«Κόψτε συντάξεις και αφορολόγητο»

Κανένα πισωγύρισμα στις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη υιοθετηθεί είναι το μήνυμα που στέλνει το ΔΝΤ, το οποίο μάλιστα «καλωσορίζει» τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να υλοποιήσουν πλήρως το δημοσιονομικό πακέτο του 2019 και 2020 το οποίο περιλαμβάνει τις περικοπές στις συντάξεις από την 1η Ιανουαρίου 2019 και τη μείωση του αφορολογήτου ορίου ένα χρόνο αργότερα.

Στην έκθεσή του (Άρθρο 4) για την ελληνική οικονομία, το Ταμείο συνιστά επίσης να μην υπάρξει καμία αλλαγή στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας βάζοντας φρένο στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού.

Μάλιστα, δεν διστάζει να εκφράσει και τις ανησυχίες του για τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει στην οικονομία αλλά και στην πρόοδο που έχει επιτευχθεί στο θέμα των μεταρρυθμίσεων, ο εκλογικός κύκλος στην Ελλάδα, καθώς θα υπάρξει ενίσχυση της πολιτικής αβεβαιότητας και πιθανή αντιστροφή ορισμένων θετικών παραγόντων που μπορούν να στηρίξουν περαιτέρω την ανάπτυξη. Θυμίζει, παράλληλα, ότι η ΝΔ έσπευσε να απορρίψει το αναπτυξιακό σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση.

Το Ταμείο επιμένει ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί για τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν μπορούν να επιτευχθούν σε μακροχρόνιο ορίζοντα και αυτός άλλωστε είναι ο βασικός παράγοντας που θεωρεί ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Εκτιμά ότι με δεδομένο και το δημογραφικό πρόβλημα ο αντίκτυπος των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων θα πρέπει να είναι σημαντικός για να επιτύχει συνολικό μακροπρόθεσμο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ κατά 1% κατά το επόμενο μισό αιώνα.

Το ΔΝΤ συνιστά μεγαλύτερη λιτότητα στις δαπάνες με περιορισμό των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα για να μπορέσει η Ελλάδα να δημιουργήσει το δημοσιονομικό χώρο που θα επιτρέψει φορολογικές ελαφρύνσεις λόγω της δέσμευσής της για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που έχει αναλάβει (πλεονάσματα που συνδέονται με την ελάφρυνση του χρέους).

Στην έκθεση γίνεται ειδική αναφορά τόσο για το τι έχει επιτύχει η Ελλάδα έως και σήμερα, για το ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα σε οικονομικό επίπεδο, οι εκτιμήσεις του Ταμείου για όλα τα μακροοικονομικά μεγέθη, καθώς και ο ρόλος του στην εποπτεία της περιόδου μετά τη λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο 2018.

Οι προβλέψεις του ΔΝΤ

- Ανάπτυξη: Προβλέπει 2% για το 2018 που θα ενισχυθεί στο 2,4% για το 2019 ενώ θα αρχίσει να εξασθενεί στη συνέχεια υποχωρώντας στο 2,2% το 2020, 1,6% το 2021, 1,2% το 2022 και το 2023. Η χαμηλή ανάπτυξη θα είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής των νέων μέτρων (περικοπή συντάξεων και αφορολόγητου) που θα έχουν αντίκτυπο στην κατανάλωση.

- Ανεργία: Για το 2018 προβλέπεται να διαμορφωθεί στο 19,9%, το 2019 στο 18,1% για να υποχωρήσει στο 16,3% το 2020, στο 15,2% το 2021, στο 14,4% το 2022 και στο 14,1% το 2023. Αρα και μετά το τέλος του μεταμνημονιακού προγράμματος η ανεργία θα παραμείνει σε διψήφιο αριθμό.

- Πρωτογενές Πλεονάσματα: Το ΔΝΤ δέχεται το βασικό σενάριο του πλαισίου ενισχυμένης εποπτείας το οποίο προβλέπει πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022. Για το 2023 προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ. Το Ταμείο δεν βλέπει τα υπερπλεονάσματα που έχει ενσωματώσει η ελληνική πλευρά στο Μεσοπρόθεσμο που θα τις δώσουν την ευχέρεια για φοροελαφρύνσεις.

- Χρέος: Για το χρέος προβλέπεται ότι από τα επίπεδα του 188,1% του ΑΕΠ που εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί φέτος να υποχωρήσει μετά τα μέτρα ελάφρυνσης του Eurogroup στα 177,1% το 2021, 169,6% του ΑΕΠ το 2020, 162,9% το 2021, 155,3% το 2022 και 151,3% το 2023.

Οι μεταρρυθμίσεις

Η πρόοδος με τη μεταρρύθμιση της αγοράς προϊόντων υπήρξε άνιση και βραδεία σε ορισμένους τομείς σημειώνει το ΔΝΤ για να προσθέσει ότι η Ελλάδα εξακολουθεί ναυστερεί σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε διάφορους δείκτες ανταγωνιστικότητας. Οι μεταρρυθμίσεις της αγοράς συνέβαλαν στην ανάκαμψη της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας, αλλά η επαναφορά της ευνοϊκής ρύθμισης των συλλογικών συμβάσεων σημειώνει ότι μπορεί στο μέλλον να αφαιρέσει σημαντικό μέρος αυτών των κερδών. Το Ταμείο προτρέπει ένθερμα τις αρχές να μην αναστρέψουν αυτές τις μεταρρυθμίσεις.

Ο κατώτατος μισθός

Επίσης η όποια προσαρμογή των κατώτατων μισθών θα πρέπει να είναι συνετή και σύμφωνη με την πορεία της παραγωγικότητας, με στόχο τη διατήρηση της ορμής της ανάκαμψης της απασχόλησης και την αποφυγή κάθε διάβρωσης της ανταγωνιστικότητας. Η βελτίωση των συνθηκών και η καλύτερη στόχευση ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας θα βοηθούσε στην επανένταξή των μακροχρόνια ανέργων στην αγορά εργασίας.

ΠΗΓΗ

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ''ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ''

του Ασλανίδη Ματθαίου

... και είναι η απάντηση στο ότι μπορεί να υπάρξει επαναστατικό κίνημα, χωρίς να προϋπάρξει επαναστατική θεωρία ....

αντί προλόγου

- γι' αυτούς ...... που δεν βλέπουν .......

''Στην ιστορία της ανθρωπότητας γίνεται ό,τι και στην παλαιοντολογία. Κατά κανόνα, ακόμα και τα πιο σπουδαία κεφάλια δεν βλέπουν, εξαιτίας - a certain judicial blindness  μιας ορισμένης... κριτικής τύφλωσης - , πράγματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια τους . Αργότερα, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, παραξενευόμαστε γιατί αυτό που κανείς δεν έβλεπε έχει αφήσει παντού τα ίχνη του'' .

Μαρξ επιστολή στον Ένγκελς  -- Λονδίνο 25 Μαρτίου 1868

- το που έχει φτάσει η τύφλωση των πολιτικών μας για πράγματα που ήταν μπροστά τους και δεν τα βλέπανε, αποτυπώνεται ιστορικά στα αποκαΐδια των πυρκαγιών, των σεισμών και των καταποντισμών,  όσο δε για την αβλεψία τους στα εθνικά, κατάντησαν οι ίδιοι εμπρηστές της ιστορίας μας 

- κουράγιο..... έλληνες !             

                         ..........................................

Λέγεται ότι εκείνοι που θέλουν να ανατρέψουν μια κατεστημένη κοινωνία, οφείλουν πριν απ' όλα, να διατυπώσουν μια θεωρία που να εξηγεί σε βάθος την ίδια την κοινωνία,  την κίνηση της ίδιας της ιστορίας που κινεί την εξέλιξής της,  ειδάλλως , ομιλούμε για ταραχές από ομάδες που εναντιώνονται στην υφιστάμενη  κοινωνία, είτε αυτή είναι καπιταλιστική είτε κουμουνιστική.....,  χωρίς να ξέρουν με τι θα την αντικαταστήσουν και που τρέφονται με άρνηση, βία και αναρχία, υψώνοντας απλώς μια μαύρη σημαία ή καίγοντας μια άλλη κι' ας είναι ''εθνικά'' η δική τους . 

