Καταρρέει η τουρκική οικονομία: Χρεοκόπησε ο γίγαντας της τηλεφωνίας Turk Telekom

«Ντόμινο» αρνητικών εξελίξεων στην τουρκική οικονομία αναμένεται να προκαλέσει η χρεοκοπία του τουρκικού «γίγαντα» της τηλεφωνίας Turk Telekom. Ο αντίστοιχος ΟΤΕ της γειτονικής χώρας κατέρρευσε σαν πύργος στην άμμο μετά τις πιέσεις που δέχθηκε η τουρκική οικονομία και την κατρακύλα της λίρας.

Η Turk Telekom οδηγήθηκε στη χρεοκοπία υπό το βάρος των δανείων της, τα οποία δεν μπορούσε να αποπληρώσει. Το ποσό του «ανοίγματος» πρις τις τράπεζες άγγιζε τα 4,7 δισ. δολάρια, με συνέπεια η διοίκηση της εταιρείας να περιέλθει στην κατοχή των τουρκικών τραπεζών.

Η είδηση της χρεοκοπίας μίας τόσο μεγάλης και ιστορικής εταιρείας προκάλεσε πανικό σε μία μεγάλη λίστα εταιρειών, οι οποίες ακολουθούν την ίδια τακτική με την Turk Telekom, καθώς εισπράττουν σε τουρκική λίρα και αποπληρώνουν σε δολάρια ή ευρώ τα δάνειά τους.

Την ίδια στιγμή, η τουρκική λίρα έχει υποτιμηθεί σε ποσοστό 70%. Σήμερα μόνο η υποτίμηση της τουρκικής λίρας άγγιξε το 4,5%.

Στο μονοπάτι του αργεντίνικου πέσο η τουρκική λίρα

Μαζικές πωλήσεις των νομισμάτων αναδυόμενων αγορών σημειώθηκαν ξανά σήμερα, μετά τη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση από το 2015 που σημείωσε τη νύχτα το πέσο της Αργεντινής, με την τουρκική λίρα, την ινδική ρουπία και το ραντ της Νότιας Αφρικής να πλήττονται ιδιαίτερα.

Το πέσο έκανε βουτιά πάνω από 7% μετά την κατάρρευση της εμπιστοσύνης των επενδυτών στην κυβέρνηση του προέδρου της Αργεντινής Μαουρίσιο Μάκρι. Η κεντρική τράπεζα της χώρας παρενέβη για να σταθεροποιήσει το νόμισμα, το οποίο παρά ταύτα έκλεισε στην ισοτιμία των 34,10 πέσος ανά δολάριο. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δήλωσε ότι εξετάζει το αίτημα της Αργεντινής για επιτάχυνση της εκταμίευσης των 50 δισ. δολαρίων που προβλέπει το δανειακό πρόγραμμα της χώρας.

Η τουρκική λίρα υποχώρησε 1,9% σε χαμηλό επίπεδο δύο εβδομάδων, καταγράφοντας απώλειες για τέταρτη συνεχόμενη συνεδρίαση, με την ισοτιμία της να διαμορφώνεται πριν λίγο στις 6,5881 λίρες ανά δολάριο. Το κόστος των πενταετών τουρκικών credit default swaps (για την ασφάλιση έναντι του κινδύνου αθέτησης πληρωμών από την Τουρκία) αυξήθηκε κατά 8 μονάδες βάσης από το κλείσιμο της Τετάρτης στις 516 μονάδες βάσης (5,16 ποσοστιαίες μονάδες), που είναι υψηλό επίπεδο δύο εβδομάδων, σύμφωνα με την IHS Markit. Οι τουρκικές μετοχές υποχωρούσαν 0,6% και οι μετοχές των τουρκικών τραπεζών κατά 1,1%. Ο Πιοτρ Μάτις, αναλυτής της Rabobank για τις αναδυόμενες αγορές, σημείωσε ότι η Τουρκία δεν έχει ανακοινώσει νέα μέτρα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών μετά την αργία της περασμένης εβδομάδας. «Τα πρόσφατα σχόλια των αξιωματούχων δείχνουν ότι πιστεύουν πως τα μέτρα που έχουν εφαρμόσει έως τώρα θα αποδειχθούν αρκετά, κάτι που δεν ισχύει», είπε, προσθέτοντας ότι οι επενδυτές εξακολουθούν να θέλουν να δουν μία κατάλληλη αύξηση των επιτοκίων και μία πιο αυστηρή δημοσιονομική πολιτική.

Στο έλεος των διεθνών χρηματαγορών βρίσκονται τον τελευταίο καιρό οι οικονομίες της Τουρκίας και της Αργεντινής οι οποίες παρουσιάζουν τρομερές ομοιότητες αλλά και διαφορές την ίδια ώρα. Εκπρόσωποι και οι δύο των αναδυόμενων αγορών έβλεπαν την οικονομία τους να πηγαίνει σχετικά καλά τα προηγούμενα χρόνια, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους αριθμούς.

Στην Τουρκία η τεράστια ανάπτυξη του κατασκευαστικού τομέα (όσοι έχετε επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη τα τελευταία χρόνια θα έχετε διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα μεγάλο εργοτάξιο) έδωσε δουλειές και μία οικονομική άνθηση που χάρισε αυτοπεποίθηση στον Ερντογάν.

Στην Αργεντινή μέχρι και πριν από δύο χρόνια η ισοτιμία του πέσο με το δολάριο δεν απειλούσε την οικονομία και οι δείκτες βελτιώνονταν (χωρίς όμως να περιορίζεται η μεγάλη φτώχεια και οι ανισότητες). Πλέον η κατάσταση στις δύο χώρες είναι διαφορετική. Το γεγονός ότι οι επενδυτές προτιμούν πλέον ομόλογα και μετοχές των αναπτυγμένων οικονομιών βυθίζει τα νομίσματα χωρών από τις αναδυόμενες αγορές.

Η τουρκική λίρα έχει χάσει πάνω από 30% της αξίας της από την αρχή του έτους έναντι του αμερικανικού δολαρίου αλλά ο Ερντογάν δν δίνει το πράσινο φως για την άνοδο των επιτοκίων.

Για το πέσο στην Αργεντινή τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα καθώς από την αρχή του έτους η αξία του έναντι του αμερικανικού δολαρίου έχει πέσει κατά 43.5%

Η διαφορά μεταξύ των δύο (Αργεντινής και Τουρκίας) έγκειται στην αντιμετώπιση που έχουν στον παράγοντα ΔΝΤ. Στην Αργεντινή ο Μαουρίτσιο Μάκρι πλέον... εκλιπαρεί. Οι μεταρρυθμίσεις των δύο τελευταίων χρόνων δεν απέδωσαν καρπούς και την Τετάρτη ζήτησε να καταβληθεί η βοήθεια από το ΔΝΤ (ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων) άμεσα αν και τον Μάιο δήλωνε ότι δεν είναι απαραίτητη.

Το να μπει βέβαια το ΔΝΤ στην αγορά της Αργεντινής δεν είναι κάτι απλό. Το επιχείρησε και ο Φερνάντο Ντε Λα Ρούα το 2001 με συνέπεια να αναγκαστεί να αποχωρήσει από το προεδρικό μέγαρο με ... στρατιωτικό ελικόπτερο μετά τη λαϊκή κατακραυγή.

Ο Ερντογάν, αντίθετα, ξορκίζει το Ταμείο. Κρίνει ότι δεν το χρειάζεται και ότι μπορεί μόνος του να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Ηδη έκανε άνοιγμα προς την Ευρώπη για να βρει ισορροπίες αφού με τις ΗΠΑ βρίσκεται σε τεράστια κόντρα. H Moodys πάντως την Τετάρτη δεν χαρίστηκε και υποβάθμισε 20 (!) χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Τουρκίας.

Παραιτείται ο υποδιοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας

Ο υποδιοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας Ερκάν Κιλιμτζί πρόκειται να παραιτηθεί από τη θέση αυτή, ανέφεραν στο πρακτορείο Reuters τρεις πηγές που έχουν γνώση του θέματος.

Η Τράπεζα Ανάπτυξης (Development Bank) της Τουρκίας δημοσιοποίησε ένα έγγραφο σύμφωνα με το οποίο ο Κιλιμτζί πρόκειται να ενταχθεί στο δυναμικό της, ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της.

Η Κεντρική Τράπεζα δεν ήταν άμεσα διαθέσιμη να σχολιάσει το θέμα, καθώς η σημερινή ημέρα είναι δημόσια αργία στην Τουρκία.

«Ο Κιλιμτζί δεν διαφωνούσε με τη διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας σε κανένα ζήτημα, συμπεριλαμβανομένων και των επιτοκίων. Η εμπειρία του θα χρησιμοποιηθεί σε μια άλλη δημόσια θέση, αυτό είναι όλο» σχολίασε πηγή που μίλησε στο Reuters.

Η Κεντρική Τράπεζα δέχεται πιέσεις από τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να μην αυξήσει τα επιτόκια, παρά τον υψηλό πληθωρισμό και την υποτίμηση της λίρας απέναντι στο δολάριο. Γύρω στις 15.00 (ώρα Ελλάδας) η λίρα υποχωρούσε σήμερα στα 6,7250 δολάρια, έχοντας φτάσει και στα 6,85 αφού είδαν το φως της δημοσιότητας οι πληροφορίες για την αποχώρηση του Κιλιμτζί.

"ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ", ΣΟΥ ΛΕΕΙ...

