η κλεψύδρα ή το γράμμα που σου χρωστώ - του φωτη μισοπουλου

μικρό μονόπρακτο για ένα οικογενειακό μυθιστόρημα

                                 σαν το νερό ζωηρό μέσα στ' αυλάκι 

                                σαν το νερό που λάμπει στο χορτάρι 

                                μονάχο και μιλεί στις μαύρες ρίζες...

                                ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, Η ΣΤΕΡΝΑ 

  [ΣΚΗΝΙΚΟ για μια ΕΙΚΟΝΑ] : ......οι δοκιμασμένες ζωές ή τα λιβάδια χωρίς έγνοια στοχασμοί δικές μας αλήθειες αινιγματικές σαν από άγριες νυχτερίδες που θρηνούν μαζί και απειθάρχητα Η ορχήστρα Ακόμα και με την αλυσιδωτή αντίθετη κόψη της καταλαβαίνω μια εποχή που όλα εξαπατούν Στο δρόμο αναδεύοντας τον άγριο καρπό που ονειρεύτηκα η Αγία Σινδόνη το Γεράκι - της φλόγας η Ανταμοιβή - προσπαθώ τη ματαιότητα και το τίποτα μαθαίνεις να φυλακίζεις τα ξέφωτα Πάνω στο Τραπέζι του Μυστικού Δείπνου ελλοχεύει ο Απέπ Κουλουριασμένος][Ησυχία. Φως όπως οι εξαντλημένες υπομονές // 

[ΟΙ ΣΥΝΔΑΙΤΥΜΟΝΕΣ : Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ, Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ, ΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ, Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ ή Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ, Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ, Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ, Ο ΓΥΜΝΟΣ ΘΕΑΤΗΣ, Η ΣΥΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ, O ΚΟΥΛΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΈΠ [βουβό στοιχείο], Η ΓΥΜΝΗ ΤΑΞΙΘΕΤΡΙΑ, ΔΥΟ ΑΚΟΜΗ ΘΕΑΤΕΣ ΜΕ ΜΑΣΚΕΣ] 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ : .......ένα πρωί συνάντησα τον Ιούδα -τον Ισκαριώτη - έσερνε την καμήλα του έμπορου τα κομμάτια με τις αποσκευές απ' τις επίμονες παραβολές του Κυρίου Το Ποτάμι Χρόνο που εξαργύρωσε την απόλαυση της Σαλώμης στην Κοίλη Φωτιά μέσα στην ηχώ - μαθαίνεις πώς ξοδεύονται τα σπλάχνα ακούς να λάμνουν τα κουπιά με ιαχές όσοι στέναξαν αθόρυβα ανεβαίνοντας τη σταγόνα που έπεφτε στα Μυστήρια της Στέρνας Θα πεθάνουμε ξαφνικά σ' ένα οικογενειακό μυθιστόρημα ψάχνοντας το συμπέρασμα - εκείνη την εικόνα της συνουσίας με την Ιοκάστη σε κάποιον άλλο καιρό μ' αλλιώτικη μορφή [γελάει] η εξορία των ποιητών θα έχει την γοητεία των χρόνων από τη γέννησή τους [μεγάλη παύση]

 Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ [1] : .......μαυρίζει τώρα το καλοκαίρι από απόπειρες σκληρής γονυκλισίας ένα αράγιστο είδωλο εξαγνισμένο Less Than One [2] 

νοιώθω σαν κάτι - όπως οι τρεις μουσικοί στο τέλος της καριέρας τους ενώ διακυβεύεται η τελευτή του βίου των σ' όλες τις γωνιές της γης στα κοιμητήρια των τυφλών δίχως νύχτα-θα σεβαστώ ο,τι υπαινίσσεται έρωτες μες σε παλιούς μεσαιωνικούς ονειροκρίτες λίγο γερμένους πεσμένους στα πόδια την ώρα που μια φωνή θ' ανοίγει την πόρτα - δεν θα είναι κανείς εδώ ν' αγγίζει το πραγματικό αυτής της ποίησης θα πούνε - ένα βράδυ με ιλιγγιώδη ταχύτητα θα ρωτήσω προς τα πού χάνονται οι ρυτίδες της άμμου όταν περνάει η πανσέληνος ή εκείνο το αντίο που έβλαψε την υπόθεση οριστικά [μεγάλη παύση]

ΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ :  .........με άλλα λόγια ο Dante έχει τόσο πολύ μελετηθεί που η Θεία Κωμωδία πρέπει ν' αφιερώσει ένα τόπο για την αυθεντία της - μια ελισαβετιανή νύχτα που θα θυμάσαι τη σύγχυση The sea and the mirror 

