Η ορκωμοσία του Donald Trump έμοιαζε με το τέλος της εποχής του μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε πολλούς ανθρώπους. Ο Trump απέρριψε 70 χρόνια αμερικανικής διεθνούς δέσμευσης, για χάρη του "η Αμερική πρώτα”. Αλλά οι Ευρωπαίοι πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν φταίει ο Trump για όλες τις απειλές της διατλαντικής εταιρικής σχέσης. Υπάρχουν επίσης μακροπρόθεσμες αλλαγές στη σχέση.
Οι ΗΠΑ και η ΕΕ είναι ακόμη ο πιο σημαντικός εταίρος ο ένας για τον άλλο, αν και η Κίνα πλησιάζει, τόσο στις αμερικανικές όσο και στις ευρωπαϊκές αγορές. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα επενδύσεων στην οικονομία η μιας, της άλλης. Η Κίνα βρίσκεται πολύ πίσω.
Αν και δεν ήταν όλοι οι προκάτοχοι του Trump πεπεισμένοι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης, ο ίδιος ξεχωρίζει για την εχθρότητά του προς το πολυμερές εμπόριο και τους οργανισμούς που το στηρίζουν. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να ενωθούν με άλλους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, για να αντισταθούν στην πιο προστατευτική πολιτική του trump.
Το ΝΑΤΟ παραμένει το θεμέλιο της διατλαντικής εταιρικής σχέσης. Αλλά οι δεσμοί είναι πιο χαλαροί από ό,τι ήταν κάποτε. Ο Trump αφήνει να εννοηθεί τακτικά ότι οι ΗΠΑ μπορεί να μην υπερασπιστούν συμμάχους εάν αυτοί δεν τηρούν το στόχο δαπανών του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει να επενδύσουν περισσότερο στην άμυνα της Ευρώπης.
Ο Trump και όσοι είναι γύρω του δεν κατανοούν την ΕΕ. Για τον Trump, είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο εξαπατούν τις ΗΠΑ οι εμπορικοί εταίροι της. Για κάποιους στην κυβέρνησή του, είναι ένα εμπόδιο για τις διμερείς σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και μεμονωμένων ευρωπαϊκών χωρών. Οι διαφορές απόψεων μεταξύ του Trump και της ομάδας του, καθιστούν δύσκολο για την ΕΕ να πλοηγήσει τη διαδικασία χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ.
Οι διασυνδέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπη σε ατομικό επίπεδο είναι σημαντικές, αλλά εχουν φθίνουσα πορεία. Η μετανάστευση από την Ευρώπη στις ΗΠΑ έχει γίνει πολύ λιγότερο σημαντική τις τελευταίες δεκαετίες. Πιο πρόσφατοι μετανάστες, έχουν πιο πολλούς δεσμούς με την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Ο αριθμός των Κινέζων φοιτητών στις ΗΠΑ και στην ΕΕ, ξεπερνούν κατά πολύ τους Ευρωπαίους φοιτητές στις ΗΠΑ ή τους Αμερικανούς στην Ευρώπη.
Η εχθρότητα του trump προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν αποτυπώνεται τόσο πολύ στην κοινή γνώμη των ΗΠΑ, εκτός από τον πυρήνα των υποστηρικτών του. Οι περισσότεροι Αμερικανοί συνεχίζουν να έχουν θετική άποψη για την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ο Trump έχει πολύ πιο σοβαρή επίδραση στην εικόνα των Ευρωπαίων για τις ΗΠΑ. Το ποσοστό των Ευρωπαίων με θετική άποψη για τις ΗΠΑ έχει μειωθεί δραματικά από την αποχώρηση του Barack Obama από την προεδρία.
Η κυβέρνηση του Trump έχει μέχρι στιγμής κατορθώσει να διαβεβαιώσει τους Ευρωπαίους για τη συνεχιζόμενη δέσμευση των ΗΠΑ στην διατλαντική εταιρική σχέση. Αλλά οι πρόσφατες διοικητικές αλλαγές στο Λευκό Οίκο και στο υπουργείο Εξωτερικών, είναι πιθανό να αυξήσουν τις εντάσεις. Το Ιράν είναι ένα πιθανό σημείο ανάφλεξης των διαφωνιών.
Οι διατλαντικές διαφωνίες δεν είναι κάτι καινούριο. Αλλά κάποιες από τις κοινές υποθέσεις για τη σημασία της σχέσης η οποία έδρασε ως απορροφητής των κρίσεων στο παρελθόν, ίσως τώρα να είναι πιο αδύναμες. Η κατάρρευση της διατλαντικής εταιρικής σχέσης θα ήταν καταστροφική και για τις ΗΠΑ και για την Ευρώπη.
Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να προσπαθήσουν να επηρεάσουν τις απόψεις του trump, όσο δύσκολο και να ήταν να αλλάξει η αρνητική γνώμη του για τους συμμάχους των ΗΠΑ. Ο Emmanuel Macron και η Angela Merkel έκαναν καλά που επισκέφτηκαν την Ουάσιγκτον, και καλά κάνει και η Theresa May που προσκάλεσε τον Trump στο Λονδίνο. Αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει επίσης να εργαστούν για την ενίσχυση της λαϊκής στήριξης και της στήριξης του Κογκρέσου για τη διατλαντική εταιρική σχέση,
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επίσης πρέπει να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια για να πείσουν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι η αντίθεση στις πολιτικές του Trump μπορεί να συνδυαστεί με την στήριξη για τους διατλαντικούς δεσμούς. Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού πρέπει να γίνουν περισσότερα για την αύξηση της ικανότητας των κοινωνιών να αντιστέκονται στα αφηγήματα που στόχο έχουν να επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης.
Τα συμφέροντα με τις δυτικές δημοκρατίες δεν έχουν αλλάξει επειδή είναι ο Trump στην κυβέρνηση. Η προσέγγισή του στην Ευρώπη θα πρέπει να είναι ένα σημάδι ανησυχίας, όχι μια ένδειξη ότι ο κόσμος όπως τον ξέραμε τελειώνει.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.cer.eu/publications/archive/policy-brief/2018/has-last-trump-sounded-transatlantic-partnership
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου