prose - départ épuisé pour la maison
.....ως το
παραλήρημα, παράπεσε σε κήπους ασυγχώρετων οργίων στην Τραπεζούντα
Edgar Allan Poe, Al Aaraaf [1]
1.
......όσα μου
έτυχαν εκείνη τη μέρα σα να τα είχα ζήσει και τα είχα ξεχάσει εδώ και πολλά
χρόνια - απομακρύνθηκα μ' ελαφρούς ιδιότροπους ήχους στη χαμηλή
βλάστηση η πόρτα ήταν πράγματι ανοιχτή νοιώθω ευχαρίστηση κυρίως που θα
φανώ αποκρουστικός - πρόλαβε - προηγείται - το κερί στο χέρι
καχεκτικό- έμπαινα στο δωμάτιο με το χείλος ανασηκωμένο λιγάκι πάνω απ' τα
χαλασμένα μου δόντια
- η υπόθεση
δεν αφορά κανένα αποτελεί δικό μου μυστικό κοιτάχτηκα στον καθρέφτη - παντού
τέλματα - μέσα στα νερά τούς θάβουν και το τραγούδι ακολουθεί μερωμένο
σφυρίζοντας στους τοίχους τις ρωγμές και το φως η σιωπή η βαθιά σιωπή οι
συνήγοροι αρρωσταίνουν αποκτώντας την ετοιμοθάνατη νευρικότητα της
νύχτας θα έμενα ώσπου να κατασταλάξει η ιστορία με τη σακούλα γεμάτη καπνό
κρεμασμένη στο λαιμό σαν υποζύγιο ζητούσα λοιπόν αυτό που δεν γίνεται ;
παρακαλώ πηγαίνετε η Σόνια κοιμόταν ερωτεύομαι μόλις γίνομαι διάσημος βαθμούχος
ή ποιητής - κάτι με κέντρισε στη στιγμή -- μα γιατί να πεθάνω ; ρώτησε
εκνευρισμένος ο Ρασκόλνικοφ - Αν όχι τώρα - αργότερα - ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ :
...εννοείτε δίχως συχώρεση ;-/ .... : δικάζεσαι απ' την κοινή λογική έχουν
επινοήσει την κρίση των ενόρκων ήταν κι ο καθρέφτης της φτηνής τουαλέτας-
βερνικωμένο ξύλο σαθρό με την βιασύνη του πυρετού τελείωναν οι λέξεις της
παρεκτροπής μου καταλάβαινε τι είχε συμβεί ήταν όμως
χαρούμενος -κλείστε το παλιόσκυλο στο φέρετρο ούρλιαζε - έβλεπε
την κενή κλειδαρότρυπα και διάβαζε το μέσα της - ημερομηνία αναχώρησης χωρίς
προειδοποιήσεις απαιτείται η ίδια νύχτα το τρένο στην αποβάθρα 17 η πρέπουσα
αξιοπρέπεια - όταν απλωμένο πουκάμισο με μανίκια μαυρισμένα - : ώσπου είδαμε
την πλάτη στη γωνιά του διαδρόμου γυρισμένη προς το μέρος μας. Έφευγε.
