apollo sad - του φωτη μισοπουλου

un proza pour des voix et des sons sur le quai [α*]

.....με τη σκέψη του κλειδιού, καθένας βεβαιώνει τη φυλακή του

Θ.Σ. ΕΛΛΙΟΤ [1α]

The rain again like a vague pain arose 

FERNANDO PESSOA [1β]

the alibi [*]

.....μήπως ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να τελειώσει τις δουλειές του το είπα ήσυχα νιώθοντας γλυκιά ευχαρίστηση σηκώθηκα όρθιος δινόταν ευκαιρία υπεράσπισης έπρεπε να μπορέσω Δεν πρόκειται να οδηγήσει εμένα αρνήθηκε ή αρνήθηκα την ευκαιρία μιας ζωής έτριβε το ένα πόδι με το άλλο γεμάτος απόγνωση και δυστυχία το συναίσθημα ότι σε κάθε καινούρια επίσκεψη το μούδιασμα μέσα του θα γίνει πιο οδυνηρό μόνο που εδώ ήταν όλα μετρημένα και καλά υπολογισμένα όταν ακίνητος εκείνη τη νύχτα η ασάφεια στο πρόσωπο κι ένα βήμα πίσω εγώ με το κουβάρι από μαλλί να ξετυλίγει O Λαβύρινθος μπορούμε ν' ασχοληθούμε κι οι δυο με κάτι ενδιαφέρον περίμενε στο δάσος όταν πλησίασα με άγγιξε στον ώμο πίσω στο δρόμο όλα είχαν διαγράψει κατηφορικά τις αλληγορίες τους οι μονόλογοι είχαν ενταχθεί στην ξένη εξουσία της εξορίας σε μια μεταφυσική της απόρριψης Με έλεος : Έλεγαν : Ο ΦΛΗΒΑΣ Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ [2] : .....γνωριζόμαστε απ' το ναυάγιο μιας γλώσσας που πέθανε ακαριαία οι άσπρες λήκυθοι [3] σ' εκείνο το βυθό φιλοξενούν τα αλφάβητα που σκάλισα ανάμεσα στα πουλιά και την άμμο Η ΠΡΟΚΥΜΑΙΑ : ......αλλαγμένα πρόσωπα καθαιρεμένα απ' τη διάρκεια του μεσημεριού έμεινε σκόπιμα έξω απ' το καρέ η μαντάμ Σοζόστρις [4] Είχε γίνει πλέον πραγματικότητα Περίπου άλλοθι έτσι κάθε φορά έπρεπε να βγαίνω προς αντίθετη κατεύθυνση είναι αυτοί που θα μάς καλέσουν στο μοιρολόγι ν' αντισταθούμε παρακαλώ την εντιμότητά σας κύριοι κι ο Θεός ανταμείβει όπως μια μπαλάντα της εξωτερικής ζωής [5] αφού μεγαλώνουμε πάντοτε μόνοι στο αχανές περιθώριο ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΘΡΗΝΕΙ : .....η ικανότητα να μιλήσω έξω από δω καλείται αθανασία μια περιπέτεια που θα επινοήσει η άγνοια μιλούσα με τη φωνή που μαρτύρησε αυτό ή το άλλο ιστορίες απέθαντες η γυναίκα στην άδεια πόλη που δε θυμάμαι κοιμισμένη παρόρμηση επειδή παραδέχτηκα πως κάποτε τα χρώματα έχουν το δικό τους κλειδί στην εποχή των βροχών μοιάζουν με φως μ' εκείνο το αίμα που μας τυραννάει