Το παραμύθι για το ρόλο των εκπροσώπων της λεγόμενης "ιδιωτικής πρωτοβουλίας" έχει ξεφτίσει τόσο πολύ, που ακόμα και οι ίδιοι παραδέχονται με τον πιο αδιάντροπο τρόπο ότι καμιά απολύτως "πρωτοβουλία" δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τη σταθερή, συνεχή και ολόπλευρη στήριξη της εκτελεστικής εξουσίας. Την ίδια στιγμή ο ίδιος ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός - αξιοποιώντας και τους σημερινούς συσχετισμούς των δυνάμεων - έχει περάσει σε τέτοια επίπεδα, που κυβερνώντες και ολιγαρχία όχι μόνο δεν κρύβουν τις αναμεταξύ τους συναντήσεις και συναλλαγές, που μέχρι πρόσφατα κρατούσαν εφτασφράγιστο μυστικό, αλλά τις προβάλλουν κιόλας σαν θετικό της δράσης τους και της προσφοράς τους στον τόπο.

Το προχτεσινό περιστατικό είναι χαρακτηριστικό. Σαράντα εννιά μεγαλοεπιχειρηματίες συναντήθηκαν με δύο κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, από τον κλαμπ των "εκσυγχρονιστών" και τα "είπαν σε στενό κύκλο". Οι 49 επιχειρηματίες συναντήθηκαν με τους εκσυγχρονιστές υπουργούς Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο και Ανάπτυξης Β. Παπανδρέου και - κοντά σε όλα τα άλλα που αξίωναν μέχρι σήμερα - διατύπωσαν και ένα νέο αίτημα: "Επιθετική στάση - όπως οι ίδιοι ανακοίνωσαν - των ελληνικών διπλωματικών αρχών για υποστήριξη επιχειρηματικών επιδιώξεων στις διάφορες χώρες". Ζήτησαν δηλαδή από την κυβέρνηση να μετατρέψει το διπλωματικό σώμα, ακόμα και τους υπουργούς της, σε μεσάζοντες για να κλείνουν δουλιές σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Απαίτησαν ακόμα "βελτίωση των τελωνειακών, χρηματοοικονομικών, πιστωτικών, φορολογικών" ρυθμίσεων που διέπουν τις σχέσεις της χώρας με τις χώρες από τις οποίες σκοπεύουν να αποσπάσουν νέα υπερκέρδη και "πρόσβαση κάθε επιχείρησης σε αξιόπιστες πληροφορίες" για "τις διάφορες κρατικές αρχές"...

Έτσι είναι η... "ιδιωτική πρωτοβουλία". Αχόρταγη και αδηφάγα. Ετσι θέλει και την κυβερνητική πολιτική. Να είναι πλήρως υποταγμένη στις επιδιώξεις της. Να υπεραμύνεται της "ελεύθερης οικονομίας" και της απελευθέρωσης όλων των αγορών, με την προϋπόθεση να υπάρχει συστηματική, επίμονη και συνεπής παρέμβαση του κράτους σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να στηρίζονται, να προωθούνται και να διευρύνονται τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και τα αμύθητα υπερκέρδη της.

Ετσι γίνεται κανείς "ευυπόληπτος πολίτης" και "ιδιωτική πρωτοβουλία". Ασχετα αν η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και στην παραγωγή είναι μηδέν. Αρκούν κάποιες γνώσεις για τους τρόπους που ανακαλύπτονται "τρύπες" και "δυνατότητες" και βεβαίως η "έξωθεν καλή μαρτυρία". Μόλις προκύψει η... "έμπνευση" για κάποια "επένδυση" και με την προϋπόθεση ότι δε θίγονται καίρια συμφέροντα εκείνων που ήδη έχουν προλάβει να συγκαταλεχτούν στην "ιδιωτική πρωτοβουλία", ο δρόμος είναι ανοιχτός. Επιχορηγήσεις από τον κρατικό κορβανά. Επιδοτήσεις για τη χορήγηση τραπεζικών δανείων. Χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Επιδοτήσεις για τις θέσεις εργασίας, φοροαπαλλαγές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους, όλα στην υπηρεσία αυτών που ξεκοκαλίζουν από όλες τις πλευρές τον εθνικό πλούτο.

Σαυτούς τους ρυθμούς χορεύουν και οι διάφορες κυβερνήσεις που έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα και όλοι χωρίς εξαίρεση οι κυβερνώντες. Συναγωνιζόμενο το ένα κυβερνητικό σχήμα το κάθε προηγούμενο, πασχίζει με όλες του τις δυνάμεις να διαμορφώσει και να επιβάλει εκείνους τους όρους αναδιανομής του εθνικού προϊόντος που ταιριάζουν στα κάθε φορά συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Και όταν λόγος γίνεται για αναδιανομή, καλό είναι να έχουμε υπόψη μας όλο το φάσμα της ασκούμενης οικονομικής - και όχι μόνο - πολιτικής. Και κύρια να μη γελιόμαστε: Η περιβόητη "ιδιωτική πρωτοβουλία" θα ήταν περίπου ανύπαρκτη, αν πρώτο μέλημα του δημοσίου δεν ήταν η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Αν το καπιταλιστικό κράτος, με τους πόρους που διαθέτει (δηλαδή με τους φόρους που πληρώνουν κατά τεκμήριο μισθοσυντήρητοι, συνταξιούχοι και άλλοι εργαζόμενοι), δεν ενίσχυε παντοιοτρόπως τους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου.

Γιατί το κεφάλαιο, εκτός από την υπεραξία που ληστεύει από την εργατική τάξη και τους τους άλλους μισθοσυντήρητους, καταφέρνει να είναι μεγάλο κεφάλαιο, επειδή το κράτος αναθέτει στους εκλεκτούς του τις κρατικές προμήθειες (φέτος ξεπερνούν τα 600 δισ. δρχ.). Μοιράζει τις χοντρές δουλιές της ΕΕ. Απορροφά μεγάλο μέρος των προϊόντων τους. Φτιάχνει από κοινού εταιρίες στους αναπτυσσόμενους κλάδους, προσφέροντας τεράστια υπερκέρδη έναντι... "επιχειρηματικού αέρα". Τους χαρίζει δημόσιες επιχειρήσεις που έχουν αποτελέσει κολοσσούς στο χώρο τους. Κλείνει άλλες επιχειρήσεις που ανήκουν στο κράτος επειδή μπορεί να τους ανταγωνίζονται. Αποφασίζει τη χορήγηση ποικιλώνυμων οικονομικών κινήτρων. Αποφασίζει διαφόρων ειδών απαλλαγές είτε από φόρους, είτε από εισφορές, είτε από άλλες υποχρεώσεις. Χαράζει πολιτικές για την ευκολότερη, αποτελεσματικότερη και φτηνότερη χρηματοδότησή τους από τις τράπεζες. "Σβήνει" χρέη που έχουν προς τις τράπεζες ή και το δημόσιο. Υποθάλπει και ενισχύει την απροσδιόριστης έκτασης φοροδιαφυγή και φοροκλοπή. Κάνει τα "στραβά μάτια" για την τεράστια εισφοροδιαφυγή. Παράλληλα, διαμορφώνει το θεσμικό πλαίσιο για την οικονομική πολιτική λιτότητας, ενώ σε κάθε περίπτωση, όταν υπάρχει αίσθηση ότι διακυβεύονται τα συμφέροντά του, επιστρατεύει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς σε βάρος των εργαζομένων.

Είναι τόσο κεφαλαιώδεις, για το μεγάλο κεφάλαιο, οι παραπάνω τομείς της κυβερνητικής πολιτικής και δράσης, που μόλις κάποιος από αυτούς δεν εξελίσσεται... φυσιολογικά, προκαλούνται τρικυμίες και αντιπαραθέσεις. Ο θόρυβος του οποίου γίναμε μάρτυρες πριν από λίγες μέρες και οι "κόντρες" Β. Παπανδρέου - Σ. Κόκκαλη είναι ενδεικτικές. Αφετηριακό σημείο της αντιπαράθεσης δεν ήταν άλλο από την καθυστέρηση που σημείωσε φέτος το μοίρασμα των κρατικών προμηθειών και οι χαμηλοί ρυθμοί εκτέλεσης των επενδύσεων του ΟΤΕ. Και πώς να μην ενοχλούν τον κάθε εκπρόσωπο μιας μεγάλης επιχείρησης, όπως είναι η ΙΝΤΡΑΚΟΜ, τέτοιου είδους "καθυστερήσεις", αφού εκεί ακριβώς ποντάρει για να διατηρεί και να εξαπλώνει την αυτοκρατορία του; Πώς να μην πιέζουν για όλο και περισσότερα, αφού οι πλέον γνωστοί και επώνυμοι μεγαλοεπιχειρηματίες - μαζί με εκατοντάδες άλλους - οφείλουν την πορεία τους και την οικονομική τους εξέλιξη στην ανοιχτή, επίσημη και πλήρη αμφισβητήσεων διαπλοκή τους με την εκτελεστική εξουσία;

Τέτοια ήταν ουσιαστικά ανέκαθεν η "ιδιωτική πρωτοβουλία". Οσο περνά όμως ο καιρός και βαθαίνει το σάπισμα του συστήματος, τόσο αποδεικνύεται πόσο πήλινα είναι τα πόδια τού, εμφανιζόμενου από τους λογής - λογής απολογητές του, γίγαντα του κεφαλαίου.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Το κεφάλαιο, εκτός από την υπεραξία που ληστεύει από την εργατική τάξη και τους άλλους μισθοσυντήρητους, καταφέρνει να είναι μεγάλο κεφάλαιο επειδή το κράτος αναθέτει στους εκλεκτούς του τις κρατικές προμήθειες, μοιράζει τις χοντρές δουλιές της ΕΕ, απορροφά μεγάλο μέρος των προϊόντων τους, φτιάχνει από κοινού εταιρίες στους αναπτυσσόμενους κλάδους, τους χαρίζει δημόσιες επιχειρήσεις που έχουν αποτελέσει κολοσσούς στο χώρο τους, κλείνει άλλες κρατικές, επειδή μπορεί να τους ανταγωνίζονται, αποφασίζει τη χορήγηση ποικιλώνυμων οικονομικών κινήτρων...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ  Σάββατο 12 Ιούλη 1997

Έρευνα δείχνει πως η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας συγκεντρώνει ηλεκτρομαγνητική ενέργεια στο εσωτερικό της

Τα μυστήρια των Αιγυπτιακών πυραμίδων συνεχώς αποκαλύπτονται και κάθε νέα ανακάλυψη φαίνεται να γεννά περισσότερα ερωτήματα. Μια διεθνής ομάδα ερευνητών έκανε μια από τις πιο εκπληκτικές ανακαλύψεις για τη Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η δομή της πυραμίδας είναι στην πραγματικότητα σχεδιασμένη για να αντανακλά και να διοχετεύει ηλεκτρομαγνητική ενέργεια.