Όλα τα επαναστατικά κινήματα, πολύ περισσότερο  οι επαναστάσεις μέχρι τώρα, πέραν της ιστορικής τους σημασίας που ήταν καθοριστική, υπήρξαν αποτυχημένες, τουλάχιστον στον τελικό τους σκοπό και πάντα κατέληγαν  στην εκμετάλλευση των λαών, με αποτέλεσμα να τίθεται πλέον σε αμφισβήτηση ο ρόλος τους και ο προορισμός τους, για ποιους γίνονται και ποιοί οφελούνται ;

Μήπως πρέπει να ξανα-ανακαλύψουμε την επανάσταση και να ξανα-εφεύρουμε σε πιο ψηλό επίπεδο την προβληματική της, - μιά προβληματική που ξεφεύγει τόσο περισσότερο από την σφαίρα των ιδεών , όσο περισσότερο τίθεται στα υπαρκτά γεγονότα ;

Γεγονότα ..... που έχουν ερμηνευθεί ξανά και ξανά επ' άπειρον..... για να ξαναερμηνευθούν στην ίδια ρότα του αποπροσανατολισμού και της εξαπάτησης από το κάθε  κατεστημένο, που δεν διστάζει να υποκριθεί ενώπιον του λαού και αναπαράσταση πλασματικών επαναστάσεων στην ψευδολόγα γλώσσα της εξουσίας τους, προκειμένου να ανανεώνει την ομάδα που διευθύνει τα πράγματα στην ίδια κατεύθυνση και στον ίδιο προορισμό, της εκμετάλλευσης και της προδοσίας ;

Ίσως, αυτή είναι, η κοινωνιολογία της επανάστασης και των επαναστατικών κινημάτων στην αστική κουλτούρα, που έχει μέσα στην κοινωνία ως αναγκαίο συμπλήρωμα τις αντεπαναστάσεις και τα αντικινήματα με τα οποία το κατεστημένο εδραιώνει ή επανα-εισάγει τις μορφές καταπίεσης του.

Μήπως δεν το ζήσαμε και αυτό..... ως θύματα αυτής της κουλτούρας από μια πρακτορευμένη Αριστερά και μια ψευτοπατριωτική Δεξιά με τη συγκυβέρνηση της απάτης, ως αντικίνημα ;

Και για τους αμετανόητους...... που δεν θέλουν να το παραδεχθούν, γιατί άλλοι...... δεν εννοούν να το καταλάβουν, ας φρεσκάρουν λίγο την μνήμη τους για τα ψευτο-επαναστατικά συνθήματα, τόσο του Τσίπρα όσο και του Καμένου, μήπως.... και αντιληφθούν από το τάιμ της παρουσίας των για λογαριασμό του ετοιμόρροπου κατεστημένου, τον διατεταγμένο ρόλο καταστολής της πιθανής < επανάστασης > που ωρίμαζε...... ,  τουλάχιστον στη συνείδηση του λαού !

Πώς άλλως, το ανύπαρκτο 3,... %  γίνεται πολιτικά υπαρκτό, έως και κυβερνητική.... παρωδία, εάν προηγουμένως δεν είχε συμφωνηθεί με το κατεστημένο η  κωλοτούμπα της εξαπάτησης, στη διαφαινόμενη επαναστατική διάθεση του λαού που το απειλούσε ;

Έτσι ξεγλιστρά από την οργή του λαού το χωρίς σύνορα και πατρίδα κατεστημένο, με τους εν τω Κοινοβουλίω υπαλλήλους του και μάλιστα σε παραφύση σύζευξη, ΑριστεροΔεξιάς , ισχύς εν τη ενώσει!

Τα προλεχθέντα και μόνο αυτού του μορφώματος που μας κυβερνά με την παρουσία του ως κίνημα προεκλογικά, αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνει την θεωρία του αντικινήματος με την οποία το κατεστημένο επαναφέρει τις μορφές καταπίεσής του στην κοινωνία και μάταια προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα πράγματα ήταν διαφορετικά στην Ευρώπη .

Διότι όσο και έξω να πέσεις στις εκτιμήσεις σου για τα πράγματα, δεν ολισθαίνεις σε τέτοιο σημείο υποχώρησης και εθνικής μειοδοσίας αν δεν είσαι στημένος από την αρχή, ως εφεδρεία απάτης.

Ζητάς συγνώμη και παραιτείσαι , διότι στο ιδεολογικό γίγνεσθαι της Αριστεράς, καλύτερα πολίτης σε μια κοινωνία που αγωνίζεται να ελευθερωθεί , παρά  < ηγέτης > ενός λαού που οδηγείται ατιμασμένος στην εξαθλίωση και την υποτέλεια .

Και δεν αφορά αυτό, μόνο την πρακτορευμένη Αριστερά που αποτελεί μέρος αυτού του κατεστημένου,αλλά όλα τα επι μέρους πρακτοράκια.... που το αποτελούν ως.... σύνολο του δημοκρατικού τόξου, που συγχωνεύονται και διαχωρίζονται, που επαναστατούν και αντεπαναστατούν , που πολλαπλασιάζονται και διαιρούνται κατά το δοκούν σε κόμματα και κομματίδια, κινήματα και μορφώματα, αλλάζοντας ταμπέλες και αρχηγούς, διατηρώντας πάντα την εξουσία του και διχάζοντας τον λαό .

Μια ανασκόπηση της πολυμορφίας που παρουσίασε το πολιτικό μας κατεστημένο στο ξέσπασμα της προσωπικής του κρίσης......λόγω της ευρύτερης οικονομικής, έχει αποκαλύψει πολλά για την σχέση της Δεξιάς με την κάθε λογής ριζοσπαστική Αριστερά , πολύ περισσότερα δε με τα μορφώματα τύπου.... Καμένου και Θοδωράκη....  πριν φθάσει στην απειλούμενη "δημοκρατία" με την Χρυσή Αυγή .

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται ενώ έπρεπε ήδη να είχε απαντηθεί στην πράξη....., είναι αν αυτά τα γεγονότα, εμπαιγμού , εξαπάτησης ,προσβολής και αβλεψίας μέχρι απώλειας ανθρώπινων ζωών, αποτελούν επαρκές θεωρητικό υπόβαθρο -πραγματικού- επαναστατικού κινήματος και ανατροπής αυτού του κατεστημένου ;

Δεδομένου ότι, αυτά που συνέβησαν και συμβαίνουν στη χώρα μας, αποτελούν πρωτόγνωρη και μοναδική βάση για επανακαθορισμό του επαναστατικού ιδεώδες στην εποχή μας .

Είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν τα βλέπουμε ως λαός τώρα, μας λέει ο Μαρξ , θυμηθείτε πως πάρθηκε η λαϊκή αποταμίευση με το χρηματηστήριο από τον γερμανό-φιλο Σιμήτη και δέστε πως ολοκληρώνεται το σχέδιο αρπαγής με την ακίνητη αποταμίευση του λαού από τον γερμανο-υποτελή Τσίπρα .

Όλα θα γίνουνε καπνός..... στο παρανάλωμα μιας ''ασβέστης φωτιάς'' που θα καίει ολάκερη την Ελλάδα και θα παραξενευόμαστε γι' αυτά που συμβαίνουν, γιατί ως Έλληνες εκτός του ότι δεν βλέπουμε , έχουμε την τάση και να ξεχνάμε.

Τι περιμένουμε άλλο να δούμε ; αφού όλοι τους είναι ίδιοι ;

- Φτάσαμε στο έσχατο στάδιο της συνείδησης όπου οι εθνικές μας ρίζες αρχίζουν να συλλογιούνται,  μάθαμε να διαβάζουμε στα πρόσωπα των πολιτικών μας τις ψεύτικες υποσχέσεις και τις φρούδες ελπίδες, απολέσαμε κυριαρχία, δικαιώματα , αξιοπρέπεια και καταντήσαμε αυτό που απεύχονταν οι αγωνιστές του 21 , να είμαστε οι παρίες της Ευρώπης , ακούσαμε τόσες προσβολές και ύβρεις, χάσαμε.... την ζωή μας και ακόμα  λιποψυχούμε στην δράση, αναζητώντας αιτιολογία ...... που περισσεύει.

