οι λεπτές φαντασιώσεις του Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς - του φωτη μισοπουλου

διήγημα - / η σιβυλλική αύρα της απουσίας

''....επειδή είναι ανυπόμονοι οι άνθρωποι, διώχτηκαν, επειδή είναι ανυπόμονοι δεν ξαναγυρίζουν στον Παράδεισο''

FRANZ KAFKA, ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ [1α]

ΤΡΕΠΛΕΒ : ......αλήθεια είναι ώρα ν' αρχίσουμε Πρέπει να πάμε να καλέσουμε και τους άλλους

ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΒ, Ο ΓΛΑΡΟΣ [1β]

.......σ' ένα επαναλαμβανόμενο τοπίο - αποκαλυψιακής οφειλής προς τους θεούς, - σ' αυτό το ορατό σημείο κολλάει πάντα ο G., η καρδιά της G. γίνεται κομμάτια, - τυχάρπαστοι - φορτισμένη δυσοίωνα η θρησκευτική νωχέλεια του έρωτα, αξεδιάλυτη απ' το φαντασιακό του ημίγυμνου, - το πιστόλι του Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς [2] - φροϋδικό σύμβολο του αρχετυπικού πατρικού φαλλού στο χλομό φως μεταξύ ήλιου και ίσκιου - κι εγώ που κάποτε άγγιξα το αρχικό γράμμα της ίδιας της μυστηριώδους μοχθηρίας σ' ένα άλλο τόσο ισχυρό υπαινικτικό αλφάβητο - πολυμήχανος στην πιο πρόστυχη ταινία μικρού μήκους προορισμένη για κυρίους α' θέσης - λοιπόν, κατά την διάρκεια της αφόρητης φλυαρίας είχα βγάλει το δερμάτινο σημειωματάριο για να διώξω την ανία - ο Ελπήνορας ταξιδεύει με την Τερέζα [3] και την Φελίτσε Μπάουερ [4] ''για μια άλλη Αμερική'' [5] καθώς προλέγει ο θανατοποινίτης στα άβατο και άδυτο της φυλακής, στο αθρήνητο σάβανό του, βιαστικές χειραψίες και τεράστια σκιερά δέντρα, - πριν το πλοίο η άσφαλτος έστριβε μπροστά από αφηρημένες δεσποινίδες - ηλικιωμένες - φυσικά-, ανύπαντρες λόγω χαλαρών προπολεμικών περιστάσεων αγνώστων σ' εμάς, - η δημοσιότητα που αναθερμαίνει κάθε αποτυχημένοκομισάριο, ήταν μονόδρομος - τα αναπόφευκτα και ανυπόμονα θεάματα γοητεύουν, - υπέροχο ανόητο χαμένο βλέμμα - φανερό πως δεν ήμουν ο πρώτος εραστής, περίμενα να μου εξιστορήσουν τα πάντα, όπως την πρώτη αποπλάνηση - η ανησυχία μιας εφευρετικότητας κατακεραυνώνει τον χρόνο, σταματά την άμπωτη του ανερμήνευτου - το αναλόγιο ήταν ανέκαθεν στημένο στο μέρος που πρέπει, αφού κανείς μας δεν διαβάζει μουσική, το πλοίο συνοδεύεται από άφθονες κωμικές γκριμάτσες ρωμαλέα ατμόσφαιρα απληστίας - ηδονοθήρες - όλοι ξεπροβάλλουν μέσα από θρυμματισμένα γυαλιά, ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς επιστρέφει μ' ένα περίεργο δυσάρεστο συναίσθημα - ανυπόμονος, - διωγμένος -, δεν θα γυρίσει ποτέ, θα παραμένει αιώνια στο Purgatorio......

......ιδού η Νίνα, πρωτόπλαστη, τα σκυλιά δεν κούνησαν ρούπι - η παράσταση ήταν θρίαμβος - είπαν πως ο μπάτλερ τα χαπάκωσε ελαφρώς - ανάμεσα σε αβέβαιες προσεγγίσεις έζησα μια σύγχυση αισθήσεων, μετείκασμα θολό της απρόσμενης ερωμένης στο κατάστρωμα,- ο Ελπήνορας με τα πολλά θρυλικά ετερώνυμα, - αγγίγματα ερωτικά σαν τιμητικές διακρίσεις - Ειρωνεία - Ο σκηνοθέτης άφησε στον γυρισμό τους βοηθούς να κάνουν ο,τι ήθελαν, έπρεπε να γιορτάσουν με παλιομοδίτικα γλυκόλογα και τεράστιες τούρτες,- έμελλε να με στοιχειώσει, αλλά 24 ώρες μετά είχα γλυτώσει από τα ξόρκια της - οι ηρωίδες έχουν συνήθως ντεκολτέ του ύστερου μπαρόκ - επιθετικό μακιγιάζ ή κάποιο βαρύ άρωμα παλιότερης ενσάρκωσης - σάς τα λέω όπως τα έζησα χωρίς ποίηση - ωστόσο με άφταστο άνεμο στα περιθώρια των βιβλίων - από τη νύστα γεννιόταν χέρια ή βραχίονες - ολίγιστου μεγέθους,- εκτείνονταν στα φινιστρίνια - ζωγραφιστά - οι παλάμες έμοιαζαν κεφάλια φιδιών έρποντα - ανεξήγητα στα πλαγινά τοιχώματα του δειλινού, λίγο προτού φτάσει το μακρινό φθινόπωρο από τις θάλασσες της Κεΰλάνης -/ ΤΕΡΕΖΑ : .......ξανάρχονται όλα στο χρόνο τους, σε μια ιερή επανάληψη που μάς κάνει πιο θνητούς, θα γνωριστούμε καλύτερα στο δείπνο, αργά -/ Αναδύεται το ίδιο απειλητικά θηλυκό - εξουσιαστικό - άρωμα - στην αίθουσα με τις φωτογραφίες και το ασανσέρ - είμαι αναγκασμένος να γράφω ανιαρές λεπτομέρειες - καθώς ταξιδεύω - ''παγιδευμένος ανάμεσα στους γάμους και στις μανίες τους'' [6] - στεκόταν πιο εκεί, περίμενε μεγαλύτερο φιλοδώρημα, ο μπάτλερ,- πήρε μαζί του τα σκυλιά,- με τρόπο-, δεν έπρεπε ν' αντιληφθούν το αίμα του γλάρου ή να μυρίσουν, μάλλον τα χαπάκωσε ελαφρώς, - σάς το είπα - στην ουσία δεν είχαμε δει τίποτε απ' το δράμα, παρ' ολ' αυτά το παν είχε στεφθεί από επιτυχία, - μάζευα τα ψιλοπράγματα να διευκολύνω την αναχώρηση, κανείς δεν είχε αντιληφθεί : - / ΤΡΕΠΛΕΒ : ......αλήθεια είναι ώρα ν' αρχίσουμε Πρέπει να πάμε να καλέσουμε και τους άλλους [ακούστηκαν γέλια]

.......απ' την ανοιχτή πόρτα σαν ισχνό πεπρωμένο ακουγόταν το ραδιόφωνο, σκέφτηκα μήπως πέρασα κάποια δυσοίωνη νύχτα - συνήθως είναι νύχτα, βέβαια, - περιέχει τη ματαίωση της νοσταλγικής προοπτικής, όπως πριν 2 χρόνια, - μετά ξαναζείς το καινούριο - είναι η άφιξη, κάποιος εγκαταλείπει το γράμμα και το πιστόλι μαζί στο ίδιο τραπέζι, - το τσάι είναι σερβιρισμένο, η μοίρα όχι ακόμα - επειδή ησυχάζουν είναι ανεπαίσθητα όλα όπως και η διαβεβαίωση της διαδρομής των ονείρων - υπάρχουν κι αυτά - το ξεθωριασμένο απόκομμα της εφημερίδας που έστελνε νεκρολογίες προϊστορικές, ή τα αβρά μειδιάματα των γειτόνων - θα τρομάζουν σίγουρα τον Αμεδαίο και την Μαντλέν [7], - τώρα που τα χρόνια έχουν περάσει συμμαχώ με τον Αμεδαίο, ενδεχομένως και το Πτώμα θα σταθεί στο ύψος ενός αξιομνημόνευτου και μακαριστού εκλιπόντος καταλαμβάνοντας τον ακάλυπτο με αξιοπρέπεια - Έπρεπε ν' αγοράσω ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου στο πρώτο βενζινάδικο ή στο πρώτο κατάστρωμα, οι συγγραφείς χάνουν απροσδόκητα τις ερωμένες τους στις σελίδες των βιβλίων - απ' την αρχή τα λόγιαζα αυτά όχι και τόσο έγκριτα, - αρκετά ψευδεπίγραφα - μια απ' αυτές μ' ένα πελώριο σώμα έφραζε το ομορφότερο άνοιγμα στην αυλή, - ο Ελπήνορας συστήθηκε σαν ετερώνυμο του Ομήρου / Στοπ / Οι γυναίκες πλησιάζουν στις μύτες των ποδιών τους : Δεν έχουν άλλον στον κόσμο ή πρέπει να περάσουν απαρατήρητες απ' τα παλιά πεζοδρόμια της εφηβείας - Αναζητώ, ξέρετε, παλιούς γνωστούς και φίλους για να υπονομεύσω τη μεταφυσική, που κατά βάθος τους δίδαξε την υποκρισία ή τη φιλία μ' εκείνη την κίβδηλη αφοσίωση σε μετουσιωμένους θαυμασμούς για κάτι ανύπαρχτο, όπως ήμουν εγώ - Λοιπόν, ο έναστρος ουρανός μένει άναυδος από όσα πλημμυρίζει το ανθρώπινο γένος [χειροκροτήματα επιβατών προς την μεριά του Παραδείσου], ο Ελπήνορας κλαίει στα γόνατα της Μαντάμ Αρκαντίν [8], ο Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς έχει αναχωρήσει ως γλάρος απ' το πρυμναίο σαλόνι Το πιστόλι είναι άφαντο

ΤΕΛΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1α] στο τον τόμο FRANZ KAFKA, - Η Μεταμόρφωση,- Ο Πύργος,- Αμερική / Εξάντας, Εισαγωγή Μωρίς Μπλανσώ, μτφρ. Βασίλης Τομανάς, 1989

[1β] Α. ΤΣΕΧΩΒ, ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ, μτφρ. Λυκούργου Καλλέργη, Γκόνης, 1960

[2] .....Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς Τρέπλεβ, ήρωας στον Γλάρο του Τσέχωβ - αυτοκτονεί για τον έρωτα της ζωής του, την Νίνα Ζαρέτσνυ

[3] .....Τερέζα, ηρωίδα στην Αμερική του Κάφκα

[4] ......Φελίτσε Μπάουερ ο έρωτας του Κάφκα σε νεαρή ηλικία

[5] Ζαν Ζενέ ''Το σκάνε οι κοιμισμένοι μου για μια άλλη Αμερική''[από το ποίημα Ο ΘΑΝΑΤΟΠΟΙΝΙΤΗΣ, ο τελευταίος στίχος, μτφρ. Γιάννης Αγγελίδης, Η λέξη, τ.54, Μάης 86

[6] Seamus Heaney, Η Κυβέρνηση της Γλώσσας, μτφρ. Ερωτόκριτος Μωραίτης, Πατάκης, 2008

[7] βλ. Ε. Ιονέσκο, Αμεδαίος, Δωδώνη, μτφρ. Μ. Πορτολομίου / αχρονολόγητο

[8] Μαντάμ Αρκαντίν, μητέρα του Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς στον Γλάρο