Το τέλος της αμερικανικής αυτοκρατορίας πλησιάζει
Η επόμενη
παγκόσμια αυτοκρατορία θα στηρίζεται στον έλεγχο των εμπορικών και τραπεζικών
συναλλαγών
Σε όλη την ιστορία, οι πολιτικοί, οικονομικοί και
στρατιωτικοί ηγέτες προσπάθησαν να δημιουργήσουν αυτοκρατορίες αναφέρει
το InternationalMan σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση.
Οι Δυτικοί θεωρούν συχνά την αρχαία Ρώμη ως την πρώτη αυτοκρατορία.
Αργότερα, άλλες δυνάμεις σχηματίστηκαν για κάποιο χρονικό διάστημα όπως η
Βυζαντινή αυτοκρατορία.
Η Ισπανία έγινε αυτοκρατορία, λόγω της Αρμάδας της καθώς κατέκτησε τον
Νέο Κόσμο ελέγχοντας χρυσό και ασήμι.
Η Μεγάλη Βρετανία κυριάρχησε τον 19ο αιώνα, αλλά έχασε την αυτοκρατορία
της σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας δαπανηρών πολέμων. Οι ΗΠΑ αποτελούν την
αυτοκρατορία του 20ού αιώνα και, όπως και η Ρώμη, δεν διαθέτουν κεντρικό
έλεγχο και αυτό θα αποτελέσει την αρχή του τέλους.
Πάντα οι τελευταίοι που καταλαβαίνουν την κατάρρευση μιας αυτοκρατορίας είναι
αυτοί που ζουν μέσα σε αυτήν.
Όσοι ζουν μέσα στην παρούσα αυτοκρατορία - των ΗΠΑ - θα είναι οι τελευταίοι που
θα καταλάβουν πραγματικά ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει.
Οι Αμερικανοί φαίνεται να αισθάνονται αισιόδοξοι ότι η δραματική μείωση της
επιρροής τους απλά θα είναι προσωρινή και θα ανακάμψουν σύντομα.
Ιστορικά, όταν μια αυτοκρατορία έχει πληγεί κάνει πολλές σπασμωδικές κινήσεις.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ συνεχίζουν επιθετικά και, όπως και κάθε πεθαμένη αυτοκρατορία,
οι ηγέτες της γίνονται όλο και πιο επιθετικοί, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο
εξωτερικό.
Ο πόλεμος είναι συχνά η αιτία θανάτου μιας φθίνουσας αυτοκρατορίας - τόσο στο
ακραίο οικονομικό κόστος όσο και στην ικανότητά του να αποξενώσει τους λαούς
άλλων χωρών.
Στη νέα χιλιετία, οι ΗΠΑ εισέβαλαν σε περισσότερες χώρες από οποιαδήποτε άλλη
εποχή της ιστορίας της και εμφανίζονται τώρα σε μια κατάσταση διαρκούς πολέμου.
Αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά, καθώς οι ΗΠΑ
επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις σε εκείνους που επιδιώκουν να κατακτήσουν.
Οι ΗΠΑ στηρίζονται – ακόμη - από μια αφύσικη συμμαχία μεταξύ των χωρών της
Ευρώπης.
Παρόλο που η Ευρώπη αποτελείται από πολλές μικρές χώρες, συχνά με εντυπωσιακά
διαφορετικούς πολιτισμούς, οι οποίοι έχουν αμοιβαία εχθρότητα εδώ και αιώνες, η
Ευρωπαϊκή Ένωση τις συντηρεί στο πλαίσιο των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης».
Παρόλο που η σχετικά νέα ΕΕ βρίσκεται στα πρόθυρα του κατακερματισμού, οι
ηγέτες της επιχειρούν απεγνωσμένα να κρατήσουν την απίθανη συμμαχία μαζί με τη
βοήθεια των ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, οι άλλες μεγάλες δυνάμεις του κόσμου προσπαθούν να προηγηθούν για
να εξασφαλίσουν ότι, όταν οι ΗΠΑ και η ΕΕ φτάσουν στο Βατερλώ, ο υπόλοιπος
κόσμος θα συνεχίσει ανεξάρτητα από την πεθαμένη αυτοκρατορία.
Το τέλος της ηγεμονίας του δολαρίου
Από τη Διάσκεψη του Bretton Woods το 1944, το αμερικανικό δολάριο βασίλευσε ως
το ανώτατο προεπιλεγμένο νόμισμα του κόσμου.
Το 1944, οι ΗΠΑ διακρατούσαν περισσότερο χρυσό από οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλλά
το 1971, οι ΗΠΑ αποχώρησαν από την συμφωνία για το χρυσό.
Οι ΗΠΑ πολλές φορές έχουν καταχραστεί το δολαρίο - συχνά σε βάρος άλλων χωρών.
Η Ρωσία και η Κίνα δύο ισχυροί αντίπαλοι των ΗΠΑ δημιουργώντας εσχάτως την
μεγαλύτερη συμφωνία ενέργειας στην ιστορία.