 Apollo sad [**] : monologue

......σήμερα δεν υπήρχε κανείς να τον κοιτάζει ήταν όντως Κυριακή από την πόλη έφταναν ήχοι ταμπούρλων και φλάουτων που έκαναν την καρδιά του να χτυπάει δυνατότερα αυτός δεν ήταν σαν τους προηγούμενους ας κοιμηθούμε λοιπόν νύχτωσε Καληνύχτα και πάντα η ανάκληση εκείνων που ζήσαμε τα πρόσωπα που είχες γνωρίσει έχουν κρυφτεί τι ονομάζει ο ποιητής μεταμέλεια όταν ο στίχος χάνει το βηματισμό του τα φώτα των δρόμων δεν ξεγελιούνται γιατί ένας πρόγονός μας ήταν προφήτης και οι χτύποι του ρολογιού προσπάθησαν να φερθούν καθώς πρέπει Δεσποσύνη Ανάσταση Θα βρίσκομαι κάπου μόνος παραμονεύοντας τη νεότητά μου χρονολογίες από τυραννικά ορόσημα ενώ το βλέμμα θα είναι καρφωμένο στις αποσκευές η απάντηση λοιπόν είναι σχεδόν αλλού έμπαινα στον πειρασμό να κοιτάξω μέσα στη μισάνοιχτη πόρτα στο μεταξύ σκέφτομαι ο διάλογος είναι μια παράξενη κι απωθητική σιωπή ο Τελευταίος Μαγιακόφσκι τρώει το γεύμα του ανάμεσα στ' απομεινάρια του λιμανιού δεν ταξιδεύει απολαμβάνει τον εαυτό του αφήνουν τις Σειρήνες ελεύθερες σπαραχτικότητα δεν ήταν παρά μια στιγμή υπήρχε κάτι περισσότερο από φόβο το κορμί ηττημένο ένα σπίτι χαμένο η νύχτα πηγαινοέρχεται τα κομμάτια της σύχναζαν κάπου τόσο κρύο βράδυ δεν μπορεί να γεννήσει υποψίες ούτε πνιχτές μυρωδιές γράφω νουβέλες διηγήματα και μυθιστορήματα αν τύχει να διαβάσει κανείς αυτές τις γραμμές ο,τι μου ενέπνευσε ο ίδιος του αφιερώνω τα πάντα εκείνος θα καταλάβει από ένα ερωτικό μυστικό θαυμασμό διαχέομαι στους δρόμους της πόλης που λάμπουν νομίσματα ή απολεσθείσεςπανσελήνους οι ελαττωματικές στατιστικές εξιλεώνουν τα εγκλήματα των θεών η ομίχλη αν υπάρχει εκπαιδεύει κάποιο πουλί που έχει το χρώμα και τη ράχη ενός βουνού αμήχανο αγκάλιασμα καταραμένο εκείνο το καλοκαίρι είχε παραφουσκώσει το ψέμα το ασήμαντο βλεφάρισμα η θάλασσα πρόσθετε αναστεναγμούς το υπόλοιπο σύνολο αποδεκτό μισοκλείνει τα μάτια σηκώνοντας τους καχεκτικούς ώμους του στο δειλινό με νόημα 

