Συναγερμός στην Ευρώπη για την τουρκική κατάρρευση

Του Κώστα Ράπτη

Φαινομενικά, μεταξύ όλων των εμπλεκομένων, επικρατεί ψυχραιμία. Ίσως και γιατί και η ίδια η Τουρκία πέρασε μια μικρή περίοδο ραστώνης, λόγω της τετραήμερης αργίας για τη μουσουλμανική Εορτή της Θυσίας, η οποία και περιόρισε την κίνηση των αγορών.

Στην πραγματικότητα, είναι πολλές οι πρωτεύουσες όπου περισσεύει η ανησυχία και εκπονούνται σενάρια έκτακτης ανάγκης. Ο λόγος απλός: τα θεμελιώδη της τουρκικής οικονομίας εγγυώνται ότι η κρίση που εκδηλώθηκε με τη ραγδαία κατάρρευση της λίρας θα συνεχιστεί - και μάλιστα με υψηλή πιθανότητα μετάδοσης. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι η κρίση της Τουρκίας έρχεται στο φόντο μιας συνολικής αναταραχής στις αναδυόμενες οικονομίες, λόγω της περιστολής της αμερικανικής νομισματικής πολιτικής.

Ωστόσο, ο άμεσα ενδιαφερόμενος Ταγίπ Ερντογάν δείχνει περισσότερο απορροφημένος με τη διαφύλαξη του προσωπικού του γοήτρου παρά με την ανάληψη άμεσων πρωτοβουλιών για το σταμάτημα της "αιμορραγίας" του εθνικού νομίσματος και της εκτίναξης του πληθωρισμού - ενώ και η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ δεν δείχνει διατεθειμένη να ελαφρύνει την πολιτική πίεση που ασκεί, με αφορμή την κράτηση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, στην Άγκυρα, δίνοντας έτσι και το σύνθημα να συνεχιστεί η επίθεση των αγορών.

Ο Τούρκος πρόεδρος και οι συν αυτώ αναλύονται σε μύδρους κατά της αμερικανικής αλαζονείας, τονίζοντας με νόημα ότι η χώρα έχει "εναλλακτικές" (οικονομικές αλλά και γεωπολιτικές) επιλογές. Όμως, είναι τρίτα μέρη αυτά που πασχίζουν να μετατρέψουν εν μέρει αυτές τις επιλογές από κούφια ρητορεία σε πραγματικότητα - με διακριτικές, προς το παρόν, διαβουλεύσεις για το περίγραμμα μιας λύσης στο τουρκικό θρίλερ.

Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αντιλαμβάνονται το ρίσκο - που άλλωστε δεν αφορά μόνο την ευστάθεια ενός μεγάλου εμπορικού και επενδυτικού εταίρου, αλλά και τη γεωπολιτική πρόκληση που συνιστά για τις ίδιες η ρευστοποίηση των διατλαντικών σταθερών επί Τραμπ. Είναι, άλλωστε, σε πλήρη εξέλιξη, παρά την "εκεχειρία" που διαπραγματεύτηκε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο "πόλεμος των δασμών" - και ακόμα περισσότερο η ταπεινωτική φυγή ευρωπαϊκών επιχειρήσεων από το Ιράν, που βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο αμερικανικών κυρώσεων. Η κρίση της Τουρκίας συνδέεται άρρηκτα με αυτές τις εξελίξεις - και θέτει το ερώτημα αν η Ε.Ε. είναι σε θέση, με τις κατάλληλες συμμαχίες, να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της.

Νέες βολές

Η κρίση στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ θα μπορούσε να επιλυθεί "διαμιάς" αν η Άγκυρα διόρθωνε το "μέγα λάθος" της να μην απελευθερώνει τον κρατούμενο στη Σμύρνη Αμερικανό ευαγγελικό πάστορα Άντριου Μπράνσον και έπραττε το σωστό, "όπως αντιστοιχεί σε σύμμαχο του ΝΑΤΟ", επιμένει την ίδια ώρα μα τονίζει σε συνέντευξή του στο Reuters ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, προσθέτοντας ότι δεν είναι της παρούσης η συζήτηση για το μέλλον της Τουρκίας εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας και χαρακτηρίζοντας "άκρως ανεπαρκή", με βάση τις ανάγκες της τουρκικής οικονομίας, την ένεση των 15 δισ. δολαρίων που υποσχέθηκε κατά την πρόσφατη αιφνιδιαστική συνάντηση του με τον Ταγίπ Ερντογάν ο εμίρης του Κατάρ.

