποκριτικής, ενώ τα φώτα λιγοστεύουν στα ικριώματα, οι θεατές αποκοιμούνται στις κρήνες και στους δωρικούς ναούς- λιτούς σαν έντεχνη απόρριψη της κολακείας στους άρχοντες - ικέτες των καιρών και των σημείων,- ο Ιάσονας κοιτούσε τους ουσάρους - ξαπλωμένοι κάνοντας ακόμα μερικές σπασμωδικές κινήσεις πριν ξεψυχήσουν, - λέγεται πως το είπε ο Δαντόν ''Σέρνω πίσω μου το Ροβεσπιέρρο'', μερικές σπασμωδικές κινήσεις πριν ξεψυχήσουν οι ηττημένοι Αργοναύτες, είχαν μια φιλία ευγενική σαν  αποικιοκράτες ή επαναστάτες όταν θέλουν να είναι αθέατοι σαν τους νεκρούς, - ή όπως μιλούσε η Μήδεια, το Σώμα της Επανάστασης ή του Μεσημεριού, παρέλυε το χορό με τη σφαγή - τα διασκορπισμένα μέλη των παιδιών της στα πόδια του Κυρίαρχου - το αίμα απάντησε στην Προδοσία, η  Επανάσταση θα έχει μια πληγή στο μηρό μ' ένα άσχημο απόστημα απ' τη γέννησή της - η εγγονή του Ήλιου,- ποιος είπε πως το φως ειναι μονάχα μικρά διαμάντια που θα κρυφτούνε στις σάρκες μας, - δράκοντες φτερωτοί θα τη φέρουν στην Αθήνα, - σε κάθε πόλη οι εραστές θα στοχαστούν τη δική τους εξέγερση, την εξορία ή όταν πέφτουν στα χέρια μας τα σημειώματα με τις κρυφές σημασίες του πόθου,- τον ανείπωτο τρόμο- η Επανάσταση είναι τα Παιδιά μας 

....η ζωή αν υπήρχε άραγε χωρίς αυτή την υιοθεσία της προσποίησης - ''είμαι ο Δαντόν, τριάντα πέντε ετών, κατοικία μου θα είναι από αύριο το Μηδέν'' [2]- πήρα στα χέρια εκείνα τα λυτά περασμένα μαλλιά που μιλούσαν στον άλλον αιώνα ή σ' αυτόν ή στον ερχόμενο, το κρανίο της Σαρλότ ντε Κορντέ [3], ''δεν πρόκειται για μεσάνυχτα'', - είπε, αλλά την άλλη μέρα συλλογίστηκα, θα συναντηθούμε σε μια λίμνη, γιατί δεν είχε άλλη απάντηση, το μίσος των πουλιών είναι στο ράμφος όταν πέφτουν με το πρόσωπο στο χώμα ή νομίζουνε πως έτσι σχίζουν το πανί για να μπερδέψουν τον άνεμο στην τρικυμία, επειδή ακόμα σφυρίζει ένα σκοπό που βγαίνει από τα βάθη της σπηλιάς κι οποιοσδήποτε έχει γεράσει αναπάντεχα μερόνυχτα - ''λίγο πριν πέσει η λεπίδα, δείξε δήμιε το κεφάλι μου στο λαό, αξίζει τον κόπο να με δεί [4] - ''θα έρθω '', μου λέει η Σαρλότ, ''ακέφαλη, αλλά προτού κοιμηθώ υπάρχει ένα μικρό σημείο στο βάθος της κάμαρης που μένει ανεξερεύνητο για τους τυραννισμένους - θα ζω για να επιδεινώσω τη θλίψη μου'' και μετά συμβαίνουν πολύ σπουδαίες αποκαλύψεις, ''ποιος είναι;;'', ''μια φίλη της Επανάστασης'', ο Μαρά είχε πεί να περάσει : η Μαρί Ανν Σαρλότ ντε Κορντέ στάθηκε στην πόρτα,- ο Φίλος του Λαού ήθελε να ηρεμήσει τις αθεράπευτες δερματοπάθειες στο ψυχρό νερό, - όπως οι μυστηριώδεις απώλειες των συνδαιτυμόνων στα παλιά εστιατόρια των σταθμών,- τι ζητήσαμε;;,- χρεώνουμε στον εαυτό μας τον επίλογο ξορκίζοντας το τελευταίο σινιάλο της μνήμης, οι γκρεμισμένοι φανοστάτες των εξεγέρσεων είναι οι εποχές των Γάμων με την Ιστορία.