 Man Ray -/ optimisme

......τραχιά φευγαλέα σύγκρουση οι κουρτίνες κινήθηκαν αργά το σκοτάδι ορμούσε δεν είχε αλλάξει θέση κανείς ο τρόπος που δίνεται μια γυναίκα διαφέρει σε πολλά ίσως στην απελπισία ενός ανθρώπου απαράλλαχτα παράξενου όπως οι γεύσεις στο φως καθώς δεν απαντούμε ο χρόνος τέλειωσε θαυμάζω τον τηλεφωνητή θερινές διακοπές σε ζώνη ερωτευμένων ίσως ακόμα και σε κάποια δική μου αδυναμία ή στειρότητα του μέλλοντος απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο ιδού η ύπαρξη που μέτρησε περισσότερο στη ζωή μου συνέχιζαν να ψιθυρίζουν σίγουροι για τον εαυτό τους στο τέλος η στεριά ονειρεύεται κάτι από ναυαγισμένη γη απροσδόκητα ο Lawrence Ferlinghetti [6] πρόφερε κλείνοντας το μάτι ότι διαθέτει μια συσκευή καταγραφής φαντασιώσεων κοίταξα τα γόνατά μου υπήρχε μια σκιά στο μέσα μέρος του δεξιού ποδιού που έκανε τα θαλασσοπούλια να μελοιδορούν ο,τι βλέπω οφείλεται στην περιέργεια των γλάρων υπνοβατώντας καρφωμένοι στον ήλιο τα βιβλία μας είναι γραμμένα για πλάνητες παραδέχτηκα Ω πεθαμένα προάστια κοιτάτε απ' τις λιωμένες φτερούγες σας με τα μάτια ορθάνοιχτα πεθαίνουμε μακριά απ' τον εαυτό μας Στοπ Πόσος χρόνος χρειάζεται να φύγουν οι φράσεις ο,τι διηγήθηκα η αληθινή πόλη σταθμεύει παγιδευμένη κάτω απ' τη νύχτα η συνάντηση του ταξιδιώτη είναι το σημάδι της βαθύτερης απώλειας ο λιγνός δροσερός λαιμός της γυναίκας το σφυροκόπημα που δροσίζει περνούσα τις νύχτες μακριά αρκετές λευκές νύχτες χωρίς αποχαιρετισμούς ένα είδος συμφιλίωσης με τους χθόνιους θεούς Ας πούμε Οι τοίχοι άχρονοι άχρωμοι χωρίς σκιές Δέντρα ή παράθυρα αθόρυβα οι εραστές ακόμα πιο ήσυχοι κατασταλαγμένοι ανάγλυφοι ψεύτικα φώτα περασμένα σε βλέφαρα κλειδωμένα ο εκδότης μου μετάνοιωσε ζητάει μια ταινία μικρού μήκους το μέλλον λέει ανήκει στις κραυγές στα ουρλιαχτά στους οδυρμούς καμιά προλογική εκφορά ή γενική κρίση όταν διάβασα Λοτρεαμόν έμεινα γοητευμένος απ' την παράθεση πραγμάτων και λέξεων ασυνήθιστων [7] Είπε Στοπ 

 ΤΕΛΟΣ

 ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ :

[α*] πρόζα για φωνές και ήχους στην προκυμαία 

[1α] ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ, βλ. σημ. [2]&[3]

[1β] FERNANDO PESSOA, ΑΝΤΙΝΟΟΣ, εισαγωγή-μτφρ. Κώστας Λάνταβος, Αρμός 2006 [= Γύρισε πάλι η βροχή σαν μάταιος πόνος]

[*] το άλλοθι

[2] βλ. πρόσωπο στο Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΠΝΙΓΜΟ [Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ, Θ.Σ. ΕΛΛΙΟΤ, μτφρ. Γιώργου Σεφέρη, Ίκαρος, 1997]

[3] βλ. Γιώργου Σεφέρη ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΗΣ ΚΙΧΛΗΣ [Διαδίκτυο]

[4] [Σόζοστρις ή Σοζόστρις, διάσημη χαρτομάντισσα στο Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ] ο.π.

[5] Hugo von Hoffmanstahl H ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΖΩΗΣ και άλλοι τέσσερις εξπρεσσιονιστές ποιητές / απόδοση για το ''Δ'' Γιώργος Κεντρωτής, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ 10-11, 1984

[**] λυπημένος Απόλλων

[6] LAWRENCE FERLINGHETTI, Μεγάλο Αμερικάνικο Ποίημα Του Λιμανιού, απόδοση Κώστας Μωρογιάννης, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ τ.33, 1983 [βλ. και του ιδίου την ποιητική συλλογή ''Who are we now ?'', Editions A new directions book, New York 1976] 

[7] MAN RAY, εισαγωγή-μτφρ. Βαγγέλης Βλουμίδης, η λέξη τ.38, Οχτώβρης 1984

[τα πρόσωπα]

ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΥΜΑΙΑ :

Ο ΦΛΗΒΑΣ Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ

ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΠΟΥ ΘΡΗΝΕΙ

Ο ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ

Ο MAN RAY