Οι επαναστάτες του διαδικτύου

Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα των «κίτρινων γιλέκων» για εμάς τους Έλληνες που έχουμε εξευτελιστεί διεθνώς, αποτελώντας ντροπή για την Ευρώπη; Που έχουμε χάσει την εθνική μας αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια, την ελευθερία και την κυριαρχία μας, χωρίς καμία ουσιαστική διαμαρτυρία;

Επικαιρότητα

Εμείς οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε ασύγκριτα μεγαλύτερα προβλήματα από τους Γάλλους – ενώ έχουμε μία κυβέρνηση που κατηγορεί όποιον δεν συμφωνεί μαζί της ως φασίστα, ακροδεξιό ή εθνικιστή, ειδικά όταν πρόκειται για την επάρατη συμφωνία με τα Σκόπια. Θα έλεγε δε κανείς πως στηρίζει απροκάλυπτα τον κ. Soros, ο οποίος έχει υποσχεθεί στο κρατίδιο το όνομα Μακεδονία, προσβλέποντας στο διαμελισμό και στη διάλυση της Ελλάδας σε συνδυασμό με τη μεταναστευτική αλλοίωση του πληθυσμού της – ενώ έχει καταφέρει να επιβάλλει τη συμφωνία του Μαρόκου, στα πλαίσια της ελεύθερης διακίνησης των ανθρώπων παράλληλα με αυτήν των κεφαλαίων και των προϊόντων, όπως προστάζουν οι αρχές της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης.

Εν τούτοις δεν έχουμε την πολυτέλεια της εξέγερσης, αφού μας έδεσαν χειροπόδαρα – οπότε παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στη Γαλλία, μήπως προέλθει από τους Γάλλους κάποια λύση στα προβλήματα μας. Κανένας βέβαια δεν γνωρίζει εάν θα συνεχιστούν οι αντιδράσεις των κίτρινων γιλέκων, οι οποίες έχουν περιοριστεί στους 23.800 σήμερα, από 66.000 το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και 136.000 πριν δύο εβδομάδες, σύμφωνα με το υπουργείο εσωτερικών της χώρας – όχι όμως εξαιτίας των αμελητέων παροχών του προέδρου Macron, πόσο μάλλον όταν ανήγγειλε ότι δεν θα αποκλίνει καθόλου από την πολιτική που του έχει επιβληθεί από τη Γερμανία.

Παραδόξως τώρα όλα τα πολιτικά κόμματα της Γαλλίας, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Εθνικού Μετώπου της κυρίας Le Pen («Rassemblemend National» πλέον), απαιτούν το άμεσο τέλος των διαδηλώσεων – επίσης τα ΜΜΕ, ακόμη και τα φιλικά προς τα κίτρινα γιλέκα, αν και η πλειοψηφία του πληθυσμού φαίνεται να τα στηρίζει. Όσον αφορά δε τα αιτήματα τους, σύμφωνα με μία διαδικτυακή δημοσκόπηση πρόκειται για συνολικά 42 – τα οποία επικεντρώνονται στην αύξηση της αγοραστικής ικανότητας των Πολιτών, στη μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη, στον περισσότερο σεβασμό των ανθρώπων και στην παραίτηση του κ. Macron, ενώ υπάρχουν και τοπικές διεκδικήσεις.

Περαιτέρω, από το ξεκίνημα της κοινωνικής εξέγερσης συζητήθηκε εάν τοποθετείται στα δεξιά ή αριστερά κινήματα. Εν τούτοις δεν μπόρεσε να δοθεί καμία απάντηση, ειδικά επειδή συμμετείχαν μαθητές και φοιτητές – γενικότερα μη έμπειροι πολιτικά Πολίτες που δεν μπορούν να καταχωρηθούν πουθενά. Από αυτό το σημείο φαίνεται καθαρά πως οι Πολίτες έχουν απαγκιστρωθεί από τις δήθεν πολιτικές αλλά στην ουσία κομματικές αντιλήψεις που εξυπηρετούν μόνο τις ιδιοτελείς τους σκοπιμότητες – κατανοώντας τη βρωμιά που τα χαρακτηρίσει.

