Η επερχόμενη παγκόσμια κρίση είναι δεδομένη και αναπόφευκτη (αν όχι σχεδιασμένη)…

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Τον Μάϊο του 2000, στο αμερικανικό Πεντάγωνο κυκλοφόρησε ένα διαβαθμισμένο έγγραφο με τον τίτλο “Joint Vision 2020”, το οποίο κήρυσσε την ανάγκη για “κυριαρχία πλήρους φάσματος” των ΗΠΑ μέχρι το 2020 σε κάθε “πεδίο μάχης” στον πλανήτη.

Το έγγραφο εξέταζε όλες τις στρατιωτικές απειλές και τις προκλήσεις που μπορούσαν να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ το 2020 και τις πιθανές αντιδράσεις σ’ αυτές.

“Κυριαρχία Πλήρους Φάσματος” (Full Spectrum Dominance – FSD) είναι ο όρος-κλειδί σ’ αυτό το “σχέδιο” του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας που σημαίνει “την ικανότητα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, που λειτουργούν μόνες ή με τους συμμάχους τους, να νικούν κάθε αντίπαλο και να ελέγχουν κάθε κατάσταση σε όλο το φάσμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων”.

Οι συντάκτες του κειμένου χρησιμοποίησαν δύο φορές την λέξη «κάθε», δημιουργώντας έτσι την μεγαλύτερη ίσως μεγαλομανιακή παραίσθηση στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία…

Ο όρος “Πλήρους φάσματος” αναφέρεται σε τρία πράγματα: στο γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής, το επίπεδο των συγκρούσεων, και την τεχνολογία. Είναι ένα δόγμα που στοχεύει έμμεσα στην παγκόσμια κυριαρχία, που επιβάλλεται στα πάντα, από τις ταραχές στους δρόμους μέχρι τον θερμοπυρηνικό πόλεμο, δίνοντας προς τον σκοπό αυτό λευκή επιταγή στους κατασκευαστές όπλων για μια σειρά από άκρως εξελιγμένες οπλικές εφαρμογές. Αυτό είναι το δόγμα μέσω του οποίου ο Ράμσφελντ ανέπτυξε την στρατηγική του “Σοκ και Δέος” και τις πολεμικές επεμβάσεις των “προθύμων” στην Μέση Ανατολή. Ο Ράμσφελντ ήταν ένας από τους πολλούς μανιακούς της τεχνολογίας ανάμεσα στους neocons, ένας τεχνο-geek, που νόμιζε ότι είναι ο νέος Κλαούζεβιτς.

Δεκαέξι χρόνια διαταραχής σε όλο το φάσμα

Η τραγική ειρωνεία σήμερα, μετά την δεκαεξαετή εμπειρία εφαρμογής αυτού του δόγματος, είναι ότι όχι μόνο δεν έχει επιτύχει τους αρχικούς στόχους, αντίθετα, ο απολογισμός της πολιτικής της Αυτοκρατορίας είναι ιδιαίτερα ζοφερός. Ευρώπη και Αμερική είναι πλέον σε μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η “τρομοκρατία” όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε, αλλά γιγαντώθηκε. Όσο για τις συνθήκες που θα επικρατήσουν τους επόμενους κρίσιμους μήνες του 2017, προβλέπεται να ενισχύσουν το κλίμα της πολιτικής αβεβαιότητας και του κοινωνικού αναβρασμού τόσο στην Ευρώπη όσο και διεθνώς.

Πρόκειται, με λίγα λόγια, για μια Διαταραχή (Disorder), μια Αταξία σε όλο το φάσμα, αντί για Κυριαρχία (Dominance).

Δεν θυμόμαστε, φερ’ ειπείν, προηγούμενες αμερικανικές προεδρικές εκλογές τόσο γκραν γκινιόλ που να απεικονίζουν τόσο έντονα την σύγκρουση Χάους και Τάξης.

Η Χίλαρυ Κλίντον, η εν λευκώ υποψήφια του κατεστημένου, που δουλεύει για την Παγκοσμιοποίηση μέσα κι έξω από τον Λευκό Οίκο τα τελευταία 24 χρόνια. είναι η επιτομή της Νέας Τάξης. Απέναντί της ο …απρόβλεπτος, αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ, που είναι η προσωποποίηση του Χάους και είναι πλέον ο πρόεδρος των ΗΠΑ..

Από την εδώ πλευρά του Ατλαντικού έχουμε το ευρωπαϊκό Βρετανικό αντίστοιχο, με το Brexit να χρεώνεται το χαοτικό ντόμινο που θα συντρίψει όχι μόνο την ευρωπαϊκή, αλλά ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία.

Επιπλέον, οι συνθήκες εντός της Ευρωζώνης είναι εξόχως διαλυτικές. Εκλογές και Δημοψηφίσματα που είναι στον ορίζοντα, μέσα στα πλαίσια ανερχόμενου ευρωσκεπτικισμού και βαθύνουσας τραπεζικής κρίσης, αναμένεται να έχουν καταλυτικά αποτελέσματα. Τυχόν έξοδος της Ιταλίας και της Γαλλίας από την Ευρωζώνη θα είναι το οριστικό τέλος της Γερμανικής Ευρωένωσης.

Στην Μέση Ανατολή, το αυτοκρατορικό σχέδιο για “πλήρη κυριαρχία” θυσίασε εκατομμύρια ανθρώπους στον βωμό του νεοταξικού Μολώχ, κατέστρεψε κυρίαρχα κράτη και ιστορικές περιοχές, λήστεψε τον πλούτο και τους πόρους πολλών μεσανατολικών χωρών και λεηλάτησε ό,τι μπορούσε να λεηλατηθεί.

[Thierry Meyssan, “From 10 September 2001 to today: 15 years of crime”, 15/09/2016] Όλες αυτές οι χώρες, με τις οποίες ξεκίνησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έναν -ακήρυχτο- πόλεμο, ρημάχτηκαν, κυριολεκτικά, από σούπερ-τεχνολογικούς μαζικούς βομβαρδισμούς, ακόμα και κατά μη στρατιωτικών στόχων…

Η μόνη ουσιαστική χερσαία μάχη που έκαναν οι Αμερικανοί μετά το Βιετνάμ ήταν το Μακελειό της Rumaila στην εισβολή στο Ιράκ το 1991, όταν η αιφνιδιαστική επίθεση που διέταξε ο στρατηγός Barry McCaffrey (και πάλι κατά παράβαση κάθε διεθνούς δικαίου και σύμβασης) είχε ως αποτέλεσμα την σφαγή δεκάδων χιλιάδων αδιάφορων ιρακινών στρατιωτικών και αμάχων δύο ημέρες μετά την κατάπαυση του πυρός, όταν οι Ιρακινοί είχαν διεξάγει τακτική υποχώρηση. 

Οι Ιρακινοί στρατιώτες κατά κυριολεξία λιαζόντουσαν στα τανκς που ήταν σταθμευμένα στην Βαγδάτη – των οποίων τα όπλα ήταν κλειδωμένα σε θέση μη-μάχης όταν άρχισε η θανατηφόρα άνανδρη επίθεση του McCaffrey. Στις άλλες “δοξασμένες” μάχες περιλαμβάνονται η παράνομη εισβολή στο έδαφος του Αφγανιστάν, της Λιβύης, της Συρίας, της Υεμένης κ.λπ.

Υπάρχει ένας νέος όρος δημοφιλής στους στρατιωτικούς κύκλους, που επαναλαμβάνεται από τους “ενσωματωμένους” στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες στα τηλεοπτικά κανάλια: ο Ασύμμετρος πόλεμος. Υπάρχει επίσης και η ασυμμετρία της τεχνολογίας, αλλά οι συντάκτες του “Joint Vision 2020” δεν είχαν ασχοληθεί με αυτή την παράμετρο τότε.

Ισχύει για βομβιστές αυτοκτονίας και τύπους που κάνουν αεροπειρατεία στ’ αεροπλάνα με χαρτοκόπτες, αλλά όχι για τα όπλα υψηλής τεχνολογίας που χρησιμοποιούν οι Επικυρίαρχοι εναντίον των θυμάτων τους.

Το αστείο είναι ότι ποτέ δεν ακούσαμε για την “ασυμμετρία’ της σφαγής των Ιρακινών που διέταξε ο Barry McCaffrey, ή την “ασυμμετρία” της εισβολής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Γρενάδα, μια νησιωτική χώρα με τον πληθυσμό μιας μεσαίας επαρχιακής πόλης των ΗΠΑ.

Το Οικονομικό Σύστημα μεγαλύτερη απειλή από την Τρομοκρατία

Η Βαβυλώνα ιστορικά είναι συνώνυμη με την εικόνα της αυτοκρατορίας, του πολέμου, της ανόδου και της πτώσης του αυτοκρατορικού μεγαλείου. Ο θρύλος της είναι ένα κληροδότημα στον υπόλοιπο πολιτισμό από την αρχή του σημερινού ιστορικού κύκλου. Μόλις η κληρονομιά αυτή διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό, μέσα από το μυστικιστικό έργο του Φράνσις Μπαίηκον Nova Atlantis (Νέα Ατλαντίδα), ο Βαβυλωνιακός πολιτισμός ταυτίστηκε με τον Ατλαντικό πολιτισμό.

Οπότε, σήμερα, το τίμημα των πολέμων των Επικυρίαρχων γίνεται όλο και μεγαλύτερο, ενώ οι προσπάθειες επιβολής των ατλαντικών αξιών στην κατακτημένη Βαβυλώνα-Μεσοποταμία επιδεινώνουν σταθερά την ζωή στην χώρα καθώς οι “επαναστατημένοι” συνεχίζουν να αντιστέκονται αποφασισμένα στα καθεστώτα-μαριονέττες και στους proxy στρατούς των εισβολέων.

Τέτοια ξεκάθαρη πώρωση, αναισθησία και απαξίωση της ανθρωπότητας μπορεί να οδηγήσει μόνο στην πτώση και τιμωρία εκείνων που ευθύνονται για την απάνθρωπη αυτή συμπεριφορά.

Ο γνωστός οικονομολόγος, πρώην υφυπουργός των ΗΠΑ, Δρ Paul Craig Roberts έγραψε πρόσφατα, ότι το οικονομικό σύστημα, που δουλεύει χέρι-χέρι με τους διαμορφωτές της πολιτικής, έχει κάνει περισσότερη ζημιά απ’ ό,τι οι τρομοκράτες. Paul Craig Robert, The Financial System Is A Larger Threat Than Terrorism, 08/03/2016] Τα αρνητικά επιτόκια της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής είναι “πόλεμος κατά των μετρητών”. Θέλουν να εξαλείψουν συνολικά τα μετρητά και να υπάρχει μόνο το ηλεκτρονικό χρήμα, που δεν μπορεί να “σηκωθεί” από τις τραπεζικές καταθέσεις παρά μόνο για να ξοδευτεί στην κατανάλωση (και σ’ αυτό η Ελλάδα γίνεται εκβιαστικά το πειραματόζωο).

“Οι κεντρικές τράπεζες, οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι και οι “presstitutes” (“δημοσιογραφικές πόρνες”) στις οικονομικές φυλλάδες υπερασπίζονται τα αρνητικά επιτόκια καταθέσεων προκειμένου να ωθήσουν τους ανθρώπους να ξοδεύουν και όχι να αποταμιεύουν … παρά την δημοσίευση της έκθεσης της ίδιας της Fed (Ομοσπονδιακής Τράπεζας) ότι το 52% των Αμερικανών δεν διαθέτουν καν τα 400 δολλάρια που χρειάζονται μηνιαίως για να ζήσουν χωρίς να πουλήσουν κάποια από τα υπάρχοντά τους ή να τα δανειστούν”, γράφει ο Graig Roberts.

Ένα παράπλευρο σύμπτωμα των αρνητικών επιτοκίων είναι και η αλλαγή της λειτουργίας των τραπεζών μέσα από έναν κύκλο χρεωκοπιών των μικρότερων τραπεζών.

Το μοντέλο της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κυριαρχίας, όπως δομήθηκε από τις τράπεζες κατά την διάρκεια των προηγούμενων εκατό ετών, καταρρέει.

Η επερχόμενη παγκόσμια κρίση είναι δεδομένη και αναπόφευκτη (αν όχι σχεδιασμένη)…

Οι διαφορετικές ομάδες της ελίτ έχουν διαφορετικές επιλογές για την αντιμετώπιση των όσων έρχονται. Από την ολοκληρωτική εξαφάνιση των ρευστών με πλήρη “εικονικοποίηση” της οικονομικής ζωής και μια virtual πραγματικότητα όπως το “Matrix”, τον ολοκληρωτικό συγκεντρωτισμό της χρηματοπιστωτικής πολιτικής που οι Παγκοσμιοποιητές ζητούν πλέον ανοικτά, έως την εισαγωγή ενός νέου παγκόσμιου χρυσού προτύπου.

Το αποτέλεσμα θα είναι να αναγκαστούν να εφαρμόσουν νέες πιο επιθετικές μορφές εκμετάλλευσης, χρησιμοποιώντας πολιτικούς και στρατιωτικούς θεσμούς -μεταξύ των οποίων, μισθοφορικούς στρατούς- και κτηνώδη βία… η ανυπακοή στο σύστημα θα σημαίνει σίγουρο θάνατο!

Είναι τυχαίο ότι οι Ρότσιλντ, που ελέγχουν το ΔΝΤ, ελέγχουν επίσης και το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου χρυσού; Μήπως προετοιμάζονται για την παγκόσμια κατάρρευση;

Ο Βρετανός τραπεζίτης Τζαίηκομπ Ρότσιλντ (Jacob Rothschild) εξέφρασε το καλοκαίρι τις ανησυχίες του σχετικά με την κατάσταση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Σύμφωνα μ’ αυτόν, ζούμε το “μεγαλύτερο πείραμα στην νομισματική πολιτική στην παγκόσμια ιστορία”, που έχει οδηγήσει σε μια γρήγορη ανάπτυξη των χρηματαγορών αλλά στον τομέα της πραγματικής οικονομίας “η ανάπτυξη παραμένει αναιμική, με ασθενή ζήτηση και αποπληθωρισμό σε πολλά μέρη του αναπτυγμένου κόσμου”.

Σύμφωνα με τον πανίσχυρο τραπεζίτη, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι για την παγκόσμια οικονομία, σε συνδυασμό με την επιδεινούμενη γεωπολιτική κατάσταση.

Στους κινδύνους αυτούς, ο Ρότσιλντ περιλαμβάνει το Brexit, τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, την επβραδυνόμενη οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, την τρομοκρατία και την κατάσταση στην Μέση Ανατολή.

Το σχετικό ρεπορτάζ αναφέρεται στην έκθεση (του Ιουνίου) της αμερικανικής τράπεζας Merrill Lynch, που λέει ότι τα επιτόκια στις αναπτυγμένες χώρες, ιδιαίτερα το 0.5% στις ΗΠΑ, βρίσκονται σήμερα στο χαμηλότερο επίπεδο από ποτέ… Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι οι αρνητικές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων.

Το καλοκαίρι, η απόδοση του δεκαετούς διάρκειας γερμανικού κρατικού ομολόγου έφθασε κάτω του μηδενός για πρώτη φορά στην ιστορία.

Το Janus Capital εκτιμά ότι οι παγκόσμιες αποδόσεις είναι οι χαμηλότερες στα τελευταία 500 χρόνια και το συνολικό ποσό τέτοιων ομολόγων φθάνει τα 10 τρισεκατομ. δολλάρια… 10 trillion! Πρόκειται για “έναν σουπερνόβα που κάποια ημέρα θα εκραγεί”, όπως είπαν.

Ο Ρώσσος ειδικός στα οικονομικά, Michael Khazin, σχολιάζοντας την δήλωση του Ρότσιλντ, λέει, μεταξύ άλλων, ότι ο Ρότσιλντ εκφράζει τους φόβους του γιατί έχει χάσει τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας. Η μέχρι σήμερα διαχείριση του νομισματικού συστήματος πραγματοποιήθηκε μέσα από τις δομές των Ρότσιλντ. Κυρίως από την Goldman Sachs.