Από την πλευρά του, σε συνέντευξή του στο Reuters ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, διαμήνυσε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει "καμία παραχώρηση" προς την Τουρκία, η οποία δεν αποδείχθηκε "καλός φίλος".

Όπως μάλιστα αποκάλυψε, ο ίδιος είχε συμφωνήσει με τον Ερντογάν (προφανώς κατά τη συνάντησή τους στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ) να μεσολαβήσει για την απελευθέρωση από το Ισραήλ μιας υπηκόου της Τουρκίας η οποία είχε συλληφθεί για τη μεταφορά χρηματικού ποσού προς την οργάνωση Χαμάς. Ενώ όμως το αμερικανικό σκέλος του "ντιλ" υλοποιήθηκε, το αντάλλαγμα, που θα ήταν η απελευθέρωση του Μπράνσον, δεν ήρθε ποτέ.

Η τύχη της Halkbank

Πληροφορίες του Bloomberg αναφέρουν ότι, κατά την πρόσφατη επίσκεψη τουρκικού κυβερνητικού κλιμακίου στην Ουάσινγκτον, οι απεσταλμένοι του Ερντογάν δοκίμασαννα ανεβάσουν το τίμημα της απελευθέρωσης του Μπράνσον, διαπραγματευόμενοι μια καλύτερη τύχη για την κρατική τράπεζα Halkbank, που απειλείται με βαρύτατοαμερικανικό πρόστιμο για παραβίαση παλαιότερων κυρώσεων κατά του Ιράν, καθώς και του υποδιοικητή της, ο οποίος εκτίει στις ΗΠΑ ποινή φυλάκισης 32 μηνών.

Μόνο η άνευ όρων απελευθέρωση του Μπράνσον, η οποία πολιτικά θα αποτελούσε προσωπική ταπείνωση για τον Ερντογάν, θα μπορούσε πλέον, διαμηνύει η Ουάσινγκτον, να επιτρέψει τον διάλογο επί οποιουδήποτε άλλου θέματος. Χωρίς μεγάλο κόπο από αμερικανικής πλευράς, ο Τούρκος πρόεδρος έχει βρεθείαυτοπαγιδευμενος στην "αγέρωχη" στάση του.

"Θεραπεία ευθυγράμμισης"

Η οχύρωση των ΗΠΑ πίσω από το φαινομενικώς έλασσον (αλλά κρίσιμο για την ευαγγελική ψήφο στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου) ζήτημα του πάστορα Μπράνσον, το οποίο άλλωστε προέκυψε προ διετίας, δεν μπορεί να συσκοτίσει την εμβέλεια των αμερικανικών επιδιώξεων: η Τουρκία του Ερντογάν διεκδίκησε έναν ρόλο"γεωπολιτικού μπαλαντέρ", ο οποίος δεν αρμόζει σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και καθιστά αναγκαία, κατά την αμερικανική οπτική, μια οδυνηρή "θεραπεία ευθυγράμμισης", με την αξιοποίηση του κυριότερου εναπομείναντος όπλου στη φαρέτρα της Ουάσινγκτον, ήτοι του "υπέρογκου προνομίου" του δολαρίου.

Εξού και, σύμφωνα με πληροφορίες, οι απαιτήσεις που ανεπισήμως θέτουν οι Αμερικανοί στους Τούρκους συνομιλητές τους αφορούν μιαν ατζέντα πολύ ευρύτερη της υπόθεσης Μπράνσον: ακύρωση της παραγγελίας των ρωσικών συστοιχιών S-400, χαλάρωση της πολιτικής και ενεργειακής συνεργασίας με τη Μόσχα, πιστή τήρηση τωννέων κυρώσεων εναντίον του Ιράν, συμφιλίωση με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, εγκατάλειψη κάθε ιδέας για παρενόχληση των γεωτρήσεων στην ΑΟΖ Κύπρου, άνοιγμα του τουρκικού μεταλλευτικού κλάδου σε αμερικανικά συμφέροντα.