Συγκεκριμένα, Ρώσοι επιστήμονες θέλησαν να καταλάβουν πώς η πυραμίδα θα ανταποκρινόταν σε ραδιοκύματα που θα εκπέμπονταν προς αυτή, με στόχο να αναδημιουργήσουν τη μορφή της σε νανοκλίμακα. Αλλά εκτός από την αποκάλυψη και την αξιοποίηση των μυστικών ιδιοτήτων της αρχαίας αυτής κατασκευής, οι επιστήμονες ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν τα ευρήματά τους σε τεχνολογικές εφαρμογές όπως στην κατασκευή εξελιγμένων αισθητήρων και ηλιακών κυψελών μεγάλης κλίμακας.

Υποθέσεις για τη λειτουργία των Αιγυπτιακών πυραμίδων υπάρχουν από τις αρχές ακόμα του 20ου αιώνα και οι κατασκευές έχουν συνδεθεί με τα πάντα, από εξωγήινους μέχρι την Αποκάλυψη. Ως η παλαιότερη και μεγαλύτερη από τις πυραμίδες της Γκίζας, η Μεγάλη Πυραμίδα κατασκευάστηκε για τον Φαραώ Χέοπα πριν από χιλιάδες χρόνια και έχει προσελκύσει τις πιο ακραίες θεωρίες. Στο άρθρο τους, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι «αυτές οι εκπληκτικές κατασκευές εξάπτουν τη φαντασία των ανθρώπων που αναπαράγουν αβάσιμες υποθέσεις».

Αυτό, εξηγούν, είναι που κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη χρήσης σύγχρονων τεχνικών για την εξερεύνηση των πραγματικών μυστηρίων των πυραμίδων. Χρησιμοποίησαν μαθηματικά μοντέλα για να κατανοήσουν πώς το φως θα αντιδρούσε με ένα υποθετικό νανοσωματίδιο, που είχε το σχήμα του αρχαιότερου από τα επτά θαύματα του κόσμου.

«Οι Αιγυπτιακές πυραμίδες έχουν λάβει τεράστια προσοχή», δήλωσε ο Dr Andrey Evlyukhin από το Πανεπιστήμιο ITMO, ένας από τους κύριους ερευνητές. «Εμείς, ως επιστήμονες, ενδιαφερθήκαμε επίσης γι΄ αυτές, οπότε αποφασίσαμε να ερευνήσουμε τη Μεγάλη Πυραμίδα ως ένα σωματίδιο (μόριο) που διαχέει ραδιοκύματα μέσω συντονισμού».

Η έρευνά τους δημοσιεύτηκε στο Journal of Applied Physics. Οι υπολογισμοί τους προέβλεψαν ότι σε κατάσταση συντονισμού, η Μεγάλη Πυραμίδα μπορεί να συγκεντρώσει ηλεκτρομαγνητική ενέργεια στους εσωτερικούς της θαλάμους από τη βάση της, εκεί δηλαδή που βρίσκεται μια τρίτη ημιτελής αίθουσα. Για να εξηγήσουν αυτά τα αποτελέσματα, διεξήγαγαν μια πολυπολική ανάλυση, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως στο πεδίο της Φυσικής και η οποία μελετά την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε ένα πολύπλοκο αντικείμενο και στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ο κόσμος της φυσικής και η αρχαιολογική έρευνα για τις πυραμίδες έχουν συνδυαστεί και συνεργαστεί. Το 2017 σε άρθρο στο επιστημονικό περιοδικό Nature, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι βρήκαν ένα νέο κρυμμένο θάλαμο μήκους 30 μέτρων στο εσωτερικό της Μεγάλης Πυραμίδας – ο πρώτος που αποκαλύφθηκε από τον 19ο αιώνα.

[toggle title="Πηγές"]

https://aip.scitation.org/doi/10.1063/1.5026556

[/toggle]

"Προειδοποίηση" Τραμπ προς Google, Facebook, Twitter "να είναι προσεκτικοί"

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ προειδοποίησε την Google, το Facebook και το Twitter να είναι προσεκτικοί, λίγο μετά τις κατηγορίες που διατύπωσε εναντίον των εταιρειών κοινωνικής δικτύωσης ότι εμφανίζονται μόνο "αρνητικές ειδήσεις" για τον ίδιο όταν κάνει αναζήτηση με το όνομά του.

"Πιστεύω ότι η Google και αυτό που οι άλλοι κάνουν, αν δείτε τι γίνεται με το Twitter, τι γίνεται με το Facebook, καλύτερα να είναι προσεκτικοί, επειδή δεν μπορείς να κάνεις αυτό στους ανθρώπους", δήλωσε από το Λευκό Οίκο.

"Οπότε, πιστεύω ότι η Google, το Twitter και το Facebook, βαδίζουν σε μια πολύ επικίνδυνη περιοχή και πρέπει να είναι προσεκτικοί. Δεν είναι δίκαιο για μεγάλο μέρος του πληθυσμού", συμπλήρωσε.

Νωρίτερα σήμερα, με ανάρτησή του στο Twitter, ο Τραμπ υποστήριξε ότι η Google κρύβει τα δημοσιεύματα των "δίκαιων μμε" αφού, κάνοντας αναζήτηση με τις λέξεις "Trump News", λαμβάνει "μεροληπτικά" αποτελέσματα και, στις περισσότερες περιπτώσεις, επικριτικές ειδήσεις για τον ίδιο.

"Είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση και θα την αντιμετωπίσουμε", έγραψε, χωρίς να δώσει αποδείξεις για τους ισχυρισμούς του, ή να διευκρινίσει σε ποιες ενέργειες μπορεί να προβεί.

Η εταιρεία Google διέψευσε κατηγορηματικά τις κατηγορίες περί πολιτικών κινήτρων στα αποτελέσματα που εμφανίζει η κολοσσιαία μηχανή αναζήτησης, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προέδρου Τραμπ.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Moody΄s: Υποβάθμισε 20 τουρκικά χρηματοοικονομικά ιδρύματα

Η Moody΄s ανακοίνωσε ότι υποβάθμισε 20 χρηματοοικονομικά ιδρύματα στην Τουρκία, μεταξύ των οποίων 18 τράπεζες.

Η κίνηση του διεθνούς οίκου αξιολόγησης ολοκληρώνει το review που ξεκίνησε στις 7 Ιουνίου 2018. Η αξιολόγηση 14 τραπεζών υποβαθμίστηκε κατά μια βαθμίδα, ενώ τωνDenizbank, Odea Bank, Turkiye Is Bankasi και Turkiye Sinai Kalkinma Bankasi«κόπηκε» κατά δυο βαθμίδες.

Η προοπτική (outlook) των αξιολογήσεων είναι αρνητική.

Ο διεθνής οίκος αξιολόγησης αποδίδει την υποβάθμιση στην επιδείνωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος αλλά και της επενδυτικής «ψυχολογίας» στη χώρα.

Σημειώνεται ότι η Moody΄s υποβάθμισε πρόσφατα την πιστοληπτική αξιολόγηση της Τουρκίας σε «Ba3» από «Ba2».

Μέθοδοι Θεραπείας στα Αρχαία Ασκληπιεία

Ασκληπιεία  καλούνταν  τα ιερά στα οποία λατρευόταν ο Ασκληπιός, ο κατεξοχήν ιατρός θεός της αρχαιότητας, είτε μόνος είτε συνηθέστερα μαζί με κάποιες από τις κοντινές σε αυτόν θεότητες και συχνότερα της Υγείας. Ο Ασκληπιός είναι ο πιο τυπικός ήρωας-θεός, σε μια ενδιάμεση βαθμίδα ανάμεσα στον θνητό άνθρωπο και στον αθάνατο θεό, ένας ήρωας που πεθαίνει, αλλά μετέχοντας στη θεία υπόσταση συνεχίζει να ενεργεί αποκτώντας μια χθόνια αθανασία, αντλώντας δύναμη από τα έγκατα της γης. Η ενέργειά του φθάνει στον κόσμο των θνητών, όπου η παρουσία του ισοδυναμεί με αναγέννηση, αποτελώντας τον καταλληλότερο βοηθό ενάντια στη φθορά. 

Ο Όμηρος στην Ιλιάδα τοποθετεί την πατρίδα του Ασκληπιού στην Τρίκκη (Τρίκκαλα) της Θεσσαλίας στις όχθες του ποταμού Ληθαίου και κατά τον Στράβωνα εκεί υπήρχε το «αρχαιότατον πάντων» Ασκληπιείο, με υπόγειο άδυτο. Στο ομηρικό κείμενο αποδίδεται ηρωικός χαρακτήρας τόσο στον Ασκληπιό όσο και στους γιούς του Ποδαλείριο και Μαχάονα, που κατέχουν την ιατρική γνώση που διδάχθηκε ο πατέρας τους από τον κένταυρο Χείρωνα.Ο ελληνιστικός Ασκληπιός συνδέθηκε γρήγορα στην Αίγυπτο με τον Σέραπι και τον μεμφιτικό γιατρό-θεό Ιμχοτέπ, στη Βηρυτό και στη Σιδώνα με τον φοινικικό Εσμούν και προβλήθηκε ως ο Σωτήρ της οικουμένης. Κατά τους χριστιανικούς χρόνους ήταν ίσως ο μόνος θεός της αρχαιότητας που αντιπαραβλήθηκε με τον ιατρό ψυχών και σωμάτων Χριστό.

Τα Ασκληπιεία αριθμούν περίπου 300 στον ελλαδικό χώρο και τα πιο ξακουστά ήταν, σύμφωνα με τον Στράβωνα, της Τρίκκης, όπου πρωτοεμφανίστηκε η λατρεία του θεού της Ιατρικής, της Συκιωνίας εν Τιτάνη ιδρυθέν υπό του υιού του Μαχάονος Αλεξάνορος, της Τιθορέας εν Φωκίδι αφιερωμένο στο όνομα του Αρχηγέτα Ασκληπιού, της Επιδαύρου, του οποίου θεωρούνται κλάδοι  τα Ασκληπιεία  των Αθηνών, της Κω, της Κνίδου, της Μεγαλουπόλεως, της Δήλου, της Κυλλήνης, των Κεχρεών, όπου υπήρχε και πηγή ιαματικών λουτρών και το διάσημο, κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, της  Περγάμου στη Μ. Ασία. Επίσης υπήρχαν ιατρεία ναών, όπως στο ιερό του Αμφιάραου, στο ιερό του Τροφωνίου, όπου εφαρμοζόταν κυρίως η μέθοδος της εγκοίμησης. 

Τα Ιερά θεραπευτήρια οικοδομούνταν κοντά σε πηγές όπου συνήθως υπήρχαν κόμβοι γραμμών L (τελλουρικά ρεύματα), των οποίων ήταν γνώστες οι Έλληνες εκείνων των χρόνων, όπως αποδεικνύεται από τη διάταξη στο χώρο σημαντικών ιερών καιπόλεων, όπως Αθήνα - Ελευσίνα - Δελφοί, Θήβα - Τανάγρα - Αμφιάρειο, Χαλκίδα - Αμφιάρειο - Δήλος κ.α. Από την κάτοψη των κτιρίων του Ασκληπιείου στην Επίδαυρο φαίνεται ότι είχαν ληφθεί υπόψη οι παθογενείς ζώνες γεωακτινοβολίας και υπήρχε το ιερό του Ασκληπιού φρέαρ, πάντοτε γεμάτο νερό Επίσης  η Θόλος, που ήταν τόπος θυσιών και άδυτο με υπόγεια κάθοδο, όπως επίσης υπάρχουν και στο ιερό του Παλαίμονος στον Ισθμό.

Όμορφα άλση με ανοικτούς ορίζοντες, πηγές με διαυγή μεταλλικά νερά (αποδείχθηκε με σύγχρονες χημικές αναλύσεις) για πόση και ιαματικά λουτρά, ναοί, ιατρεία, ιδιαίτερες κατοικίες, χώροι κατάκλισης, θέατρα, γυμνάσια  αποτελούσαν ένα περιβάλλον που από μόνο του επιδρούσε θεραπευτικά και σε συνδυασμό με τους κανόνες υγιεινής που εφαρμόζονταν, τους καθαρμούς και την ιερουργική θεραπευτική δράση των ιατρών είχαν το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Υπήρχε ολόκληρη ιεραρχία στους θεράποντες του ναού ξεκινώντας από τον πρωθιερέα, που τελούσε ιερουργικές πράξεις, εξέταζε τους ασθενείς και όριζε τη θεραπεία, τον πυροφόρο, που βοηθούσε τον πρωθιερέα και τον αντικαθιστούσε όταν έλειπε, πολλούς ιερομνήμονες (υδροθεραπευτές, φυσιοθεραπευτές), θεραπευτές με ιατρικές γνώσεις που φρόντιζαν τους ασθενείς και τις ιέρειες του ναού. Η τάξη των Ιατρών, που λέγονταν «θεράποντες» και «υιοί θεού», αποτελούνταν από άτομα  με μακροχρόνια υπηρεσία, που από παιδική ηλικία κληρονομούσαν το λειτούργημα αυτό και αποκτούσαν τεράστια εμπειρία με το πλήθος των ασθενών που έβλεπαν και προήγαγαν τις ιατρικές τους γνώσεις.

Ακολουθούσαν συγκεκριμένη ιεροτελεστία κατά τη θεραπευτική πράξη. Προηγούνταν της θρησκευτικής ιεροτελεστίας, λεπτομερής ιατρική εξέταση από τους ιερείς, έπειτα οι ασθενείς υποβάλλονταν ανάλογα με τις περιπτώσεις, σε προπαρασκευαστική δίαιτα, νηστεία και προσευχές. Περιποιούνταν τα τραύματα με επιθέματα, χειρουργικά εργαλεία, ακόμα και επωδούς (ανακουφιστικά μαγικά λόγια ή τραγούδια). Είχε συγκεντρωθεί πλούσιο υλικό που αναφερόταν σε ιατρικά περιστατικά, τα οποία καταγράφονταν και αποθησαυρίζονταν με τη μορφή αναθηματικών πλακών που άφηναν οι νοσηλευόμενοι μετά το πέρας της νοσηλείας και στα οποία περιέγραφαν τα συμπτώματα, τη θεραπευτική αγωγή και την έκβαση της ασθένειας. 

Σε εγκοίμηση  υποβάλλονταν ασθενείς κατόπιν αυστηράς επιλογής και αμέσως μετά την προετοιμασία που αναφέρθηκε, την παραμονή της εγκοίμησης ο υποψήφιος λουζόταν με θαλασσινό νερό και λάμβανε μέρος στις θυσίες, έπειτα οδηγούνταν στο ναό, όπου έψαλλαν ύμνο προς τον Ασκληπιό, κατόπιν του προσέφεραν τροφή και ποτά μεθυστικά και σε μέγιστη υποβολή οδηγούταν στο άδυτο, όπου κοιμόταν πάνω στο δέρμα νεοσφαγέντος ζώου. Τα φώτα έσβυναν, ευχάριστες οσμές και αναθυμιάσεις γέμιζαν την ατμόσφαιρα, επικρατούσε σιγή και τρόμος ομαδικός των ασθενών που περίμεναν τον ιατρό θεό να τους θεραπεύσει. Στην κατανυκτική αυτή ατμόσφαιρα εμφανιζόταν ο πρωθιερέας υποδυόμενος τον θεό και η συνοδεία των ιερέων που υποδύονταν την Πανάκεια, Ιασώ και την Υγεία προχωρώντας τελετουργικά και εξετάζοντας τους ικέτες και ασκώντας θεραπευτικές ενέργειες, ακόμα και χειρουργικές επεμβάσεις, όπως έχει αποδειχθεί από χειρουργικά εργαλεία που έχουν βρεθεί.

Η θεουργική ιατρική διαφυλασσόταν και τελούνταν  υπό των ιερέων ιατρών, κυρίως γιατί επικρατούσε η αντίληψη ότι η νόσηση ήταν ένα είδος τιμωρίας για  ανομία (κυρίως στους  άγραφους νόμους) και επρόκειτο για θεϊκή επενέργεια και καθώς η θεραπεία εξαρτιώταν από τους θεούς αναλάμβαναν αυτό το έργο οι εκπρόσωποί τους στη γη, οι ιερείς .Σημαντικό μέσο στη θεραπευτική που ασκούσαν οι ιερείς έπαιζε και η μαντική ικανότητα που είχαν αναπτύξει και εφάρμοζαν στη διαγνωστική, στην ερμηνεία ονείρων, όσο και στην επιλογή κατάλληλης φαρμακευτικής ή μη αγωγής. 

Η ατμόσφαιρα μυστηρίου επενεργούσε επωφελώς για την παραγωγή νευροψυχικής δονήσεως με αντίστοιχες νευροφυτικές και νευροχημικές αντιδράσεις, ευνοώντας την έτερο και αυθυποβολή με μεγαλύτερη ένταση και αποτελεσματικότητα. Η κατάβαση στο άδυτο, στους κόλπους της Μητέρας Γης, αντιστοιχεί προς την τάση επανόδου στους κόλπους της μητρός και με αυτό τον τρόπο επιδιωκόταν και υποβαλλόταν το θαύμα της αναγέννησης και της θεραπείας του ασθενούς.

 πηγή

ΝΔ: Με «κατάπτυστες νομοθετικές παρεμβάσεις» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βγήκε ο Αριστείδης Φλώρος από τη φυλακή

«Συνιστά πρωτοφανή πρόκληση για τους πολίτες να ελευθερώνονται εγκληματίες με υπόγειες μεθοδεύσεις» αναφέρει η ανακοίνωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης

Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση για την αποφυλάκιση του Αριστείδη Φλώρου, πρωταγωνιστή στο σκάνδαλο της Energa πραγματοποίησε σήμερα η Νέα Δημοκρατία. 