ΓΥΝΑΙΚΑ 1 : Θα είμαι η αβίαστη θηλειά του νυχτερινού ανέμου, στη γενεαλογία του αόριστου σωρεύοντας την πιο αβάσταχτη ποίηση της Επανάστασης [παύση] 

Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΎ : Ήρθε καιρός να δώσουνε τη συγκατάθεσή τους όσοι έφυγαν ή όσοι γύρισαν χωρίς τη γυναίκα που μάς βεβαίωνε - ''έχω κλείσει το διακόπτη, δεν έρχεται κανείς''- κι οι δρόμοι φαινόταν απροειδοποίητοι

ΓΥΝΑΙΚΑ 1 : Γιατί διαλέξατε τον απόκληρο του κόσμου;; Οι φιλοδοξίες τελειώνουν στη ματαιότητα, έτσι κι αλλοιώς, όπως οι κίνδυνοι όταν παραμονεύουν παντού, σαν τη καρτερία των φτωχών 

[μικρή παύση]

Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ : Ο ποιητής που θαυμάζετε είναι τυφλός, μοιάζει με τον Οιδίποδα, - με την ίδια την Επανάσταση

ΓΥΝΑΙΚΑ 1 : Έτσι γίνεται με τους τυφλούς ηγεμόνες ή τους τυφλούς ραψωδούς - δε ξεπερνιούνται, συναγωνίζονται με το χάος, - σιγούν στην ξαφνική κι απρόσμενη ακρόαση της αγιοσύνης, στα παιδιά μου- στην Εξέγερση

Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ : Αντίο - μιλούσα πάντα βεβιασμένα κι έτσι έβρισκα άπειρα ζευγάρια παπούτσια - όλων εκείνων των χωρισμών, - κι όσων δεν ζήσαμε ακόμα, όμως σε άκουγα- στις εξεγέρσεις που θα συνεχίσει ο Μαγιακόφσκι, ή ο Λαφάργκ, στις χρωματιστές ευτοπίες του Μάλεβιτς-/[παύση] και το κορμί της Σαλώμης έγκλειστο μια μαύρη ουλή μέσα στη γη - και η κεφαλή του Άμεμπτου;;- υπήρχε κάτι από την πρώιμη αναχώρηση του Μυστικού Δείπνου και μετά ο πυροβολισμός που με σημάδεψε κάνοντας κομμάτια έν' ασημένιο νόμισμα από μακριά που δεν υπάρχει που δεν υπήρχε που δε θα υπάρξει, τα πουλιά φαίνονται απαγχονισμένα στα κατάρτια - απ' το μέρος αυτό της έρημης ακτής είδα τελευταία φορά την παλίρροια με τα όνειρα, όπως έγραψε εκείνος, Level across the face [5]

[μεγάλη παύση, σκοτάδι, φως, σκοτάδι, ήχοι δυνατοί σε ένταση, φως, - κάποιοι σηκώνουν το αιμόφυρτο πτώμα του Φίλου του Λαού].

[Ησυχία. Η θάλασσα. Η άμμος]

ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ 1 : Δουλοκτήτες υπάρχουν παντού 

ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ 2 : Πλοιοκτήτες, επίσης 

ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ 3 : Κι Εφοπλιστές 

ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ 4 : Μέχρι και Ιάσονες [παύση]

ΓΥΝΑΙΚΑ 2 :  -Η ζωή- αυτή η κατευθυνόμενη μούμια -θεοφοβούμενη και νευρωτική, ήθελα μόνο νάξερα - είμαι η πιο χυδαία βεβηλώτρια του Δάντη, η ακόλαστη του Τίποτα, του Πουθενά, του Μηδενός, και Όλων- σε ποιές χαρτογραφίες της Κόλασης θα με φυλάκιζε ο ποιητής μαζί σας και μαζί τους - με κατηγόρησαν ότι, ενσωματώθηκα νωρίς στην κομματική ιντελλιγκέντσια που δεν ελέγχεται ποτέ, - όλ' αυτά γιατί είχα αργήσει να γνωρίσω την οξυδέρκεια του Πολίτη 1 - όχι λιγότερο ακαταπόνητη από τον ορθολογισμό του Πολίτη 2: [γελάει δυνατά] - 

[μεγάλη παύση]