Η στρατιωτική διάσταση

Το ρίσκο της μετατροπής της Μαύρης Θάλασσας σε ρωσοτουρκικό condominium, με αντίστοιχη προβολή ισχύος και προς την Ανατολική Μεσόγειο, εξηγεί την αμερικανική επίδειξη πυγμής, την ίδια ώρα που σε προπαγανδιστικό επίπεδο φυσιογνωμίες όπως ο διεθνώς γνωστός Γάλλος συγγραφέας Μπερνάρ Ανρί Λεβί εξαπολύουν καμπάνια για την αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ επί τη βάσει της "ασυμβατότητας αξιών".

Αντίστοιχα, πληροφορίες φέρουν την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας να προσανατολίζεται, εν όψει της προσεχούς συνεδρίασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, σε κινήσεις περιορισμού της στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ – αν και παραδόξως αμφότερες οι πλευρές δηλώνουν ότι συνεχίζεται απρόσκοπτα ο διάλογός τους για το μέλλον της βόρειας Συρίας, όπου πάντως οι αποστολές αμερικανικού οπλισμού προς τους Κούρδους μαχητές έχουν υπόπτως κλιμακωθεί.

Ζητούμενο ένα "ντόμινο";

Δεν λείπουν, πάντως, και οι εκτιμήσεις ότι το παιχνίδι της κυβέρνησης Τραμπ είναιακόμα μεγαλύτερο και διαπλέκεται με το σκηνικό του εξελισσόμενου διεθνούς οικονομικού πολέμου, αξιοποιώντας τη θέση της Τουρκίας στην "πρώτη γραμμή" των ευάλωτων αναδυόμενων οικονομιών, ώστε να πυροδοτηθεί αλυσιδωτή κρίση στις αγορές, η οποία θα πλήξει τους ανταγωνιστές των ΗΠΑ. Ήδη η τουρκική αναταραχή μεταφράζεται σε έντονη πίεση προς το βραζιλιάνικο νόμισμα και προφανώς έπεται συνέχεια.

Η Νάλες έβγαλε τον "λαγό" - Όμως το ΔΝΤ δεν παρακάμπτεται

Είναι σε αυτό το τοπίο που ο Ερντογάν ανακαλύπτει νέους ή ξεχασμένους φίλους, καθώς από την πλευρά της Ε.Ε. γίνεται σαφής (λ.χ., με δηλώσεις της Άνγκελα Μέρκελ και του Εμανουέλ Μακρόν και τηλεφωνικές επικοινωνίες τους με τον Ερντογάν) η πρόθεσηνα αποτραπεί μια τουρκική κατάρρευση, η οποία θα έπληττε και την ευρωπαϊκή οικονομία, αν μη τι άλλο λόγω της υψηλής έκθεσης ισπανικών, γαλλικών και ιταλικών τραπεζών στο τουρκικό χρέος, αλλά και των φόβων για το μέλλον της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό.