Το κοινό χαρακτηριστικό τώρα των κίτρινων γιλέκων ήταν η βαθιά αποστροφή τους προς όλα τα κόμματα και τους αντιπροσωπευτικούς Θεσμούς – ενώ μπορεί μεν να υπήρχαν αριστεροί ή ακροδεξιοί ψηφοφόροι μεταξύ τους, αν και οι πιο πολλοί ανήκαν στα 16 εκατομμύρια που απείχαν από τις εκλογές του 2017, αλλά κανένας δεν ήθελε να έχει σχέση με την καθιερωμένη Πολιτική, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το κόμμα της κυρίας Le Pen. Άλλωστε η ακροδεξιά αντίληψη επιλέγει πάντοτε το νόμο, την τάξη και την αυταρχική διακυβέρνηση – σε καμία περίπτωση τις κοινωνικές αναταραχές και τις απ’ ευθείας δράσεις.

Από την άλλη πλευρά, τα κίτρινα γιλέκα ανήκουν πλειοψηφικά σε κοινωνικές ομάδες που δεν εκπροσωπούνται τόσο από τα μεγάλα συνδικάτα: όπως είναι οι εργαζόμενοι με χαμηλούς μισθούς, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικροί επιχειρηματίες, οι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Εκτός αυτού, όλοι οι συνδικαλιστικοί αγώνες των τελευταίων ετών που οργανώθηκαν από τα γαλλικά συνδικάτα είχαν καταλήξει σε μεγάλες ήττες τους – ενώ η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις.

Επί πλέον, τα συνδικάτα αντιμετωπίζονται πια ως μεσολαβητές που δεν είναι ούτε ικανοί, ούτε πρόθυμοι να διεξάγουν μαχητικούς αγώνες – ενώ το φιλικό προς την κυβέρνηση συνδικάτο CFDT είναι πλέον ισχυρότερο από το εχθρικό CGT, κάτι που αποτελεί έναν παράδοξο «νεωτερισμό» για τη Γαλλία.

Σε κάθε περίπτωση, τα «κίτρινα γιλέκα» δεν έχουν κανέναν αρχηγό, καμία οργάνωση και δεν έχουν εκφράσει καμία απαίτηση – εκτός από αυτές που υπήρχαν γραμμένες από  μερικούς στις διαδηλώσεις ή εκείνες που ερευνήθηκαν με διαδικτυακές δημοσκοπήσεις. Το μοναδικό που ενώνει τους διαδηλωτές είναι ένας ύμνος: η Μασσαλιώτιδα, το πασίγνωστο γαλλικό τραγούδι που γεννήθηκε στην επανάσταση του 1789. Εντυπωσιακό για εμάς τους Έλληνες που, παρά το ότι έχουμε υποφέρει τα πάνδεινα επί οχτώ ολόκληρα χρόνια, έχουμε σκύψει το κεφάλι ισχυριζόμενοι πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, επειδή δεν υπάρχει ηγέτης – ενώ όταν υψώνουμε τη σημαία μας ή τραγουδάμε τον εθνικό μας ύμνο, η κυβέρνηση μας κατηγορεί ως πατριδοκάπηλους!

Το πρόβλημα τους όμως παραμένει να είναι η οργάνωση – σημειώνοντας πως τα κίτρινα γιλέκα είναι οριζόντια δικτυωμένα ενώ απορρίπτουν κάθε είδους εκπροσώπηση. Εν τούτοις, παρά το ότι η ταχύτητα και η διάδοση των κοινωνικών μέσων μαζικής δικτύωσης έκαναν εφικτό το κίνημα, δεν φαίνεται να αρκούν για να διατηρηθεί αποτελεσματικό μακροπρόθεσμα – πόσο μάλλον για να οδηγήσει σε αποφάσεις που θα άλλαζαν το μέλλον της χώρας, αν και είναι ακόμη πολύ ενωρίς για συμπεράσματα, ειδικά λόγω των χριστουγεννιάτικων εορτών.

Ποιό είναι όμως το ηθικό δίδαγμα για εμάς που έχουμε εξευτελιστεί διεθνώς, αποτελώντας ντροπή για την Ευρώπη; Που έχουμε χάσει την εθνική μας αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια, την ελευθερία και την κυριαρχία μας, χωρίς καμία ουσιαστική διαμαρτυρία; Που έχουμε ανεχτεί την παράνομη αντιστροφή του δημοψηφίσματος, την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, την εξορία 500.000 παιδιών μας, τη μεταφορά των χρεών μας στις επόμενες γενιές, τη φτωχοποίηση και τον εξευτελισμό μας ακόμη και από τους αδύναμους γείτονες μας, με μία αδιαφορία που κυριολεκτικά σκοτώνει;

