τελεσίγραφο - του φωτη μισοπουλου

the result was how I stayed where I was

Ο θυρωρός καταλαβαίνει πως το τέλος του ανθρώπου πλησιάζει......''Κανείς άλλος δεν μπορούσε να γίνει δεκτός στο νόμο, γιατί η πόρτα αυτή ήταν μόνο για σένα προορισμένη. Τώρα θα την κλείσω''.

FRANZ KAFKA [1α]

''Από τη χτεσινή του ομορφιά τι έχει απομείνει ;''

''Κρατησα όλα του τα φτερά''

ANDRE' GIDE [1β]

1.

......όχι γιατί κάποιος θέλει αλλ' από μόνα τους τα πράγματα σε ανείπωτη μακαριότητα όπως τα πλήκτρα στο πιάνο μπορούν να σταθούν ακίνητα λίγο ακόμα σαν τους νόμους της φύσης Οι σχέσεις μου δεν είναι τόσο καλές το βλέμμα του καθενός ομολογεί ως να ήμουν ο τελευταίος ακριβώς ο τελευταίος έφηβος Η παραίτηση από κάθε πείσμα υπήρξε ιδέα που δεν μπορώ να υποφέρω-δουλειά αποκρουστική που κρατούσε τόσο πολύ τη σκέψη μέσα στα όρια του υπολογισμού και των λογαριασμών ο άνθρωπος που αφήνεται να τον ταλανίζουν ή να τον κατέχουν οι χίμαιρες αναρωτιέμαι τι ήθελε να πει στ' αλήθεια Ανάμεσα στο μεγάλο δάχτυλο και τον δείχτη εννοιολογείται το σύμπαν ολόκληρο Ωστόσο κι εκείνος ή εκείνη νοιώθουν αποξενωμένοι [μικρή παύση] Σε τέτοια ενδεχόμενα κρεμόταν η εικόνα της γυναίκας που είχα κόψει εδώ και καιρό από ένα φωτορομάντζο και την είχα βάλει σε μια όμορφη επιχρυσωμένη κορνίζα Με κοίταζε προς μεγάλη κατάπληξη ήταν κι αυτός μεθυσμένος τα μάτια ενός ηλίθιου οι οποίοι έχουν αρχή αλλά όχι τέλος υπόκεινται σε μια μοίρα εσχατολογική που κρύβει μ' επιμέλεια η νύχτα ή το χάος πριν την κoσμογονία Καμιά ηδονή Ο έρωτας επιδίδεται στην πιο πρόσκαιρη κι εφήμερη έκσταση ανολοκλήρωτος και άφταστος μέσα στην επιτηδευμένη απομίμηση τα πάντα παρουσιάζονται ξεκαθαρισμένα-στις αποικίες των καταδίκων οι λοχαγοί εμφανίζονται συγκεκριμένη ώρα κι αφού γράψουν την κατάθεση και την ίδια στιγμή την καταδίκη ύστερα η εκτέλεση : αλυσοδένουν τον Προμηθέα στα υπόγεια του Βατικανού [2] Ο Αντρέ Ζιντ εξακολουθεί Δεσμώτης στα Τέλματα [3] αν κι ελεύθερος η διαδικασία περαιώνεται απλά γρήγορα και χωρίς διατυπώσεις Η υπόθεση εκτυλίχτηκε ως εξής-και μέχρι κάποιο βαθμό χωρίς την Ανζέλ [4] των βουλεβάρτων :

Ένα βράδυ μου λέει στόχευσα την άμεση επιτυχία ή την Αιώνια Ζωή όπως ο Ηρόστρατος [5] έπρεπε να είχα απολογηθεί ως ταξιδιώτης και περιηγητής σηκώθηκα απ' τη θέση μου σκόπευσα με τα μάτια ένα στενό άνοιγμα ανάμεσα σε δυο ψηλά κτίρια θα υπάρξει λοιπόν μια επιβλητική φλυαρία οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται με βήμα απότομο είναι η στείρα συνύπαρξη με τον εαυτό τους 

2.

......ας περιμένουμε την αποκάλυψη των πραγμάτων ο επίγονος είναι εκείνος που προηγείται κι αυτό στοιχειώνει τη σημασία των λέξεων δεν κατάφερα ποτέ να μάθω τη βιασύνη του πυρετού ή πάλι τα κείμενα αποτελούν συνωμοσίες που μερικές χρεοκόπησαν θα συνεχίσουμε να προχωράμε ήσυχα άψυχα δίχως αναπάντεχα περιστατικά Δεν θυμάμαι Ή θυμάμαι αναίτια Καμία Πράξη -Απερισκεψία-χρήσιμη περίπτωση ατυχήματος Στοπ Δια-Κόσμος ασφυκτικά γεμάτος πτώματα του καθημερινού ολοκαυτώματος-κομμάτι απ' τις ιστορίες όπως τα δάχτυλα του ποδιού στην ιδιαίτερη κυριολεξία που αντέχουν - 

ΑΝΖΕΛ : ....θα ξεσπάσω σε λυγμούς η κατανόηση μαθηματικά οδηγεί στην ευτέλεια στην υποτέλεια στο απόλυτο ψεύδος [παύση] Περίπου είκοσι προσωπικότητες θα θρηνήσουν την ιστορία του πλανήτη όταν υπάρχουν τόσα άλλα θέματα και μάλιστα πιο ποιητικά Οι δυστυχισμένοι συνυπάρχουν τελικά μαζί μας ειλικρινείς ανεδαφικοί ανέπαφοι επειδή πνιγόμουν δεν έκανα κίνηση ν' ανοίξω τα παράθυρα ή τους αόρατους τοίχους στάθηκα σε στάση υποτείνουσας σώζοντας την επάρκεια του Πύργου της Βαβέλ πηγαίνω κατά τον ήλιο αυτός θα είναι ο πιο λατρεμένος χειμώνας εκεί θα αναπαύονται εν ειρήνη οι ανώφελες αποφάσεις μου το ελάχιστο κράμα των σκέψεων όταν με συντρίβει η μοναξιά-θα εξετάσω το πρόβλημα της φήμης στην κατιούσα πορεία του βίου των αναμνήσεων σε κάποιο ψιλόβροχο ενδίδοντας Η αμυδρή ιδέα του  ultimatum ή η λιγότερο αποτελεσματική προστασία του αδιάβροχου

ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ : .....ποια διεύθυνση είπατε ;

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΝΤΡΑΣ : .......τη διεύθυνση ενός ανθρώπου απ' το πλήθος-με συνεπαίρνει ο θαυμασμός των όχλων : 

Θέλω να έχω την γειτονία των αγγέλων [6]

3.

......το κλειδί έμπαινε στην πόρτα μα δε γύριζε Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας αχρησίας ένα βράδυ μου λέει πραγματεύομαι το ζήτημα της υστεροφημίας μου σύντροφε παρόλα αυτά σα να βλέπω μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι λίγο τσάι ζεστό παρακαλώ δίχως ζάχαρη δίχως γάλα να κάνει κανείς τη μικρή χάρη του συμβιβασμού σ' έναν απρόσμενο προσκυνητή είχα τι να σκεφτώ : οι ποιητές νοιώθουν τα πάντα σα να υπάρχουν αιώνια Όταν με γνώρισε διασταύρωσε ερωτήσεις με περισσή μοχθηρία το σπίτι ήταν παρατημένο όμως το θέλησα εγώ οι πρωτότυπες σκέψεις είναι πλέον ανύπαρκτες μιλούσα με μια φωνή που υπαγόρευε στ' αυτιά μου εκείνο ή το άλλο ύστερα από τέτοιες προσπάθειες κουρασμένος και θλιμμένος στεκόμουν ώρες ολόκληρες ακίνητος Άρχισα να τα φτιάχνω μαζί της να τα ταιριάζω μεταχειριζόμουν λέξεις που είχα διδάξει στο σκυλί πρόσφατα η ίδια ήταν καθώς μου είπε να πράξω έτσι ή αλλοιώς σκέφτηκα να μην κάνω λόγο για τους αρραβώνες μου αποτελεί μια υπόθεση μηδαμινή δεν αξίζει καν τη συζήτηση όταν ο Μίλτον έγραφε ένα σονέτο έγραφε σαν η ζωή του να εξαρτιόταν από αυτό και μόνο [7] Πρόστεσα : Ο Θεός σάς έστειλε σε μένα απόψε στην Αγία Πετρούπολη συντρόφισσα Σόνια κι ο Ρασκόλνικοφ σύρθηκε θλιβερά ίσαμε τη σκήτη να μάς πει όλη του την ευγνωμοσύνη μεσάνυχτα ν' αποδεχτεί κανείς το αποτρόπαιο ριζικό του στον ημιθανή Υπερσιβηρικό Συνεχίζω μια παλιά εξέγερση μου λέει δε θα υπάρξουν Λευκές Νύχτες ούτε Ένοικοι 

προς το τέλος η Ανζέλ θ' αποτρέψει τη γραφειοκρατία της Επανάστασης και οι εξεγερμένοι θα κατηφορίσουν μαζί της το βουλεβάρτο που οδηγεί από την πλατεία Μαντλέν στην Όπερα [8] αναρωτιόμουνα αν θα μπορούσα να πάρω πίσω την απαγόρευση που είχα κάνει για την αποκλειστικότητα αναμετάδοσης των γεγονότων της Μεγάλης Ανατροπής-μόνο σε λίγους-ο θυρωρός καταλαβαίνει....το τέλος  του ανθρώπου πλησιάζει Η πόρτα αυτή ήταν μόνο για σένα προορισμένη Τώρα θα την κλείσω Και γύρισε προς το μέρος μου

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1α] Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ, μτφρ. Κώστας Προκοπίου, Γράμματα, 1982

[1β] Ο ΟΡΟΜΗΘΕΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ, μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου,Καστανιώτης 2010

[2] Αντρέ Ζιντ, ο Προμηθέας ελεύθερος Δεσμώτης, -νουβέλες- μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, Καστανιώτης 2010 [....ο Αντρέ Ζιντ - στις 19.2.1951 πεθαίνει στο σπίτι του στο Παρίσι από πνευμονικό οίδημα. Ένα χρόνο αργότερα, ένα διάταγμα της Ανωτάτη Ιεράς Συναθροίσεως κατατάσσει το σύνολο του έργου του στον κατάλογο INDEX -Πίνακα απαγορευμένων από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία βιβλίων]

[3] Αντρέ Ζιντ, Τέλματα, νουβέλα ο.π.

[4] Ανζέλ, πρόσωπο στον Προμηθέα του Ζιντ ο.π.

[5] Fernando Pessoa, ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΣ, - η αναζήτηση της αθανασίας, μτφρ. Χάρης Βλαβιανός, Εξάντας 2001 - Ο Ηρόστρατος πυρπολεί τον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, για να μείνει αιώνια στην Ιστορία αθάνατο το όνομά του       

[6] Fernando Pessoa, ο.π., το ετερώνυμό του Άλβαρο ντε Κάμπος επικαλείται ένα στίχο του Μπλαίηκ [βλ. ΕΠΙΜΕΤΡΟ-στο ίδιο τομίδιο- του Richard Zenith σε μτφρ. Χ. Βλαβιανού]

[7] Fernando Pessoa ο.π.

[8] Αντρέ Ζιντ, Ο Προμηθέας κτλ ο.

 π.