Economist: Ο κόσμος δεν έχει πάρει το μάθημά του από τη μεγάλη κρίση

«O κόσμος δεν έχει πάρει τα μαθήματα από τη χρηματοπιστωτική κρίση», είναι ο τίτλος δημοσιεύματος του Economist, με αφορμή τη συμπλήρωση αυτό τον μήνα 10 ετών από την κατάρρευση της Lehman Brothers. «Οι τράπεζες είναι πιο ασφαλείς, αλλά πολλά από όσα πήγαν στραβά το 2008 θα μπορούσαν να συμβούν ξανά» είναι ο υπότιτλος.

Αναλυτικά το δημοσίευμα του Economist έχει ως εξής:

«Όταν οι ιστορικοί ανατρέξουν στις αρχές του 21ου αιώνα, θα διαπιστώσουν δύο σεισμικά σοκ. Το πρώτο ήταν οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2011, το δεύτερο η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία ξέσπασε τον Σεπτέμβριο πριν από δέκα χρόνια με την κατάρρευση της Lehman Brothers. Η 11η Σεπτεμβρίου οδήγησε σε πολέμους, η χρεοκοπία της Lehman σε ένα οικονομικό και πολιτικό ξεκαθάρισμα. Όπως οι πόλεμοι συνεχίζονται, έτσι και το ξεκαθάρισμα κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει.

Η Lehman χρεοκόπησε μετά την απώλεια κεφαλαίων της σε τοξικά δάνεια και ομόλογα που συνδέονταν με την αμερικανική αγορά ακινήτων. Η κατάρρευσή της προκάλεσε χάος. Το εμπόριο μειώθηκε σε κάθε χώρα, για την οποία δίνει στοιχεία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Οι πιστώσεις στην πραγματική οικονομία μειώθηκαν, κατά 2 τρισ. δολάρια μόνο στην Αμερική. Για να μειώσουν το χρέος τους, οι κυβερνήσεις κατέφυγαν στη λιτότητα. Έχοντας εξαντλήσει το περιθώριο μείωσης των επιτοκίων, οι κεντρικοί τραπεζίτες στράφηκαν στην ποσοτική χαλάρωση (δημιουργώντας χρήμα για την αγορά ομολόγων).

Όπως ακριβώς τα αίτια της χρηματοπιστωτικής κρίσης ήταν πολλά και διαφορετικά, έτσι ήταν και οι συνέπειές της. Προκάλεσε τη σημερινή λαϊκιστική άνοδο, εγείροντας ερωτήματα για την εισοδηματική ανισότητα, την ανασφάλεια των θέσεων εργασίας και την παγκοσμιοποίηση. 'Αλλαξε, όμως, και το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το ερώτημα είναι: Το άλλαξε αρκετά;

Ένας τρόπος - ο λανθασμένος - για να κριθεί η πρόοδος, θα ήταν να περιμένει κανείς ότι θα τελειώσουν οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις. Οι συστημικές τραπεζικές καταρρεύσεις αποτελούν χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ιστορίας. Το ΔΝΤ υπολόγισε 124 τέτοιες καταρρεύσεις από το 1970 έως το 2007. Δεν υπάρχει ερώτημα ότι θα συμβούν ξανά, και μόνο για τον λόγο ότι στις καλές εποχές επικρατεί ο εφησυχασμός. Σκεφθείτε ότι η κυβέρνηση του Τραμπ συρρικνώνει το ρυθμιστικό πλαίσιο για τον χρηματοπιστωτικό τομέα στη διάρκεια της οικονομικής ανόδου και ότι η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ δεν έχει αυξήσει ακόμα τις αντικυκλικές κεφαλαιακές υποχρεώσεις των τραπεζών. Ακόμη και όταν επικρατεί η σύνεση, καμία ρυθμιστική Αρχή δεν μπορεί να κρίνει τέλεια τους κινδύνους.

Ένα καλύτερο τεστ είναι αν η πιθανότητα και το μέγεθος των κρίσεων μπορεί να μειωθεί. Σε αυτό, τα νέα είναι και καλά και κακά. Πρώτα, τα καλά. Οι τράπεζες πρέπει τώρα να κεφαλαιοποιούνται με περισσότερο μετοχικό κεφάλαιο και λιγότερο χρέος. Εξαρτώνται λιγότερο από τις συναλλαγές τίτλων για τα κέρδη τους και από τον βραχυπρόθεσμο διατραπεζικό δανεισμό για να χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές τους. Ακόμη και στην Ευρώπη, όπου λίγες τράπεζες έχουν μεγάλα κέρδη, το σύστημα είναι συνολικά ισχυρότερο από ότι ήταν. Οι ρυθμιστικές Αρχές έχουν ενισχύσει την εποπτεία τους, ιδιαίτερα στα μεγαλύτερα πιστωτικά ιδρύματα που είναι πολύ μεγάλα για να χρεοκοπήσουν. Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, οι τράπεζες υπόκεινται σε τακτικές ασκήσεις αντοχής (stress tests). Οι αγορές παραγώγων, του τύπου που προκάλεσαν την πτώση της ασφαλιστικής εταιρείας AIG, είναι μικρότερες και πιο ασφαλείς. Οι αναθεωρημένες πολιτικές αμοιβών θα πρέπει να αποτρέπουν μία επανάληψη της αδικίας, με τους τραπεζίτες να ενθυλακώνουν τεράστια πακέτα αμοιβών - το 2009 το προσωπικό των πέντε μεγαλύτερων τραπεζών είχε εξασφαλίσει το ποσό των 114 δισ. δολαρίων.

Ωστόσο, είναι πολλά που δεν έχουμε διδαχθεί. Για παράδειγμα, πάρτε τα λάθη των υπεύθυνων για τις πολιτικές μετά την κρίση. Το κράτος δεν είχε άλλη επιλογή από το να στηρίξει τις τράπεζες που αποτύγχαναν, αλλά πήρε την λάθος απόφαση να εγκαταλείψει ουσιαστικά τα χρεοκοπημένα νοικοκυριά. Ίσως 9 εκατομμύρια Αμερικανοί έχασαν τα σπίτια τους στην ύφεση και η ανεργία αυξήθηκε κατά περισσότερο από 8 εκατομμύρια. Ενώ τα νοικοκυριά πλήρωναν τα χρέη τους, η καταναλωτική δαπάνη συνετρίβη.

Χρειάσθηκαν δέκα ολόκληρα χρόνια για μπορέσουν τα μέτρα στήριξης να ξανακάνουν υγιή την αμερικανική οικονομία. Πολλές από τις οικονομίες της Ευρώπης συνεχίζουν να υποφέρουν από ασθενή ζήτηση. Η δημοσιονομική και νομισματική πολιτική θα μπορούσαν να είχαν κάνει περισσότερα και νωρίτερα για να φέρουν την ανάκαμψη. Συγκρατήθηκαν από ως επί το πλείστο λανθασμένες ανησυχίες για το κρατικό χρέος και τον πληθωρισμό. Το γεγονός ότι αυτή η αποτυχία δεν αναγνωρίζεται ευρύτερα δεν είναι καλό για την αντίδραση της πολιτικής την επόμενη φορά. Η στασιμότητα τροφοδότησε, αναπόφευκτα, τον πληθωρισμό. Και ο λαϊκισμός έκανε πιο δύσκολη την αντιμετώπιση των πραγματικών μακροπρόθεσμων προβλημάτων που έφερε στην επιφάνεια η κρίση. Τρία ξεχωρίζουν: η στέγαση, ο δανεισμός σε δολάρια εκτός των ΗΠΑ και το ευρώ.

Η ακριβής μορφή της επόμενης χρηματοπιστωτικής κρίσης είναι αβέβαιη - διαφορετικά θα αποφευγόταν, ασφαλώς. Ωστόσο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι πιθανό να αφορά τα ακίνητα. Οι πλούσιες χώρες δεν συμβίβασαν ποτέ σωστά την επιθυμία για στήριξη της ιδιόκτητης κατοικίας με την ανάγκη να αποφευχθούν επικίνδυνες εκτινάξεις των δανείων στα νοικοκυριά, όπως στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 2000. Στην Αμερική, η απροθυμία να αντιμετωπισθεί αυτό σημαίνει ότι οι φορολογούμενοι εγγυώνται το 70% όλων των νέων στεγαστικών δανείων. Παντού, οι ρυθμίσεις ενθαρρύνουν τις τράπεζες να δανείζουν με ενέχυρο ακίνητα αντί να δίνουν δάνεια σε επιχειρήσεις. Ο κίνδυνος θα μετριασθεί μόνο, όταν οι πολιτικοί υιοθετήσουν ριζικές μεταρρυθμίσεις, όπως η μείωση του δανεισμού των νοικοκυριών με υποθήκες που επιμερίζουν τον κίνδυνο ή μόνιμους περιορισμούς στο ύψος των δανείων σε σχέση με την αξία τους. Στην Αμερική, οι φορολογούμενοι πρέπει να σταματήσουν την κακή δραστηριότητα να εγγυώνται τα στεγαστικά δάνεια. Δυστυχώς, οι λαϊκιστές δεν είναι πιθανό να τα βάλουν με τους ιδιοκτήτες ακινήτων.

Μετά είναι το δολάριο. Η κρίση επεκτάθηκε πέρα από τα σύνορα, επειδή οι ευρωπαϊκές τράπεζες ξέμειναν από δολάρια που χρειάζονταν για να αποπληρώσουν τα δάνεια που είχαν πάρει σε αμερικανικό νόμισμα. Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ λειτούργησε ως τελευταίο καταφύγιο για τον κόσμο, προσφέροντας στους ξένους ρευστότητα ύψους 1 τρισ. δολαρίων. Έκτοτε, τα δάνεια σε δολάριο εκτός των ΗΠΑ έχουν σχεδόν διπλασιασθεί. Στην επόμενη κρίση, το αμερικανικό πολιτικό σύστημα είναι απίθανο να επιτρέψει στην κεντρική τράπεζα να λειτουργήσει ως δίχτυ ασφαλείας σε αυτό το σύστημα, ακόμη και αφού έχει φύγει ο Τραμπ από τον Λευκό Οίκο.

Η άνοδος του εθνικισμού εμποδίζει, επίσης, την Ευρώπη από την επίλυση των διαρθρωτικών προβλημάτων του ευρώ. Η κρίση έδειξε πώς οι τράπεζες μιας χώρας συνδέονται με το δημόσιό της: το κράτος δυσκολεύεται να δανεισθεί αρκετά για να στηρίξει τις τράπεζες, οι οποίες πιέζονται από τη μείωση της αξίας των κρατικών ομολόγων. Αυτός ο «δεσμός» παραμένει ως επί το πλείστον. Έως ότου οι κίνδυνοι να επιμερίζονται περισσότερο μεταξύ των χωρών της Ευρώπης - μέσω των χρηματοπιστωτικών αγορών ή της εγγύησης των καταθέσεων ή της δημοσιονομικής πολιτικής - το μέλλον του ενιαίου νομίσματος θα παραμένει σε αμφιβολία. Μία χαοτική κατάρρευση του ευρώ θα έκανε την κρίση του 2008 να μοιάζει σαν πικνίκ.

Οι πολιτικοί έχουν κάνει πιο ασφαλή την οικονομία, αλλά έχουν ακόμη πολλά διδάγματα να μάθουν. Και o γεωπολιτικός κατακερματισμός καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την παγκοσμιοποιημένη χρηματοδότηση. Μία δεκαετία μετά τη χρεοκοπία της Lehman, είναι ανησυχητικά πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν για να γίνει στέρεα η χρηματοδότηση».

Νερό με άδειο στομάχι το πρωί: Πως επηρεάζει τον οργανισμό

Μπορεί να απολαμβάνετε ένα ποτήρι καφέ το πρωί, αλλά τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει για το καλό του οργανισμού σας, το απλό, καθαρό νερό.

Και ενώ φυσικά ένα ποτήρι νερό είναι καλό ανά πάσα στιγμή, αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι πως είναι ευεργετικό για την υγεία σας, όταν το πίνετε το πρωί με το που σηκώνεστε από το κρεβάτι.

Δείτε γιατί:

Γενικά οφέλη
Το νερό είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για τη ζωή. Το σώμα σας εξαρτάται από αυτό για κάθε χημική αντίδραση που πραγματοποιεί. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι αντιστοιχεί σε περίπου 75% του συνολικού βάρους του σώματός μας.