Ασφαλώς ότι η αδράνεια και η υποταγή οδηγούν στην εξαφάνιση ενός Έθνους – όπως εκείνου του οργανισμού που παύει να αμύνεται απέναντι στην αρρώστια, οπότε πεθαίνει νομοτελειακά. Επίσης πως η έλλειψη ηγεσίας αποτελεί μία σαθρή δικαιολογία, ειδικά για ένα Έθνος που έχει σε τέτοιο βαθμό αλωθεί από το κομματικό-πελατειακό κράτος, ώστε να μην επιτρέπει σε κανέναν έντιμο Έλληνα να εισχωρήσει στην πολιτική και να επιβιώσει – εάν δεν δηλώσει προηγουμένως την πλήρη υποταγή του στις ελίτ που απομυζούν αχόρταγα τους Πολίτες.

 analyst.gr

Πετρέλαιο: Τι σημαίνει το «κραχ» για την παγκόσμια οικονομία

 Η αγορά πλημμύρισε και οι τιμές βουλιάζουν. Ο λόγος για το πετρέλαιο, που βίωσε φέτος ένα μίνι-κραχ, χάνοντας το 40% της αξίας του σε λιγότερο από ένα τρίμηνο. Η τιμή του μπρεντ- του σημαντικότερου συμβολαίου παγκοσμίως- βρέθηκε σε μία ελεύθερη πτώση από τα υψηλά τεσσάρων ετών τον Οκτώβριο σε χαμηλά 28 μηνών σήμερα. Τι μας δείχνει η εξέλιξη για την παγκόσμια οικονομία; 

 Θα έλεγε κανείς ότι το φθηνό πετρέλαιο είναι ένα άκρως καλοδεχόυμενο νέο για τους μεγάλους εισαγωγείς ενέργειας και πρωτίστως για τις οικονομίες της Ευρωζώνης, που κατεβάζουν αισθητά ταχύτητα εδώ και εννέα μήνες. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, έχει μάλιστα παραδεχθεί ότι η πτώση των τιμών του αργού αποτελεί μεγάλο στήριγμα. 

 Σημαντική ανακούφιση προσφέρει βεβαίως και στις αναδυόμενες οικονομίες, που είχαν καεί τα τρία πρώτα τρίμηνα του έτους από τον συνδυασμό του ακριβού πετρελαίου και του ισχυρού δολαρίου. Με τα νομίσματά τους να βρίσκονται σε τροχιά ραγδαίας υποτίμησης το κόστος της ενέργειας γινόταν δυσβάσταχτο. 

 Ικανοποιημένος θα πρέπει να δηλώνει και ο Ντόναλντ Τραμπ, που κατά το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς εξαπέλυε πυρά και της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας για την απροθυμία τους να λάβουν μέτρα για τη μείωση των τιμών, ενώ επέκρινε έντονα και την απόφασή τους να μειώσουν την προσφορά από το 2019. Το ποιος ευθυνόταν για το ράλι του πετρελαίου στις αρχές του φθινοπώρου είναι βεβαίως άλλη συζήτηση, αλλά η εξέλιξη- δηλαδή η βουτιά- φαίνεται να δικαιώνει τις προσδοκίες του Αμερικανόυ προέδρου. 

 Είναι λοιπόν οι μόνοι που ανησυχούν οι μεγάλοι παραγωγοί που χάνουν τα πετροδολάρια; Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η τιμή του πετρελαίου θεωρείται «βαρόμετρο» για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας. Η εκρηκτική αύξηση της αμερικανικής παραγωγής δεν αρκεί να δικαιολογήσει την τόσο μεγάλη και δη απότομη τπώση σε μία αγορά, από την οποία αποσύρεται σιγά- σιγά το ιρανικό πετρέλαιο και άλλοι μεγάλοι παραγωγοί, όπως η Βενεζουέλα και η Λιβύη, αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα. 

 Το μίνι-κραχ του πετρελαίου δεν είναι τίποτα άλλο από ένας «καθρέφτης» των εντεινόμενων ανησυχιών για το πού οδεύει η παγκόσμια οικονομία. Οι επενδυτές θεωρούν ότι ο σινο-αμερικανικός πόλεμος όχι μόνο δεν φτάσει στο τέλος του το 2019, αλλά θα λυγίσει τις δύο ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη, ενώ θα μετρήσει αρκετές «παράπλευρες απώλειες», ειδικά στην Ευρώπη. 