- Το δημοψήφισμα και τα συλλαλητήρια του λαού, μίλησαν με πιο εύγλωττη γλώσσα από τη γλώσσα που γράφτηκε στα εκατοντάδες βιβλία η θεωρία της επανάστασης γιατί μίλησαν με ψυχή και ο παραγκωνισμός της βούλησής των σε μια Δημοκρατία, αποτελεί συνταγματικά - καθήκον-  την εξέγερση του λαού ....... 

-- Ποιά θεωρία.... να αναμένουμε για να ξεσηκωθούμε, όταν όλα αυτά που βιώσαμε, έπρεπε για τους έλληνες να αποτελούν '' επαναστατικό μανιφέστο '' -- ;

Στην αντζέντα της εξουσίας γράφει,  δεν υπάρχει μέλλον, αλλά ένα επαναλαμβανόμενο παρελθόν εκμετάλλευσης του λαού που τείνει να γίνει σε χρόνους διαρκείας στάσιμο παρόν γιατί δεν τολμάμε να φέρουμε έναν αλλιώτικο χρόνο, τον δικό μας χρόνο, αρνούμενοι την υποταγή στον στρόβιλο των νεκρών χρόνων που μας φυλακίζει ως άτομα και κοινωνία στην άχρονή μας μιζέρια .

Τέλος στα άλλοθι και στους δισταγμούς !

• Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε τις ψευδαισθήσεις μας , αλλά όχι και την ύπαρξη μας !
• Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε τον ''καθεδρικό ναό'' της ατομικότητας που μας οδηγεί στην απομόνωση και την αδιαφορία, προβάλλοντας την αλληλεγγύη στην δράση και τον επαναστατισμό.
• Είναι καιρός αυτός ο γηρασμένος λαός να ξαναζήσει μια νιότη !

Κανείς πια δεν θρηνεί τη συναίνεση του λαού με την εξουσία !  Την δολοφόνησαν στο Σάμινα, την Ηλεία και την Μάνδρα, με ζοφερό επίλογο την Αισχύλεια τραγωδία στο Μάτι.

Όλοι τους κρύβονται πίσω από τα τετελεσμένα γεγονότα , είτε της καταστροφής είτε της υποχώρησης και προσπαθούν βλακωδώς να τα υποτιμήσουν.

Υπερασπίζονται την εγκληματική τους πολιτική γιατί δεν ξέρουν κάτι καλύτερο να κάνουν και διότι αυτό είναι, τελικά, το επάγγελμά τους.

Παίζουν επικίνδυνα με τα ιστορικά στο εξωτερικό και πειραματίζονται εγκληματικά με τα μαθηματικά στο εσωτερικό νομοθετώντας ως όριο, το άπειρο , τόσο στη φτώχεια, όσο και στον πλούτο , μετατρέποντας την οικονομία του κέρδους σε οικονομία αναγκών .   

Κινούνται σε μια άλλη πραγματικότητα, ανθελληνική, αντεθνική και ανιστόρητη αλλά πάνω από όλα απάνθρωπη.

Αν δεν τους - ρίξουμε - από την εξουσία, όχι μόνο ως κυβέρνηση αλλά και ως σύστημα που εναλλάσσει πρόσωπα και όχι πολιτική , θα εκτραχυνθούν και θα μας αφανίσουν ως Έθνος, γιατί μετά το Σκοπιανό, αποτελεί κρατούμενο το Αλβανικό , η Θράκη και το Αιγαίο , πέραν των συνεπειών της συν-απόφασης των εταίρων μας με τους αθεόφοβους τους δικούς μας.... , να ορισθεί η χώρα μας ως..... μεταναστευτικός  "Χ.Υ.Τ.Α.Σ."  της Ευρώπης, γιατί έτσι αξιολόγησαν οι αδίστακτοι .... τόσο τους μετανάστες, όσο και την Ελλάδα .

Κανείς δεν μας παίρνει στα σοβαρά πια, γιατί έχουμε αυτούς ως ηγέτες!!!

Το τι πήγε τόσο στραβά και φτάσαμε στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αν όχι στην ίδια την κατάρρευση , είναι αυτή η ρημάδα αλήθεια.... που μας την έκρυψαν τόσο καλά και συνεχίζουν να μας την κρύβουν από το γνωστικό μας πεδίο , γιατί ο ορισμός του σκανδάλου γι' αυτούς, είναι η αποκάλυψή της .

Τα απωθημένα της κοινωνίας για την κρατική ανεπάρκεια και η οργή του λαού για τον ενδοτισμό του πολιτικού προσωπικού , πρέπει να αποκτήσουν μνήμη και γλώσσα, λόγο καταγγελτικό, γιατί οι παρούσες συνθήκες ως ετυμηγορία των καιρών ένα πρόβλημα θέτουν προς λύση :

'' την εκτέλεση της καταδίκης του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο, αντί να αυξάνει ποσοτικά και ποιοτικά τη ζωή μας , μελετά και επεξεργάζεται βιολογικές μεθόδους για τη μίζερη επιβίωση μας, τη στιγμή που το ίδιο, εν μέσω κρίσης, δεν μοιράζεται καμμιά θυσία , απ' αυτή που επιβάλλεται στον λαό  ''.

Τουναντίον , θησαυρίζει !

- Οφείλουμε να προωθήσουμε μια εξέγερση που  αφορά όλους, με τίτλο, αξιοπρέπεια-δίκαιο-ελευθερία, ως κληροδότημα τιμής στις επερχόμενες γενιές, αν υπάρχουν..... για να μας θυμούνται .

- Οφείλουμε να αντισταθούμε ενάντια στις παγίδες της σιωπής και στους χίλιους-δυο τρόπους που μετέρχονται για να μας βάλουν στη ΣΕΙΡΑ ...., στον δικό τους δρόμο ...., σε δρομολόγια ανελεύθερα και προκαθορισμένα, σε γρανάζια μηχανής μιας απαλλοτριωμένης ζωής, όπου, το καθήκον θα είναι συνήθεια και η συνήθεια καθήκον.

- Οφείλουμε να εξεγερθούμε με προορισμό την έξοδο από την παρακμή που ζούμε, αντί της γελοίας εξόδου στις αγορές και...... τα τοιαύτα , διότι ότι είναι οικείο δεν είναι και γνωστό μεσα στην αντεστραμμένη εικόνα της πραγματικότητας που προπαγανδίζει και επιβάλλει το πολιτικό μας κατεστημένο.

- Οφείλουμε να εξεγερθούμε ως πράξη επιβεβαίωσης της υποκειμενικότητας του καθενός μας και στον χώρο του πολιτιστικού γίγνεσθαι, στην μουσική, το θέατρο και την λογοτεχνία, γιατί εκεί είναι και το τρωτό σημείο του παρηκμασμένου μας πολιτισμού, που μόνο η τέχνη και τα γράμματα μπορούν να ξεσκεπάσουν την αποσύνθεση των αξιών του .

- Οφείλουμε τουλάχιστον...., να φαντασθούμε μια εξέγερση, '''γιατί το να φαντάζεσαι ότι μπορείς να εξεγερθείς, είναι ήδη εξέγερση'', έλεγε οργισμένα μια βασίλισσα της Γαλλίας στους ανυπότακτους υπηκόους  της που τόλμησαν να την ονειρευτούν ...., ακόμα και στον χώρο της φαντασίας .

Είναι η ηθική της επανάστασης κατά τον Σπινόζα, που δεν συνίσταται στο να την προετοιμάσεις ή να την προαναγγείλλεις, αλλά στο να αναλάβεις δημοσίως το ρίσκο να την σκεφτείς.

Γιατί μετά την αναγκαιότητα, η φαντασία  της σκέψης είναι εκείνη που τροφοδοτεί την επαναστατική ιδέα που εκφράζεται πρακτικά σε βία, εξέγερση, επανάσταση .

Είναι ιστορική αναγκαιότητα η εξέγερση για την ανατροπή αυτού του κατεστημένου και μη ρωτάτε με ποιους θα γίνει εξέγερση γιατί η απάντηση ιστορικά είναι η ίδια, δεν πρόκειται να γίνει από άλλους παρά μόνο από εμάς, τους Έλληνες, εάν υπάρχουν ακόμα Έλληνες που μπορούν να σηκώσουν το βάρος μιας επανάστασης .