.....τα πάντα
ωραιότατα τελειώνουν σε μια οκνηρή κι απολαυστική μεταπήδηση στην τέχνη -
θυμίζουν τον εαυτό τους αιωνίως -
Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ :
.....καθίστε καθίστε [λαχανιασμένος σπρώχνοντας μπροστά τις καρέκλες
σωριάστηκε σε μια απ' αυτές σκύβοντας με κόπο
- αρκετά
φορτωμένος αφοσιωμένος ίσως η αποστροφή προς την πειθαρχημένη κίνηση
εξασφαλίζοντας την αθανασία εκείνες οι λακκούβες της θερινής νεροποντής]
Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ [κλαψούρισε]: ...Ω ήταν τόσο γλυκός νεκρός Ψιχάλιζε όταν
βγήκαμε απ' το θέατρο Β' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ : [η ερωμένη καθόταν ολόισια
σπαρμένη φακίδες και μεγάλα μάτια σαν ηλιοτρόπια τα φτερά του καπέλου της
πηγαινοέρχονται επικίνδυνα θρηνούν το θάνατο του Πιερ Φρανσουά [2] μαζί με
άλλες κυρίες των τιμών ονειρεύονται όπως όταν ζούσε καθώς δε γνωρίζουν τίποτε
γι' αυτόν καμιά απογοήτευση δε σκιάζει το όνειρό τους Με τρεμάμενο χέρι] :
......ποιος ξέρει τι συνέβη όπως η προσβολή που αγνοήθηκε - ήταν τόσο
ανοιχτόκαρδος - αδύνατο ν' απαντήσει με βεβαιότητα στις ερωτήσεις όσο για
τη σύλληψή του είχε κάτι ληφθεί στα σοβαρά υπόψη [παύση]-/ Αναρωτήθηκα : η
απόλαυση της μελλοντικής φήμης είναι απόλαυση του Παρόντος στο κάθε διαίσθημα -
πρόκειται για βράβευση της ψευδαίσθησης του πρώιμου πεπρωμένου : Σύντροφοι
- οι επισκέπτες είναι αναγκασμένοι να διασχίζουν ως κανονικοί εισβολείς τα
δωμάτια των ερώτων τους κι εγώ είμαι άρρωστος - γέρος για πρώτη φορά -
ηρεμία και πολλή θέρμη για το αποχαιρετιστήριο γεύμα το μόνο μέρος που δεν
ερεύνησα : Η σκάλα. Δεχτείτε μας βέβαια από ευγένεια όπως στην κλίμακα του
Ιακώβ - με βάση τις καταδίκες που είχε επιτύχει - είδε τη Ναρκίσσα τη Σόνια να
τον αντικρίζουν πίσω απ' το γραφείο του όπως και τότε σαράντα χρόνια
πριν στο άβολο συρτάρι καταχωνιασμένος για πάντα :- Οφείλω να κατανοώ αλλά
μπορώ να αισθανθώ ο,τι θέλω είπε- Τα παράθυρα του τελευταίου ορόφου
αντικαθρέφτιζαν αμυδρά τη λάμψη του φεγγαριού
......χρωστάς
τώρα - εδώ - και θα χρωστάς - σύντροφε - μέχρι τέλους - ίσαμε την εποχή που οι
περαστικοί θ' αρχίζουν να σε σιχαίνονται - πριν φτάσω στην πόλη ακουγόταν
θόρυβοι φωνές ο νυχτοφύλακας φορούσε ανοιχτόχρωμο πλατύ καπέλο και το φανάρι
ηλεκτρικό ο Μίλτον ξέρετε έγραφε ένα σονέτο σαν η ζωή να εξαρτιόταν
αποκλειστικά απ' αυτό [3] υπήρξε η στιγμή που το διαπίστωσαν - τότε
εξανεμίστηκε το μεταφυσικό μου στερέωμα-το ανατρίχιασμα αυτής της παράξενης
μορφής - σάρκας - όπως ο περίπατος στη Νεκρά Θάλασσα
ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ :
......παρελκυστική τακτική - ταιριάζει καλύτερα - ανήκει στην Ποίηση ή την
Επανάσταση
ΣΟΝΙΑ :
....και ποια η αξία του έρωτα ολόκληρη αγορασμένη ο Θεός παραμένει το πιο
αμφιλεγόμενο ζήτημα - το φάντασμα από την επαρχία - καιροφυλακτεί - μόνος
λόγος να τελειώσει κάποιος τις υποθέσεις του υπόγεια και γρήγορα σε κάθε
απόκριση που γεννιόταν κι όλες οι υποθήκες ήταν έγκλειστες εφιαλτικές η
επαγρύπνηση του φόβου διατήρησε τα απολεσθέντα στοιχεία της ζωής αφυπνισμένα
κάπου αλλού
-
Επανειλημμένες απόπειρες δεκεμβριστών- σκεφτόμουν αδιάκοπα τη λεωφόρο Νιέβσκι
έχει χαθεί σχεδόν η μνήμη εκείνου που την έστησε - αρκετή δόση αφέλειας και
υπεροψίας - έφυγε - αυτός ή αυτό - μες στ' όνειρό μου η ομολογία αφορούσε
την ομίχλη φτιαγμένη απ' τον αιώνιο τόπο που δεν θα γνωρίσουμε -βοηθήστε