 Φοβούνται επίσης ένα no deal στο Brexit και το πρόσθετο πλήγμα, που αυτό θα επέφερε στη Γηραιά Ήπειρο. Ξέρουν επίσης καλά πως οι τραπεζικοί πονοκέφαλοι ανά την Ευρώπη επιμένουν, ενώ εξακολουθούν να ανησυχούν για μία νέα κρίση στις αναδύομενες- ενδεχομένως πιο σοβαρή και αυτή που ζήσαμε το εφετινό καλοκαίρι. Ετοιμάζονται δε για την εποχή του ακριβότερου δανεισμού, που θα εντείνει τις πιέσεις σε οικονομίες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά. 

 Το 2019 δεν θα είναι εύκολη χρονιά για κανέναν. Αυτό μας λένε οι τιμές του πετρελαίου, που δύσκολα θα ανακάμψουν παρά την απόφαση ΟΠΕΚ- Ρωσίας να αποσύρουν 1,2 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως από την αγορά το 2019. 

   naftemporiki.gr  

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ.

"Όσο για το όνομα , ας καθιερώσουν οι φίλοι ... μας Σκοπιανοί ως επίσημη γλώσσα του κράτους των την ελληνική διάλεκτο μετά της υμετέρας παιδείας , και τότε , ίσως τους αναγνωρίσουμε κατά την Ισωκρατική παραίνεσιν , ως Μακεδόνες"

του Ασλανίδη Ματθαίου.

αντί προλόγου ( για τα εσωτερικά )

Ισωκράτους προς Δημόνικον παραίνεσις.

1.  '' το γάρ αφανες ( των δεινών ... ) εκ του φανερού ταχίστην έχει την διάγνωσιν '' !

- σε τούτο μόνο με τρομάζουν τα μελλούμενα στην Ελλάδα : διότι , όταν εν μέσω Μακεδονικής σεναριογραφίας στην Βαλκανική ενταφιάζεις φανερά τα πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα της Αμφίπολης και εκταφιάζεις από την αφάνεια τα ψευδεπίγραφα < εφευρήματα > των Σκοπιανών , δεινή η τύχη  και το μέλλον αβέβαιον της Ελλάδας .

Πόσοι πρέπει να απολογηθούν από τους διάφορους ... κυβερνήτες μας για την ταφή της αλήθειας στους λόφους της Αμφιπόλεως ;  - περίεργη και αιφνιδιαστική η αποσιώπηση ..... της άλλοτε προβολής της ,  σε μια περίοδο μάλιστα που η ανάδειξη από μόνη της , ίσως ....  αποτελούσε καταλύτη στην υπόθεση της Μακεδονίας . 

Φοβούμε δε , ότι και τα ευρήματα αυτής την επαύριο , θα κασμούν της "φωτισμένης" Ευρώπης τας πόλεις , αν όχι των ευρωπαϊκών Σκοπίων .

2. ||  - εν όψει δε της επίσκεψης Μέργκελ στην Αθήνα , δηλωτικό του ενδιαφέροντός της για την επικείμενη ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών , ομοίως ο Ισωκράτης παραινετικά λέει :

 '' Μίσει τους κολακεύοντας ( ευρωπαίους ) , ώσπερ τους εξαπατώντας ( πολιτικούς μας ) :  αμφότεροι γάρ πιστευθέντες , τους πιστεύοντας ( έλληνες ) αδικούσιν '' !

Το πολιτικό σύστημά μας , άθυρμα στα χέρια των ξένων .

Για άλλη μια φορά στα πλαίσια της υποκρισίας του με την γνωστή ατάκα της  ''βαριάς καρδιάς ''  θα ψηφίσει την συμφωνία θέτοντας υπεράνω πατρίδας  το εντολοδόχο σύστημα εξουσίάς του , που εδώ και διακόσια χρόνια κρατά την χώρα υπόδουλη και εξαρτημένη .

Ούτως ή άλλως , οι βουλευτές ..... και οι υπουργοί ..... μας , δεν προλαβαίνουν .... ή ξεχνούν .... να διαβάσουν τους όρους της κάθε συμφωνίας ... , ακόμα και αν αυτή αφορά τα ιστορικά δίκαιά μας , ώστε με κριτικό και αυτόβουλο πνεύμα να υπερασπιστούν , έστω και μία φορά  την ψήφο κατά συνείδηση με το :  ''ανέγνων , έγνων , κατέγνων''  ( διάβασα , κατάλαβα , καταδίκασα ) , αντί του κατ' αγέλη , όλα να τα ψηφίζουν  .

Εσύ δύστηνε ( υπό πάντων εγκαταλελειμένε ) λαέ ποιούς θα πιστεύσεις , για να μή αδικηθείς ;  και τί σκοπεύεις να κάνεις για τα ιστορικά δίκαιά σου ;

Δύο επιλογές έχεις απέναντι στην ιστορία , ή την γράφεις ή την διαγράφεις !

Μέσα από τα πολλά αναπόφευκτα  που σου επέβαλλαν , μήπως , ήγγικεν η ώρα να σκεφθείς καί εσύ με την σειρά σου , το αναπόφευκτο της ανατροπής του ;           

Για την Μακεδονική γλώσσα :

Γράφει ένας βαθύς ερευνητής του ζητήματος ο O Hoffmann.

"Το ελληνικό όνομα είναι φωνητικά και μορφολογικά τόσο βασικά διαφορετικό από το θρακικό και το ιλλυρικό , ώστε είναι εντελώς αδιανόητο να θεωρηθούν τα ελληνικά ονόματα των Μακεδόνων ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα ελληνικά και τα θρακικά".

Όποιος λοιπόν , συνεχίζει ο Ηoffmann , δεν θεωρεί Έλληνες τους Μακεδόνες ,πρέπει, για να είναι συνεπής, να βγάλει το συμπέρασμα ότι οι Μακεδόνες, ήδη από τον 6. και 5. αιώνα π.Χ.  χωρίς ανάγκη, παράτησαν εντελώς τα αρχικά εθνικά τους ονόματα και, για να δείξουν τον θαυμασμό τους προς τον ελληνικό πολιτισμό, πήραν τα ελληνικά ονόματα.

Το να ανασκευαστεί μια τέτοια αντίληψη νομίζω πως δεν αξίζει τον κόπο , διότι γλωσσοϊστορικές υποθέσεις που προβάλλονται χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η πραγματική ζωή των λαών κρίνονται από τον εαυτό τους .

Η αδιάσπαστη συνοχή με τον νοτιότερο ελληνισμό ως εθνική συνείδηση, ήταν εκείνη που κράτησε τους Μακεδόνες τόσο προσηλωμένους στα ιστορικά τους πεπρωμένα, ώστε οι βασιλείς τους, όταν είδαν ότι η αττική διάλεκτος καλλιεργήθηκε σε φορέα ανώτερου πνευματικού πολιτισμού, δεν δίστασαν να καθιερώσουν αυτή ως επίσημη γλώσσα του κράτους και της παιδείας των.

Και όταν κατέλυσαν το κράτος των Περσών, αυτήν επέβαλλαν ως επίσημη γλώσσα της δημόσιας ζωής στα κράτη των ελληνιστικών χρόνων.

Αυτός ο παντοτινός προσανατολισμός των Μακεδόνων στα ελληνικά πεπρωμένα και η παντοτινή αντίθεση με τους Θρακοϊλλυριούς , ανάγκαζε όλους τους μεγάλους ιστορικούς όπως τον Βeloch και τον Kaerst να μην μπορούν να κατανοήσουν τίποτα από την Μακεδονική ιστορία, χωρίς την προϋπόθεση της ελληνικής εθνικότητας των Μακεδόνων .

Όλα συνηγορούν ότι ελληνική διάλεκτο μιλούσαν οι Μακεδόνες , πριν αποφασίσουν να επισημοποιήσουν στη χώρα τους την αττική διάλεκτο .

Μόνο στην Ελληνική γλώσσα επάνω στην Ευρώπη υπάρχουν λέξεις που αρχίζουν από ξ και ψ. Το ίδιο και στην Μακεδονική , π.χ. Ξάνδικος ( όνομα μηνός ) , ψηρός (= ξηρός ) .

Μόνο στην Ελληνική υπάρχουν αρσενικά κύρια ονόματα σε  -τας στη δωρική και αιολική που έγινε  -της στην ιωνική και αττική . Το ίδιο και στην Μακεδονική , π.χ. Αλκέτας , Αμύντας , Ορέστας , Φιλώτας κ.λ.π.

Ελληνική διάλεκτος η Μακεδονική από της εμφανίσεως των Μακεδόνων στο προσκύνιο της ιστορίας , γλώσσα μητρική της καταγωγής των .

