Αλλάζουμε τον λαό για να μην προλάβει να μας αλλάξει αυτός.

Του Γιώργου Πετράκη 

Όλα ξεκίνησαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις, τα παιδιά που δεν είχαν και τόση σχέση με την παραδοσιακή κομμουνιστική η ανανεωτική αριστερά, αλλά περισσότερο με τον μαθητικό χουλιγκανισμό της δεκαετίας του 1990 και της εκ του ασφαλούς επανάστασης με τα λεφτά του μπαμπά, πέτυχαν όσα δεν επέτυχε κανείς άλλος από τους μπαμπάδες και παππούδες του κινήματος… Με το θράσος να περισσεύει, ξετσίπωτα έκλεψαν την εξουσία. Και πίστεψαν ότι πάντα όλα θα πηγαίνουν πρίμα. 

Το θράσος, η αλαζονεία και η απύθμενη ασχετοσύνη τους όμως τους παρέσυραν στην παγίδα της κανονικής αυταπάτης, όπου συγχέουν πια την πραγματικότητα με τις θολές επιθυμίες, τα δόλια σχέδια τους και τις χαώδεις σκέψεις τους. Οι “μουτζαχεντίν” όπως ο Φίλης, ο Μπαλτάς, δεν λειτουργούν στην τύχη… 

Τώρα που βρήκαν την ευκαιρία θα πάρουν την ρεβάνς. Κι αν ο λαός δεν μπόρεσε ούτε το 1944 ούτε το 1974 ούτε το 1989 να εκτιμήσει την ιδεολογία τους, αλλά χρειάστηκε το Μνημόνιο για να τους δώσει την ψήφο του, υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος ο λαός αυτός να ξυπνήσει και τότε η εκδίκηση του θα είναι πολύ σκληρότερη από όσο φαντάζονται. 

Γι αυτό η συνταγή είναι γνωστή: αλλάζουμε τον λαό για να μην προλάβει να μας αλλάξει αυτός. 

Γι’ αυτό οι άρον-άρον αλλαγές στην παιδεία, γι’ αυτό η εμμονή με την Εκκλησία γι’ αυτό η εμμονή με τους μετανάστες γι’ αυτό η εγκατάλειψη των Ελλήνων στην εξαθλίωση των 400 ευρώ… Οι ισοπεδωμένοι, χωρίς ταυτότητα άνθρωποι χειραγωγούνται πιο εύκολα. 

Όμως η αυταπάτη τους παγίδεψε, νόμιζαν ότι μπορεί να τα κάνουν όλα. Και ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι δεν τους βγαίνουν τα κόλπα. Και σαν παγιδευμένα αγρίμια κλεισμένοι στο Μαξίμου αρχίζουν να αλυχτούν. Νέοι μεν, αλλά τo σταλινικό DNA αναμειγνύεται με τον χουλιγκανισμό της νιότης τους. 

Ξεθάβουν τις υποκλοπές του παρακράτους, εκβιάζουν ή νομίζουν ότι εκβιάζουν δικαστές. Συκοφαντούν επιχειρηματίες που πριν τους πάρουν χαμπάρι τους στήριξαν. Επιχειρούν με τις γνωστές σταλινικές μεθόδους να ελέγξουν κάθε αντίθετη φωνή. 

Οι ανακοινώσεις τους στάζουν μίσος. Το στραπάτσο με τις τηλεοπτικές άδειες τους έκανε ακόμη πιο επικινδύνους. Χωρίς ελεγχόμενα ΜΜΕ που θα πάνε; Πόσο μακριά θα φτάσουν; 

Το μοναδικό παραμύθι που είχαν ήταν η διάλυση της διαπλοκής. Και αυτό ξέφτισε, αποκαλύφθηκε ότι πήγαν να αλλάξουν την παλιά διαπλοκή με την δικιά τους… 