-βοηθήστε τους να επανορθώσουν το άδικο που έγινε έστω χαμηλόφωνα και κρυφά
καθώς επιζήσαμε έως σήμερα με ψιθύρους από κομμένες αναπνοές ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ:
....αναζήτησα την ενότητα υπερβατική πέρα απ' το έγκλημα και τον
έρωτα-ξανάκλεινα τα μάτια -/ κι αν δεν ήταν τα καταχθόνια σχέδια της
εξορίας η αιωνιότητα θα περνούσε απαρατήρητη - απάντησε η Σόνια -η μυρωδιά του
φωτός και του δέρματος - Έκλεισε το παράθυρο για να μην έλξει την προσοχή και
τράβηξε προς τη σκάλα για τις αποβάθρες
..../ μέσα στη
νύχτα ήρθε στο μυαλό του η παράγραφος κάτι που διάβασε αλίμονο αν
μαθαίναμε ότι βρισκόμαστε ακόμη στα παιδικά μας χρόνια - ένοιωσε την
αιφνίδια ώθηση να γράψει αλλά δεν ξέρω τι - ούτε ο ίδιος ή όσες γυναίκες
ηττήθηκαν κατά κράτος - η σκέψη αιωρείται σαν φτερό πάνω από τη ζωή ή τα στεγνά
κενοτάφια - Δεν πρόκειται να πεθάνουμε - ακούστηκε να λέει - αγάπησα με πάθος
τ' αναγνώσματα και τους αφηρημένους διαλογισμούς του Ρικάρντο Ρέις
[4] ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ....Καρολίνα Ιβάνοβνα τι ζητάτε ; μια μέρα ω του θαύματος
πεθαίνουμε
- θα πουν ότι
κατέληξα με μια ασήμαντη γυναίκα έτσι όποια πόρτα κι αν άνοιξα ήταν απλά να
επιβραδύνω την καταστροφή -/ [παύση]
Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ
ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ : ....μου δάνεισε τον δεξί της μηρό πόσες πραγματικότητες
επιβιώνουν σαν Τετελεσμένο ; - κρυμμένη προσεκτικά η φωνή του εκφωνητή
σιτίζεται απ' την ανωνυμία - η βραδιά - προμηνύοντας βροχή - αδύνατο να
επιστρέψουμε ιδιότητα που ανήκει στους θεούς ή στους ημίθεους ΣΟΝΙΑ : ....μπορώ
επίσης να σου δανείσω έναν απ' τους μηρούς μου για μια νύχτα- η ερωτική
ιδιοφυΐα θα είναι η τελική εκδοχή μη αντιστρέψιμη κι εκείνο το σεντόνι θα
το διπλώσω μετά την εκτέλεση - οι εικόνες υπήρξαν αξιοσημείωτες στις προθέσεις
των δημίων θρηνούμε τον επιτάφιο της πιο κρυφής προσωρινότητας και ανησυχίας
-/ Ποιος είναι
αυτός λοιπόν που διαρκώς ξυπνάει και τι του φταίξαμε ; - τα ελάχιστα δαχτυλίδια
με τα ψεύτικα διαμάντια γύρω γύρω
- αδειάζουν -
στις πλατείες συνάζονται οι παλιοί ονειροκρίτες ο Απολεσθείς Παράδεισος
εξασφαλίζει την μεγαλειότητα του τυπωμένου χαρτιού κι εγώ διατηρώ ένα
σχέδιο για το ύστατο ποίημα - Πρόκειται να ζήσω αληθινά φωτίζοντας τη
λήθη
τα πρόσωπα
ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ
Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ
Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ
ΦΩΝΗ
Β' ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ
ΦΩΝΗ
ΣΟΝΙΑ
Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ
ΡΑΣΚΟΛΝΙΚΟΦ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Tρία
Ποιήματα, μτφρ. Τάκης Παπατσώνης, Συνέχεια 1990
[2] Πιερ
Φρανσουά Λασεναίρ [1800-1836], Γάλλος εγκληματίας με λογοτεχνικές ανησυχίες -
στη φυλακή συνθέτει μια συλλογή ποιημάτων η οποία εκδίδεται έξη μήνες μετά την
εκτέλεσή του [βλ. μτφρ-εισαγωγή-σημ. Χάρης Βλαβιανός / επίμετρο Richard Zenith
: Fernando Pessoa, Ηρόστρατος, Εξάντας 2001]
[3] Fernando
Pessoa ο.π.
[4]
όνομα ετερώνυμου του Fernando Pessoa
foto 2 https://www.quo.es/wp-content/uploads/2019/10/nc0051-11-david-e-scherman-dressed-for-war-london-500dpi-banner-1943-1540983343-1280x720.jpg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου