Σε ευθεία αντίθεση με το ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα έρχεται η πρώτη αποικιακού τύπου Μνημονιακή Σύμβαση (8-5-2010), σύμφωνα με την οποία υποθηκεύεται η Ιδιωτική Περιουσία των Ελλήνων στους δανειστές χωρίς ποτέ οι πολίτες να έχουν ερωτηθεί ή τουλάχιστον να έχουν ενημερωθεί, ώστε να διασφαλιστεί η αποπληρωμή του επαχθούς και επονείδιστου χρέους.
Η Συμφωνία αυτή, των 80 δις ευρώ, που υπέγραψε η τότε Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, καθιστά συνυπεύθυνους τους ιδιώτες, παράλληλα με την υποχρέωση του Δημοσίου για την διασφάλιση της αποπληρωμής του δανείου “που εκδόθηκε κατ’ ουσίαν σε πιστωτές, που είναι όλοι κάτοικοι της Ελλάδας”, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων, που δηλώνουν σαν βασικό τόπο συναλλαγών, τους την Ελλάδα, δεσμεύοντας, έτσι, με αυτόν τον έμμεσο αλλά σαφή τρόπο, τα ακίνητα και κινητά περιουσιακά τους στοιχεία.
Πρόκειται για το άρθρο 8 της Σύμβασης το περιεχόμενο του οποίου αποκαλύπτει, σήμερα, η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης (ΟΚΕ), στον Ελληνικό Λαό, όπου, επί λέξει, αναφέρεται ότι: “Εξωτερικό Χρέος νοείται το... συνολικό χρέος του Δανειολήπτη που εκδόθηκε κατ’ ουσίαν σε πιστωτές, οι οποίοι είναι όλοι κάτοικοι της Ελλάδας ή σε οντότητες που έχουν την έδρα τους ή τον βασικό τόπο των συναλλαγών τους εντός της επικράτειας της Ελλάδας”.
Σε απλά Ελληνικά, όλα τα σπίτια μας, η κινητή περιουσία μας, ακόμα και οι καταθέσεις μας μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να κατασχεθούν και να εκποιηθούν, εάν δεν εκπληρώσουμε τις οικονομικές υποχρεώσεις, που απορρέουν από τα Μνημόνια.
Υπ' όψιν, ότι σύμφωνα με την δήλωση ΕΝΦΙΑ του 2016, η αντικειμενική αξία της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων ανέρχεται στα 614 δισεκατομμύρια ευρώ, διπλάσια, περίπου, από το χρέος.
Για την ακρίβεια, η Ιδιωτική Περιουσία του Έλληνα πολίτη, έχει ενεχυριαστεί, με βάση το Αγγλικό Δίκαιο, στην Γερμανική Τράπεζα KfW, η οποία μπορεί να κάνει χρήση όποτε κρίνει ότι θίγονται τα συμφέροντά της του δικαιώματος που της παρέχει η ως άνω Σύμβαση.
Αυτή είναι η χείριστη μορφή υποθήκης, διότι, με την υπογραφή της Σύμβασης, οι πολίτες έπαψαν να απολαμβάνουν της προστασίας του Ελληνικού Συντάγματος, το οποίο, χωρίς καν να το γνωρίζουν, έχει αντικατασταθεί από το Γερμανικό Σύνταγμα, που διέπει τη λειτουργία των Γερμανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Όλες οι μέχρι σήμερα Κυβερνήσεις υπέχουν σοβαρές ευθύνες, γιατί όχι μόνο δεν φρόντισαν να πληροφορήσουν σχετικά τους κατοίκους της Χώρας αλλά και γιατί δεν επιδίωξαν την απάλειψη του εν λόγω όρου. Σε κάθε περίπτωση, τα Μνημόνια αποτέλεσαν το ”όχημα” για τη μετατροπή ενός χρέους, προς Ιδιωτικούς Οίκους διαχείρισης κεφαλαίων, που θα μπορούσε κάλλιστα να μην έχει αποπληρωθεί, σε οφειλή προς τους υπηκόους των Κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή ένα χρέος που δεν μας καθιστούσε υπόχρεους για την εξόφλησή του, αναγορεύτηκε από της Έλληνες Κυβερνώντες σε Πανευρωπαϊκή υποχρέωση. Οι μεθοδεύσεις αυτές σε σημαντικό βαθμό απ' ότι γνωρίζουμε έχουν γίνει γνωστές μέσω καταγγελιών, στην αρμόδια Οικονομική Εισαγγελία και κατά προέκταση στην Προϊσταμένη της Εισαγγελίας Διαφθοράς, από 1-7-2014. Μέχρι στιγμής όμως δεν γνωρίζουμε αν έχει ληφθεί κάποια απόφαση, εκ μέρους τους ή αν υπήρξε κάποια παρέμβαση για αναζήτηση ποινικών και άλλων ευθυνών.
Η ΟΚΕ θεωρεί ότι, η διερεύνηση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης, αποτελεί τον προπομπό για την ανάδειξη και την παρουσίαση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και σε όλα τα διεθνή φόρα, του ζωτικού αυτού ζητήματος για την Χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό, η Ομάδα μας έχει καταθέσει, από 30-6-16,σχετική Μηνυτήρια Αναφορά στην Εισαγγελία Εγκλημάτων Διαφθοράς, που χρεώθηκε στον Εισαγγελέα Αντώνη Ελευθεριάνο, τον οποίο ο Πρόεδρος της ΟΚΕ, Βασίλης Αναστασόπουλος έχει ζητήσει δύο φορές να συναντήσει, προκειμένου να του παρουσιάσει λεπτομερώς τις πραγματικές διαστάσεις του όλου προβλήματος, μέχρι στιγμής όμως η Εισαγγελία δεν έχει αποφανθεί επί της Μηνύσεως.
Δημοσίευση σχολίου