Θα χρεοκοπήσουμε για να σωθούμε η θα περιμένουμε
να χρεοκοπήσουν οι δανειστές μας;
Ο παραπάνω
προβληματισμός δεν είναι σχήμα λόγου και έχει σχέση με την επιβίωσή μας, πράγμα
που οφείλουν να μελετήσουν πολύ σοβαρά οι κυβερνώντες της πρώτης φοράς
αριστερά.
Από τα σχολικά
μας χρόνια αντιμετωπίσαμε εκτός από το "λα λα όλα" και κάτι που
λεγόταν αριθμητική και εκεί συνηθίσαμε να βάζουμε από την μία πλευρά τα
δεδομένα και μετά να αναζητάμε λύση.
Τα δεδομένα
λοιπόν υμών και ημών λένε ότι το χρέος της χώρας είναι 320 δις, η ανεργία στα
χαρτιά είναι 25%, τα λεφτά των ταμείων τα έπαιξαν στα ζάρια ή επί το "ελληνικότερο" τα έφαγαν, οι αξία του τραπεζικού συστήματος, παρά την κλοπή που
συντελέστηκε με την ανακεφαλαιοποίηση, είναι μικρότερη από το χαρτί υγείας, οι
εγγυήσεις της πτωχευμένης Ελλάδας στις τράπεζες είναι 200 δις, τα χρέη των
τραπεζών στο λαό είναι 200 δις και οι τράπεζες απαιτούν από το λαό μέσω των κόκκινων
δανείων ακόμα 200 δις και το βασικότερο εξακολουθεί να κυβερνά την χώρα το ίδιο
πολιτικό σύστημα που μας έφερε σε αυτά τα χάλια.
Από την
αντίπερα όχθη υπάρχουν οι δανειστές/τοκογλύφοι οι οποίοι αγόρασαν το χρέος μας
με ...δικά μας λεφτά και επιπλέον όλοι τους είναι και ήταν ποιο χρεωμένοι από
εμάς όταν ...μας έσωζαν.
Θύματα και
θύτες του ίδιου μεγάλου αφεντικού καταφέραμε να υποταχθούμε γιατί τα πολιτικά
μας τσογλάνια δεν μπόρεσαν να αντισταθούν και έφαγαν το μήλο με αποτέλεσμα να
μεταφερθεί όλος ο πλανήτης αυτόματα στην κόλαση.
Εύλογο λοιπόν
το ερώτημα της επικεφαλίδας καθώς η δική μας χρεοκοπία τώρα μπορεί να είναι
λύση γιατί αν περιμένουμε την χρεοκοπία των δανειστών δεν θα είμαστε έτοιμοι για
τον πόλεμο που έρχεται.
Δημοσίευση σχολίου