«Ο Αριστείδης Φλώρος καταδικάστηκε σε κάθειρξη όχι μόνον για υπεξαίρεση εκατομμυρίων εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά και ηθική αυτουργία σε απόπειρα δολοφονίας. Αποφυλακίστηκε και είναι πλέον ελεύθερος με τις κατάπτυστες νομοθετικές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ», αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.

Όπως τονίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στους πολίτες πώς επί των ημερών της, οι ισχυροί του χρήματος που καταδικάζονται από τη Δικαιοσύνη, βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον από τις φυλακές». 

Και καταλήγει η ΝΔ «το κράτος Δικαίου δεν είναι παιχνίδι στα χέρια της κυβέρνησης. Συνιστά πρωτοφανή πρόκληση για τους πολίτες να ελευθερώνονται εγκληματίες με υπόγειες μεθοδεύσεις».

Ελληνικές επιχειρήσεις στη δίνη της τουρκικής κρίσης

Μπορεί να υπάρχει δικαιολογημένη χαρά από την απροσδόκητη απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών μέσα στις «ήσυχες ημέρες του Αυγούστου», όμως κάθε άλλο παρά μπορεί να εφησυχάσει η ελληνική οικονομία εξαιτίας της κρίσης που βιώνει η γειτονική Τουρκία από τον εμπορικό πόλεμο που της κήρυξε ο Ντόναλντ Τραμπ.

Κάτι το ντόμινο που η κυβέρνηση φοβάται (ας μην ξεχνάμε πως το επιτόκιο δανεισμού μας σκαρφάλωσε στο 4,3% καθιστώντας απαγορευτική τη σκέψη εξόδου για δανεισμό στις αγορές), κάτι μια σειρά ελληνοτουρκικών επενδύσεων που οδηγούν σε αλληλεπίδραση τις δύο οικονομίες, η οποιαδήποτε κατακρήμνιση της τουρκικής οικονομίας δημιουργεί πονοκεφάλους. Σαν να μην έφτανε μάλιστα αυτό, η κυβερνητική προσπάθεια περάσματος στην επόμενη, πιο αισιόδοξη μεταμνημονιακή μέρα βαλτώνει, μια και η γειτονιά μας παίρνει πλέον φωτιά.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η πολιτική σύγκλισης και καλής γειτο­νίας που ξεκίνησε κυρίως το 2004 από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή έφερε άνθηση στις διμερείς επιχειρηματικές και οικονομικές σχέσεις, οδηγώντας τις σε μια σχέση τελικής εξάρτησης. Μπορεί η Τουρκία να μην είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Ελλάδα (αυτός είναι η Γερμανία, με τη Γαλλία να ακολουθεί), όμως κάτι οι Τούρκοι τουρίστες που ξαφνικά άρχισαν να συρρέουν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τη Βόρεια Ελλάδα, κάτι οι εξαγορές τουρκικών επιχειρήσεων από την πλευρά μας, ως αποτέλεσμα της επιθετικής πολιτικής κυρίως της Εθνικής Τράπεζας με την εξαγορά της Finansbank, κάτι οι τοποθετήσεις παικτών όπως ο Τιτάν, η Intracom, η Chipita, τα Πλαστικά Κρήτης, αλλά και οι τοποθετήσεις μεγάλων τουρκικών γκρουπ στη χώρα μας, όπως οι Dogus, Koc και Kartonpack, οδήγησαν σε τόνωση των διμερών σχέσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή συνετέλεσε τα μέγιστα και η στρατηγική σύγκλισης της κυβέρνησης του κ. Αντώνη Σαμαρά, που το 2013 στήριξε την ελληνική εξόρμηση στην ακμάζουσα και ευρισκόμενη σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης τουρκική οικονομία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως σήμερα η Ελλάδα αποτελεί τον 9ο σημαντικότερο επενδυτή στη γειτονική χώρα που πλήττεται από την οικονομική ασφυξία ως αποτέλεσμα των λανθασμένων και επικίνδυνων χειρισμών της ηγεσίας της στο θέμα των σχέσεων με τις ΗΠΑ.

Μόνο το 2017 οι σχέσεις μεταξύ των δύο αγορών τονώθηκαν σημαντικά, με αύξηση κοντά στο 50% των ελληνικών επιχειρήσεων που εγκαταστάθηκαν στην Τουρκία. Κοινώς, η χώρα στην οποία ασκούμε την αυστηρότερη κριτική (και δικαίως) αποτελεί τον κορυφαίο επενδυτικό προορισμό για τις εγχώριες επιχειρήσεις. Αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται στην Τουρκία περί τις 750 επιχειρήσεις σε όλους τους κλάδους με συνολικές επενδύσεις άνω των 6 δισ. ευρώ, ενώ μόλις πέρυσι οι επενδύσεις από την Ελλάδα έφτασαν στα 150 εκατ. δολάρια. Επίσης, το εμπορικό ισοζύγιο Ελλάδα - Τουρκίας είναι πλεονασματικό υπέρ της χώρας μας, πράγμα σπάνιο αν κρίνουμε από τις σχέσεις μας με άλλες αγορές. Οι εξαγωγές προς τη γείτονα κινούνται ετησίως κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ, με την αντίστροφη τάση να είναι περίπου στο 1 δισ. Κι όλα αυτά ενώ σε ετήσια βάση οι εξαγωγές μας αυξάνονται με ρυθμό κοντά στο 50%, ενώ οι αντίστοιχες εισαγωγές σημειώνουν άνοδο κατά μόλις 2%-4%.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι εξαγωγές σε καύσιμα στην Τουρκία αποτελούν το 57,5% του συνόλου των ελληνικών, ενώ σημαντικές είναι οι εξαγωγές βαμβακιού (7,7% του συνόλου), πλαστικών (7,1%), μηχανολογικού εξοπλισμού, αλουμινίου, χαλκού και δημητριακών. Το εξαγόμενο βαμβάκι, που προέρχεται κυρίως από τη Θράκη, αποτελεί πρώτη ύλη για την τουρκική βιομηχανία, ενώ οι εξαγωγές δημητριακών αφορούν κυρίως σε ρύζι (87%) και σιτάρι (13%). Από τους επιχειρηματίες που είδαν ευκαιρίες στην Τουρκία ήταν ο κ. Γιώργος Μυλωνάς της Alumil. Με το μάτι του στραμμένο εκεί ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '90, σύντομα ίδρυσε θυγατρική χαράσσοντας μια πορεία που άνοιξε τον δρόμο και σε άλλες επιχειρήσεις, αρχικά της Βορείου Ελλάδος (σ.σ.: ο κ. Μυλωνάς υπήρξε πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος) και αργότερα απ' όλη τη χώρα.

Η πορεία της Alumil στη γειτονική αγορά δεν ήταν ανέφελη, όμως οπωσδήποτε η παρουσία της εκεί έδωσε διαφορετική δυναμική στα πράγματα σε μια περίοδο με έντονες εξελίξεις ως προς την πορεία της αγοράς αλουμινίου.

Τα πρόσωπα

Την πορεία του κ. Μυλωνά σύντομα ακολούθησε ο όμιλος Στασινόπουλου (Χαλκόρ, Σιδενόρ κ.λπ.), με εξαγωγές και πολύ καλές συμφωνίες. Ο κ. Νίκος Στασινόπουλος και η οικογένειά του παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον την πορεία επιβολής δασμών στις εξαγωγές χάλυβα από την κυβέρνηση Τραμπ στην Τουρκία, επιβολή που εκτός από προβλήματα ίσως κρύβει και ευκαιρίες για μια ελληνική βαριά βιομηχανία. Το ενδιαφέρον της για τις εξελίξεις δεν κρύβει και η οικογένεια Παπαλεξόπουλου, του ομίλου Τιτάν, η οποία λειτουργεί εργοστάσιο παραγωγής τσιμέντου στην περιοχή Τοκάτ, κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Αν και έχει παρουσία και στις ΗΠΑ, κάθε πρόβλημα που παρουσιάζεται στις θυγατρικές της δημιουργεί εύλογη κινητικότητα και σκέψεις. Επιπλέον, βιομηχανική δραστηριότητα στη γειτονική χώρα έχουν η εταιρεία Πλαστικά Κρήτης της οικογένειας Λεμπιδάκη, με τη Senkroma S.A., αλλά και η Eurodrip, η οποία ελέγχεται από αμερικανικά κεφάλαια αλλά διατηρεί την έδρα της στην Ελλάδα.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει σημάνει συναγερμός, καθώς ο συνδυασμός Ελλάδας - ΗΠΑ - Τουρκίας είναι ιδιαίτερα περίπλοκος. Εξάλλου, από τα τέλη του 2014 η ΔΕΗ διαθέτει παρουσία στην Τουρκία μέσω της PPC Elektrik, η οποία δραστηριοποιείται στο διασυνοριακό εμπόριο ηλεκτρικής ενέργειας μέσω της διασύνδεσης των δύο ηλεκτρικών δικτύων στην περιοχή της Θράκης. Η πρώτη θυγατρική της εταιρείας κατασκευής και εμπορίας ολοκληρωμένων συστημάτων ανελκυστήρων Kleemann στο εξωτερικό ήταν στην Τουρκία. Ο όμιλος Intracom ήταν, επίσης, από τις ελληνικές εταιρείες που επιχείρησαν άνοιγμα στην Τουρκία. Ακόμη, ο όμιλος του κ. Βασίλη Φουρλή έχει επεκταθεί τα τελευταία χρόνια στη γειτονική χώρα, έχοντας αναλάβει την ανάπτυξη του δικτύου καταστημάτων της αλυσίδας Intersport. Με ανακοίνωσή του τόνισε μάλιστα προ εβδομάδος ότι οι επιπτώσεις από τη συνεχιζόμενη διολίσθηση της τουρκικής λίρας δεν έχουν ουσιώδη επίδραση στα αποτελέσματα και τα οικονομικά μεγέθη του, εκτιμώντας παράλληλα ότι μεσοπρόθεσμα η αγορά της Τουρκίας θα παρουσιάσει πολλές ευκαιρίες λόγω του μεγέθους της, των δημογραφικών χαρακτηριστικών της και της δομής του ανταγωνισμού. Και η Καρέλιας έχει μεγάλη παρουσία επίσης.

Οι Τούρκοι στην Ελλάδα

Φυσικά σε μια οικονομία αλληλεπίδρασης δεν είναι μόνο οι Τούρκοι που δέχονται τα ελληνικά κεφάλαια, αλλά και η πατρίδα μας, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ουκ ολίγες τουρκικές επενδύσεις. Στην Ελλάδα, λοιπόν, έχουν ενεργοποιηθεί εσχάτως μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι της γείτονος, μεταξύ των οποίων οι Koc και Dogus. Ο δεύτερος διοικείται από τον Φερίτ Σαχένκ, πλουσιότερο Τούρκο και Νο 722 στη λίστα του περιοδικού «Forbes», με περιουσία 2,4 δισ. δολάρια, με σπουδές στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στη Βοστόνη και ο πρώτος από την οικογένεια Κοτς, της οποίας CEO είναι ο Λεβέντ Τσακίρογλου. Ο όμιλος Dogus έχει μάλιστα αγοράσει ακίνητα στο Κολωνάκι και άλλες περιοχές της Αττικής, δείχνοντας εμπιστοσύνη στη χώρα μας. Είναι, επίσης, γνωστό ότι μαζί με τον τουρκικό όμιλο Koc η Folli Follie έχει αναλάβει τη διαχείριση της μαρίνας Μυτιλήνης για 40 έτη. Η Setur, που κατέχει ηγετική θέση στον συγκεκριμένο τομέα στα τουρκικά παράλια, είχε ενδιαφερθεί και για άλλες μαρίνες στο πλαίσιο του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων.

Συμφωνία έχει συνάψει και η D-Marine Investments Holding B.V. του ομίλου Dogus, μέσω της οποίας υπάρχει κινητικότητα για μαρίνες της χώρας αλλά και ξενοδοχειακές μονάδες. Συμφώνησε στην υλοποίηση στρατηγικής συμμαχίας μέσω της δημιουργίας κοινής εταιρείας όπου η οποία αρχικά επενδύει σε τουριστικές μαρίνες. Σήμερα η D-Marine έχει αναλάβει, επίσης, τη διαχείριση διαφόρων μαρινών στη χώρα, ενώ συμμετείχε και στο σχήμα που πήρε τον «Αστέρα» Βουλιαγμένης και το «Hilton». Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εύποροι Τούρκοι επενδύουν σε Ρόδο, Μύκονο και Ανατολική Αττική εξασφαλίζοντας τη Χρυσή Βίζα που η Ελλάδα χορηγεί. Στα παραπάνω να προσθέσουμε και τις τηλεοπτικές επενδύσεις της Acun Medya, καθώς και τις προηγούμενες τοποθετήσεις στον κλάδο ένδυσης των Koton και Ipekyol, που όμως δεν είχαν μεγάλη τύχη, αλλά και εκείνες της αλυσίδας επίπλων Istikbal.

Εντονη κινητικότητα επίσης έχει αναπτύξει στη χώρα μας η Turkish Airlines, μία από τις κορυφαίες αεροπορικές εταιρείες με συνδέσεις μέσω Κωνσταντινούπολης σε όλο τον κόσμο (και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ), το γκρουπ Kartonsan που εξαγόρασε και έσωσε από λουκέτο την ελληνική χαρτοβιομηχανία ΜΕΛ κ.ά. Τέλος, ρόλο στα τραπεζικά πράγματα αναζητά εδώ και περίπου τρία χρόνια η Ziraat Bank, ένας χρηματοπιστωτικός οργανισμός που επιδίωξε -ατυχώς- στην αρχή να προσεγγίσει ελληνικό κοινό όμως ήδη έχει αλλάξει στρατηγική και επικεντρώνεται σε Θράκη, Αθήνα και Ρόδο.

Σε κλοιό ο τουρισμός

Εκτός των παραπάνω, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να λησμονήσουμε την τόνωση των επισκέ­ψεων Τούρκων τουριστών στην πατρίδα μας - και συγκεκριμένα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και στη Βόρεια Ελλάδα. Ωστόσο, λόγω των προβλημάτων στην πατρίδα τους υπάρχει μείωση της τάσης να επισκεφθούν την Ελλάδα, όχι τόσο γιατί την αισθάνονται εχθρική ή φίλα προσκείμενη στις ΗΠΑ, όσο γιατί η πορεία του νομίσματός τους έκανε φέτος τις διακοπές στα τουρκικά θέρετρα φθηνότερη.

Την προηγούμενη σεζόν πάντως σημειώθηκε ρεκόρ στις αφίξεις Τούρκων επισκεπτών, με τον αριθμό τους να ξεπερνά το 1,5 εκατομμύριο, φέτος όμως ο αριθμός αυτός αναμένεται να πέσει κάτω από το 1 εκατομμύριο. Μάλιστα οι Τούρκοι θεωρούνται από τους καλύτερους τουρίστες, με δαπάνη στα 90,8 ευρώ ανά διανυκτέρευση, ξεπερνώντας Αμερικάνους (90 ευρώ) και Αυστραλούς (86 ευρώ).

protothema.gr

Να βρεθούν οι διακινητές των μεταναστών λέει η Ιταλία και δεν δέχεται μετανάστες.

Σε λεπτό σχοινί κινούνται την τελευταία εβδομάδα οι σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Ιταλία, με την υπόθεση του πλοίου Diciotti να πυροδοτεί νέο κύκλο αντιπαράθεσης και να προκαλεί και εσωτερικές… αναταράξεις λόγω της απόφασης της εισαγγελίας του Ακράγαντα να ξεκινήσει έρευνα για τους χειρισμούς του υπουργού Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι.

Η 12ήμερη «Οδύσσεια» των 177 προσφύγων και μεταναστών έλαβε τέλος τα ξημερώματα της Κυριακής, όταν αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Κατάνης. Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, οι περισσότεροι από τους μετανάστες θα φιλοξενηθούν σε κέντρα της καθολικής εκκλησίας στην Ιταλία ενώ οι υπόλοιποι θα ταξιδέψουν σεΑλβανία και Ιρλανδία.

Είναι η πρώτη φορά που χώρα που δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή  Ένωση

δέχεται να φιλοξενήσει μετανάστες και πρόσφυγες, με αποτέλεσμα η Ρώμη να ευχαριστήσει επίσημα τα Τίρανα για την απόφασή τους.

Ο Ματέο Σαλβίνι / Πηγή: REUTERS/Stefano Rellandini 

Την Παρασκευή, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζουζέπε Κόντε κατηγόρησε την Ευρωπαϊκή Ένωση για «υποκρισία», λόγω της αδυναμίας επίλυσης του θέματος που παρουσιάστηκε με το πλοίο Diciotti.

Σε ανάρτησή του στο Facebook, ο Κόντε σημείωσε ότι η Ευρώπη «δεν κατάφερε να επιδείξει αλληλεγγύη ή υπευθυνότητα» και στηλίτευσε το χάσμα μεταξύ λόγων και πράξεων, το οποίο, όπως είπε, «κάποιες φορές μεταλλάσσεται σε υποκρισία».

H στάση της ιταλικής κυβέρνησης, και ιδιαίτερα του υπουργού Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι, οδήγησε εισαγγελείς της Σικελίας να διατάξουν έρευνα σε βάρος του για ναεξεταστούν κατηγορίες όπως η παράνομη σύλληψη, η στέρηση ελευθερίας και η κατάχρηση.

Πληροφορίες διεθνών ΜΜΕ αναφέρουν ότι δικαστικοί έχουν ήδη συναντηθεί με συνεργάτες του Σαλβίνι στο υπουργείο Εσωτερικών.

«Κάλυψη» από Λουίτζι Ντι Μάιο

Σε βιντεοσκοπημένο του μήνυμα, ο αρχηγός των «Πέντε Αστέρων» και υπουργός Εργασίας της Ιταλίας Λουίτζι Ντι Μάιο προσέφερε κάλυψη στον Σαλβίνι.

«Τις ημέρες αυτές δράσαμε ως ομάδα. Πρέπει να ευχαριστήσω τον πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε και τον υπουργό εξωτερικών, Μοάβερο Μιλανέζι, διότι εργασθήκαμε όλοι μαζί, ως ομάδα. Και είναι κάτι πολύ χρήσιμο για τις επόμενεςκαταστάσειςεκτάκτουανάγκης» είπε ο Ντι Μάιο, αναφερόμενος στην υπόθεση του πλοίου.

Ο Ντι Μάιο / REUTERS/Tony Gentile/File Photo

Μιλώντας για τη δικαστική έρευνα, ο Ντι Μάιο είπε πως ο Σαλβίνι θα πρέπει να συνεχίσει «να κάνει τη δουλειά του» διότι, όπως τόνισε, «δεν παραβίασε τον ηθικό κώδικα των Πέντε Αστέρων».