Προβληματισμοί του Βερολίνου

Μάλιστα, στη Γερμανία το συγκυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (το οποίο, άλλωστε, κατεξοχήν συγκεντρώνει την προτίμηση των Τουρκο-γερμανών ψηφοφόρων) άνοιξε διά της προέδρου του, Αντρέα Νάλες, και άλλων στελεχών τη συζήτηση για απευθείας στήριξη της τουρκικής οικονομίας. Η ιδέα αυτή χλευάστηκε από το κόμμα των Φιλελευθέρων και απορρίφθηκε από τον (ατλαντιστή) Γερμανό επίτροπο της Κομισιόν Γκίντερ Έτινγκερ. Η επίσημη γερμανική κυβερνητική γραμμή στέκεται στην ανυπαρξία ευρωπαϊκών εργαλείων για τη στήριξη κρατών - μη μελών της Ε.Ε. και υποδεικνύει την οδό της προσφυγής στο ΔΝΤ – έχοντας κατά νου και την πολιτική conditionality που θα πρέπει να συνοδεύει την όποια βοήθεια προς την "ατίθαση" Τουρκία. Πρόκειται, βέβαια, για μια σύσταση αδιανόητη για τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος εμπεδώθηκε στην εξουσία ακριβώς ως ο ηγέτης που έβγαλε τη χώρα του από το ΔΝΤ, αλλά και μυωπική από την άποψη των ευρωπαϊκών συμφερόντων, στον βαθμό που δίνει, εν μέσω πρωτοφανών διατλαντικών τριβών, την πρωτοβουλία των κινήσεων στον Βορειοαμερικανό κύριο μέτοχο του Ταμείου.

Φρενήρης κινητικότητα

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να υποτιμηθεί η κινητικότητα που εικονογραφούν οι συνομιλίες Πούτιν-Μέρκελ το περασμένο Σάββατο, οι προγραμματισμένες επαφές της καγκελαρίου με τον Γάλλο πρόεδρο, οι συναντήσεις εργασίας που θα έχει ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, με τον Γερμανό και τον Γάλλο ομόλογό του, η επικείμενη υποδοχή του Ερντογάν στο Βερολίνο για επίσημη επίσκεψη, καθώς και η τετραμερής σύνοδος κορυφής Γαλλίας, Γερμανίας, Ρωσίας και Τουρκίας που προτάθηκε από τον ισχυρό άνδρα της Άγκυρας και πιθανότατα θα πραγματοποιηθείεντός του Σεπτεμβρίου, υπό το πρόσχημα της αντιμετώπισης της συριακής κρίσης.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία η σημασία της οποίας δεν εξαντλείται στο πολιτικό πεδίο, αλλά πιθανότατα αποβλέπει στη στήριξη της τουρκικής οικονομίας μέσω της εμπλοκής της στο έργο της ανοικοδόμησης της Συρίας, οι ανάγκες τις οποίες υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 400 δισ. ευρώ. Η κατανομή πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών ρόλων στη Συρία (με χαρακτηριστική αποσιώπηση της πιθανής συμβολής της Κίνας), στην οποία θα μπορούσε να οδηγηθεί η τετραμερής, αποτελεί ένα από τα μεγάλα διεθνή στοιχήματα των ημερών και ενδεχομένως την κυριότερη σανίδα σωτηρίας για τον Ταγίπ Ερντογάν.

Μια δύσκολη αντιστροφή ρόλων

Μοιάζει, έτσι, να επαναλαμβάνεται από την αντίστροφη η περσινή επιδείνωση των σχέσεων Τουρκίας-Ε.Ε., με αντίβαρο τη θέρμη που τότε εκδήλωνε η Άγκυρα προς τον νεοεκλεγέντα Τραμπ. Άλλωστε, μόλις τον περασμένο Ιούνιο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διαπίστωνε χωρίς περιστροφές ότι η Τουρκία "απομακρύνεται από την Ε.Ε.", ενώ η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη αντιδρούσε αρνητικά στις προσπάθειες του Ερντογάν να παρέμβει, με όπλο τις τουρκικές μεταναστευτικές κοινότητες, σε εκλογικές διαδικασίες των "28".

Υπό αυτή την έννοια, η ανησυχία του Βερολίνου και του Παρισιού για τη στρατηγική του Τραμπ δεν επαρκεί για να επιφέρει θεαματική βελτίωση στις ευρωτουρκικές σχέσεις, πόσω μάλλον που σε απτά ζητήματα που ενδιαφέρουν τον Ερντογάν, όπως η επικαιροποίηση της Τελωνειακής Ένωσης και η κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες, απαιτείται ομοφωνία των "28". Μόνο μια θεαματική βελτίωση των επιδόσεων της Άγκυρας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα μετέστρεφε ίσως το ευρωπαϊκό ακροατήριο – όμως (παρά την ευελιξία που του επέτρεψε, λ.χ., τη στροφή 180 μοιρών στις σχέσεις με τη Ρωσία) ο Τούρκος πρόεδρος δείχνει επ' αυτού να κινείταιαταλάντευτα προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

capital.gr

Κραχ κατασκευών στην Τουρκία, «θύματα» και από την Ελλάδα!

