Άρτεμις Σώρρας: Ένας ακόμα παπατζής η ένας σωτήρας.

Είναι αλήθεια ότι οι σωτήρες "περισσεύουν" τα χρόνια των μνημονίων. Μεταξύ αυτών και ο Άρτεμις Σώρρας. Αν έχει η όχι δίκιο για όσα προτείνει θα κριθεί από ...τις ανάγκες του καθενός. Γράφω αυτές τις γραμμές γιατί σήμερα μία ομάδα οπαδών του κόμματος του Σώρρα ενημέρωναν τον κόσμο λέγοντας ότι ...λεφτά υπάρχουν για να σωθεί η μαμά Ελλάδα.

Έλεγαν και ξανάλεγαν ότι 600δις είναι έτοιμα για να πληρωθεί το χρέος που δημιουργήσαμε!!!

Θα δεχθώ ότι λένε αλήθεια και ότι ...λεφτά υπάρχουν, όμως αυτή η "λύση" κρύβει μία αλήθεια που είναι ψέμα.

Όταν λες ότι μπορεί να αποπληρωθεί το χρέος δεν διαφέρεις σε τίποτε και δεν λες τίποτε διαφορετικό από όλους τους άλλους γιατί αναγνωρίζεις ότι υπάρχει χρέος που δημιουργήθηκε γιατί ...μαζί τα φάγαμε.

Είναι όμως αυτό αλήθεια; Είναι αλήθεια όλη αυτή η απάτη που στήθηκε με το PSI;

Αγαπητοί μας σωτήρες, πρώην και επόμενοι, όταν προτείνετε λύση για αποπληρωμή του χρέους το μόνο που κάνετε είναι να αναγνωρίζετε το χρέος και να στερείτε από τον λαό το δικαίωμα να αναζητήσει την αλήθεια.

Το χρέος είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο.

Οι ελληνικές αρχές, μαζί με κάποιες κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνωμότησαν το 2010 ενάντια στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, προκειμένου να προστατεύσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης απέκρυψαν την αλήθεια από τους πολίτες, παριστάνοντας ότι δήθεν η διάσωση αφορούσε την Ελλάδα και όχι τις τράπεζες και συνάμα εξυφαίνοντας μια αφήγηση που στόχευε να εμφανίσει τον ελληνικό πληθυσμό ως δήθεν άξιο των αδικοπραξιών των δανειστών.

Το ποσό που διατέθηκε μέσω των προγραμμάτων «διάσωσης» (μνημονίων) του 2010 και του 2012 ελέγχονταν από το εξωτερικό μέσα από περίπλοκες διευθετήσεις, οι οποίες απέκλειαν κάθε δημοσιονομική αυτονομία. Οι δανειστές υπαγόρευσαν αυστηρά τον τρόπο διάθεσης των δανειακών κεφαλαίων «διάσωσης», εκ των οποίων μόνο ένα ελάχιστο τμήμα, λιγότερο από το 10%, κατευθύνθηκε στην κάλυψη των τρεχουσών δημόσιων δαπανών. η διόγκωση του χρέους οφειλόταν στην πληρωμή εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων δανεισμού στους πιστωτές, στις υπερβολικά υψηλές και αδικαιολόγητες στρατιωτικές δαπάνες, στην απώλεια φορολογικών εσόδων εξαιτίας των αθέμιτων εκροών κεφαλαίου, στην ανακεφαλαιοποίηση ιδιωτικών τραπεζών από το κράτος και στις διεθνείς ανισορροπίες, οι οποίες δημιουργήθηκαν από την ελαττωματική σχεδίαση της ίδιας της Νομισματικής Ένωσης.

Η υιοθέτηση του ευρώ οδήγησε σε δραστική αύξηση του ιδιωτικού χρέους στην Ελλάδα, στο οποίο βρέθηκαν εκτεθειμένες όχι μόνον ελληνικές, αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες. Το γεγονός αυτό κλιμάκωσε μια τραπεζική κρίση το 2009, η οποία με τη σειρά της επιβάρυνε το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, υπερτονίζοντας τη σημασία των δημόσιων ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους, βοήθησε το 2009 να παρουσιασθεί η εξελισσόμενη τραπεζική κρίση σαν κρίση δημόσιου χρέους.

Μετά ανέλαβαν τα κοράκια και οι όροι που επέβαλαν μείωσαν το ΑΕΠ και αύξησαν το δημόσιο δανεισμό με αποτέλεσμα η αναλογία δημόσιο χρέος/ΑΕΠ να είναι τέτοια που το δημόσιο χρέος έγινε μη βιώσιμο.

Όσοι διεκδικούν την ψήφο κάθε πολίτη οφείλουν να απαντήσουν αν όσα προαναφέρθηκαν είναι αλήθεια η ψέματα γιατί μόνο τότε θα καταλάβουμε τι και ποιους υπηρετούν.

Αν τα λεφτά που υπόσχεται ο Σώρρας υπάρχουν η όχι δεν έχει καμία σημασία γιατί η αναγνώριση του χρέους δίνει άφεση αμαρτιών σε όλους όσους δημιούργησαν και δημιουργούν αυτό που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια και εγκλωβίζει το λαό στο πρόβλημα αποπληρωμής του χρέους κατά συνέπεια της αποδοχής του.

Ανδρέας Κεσίδης