Ευκολία
Η καθημερινότητα μπορεί να έχει τόσο γρήγορους ρυθμούς, ώστε απλά να ξεχάσετε να πίνετε υγρά, ακόμα και όταν διψάτε. Και το να πίνετε νερό μόνο μαζί με κάθε σας γεύμα δεν είναι ιδεατό, καθώς μπορεί να αποδυναμώσει τα πεπτικά υγρά και να διαταράξει το στομάχι σας, σύμφωνα με δρ Don Colbert, συγγραφέα του “Eat This Αnd Live”. Αυτός είναι ο λόγος που το να πιείτε νερό μόλις ξυπνήσετε είναι τόσο ιδανικό. Το στομάχι σας είναι άδειο και έτσι το νερό δεν θα εμποδίσει την πέψη.

Μπορεί να βοηθήσει στην μείωση της οξύτητας του στομάχου
Εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν συχνές καούρες, μια κατάσταση που οφείλεται συνήθως στα υψηλά επίπεδα οξέων στο στομάχι. Το στομάχι σας είναι η κύρια πηγή υδροχλωρικού οξέος στο σώμα σας και το εκκρίνει όλη τη νύχτα. Χωρίς τροφές μέσα στο στομάχι, για να αραιώσουν το οξύ, η καούρα είναι πιο πιθανό να σας συμβεί κατά τις πρωινές ώρες. Αν πιείτε νερό αμέσως μόλις ξυπνήσετε, μπορεί να μειώσετε το επίπεδο της οξύτητας στο στομάχι σας και να ανακουφίσετε τυχόν συμπτώματα καούρας.

Βοηθά να έχετε τακτική κίνηση του εντέρου
Το νερό βοηθά στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας, και όταν πίνετε τουλάχιστον ένα ποτήρι νερό μόλις ξυπνάτε το πρωί μπορεί να σας βοηθήσει στην τόνωση της κινητικότητας του εντέρου. Το σώμα σας εξαρτάται τις τακτικές συσπάσεις που συμβαίνουν στο παχύ και λεπτό σας έντερο, προκειμένου οι τροφές να απορροφηθούν και να αποβληθούν. Αυτές οι συστολές εξαρτώνται από αυτό που είναι γνωστό ως γαστροκολικό αντανακλαστικό. Απλά, όταν γεμίζετε το στομάχι σας με φαγητό ή ποτό, το σώμα σας “ανιχνεύει” τις νέες ουσίες και στέλνει σήμα στο έντερο σας να προχωρήσει με την εκκένωση. Αυτό γίνεται μέσα από την κίνηση των εντέρων. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεστε αρκετό νερό.

η κλεψύδρα ή το γράμμα που σου χρωστώ - του φωτη μισοπουλου

μικρό μονόπρακτο για ένα οικογενειακό μυθιστόρημα

                                 σαν το νερό ζωηρό μέσα στ' αυλάκι 

                                σαν το νερό που λάμπει στο χορτάρι 

                                μονάχο και μιλεί στις μαύρες ρίζες...

                                ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, Η ΣΤΕΡΝΑ 

  [ΣΚΗΝΙΚΟ για μια ΕΙΚΟΝΑ] : ......οι δοκιμασμένες ζωές ή τα λιβάδια χωρίς έγνοια στοχασμοί δικές μας αλήθειες αινιγματικές σαν από άγριες νυχτερίδες που θρηνούν μαζί και απειθάρχητα Η ορχήστρα Ακόμα και με την αλυσιδωτή αντίθετη κόψη της καταλαβαίνω μια εποχή που όλα εξαπατούν Στο δρόμο αναδεύοντας τον άγριο καρπό που ονειρεύτηκα η Αγία Σινδόνη το Γεράκι - της φλόγας η Ανταμοιβή - προσπαθώ τη ματαιότητα και το τίποτα μαθαίνεις να φυλακίζεις τα ξέφωτα Πάνω στο Τραπέζι του Μυστικού Δείπνου ελλοχεύει ο Απέπ Κουλουριασμένος][Ησυχία. Φως όπως οι εξαντλημένες υπομονές // 