[ Ξένη εντελώς γλώσσα , κανένας λαός στον κόσμο δεν επέβαλε θεληματικά στον εαυτό του , ξένη ιστορία όμως , υστερόβουλα .... πρόθυμα την υιοθετούν   ] .

'' Από όλους τους ανόητους ισχυρισμούς , γράφει ο Γερμανός ιστορικός Βeloch , που παρουσιάστηκαν ως τώρα επάνω σε θέματα ιστορικά δεν υπάρχει ανοητότερο από αυτόν , ότι δηλαδή , λαός που πραγματοποίησε την παγκόσμια κυριαρχία , θα απαρνούνταν τη δική του γλώσσα , για να προσλάβει μιαν άλλη ξένη '' .

Το ότι , ο Μακεδονικός εθνικός κλάδος χώρισε και έμεινε πίσω από το σώμα της ελληνικής φυλής ενωρίτερα απ΄ότι ο ιωνικός , αιολοαχαϊκός και δωρικός , πριν η πρωτοελληνική γλώσσα διαμορφώσει από τους αντίστοιχους ινδοευρωπαϊκούς φθόγγους το φ , το θ και το χ ακολουθόντας τον δικό του δρόμο ως προς τους φθόγγους αυτούς αντιστοίχως σε β , δ και γ , είναι πιθανό ,

- αλλά το πιθανότερο είναι ότι ο Μακεδονικός κλάδος , χωρίς να πάψει ποτέ να είναι ελληνικός , αφομοίωσε γλωσσικά τόσο πολλούς Θρακοϊλυριούς στις βόρειες περιοχές της αρχαίας Μακεδονίας , ώστε , όπως συμβαίνει πάντοτε σε τέτοιες περιπτώσεις , δέχθηκε ως προς το φθογγικό αυτό στοιχείο ξένη επίδραση , ενώ σε όλα τα άλλα γλωσσικά του στοιχεία , παρέμεινε , καθαρά ελληνικός .

Αυτή είναι και η μόνη φωνητική διαφορά που χωρίζει την αρχαία Μακεδονική γλώσσα από τις άλλες ελληνικές διαλέκτους , δηλαδή αντί για  β , δ , και γ , τα σύμφωνα φ , θ , και χ .

Ο κορυφαίος Γάλλος γλωσσολόγος A. Meiller , θεώρησε φρονιμώτερο όσες φορές έγραψε σχετικά , να εκφράσει την άγνοιά του , ως προς την εθνικότητα των Μακεδόνων , χωρίς να αποκλείση το ενδεχόμενο της ελληνικής των καταγωγής σε σχέση με άλλους εκπροσώπους της επιστήμης και όχι τυχαίους .

Όπως ο ιστορικός O. Muller και ο γνωστός γλωσσολόγος της Αυστρίας  P. Kretschmer , οι οποίοι παραβλέποντας την αναμφισβήτητη αλήθεια ,  ( ότι η γλώσσα κάθε λαού που δεν ζει απομονωμένος σε νησίδα του ωκεανού αλλά στο σταυροδρόμι των αλλόγλωσσων εθνών της Βαλκανικής , μπορεί , παρ' όλή του τη γλωσσική και εθνολογική του αυτοτέλεια να δεχτεί μικρό ή μεγάλο αριθμό ξένων γλωσσικών στοιχείων ) , προτίμησαν να καθορίσουν την καταγωγή των αρχαίων Μακεδόνων από τα ελάχιστα ξενίζοντα και ανελλήνιστα γνωρίσματα που ανακάλυψαν ,  σε σχέση με τα πάμπολλα ελληνικά γνωρίσματα που παρουσιάζουν τα γλωσσικά κατάλοιπά τους .

Στην συνέχεια , επειδή η ιστορία δεν μπορεί να φιλοξενεί εσαεί λανθασμένα αφηγήματα , ο ίδιος ο P. Kretschmer που πρώτος ανάμεσα στους διεθνείς γλωσσολόγους αμφισβήτησε την ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων , υπό το βάρος της ιστορικής αλήθειας σε νεώτερο σύγγραμμά του , δέχεται την ελληνική τους εθνικότητα παραμερίζοντας τελείως , τις δυσκολίες που έβλεπε πρίν .

Η αναθεώρηση αυτή του Kretschmer που επήλθε από την δύναμη των πραγμάτων είχε βαρύνουσα σημασία διότι προήρχετο από ένα κορυφαίο γλωσσολόγο και καθιερώνεται πια ως αναμφισβήτητη η ελληνικότητα της γλώσσας και εθνικότητας των αρχαίων Μακεδόνων .