Κατά τη διάρκεια του ίδιου μηνύματος, ο επικεφαλής των «πεντάστερων» υπογράμμισε επίσης πως η κυβέρνηση αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη των επιλογών αλλά καθιστά σαφές ότι υπάρχει πλήρης σεβασμός στη δράση των δικαστικών.

«Δεν φοβάμαι» δηλώνει ο ίδιος ο Σαλβίνι, προσθέτοντας ότι οι εισαγγελείς θα έπρεπε να ασχοληθούν με τους διακινητές μεταναστών.

«Αν θέλουν τους περιμένω να έρθουν να με πάρουν» δήλωσε ο ίδιος, κατά τη διάρκεια κομματικής του ομιλίας χτες.

Υπόθεση Φλώρου: Μαζί τα φάγατε.

Ας θεωρηθεί παραμυθάκι το παρόν, όμως είναι εκτός λογικής πώς μπορεί ένας άνθρωπος που έφαγε 210 εκατομμύρια να είναι ανάπηρος με ψυχολογικά προβλήματα κατά 67%.

Οι άνθρωποι του κέντρου πιστοποίησης αναπηρίας, το οποίο σημειωτέον είναι κρατικός φορέας, κατάφεραν να εντοπίσουν επακριβώς το ποσοστό αναπηρίας του Αρ. Φλώρου και μάλιστα έτυχε αυτό το ποσοστό να είναι ακριβώς αυτό που απαιτεί ο νόμος για να τον στείλει σπίτι του.

Ίσως θα πρέπει οι περιοριστικοί όροι που επιβλήθηκαν στον Αρ. Φλώρο να «επεκταθούν» και για τους προστάτες του.

Θυμίζουμε ότι ο τύπος αυτός είχε καταδικασθεί 1 χρόνια κάθειρξη για το σκάνδαλο υπεξαίρεσης 256 εκατ. ευρώ της Energa - Hellas Power αλλά και σε 13 χρόνια κάθειρξη με αναστολή για ηθική αυτουργία στην απόπειρα δολοφονίας του δικηγόρου και αντιδίκου του Γ. Αντωνόπουλου.

Οι προσπάθειες που έκαναν οι δικηγόροι του μέχρι σήμερα για την αποφυλάκισή του, είχαν επικεντρωθεί στο ότι ως κρατούμενος δεν μπορούσε να αποδείξει την αθωότητά του επειδή δεν μπορούσε να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα στοιχεία από την φυλακή.

Ξαφνικά εμφανίστηκαν τα ψυχολογικά προβλήματα και βρέθηκαν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα τα βεβαίωναν και το θαύμα έγινε. 

Από 21 χρόνια κάθειρξη πήγε σπίτι του σε 3!!!

Δικαιολογημένα λοιπόν ο Πάγκαλος θα έλεγε. ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΤΕ.

Συναγερμός στην Ευρώπη για την τουρκική κατάρρευση

Του Κώστα Ράπτη

Φαινομενικά, μεταξύ όλων των εμπλεκομένων, επικρατεί ψυχραιμία. Ίσως και γιατί και η ίδια η Τουρκία πέρασε μια μικρή περίοδο ραστώνης, λόγω της τετραήμερης αργίας για τη μουσουλμανική Εορτή της Θυσίας, η οποία και περιόρισε την κίνηση των αγορών.

Στην πραγματικότητα, είναι πολλές οι πρωτεύουσες όπου περισσεύει η ανησυχία και εκπονούνται σενάρια έκτακτης ανάγκης. Ο λόγος απλός: τα θεμελιώδη της τουρκικής οικονομίας εγγυώνται ότι η κρίση που εκδηλώθηκε με τη ραγδαία κατάρρευση της λίρας θα συνεχιστεί - και μάλιστα με υψηλή πιθανότητα μετάδοσης. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η κρίση της Τουρκίας έρχεται στο φόντο μιας συνολικής αναταραχής στις αναδυόμενες οικονομίες, λόγω της περιστολής της αμερικανικής νομισματικής πολιτικής.

Ωστόσο, ο άμεσα ενδιαφερόμενος Ταγίπ Ερντογάν δείχνει περισσότερο απορροφημένος με τη διαφύλαξη του προσωπικού του γοήτρου παρά με την ανάληψη άμεσων πρωτοβουλιών για το σταμάτημα της "αιμορραγίας" του εθνικού νομίσματος και της εκτίναξης του πληθωρισμού - ενώ και η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ δεν δείχνει διατεθειμένη να ελαφρύνει την πολιτική πίεση που ασκεί, με αφορμή την κράτηση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, στην Άγκυρα, δίνοντας έτσι και το σύνθημα να συνεχιστεί η επίθεση των αγορών.

Ο Τούρκος πρόεδρος και οι συν αυτώ αναλύονται σε μύδρους κατά της αμερικανικής αλαζονείας, τονίζοντας με νόημα ότι η χώρα έχει "εναλλακτικές" (οικονομικές αλλά και γεωπολιτικές) επιλογές. Όμως, είναι τρίτα μέρη αυτά που πασχίζουν να μετατρέψουν εν μέρει αυτές τις επιλογές από κούφια ρητορεία σε πραγματικότητα - με διακριτικές, προς το παρόν, διαβουλεύσεις για το περίγραμμα μιας λύσης στο τουρκικό θρίλερ.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αντιλαμβάνονται το ρίσκο - που άλλωστε δεν αφορά μόνο την ευστάθεια ενός μεγάλου εμπορικού και επενδυτικού εταίρου, αλλά και τη γεωπολιτική πρόκληση που συνιστά για τις ίδιες η ρευστοποίηση των διατλαντικών σταθερών επί Τραμπ. Είναι, άλλωστε, σε πλήρη εξέλιξη, παρά την "εκεχειρία" που διαπραγματεύτηκε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο "πόλεμος των δασμών" - και ακόμα περισσότερο η ταπεινωτική φυγή ευρωπαϊκών επιχειρήσεων από το Ιράν, που βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο αμερικανικών κυρώσεων. Η κρίση της Τουρκίας συνδέεται άρρηκτα με αυτές τις εξελίξεις - και θέτει το ερώτημα αν η Ε.Ε. είναι σε θέση, με τις κατάλληλες συμμαχίες, να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της.

Νέες βολές

Η κρίση στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ θα μπορούσε να επιλυθεί "διαμιάς" αν η Άγκυρα διόρθωνε το "μέγα λάθος" της να μην απελευθερώνει τον κρατούμενο στη Σμύρνη Αμερικανό ευαγγελικό πάστορα Άντριου Μπράνσον και έπραττε το σωστό, "όπως αντιστοιχεί σε σύμμαχο του ΝΑΤΟ", επιμένει την ίδια ώρα μα τονίζει σε συνέντευξή του στο Reuters ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, προσθέτοντας ότι δεν είναι της παρούσης η συζήτηση για το μέλλον της Τουρκίας εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας και χαρακτηρίζοντας "άκρως ανεπαρκή", με βάση τις ανάγκες της τουρκικής οικονομίας, την ένεση των 15 δισ. δολαρίων που υποσχέθηκε κατά την πρόσφατη αιφνιδιαστική συνάντηση του με τον Ταγίπ Ερντογάν ο εμίρης του Κατάρ.

Από την πλευρά του, σε συνέντευξή του στο Reuters ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, διαμήνυσε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει "καμία παραχώρηση" προς την Τουρκία, η οποία δεν αποδείχθηκε "καλός φίλος".

Όπως μάλιστα αποκάλυψε, ο ίδιος είχε συμφωνήσει με τον Ερντογάν (προφανώς κατά τη συνάντησή τους στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ) να μεσολαβήσει για την απελευθέρωση από το Ισραήλ μιας υπηκόου της Τουρκίας η οποία είχε συλληφθεί για τη μεταφορά χρηματικού ποσού προς την οργάνωση Χαμάς. Ενώ όμως το αμερικανικό σκέλος του "ντιλ" υλοποιήθηκε, το αντάλλαγμα, που θα ήταν η απελευθέρωση του Μπράνσον, δεν ήρθε ποτέ.

Η τύχη της Halkbank

Πληροφορίες του Bloomberg αναφέρουν ότι, κατά την πρόσφατη επίσκεψη τουρκικού κυβερνητικού κλιμακίου στην Ουάσινγκτον, οι απεσταλμένοι του Ερντογάν δοκίμασαννα ανεβάσουν το τίμημα της απελευθέρωσης του Μπράνσον, διαπραγματευόμενοι μια καλύτερη τύχη για την κρατική τράπεζα Halkbank, που απειλείται με βαρύτατοαμερικανικό πρόστιμο για παραβίαση παλαιότερων κυρώσεων κατά του Ιράν, καθώς και του υποδιοικητή της, ο οποίος εκτίει στις ΗΠΑ ποινή φυλάκισης 32 μηνών.

Μόνο η άνευ όρων απελευθέρωση του Μπράνσον, η οποία πολιτικά θα αποτελούσε προσωπική ταπείνωση για τον Ερντογάν, θα μπορούσε πλέον, διαμηνύει η Ουάσινγκτον, να επιτρέψει τον διάλογο επί οποιουδήποτε άλλου θέματος. Χωρίς μεγάλο κόπο από αμερικανικής πλευράς, ο Τούρκος πρόεδρος έχει βρεθείαυτοπαγιδευμενος στην "αγέρωχη" στάση του.

"Θεραπεία ευθυγράμμισης"

Η οχύρωση των ΗΠΑ πίσω από το φαινομενικώς έλασσον (αλλά κρίσιμο για την ευαγγελική ψήφο στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου) ζήτημα του πάστορα Μπράνσον, το οποίο άλλωστε προέκυψε προ διετίας, δεν μπορεί να συσκοτίσει την εμβέλεια των αμερικανικών επιδιώξεων: η Τουρκία του Ερντογάν διεκδίκησε έναν ρόλο"γεωπολιτικού μπαλαντέρ", ο οποίος δεν αρμόζει σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και καθιστά αναγκαία, κατά την αμερικανική οπτική, μια οδυνηρή "θεραπεία ευθυγράμμισης", με την αξιοποίηση του κυριότερου εναπομείναντος όπλου στη φαρέτρα της Ουάσινγκτον, ήτοι του "υπέρογκου προνομίου" του δολαρίου.

Εξού και, σύμφωνα με πληροφορίες, οι απαιτήσεις που ανεπισήμως θέτουν οι Αμερικανοί στους Τούρκους συνομιλητές τους αφορούν μιαν ατζέντα πολύ ευρύτερη της υπόθεσης Μπράνσον: ακύρωση της παραγγελίας των ρωσικών συστοιχιών S-400, χαλάρωση της πολιτικής και ενεργειακής συνεργασίας με τη Μόσχα, πιστή τήρηση τωννέων κυρώσεων εναντίον του Ιράν, συμφιλίωση με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, εγκατάλειψη κάθε ιδέας για παρενόχληση των γεωτρήσεων στην ΑΟΖ Κύπρου, άνοιγμα του τουρκικού μεταλλευτικού κλάδου σε αμερικανικά συμφέροντα.

Η στρατιωτική διάσταση

Το ρίσκο της μετατροπής της Μαύρης Θάλασσας σε ρωσοτουρκικό condominium, με αντίστοιχη προβολή ισχύος και προς την Ανατολική Μεσόγειο, εξηγεί την αμερικανική επίδειξη πυγμής, την ίδια ώρα που σε προπαγανδιστικό επίπεδο φυσιογνωμίες όπως ο διεθνώς γνωστός Γάλλος συγγραφέας Μπερνάρ Ανρί Λεβί εξαπολύουν καμπάνια για την αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ επί τη βάσει της "ασυμβατότητας αξιών".

Αντίστοιχα, πληροφορίες φέρουν την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας να προσανατολίζεται, εν όψει της προσεχούς συνεδρίασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, σε κινήσεις περιορισμού της στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ – αν και παραδόξως αμφότερες οι πλευρές δηλώνουν ότι συνεχίζεται απρόσκοπτα ο διάλογός τους για το μέλλον της βόρειας Συρίας, όπου πάντως οι αποστολές αμερικανικού οπλισμού προς τους Κούρδους μαχητές έχουν υπόπτως κλιμακωθεί.

Ζητούμενο ένα "ντόμινο";

Δεν λείπουν, πάντως, και οι εκτιμήσεις ότι το παιχνίδι της κυβέρνησης Τραμπ είναιακόμα μεγαλύτερο και διαπλέκεται με το σκηνικό του εξελισσόμενου διεθνούς οικονομικού πολέμου, αξιοποιώντας τη θέση της Τουρκίας στην "πρώτη γραμμή" των ευάλωτων αναδυόμενων οικονομιών, ώστε να πυροδοτηθεί αλυσιδωτή κρίση στις αγορές, η οποία θα πλήξει τους ανταγωνιστές των ΗΠΑ. Ήδη η τουρκική αναταραχή μεταφράζεται σε έντονη πίεση προς το βραζιλιάνικο νόμισμα και προφανώς έπεται συνέχεια.

Η Νάλες έβγαλε τον "λαγό" - Όμως το ΔΝΤ δεν παρακάμπτεται

Είναι σε αυτό το τοπίο που ο Ερντογάν ανακαλύπτει νέους ή ξεχασμένους φίλους, καθώς από την πλευρά της Ε.Ε. γίνεται σαφής (λ.χ., με δηλώσεις της Άνγκελα Μέρκελ και του Εμανουέλ Μακρόν και τηλεφωνικές επικοινωνίες τους με τον Ερντογάν) η πρόθεσηνα αποτραπεί μια τουρκική κατάρρευση, η οποία θα έπληττε και την ευρωπαϊκή οικονομία, αν μη τι άλλο λόγω της υψηλής έκθεσης ισπανικών, γαλλικών και ιταλικών τραπεζών στο τουρκικό χρέος, αλλά και των φόβων για το μέλλον της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό.

Προβληματισμοί του Βερολίνου

Μάλιστα, στη Γερμανία το συγκυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (το οποίο, άλλωστε, κατεξοχήν συγκεντρώνει την προτίμηση των Τουρκο-γερμανών ψηφοφόρων) άνοιξε διά της προέδρου του, Αντρέα Νάλες, και άλλων στελεχών τη συζήτηση για απευθείας στήριξη της τουρκικής οικονομίας. Η ιδέα αυτή χλευάστηκε από το κόμμα των Φιλελευθέρων και απορρίφθηκε από τον (ατλαντιστή) Γερμανό επίτροπο της Κομισιόν Γκίντερ Έτινγκερ. Η επίσημη γερμανική κυβερνητική γραμμή στέκεται στην ανυπαρξία ευρωπαϊκών εργαλείων για τη στήριξη κρατών - μη μελών της Ε.Ε. και υποδεικνύει την οδό της προσφυγής στο ΔΝΤ – έχοντας κατά νου και την πολιτική conditionality που θα πρέπει να συνοδεύει την όποια βοήθεια προς την "ατίθαση" Τουρκία. Πρόκειται, βέβαια, για μια σύσταση αδιανόητη για τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος εμπεδώθηκε στην εξουσία ακριβώς ως ο ηγέτης που έβγαλε τη χώρα του από το ΔΝΤ, αλλά και μυωπική από την άποψη των ευρωπαϊκών συμφερόντων, στον βαθμό που δίνει, εν μέσω πρωτοφανών διατλαντικών τριβών, την πρωτοβουλία των κινήσεων στον Βορειοαμερικανό κύριο μέτοχο του Ταμείου.

Φρενήρης κινητικότητα

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να υποτιμηθεί η κινητικότητα που εικονογραφούν οι συνομιλίες Πούτιν-Μέρκελ το περασμένο Σάββατο, οι προγραμματισμένες επαφές της καγκελαρίου με τον Γάλλο πρόεδρο, οι συναντήσεις εργασίας που θα έχει ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, με τον Γερμανό και τον Γάλλο ομόλογό του, η επικείμενη υποδοχή του Ερντογάν στο Βερολίνο για επίσημη επίσκεψη, καθώς και η τετραμερής σύνοδος κορυφής Γαλλίας, Γερμανίας, Ρωσίας και Τουρκίας που προτάθηκε από τον ισχυρό άνδρα της Άγκυρας και πιθανότατα θα πραγματοποιηθείεντός του Σεπτεμβρίου, υπό το πρόσχημα της αντιμετώπισης της συριακής κρίσης.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία η σημασία της οποίας δεν εξαντλείται στο πολιτικό πεδίο, αλλά πιθανότατα αποβλέπει στη στήριξη της τουρκικής οικονομίας μέσω της εμπλοκής της στο έργο της ανοικοδόμησης της Συρίας, οι ανάγκες τις οποίες υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 400 δισ. ευρώ. Η κατανομή πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών ρόλων στη Συρία (με χαρακτηριστική αποσιώπηση της πιθανής συμβολής της Κίνας), στην οποία θα μπορούσε να οδηγηθεί η τετραμερής, αποτελεί ένα από τα μεγάλα διεθνή στοιχήματα των ημερών και ενδεχομένως την κυριότερη σανίδα σωτηρίας για τον Ταγίπ Ερντογάν.

Μια δύσκολη αντιστροφή ρόλων

Μοιάζει, έτσι, να επαναλαμβάνεται από την αντίστροφη η περσινή επιδείνωση των σχέσεων Τουρκίας-Ε.Ε., με αντίβαρο τη θέρμη που τότε εκδήλωνε η Άγκυρα προς τον νεοεκλεγέντα Τραμπ. Άλλωστε, μόλις τον περασμένο Ιούνιο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διαπίστωνε χωρίς περιστροφές ότι η Τουρκία "απομακρύνεται από την Ε.Ε.", ενώ η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη αντιδρούσε αρνητικά στις προσπάθειες του Ερντογάν να παρέμβει, με όπλο τις τουρκικές μεταναστευτικές κοινότητες, σε εκλογικές διαδικασίες των "28".

Υπό αυτή την έννοια, η ανησυχία του Βερολίνου και του Παρισιού για τη στρατηγική του Τραμπ δεν επαρκεί για να επιφέρει θεαματική βελτίωση στις ευρωτουρκικές σχέσεις, πόσω μάλλον που σε απτά ζητήματα που ενδιαφέρουν τον Ερντογάν, όπως η επικαιροποίηση της Τελωνειακής Ένωσης και η κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες, απαιτείται ομοφωνία των "28". Μόνο μια θεαματική βελτίωση των επιδόσεων της Άγκυρας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα μετέστρεφε ίσως το ευρωπαϊκό ακροατήριο – όμως (παρά την ευελιξία που του επέτρεψε, λ.χ., τη στροφή 180 μοιρών στις σχέσεις με τη Ρωσία) ο Τούρκος πρόεδρος δείχνει επ' αυτού να κινείταιαταλάντευτα προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

capital.gr