Προσοχή: Το νέο βρώμικο colpo grosso των Γερμανών για την διάσωση της Deutsche Bank σε εξέλιξη!

Του Θεόδωρου Σεμερτζίδη

Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank, να εγκρίνει την διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με την Commerzbank, προκειμένου να εξεταστούν τα οφέλη μιας συγχώνευσης με αυτήν, ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που εκτιμούσαν εδώ και αρκετό καιρό αναλυτές και επενδυτές, τα σημαντικά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η νούμερο ένα γερμανική τράπεζα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η επικείμενη συγχώνευση μεταξύ δύο εταιρειών δεν θα προκαλούσε ιδιαίτερη αίσθηση. Στην περίπτωση όμως της Deutsche Bank, η διάσωση της μέσω μιας άλλης γερμανικής τράπεζας εγείρει ίσως θέματα νομιμότητας, αλλά και θέμα μεροληψίας.

Η «επιλεκτικότητα» της γερμανικής κυριαρχίας στην ευρωζώνη

Είναι νωπή ακόμη στις μνήμες μας η άσκηση πιέσεων από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΕΚΤ, για τις διασώσεις των ελληνικών τραπεζών από το ελληνικό δημόσιο με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Τα χρήματα των διασώσεων για τις ελληνικές τράπεζες ουσιαστικά μηδενίστηκαν, με το τραπεζικό σύστημα της χώρας να περνά στο τέλος σε ξένα χέρια. Κάτι αντίστοιχο δεν συνέβη όμως και στην Ιταλία, όταν το ιταλικό δημόσιο αποφάσισε, πριν από δύο περίπου χρόνια, να χορηγήσει μέσω ενός «ειδικού ταμείου» περί τα 20 δισ. ευρώ στις ιταλικές τράπεζες, χωρίς όμως το τραπεζικό σύστημα στη συνέχεια να περάσει σε ξένα χέρια, με την ΕΚΤ να συνεχίζει να δέχεται τα κρατικά ομόλογα που κατείχαν οι ιταλικές τράπεζες ως εγγύηση για την παροχή ρευστότητας.

Πλέον, η παροχή κρατικής βοήθειας στις τράπεζες της ευρωζώνης από τα κράτη απαγορεύθηκε από το 2016, όπου έκτοτε ισχύουν οι κανόνες της ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ BRRD (Βank Recovery and Resolution Directive, οδηγία ‘περι διάσωσης των τραπεζών’). Το bail in είναι πανευρωπαϊκός νόμος μέσω της οδηγίας BRRD για τους τρόπους τραπεζικής εξυγίανσης, όπου σύμφωνα με την οδηγία υποδεικνύονται τρόποι τραπεζικής εξυγίανσης που περιλαμβάνουν το bail in. Το bail in είναι ο νέος μηχανισμός τραπεζικών διασώσεων. Με βάση την νέα νομοθεσία, πάντα τον πρώτο λόγο στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν οι μέτοχοι. Αν οι μέτοχοι δεν μπορέσουν να ανακεφαλαιοποιήσουν μια τράπεζα, τότε με βάση τον νέο νόμο του bail in υποχρεωτικά μετατρέπονται σε μετοχές τα ομολογιακά δάνεια, μειωμένης εξασφάλισης tier 1 και tier 2, και τα πάσης φύσεως μετατρέψιμα ομόλογα, μετά προφανώς από ένα μεγάλο haircut που θα υποστούν στην αξία τους. Αν τα κεφάλαια που θα βρεθούν από τους ομολογιούχους δεν είναι επαρκεί,τότε σειρά έχουν οι καταθέτες πάνω από 100.000 ευρώ.

Στην περίπτωση της Deutsche Bank όμως, αντί να εφαρμοστεί ο κανονισμός της BRRD, περί εξυγίανσης, προωθείται για ευνόητους λόγους από το γερμανικό δημόσιο η επιλογή της συγχώνευσης (κι όχι εξαγοράς!) με την Commerzbank. Για ποιο λόγο όμως επιλέχθηκε η Commerzbank, αντί κάποιας άλλης γερμανικής τράπεζας;

Όπως διακρίνουμε στο παρακάτω γράφημα, το γερμανικό δημόσιο συμμετέχει ως μέτοχος στην Commerzbank με ένα ποσοστό λίγο πάνω από το 15%, δίνοντας του την δυνατότητα συμμετοχής στην λήψη αποφάσεων της τράπεζας. Ουσιαστικά, η Γερμανία προκειμένου να αποφύγει την κατάρρευση του «διαμαντιού» της γερμανικής οικονομίας, επέλεξε την παράκαμψη του κανονισμού της BRRD μέσω της συγχώνευσης με την Commerbank.

Η κατάσταση των μετοχών των δύο τραπεζών

Η Deutsche Bank έπειτα από τέσσερες συνεχόμενες ζημιογόνες χρήσης, κατάφερε να πραγματοποιήσει το 2018 κέρδη, με τα προ φόρων κέρδη να διαμορφώνονται στα 1,3 δισ. ευρώ. Ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας CET1 διαμορφώθηκε στο 13,6%, όταν ο αντίστοιχος δείκτης για την Eurobank ανέρχετο στο 14,2% (αποτελέσματα χρήσης 2018). Ο δείκτης δανείων προς καταθέσεις για την χρήση του 2018 διαμορφώθηκε στο 77%, με τον δείκτη κάλυψης ρευστότητας να βρίσκεται στο 14%.

Όσο για την μετοχή της εταιρείας στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης, αυτή καταγράφει από τις αρχές του έτουςαπόδοση 10,22% (κλείσιμο 8/3), με την κεφαλαιοποίηση να ανέρχεται στα 15,87 δισ. ευρώ, καταγράφοντας χαμηλό 52 εβδομάδων στα 6,68 ευρώ. Το trailing P/E διαμορφώνεται πλέον στα 61,28 ευρώ, με τα κέρδη ανά μετοχή να βρίσκονται στα 0,13 ευρώ.

 Όσο αφορά τις εκτιμήσεις των αναλυτών για την μετοχή, 1 σύσταση είναι buy, 12 hold, 3 underweight, 9 sell, με τοconsensus να είναι underweigth, και με την μέση τιμή στόχου να διαμορφώνεται στα 7,85 ευρώ.

Ανοδικά κινείται από τις αρχές του έτους και η μετοχή της Commerzbank, με την απόδοση να ανέρχεται στο 14,6%. ΤοP/E διαμορφώνεται στα 7,66 ευρώ, με τα κέρδη ανά μετοχή να βρίσκονται στα 0,87 ευρώ, και με την κεφαλαιοποίησητης εταιρείας διαμορφώνεται στα 8,3 δισ. ευρώ.

Συμπέρασμα

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η Γερμανία για ακόμη μία φορά επέλεξε να χρησιμοποιήσει «δύο μέτρα και δύο σταθμά» για τις δικές της εταιρείες, και κατ’ επέκταση για το συμφέρον της γερμανικής οικονομίας, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα πραγματοποιούνταν sell off για τις γερμανικές μετοχές, με τις υποβαθμίσεις γερμανικών εταιρειών να θεωρούνται βέβαιες, αυξάνοντας το κόστος χρήματος γι αυτές, και δημιουργώντας σημαντικά προβλήματα για την μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.

Πηγές:

Deutsche Bank

Commerzbank

www.marketwatch.com

www.wsj.com