[ΟΙ ΣΥΝΔΑΙΤΥΜΟΝΕΣ : Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ, Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ, ΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ, Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ ή Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ, Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ, Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ, Ο ΓΥΜΝΟΣ ΘΕΑΤΗΣ, Η ΣΥΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ, O ΚΟΥΛΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΈΠ [βουβό στοιχείο], Η ΓΥΜΝΗ ΤΑΞΙΘΕΤΡΙΑ, ΔΥΟ ΑΚΟΜΗ ΘΕΑΤΕΣ ΜΕ ΜΑΣΚΕΣ] 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ : .......ένα πρωί συνάντησα τον Ιούδα -τον Ισκαριώτη - έσερνε την καμήλα του έμπορου τα κομμάτια με τις αποσκευές απ' τις επίμονες παραβολές του Κυρίου Το Ποτάμι Χρόνο που εξαργύρωσε την απόλαυση της Σαλώμης στην Κοίλη Φωτιά μέσα στην ηχώ - μαθαίνεις πώς ξοδεύονται τα σπλάχνα ακούς να λάμνουν τα κουπιά με ιαχές όσοι στέναξαν αθόρυβα ανεβαίνοντας τη σταγόνα που έπεφτε στα Μυστήρια της Στέρνας Θα πεθάνουμε ξαφνικά σ' ένα οικογενειακό μυθιστόρημα ψάχνοντας το συμπέρασμα - εκείνη την εικόνα της συνουσίας με την Ιοκάστη σε κάποιον άλλο καιρό μ' αλλιώτικη μορφή [γελάει] η εξορία των ποιητών θα έχει την γοητεία των χρόνων από τη γέννησή τους [μεγάλη παύση]

 Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ [1] : .......μαυρίζει τώρα το καλοκαίρι από απόπειρες σκληρής γονυκλισίας ένα αράγιστο είδωλο εξαγνισμένο Less Than One [2] 

νοιώθω σαν κάτι - όπως οι τρεις μουσικοί στο τέλος της καριέρας τους ενώ διακυβεύεται η τελευτή του βίου των σ' όλες τις γωνιές της γης στα κοιμητήρια των τυφλών δίχως νύχτα-θα σεβαστώ ο,τι υπαινίσσεται έρωτες μες σε παλιούς μεσαιωνικούς ονειροκρίτες λίγο γερμένους πεσμένους στα πόδια την ώρα που μια φωνή θ' ανοίγει την πόρτα - δεν θα είναι κανείς εδώ ν' αγγίζει το πραγματικό αυτής της ποίησης θα πούνε - ένα βράδυ με ιλιγγιώδη ταχύτητα θα ρωτήσω προς τα πού χάνονται οι ρυτίδες της άμμου όταν περνάει η πανσέληνος ή εκείνο το αντίο που έβλαψε την υπόθεση οριστικά [μεγάλη παύση]

ΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ :  .........με άλλα λόγια ο Dante έχει τόσο πολύ μελετηθεί που η Θεία Κωμωδία πρέπει ν' αφιερώσει ένα τόπο για την αυθεντία της - μια ελισαβετιανή νύχτα που θα θυμάσαι τη σύγχυση The sea and the mirror 

στην επιστράτευση της πιο αμφίβολης νίκης τα νοερά λιμάνια που πλησιάζουν είναι ακίνητοι χερσότοποι και συ μετράς μόνο εκείνο -ποιο ; - η Δούκισσα του Μάλφι δίπλα μου έχει σπασμούς [4] με τρομάζει το φεγγάρι που μ' αρνιέται ή ο Φερνάντο Τα πράγματα αποκτούν ομιλία και γλώσσα πολύ πριν την εγκοσμιότητα του πιο αρχέγονου μύθου όσο ασήμαντος κι αν είναι

[μεγάλη παύση]

Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ : 

.......κυρίες και κύριοι οι φαντασιώσεις σας είναι διπλά επιθετικές - δεν υπάρχουν πρόσωπα ή αντικείμενα αλλά και να υπήρχαν μαζί με σάς - τους θεατές - όλοι οι συνδαιτυμόνες είναι μόλις 12 συμπεριλαμβανομένου του Κουλουριασμένου Άπεπ [παύση] Θα βρίσκομαι στα παρασκήνια είμαι ο σκηνοθέτης το έρεβος εμποδίζει να δω πώς παίζεται μια ολοκλήρωση δηλαδή ένας θάνατος αισθάνομαι όμως πεισμένος πως θα θαυμάσω τις τροχιές σας τα φυλακισμένα Επιφάνεια που γεύονται την απελευθέρωση - ας ανοίξουμε την τηλεόραση για το θέατρο του Σαββάτου - λοιπόν θ' ακούσουμε τα πάντα σ' επανάληψη τις κραυγές μας την Προϊστορία του Παραλόγου και του Ιερού μ' ενδιαφέρει η κριτική σας είναι ποίηση σε πρόζα [5], άρα ελπίζω στην Εξέγερση [ακούγονται γέλια] [γελάει και ο ίδιος] [μεγάλη παύση] Εις τον αιώνα των αιώνων Αλληλούια [γέλια εκ νέου]

Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ 

: .........η τελευταία μέρα άντε η προτελευταία που παίζω το ρόλο του νέγρου στο άθλιο αυτό θέατρο τσέπης ακολούθησα όλες τις παραστάσεις του θιάσου μέχρι και στην απόμακρη επαρχία - πάμε -μουζικάντες - τραγουδά όποιος θέλει δίπλα μου πρίμο σεκόντο :

Σκότισαν τη ζωή μου οι δεισιδαίμονες - όπου δεν είμαι, ταξιδεύει ο ποιητής,  

ζητώ συγνώμη - ερωτευμένος σοφιστής - δεν ήταν η κυρία μα οι δαίμονες [δείχνει αόριστα στο κενό] [6]

Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ : ......

[τραγουδά] : Τον λεν Κανένα. Τοπίο στεγνό. 

Σαββάτο, υετός στην Κιβωτό του Νώε -

Σπίτι καλύτερο στο Bentwood της Μονρόε [7][μικρή παύση][γελάει]

Ο ΓΥΜΝΟΣ ΘΕΑΤΗΣ :

....ένα βράδυ καθόμασταν τελείως ανυπόληπτοι αφήνοντας κάθε είδους πληγή ασύλληπτη '' την απάντηση θα την πάρετε όταν σκοτεινιάσει στα μισά της διαδρομής'' λέγανε αλλά κανείς δεν περνούσε το δρόμο απέναντι ήταν κι ο δισταγμός γιατί ερχόταν το περίπολο σκυθρωποί κι αδιάφοροι μια προανακριτική διαδικασία ανάμεσα σε υπνοβάτες οπότε μια νύχτα μου λέει ''άρχισε η ανάκριση κάτι πρέπει να κρύψουμε'' και την άλλη μέρα οι ερωτήσεις πέφταν βροχή όπως χάνουμε τον δρόμο ή εγκαταλείπουμε τα μήλα των Εσπερίδων λευκές νύχτες που ακούγονται σα νότες ελεγειακές θα ζούμε για ν' ακουμπάμε την ύπαρξη σε μια δοκιμασμένη αυταπάτη της λεωφόρου Νιέφσκι ή στη Φοντάνκα εκεί που ξεχάσαμε πολλές φορές τον πιο αυθεντικό λόγο μας,- σύντροφοι

Η ΣΥΣΚΕΥΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ : 

[..........κάποιος κάνει ζάπινγκ ενοχλώντας γενικά κάθε τόσο με τον ήχο ή τις αναλαμπές από την εναλλαγή των εικόνων- με προγραμματισμένες παρεμβολές σε όλη τη διάρκεια της παράστασης] 

Ο ΑΠΈΠ : [....κάνει έντονη την παρουσία του καταβάλλοντας προσπάθειες να κινηθεί] 

Η ΓΥΜΝΗ ΤΑΞΙΘΕΤΡΙΑ : .........''η βάρκα των εκατομμυρίων ετών'' Selected Poems για όσους η ποίηση είναι δυσδιάκριτη παντού Ένα βράδυ η Σόνια θα πάρει τη θέση μου ο Ρασκόλνικοφ θα είναι μεταξύ μας θρίαμβοι σε μια πίστη που θα ισχύει προσωρινά ''Φιόντορ Μιχαήλοβιτς'' θα του πω αυτή είναι και η θλίψη που η μεταφρασμένη ποίηση έχει το θεό της αλλά τα βράδια θα με χαϊδεύουν όλοι στα παλιά ουρητήρια για ν' αποδείξω το ανέφικτο της βλασφημίας [γελάει] 

ΔΥΟ ΑΚΟΜΗ ΘΕΑΤΕΣ ΜΕ ΜΑΣΚΕΣ : [είναι μεθυσμένοι επαναλαμβάνουν τα ίδια λόγια Τρεκλίζουν]

Let 's Make Love σαν τη βροχή σε δίνη 

ανούσια μια ηδονή που δεν δίνει 

Η λάμπα φωτίζει το μέλλον γυμνό[8]

ΕΝΑΣ ΘΕΑΤΗΣ ΜΕ ΜΑΣΚΑ : .......Η λάμπα φωτίζει το μέλλον γυμνό 

 [Σκοτάδι. Φως] ΑΥΛΑΙΑ

  

ΑΝΑΦΟΡΕΣ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[Ο ΜΥΘΟΣ] : Ο Ρα, ο θεός με το κεφάλι γερακιού, είναι μια από τις σημαντικότερες θεότητες στο αιγυπτιακό πάνθεον. Ο θρύλος λέει ότι ο Ρα πλοηγούσε μια βάρκα κατά μήκος του ουρανού κάθε μέρα. Η βάρκα ονομαζόταν Μαντζέτ, που σημαίνει «η βάρκα των εκατομμυρίων ετών».