Στο μηδέν έχει πέσει η κατασκευαστική δραστηριότητα στην Τουρκία λόγω της οικονομικής κρίσης, που επηρεάζει άμεσα πολλές ελληνικές εταιρείες δομικών υλικών, οι οποίες είχαν βρει στην Τουρκία μια διέξοδο από την καταστροφή της ελληνικής οικοδομικής δραστηριότητας.

Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει στέλεχος τουρκικής εταιρείας real estate στην εφημερίδα “Guardian”, στις αστικές περιοχές τα κατασκευαστικά έργα έχουν «παγώσει» κατά 100%. Όπως εξηγεί ο ίδιος, αιτία είναι οι ελλείψεις υλικών κατασκευής, τα οποία πληρώνονται σε δολάρια.

Ο συντάκτης του ρεπορτάζ σημειώνει ότι σε ένα προάστιο της Κωνσταντινούπολης, το Εσενιούρτ, που έχει οικοδομηθεί τα τελευταία χρόνια για να στεγάσει γραφεία και εμπορικές δραστηριότητες, εκ πρώτης όψεως η εικόνα θυμίζει Ντουμπάι ή Χονγκ Κονγκ, με τεράστιους ουρανοξύστες.

Μια προσεκτικότερη εξέταση, όμως, αποκαλύπτει ότι πολλοί ουρανοξύστες είναι ημιτελείς, καθώς λείπουν παράθυρα, ή η επίπλωση, ενώ άλλοι είναι μισοάδειοι και παραμένουν σκοτεινοί όταν δύσει ο ήλιος.

Το αναπτυξιακό «θαύμα» του Ερντογάν στηρίχθηκε στις κατασκευές, που αποτέλεσαν την ατμομηχανή της οικοδομικής δραστηριότητας, συμμετέχοντας κατά 20% στην αύξηση του ΑΕΠ των τελευταίων ετών.

Όμως, η κατασκευαστική άνθηση, με ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα, αλλά και φαραωνικά δημόσια έργα, όπως το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του κόσμου, το Νέο Αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, στηρίχθηκε σχεδόν αποκλειστικά σε δάνεια συναλλάγματος, που μετατρέπονται σε θηλιά για τους οφειλέτες τώρα, με την ισοτιμία της λίρας να έχει καταρρεύσει στις 6 ανά δολάριο.

Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα αισθητό στο χώρο της ανάπτυξης ακινήτων, όπου το 90% των δανείων που έχουν λάβει οι επιχειρήσεις είναι σε συνάλλαγμα, όπως αναφέρει η “Guardian”, επικαλούμενοι επίσημα στατιστικά στοιχεία.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις δομικών υλικών θίγονται ιδιαίτερα από αυτή την ξαφνική κατάρρευση. Είχαν αναζητήσει τα τελευταία χρόνια διέξοδο στην Τουρκία, μετά την κατάρρευση του εγχώριου κατασκευαστικού κλάδου και είχαν καταφέρει να αντλήσουν σημαντικά έσοδα από τη γειτονική οικονομία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων του υπ. Εξωτερικών στην Κωνσταντινούπολη, ελληνικές εταιρείες δομικών υλικών είχαν προχωρήσει και σε μεγάλες επενδύσεις στην Τουρκία. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται σημαντικές εταιρείες, όπως οι Τιτάν, Πλαστικά Κρήτης, Αλουμίλ, Isomat, Kleeman και Ελληνικοί Λευκόλιθοι. Άλλες εταιρείες συμμετείχαν στο κατασκευαστικό «πάρτι» μέσω εξαγωγών, οι οποίες έχουν αυξηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια.