''[Βρισκόμουν ακόμη δίπλα στο μηχάνημα, όταν ένας ξυλουργός ονόματι Λεγκρώ, πήρε το κεφάλι της πολίτισσας Κορντέ και το έδειξε στο πλήθος. Παρ' ότι συνηθισμένη σε τέτοια θεάματα, γύρισα το βλέμμα μου αλλού. Άκουσα έναν θόρυβο και μετά έμαθα ότι ο άθλιος τη χαστούκισε. Οι βοηθοί μου, μού είπαν πως το κεφάλι κοκκίνισε σ' αυτήν την προσβολή]''[6] 

[σκοτάδι] 

.......έγραφα ένα ειδύλλιο, λοιπόν, για το 100.000 μ.Χ.,- ο Δικός Μας Ήλιος-, σχολίαζα κάποια στιγμή θα περάσει στον Τροπικό του Καρκίνου, σα ν' αφήνει κανείς τη μοίρα του στα χέρια ενός άλλου, κι αυτός στα χέρια μιας άλλης - μια συνέχεια ένα διηνεκές-/ εις τον αιώνα των αιώνων - σα να εκτελώ επιθυμίες των γερατειών, μια κλωστή από σύννεφο που μόλις διακρίνεται, η σφαγή των αθώων τελειώνει με την περιπλάνηση του Ηρώδη στα ερείπια που ακόμα καπνίζουν, - κύκνεια ταξίδια μαρμάρινες τεφροδόχες και κραυγές κανείς δεν έχει ανάγκη ετούτες τις γραφές- θα ζήσουμε, θα ζήσουμε και χωρίς τις άσπρες λήκυθους, όπως ένα μεγάλο ναυάγιο σε ρηχά νερά σα σπίτι που τελειώνει τη μοίρα του,πάνω απ' τα τείχη αντιλαλούν ξανά και ξανά τα Σεπτά Επιφάνια των θεών, η Φωνή με τους Ανέραστους Αστερισμούςμέσα στη Νύχτα, στην Αιώνια Θαλπωρή καθώς η Επανάσταση ακρωτηριάζει ή κλέβει για πάντα ό,τι ήταν προορισμένο να χαθεί, τα ίδια τα μάτια του Γεσένιν θα λάμψουνε πάλι, τα χάδια της Αννας Αχμάτοβα...-ας γίνει, - η Μήδεια θα επιστρέψει από το δρόμο με τα πηγμένα αίματα, τους βάρβαρους αντρικούς ιδρώτες, τις σκιές των αγαλμάτων με το διαλυμένο Εγώ της Εξέγερσης,- εξουθενωμένα-, όσα γλυτώσουν θα κερδίσουν μια θέση στο άσυλο, δίπλα σε άθλιους φωταγωγούς ''δεν εμπιστεύομαι το μέλλον'', της είπα,  ''γι' αυτό όταν πεθάνω θ' αφήσω το βιβλιάριο με τις εισπράξεις στη θεία Ευφροσύνη, πεθαμένη από χρόνια,- για σιγουριά- ή στον τυφλό που τα βράδια κοιμάται αλλού και το πρωί γυρίζει έγκαιρα, άλλωστε κι εγώ δεν αργώ, περιμένω στο ίδιο μέρος μήπως αναληφθώ στους ουρανούς, όπως ο Λάζαρος- που διέφυγε την προσοχή μας αγκαλιάζοντας το αδύνατο

                                
                                [Τοπίο με γλάρους]

Α. ΤΣΕΧΩΒ : Αρκετοί πεθαίνουν με το ίδιο επίθετο και το ίδιο όνομα -για παράδειγμα ο Κοσταντίν Γαβρίλοβιτς Τρέπλεβ [7*]- ένας γλάρος είναι μέχρι σήμερα ξέπνοος στα χέρια του, - ήταν ποιητής, ξέρετε, μέχρι το θάνατό του [μικρή παύση]. Μπορεί και μετά να συνεχίζει, αν και πολλοί τον είδαν-λέει - Αργοναύτη σ' ένα μέρος αφιλόξενο, ντυμένος με κουρέλια, - δε μένει πια καιρός για ποιήματα στα χαρακώματα.

ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ : Με υποδέχεται με μεγάλη ευγένεια και μιλάει συχνά για σάς - συνήθως είναι βράδυ

Α. ΤΣΕΧΩΒ : Τέτοιες ιστορίες δε γινόταν πιστευτές άλλοτε και συχνά κατηγορήθηκα, ίσως εξ αιτίας μου ο αετός συνεχίζει να κατατρώει τον Προμηθέα [μικρή παύση]

ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ : Και τι μπορεί ν' αποδείξει ένας φτωχός για τη ζωή του - σάς προειδοποίησα, πάντα έπεφτε βράδυ, έτσι για να συχωρέσουμε τον κάθε επιλήψιμο θόρυβο που διέκοπτε, - κάποιος θα μπορούσε ν' απωλέσει την ποιητική του κυριαρχία, εγκώμια που επέπλεεαν όπως ανυποψίαστες κληρονομιές, η αγκαλιά της βαρώνης, εκείνη η γοητεία της λαίδης Μέρυ 

[παύση]

Α. ΤΣΕΧΩΒ : Με συγχωρείτε - πρέπει να γυρίσω, το φεγγάρι θα φωτίζει τη λήθη μου, δε μ' ενδιαφέρουν όσα κάποια επαγγέλθηκαν ή εκείνες οι α-λήθειες 

[μικρή παύση]

ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ : Ξημερώνει και τα σκυλιά χρειάζονται μιαν άλλη παρηγοριά ή τα κομμάτια παλιών ονείρων υγρών από το κλάμμα της ήττας που μάς πρόλαβε, ω!! - ήταν όλα μια απίθανη συγκατάθεση σαν τους απόμαχους όταν ένα κομμάτι σκιάς κινείται με το χρόνο, δηλαδή γίνεται ποτάμι, γίνεται θεός και συνοδεύει ένα στόμα σπηλιάς, όχι παραπάνω....

Α. ΤΣΕΧΩΒ : Για να ζήσει κι ο Φιλοκτήτης, έστω ανέλπιστα, αποφεύγοντας την πλάνη των θεών -καθώς λυγίζει ο αγκώνας ή μια σκέψη που χάνεται, αφού στα σύρματα δεν υπάρχουν πουλιά παρά μόνο τα πεσμένα φρούτα της Επανάστασης, λίγο μετά που όλα αναχωρούν [δειλινό]

......ή όπως κανείς ψηλαφώντας το κρανίο του ανακαλύπτει ένα διάδρομο βαθύ για να διοχετεύει τις λέξεις, αλλά είναι αργά και κάθε τόσο έρχονται οι μοιρολογίστρες ή ένα δωμάτιο ακατοίκητο, επιστρέφοντας, όπου ανάβω το φως και αντικρύζω την Αποκάλυψη ή πάλι όταν είσαι μικρός κι έχεις κρύψει τα παιδικά σου χρόνια μέσα σε πολυθρόνες με τη νεκρή γιαγιά μιας και ποτέ δεν αντικρύζουμε την πραγματική σιωπή, εκλιπαρώντας λίγη επιείκεια ή μια πόρτα - γιατί φοβάμαι τον εγκλεισμό και η βροχή συνεχίζεται, μ' έναν άλλο τρόπο ακίνητο σαν όλα να πήραν το δρόμο τους αλλοιώς και η ζωή θα ήταν χωρίς προορισμό - κρίμα - μέχρι τώρα ζούσαμε στο κλεμμένο παρελθόν των άλλων κι ο τόπος του εγκλήματος είμασταν εμείς κι έτσι τα κλοπιμαία χάρισαν μια πρόσθετη αξία στην εγκατάλειψη.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

[1], ΧΑ'ΙΝΕΡ ΜΥΛΛΕΡ, ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΡΙΠΙΔΗ, μετφρ. Ελένη Βαροπούλου, Άγρα 1997

[2] [3] [4]  [6], Ν.Κ.Παπαδημητρίου, επικ. καθ. Ιονίου Πανεπ.-Ο αποκεφαλισμός του Λουδοβίκου ΙΣΤ'/ Η τρομοκρατία στο ''Η δίκη του Λουδοβίκου ΙΣΤ', στη σειρά, ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΚΕΣ// κυριακάτικη ΙΣΤΟΡΙΚΑ, 2011

[5], Ezra Pound, Hugh Selwyn Mauberley, μετφρ. Χάρης Βλαβιανός [κάθετα στο πρόσωπο]

[7], ΑΝΤΩΝ ΤΣΕΧΩΒ, Ο ΓΛΑΡΟΣ [Τρέπλεβ, ήρωας στην θεατρική σύνθεση]