Σάββατο 7 Απριλίου 2018

Δείτε πού βρίσκεται σήμερα το ακάνθινο στεφάνι του Χριστού

Περίπου 2000 χρόνια μετά, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα υπάρχουν ακόμη για να μας θυμίζουν το Γολγοθά, τον πόνο, την αδικία και κατ΄ επέκταση την Ανάσταση, την ελπίδα, τη δύναμη.
Πρόκειται για τα Άχραντα Πάθη του Κυρίου, τμήμα του ακάνθινου στεφάνου, τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, του Σπόγγου και από τη Χλαμύδα από το φρικτό μαρτύριο του Ιησού Χριστού. Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας, και αποτελούν θησαυρό και καύχημα της μονής. Δώρο των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων στον κτήτορα της μονής, ανιψιό τους, Όσιο Λεόντιο.
Ο Ηγούμενος της Μονής Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής μας ξεναγεί στην ιερά μονή, μας περιγράφει την ιστορία της και μας μιλάει για θαύματα που γίνονται στους πιστούς κατά την προσκύνηση των Άχραντων Παθών. Το Ακάνθινο Στεφάνι έγινε σύμβολο στην Ορθόδοξη Εικονογραφία. Σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε στο λόφο του Γολγοθά μαζί με τα καρφιά της Σταύρωσης καθώς και τον Τίμιο Σταυρό. Σήμερα, οι πιστοί μπορούν να προσκυνήσουν μέρος του Ακάνθινου Στεφάνου στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Η ιστορία της Μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, ο οποίος υπήρξε και ο κτήτοράς της. O Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε στην Μονεμβασία της Πελοποννήσου από τον Ανδρέα και την Θεοδώρα. Ο πατέρας του ήταν αρκετά πλούσιος και επίσημος άνδρας. Ο βασιλιάς Ανδρόνικος Β’, ο Παλαιολόγος ανέθεσε σ’ αυτόν σπουδαία θέση στην κεντρική διοίκηση του Μοριά. Ο Λέων λοιπόν, έτσι ονομαζόταν πριν, έτυχε μεγάλης φροντίδας από τους γονείς του και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη ξένες γλώσσες, φιλοσοφία και θεολογία. Μετά το θάνατο της μητέρας του έγινε μοναχός. Ο Λεόντιος απεβίωσε ειρηνικά και η φήμη της αρετής του παρέμεινε και μετά τον θάνατο του. Οι δε αδελφοί Παλαιολόγοι, Θωμάς και Δημήτριος, προς τιμήν του οσίου, έκτισαν Μονή στον τόπο της ασκήσεώς του, στο όνομα του αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Ο θαυμασμός των Παλαιολόγων για την αρετή του οσίου Λεοντίου ήταν μεγάλος και δωρίζουν στην Μονή τα Άχραντα Πάθη του Σωτήρος Χριστού, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα. Μέσα σε υστεροβυζαντινό κιβώτιο και σε λαξευμένο μάρμαρο από τον Πανάγιο Τάφο φυλάσσονται μεγάλα τεμάχια Τίμιου ξύλου, Ακάνθινου στεφάνου, Χλαμύδας και Σπόγγου. Οι χριστιανοί της περιοχής τρέφουν μεγάλη ευλάβεια στο μεγάλο αυτό θησαυρό της πίστης, ώστε ανέκαθεν όταν έχουν προβλήματα επιδημιών, ξηρασίας, ή άλλων προβλημάτων, ζητούν τη μεταφορά των «Αγίων Παθών» στο χωριό τους και έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Τα θαύματα δε που επιτελούνται σε ασθενείς ακόμα και μπροστά στα μάτια προσκυνητών είναι αναρίθμητα.
Η αρχική αυτή Μονή του Αρχάγγελου Μιχαήλ, καταστράφηκε δύο φορές από τους Τούρκους το 1500 και 1620. Μετά τη δεύτερη αυτή καταστροφή κτίζεται η Μονή στη σημερινή επίπεδη τοποθεσία κοντά στον Σελινούντα, επ’ ονόματι των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και γίνεται πλέον γνωστή σαν Μονή των Ταξιαρχών. Καταστρέφεται και πάλι το έτος 1772 από τους Τουρκαλβανούς κατά τα Ορλωφικά.
Σε διάστημα τριών ετών – δηλαδή το 1775 κτίζεται η σημερινή μορφή της Μονής. Από το σχέδιο του B.G. Barsky, γνωρίζουμε την προγενέστερη μορφή της Μονής. Το καθολικό της είναι Σταυρόσχημο, τετρακίονο, καμαρωτό, με οκταγωνικό τρούλο και μαρμαροσκάλιστα παράθυρα, ενώ στολίζεται με αγιογραφίες των Δ.Κ.Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.
Στην Ιερά Μονή, εκτός από τα Άχραντα πάθη τίθεται προς προσκύνηση η Κάρα Του Οσίου Λεοντίου, Xρυσοκέντητα Άμφια Και Καλύμματα, μια θαυμάσια αρχιερατική στολή του μαρτυρικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, το Ωμοφόριο και επιμάνικα Nεοφύτου, ωμοφόριο Μεθόδου Μητροπολίτη Αγκύρας, επιμάνικα Παλαιών Πατρών, επιτάφιος του κεντητή Αρσενίου, επιτάφιος της κεντήτριας Δέσποινας του 1685, συλλογή σταυρών και ευαγγελίων και πολλά ακόμη.
Τα Άχραντα Πάθη του Χριστού κατά καιρούς μεταφέρονται σε διάφορους ναούς σε όλη την Ελλάδα, για να μπορούν οι πιστοί όλης της χώρας, να προσκυνούν και να παίρνουν δύναμη, για να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της εποχής.
Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής ανέφερε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» ότι επιτελούνται θαύματα κατά την προσκύνηση των Αχράντων Παθών και που ο ίδιος έχει δει και τα οποία αυτά μας στηρίζουν στη πίστη. Επίσης αναφέρθηκε και στα πολλά λείψανα Αγίων που ανήκουν στην μονή και τίθενται σε προσκύνηση για τους ευλαβείς προσκυνητές. Η σιαγόνα του Αποστόλου Παύλου, ο οφθαλμός του Αγίου Παντελεήμονος, τμήμα της Κάρας της Αγίας Κυριακής, τμήμα της Κάρας του Οσίου Στεφάνου του Νέου είναι μερικά εξ αυτών που τίθενται σε προσκύνημα. Επίσης από κειμήλια υπάρχουν και τα θαυμάσια χρυσοκέντητα πετραχήλια της κεντήστριας Κοκώνας.
Τις ημέρες αυτές τα Άχραντα Πάθη είχαν επισκεφθεί τρεις Μητροπόλεις ανά την Ελλάδα όπου και τα προσκύνησαν χιλιάδες πιστών χριστιανών.
του Μάκη Αδαμόπουλου για την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια

Το Άγιο Φώς : Πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά και ποια είναι η ιστορία του



Η έλευση του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο του Ιησού Χριστού, κάθε Μεγάλο Σάββατο, είναι ένα θαυμαστό και ιδιαιτέρως τιμώμενο γεγονός που λαμβάνει χώρα για περισσότερο από μία χιλιετία. Κάθε χρόνο, κατά τη μεσημβρία του Μεγάλου Σαββάτου, ένα Φως πηγάζει από τον Τάφο του Χριστού και αναφλέγει την αποκαλούμενη «ακοίμητη» κανδήλα στο εσωτερικό του Τάφου, ενώ ταυτοχρόνως γαλαζόλευκες εκλάμψεις του ίδιου Φωτός διαχέονται μέσα στον Ναό της Αναστάσεως, φωτίζοντας τον χώρο και αναφλέγοντας κάποιες από τις κανδήλες και τις λαμπάδες των πιστών.  Δεν είναι μόνο οι ορθόδοξοι που παίρνουν μέρος στην τελετή του Αγίου Φωτός, αλλά πολλοί αλλόθρησκοι όπως Αρμένιοι και Κόπτες,  που περιμένουν έξω απο τον πανάγιο τάφο του Χριστού για να ανάψουν τις λαμπάδες τους απο τον ορθόδοξο πατριάρχη μιας και το άγιο φως ανάβει μόνο στους ορθοδόξους. Επίσης Εβραίοι αστυνομικοί είναι πάντα παρόν μέσα και έξω απο τον πανάγιο τάφο και μάρτυρες του γεγονότος αυτού κάθε χρόνο.
Εντύπωση προκαλεί, επίσης, το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι των Ιεροσολύμων, αν και αλλόθρησκοι, συμμετέχουν κατά χιλιάδες στην τελετή του Αγίου Φωτός, αποδέχονται την αυθεντικότητα του θαύματος και μεταφέρουν το Φως με ευλάβεια στα τζαμιά και στις κατοικίες τους, όπου το διατηρούν άσβεστο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Σήμερα, μετά από δύο χιλιετίες, το ίδιο Φως εξακολουθεί να εμφανίζεται στον ίδιο τόπο, στο εσωτερικό του Τάφου του Χριστού αλλά και έξω από αυτόν, κατά τη διάρκεια της τελετής του Μεγάλου Σαββάτου. Το γεγονός αυτό έχει καταγεγραμμένη διάρκεια ζωής τουλάχιστον 12 αιώνων. Η  μόνη φορά που δεν εμφανίστηκε  το άγιο φως στον Πανάγιο Τάφο ήταν την εποχή των σταυροφοριών στην Ιερουσαλήμ.
Πότε όμως τελέστηκε για πρώτη φορά το θαύμα;
Το Αγιο Φως εμφανίστηκε για πρώτη φορά την ώρα που έλαβε χώρα η Ανάσταση του Θεανθρώπου, μετά τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου και λίγες ώρες πριν από το ξημέρωμα της Κυριακής του Πάσχα, με πιθανότερη ημερομηνία την 5η Απριλίου του 33 μ.Χ.1
Το φως αυτό ταυτίζεται με το υπερφυές Φως που διέλαμψε μέσα στον Τάφο του Χριστού την ώρα της Αναστάσεώς Του.
Όπως μας αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός «και τρέχοντας ο Πέτρος, έφτασε στο μνήμα, και βλέποντας το φως εντός του Τάφου εξεπλάγει» , Την ίδια μέρα που αναστήθηκε ο Χριστός και όταν η Μαρία η Μαγδαληνή, η Ιωάννα, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβ, μαζί με άλλες γυναίκες πήγαν στο τάφο του Χριστού, παρατήρησαν ότι ένα λευκό φως έλουζε τον τάφο. Έτσι με αυτό τον τρόπο μπόρεσαν και είδαν μέσα στον σκοτεινό τάφο την σινδόνη του Χριστού και τον τάφο που ήταν άδειος.
Η πρώτη παρουσία του θαύματος του Αγίου Ακτίστου Φωτός συναντάται ακριβώς την ώρα που ο Ιησούς Χριστός επιστρέφει από τον κόσμο των νεκρών για να δοξαστεί διά της Αναστάσεώς του μέσα σε ένα απερινόητο και απρόσιτο Φως. Το ίδιο Φως γεμίζει τον Πανάγιο Τάφο, κάθε χρόνο, κατά την τελετή του Μεγάλου Σαββάτου.
Μαρτυρίες ή διηγήσεις που να περιγράφουν τη συγκεκριμένη τελετή κατά τους πρώιμους χριστιανικούς αιώνες, δεν έχουν διασωθεί. Έχουν διασωθεί όμως κάποια αρχαία λυχνάρια που οι επιγραφές τους ρίχνουν περισσότερο φως σχετικά με την αρχαιότητα της τελετής.
Μεγάλο Σάββατο χωρίς καμία διακοπή στο πέρασμα των αιώνων. Ο Άραβας ιστορικός αλ-Μασούντι και ο Αρμένιος ιστορικός Κιρακός ανάγουν τη χρονική αφετηρία του θαύματος λίγο αργότερα, και αναφέρουν ότι το Αγιο Φως άρχισε να εμφανίζεται κατά την περίοδο κατασκευής του Ναού της Αναστάσεως, δηλαδή την περίοδο 326-336 μ.Χ. Ο ιστορικός Κιρακός αναφέρει επιπλέον ότι το πρώτο ιστορικό πρόσωπο που βίωσε το θαύμα είναι ο Αγιος Γρηγόριος ο Φωτιστής, περί το έτος 330.
Η καλοπροαίρετη απιστία έναντι των έκτακτων «υπερφυσικών» φαινομένων είναι απαραίτητη και σε πλήρη συμφωνία με το παράγγελμα του Ευαγγελιστή Ιωάννη περί δοκιμής των πνευμάτων «εάν είναι από τον Θεόν».  Όμως, στην περίπτωση του Αγίου Φωτός πρόκειται για ένα γεγονός που δεν είναι έκτακτο ή προσωρινό, αλλά επαναλαμβανόμενο επί πολλούς αιώνες, με τρόπο πασίδηλο και ιστορικώς καταγεγραμμένο.
Για πολλούς ανθρώπους η εμφάνιση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Χριστού, είναι ένα αληθινό θαύμα. Για άλλους όχι. Οι απόψεις διίστανται και είναι όλες σεβαστές.
Ιδιαίτερη αξία έχει επίσης και η προσπάθεια επιστημονικής προσέγγισης του όλου ζητήματος. Οι μετρήσεις του φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που πραγματοποιήθηκαν γύρω από τον Τάφο του Χριστού το Μεγάλο Σάββατο του 2008, από τον Ρώσο φυσικό Δρ. Αντρέι Βολκόβ, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.
Η σοβαρότερη επιστημονική έρευνα που έχει γίνει μέχρι σήμερα είναι αυτή του Χάρη Σκαρλακίδη  ο ποίος έχει συγγράψει δύο βιβλία στα οποία αναφέρονται πολλές οι ιστορικές μαρτυρίες και διηγήσεις δεκάδων περιηγητών, χρονογράφων, σταυροφόρων, μουσουλμάνων ιστορικών, χριστιανών προσκυνητών και απλών ταξιδιωτών οι οποίοι είτε έζησαν το θαύμα του Αγίου Φωτός από κοντά, είτε πληροφορήθηκαν γι’ αυτό από άλλους αυτόπτες μάρτυρες.
Ολες αυτές οι μαρτυρίες, με εντυπωσιακά ομόφωνο τρόπο, κάνουν λόγο για ένα φως ή για ένα πυρ που κατέρχεται θαυματουργικά από τον ουρανό ενώπιον του πλήθους και ανάβει την κανδήλα ελαίου μέσα στον άδειο Τάφο του Χριστού.
Ο Χάρη Σκαρλακίδη εξιστορεί την προσωπική του εμπειρία που έζησε στον πανάγιο τάφο: «Τον Απρίλιο του 1998, ευρισκόμενος σε έναν πολύ σκοτεινό χώρο του Ναού της Αναστάσεως, ακριβώς κάτω από τον Γολγοθά, την ώρα που εμφανίστηκε το Αγιο Φως αντίκρισε κάποιες γαλαζόλευκες εκλάμψεις να διαχέονται στον χώρο και τη λαμπάδα ενός πιστού να αναφλέγεται από μόνη της ενώπιον του».










Κατασχέσεις σε 2,2 εκατομμύρια νοικοκυριά ως το Φθινόπωρο

του Κωστή Πλάντζου
Επίθεση σε όλα τα μέτωπα για να εισπράξει φέτος 5 δισ. ευρώ από μικρούς, μεσαίους και μεγάλους οφειλέτες του Δημοσίου ετοιμάζεται να εξαπολύσει το υπουργείο Οικονομικών. Στην πράξη, πάντως, την πιο άμεση πίεση θα νιώσουν 2,2 εκατομμύρια μικροοφειλέτες, καθώς στην κυβέρνηση τους θεωρούν τον πιο εύκολο στόχο απ’ όλους, με σκοπό να τους αναγκάσουν να πληρώσουν άμεσα τα μόλις 300 εκατ. ευρώ που χρωστούν συνολικά στην Εφορία.
Οπως αναφέρει  αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας, το βάρος αύξησης των εσόδων του 2018 θα πέσει κυρίως στις κατασχέσεις ως μέτρο αποτροπής της φοροδιαφυγής και άμεσης είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, τα 2,2 εκατομμύρια νοικοκυριά χρωστούν από μόλις 1 έως και 500 ευρώ το πολύ. Γι’ αυτό στο οικονομικό επιτελείο θεωρούν ότι τα λεφτά αυτά είναι εύκολα εισπράξιμα μέσω κατασχέσεων των τραπεζικών λογαριασμών τους. Επιπλέον, όπως λένε, «δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν μπορούν να ζήσουν αν πληρώσουν 10 ή 100 ευρώ και, αν χρωστάνε περισσότερα, ας τα βάλουν σε 5-10 μηνιαίες δόσεις στην Εφορία».
Ποιους χτυπάει η Εφορία
Αμέσως μετά το Πάσχα και έως το τέλος Απριλίου τα φώτα της δημοσιότητας θα πέφτουν στους πρώτους πλειστηριασμούς που ξεκινούν για χρέη στην Εφορία - για μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου αρχικά.
Παράλληλα, όμως, το υπουργείο Οικονομικών θα εξαπολύσει άγριο κυνηγητό και στους μικροοφειλέτες. Για να εξασφαλίσει άμεσα έσοδα, θα σκουπίζει ό,τι μπαίνει στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, κατάσχοντας μισθούς και ενοίκια εις χείρας τρίτων, που θα γίνονται καπνός πριν καν τα αγγίξουν οι ίδιοι.