στην επιστράτευση της πιο αμφίβολης νίκης τα νοερά λιμάνια που πλησιάζουν είναι ακίνητοι χερσότοποι και συ μετράς μόνο εκείνο -ποιο ; - η Δούκισσα του Μάλφι δίπλα μου έχει σπασμούς [4] με τρομάζει το φεγγάρι που μ' αρνιέται ή ο Φερνάντο Τα πράγματα αποκτούν ομιλία και γλώσσα πολύ πριν την εγκοσμιότητα του πιο αρχέγονου μύθου όσο ασήμαντος κι αν είναι

[μεγάλη παύση]

Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ : 

.......κυρίες και κύριοι οι φαντασιώσεις σας είναι διπλά επιθετικές - δεν υπάρχουν πρόσωπα ή αντικείμενα αλλά και να υπήρχαν μαζί με σάς - τους θεατές - όλοι οι συνδαιτυμόνες είναι μόλις 12 συμπεριλαμβανομένου του Κουλουριασμένου Άπεπ [παύση] Θα βρίσκομαι στα παρασκήνια είμαι ο σκηνοθέτης το έρεβος εμποδίζει να δω πώς παίζεται μια ολοκλήρωση δηλαδή ένας θάνατος αισθάνομαι όμως πεισμένος πως θα θαυμάσω τις τροχιές σας τα φυλακισμένα Επιφάνεια που γεύονται την απελευθέρωση - ας ανοίξουμε την τηλεόραση για το θέατρο του Σαββάτου - λοιπόν θ' ακούσουμε τα πάντα σ' επανάληψη τις κραυγές μας την Προϊστορία του Παραλόγου και του Ιερού μ' ενδιαφέρει η κριτική σας είναι ποίηση σε πρόζα [5], άρα ελπίζω στην Εξέγερση [ακούγονται γέλια] [γελάει και ο ίδιος] [μεγάλη παύση] Εις τον αιώνα των αιώνων Αλληλούια [γέλια εκ νέου]

Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ 

: .........η τελευταία μέρα άντε η προτελευταία που παίζω το ρόλο του νέγρου στο άθλιο αυτό θέατρο τσέπης ακολούθησα όλες τις παραστάσεις του θιάσου μέχρι και στην απόμακρη επαρχία - πάμε -μουζικάντες - τραγουδά όποιος θέλει δίπλα μου πρίμο σεκόντο :

Σκότισαν τη ζωή μου οι δεισιδαίμονες - όπου δεν είμαι, ταξιδεύει ο ποιητής,  

ζητώ συγνώμη - ερωτευμένος σοφιστής - δεν ήταν η κυρία μα οι δαίμονες [δείχνει αόριστα στο κενό] [6]

Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ : ......

[τραγουδά] : Τον λεν Κανένα. Τοπίο στεγνό. 

Σαββάτο, υετός στην Κιβωτό του Νώε -

Σπίτι καλύτερο στο Bentwood της Μονρόε [7][μικρή παύση][γελάει]

Ο ΓΥΜΝΟΣ ΘΕΑΤΗΣ :

....ένα βράδυ καθόμασταν τελείως ανυπόληπτοι αφήνοντας κάθε είδους πληγή ασύλληπτη '' την απάντηση θα την πάρετε όταν σκοτεινιάσει στα μισά της διαδρομής'' λέγανε αλλά κανείς δεν περνούσε το δρόμο απέναντι ήταν κι ο δισταγμός γιατί ερχόταν το περίπολο σκυθρωποί κι αδιάφοροι μια προανακριτική διαδικασία ανάμεσα σε υπνοβάτες οπότε μια νύχτα μου λέει ''άρχισε η ανάκριση κάτι πρέπει να κρύψουμε'' και την άλλη μέρα οι ερωτήσεις πέφταν βροχή όπως χάνουμε τον δρόμο ή εγκαταλείπουμε τα μήλα των Εσπερίδων λευκές νύχτες που ακούγονται σα νότες ελεγειακές θα ζούμε για ν' ακουμπάμε την ύπαρξη σε μια δοκιμασμένη αυταπάτη της λεωφόρου Νιέφσκι ή στη Φοντάνκα εκεί που ξεχάσαμε πολλές φορές τον πιο αυθεντικό λόγο μας,- σύντροφοι

Η ΣΥΣΚΕΥΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ : 

[..........κάποιος κάνει ζάπινγκ ενοχλώντας γενικά κάθε τόσο με τον ήχο ή τις αναλαμπές από την εναλλαγή των εικόνων- με προγραμματισμένες παρεμβολές σε όλη τη διάρκεια της παράστασης] 