Τη νύχτα, ο Ρα επέστρεφε στον κάτω κόσμο, δίνοντας φως στους νεκρούς. Όμως, ήταν ένα επικίνδυνο ταξίδι: ο Απέπ, ο κακός θεός-ερπετό, προσπαθούσε να εμποδίσει τον Ρα, τρώγοντάς τον. Οι ηλιακές εκλείψεις θεωρούνταν επιτυχημένες απόπειρες του Απέπ, όμως ο Ρα πάντα του ξέφευγε][πηγή : Διαδίκτυο]

[1] Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΤΕΚΟΛΤΕ [αυτοσχεδιασμοί του γράφοντα γι' αυτό το πρόσωπο από το μονόπρακτο του Ζαν Κοκτώ ''Το Βόδι στη σκεπή'', όπως και για ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ / βλ. Ζαν Κοκτώ, Θέατρο τσέπης, Άγρα - μονόπρακτα, μτφρ. Νίκος Ναχμίας, 1999]

[2] Joseph Brodsky, Less Than One [Λιγότερο Από Ένα], δοκίμια Penguin 1980 Σ.τ.Μ. στο Seamus Heaney, Η κυβέρνηση της γλώσσας, Πατάκης, μτφρ. Ερωτόκριτος Μωραΐτης, 2008

[3] W.H.Auden

[4] η δούκισσα του Μάλφι The Duchess of Malfi του ελισαβετιανού συγγραφέα John Webster [1580-1625], ο κεντρικός ήρωας και σύζυγός της Φερνάντο αντικρίζει το πτώμα της Δούκισσας που ο ίδιος έχει διατάξει να στραγγαλίσουν [βλ. Fernando Pessoa ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΣ Εξάντας, μτφρ. Χάρης Βλαβιανός, 2001- στο Επίμετρο]

[5] βλ. Ν. Βαγενάς, Το άγχος του ποιητή // στο Η λέξη τ.87 σεπτέμβρης '89 [ο Χάρολντ Μπλουμ και η θεωρία της επίδρασης] [η οιδιπόδεια σχέση του δημιουργού με κάθε πρόσωπο που επηρέασε τον τρόπο της έκφρασής του και προέρχεται ή συμπεριλαμβάνει την προγονολογία αυτών των προγόνων-καλλιτεχνών] 

[6] από ένα σονέτο του γράφοντος [2012] 

[7] ο.π. 

[8] ο.π.

η μάχη της Θεσσαλονίκης - Ολα θυμίζουν τις φλόγες στο Μάτι.

Φαίνεται ότι σε αυτή τη χώρα τα δακρυγόνα δεν θα εκλείψουν ποτέ. Τα δακρυγόνα δεν έχουν χρώμα και ο «εντολέας» τους είναι πάντα ο ίδιος καθώς όπως μας λέει το πολιτικό μας προσωπικό …το κράτος έχει συνέχεια και στα δακρυγόνα.

Παρά του ότι όλα ήταν αναμενόμενα το έργο αυτή τη φορά επαναλήφθηκε με μέγιστη αγριότητα στην μάχη της Θεσσαλονίκη καθώς ο αριστερός πρωθυπουργός θέλει πάντα να είναι πρωτοπόρος και έτσι επέλεξε να χρησιμοποιήσει περισσότερα και ποιο αποτελεσματικά δακρυγόνα, κατ αναλογία με τα περισσότερα και αποτελεσματικότερα μνημόνια με τα οποία δέσμευσε μέχρι και τα τρισέγγονά μας.

Κάγκελα παντού λοιπόν σήμερα στην ΔΕΘ και αυτή τη στιγμή τα δακρυγόνα είναι ο μέγας πρωταγωνιστής. Τα περίπτερα έκλεισαν και όλα θυμίζουν τις μέρες που στο Μάτι οι καπνοί και οι φλόγες έκαιγαν ανθρώπους.