Και ποιος θα καλύψει πια το νέο ναυάγιο στο οποίο οδηγούν την χώρα; Ο κ. Τσίπρας πουλούσε πριν μια εβδομάδα τον στόχο της ταυτόχρονης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, της ρύθμισης του χρέους και της ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Τώρα ο στόχος αυτός περιορίζεται στην ποσοτική χαλάρωση μέχρι τις αρχές του 2017. Και πάνε αδιάβαστοι στις Βρυξέλλες. Νομίζει ότι εάν επιτεθεί στον Σόιμπλε θα κερδίσει την στήριξη της Μέρκελ. Κανείς δεν του είπε ότι η μόνη ελπίδα να κερδίσει και πάλι τις εκλογές η Μέρκελ είναι ο Σόιμπλε που θα κρατήσει ισορροπίες μεταξύ των ακραίων του CSU και των πιο φιλελεύθερων δυνάμεων στης χριστιανοδημοκρατίας. 

Διαρρέουν τα σχέδια επίσκεψης του Ομπάμα προκαλώντας οργή ακόμη και σε έναν από τους τελευταίους υποστηρικτές της Ελλάδας στο θέμα του χρέους. Λες και δεν γνωρίζουμε όλοι ότι η στήριξη αυτή είναι συμβολική. Ο Ομπάμα από τις 8 Νοεμβρίου είναι υπηρεσιακός πρόεδρος πια. Και προφανώς εάν δεν επέτυχε να πιέσει τους Γερμανούς για την μείωση του χρέους ως Πλανητάρχης, δύσκολα θα το επιτύχει τώρα ως απερχόμενος, έστω κι αν φωτογραφηθεί με την Μισέλ στο πλευρό του Αλέξη και της Μπέτυς στον εξώστη του Μουσείου της Ακροπόλεως… 

Η υποτιθέμενη ρύθμιση του χρέους δεν υπάρχει στον ορίζοντα, η οικονομία είναι κλινικά νεκρή, οι φόροι διαλύουν και την τελευταία αναμμένη σπίθα στην οικονομία, οι επενδύσεις δεν πρόκειται να έρθουν σε ένα τόσο αντιαναπτυξιακό και αντιεπενδυτικό περιβάλλον. Πίστευαν κάτι από άγνοια, κάτι από την μεγάλη ιδέα που είχαν για τον εαυτό τους, ότι έγιναν τα συνεταιράκια της Μερκελ, τα φιλαράκια του Ομπάμα, ότι είχαν πάρει τον Ολάντ στην δούλεψη τους. 

Ότι όλο το σύμπαν δεν μπορεί, θα υποκλιθεί στο μεγαλείο τους, όλοι θα συμμαχήσουν για να γίνει η αυταπάτη τους πραγματικότητα. Και τώρα βλέπουν ότι αρχίζει το ξεβράκωμα… 

Ακόμη κι αυτός ο Σούλτς τους ξεφώνισε προχθές, μια και οι χαβαλέδες με τις διαρροές τους τον εμφάνιζαν λίγο πολύ ότι μπήκε στον στρατό του Αλέξη και θα αναλάβει αυτός, ο θεσμικός μεν παράγων αλλά χωρίς τέτοιες εξουσίες (που έχει και βλέψεις για τη γερμανική καγκελαρία) πρωτοβουλίες για την μείωση του χρέους… Τα αγρίμια βλέπουν ότι όλο και παγιδεύονται, όλο και κλείνουν οι δρόμοι διαφυγής και τώρα είναι που γίνονται επικίνδυνα, που δεν τους νοιάζει τίποτα. 

Δείχνουν τα νύχια και τα δόντια τους, επιστρατεύουν το παρακράτος, τα συμβόλαια πολιτικής εξόντωσης αντιπάλων. Ταυτίζουν τον εαυτό τους και τα όσα κάνουν, με την Δημοκρατία… Προετοιμάζοντας το έδαφος για την τελική μάχη εναντίον όσων, όλο και περισσότερων, ανακαλύπτουν τον ρόλο τους. 

Και εάν υποχρεωθούν να φύγουν είναι αποφασισμένοι να πάρουν πολλούς μαζί τους. Αν μπορέσουν ακόμη και την ίδια την χώρα. Σαν κανονικοί τζιχαντιστές…

ΠΗΓΗ