Ωστόσο τα εμπόδια μεταξύ των δύο χωρών θα διευθετηθούν μέσω των ισοτιμιών σε
ρούβλι και γιουάν.
Πλέον το δολάριο δεν είναι το διεθνές νόμισμα του πετρελαίου και της ενέργειας.
Κατά τη δημιουργία αυτών των συμφωνιών, οι ασιατικές δυνάμεις ανακοίνωσαν
ανεπίσημα την κατάρρευση της συσχέτισης του πετρελαίου με το δολάριο.
Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ στηρίζονταν στο δολάριο και στο γεγονός ότι το πετρέλαιο
αποτιμάται σε όρους δολαρίου.
Έτσι, η σινο-ρωσική συμφωνία, όχι μόνο προσπαθεί να τερματίσει το μονοπώλιο του
δολαρίου, αλλά θέλει να απομειώσει την αμερικανική εξουσία σε όλο τον κόσμο.
Νέο σύστημα SWIFT
Επί του παρόντος, η συντριπτική πλειοψηφία των οικονομικών μεταβιβάσεων
συναλλαγών στον κόσμο περνά μέσω του συστήματος SWIFT, το οποίο βρίσκεται στις
Βρυξέλλες αλλά ελέγχεται από τις ΗΠΑ.
Τα τελευταία χρόνια, οι ΗΠΑ εμπόδισαν ή απειλούσαν να παρεμποδίσουν άλλες χώρες
από το σύστημα SWIFT, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατο για τις τράπεζες να
μεταφέρουν χρήματα εκτός αυτού του συστήματος.
Η Ρωσία ανταποκρίθηκε δημιουργώντας το δικό της σύστημα SWIFT.
Είναι απολύτως πιθανό, εάν οι εμπορικοί εταίροι της Ρωσίας, όπως το Ιράν,
αποκλείονται από τη χρήση της SWIFT των Βρυξελλών (ή απειλούνται να
αποκλειστούν), η Ρωσία θα μπορούσε να επεκτείνει τη χρήση του ρωσικού SWFT.
Η δημιουργία ενός δεύτερου παγκοσμίου SWIFT θα απομάκρυνε αποτελεσματικά τον
κίνδυνο του μονοπωλίου του ευρωπαϊκού SWIFT.
Όσο η Ρωσία παρέχει μια αποτελεσματική υπηρεσία μεταφοράς χρημάτων και άλλες
χώρες θα ακολουθήσουν.
Εάν πολλές χώρες προσφύγουν σε αυτό το νέο σύστημα, οι ΗΠΑ δεν θα έχουν άλλη
επιλογή από το να διασυνδέσουν το νέο σύστημα ή να απολέσουν το εμπόριο με
αυτές τις χώρες.
Νέα Κεντρική Τράπεζα
Τις τελευταίες δεκαετίες, η Κίνα και η Ρωσία επεκτείνουν δραστικά την
οικονομική τους δυναμική ωστόσο ο ρόλος τους στο ΔΝΤ είναι εξωπραγματικά
χαμηλός, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία των χωρών αυτών για το παγκόσμιο εμπόριο.
Το 2014, η Κίνα αντικατέστησε επισήμως τις ΗΠΑ ως τη μεγαλύτερη οικονομία στον
κόσμο, όμως το ΔΝΤ επιδιώκει με συνέπεια να ελαχιστοποιεί τον ρόλο της Κίνας στο
Ταμείο….
Η Δύση με κάποιο τρόπο δεν φαίνεται να αναγνωρίζει ότι, οι άλλες δυνάμεις έχουν
τη δυνατότητα να δημιουργήσουν εναλλακτικές λύσεις.
Όπως συμβαίνει και με το σύστημα SWIFT, οι ασιατικές δυνάμεις αντέδρασαν στην
υπερβολική διείσδυση των ΗΠΑ, με τη δημιουργία ενός δεύτερου ΔΝΤ.
Η Ρωσική Κρατική Δούμα έχει δημιουργήσει τη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα.
Θα διαθέτει μια δεξαμενή 100 δισ. δολαρίων, που θα χρησιμοποιηθεί για τις
χώρες BRICS Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα.
Στις τελευταίες μέρες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, κυριάρχησε η ψευδαίσθηση
ότι, ακόμα και όταν η εξουσία καταρρεύσει μπορεί να διατηρηθεί ο έλεγχος με
απειλές.
Το Ηνωμένο Βασίλειο απέτυχε.
Το ίδιο συμβαίνει και πάλι σήμερα.
Η Κίνα, η Ρωσία και ο υπόλοιπος κόσμος, όταν αντιμετωπίζουν τις αμερικανικές
απειλές δεν αναδιπλώνονται αλλά θα δημιουργήσουν εναλλακτικές λύσεις.
Και το κάνουν εξαιρετικά καλά και γρήγορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου