Το Λονδίνο
ιδρύθηκε
σαν πόλη το 50 μ.Χ. από τους
Ρωμαίους.
Ένα τετραγωνικό
μίλι
του σημερινού
Λονδίνου,
το Citi, αποτελεί
μία ξεχωριστή
διοικητική
υποδιαίρεση
του πόλης
η οποία απολαμβάνει
ειδικά
προνόμια
που παραχωρήθηκαν
από τον Γουλιέλμο
τον Α’ τον Κατακτητή
ήδη από το 1067 μ.Χ.
Το Citi είναι
ανεξάρτητο
ακόμη
και σήμερα
από το Στέμμα.
Tο 1215 μ.Χ με τη Magna
Carta (χωρίο
9) το «citi του Λονδίνου
θα διατηρήσει
όλες
τις αρχαίες
ελευθερίες
και έθιμα»
και στην
ιστοσελίδα
του αναφέρει
ότι είναι
η «πιο παλιά
συνεχόμενη
δημοτική
δημοκρατία
στον
κόσμο».
Στους
«ελεύθερους
πολίτες»,
που σήμαινε
ότι ο πολίτης
δεν ήταν
περιουσιακό
στοιχείο
κάποιου
φεουδάρχη,
αναγνωρίζονταν
μετά
από τελετή
τα δικαιώματα
να κερδίσουν
χρήματα,
να κατέχουν
γη και να ιδρύσουν
εταιρεία.
Από τα αρχαία
χρόνια
οι Ρωμαίοι
ίδρυσαν
την πόλη αναγνωρίζοντας
ότι θα αποτελούσε
ένα κέντρο
ελευθέρου
εμπορίου,
παράδοση
που το Citi διατήρησε,
ενώ ήδη από τον Μεσαίωνα
έπαιζε
το ρόλο
του χρηματοδότη
του Στέμματος.
Στο Citi ιδρύθηκε η Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών το 1600, στο Citi εκδόθηκε το πρώτο τσεκ αγγλικής τράπεζας το 1659, στο Citi ιδρύθηκε η πρώτη σύγχρονη ιδιωτική Κεντρική Τράπεζα το 1694, στο Citi ιδρύθηκε το Χρηματιστήριο του Λονδίνου το 1773. Το Citi με τα χρόνια εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό κέντρο του πλανήτη.
Το Citi είναι
χωρισμένο
σε 25 διοικητικά
διαμερίσματα
και κάθε
4 χρόνια
οι πολίτες
του κάθε
διαμερίσματος
εκλέγουν,
ανάλογα
με τον πληθυσμό,
από 2 έως 10 δημοτικούς
συμβούλους
οι οποίοι
με η σειρά
τους
εκλέγουν
από έναν
Πρεσβύτερο
(Alderman). Το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει μία φορά κάθε 4 εβδομάδες και είναι το ανώτερο εκτελεστικό όργανο του Citi ενώ οι Πρεσβύτεροι που συγκροτούν το σώμα των Πρεσβυτέρων στο οποίο προΐσταται ο Λόρδος Δήμαρχος του Citi –είναι διαφορετικό από τον Δήμαρχο του Λονδίνου- τοποθετούνται επικεφαλής φορέων και οργανισμών του Citi. Επιπλέον κανένας σύμβουλος δεν εκπροσωπεί οποιοδήποτε από τα κόμματα που υπάρχουν στη Βρετανία.
Το Citi έχει δική του αστυνομία, δικά του σχολεία, δικά του δικαστήρια. Το Citi είναι
μία σύγχρονη
πόλη-κράτος
στην
οποία όμως
η εκλογική
επιρροή
είναι
ανισοκατανεμημένη μεταξύ ψηφοφόρων και εταιρειών αφού και οι εταιρείες που έχουν έδρα το Citi συγκαταλέγονται στο εκλογικό σώμα. Οι μεγαλύτερες εταιρείες έχουν περισσότερες ψήφους από τις μικρότερες
ενώ μόνο
σε 2 από τα 25 διαμερίσματα
το εκλογικό
σώμα
αποτελείται
αμιγώς
από φυσικά
πρόσωπα.
Αυτό
που έχει
ιδιαίτερο
ενδιαφέρον
είναι
ότι την διαχείριση
του Citi την έχει
«Η Εταιρεία
της Πόλης
του Λονδίνου»
[Corporation of the Citi of London] που έχει
σκοπό να «υποστηρίξει
και να προωθήσει
το Λονδίνο
ως το ηγετικό
διεθνές
επιχειρηματικό
και χρηματοοικονομικό κέντρο του κόσμου.»
Τα περιουσιακά στοιχεία της Εταιρείας, που μόλις πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν μετά από 900 χρόνια, ανέρχονται σε 1,32 δις στερλίνες.
Το έτος
που τελείωσε
τον Μάρτιο
του 2012 η Citi
of London Corporation είχε έξοδα 145 εκ στερλίνες και 12, εκ διοχετεύθηκαν στην αντιπροσώπευση του Citi.
Σύμφωνα με το Bureau of Investigative Journalism πίσω από αυτό
το νούμερο
βρίσκεται ένας
μηχανισμός
που προωθεί
τα συμφέροντα
του Citi χρησιμοποιώντας
τη «χρηματοοικονομική ισχύ του για να επηρεάσει τις πολιτικές διαδικασίες.»
Σύμφωνα πάλι με το Bureau of Investigative Journalism το Citi είναι
το μεγαλύτερο
χρηματοοικονομικό lobby του Ηνωμένου Βασιλείου ενώ ένας πρώην δημοτικός σύμβουλος καταγγέλλει ότι υπάρχει θέμα λογοδοσίας. Στην έκθεση που αφορά τα οικονομικά της Citi of London Corporation υπάρχει
εγγραφή
για ένα ποσό της τάξης
3,9 εκ. στερλινών που αφορά τη «διαμόρφωση νομοθεσίας» που διοχετεύθηκε σε Βρυξέλλες, στα βρετανικά κέντρα λήψης αποφάσεων και στο Westminster.
ΣΧΟΛΙΟ:
Μετά
το Brexit
γράφεται
ότι επιχειρήσεις
και τράπεζες
θα φύγουν
από το Citi. Έστω
ότι ισχύει.
Η ερώτηση
είναι
αν θα πάνε κάπου όπου θα έχουν
τα ίδια
προνόμια
με αυτά
που έχουν
στο Λονδίνο
εδώ και 1000 χρόνια.
Και αν υποθέσουμε
ότι θα τα αποκτήσουν
εντός
της Ευρωπαϊκής
Ένωσης,
η απόκτηση
τους
θα ισοδυναμεί
με συμμόρφωση
με το θεσμικό
πλαίσιο
της ΕΕ ή θα ισοδυναμεί
με εξαιρέσεις
από το θεσμικό
πλαίσιο;
Η επιχειρηματική
παρουσία
στο Citi δεν έχει
σχέση
με τη παραμονή
ή όχι της Βρετανίας
στην
Ευρωπαϊκή
Ένωση,
τουλάχιστον
έτσι
εκτιμώ.
Αλλά
ακόμη
και αν κάνω
λάθος,
τελικά
και οι Βρυξέλλες
και η Γερμανική
Ευρώπη συμμορφώνεται
με ένα παγκόσμιο
ρυθμιστικό
πλαίσιο
που τις υπεβαίνει.
Αν κάτι
αλλάξει
θα είναι
στο που θα διοχετεύονται
οι πόροι
για
lobbying. Το Citi δεν είναι απλώς μία γεωγραφική τοποθεσία σε έναν κόσμο που δεν έχει πλέον σύνορα.
ΥΓ: Σας ικετεύω
να αποφύγετε
τους
σχολιασμούς
περί παγκόσμιας
συνομωσίας
και σκοτεινά
κέντρα
λήψης
αποφάσεων.
Nikolaos Karatsoris
Δημοσίευση σχολίου