Το «πάγωμα» των δραστηριοτήτων προβληματίζει έντονα  τις ελληνικές εταιρείες δομικών υλικών, που ελπίζουν ότι η λίρα θα σταθεροποιηθεί και θα συνεχισθεί η χρηματοδότηση του τουρκικού ιδιωτικού χρέους σε συνάλλαγμα. Πηγή πονοκεφάλων είναι, βέβαια, και οι εμπορικές απαιτήσεις που έχουν οι ελληνικές εταιρείες, καθώς η έλλειψη συναλλάγματος είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε αθετήσεις υποχρεώσεων.

Πάντως, η διοίκηση της Τιτάν, που έχει επεκταθεί στην Τουρκία το 2008, πριν ακόμη ξεσπάσει η ελληνική κρίση, δηλώνει ότι είναι προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει την επιβράδυνση.

Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες ενίσχυσε τη θέση της στην τουρκική αγορά. Αύξησε από 50% σε 75% τη συμμετοχή της σε κοινοπρακτική μονάδα τσιμέντου, προσφέροντας στους εταίρους της τη συμμετοχή της σε μια μονάδα άλεσης και μικρό ποσό μετρητών.

Η αλήθεια για τον «επικίνδυνο» αστεροειδή που θα περάσει κοντά από τη Γη

Στη διαστημική μας… γειτονιά αναμένεται να βρεθεί τις επόμενες ημέρες ο αστεροειδής 2016 NF23, με συνωμοσιολόγους ανά τον κόσμο να προχωρούν στις δικές τους προειδοποιήσεις παρά τις διαβεβαιώσεις των επιστημόνων.

Ο αστεροειδής «ταξιδεύει» με ταχύτητα μεγαλύτερη των 32.000 χλμ/ώρα και όντως θα περάσει… κοντά από τον πλανήτη μας.

Πόσο πιθανό, όμως, είναι να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας; Τι γνωρίζουμε για τον αστεροειδή; Και πώς μεταφράζεται σε… αριθμούς το «κοντά»;

Τι είναι το διαστημικό αυτό αντικείμενο;

Όπως γράφει η εφημερίδα «TheIndependent» ο NF23 είναι ένας σχετικά μεγάλος αστεροειδής που κατά τη ΝASA θα κάνει ένα «κοντινό πέρασμα» από τη Γη στις 29 Αυγούστου.

Πρόκειται για έναν αστεροειδή Ατών, όπως ονομάζεται η «οικογένειά» του, επειδή η τροχιά του πλησιάζει τη διαστημική μας γειτονιά.

Πόσο μεγάλος είναι;

Και ποιο είναι το μέγεθός του; Ορισμένοι τον παρομοίασαν με την Πυραμίδα τουΧέοπα ή το Κολοσσαίο ενώ άλλοι με ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο.

Η NASA υπολογίζει ότι ο αστεροειδής έχει διάμετρο 70 έως 160 μέτρων. Σε περίπτωση που η διάμετρός του πλησιάζει τα 160 μέτρα, τότε αυτό σημαίνει ότι όντως είναι σχεδόν το ίδιο μεγάλος με την Πυραμίδα του Χέοπα.

Θα συγκρουστεί με τον πλανήτη μας;

Όχι. Η NASA τον περιγράφει ως «πιθανώς επικίνδυνο» επειδή θα περάσει από απόσταση 4,8 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας. Η Γη έχει διάμετρο περί τα 12.742 χλμ και η NASA χαρακτηρίζει ως «πιθανώς επικίνδυνο» οποιοδήποτε διαστημικό αντικείμενο πλησιάζει τον πλανήτη μας σε απόσταση μικρότερη των 7,4 εκατ. χιλιομέτρων.

Μάλιστα, ενδεικτικό είναι ότι υπάρχουν άλλοι αστεροειδείς, που αναμένεται να πλησιάσουν πολύ πιο κοντά από τη Γη τις επόμενες ημέρες. Ωστόσο, θα είναι αρκετά μικρότεροι, με διάμετρο περίπου έξι μέτρων.

Στο παρελθόν, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία έχει εκδώσει ανακοίνωση στην οποία τονίζει ότι σύμφωνα με τις μετρήσεις της, δεν υπάρχει κανένας αστεροειδής που να απειλεί να συγκρουστεί με τον πλανήτη τα επόμενα 100 χρόνια.