Η επόμενη μέρα δεν θα διαφέρει επίσης. Ο Τσίπρας θα λέει ότι οι φασίστες δημιούργησαν τα επεισόδια, ακριβώς όπως έλεγε ο Σαμαράς ότι τα επεισόδια τα δημιούργησαν αριστεροί και αναρχικοί.

Όπως όμως και αν ειπωθούν τα πράγματα η αλήθεια θα είναι πάντα ίδια.

"ΦΤΑΙΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΞΙΟΣ ΚΙ' ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ. 

O Χίτλερ νίκησε: Πρώτο κόμμα στην ανατολική Γερμανία το ακροδεξιό ΑfD

Την 1η θέση στις πολιτικές προτιμήσεις των πολιτών της ανατολικής Γερμανίας κατέλαβε το ακροδεξιό κόμμα ''Εναλλακτική για τη Γερμανία'' (AfD).

Αυτό αποκαλύπτουν στοιχεία της τελευταίας πανεθνικής δημοσκόπησης (Infratest Dimap για λογαριασμό της ARD και της WELT), σύμφωνα με τα οποία το ακροδεξιό AfD, στα κρατίδια της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (τα οποία ενσωματώθηκαν το 1990 στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας) λαμβάνει ποσοστό 27%.

Τη δεύτερη θέση, κάτω από το AfD το κόμμα της Μέρκελ, το CDU με 23%. Είναι για πρώτη φορά, μετά φυσικά το 1990, που το CDU εκτοπίζεται από την 1η θέση στην ανατολική Γερμανία. Το δε SPD (το οποίο συγκυβερνά με το CDU σε πανεθνικό επίπεδο) λαμβάνει ποσοστό μόλις 15%. Πάνω από τους Σοσιαλδημοκράτες βρίσκεται το κόμμα της Αριστεράς (Linke), με ποσοστό 18%. Υπενθυμίζεται πως η Linke έχει παραδοσιακά ισχυρά ερείσματα στην ανατολική Γερμανία, παρά την κατάρρευση της DDR. 

Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο στη δυτική Γερμανία. Γι' αυτό και ποσοστό του στις τελευταίες δημοσκοπήσεις (Deutschland Trend, Σεπτέμβριος 2018), βρίσκεται στο 9%. Στο 7% ανέρχεται το ποσοστό των Πρασίνων (Gruenen) στην ανατολική Γερμανία, ενώ στο 6% των Φιλελευθέρων (FDP).

Ο νέος πολιτικός συσχετισμός στην ανατολική Γερμανία, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων στα κρατίδια της περιοχής αυτής, αναζωπυρώνει σενάρια σχηματισμού τοπικών κυβερνήσεων ακόμα και ανάμεσα στο CDU και τη Linke προκειμένου να αναχαιτισθεί το ενδεχόμενο ανόδου του AfD στην τοπική εξουσία.

Tα αποτελέσματα αυτά των δημοσκοπήσεων έρχονται λίγες μέρες μετά τα επεισόδια τα οποία προκάλεσαν νεοναζί στο Κέμνιτς (πόλη της Σαξονίας στην ανατολική Γερμανία), αλλά και της μαζικής αντιφασιστικής συναυλίας η οποία ακολούθησε με πάνω από 65.000 συμμετέχοντες. 

Μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Γερμανίας, Στάινμαγερ (SPD) ενθάρρυνε τη συμμετοχή σ΄αυτό το μουσικό γεγονός, προκαλώντας μάλιστα την αντίδραση της γραμματέως του CDU, Κραπ-Κάρενμπάουερ. Αμέσως μετά διέρρευσαν οι δηλώσεις του ηγέτη του βαυαρικού CSU, σύμφωνα με τις οποίες το μεταναστευτικό είναι η μητέρα όλων των πολιτικών προβλημάτων στη Γερμανία, προκαλώντας την αντίδραση όλων των κομμάτων (πλην φυσικά του AfD).

Την ίδια ώρα, στη Θουριγγία (κρατίδιο της ανατολικής Γερμανίας), η τοπική επιτροπή παρακολούθης της τήρησης του Συνταγματος έβαλε στο στόχαστρο της κίνηση πολιτών στην οποία δραστηριοποιείται το AfD.

Δημήτρης Κατσαγάνης

Πηγή: capital.gr