Την νέα γνώμη του Kretschmer την δέχεται ο E. Schwyzer και ο Otto Reche γράφοντας :

'' Οι Μακεδόνες είναι το τελευταίο μετά τους Δωριείς κύμα του ελληνισμού ''

Οι Μακεδόνες δεν ήταν λοιπόν ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο έλληνες , είναι ότι είναι οι σημερινοί έλληνες της Κάτω Ιταλίας , του Πόντου και ..... της Καππαδοκίας , οι οποίοι μέσα στον ακέριον ελληνισμό τους , παρουσιάζουν και κάποιες ασήμαντες ξένες αρθρωτικές επιδράσεις , ιταλικές ή τουρκικές .    

Τώρα πιά και οι διστακτικώτεροι από τους σοβαρούς επιστήμονες δεν μιλούν για μή ελληνική εθνικότητα των Μακεδόνων , παρά μόνο , για μικρότερη ή μεγαλύτερη επίδραση που δέχτηκε η ελληνική γλώσσα των κυρίαρχων Μακεδόνων από θρακοϊλλυρικά φύλα που αφομοίωσαν .

Και αν η δυναμική των Μακεδόνων στο να αποροφούν και να αφομοιώνουν και λίγους γειτονικούς των βαρβάρων λαούς ήταν εκείνη που είτανε , δεν σημαίνει ότι οι < βάρβαροι > εκτός ελληνικής επικράτειας , γίνανε Μακεδόνες .

Διότι το αποφασιστικό στην ιστορία των εθνών δεν είναι η ανάμιξη , αλλά το ποιά φυλή αφομοιώνει την άλλη , και αυτή όπως ξέρουμε , είναι πάντα η πιό πολυάριθμη , η πιό δυναμική .

Εάν οι ξένοι που εισέδυσαν κατά καιρούς στην Ελλάδα και την Μακεδονία ήταν περισσότεροι από εμάς , τότε δεν θα μπορούσε να γίνει λόγος για νεοελληνική εθνότητα , οσοδήποτε ελληνικό αίμα και αν έτρεχε στις φλέβες του ξενόγλωσσου πια έθνους που θα κατοικούσε την χώρα μας και οσαδήποτε γλωσσικά ή πολιτιστικά ελληνικά υπολείμματα και αν ενσωματώνονταν στη νέα , αλλά ξένη πιά , γλώσσα του .

Έλληνες λοιπόν οι αρχαίοι Μακεδόνες και ελληνική η χώρα αυτών από την δεύτερη π.Χ. χιλιετηρίδα όπως πιστοποιούν οι ελληνικές επιγραφές της Βαλκανικής , και όπως αναγνωρίζεται από όλους τους ιστορικούς που αναζητούν την αλήθεια .

Τα γλωσσικά μας σύνορα ξεκινούσαν από τον ποταμό Γενυσό (Skumbi ) της Αλβανίας , περνούσαν από τα Σκόπια της Σερβίας και από τη Σόφια της Βουλγαρίας , και αγγίζοντας κατά μήκος τον Αίμο κατέληγαν στον Εύξεινο .

Η ελληνόφωνη αυτή έκταση γνώρισε στον μεσαίωνα τους Σλάβους μόνο ως επιδρομείς , όχι ως μόνιμους κατοίκους , που απλώθηκαν και πλήθυναν επί Τουρκοκρατίας , εξεσλαβίζοντας με τον γνωστό τους τρόπο την ελληνικότατη νότια Βουλγαρία ( Α. Ρουμελία ) , που οι ίδιοι ακόμα την ονομάζουν Romania , δηλ. χώρα των Ρωμαίων , όπως ακριβώς οι Τούρκοι τη λένε Roum-eli ( = χώρα των Ρωμαίων ) .

Η δική τους παρουσία λοιπόν στην Βόρεια Μακεδονία είναι μιά παρένθεση μέσα στην ελληνική αιωνιότητα , και όχι η δική μας μέσα στην θρακοϊλλυρική ή σλαβική για να ονειρεύονται κράτος μακεδονικό με γλώσσα και εθνότητα .

Αυτή είναι η ιστορία των πραγμάτων στην Βαλκανική και δεν πρέπει να σιωπάται , τουλάχιστον από εμάς , γιατί αποτυπώνει την αλήθεια και καμμιά αλήθεια όταν λέγεται δεν εμπεριέχει εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς στην de facto κατανομή ταν κρατών που ζούμε , απλώς είναι η αλήθεια !!!