25 αιώνες πριν - THE GREEKS

ενδοχώρα - του φωτη μισοπουλου

μπαλάντα σε πεζό λόγο για μια απώλεια

Έτσι με μια γραβάτα φανταχτερή

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ, ΑΜΟΡΓΟΣ 

[φωτο 1]

.......σε ο,τι αφορά τις σελίδες που γυρίζω θα είναι απομίμηση της περιγραφής με το άρωμα του πεύκου ή ενός οδοιπορικού λησμονημένου από όλους ή τουλάχιστο μπορώ να εξαπατώ τον εαυτό μου λέγοντας ''θυμάμαι πώς ήμουν νέος'' Αγάπησα τη διασπορά την εκτενή παγωμένη στροφή όταν η θάλασσα αντικρίζει την πλάτη μας ξανάρχομαι από την ήττα του απόλυτου βάθους τα φεγγάρια του καλοκαιριού έχουν ραγίσματα και βλεφαρίζουν ανυπόκριτα υποβάλλουν ερωτήσεις στα μεγάλα σώματα που κουβαλάει η νύχτα ή το θρόισμα των φύλλων ενώ κοιτάζεις κατά το νότο κατά τη βροχή που φτάνει ευσυνείδητα και αθώα 

Το κύμα ''είναι πριόνι θαλασσινό που πετσοκόβει τους γλάρους'' [1] είχα πεθάνει ξαφνικά όπως όταν κοπάσει ένας θόρυβος δηλαδή είναι τότε που μακριά το μαχαίρι σφίγγει τον προηγούμενο εφιάλτη απ' τον καρπό Αόρατο σύρμα για πουλιά ή την κοφτερή οδοντοστοιχία But all his arts and toys are now with Death [2] το χώμα τριβόταν εύκολα Τι γνώμες ν' ακούσω εξαντλημένος ; Θαυμασμός ή υπομονή οι τριβές του ανέμου που γίνονται ψίθυροι σα να ψηλαφείς τη λευκή ακόρεστη μνήμη Παύση ''Και η γραβάτα ήταν λερωμένη, αλλά δε βαριέσαι, σε νέγρο θα πήγαινε'' Τη λύση έδωσε ο Φώκνερ [3] 

Γ' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : .........η ποίηση επιβάλλεται μέσα από την κτηνωδία των εραστών έλειπαν οι επισκέπτες και ήταν όλα καλύτερα [παύση]

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : ........στην κορυφή της σκάλας ένα φως

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : .....τι το απαίσιο έχει ; Σταματήστε να μιλάτε λοιπόν πηγαίνετε στο άλλο δωμάτιο 

Γ' ΗΘΟΠΟΙΟΣ: ....ποιο είναι το σώμα που μετέφεραν έξω ; ένα πεθαμένο χέρι που μάς αγγίζει το πρόσωπο χωρίς να θέλει Μητρικός εγωισμός που στέκεται αμήχανα ή εγκληματικά [παύση] Είναι το ίδιο 

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : .....λένε πως στον νεκρό πρέπει να δένουν τα πόδια υπάρχει πάντα κίνδυνος να χαθεί στον καθρέφτη ή στην ομίχλη Ακόμα κι αν η γη μπροστά στην πόρτα είναι γυμνή σα να συνοδεύει κάποιος το είδωλό του στο σύνορο 

Γ' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : ......To suffer the loss they were afraid of, yes [4]

B' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : ......ή στεκόμουν πίσω από τα έπιπλα για ν' αποφύγω το σούρουπο όμως μέσα στο ύπνο μου ακούστηκαν οι δεσμοφύλακες που γύρευαν τα τσιγάρα του θύματος [μικρή παύση]

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : .......''Και η γραβάτα ήταν λερωμένη, αλλά, δε βαριέσαι, σε νέγρο θα πήγαινε'' Τη λύση έδωσε ο Φώκνερ 