Μια επανάσταση που θα απλωθεί εδώ και κει στην πορεία, ώστε από κάποιο σημείο και πέρα, κάθε υποχώρηση να είναι αδύνατη προκειμένου να οδηγηθεί αμετάκλητα στη σύγκρουση με αυτό που μοιάζει απρόσβλητο, που όσο συμπαγές και οχυρωμένο φαίνεται ως κατεστημένο, άλλο τόσο προορισμένο είναι να κλονισθεί και να βυθισθεί στα σαθρά του θεμέλια , είτε αυτά είναι ελληνικά, είτε ευρωπαϊκά .

O συμβιβασμός, η αδιαφορία, η σύνεση, η παραίτηση και τα απολιθώματα της πολιτικής, όσο και αν φαίνεται ότι κυρίευσαν τον κοινωνικό μας ιστό....., μετά την προδοσία με την Μακεδονία και την  αναισθησία τους στην αξία της ανθρώπινης ζωής , ξέρουμε πια  ότι , στην πραγματικότητα, έχουν αντικατασταθεί αμετάκλητα, από την παθιασμένη δράση της ανατροπής που δεν θα πάψει να παίζεται.

Τίποτα πια δεν είναι όπως ήταν.

Τα ανθρωποειδή του πολιτικού μας συστήματος πρέπει να εξωστρακισθούν στο παρελθόν χωρίς συγχώρεση και με παραδειγματική τιμωρία ! ! !

Ο δρόμος της ζωής είναι στην ανατροπή , όποιος παραιτείται πεθαίνει !!!

Το ενδεχόμενο μιας νέας κρίσης μετά την κρίση του 2008

Όταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τον Ιούλιο του 2012 στο Λονδίνο βγήκε δημόσια να δηλώσει –χωρίς καμία προσυνεννόηση με τους ηγέτες της Ευρωζώνης– ότι είναι έτοιμος να κάνει ό,τι κι αν χρειασθεί για να στηρίξει το ευρώ ("whatever it takes") δεν είχε σίγουρα στο μυαλό του ότι ο κόσμος θα είναι έτσι όπως είναι σήμερα, έξι χρόνια μετά, το 2018.

Ο ίδιος όπως και οι "συνάδελφοί" στην Ουάσινγκτον (Μπερνάνκι και Γέλεν) είχαν ήδη πριν από αυτόν αρχίσει να υλοποιούν το "whatever it takes" για το δολάριο και το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, αμέσως μετά την πτώση της Lehman Brothers (2008), αγοράζοντας χωρίς όρια το "χρέος" που απειλούσε να διαλύσει το αμερικανικό νόμισμα και τις τράπεζες.

Στην Ευρώπη αυτό καθυστέρησε μέχρι το 2012 και την πρωτοβουλία Ντράγκι –παρά το γεγονός ότι είχε μεσολαβήσει η κρίση στην Ελλάδα– γιατί "έπρεπε" να δικαιολογηθεί στις κοινωνίες της Ευρώπης, στη βάση της κυρίαρχης λογικής Μέρκελ – Σαρκοζί ότι υπαίτιοι της κρίσης ήταν οι σπάταλες κυβερνήσεις και όχι το χρηματοπιστωτικό σύστημα...

Έκτοτε όμως η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ (στα βήματα της Fed) σε συνδυασμό με την εσπευσμένη διαδικασία τραπεζικής ενοποίησης στην Ευρωζώνη, έγιναν η βασική αιτία να διαμορφωθεί η βεβαιότητα ότι η οικονομία της Ευρωζώνης έχει ξεπεράσει την κρίση χρέους του 2008. Μοναδική "ουρά" στον εφιάλτη αυτό, ήταν οι παρασπονδίες των ελληνικών κυβερνήσεων στα προγράμματα στήριξης. Μέχρι να κλείσει και αυτό με τη συμφωνία "εξόδου" της Ελλάδας στις 20 Αυγούστου φέτος.

Όμως καταπώς φαίνεται "η χειρότερη χρηματοπιστωτική κρίση στην παγκόσμια ιστορία, συμπεριλαμβανομένης της Μεγάλης Ύφεσης", όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Μπεν Μπερνάνκι πριν αποχωρήσει από την προεδρία της Fed, δεν είναι κάτι που έχουμε αφήσει πίσω μας...

Η νέα φάση της κρίσης

Τρεις είναι οι αιτίες που προαναγγέλλουν όμως μία νέα φάση της κρίσης με άγνωστες διαστάσεις, σύμφωνα με τις κυρίαρχες αναλύσεις των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών.

Πρώτη και βασική αιτία είναι το γεγονός ότι το σύστημα έχει αρχίσει μέσω των κεντρικών τραπεζών την "επιχείρηση" απόσυρσης των τεράστιων όγκων κεφαλαίων με τα οποία τα πρώτα έξι χρόνια της κρίσης είχε πλημμυρίσει το τραπεζικό σύστημα για να το κρατήσει "όρθιο". Πρώτη η Fed ξεκίνησε το tapering στις αρχές του 2014 με έναν αργό και μετρημένο βηματισμό. Και σε συνεννόηση με τις άλλες κεντρικές τράπεζες που την ίδια στιγμή με τα δικά τους προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης προσπαθούσαν να κλείσουν τις τρύπες που άφηνε πίσω της η διακοπή της ποσοτικής χαλάρωσης από τη Fed. Πρώτη στην γραμμή αυτή η ΕΚΤ με το δικό της QE των 2,4 τρισ. ευρώ. Ήρθε όμως και η ώρα του ευρωπαϊκού tapering, όπως επίσης και της επαναφοράς των επιτοκίων σε πραγματικό έδαφος που ήδη έχει αρχίσει από τη Fed και την BoE.

Συνολικά οι κεντρικές τράπεζες έχουν τροφοδοτήσει αυτά τα χρόνια το σύστημα με 15 τρισ. δολ. δάνεια μηδενικού κόστους. Και αυτά τώρα πρέπει να επιστρέψουν στην "πηγή" τους και να διαγραφούν από τους πρωτοφανείς στην ιστορία του συστήματος ισολογισμούς των μεγάλων κεντρικών τραπεζών. Αυτά όμως μέσα από τις τράπεζες έχουν πολλαπλασιασθεί (μόχλευση) σε πρωτοφανή επίπεδα. Μόνο το κρατικό χρέος στα χρόνια της κρίσης έχει αυξηθεί κατά 70 τρισ. δολ. αντί να μειωθεί, ενώ πολλαπλάσια είναι η αύξηση του ιδιωτικού χρέους...

Η κεφαλαιακή άμπωτη που έρχεται με την αντιστροφή της νομισματικής πολιτικής των κεντρικών τραπεζών δεν έχει το προηγούμενό της στην ιστορία του καπιταλισμού. Και αναμφίβολα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκτιμηθεί η επίπτωση που αυτό θα έχει στη διεθνή οικονομία και πολιτική.

Αυτή η αβεβαιότητα έχει γεννήσει ανάλογης κλίμακας εντάσεις στη διεθνή οικονομία, καθώς κάποιος θα πρέπει να πληρώσει... τον λογαριασμό.

Ο κ. Τραμπ διακηρύσσει ότι όλοι χρωστάνε στις ΗΠΑ και όλοι εκμεταλλεύονται την οικονομία και την... προστασία της.

Έτσι δρομολόγησε τη δεύτερη μεγαλύτερη αιτία αβεβαιότητας με την κήρυξη εμπορικού πολέμου στην Κίνα και την Ευρώπη, τους δύο μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους της Ουάσινγκτον.

Τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί και έχουν αρχίσει να προωθούνται τόσο εναντίον της Κίνας όσο και της Ευρώπης, πέραν της Ρωσίας και του Καναδά, έχουν αρχίσει να χτυπάνε το διεθνές εμπόριο ύψους δεκάδων τρισ. δολ. ετησίως, στο οποίο στηρίζεται κατά κύριο λόγο το παγκόσμιο ΑΕΠ. Κάποιες εκτιμήσεις που έχουν γίνει από Αμερικανούς οικονομολόγους κάνουν λόγο για ζημιές δεκάδων τρισ. δολ. Μαζί με τον εμπορικό πόλεμο κατά συγκεκριμένων χωρών ο Αμερικανός πρόεδρος "απαξιώνει" βήμα το βήμα και όλες τις δομές, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου που είχαν οικοδομηθεί για να σταθεροποιήσουν (και να ελέγξουν) τις εμπορικές συναλλαγές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η τρίτη αιτία

Οι πρωτοβουλίες του κ. Τραμπ δεν σταμάτησαν όμως στον εμπορικό πόλεμο. Την εβδομάδα που πέρασε έβαλε τα τύμπανα του πολέμου να ηχήσουν και σε μία άλλη ακόμα μεγαλύτερη αγορά, την αγορά συναλλάγματος. Ο ημερήσιος τζίρος της οποίας υπολογίζεται σε 5,1 τρισ. δολ. και που αποτελεί τη βάση των εμπορικών και χρηματοπιστωτικών συναλλαγών... Ο Αμερικανός πρόεδρος κατηγορεί πλέον την Κίνα και την Ευρωζώνη ότι χειραγωγούν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες των νομισμάτων τους εις βάρος του δολαρίου.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τραμπ έχει μέσω της Fed στα χέρια του το εργαλείο με το οποίο υλοποιείται το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των διεθνών συναλλαγών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στο παγκόσμιο εμπόριο, το δολάριο. Και αυτό είναι ένα πλεονέκτημα που κανένας από τους αντιπάλους του δεν διαθέτει σε τέτοιο βαθμό. Όμως αυτό το "μαχαίρι" που κρατά έχει δύο κόψεις πλέον. Η Κίνα και η Ευρώπη μαζί με την Ιαπωνία αποτελούν τους μεγαλύτερους δανειστές των ΗΠΑ. Το έλλειμμα των ΗΠΑ σε λίγο καιρό θα έχει ξεπεράσει το ένα τρισ. δολ. και κάποιος θα πρέπει να το "καλύψει" αγοράζοντας τα αμερικανικά ομόλογα. Σ' αυτήν τη διελκυστίνδα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον νικητή...

Ίσως γι' αυτό Βερολίνο, Μόσχα και Πεκίνο έχουν αυξήσει τις αγορές χρυσού τα τελευταία δύο χρόνια.

Αυτή η "εικόνα" του κόσμου είναι διαφορετική από εκείνη του 2008, αλλά όχι λιγότερο επικίνδυνη...

Γιούνκερ - Τραμπ, συμφωνία ανακωχής πάνω... από τα χαρακώματα

Η αρχικά δύσκολη συνάντηση Τραμπ - Γιούνκερ εξελίχθηκε σε διπλωματική προσέγγιση που κατά τη συνήθη τακτική του προέδρου της Κομισιόν άφησε πίσω της μια αίσθηση "αποτελέσματος" στη διευθέτηση της έντασης του εμπορικού "πολέμου" μεταξύ των δύο πλευρών.

"Θα εργαστούμε για να μειώσουμε τους φραγμούς (των δασμών) και να αυξήσουμε το εμπόριο στους τομείς των υπηρεσιών, των χημικών και των φαρμακευτικών προϊόντων, των ιατρικών προϊόντων και ακόμη και της σόγιας", υποστήριξε μετά τη συνάντηση ο Τραμπ.

Στην πραγματικότητα, όμως, κανένα από το μέτρα που έχουν εξαγγελθεί από τις ΗΠΑ ειδικά στους δασμούς χάλυβα και αλουμινίου δεν ανακλήθηκε ούτε ορίσθηκε κάποιο χρονοδιάγραμμα στο οποίο κάποια αποτελέσματα θα πρέπει να έχουν επιτευχθεί.

Οι ευρωπαϊκές δεσμεύσεις σε γενικές γραμμές οριοθετήθηκαν σε εξαγγελίες για περισσότερες αγορές φυσικού αερίου και σόγιας από τις ΗΠΑ ενώ από την πλευρά της Ουάσινγκτον οι υποσχέσεις κινήθηκαν στο επίπεδο της μη οριοθέτησης άμεσων μέτρων και δασμών για τα ευρωπαϊκά (κατά κύριο λόγο γερμανικά) αυτοκίνητα.

Όμως η αμερικανική σόγια είναι γενετικά μεταλλαγμένη και απαγορεύεται η κατανάλωσή της στην Ευρώπη, ενώ οι περιορισμοί για τα γερμανικά αυτοκίνητα στις ΗΠΑ ήταν ήδη παραμονές της επίσκεψης Γιούνκερ στα συρτάρια των αρμόδιων υπηρεσιών στην Ουάσινγκτον και προέβλεπαν 25% αύξηση δασμών (!). Τα δύο μέρη σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις μετά τη συνάντηση "προτίθενται να κινηθούν αμοιβαία προς τον σκοπό να υπάρχουν "μηδέν τελωνειακοί δασμοί” στις ανταλλαγές τους στη βιομηχανία, με εξαίρεση τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας...". Το πότε θα γίνει αυτό είναι βέβαια ζητούμενο. Κάποιοι αναλυτές μίλησαν για μία "συμφωνία ανακωχής πάνω στα χαρακώματα...".

Το ενδιαφέρον, πάντως, συγκεντρώνεται –λόγω των ευρύτερων συνεπειών που ξεπερνά τις δύο πλευρές– στο ότι το πλαίσιο συμφωνίας Τραμπ - Γιούνκερ προβλέπει ότι ΗΠΑ και Ε.Ε. θα εργαστούν "από κοινού για να μεταρρυθμιστεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ)", με στόχο να διευθετηθεί "το πρόβλημα των κακόβουλων εμπορικών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένων της κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας, της εξαναγκαστικής μεταφοράς τεχνολογιών, των (κρατικών) ενισχύσεων της βιομηχανίας, των στρεβλώσεων που δημιουργούνται από κρατικές επιχειρήσεις και της υπερπροσφοράς...".

Είναι προφανές ότι η κατεύθυνση αυτής της αναφοράς "δείχνει" αντιπάλους όπως η Κίνα και άλλες χώρες τις οποίες ο Τραμπ έχει θέσει στο στόχαστρο.

Σε κάθε περίπτωση το άμεσο "κέρδος" για τον Τραμπ είναι ότι με τη συνάντηση αυτή εμφανίζεται στο εσωτερικό του μέτωπο στις ΗΠΑ, ως εκείνος που φέρνει "αποτελέσματα" και εξαναγκάζει τους εμπορικούς του εταίρους/ανταγωνιστές να αναθεωρήσουν καταστάσεις εμπορικών συναλλαγών που κατά τον Τραμπ ήταν εις βάρος των ΗΠΑ. Μένει να αποδειχθεί αν αυτό είναι κάτι που ισοσκελίζει το βάρος των συνεπειών στο διεθνές εμπόριο...

Του Γ. Αγγέλη

capital.gr

Σαμποτάρισε το Κατάρ ανθυποψήφιες χώρες;

Νέες καταγγελίες κατά του Κατάρ που αφορούν παράνομες μεθοδεύσεις για την ανάθεση του Μουντιάλ του 2022 από την FIFA φέρνουν στο φως της δημοσιότητας οι Times του Λονδίνου.

Οι κυριακάτικοι Times του Λονδίνου φέρονται να έχουν στην διάθεση τους αδιάσειστα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η επιτροπή διεκδίκησης του Μουντιάλ του 2022 του Κατάρ υπονόμευσε τις τρείς άλλες χώρες που ήταν διεκδικήτριες στην τελική επιλογή της FIFA το 2010. Πρόκειται για σειρά ντοκουμέντων που έδωσε στη βρετανική εφημερίδα πηγή που συμμετείχε στην ομάδα διεκδίκησης του Κατάρ. Ντοκουμέντα που ποτέ δεν δόθηκαν στην επιτροπή διερεύνησης καταγγελιών κατά της εν λόγω χώρας την οποία διεξήγαγε η FIFA από το 2010 έως το 2012.

Τα έγγραφα αποκαλύπτουν πως το Κατάρ ανέθεσε σε αμερικανική εταιρία δημοσίων σχέσεων και σε πρώην πράκτορες της CIA την εκστρατεία δυσφήμισης των αντιπάλων του, ΗΠΑ, Αυστραλίας και Νότιας Κορέας. Η εκστρατεία είχε μια και μοναδική αποστολή: να πείσει την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου πως η κοινή γνώμη των κατοίκων των τριών χωρών ήταν εναντίον της διοργάνωσης, λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής γηπέδων και άλλων έργων υποδομής.

Στοχευμένο σαμποτάζ

Συγκεκριμένα: φέρονται να πλήρωσαν χιλιάδες δολάρια σε αμερικανό πανεπιστημιακό καθηγητή για να συντάξει μελέτη για το υπέρογκο κόστος του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η οποία δόθηκε στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Παράλληλα, επιστράτευσαν, επί πληρωμή, δημοσιογράφους, μπλόγκερς και προσωπικότητες και στις τρείς χώρες με στόχο την καλλιέργεια αρνητικού κλίματος κατά της διοργάνωσης ενώ δημιούργησαν και «ομάδες πίεσης» προς το αμερικανικό Κογκρέσο ώστε να εναντιωθεί σε τυχόν ανάθεση των αγώνων, με το επιχείρημα ότι τα κονδύλια θα έπρεπε να διατεθούν για κοινωνικούς σκοπούς.

Η σημερινή προστίθεται σε σειρά άλλων καταγγελιών κατά του Κατάρ και θεωρείται βέβαιο ότι θα δημιουργήσει πρόβλημα στη νέα διοίκηση της FIFA. Το ερώτημα είναι αν αυτή φθάσει έως του σημείου να αφαιρέσει από το Κατάρ τη διοργάνωση του Μουντιάλ 2022.

Μαρία Καστρισιανάκη, Λονδίνο

Μαζί σας κάψαμε - Έχουν πλάνο ακόμα και για το θάνατο.

Μαζί σας κάψαμε, είπε ευθέως η κυβέρνηση δια στόματος Πάνου Καμμένου και με αυτό τον τρόπο «εποίησε την αρχή των σημείων» του σχεδίου αντιμετώπισης της οργής του κόσμου, για τον θάνατο που ξεδιάντροπα σπέρνουν.

Μαζί σας κάψαμε είπαν εν χωρώ και ταυτόχρονα, από τον αδίστακτο Κουρουμπλή μέχρι και τον ίδιο τον Τσίπρα, όλοι μαζί καλούσαν σε σιωπή γιατί …δεν είναι η ώρα απόδοσης ευθυνών.

Και πότε ήταν η ώρα απόδοσης ευθυνών ρε αλήτες; Πρώτη φορά καίτε την η Ελλάδα; Πρώτη φορά την ....πνίγετε; Πρώτη φορά την ληστεύετε; Πότε επιτέλους θα πάψει ο θάνατος που προκαλείτε να είναι «πρώτη φορά» και πότε επιτέλους κάποιος θα πληρώσει ...κάτι τις, πέραν του τίποτε που είναι η πολιτική ευθύνη που αναλάβατε; 

Χωρίς καμία ντροπή αυτά τα καθίκια έχουν το θράσος να λένε ότι όλα τα έκαναν τέλεια.

Φανταστείτε να έκαναν κάποιο λάθος; Οι μόνοι που θα έμεναν ζωντανοί θα ήταν αυτοί και οι σπόροι τους.  

Ανδρέας Κεσίδης. 

Κλάψτε λοιπόν και σήμερα όπως κλαίτε καθημερινά αλλά μην στερέψει το δάκρυ γιατί έρχονται κι' άλλα....

Με το διάγγελμά του, ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να συγκαλύψει τις κυβερνητικές ευθύνες, επικαλούμενος οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών.

Η κυβέρνηση ήξερε ότι φέτος έχουμε ένα δύσκολο καλοκαίρι. Όλα τα προεκλογικά καλοκαίρια είναι δύσκολα. Αυτή τη φορά όμως, από τις αρχές Μαΐου ως τα τέλη Ιουλίου είχαμε ξεπεράσει ήδη κάθε προηγούμενο, με 4.000 πυρκαγιές σε όλη τη χώρα.  Αντί να προετοιμαστεί για την αντιμετώπιση αυτής της πρωτοφανούς οικολογικής καταστροφής, η κυβέρνηση επέλεξε να ξεκινήσει την προεκλογική περίοδο μέσα στον Αύγουστο, για να μην εκτεθεί με το πόρισμα Ζορμπά και τον προϋπολογισμό.

Αυτό που προέχει τώρα είναι να αντιμετωπιστεί η καταστροφή. Δεν είναι ώρα να αποδοθούν ευθύνες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν,  ούτε ότι μπορούν να κρυφτούν πίσω από σενάρια συνομωσίας.

------------------------------------------------------------------------------

Αυτές τις δύσκολες ώρες της εθνικής τραγωδίας η κοινωνία πλημμυρίζει από αισθήματα οδύνης και οργής

Οδύνη για την απώλεια ανθρώπινων ζωών, τον δασικό πλούτο της χώρας και τις αγροτικές καλλιέργειες που καταστράφηκαν, τα ζώα που αφανίστηκαν, τα σπίτια και τις περιουσίες που χάθηκαν.

Οργή γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ προφυλαγμένη στις κλιματιζόμενες αίθουσες του Μαξίμου, διέθεσε τις ελάχιστες δυνάμεις του ήδη διαλυμένου κρατικού μηχανισμού για τον ένα και μοναδικό στόχο της: Την εκ νέου νομή της εξουσίας.

Η κυβέρνηση αγνοώντας το γεγονός ότι αυτό το καλοκαίρι ζούμε μια πρωτοφανή οικολογική καταστροφή έσπευσε να προκηρύξει εκλογές πάνω στην καμένη γη, στο όνομα της Συνταγματικής αναθεώρησης, δηλαδή της αναθεώρησης του άρθρου 24, κλείνοντας το μάτι σε κάθε λογής καταπατητές, εμπρηστές και οικοπεδοφάγους.

Ακόμα πιο προσβλητική για την κοινή νοημοσύνη, αυτές τις τραγικές στιγμές, είναι η ανόητη επικοινωνιακού χαρακτήρα ενέργεια της κυβέρνησης να εμπλέξει στις έρευνες την αντιτρομοκρατική και την ΕΥΠ, προσπαθώντας να πείσει ότι πίσω από την καταστροφή βρίσκεται κάποιο σκοτεινό σχέδιο και όχι η δική της πολιτική για τα δάση.

------------------------------------------------------------------------------

Τότε λοιπόν, 11 χρόνια πριν ο Αλέξης έλεγε ότι ο κόσμος πλημμυρίζει από αισθήματα οδύνης και οργής γιατί ο τότε Τσίπρας λαλούσε μέσα από τις κλιματιζόμενες αίθουσες του Μαξίμου. 

Όλα αυτά λοιπόν που έλεγε τότε αλλά και αυτά που λέει σήμερα ο ίδιος άνθρωπος, αναδεικνύουν την τραγική αλήθεια. Και τότε αλλά και σήμερα αλλά και όσο εμείς τους ανεχόμαστε δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αλλαγή. 

Τότε τον έλεγαν Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά...σήμερα τον λένε Τσίπρα και αύριο θα τον λένε φούφουτο, όμως θα είναι και αυτός ακόμα ένας Τσίπρας, ακόμα ένας πληρωμένος δολοφόνος και εμείς τα θύματά του. 

Κλάψτε λοιπόν και σήμερα όπως κλαίτε καθημερινά αλλά μην στερέψει το δάκρυ γιατί έρχονται κι' άλλα....

Ελλη. 

Corriere della Sera: Οι περικοπές στον τομέα της πολιτικής προστασίας ήταν μέρος του προγράμματος λιτότητας.

Οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα στο επίκεντρο και της σημερινής επισκόπησης. Σε πρώτο πλάνο οι τραγικές ανθρώπινες ιστορίες αλλά και η αναζήτηση ευθυνών.

"Είναι οι δανειστές συνυπεύθυνοι;", τιτλοφορείται εκτενές άρθρο της Frankfurter Allgemeine Zeitung που σημειώνει ότι μπορεί η αναζήτηση ευθυνών να μην είναι της παρούσης, ωστόσο "πέραν των επίσημων θεσμών και κυρίως στο εξωτερικό, έχει ξεκινήσει ήδη η συζήτηση εάν οι πιστωτές της Ελλάδας και το πρόγραμμα λιτότητας τους φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή, τις ανεπαρκείς δυνατότητες διάσωσης και την ελλιπή πρόληψη. 

Οι περικοπές στον τομέα της πολιτικής προστασίας ήταν μέρος του προγράμματος λιτότητας. Έτσι η Ελλάδα πέτυχε αποδυναμωμένη το στόχο των Ευρωπαίων' έγραψε η ιταλική Corriere della Sera. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μόνον κατά την τελευταία άνοιξη κόπηκαν 34 εκατομμύρια ευρώ. Στην Ελλάδα υπάρχουν όλο και λιγότεροι πυροσβέστες και όλο και λιγότεροι από αυτούς μπορούν να επιχειρήσουν".

Karl Marx και Heidegger : δυο διεστώσες ''αφορμές'' για τον Κόσμο : άνθρωπος και ''ανθρώπινη ύλη''

''.....ο φιλόσοφος παράγει ιδέες.......Ο εγκληματίας παράγει εγκλήματα'' 

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ, ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ   

''....η αλήθεια δεν είναι ποτέ η ίδια αλλά παρουσιάζεται διαλεκτικά, ότι είναι δηλαδή πάντοτε το αντίθετό της''

MARTIN HEIDEGGER, Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ

...''το έγκλημα αποσύρει από την αγορά εργασίας ένα τμήμα του περιττού πληθυσμού, οπότε μειώνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργατών, εμποδίζοντας, ως ένα βαθμό, την πτώση του μισθού κάτω από το ελάχιστο όριο''[1].

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ''ότι ο εγκληματίας αναδεικνύεται σε μια από κείνες τις φυσικές ''εξισορροπήσεις'' που αποκαθιστούν το σωστό επίπεδο και ανοίγουν μια ολόκληρη προοπτική...''[2].

Μέσα στο έγκλημα συντελείται το αίνιγμα της εκκάλυψης - αυτός που θα εγκληματήσει δεν έχει κανένα λόγο να επανορθώσει το ον στην υφή και την υπόστασή του. Αντίθετα το ίδιο το οντικό ον - το όντως ον -  θα προσπαθήσει να ξαναβρεί την λάμψη του και να αναδυθεί από την δική του πρόσθετη φθορά. Ο άνθρωπος παραμένει σε μια δέσμια ερμηνεία στο εσωτερικό της σχέσης που διαθέτει με τα μέσα παραγωγής. Ο Μαρξ έχει μια εικονοπλαστική θέαση - και άρα προσέγγιση- του κόσμου. 

Είναι η ανατροπή των κατεστημένων δομών που φέρνει ο Οιδίποδας, ή ο Ριχάρδος ο Γ'. 

Αν προσπαθούσε κάποιος να προσεγγίσει τον μαρξισμό όχι από αυτό που κείται ως παρατηρούμενη μονάδα και κατέφευγε στην χαιντεγγεριανή διαδικασία της ακρόασης [3]- τότε ο Μαρξ θα έστεκε σε μια αγωνία λεκτικής έκφανσης του φαινομένου ή των φαινομένων, πως όλα βρίσκονται μέσα στην γλώσσα καθώς ο λόγος κατέχει την πρώτη θέση στο ψυχικό και κοινωνικό γεγονός : η προσέγγιση ή αν θέλουμε η ανάγνωση του μαρξιστικού τοπίου με τον λόγο είναι μια οδός που ηχεί όλες τις λέξεις ή καμία - και στις δυο περιπτώσεις είναι πορεία που μονοδρομείται με κατεύθυνση τη σιωπή. Αλλά τι θα μπορούσε να ορίζεται από την έννοια-σιωπή στο μαρξιστικό έλλογο;; 

Η συντέλεια των καπιταλιστικών μέσων παραγωγής είτε η διαύγεια του επαναστατικού δρομολογήματος,- είναι σχήματα, - και πιθανές υποθέσεις. Στο ίδιο αυτό κείμενο [Abschweifung] [4] η σφαίρα του ιδιωτικού εγκλήματος ενσωματώνεται στη σφαίρα του εθνικού εγκλήματος. Μέσα στην παγκόσμια αγορά το ιδιωτικό έγκλημα φαντάζει αφομοιωμένο ή και αναγκαίο - ο ίδιος αναρωτιέται : ''χωρίς εθνικό έγκλημα θα μπορούσε να υπάρξει παγκόσμια αγορά;;θα υπήρχαν έθνη;;'' Ερώτηση καίρια για τον Μαρξ [5]. .

  

...στον Heidegger ''το όνομα του ξέφωτου είναι "αλήθεια'', είναι η αλήθεια. Η διαλεκτική θέση του Μαρξ για το εθνικό έγκλημα και την παγκόσμια αγορά καταυγάζει ως ένα ξέφωτο - αποτελεί την αλήθεια της κυνικότητας. Μέσα στο έθνος θα οριστεί αναγκαστικά μια βασική χαιντεγγεριανή έννοια που ως όρος προϋπήρχε στην γερμανική φιλοσοφία[6], η έννοια και το πεδίο Dasein [7] 

- το γεγονός ότι το ον μπορεί να ρωτά το ''πού''- άρα και το έθνος, επίσης, κι ακόμα να τίθεται το ερώτημα του ''είναι'' σε ενικό και πληθυντικό αριθμό. Ο Μαρξ επιμένει ''θα υπήρχαν έθνη;; - ''άραγε το δέντρο της αμαρτίας δεν είναι ταυτόχρονα και δέντρο της γνώσης από την εποχή του Αδάμ ως σήμερα;;''[Μαρξ] - η άποψή του φαντάζει πλατωνική, υποκρύπτει τη γνώση που έχει πληρότητα όταν ο έρωτας είναι γεγονός και συμβάν ουσίας, αλλά για τον Heidegger το Είναι έχει πολλά Εδώ, εισάγοντας ένα είδος επεκτατισμού και ζωτικού χώρου σε μια μετα-ανάγνωση του Μαρξ χωρίς να έχει πάρει μέρος κατ' εξοχήν σε κάτι τέτοιο ο ίδιος.

Μέσα στην παγκόσμια και παγκοσμιωμένη αγορά - εθνικό έγκλημα ως νιτσεϊκή έκφραση ''της βούλησης για δύναμη'' - είναι κατ' ουσία η αλλαγή σε πολλαπλά επίπεδα του Dasein. 

Η παγκοσμιωμένη, λοιπόν, αγορά είναι μια [τραγική] αλήθεια, ένα ξέφωτο κατά την χαιντεγγεριανή ορολογία, έστω κι αν εδώ υπάρχουν πρωθύστερα χρονολογικά- και ιστορικά status. 

Ο Μαρξ βρίσκεται στο πλαίσιο μιας-ενστικτώδους χαιντεγγεριανής λογικής - στο δικό του ξέφωτο- που συμπίπτουν, ετεροχρονικά. Θα τοποθετήσω πάλι αυτό που ονόμασα ''ερωτικό συμβάν'' στον Μαρξ μέσα στο Abschweifung : ο έρωτας έλκει τον θάνατο, ακριβώς γιατί μετατρέπει την κατάσταση του οργασμού σε ενύπνιο και υπόθαλψη του Μορφέα - μέσα στον έρωτα αναπαράγεται ''η φιλότης και το νείκος'' της ηρακλείτειας διάθεσης, - το Καλό και το Κακό.

Ο Μαρξ θ' αναφέρει τον Mandeville : ''και την στιγμή που θα έπαυε να υπάρχει το Κακό, η κοινωνία θα ήταν καταδικασμένη να φθαρεί, αν όχι να καταποντιστεί αύτανδρη'' [8]. 

Νομίζω σε αυτό το κείμενο ο Καρλ Μαρξ αποδομεί τον επιστημονικό σοσιαλισμό σαν κατεύθυνση του επίγειου Παραδείσου- υπάρχει μια καπιταλιστική ''υγιής αναλογικότητα'', μη γνωστή.

  

...είναι απόλυτο credo ότι η φιλοσοφία συμβαίνει σαν απολυτότητα της διεύρυνσης των ανθρώπινων παραμέτρων του έσω γίγνεσθαι, δεν έχει σκοπό να λύσει ή να δώσει είτε να επιδώσει ανά χείρας ένα σύστημα αξιών διευθέτησης. Όπου υπάρχει Ανθρώπινο Σώμα υπάρχει Ερωτικό Είναι. Συνύφανση με το Άλλο και το Πέρα. Τα φιλοσοφικά συστήματα δικαιώνουν τον εαυτό τους και μόνο μέσα στα πλαίσια αναφοράς που έχουν - όποια κι αν είναι αυτά,- αλλά και οι θρησκειακές ''εποπτείες'' σωτηριολογούν σε ένα κλειστό σύστημα αξιών - μια Μυθολογία, μια Φιλοσοφία και μια Τελετουργία, θεμελιώνοντας ένα ισχυρό σύστημα δομών εντός κάποιου ενιαίου topos[9]. 

Στην δεκαετία του 70, ο Κόσμος εμφανίζεται με αυτονόητες, αυθύπαρκτες αισθητικές αξίες [Carlo Giulio Argan, Btuno Zevi]. Ο Χάιντεγγερ θα γράψει πολλά χρόνια πριν : ''ο Κόσμος ενεργεί ως κόσμος [Welt weltet]- ο Κόσμος είναι περισσότερο ον [ist seiender] από αυτό που συλλαμβάνουμε, που αντιλαμβανόμαστε και που πιστεύουμε'' [10]. 

Νομίζω ότι αυτό δεν είναι μόνο μια φιλοσοφική θέση, αλλά περικλείει πολιτικές κι αισθητικές σημασιοδοτήσεις, ίσως και αξιολογίες : ''η πέτρα δεν έχει κόσμο, αλλά περιβάλλον, το ίδιο τα φυτά και τα ζώα. Ο άνθρωπος όμως έχει Κόσμο γιατί μένει στο  ξέφωτο του όντος'' [11]. 

Η μεγαλύτερη αισθαντικότητα του ανθρώπου είναι ή ''εκκάλυψη'' - ο Κόσμος αποκαλύπτεται σαν έργο τέχνης, εκεί διατηρείται η προμηθεική υπόσταση του ανθρώπου, μ' αυτόν τον τρόπο της εκκάλυψης και του ξέφωτου εκδηλώνεται το Είναι, σαν η ''ψυχή'', το ''νόημα'' του Όντος και του όντως Όντος. Σ' ένα δυσνόητο χωρίο γράφει : ''η γη είναι αυτό μέσα στο οποίο η ανύψωση κρύβει.......Σε αυτό που ανυψώνεται, η γη είναι παρούσα ως καλύπτουσα'' [12]. 

Η γη είναι οντολογικός προσδιορισμός του έργου τέχνης, η φύση το ίδιο με τα μέλη της πέτρες φυτά και ζώα μάς ''καλύπτει'' και μας ανοίγεται σαν Ον προκειμένου να οδηγηθούμε στο ξέφωτο, στην αυτο- και ετερο- συνειδησία του Είναι. ''Στο μέτρο που ο Κόσμος ανοίγεται, όλα τα πράγματα αποκτούν τον χρόνο τους και την σπουδή τους.....''[13]. 

...θα ήθελα να κλείσω όλη αυτήν την αναφορολογία. Ο άνθρωπος κινδυνεύει από τον ίδιο τον μη κατανοητό ορισμό του ως όντως ον -στην απουσία αισθητικής που τον διακρίνει στη  ρέπουσα ατμόσφαιρα στους καιρούς αυτούς και την παντελή συγκάλυψη για την πορεία προς ένα ξέφωτο που κινδυνεύει να μη βρεθεί ποτέ, άρα να μη νοιώσει ποτέ την εγγύτητα του Είναι. 

Η γενετική μηχανική και η αλόγιστη κλωνοποίηση στο μέλλον θα τον ορίσουν μαζί με την ρομποτική σε μια πλήρη αποσπασματικότητα με την ύπαρξη. Βαδίζουμε σε μια ολοσχερή αποξένωση και αλλοτρίωση. 

Ήδη από τον ίδιο τον Χάιντεγγερ - όταν πλέον στάθηκε σε προσωπικές λανθασμένες επιλογές στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μετά το τέλος του είχε το κουράγιο της αποκήρυξης και την απελπισία να μαρτυρήσει ότι ο κόσμος που έρχεται είναι ένας κόσμος όπου ο άνθρωπος θα μετατραπεί σε ''ανθρώπινη ύλη'' με ο,τι αυτό συμπαρασύρει και συγκαταλέγει - κι αυτήν την βαθιά σκέψη τη συναντήσαμε σε πολλούς διανοητές για τον καινούριο Μεσαίωνα.[πχ. Ουμπέρτο Έκο].

Ο Μαρξ είναι σαφής και πολύ λιγότερο ποιητικός, είναι όμως κυνικός κι επίσης αληθινός - η παγκοσμιοποίηση που θα οδηγήσει στην παγκοσμίωση, στο τετελεσμένο, στην εντροπία, διατηρεί και ωθεί τον καπιταλισμό , ο οποίος μέσα στην ανάπτυξη που υπόσχεται όμως ''γίνεται και ο νόμος της παλινδρόμησής του. 

Η πραγματοποίηση του καπιταλισμού είναι η άρνησή του - η ελευθερία του είναι η καταπίεση, ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι η οδός προς την μονοπωλιακή συγκέντρωση'' [14] 

.....''οι διεστώσες αφορμές'' μιλούν για τον άνθρωπο - και  μιλούν για ένα άνθρωπο που κουβαλάει μέσα του τη γη, τον ιδρώτα, το δικό του αποκλειστικό χωράφι, την ανάγκη του, τα λερωμένα παπούτσια το δρόμο της νοσταλγίας'' [15] - και οι δυο φιλόσοφοι μιλούν για έναν άνθρωπο που θα ορίζει τη συνέχειά του, το πεπρωμένο του, στην αρχαία ελληνική σκέψη η αλήθεια ως εκκάλυψη είναι ριζωμένη στο στοχασμό . έχουμε μέσα μας ριζωμένο το ξέφωτο- αυτό που ξεπηδά σαν φώτιση κι έμπνευση στην ελευθερία υπαρκτικότητας του όντος.

καλοκαίρι 2018

Φώτης Μισόπουλος

 ΑΝΑΦΟΡΕΣ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 

[1] KARL MARX, Εγκώμιο του Εγκλήματος, εκδόσεις Άγρα, μτφρ. Τζένη Μαστοράκη, 2005    

[2] ο.π.

[3] Τερέζα Πεντζοπούλου-Βαλαλά, HEIDEGGER, - ο φιλόσοφος του λόγου και της σιωπής - Βάνιας, 2001

[4] o.π. KARL MARX, σπάραγμα στο Das Kapital 

[5] ο.π. KARL MARX

[6] Τ. Πεντζοπούλου ο.π. Kant, Vom Dasein Gottes

[7] Τ. Πεντζοπούλου ο.π. o HEIDEGGER θα αναλύσει τη λέξη στα δυο συστατικά της, Da και sein, εδώ ή εκεί και είναι

[8] ο.π.KARL MARX 

[9] LUDWIG WITTGENSTEIN, Γλώσσα Μαγεία Τελετουργία, Καρδαμίτσας, μτφρ. Κωστής Μ. Κωβαίος, 1990

      [σε γενικές γραμμές περιγράφει την βεβαιότητά του ότι στην Γλώσσα είναι ενσωματωμένη η Μυθολογία γιατί προυπήρχε, στη Φιλοσοφία η Μαγεία [σαν ιδιαιετεροποίηση των σχέσεων με το πέριξ] γιατί ήταν επεξεργασία της εγκεφαλικής διαπλοκής και η Τελετουργία αποτελούσε την χωρο-τοπική ανάδειξη της ισχύος του Ιερού - όπως το νοεί ο Αλμπέρ Καμύ - / δια- και μέσα- από το ανθρώπινο είδος]

[10] Τ. Πεντζοπούλου ο.π.

[11] ο.π.

[12] ο.π.

[13] ο.π.

[14] HERBERT MARCUSE, Περί διαλεκτικής //Τρία δοκίμια, Αλεξάνδρεια, 2013επιμ.-μτφρ. Κωνσταντίνος Ράντης 

[15] Τ. Πεντζοπούλου ο.π.