Γι' αυτό ας σοβαρευτούν οι πολιτικοί μας στα ιστορικά  και να συνειδητοποιήσουν οι κυβερνήτες μας για να μή βιώσουμε άλλους διχασμούς ότι , ο έλληνας ,  από καταβολής στην θεώρηση της ζωής του , απολαμβάνει τα παρόντα ..... αγαθά ως θνητός και διαφυλλάτει τα ιστορικά του υπάρχοντα ως αθάνατος !!!

                                            

ΗΠΑ - Ρωσία και πολεμική βιομηχανία οι μεγάλοι κερδισμένοι στην Συρία.

Είχαμε αναφερθεί (εδώ) στις σχέσεις Τράμπ-Ερνογάν και στον ρόλο που καλείται να παίξει η Τουρκία ως μέλος του ΝΑΤΟ, σε σχέση με την Ρωσία και έρχεται πρόσφατα το Bloomberg να επαληθεύσει τον ρόλο της Τουρκίας σε άρθρο του στο οποίο, επικαλούμενο δύο πηγές, αναφέρει ότι ο Ερντογάν έχει δεσμευτεί απέναντι στις ΗΠΑ να επιτρέψει να μελετήσουν το αντιπυραυλικό σύστημα, το οποίο η Ρωσία θα παραδώσει στην Τουρκία. 

Όπως ήταν φυσικό η Τουρκία δια του υπουργού εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, διαβεβαίωσε τον Ρώσο πρέσβη στην Άγκυρα ότι δεν θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να μελετήσουν ρωσικά αντιπυραυλικά συστήματα S-400. Αυτό τουλάχιστον ανέφερε το Sputnik επικαλούμενο πηγή του τούρκικου υπουργείου εξωτερικών. Το δημοσίευμα διέψευσε και ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ.

Αυτά είναι τα γεγονότα που έγιναν γνωστά, το ερώτημα όμως είναι τι πίστευε ο Πούτιν όταν αποφάσισε να προχωρήσει στην πώληση ενός όπλου τέτοιων δυνατοτήτων, στον Ερντογάν. Πίστευε αλήθεια ότι η αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ - Τουρκίας ήταν δεδομένη και ότι η Τουρκία θα άλλαζε στρατόπεδο; 

Η λογική λέει ότι δεν είναι δυνατόν να στηριζόταν η απόφαση για παραχώρηση των S-400 στην ελπίδα ότι ΗΠΑ και Τουρκία θα έρχονταν σε ρήξη. Ούτε φυσικά μπορεί κανείς να πιστέψει ότι ο Ερντογάν έπεισε τον Πούτιν ότι θα έβαζε τις σχέσεις της Τουρκίας σε δοκιμασία γιατί οι ΗΠΑ στήριζαν τους Κούρδους στην Συρία. Όμως και τώρα που ο Τράμπ αποφάσισε να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ από την Συρία και να αναθέσει την συνέχιση των επιχειρήσεων στην Τουρκία, δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα στις σχέσεις Ρωσίας - Τουρκίας και οι S-400 θα παραδοθούν κανονικά. 

Τα παραπάνω γεγονότα δείχνουν  ότι το παιχνίδι είναι καλά στημένο και ότι συμφέρον, τόσο για τη Ρωσία όσο και για τις ΗΠΑ, είναι να συντηρούν τοπικές εντάσεις  γιατί αυτό θρέφει την πολεμική τους βιομηχανία και τους επιτρέπει εκμεταλλεύονται στο έπακρο τους κατεστραμμένους λαούς που δημιουργούν. 

Χαρακτηριστικά είναι τα πρόσφατα παραδείγματα της Λιβύης και του Ιράκ, χώρες με άπειρο πλούτο που σήμερα οι λαοί τους πεινάνε. Ακόμα χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση της Συρίας την οποία θα αφήσουν να μαστίζεται και τώρα όπως όλα δείχνουν, θα εμπλέξουν και την Τουρκία σε μία μακροχρόνια διαμάχη τα αποτελέσματα της οποίας δεν θα αργήσουν να φανούν. Αυτό που σήμερα φαίνεται και ...δεν κρύβεται, είναι ότι όλα πάνα καλά και θα πάνε ακόμα καλύτερα όσο υπάρχουν μαριονέτες που αγοράζουν F-35, S-400 για να σκοτώνουν τους λαούς τους. 

Έλλη.