Ο ΑΠΈΠ : [....κάνει έντονη την παρουσία του καταβάλλοντας προσπάθειες να κινηθεί] 

Η ΓΥΜΝΗ ΤΑΞΙΘΕΤΡΙΑ : .........''η βάρκα των εκατομμυρίων ετών'' Selected Poems για όσους η ποίηση είναι δυσδιάκριτη παντού Ένα βράδυ η Σόνια θα πάρει τη θέση μου ο Ρασκόλνικοφ θα είναι μεταξύ μας θρίαμβοι σε μια πίστη που θα ισχύει προσωρινά ''Φιόντορ Μιχαήλοβιτς'' θα του πω αυτή είναι και η θλίψη που η μεταφρασμένη ποίηση έχει το θεό της αλλά τα βράδια θα με χαϊδεύουν όλοι στα παλιά ουρητήρια για ν' αποδείξω το ανέφικτο της βλασφημίας [γελάει] 

ΔΥΟ ΑΚΟΜΗ ΘΕΑΤΕΣ ΜΕ ΜΑΣΚΕΣ : [είναι μεθυσμένοι επαναλαμβάνουν τα ίδια λόγια Τρεκλίζουν]

Let 's Make Love σαν τη βροχή σε δίνη 

ανούσια μια ηδονή που δεν δίνει 

Η λάμπα φωτίζει το μέλλον γυμνό[8]

ΕΝΑΣ ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΜΑΣΚΑ : .......Η λάμπα φωτίζει το μέλλον γυμνό 

 [Σκοτάδι. Φως] ΑΥΛΑΙΑ

  

ΑΝΑΦΟΡΕΣ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[Ο ΜΥΘΟΣ] : Ο Ρα, ο θεός με το κεφάλι γερακιού, είναι μια από τις σημαντικότερες θεότητες στο αιγυπτιακό πάνθεον. Ο θρύλος λέει ότι ο Ρα πλοηγούσε μια βάρκα κατά μήκος του ουρανού κάθε μέρα. Η βάρκα ονομαζόταν Μαντζέτ, που σημαίνει «η βάρκα των εκατομμυρίων ετών».

Τη νύχτα, ο Ρα επέστρεφε στον κάτω κόσμο, δίνοντας φως στους νεκρούς. Όμως, ήταν ένα επικίνδυνο ταξίδι: ο Απέπ, ο κακός θεός-ερπετό, προσπαθούσε να εμποδίσει τον Ρα, τρώγοντάς τον. Οι ηλιακές εκλείψεις θεωρούνταν επιτυχημένες απόπειρες του Απέπ, όμως ο Ρα πάντα του ξέφευγε][πηγή : Διαδίκτυο]

[1] Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ [αυτοσχεδιασμοί του γράφοντα γι' αυτό το πρόσωπο από το μονόπρακτο του Ζαν Κοκτώ ''Το Βόδι στη σκεπή'', όπως και για ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ / βλ. Ζαν Κοκτώ, Θέατρο τσέπης, Άγρα - μονόπρακτα, μτφρ. Νίκος Ναχμίας, 1999]

[2] Joseph Brodsky, Less Than One [Λιγότερο Από Ένα], δοκίμια Penguin 1980 Σ.τ.Μ. στο Seamus Heaney, Η κυβέρνηση της γλώσσας, Πατάκης, μτφρ. Ερωτόκριτος Μωραΐτης, 2008

[3] W.H.Auden

[4] η δούκισσα του Μάλφι The Duchess of Malfi του ελισαβετιανού συγγραφέα John Webster [1580-1625], ο κεντρικός ήρωας και σύζυγός της Φερνάντο αντικρίζει το πτώμα της Δούκισσας που ο ίδιος έχει διατάξει να στραγγαλίσουν [βλ. Fernando Pessoa ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΣ Εξάντας, μτφρ. Χάρης Βλαβιανός, 2001- στο Επίμετρο]

[5] βλ. Ν. Βαγενάς, Το άγχος του ποιητή // στο Η λέξη τ.87 σεπτέμβρης '89 [ο Χάρολντ Μπλουμ και η θεωρία της επίδρασης] [η οιδιπόδεια σχέση του δημιουργού με κάθε πρόσωπο που επηρέασε τον τρόπο της έκφρασής του και προέρχεται ή συμπεριλαμβάνει την προγονολογία αυτών των προγόνων-καλλιτεχνών] 

[6] από ένα σονέτο του γράφοντος [2012] 

[7] ο.π. 

[8] ο.π.