Αλλά σήμερα η κατάσταση έχει αλλάξει, λέει ο Khazin, και “… στην κυβέρνηση Ομπάμα δεν εκπροσωπούνται από το 2013 άνθρωποι της Goldman Sachs”. Οι Ρότσιλντ έχασαν τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας και αν προσπαθήσουν να τον ξαναπάρουν τώρα, αυτό θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα.

Η γεωπολιτική κατάσταση είναι συνέπεια της οικονομικής κατάστασης. Ολόκληρο το γεωπολιτικό μοντέλο μετά το 1945 και, ειδικά, μετά την δεκαετία του ’90, με την καταστροφή της ΕΣΣΔ, δεν λειτουργεί πλέον. Το οικονομικό σύστημα που βασίζεται στο δολλάριο δεν λειτουργεί, επίσης, γι’ αυτό η γεωπολιτική πραγματικότητα αποσυντίθεται.

Η παραμικρή διαταραχή θέτει το σύστημα εκτός ισορροπίας και έτσι, ουσιαστικά, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η κατάρρευση μέχρι το 2020.

Ίσως γι’ αυτό ο κεντρικός αρχιτέκτονας του σχεδίου της αμερικανικής παγκόσμιας κυριαρχίας στα τέλη του 20ου αιώνα, ο πολωνικής καταγωγής στρατηγικός αναλυτής Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, διαπιστώνει “τεκτονικές διεθνείς ανατροπές” σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ανεξάρτητη, συντηρητική αμερικανική επιθεώρηση “American Interest”.

Αυτός που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ο κύριος εμπνευστής του “Joint Vision 2020”, με τις ιδέες που ανέπτυξε στο βιβλίο του “Η Μεγάλη Σκακιέρα”, το 1997, τώρα ομολογεί ότι η Σκακιέρα είναι σπασμένη και ότι χρειάζεται μια “Παγκόσμια Αναδιάταξη”. [Mike Whitney, The Broken Chessboard: Brzezinski Gives Up on Empire, CounterPunch, 25/08/2016] Το πιο ενδιαφέρον σημείο όσων λέει είναι ότι οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον η παγκόσμια ιμπεριαλιστική δύναμη. Αλλά, τι άλλαξε από το 1997, όταν ο Μπρεζίνσκι έλεγε ότι οι ΗΠΑ ήταν “η υπέρτατη δύναμη στον κόσμο”;

Ένας βασικός παράγοντας είναι η Αδυναμία της Ευρώπης. Σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγει και ο ίδιος ο μεγαλοεπενδυτής Τζωρτ Σόρος. Σε άρθρο του στο Project Syndicate προειδοποιεί ότι η αποσύνθεση της ελαττωματικής Ευρωπαϊκής Ένωσης ΔΕΝ είναι αναστρέψιμη.

“Το καταστροφικό σενάριο που πολλοί φοβούνταν έχει ξεκινήσει, με αποτέλεσμα η αποσύνθεση της Ε.Ε. να είναι μη αναστρέψιμη”… Η Ευρώπη οδεύει σε μια άτακτη διάλυση.

Οι Επικυρίαρχοι γνωρίζουν καλά την ατζέντα των κραδασμών και το παιχνίδι του “Ordo Ab Chao”, που είναι σχεδιασμένο για να δίνει στους ισχυρούς ακόμα περισσότερη εξουσία. Θα το παίξουν μέχρι την τελευταία στιγμή μέσα από την βιομηχανία του φόβου και την ηλεκτρονική παραπλάνηση των μαζών. Όμως, τα αφυπνισμένα μυαλά μπορούν να ξεφύγουν από αυτόν τον άγονο κύκλο του δυϊσμού, να νικήσουν το “Χάος και Τάξη” και να μετασχηματίσουν την κοινωνία εναντίον και πέραν της σχεδιαζόμενης Παγκόσμιας Τάξης…

Δημοσιεύθηκε στο Hellenic Nexus τ.111, Οκτώβριος 2016