 ......ένα βράδυ θα μιλήσουμε για την Αποκάλυψη Κάποιος θα έχει γενέθλια σαν το δικαίωμα να είσαι ανέντιμος και μετριόφρων ή θα σταθούμε ακίνητοι ο ρόλος που θα παίξουμε θα είναι άλλος οι φανοστάτες διαθέτουν την υπεροψία τους ''εσείς'' μου λέει ''θα βγάλετε λόγο;'' ''όχι'' του λέω ''ήρθα για την αγαθοεργία αλλά σάς βρίσκω διασκεδαστικούς και χωρίς αυτήν'' ''είναι το μίσος που κι αυτό λάμπει φιλάρεσκα στα φυλλώματα των δέντρων κι οι ασθενείς σύχναζαν στο προαύλιο για να είναι κοντύτερα στην έξοδο ή όπως η έγκαιρη εξέγερση Είχε απαγορευτεί κι η τελευταία ελεημοσύνη ξέρετε '' ''ευχαρίστησα είχαμε λάβει την έγκριση ανέγερσης οικογενειακού τάφου από τότε που μάς άφησε μια λευκή νύχτα απλήρωτους σχεδόν ο εραστής της μητέρας'' 

''αλήθεια πού θα πήγαινε ; οι λευκές νύχτες λιγοστεύουν απροειδοποίητα - στα τρένα δεν ακούς αξιοσημείωτες ιστορίες : Επαναλαμβανόμενοι μελοδραματισμοί Η μητέρα έστεκε μάλιστα στο πλάι για να διευκολύνει - περνούσε ανέπαφο το παρελθόν ''κι η μικρή υπηρέτρια προσπάθησε ν' αποφύγει τον Σταυρόγκιν ή την εξομολόγησή του αλλά στάθηκε αδύνατο γιατί από κείνη τη μέρα ήθελε να την βιάζουν στα κρυφά στον ίδιο όροφο πάντα γελώντας μοχθηρά ή με περίσκεψη [5] 

                                                                                                            - ''Και η γραβάτα ήταν λερωμένη, αλλά, δε βαριέσαι, σε νέγρο θα πήγαινε''Τη λύση έδωσε ο Φώκνερ 

.......And all becomes again what 'twas before [6]

Now the Nile gave him up, the eternal Nile [7]

Όποια ταπείνωση γευτήκαμε ήταν για να κερδίσουμε τη μέλλουσα ζωή, σύντροφοι,

''Και η γραβάτα ήταν λερωμένη, αλλά, δε βαριέσαι, σε νέγρο θα πήγαινε'' Τη λύση έδωσε ο Φώκνερ 

 ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Νίκος Γκάτσος, Αμοργός, Ίκαρος, 1990

[2] Fernando Pessoa, Αντίνοος, Αρμός, β' έκδοση 2006, μτφρ. Κ. Λάνταβος [Μα όλα τα κόλπα του και τα παιγνίδια ανήκουν του θανάτου]

[3] Γουίλιαμ Φώκνερ, Η Βουή και η Μανία, Καστανιώτης, μτφρ. Παύλος Μάτεσις, 2010

[4] Seamus Heaney, Η κυβέρνηση της γλώσσας, μτφρ. Ερωτόκριτος Μωραΐτης, Πατάκης, 2006, ο βαθύς ήχος στον Όντεν [να υποφέρουν την απώλεια που φοβούνταν, ναι-] 

[5] Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι, Η εξομολόγηση του Σταυρόγκιν, μτφρ. Αναστασία Τρουλάκη, Εμπειρία, 2016 [Σταυρόγκιν : πρόσωπο στα έργα του Ντοστογιέφσκι που αναφέρονται εδώ], ακόμα βλ. Φ.Μ.Ντοστογιέφσκι''Οι δαιμονισμένοι'' - Συμπλήρωμα ''Η εξομολόγηση του Σταυρόγκιν'', Μαλλιάρης, μτφρ. Δημήτρης Παπαδόπουλος, 2014

[6] Fernando Pessoa, ο.π. Κι όλα ξαναγίνονται ο,τι ήσαν πριν

[7] ο.π. Ο Νείλος τώρα τον εξέβρασε, ο αιώνιος Νείλος