Στο υπουργείο Οικονομικών βλέπουν ότι:
■ 525.758 φορολογούμενοι είχαν την Πρωτοχρονιά του 2018 απλήρωτα ληξιπρόθεσμα χρέη από 0 ως 10 ευρώ ο καθένας ή μόλις 914.091 ευρώ συνολικά.
■ 337.729 οφειλέτες έχουν απλήρωτα χρέη στην Εφορία ύψους 10 ως 50 ευρώ.
■ Η μεγαλύτερη μερίδα οφειλετών (1.338.423 συνολικά) χρωστάει και δεν πληρώνει χρέη από 50 ως 500 ευρώ.
 Ολοι αυτοί οι 2.201.910 οφειλέτες (το 54,1% από τους 4.068.857 που χρωστάνε συνολικά τα 100 δισ. στην Εφορία) έχουν συνολικό χρέος μόλις 308.989.852 ευρώ.
 Ωστόσο τα στοιχεία αυτά γεννούν και άλλες ιδέες σε κυβερνητικά στελέχη, που φτάνουν μέχρι και σε σκέψεις για διαγραφή χρεών καθώς, ακόμα και αν το Δημόσιο χάριζε στους μισούς ή και παραπάνω από τους οφειλέτες του τα χρέη τους, θα έχανε μόλις 300 εκατ. ευρώ ή 0,3% από τα συνολικά χρέη των 102 δισ. ευρώ.
Από την άλλη, στο οικονομικό επιτελείο δεν θέλουν ούτε να ακούσουν τέτοιες σκέψεις, καθώς θεωρεί ότι οι μικροοφειλές είναι εύκολα και άμεσα εισπράξιμες, σε αντίθεση με τους πλειστηριασμούς που θα χρειαστούν μήνες ακόμα για να αρχίσουν να αποδίδουν έσοδα.
Επιπλέον θεωρούν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα έστελνε αρνητικό μήνυμα στους 1.421.426 μεσαίους οφειλέτες που χρωστούν από 501-5.000 ευρώ ή συνολικά 22,5 δισ. ευρώ. Από αυτούς και μόνο ευελπιστεί να εισπράττει περίπου 2-3 δισ. κάθε χρόνο μέχρι το 2025 με ρυθμίσεις και δόσεις, κάτι που δεν θέλει να βάλει σε κίνδυνο ρισκάροντας. «Θα χαλούσε τη φορολογική συμμόρφωση γενικότερα», λένε στο υπουργείο Οικονομικών, ενώ «το πολιτικό όφελος θα ήταν μικρό για όσους θα είχαν ένα όφελος λόγω ευρώ, αλλά ταυτόχρονα θα προκαλούσε και πολιτικές δυσαρέσκειες σε όσους αποκλειστούν από το κούρεμα».
Στόχος του υπουργείου Οικονομικών είναι να εισπράξει τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ από κατασχέσεις σε βάρος νοικοκυριών μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες - ως τον Αύγουστο που θα διαρκούν τα παζάρια με τους θεσμούς για έξοδο από το μνημόνιο. Θεωρούν ότι μισό δισ. ευρώ από αυτά είναι τα πιο εύκολα εισπράξιμα γιατί τα χρωστούν νοικοκυριά με οφειλές κάτω από 1.000 ευρώ.
Αλλο 1 δισ. θέλει να εισπράξει στο ίδιο διάστημα από πλειστηριασμούς και κατασχέσεις σε βάρος επιχειρήσεων. Και σε αυτή την περίπτωση, όμως, θύματα θα είναι χιλιάδες μισθοσυντήρητοι που κινδυνεύουν να μείνουν απλήρωτοι.
Μόνο στους δύο πρώτους μήνες του 2018 η Εφορία εισέπραξε υπό την απειλή κατασχέσεων 580 εκατ. ευρώ από απλήρωτους φόρους εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ - κυρίως από νοικοκυριά. Πέρυσι είχε εισπράξει 535 εκατ., δηλαδή κατέγραψε αύξηση που αγγίζει το 10% σε έναν χρόνο. Αλλα 424 εκατ. ευρώ εισέπραξε από χρέη σε ΦΠΑ και έμμεσους φόρους που χρωστούσαν επιχειρήσεις.
Στο α’ δίμηνο πέρυσι είχε εισπράξει 335 εκατ. ευρώ, δηλαδή πέτυχε αύξηση 20%. Και όλα αυτά προτού καν αρχίσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί.

Γιατί θέλει η κυβέρνηση "180" ψήφους για το Σκοπιανό

Της Νίκης Ζορμπά
Στα Σκόπια επιστρέφει ο υπουργός ΕξωτερικώνΝίκος Κοτζιάς την προσεχή Τρίτη για να συνεχίσει τις διαβουλεύσεις σχετικά με το ονοματολογικό.
Η διαπραγμάτευση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και η επιστροφή Κοτζιά στην πρωτεύουσα της ΠΓΔΜ είναι ενδεικτική της "φόρας" με την οποία κινείται η ελληνική Κυβέρνηση για την επίτευξη συμφωνίας με τους γείτονες.
Στο Μαξίμου, έχουν αρχίσει ήδη τις ασκήσεις επί χάρτου για το πώς θα κληθεί η Βουλή να ανάψει το πράσινο φως στη συμφωνία με τη FYROM , εάν τελικώς επιτευχθεί η επίλυση της εκκρεμότητας με τους γείτονες.
Η "δυναμική" της διαπραγμάτευσης, παρά τη δυσκολία του Ζόραν Ζάεφ να προβεί στην απαιτούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση, είναι έντονη και σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με ελληνικές πηγές, υπάρχει η αισιοδοξία ότι η βούληση της άλλης πλευράς για επίτευξη συμφωνίας είναι ισχυρή.
Στην Κυβέρνηση επιμένουν, ότι παραμένουν οι sine qua nonπροϋποθέσεις για να "δώσουν" τα χέρια Αθήνα και Σκόπια: 1. Σύνθετη ονομασία έναντι όλων 2. Απαλοιφή των αλυτρωτικών διατάξεων από το Σύνταγμα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Για αμφότερα άλλωστε , χρειάζεται η ΠΓΔΜ να προχωρήσει σε Συνταγματικές Αλλαγές.

Παγίδα στη Ν.Δ
Πριν να υπάρξει καν ουσιαστική προοπτική συμφωνίας με την ΠΓΔΜ πάντως, στο Μαξίμου έχουν αρχίσει ήδη να  βγάζουν τις λίστες με τα ονόματα των βουλευτών του κοινοβουλίου από το συρτάρι.
Οι πληροφορίες άλλωστε, φέρουν την Κυβέρνηση αποφασισμένη να φέρει  (οψέποτε επιτευχθεί) τη συμφωνία στη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία των "180" βουλευτών.
Οι λόγοι που θα επικαλεστεί για την ανάγκη υπερψήφισής της από αυξημένη πλειοψηφία, είναι προφανείς: Εθνική ενότητα, αυξημένο κύρος και ισχυρή στήριξη μιας διεθνούς συμφωνίας και λοιπά επιχειρήματα περί εθνικής ευθύνης.
Στο "υπέδαφος" όμως, ελλοχεύει η εξύφανση παγίδας για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο στον ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμούν ότι θα έρθει σε εξαιρετικά δύσκολη πολιτική θέση.
Η δεξαμενή
Το κυβερνών κόμμα διαθέτει 145 βουλευτές.  ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι που έχουν τοποθετηθεί υπέρ της ανάγκης για επίλυση της εκκρεμότητας, αριθμούν 26. Από τη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών πιθανολογούν πως θα μπορούσαν να "ρυμουλκήσουν" τους τρεις ( από τους συνολικά έξι βουλευτές): Στάθη Παναγούλη, Χάρη Θεοχάρη και ίσως την διαγραφείσα από τη Ν.Δ, Κατερίνα Παπακώστα. Ο Περισσός δεν διαφαίνεται πιθανό να υπερψηφίσει τη συμφωνία, ούτε το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη  επομένως με δεδομένη την άρνηση του Πάνου Καμμένου και των χρυσαυγιτών, τα κουκιά ακόμη και με τις πιο αισιόδοξες των προβλέψεων, φθάνουν στις 174 ψήφους.
Θα ρισκάρει να φέρει η Κυβέρνηση μια συμφωνία με αυξημένη πλειοψηφία και τον  κίνδυνο να καταψηφιστεί; Εάν πρόκειται να στριμώξει τη Ν.Δ, και ναι και όχι.
Τακτικισμοί
Και τούτο, γιατί γνωρίζει ότι σε τέτοιο εθνικής σημασίας ( και …ισορροπιών με συμμάχους) ζήτημα, το να ποντάρει στην εξεύρεση έξι βουλευτών που θα "αυτομολήσουν" από τη γραμμή του κόμματός τους, δεν είναι και τόσο δύσκολη μάλλον υπόθεση.
Επενδύοντας μάλιστα στο σενάριο που θέλει τη Ν.Δ να έχει δυστοκία εσωκομματικής διαχείρισης του ζητήματος, ο σχεδιασμός επί χάρτου του Μαξίμου,  έχει σαν κύριο μέλημα να "εκθέσει" τόσο τον Κ. Μητσοτάκη, όσο και συλλήβδην το κόμμα του.
Το "παιχνίδι" της Κυβέρνησης με το "180" άλλωστε, στα κυβερνητικά κιτάπια, κρίνεται ως win- win: Στην περίπτωση που δε συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμόςβουλευτών, τότε ο "μουτζούρης" για το ναυάγιο για θα μείνει στα χέρια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεδομένου μάλιστα ότι παρά τις περί αντιθέτου δημόσιες δηλώσεις, για την επίτευξη της Συμφωνίας με τα Σκόπια και την ένταξη της ΠΓΔΜ  σε Ε.Ε και ΝΑΤΟ, ενδιαφέρονται εξόχως τόσο το Βερολίνο όσο και οι ΗΠΑ, το Μαξίμου έχει συμπεριλάβει στους τακτικισμούς του, τη δυσφορία των διεθνών εταίρων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το κόμμα της Ν.Δ.
Στο δεύτερο "σενάριο" που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκρίνει ψήφο κατά συνείδηση ή αποχώρηση, τότε προσδοκούν ότι θα ξεμείνουν από όπλα στη φαρέτρα απέναντι στην κυβέρνηση, καθώς μέρος στελεχών της Ν.Δ την εγκαλεί για …μειωμένα εθνικά ανακλαστικά.
Ζήτημα με τον Πάνο Καμμένο άλλωστε, θεωρούν ότι δεν έχουν για το συγκεκριμένο θέμα, αφού έχουν συμφωνήσει πως …διαφωνούν . Οι ΑΝΕΛ δεν θα ψηφίσουν συμφωνία που να περιλαμβάνει τον όρο "Μακεδονία" αλλά δε θα ρίξουν και την Κυβέρνηση.
Με αυτή την πρωτοφανή πρακτική στα κυβερνητικά χρονικά μάλιστα, στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει και "πολιτικό σέρβις" στον εταίρο του, φρεσκάροντας το… εθνοπατριωτικό προφίλ του.
Το "άγχος" της Κυβέρνησης πάντως να βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο , ήτοι, πριν να έρθει καν η συμφωνία με την ΠΓΔΜ, να έχει μηχανευτεί ήδη τρόπους για εξουδετέρωση του πολιτικού της αντιπάλου ( σε ό,τι αφορά τουλάχιστον το εξαιρετικά ευαίσθητο για ουκ ολίγους "γαλάζιους" ψηφοφόρους  , θέμα) είναι ενδεικτικό του φόβου της για εξαέρωση των ποσοστών της στη Βόρεια Ελλάδα.
Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.

ο αδερφός Ιησούς του φωτη μισοπουλου


......η νύχτα στενεύει και στέκει σαν ξένη
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, ΠΑΝΤΟΥΜ


.....τις νύχτες ζούσα ανάμεσα σε προκαταλήψεις,- το 'μαθα τελευταία -,  ''Υο non soy Jose' ''.- ''Sigue la carretera y no discutas. Muy pronto sabra's la verdad''[1]- είμαι ο καθένας και δεν είμαι κανείς, -ο κ. Στρατής Θαλασσινός έζησε τους αρραβώνες του σ' ένα εκκωφαντικό παρελθόν ''χωρίς αγάπανθους'', αφήστε το τι νομίζουμε ή τι έχει γραφτεί- γνωστό - με λίγους  Αργοναύτες, - η μελλοντική διάρκεια των ζωών τους χαραγμένη σε καταστρώματα με βρώμικο λίπος, μνήμες ετερόκλητες κοιτώντας το βάθος της στέρνας, με το πορτρέτο τού Σύμπαντος Κόσμου, όπως η σμιλεμένη γυναίκα στην άκρη της νύχτας-τότε που φάνηκαν τα μαραμπού και η ναυς ''Ερωτόκριτος'' ή εκείνη η συγκεχυμένη κηλίδα κραγιόν χωρίς να φοβάσαι το αίμα στα χείλη,- τα στοιχειωμένα οράματα του Χένρυ Φλέτσερ [2], ο εξάντας του σιωπηλά ακολουθούσε την ακτή - γιατί δουλειά μου είναι να κρυφακούω τους άλλους, εγώ - ένας κυνηγημένος νοσηρός αλκοολικός στις ''αιώνιες'' λευκές νύχτες που δεν μικραίνουν - κι άραγε σε ποια γλώσσα να τελειώσει ετούτος ο απρόφερτος λόγος, ''days go by. It is even in prose, I am in real poet'' [3] - περιστασιακά, βέβαια, - θα περιμένω να φανεί η Σαλώμη με τη σήψη στο μέτωπο ή η Μήδεια όπως μια ρυτίδα του Σέλλευ που βαθαίνει παράξενα, - αργότερα οι γιατροί μίλησαν χαμηλόφωνα, όπως αρμόζει σ' ένα ταξιδεμένο αλχυμιστή πριν φτάσει στο Purgatorio, βυθίζοντας την Ύδρα νότια,- σε σκοτεινά νερά και σε ερέβη,- στο άλλο ημισφαίριο συνέβησαν  αυτά, με άλλους αστερισμούς, μ' άλλους καθρέφτες να συλλογίζονται πώς θα τρομάξουν τους νεκρούς πριν περάσουν τα διαπύλια, - αυτό το πλήθος, ειδωλολάτρες απ' τη φύση τους στα μάτια του Μπένγιαμιν, στη φιλάνθρωπη αοριστία του μίσους μιας εκούσιας ανάμνησης που φανερώνεται σαν η αιώνια ηδονή της απώλειας, - η ομορφιά αύτανδρη έχει καταρρεύσει.


.....φωνές κι αντιστοιχίες της άλλης ζωής, το εκκρεμές που απαγγέλλει ακριβώς τον επικήδειο της σύντομης μυθολογίας μας και μετά πέρασε Εκείνος, αφού την άλλη μέρα οι περισσότεροι θα είχαν κι ένα όνομα σκοτεινό ή μια ερωμένη που θα ξέθαβε τη μοίρα τελευταία στιγμή, - στους τέσσερις τοίχους σαν άχρηστο επίθετο, γοητεία προφητική σε ρόλο αντίθετο - όπως ένα χρέος ή μια πλάκα επιτύμβια που συντηρεί ακόμα την ίδια ερώτηση, αλλά υπήρχε η αμετάβλητη πραγματικότητα για να ζήσει κάποτε και η λήθη ή τα βιβλία κανονικά και με τάξη στη βιβλιοθήκη τους σαν τα οστεοφυλάκια των ποιητών, - άλλωστε έπρεπε να σκεφτούμε και την αχνοφέγγουσα Εδέμ, [μικρή παύση] ''Some day I 'll read you my story'' I said, ''It will kill you''[4]


Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΙΗΣΟΥΣ : .....ένα βράδυ η Ρόζα Λούξεμπουργκ και η Λιούμπα Αντρέγεβνα[5], ήταν δυο Μαρίες, μέσα σε φορέματα μακριά όπως διώχνει κανείς το παρελθόν για να κλάψει καλύτερα, - κι άλλοι, πολλοί,- μιλούσαν μια γλώσσα απραγματοποίητη και υπαινιχτική με την ανάμνηση δεκαετιών ''έτσι συμβαίνει'', έλεγαν, ''στις μεγάλες περιπλανήσεις λίγο πριν φτάσεις στο σύνορο, προχωρώντας στη μελέτη αμέτρητων σελίδων'', γιατί οι ιστορίες έχουν ανάγκη κάποιο πρόσωπο βακχικό να συνοψίσει ό,τι απέμεινε από την χαρισματική σάρκα των εκλιπόντων. - 
....αυτό ήταν, - ευκαιρία γύρευε να μιλήσει απεγνωσμένα ο Χένρυ Φλέτσερ ανάμεσα στο πλήθος,-a bord de l' Aspasia δίχως πλεύση, - πορτρέτα σκιερά μιας εφηβείας, που νύχτα ακρωτηριάζουνε τα τρένα...

ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ : ......Nothing, in brief, but maudlin confession [6] ....μια επική διαπίστωση στην ακαταστασία του φόβου, τα πάντα βρίσκονται μεταμφιεσμένα σαν το απρόσωπο που μάς χτυπάει τον ώμο και χάνεται ή όταν ανάβουμε το φως για να μιλήσουμε με τη σκιά στον τοίχο .-//

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ : ......όπου λέγονται όλα, γιατί πώς αλλοιώς θα γράψουμε ένα ποίημα ή εκείνη η σκάλα που οδηγούσε στην αθανασία και δεν το μάθαμε ποτέ, ούτε στην τελευταία ασκητική μας 

Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΙΗΣΟΥΣ : The rain again like a vague pain arose [7] γιατί οι δρόμοι αλλάζουν όψη σαν την συνέχεια του ονείρου που ταπεινώθηκε ή ο αέρας που ερημώνει και μια επιείκεια σέρνεται στη γη από τις πιο απρόσμενες γωνιές του σύμπαντος, και τώρα πρέπει να βρούμε τα σκαλιά που οδηγούν εκεί που οι φτωχοί αγοράζουν τη σιωπή τους ανέξοδα [παύση]

ΤΡΙΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ : .....ποιος έφυγε ποιος έμεινε;; - Κύριε, κάτι πεθαίνει μαζί με τα πουλιά ή τα δέντρα το άλλο πρωί και οι νεκροί αναχωρούν καχύποπτοι, αλλά για το Θεό, πώς κρύφτηκε κάτω απ' το σακάκι μου ολόκληρη συνοικία και μάλιστα περίλυπη ;;                                                                         
ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ : .....ή εκείνη η γυναίκα στο λογοκριμένο φως, ισόβια χαμένο όπως μια πορεία που απόχτησε τον τρόμο της ενώ ντυνόμουν το παιδικό της κλάμα [μεγάλη παύση] ''across the street there is a house under construction, abandoned to the rain. Secretly , I shall go work in it [8]
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ : .....ίσως αυτό μαρτυρούσε πόσο αγαπήσαμε τους φανοστάτες των αλλοτινών εποχών ή ένα μέρος που θυμίζει την επιστροφή και παραμερίζονται όλοι, - θάναι η μέρα με μια υπόλειψη διαφορετική που δε σβήνεται τίποτε,-//

Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΙΗΣΟΥΣ : ....γι' αυτό, είπα, να σάς θυμίσω την παραβολή,- ο νεκρός με τη βρεγμένη εφημερίδα στην μέσα τσέπη ή τα λεφτά όπως είχαν εξαφανισθεί, ο τυφλός έλειπε σ' αποστολή να μαζέψει τα τελευταία ψέμματα που τον κοίμιζαν ευτυχισμένο, αφού οι γωνιές ανήκουν στους τυφλούς απ' την αιωνιότητα, όπως οι θάλασσες σε όσους έχουν να πουν και μια παλιά ιστορία και πρέπει να βρούμε ένα μύθο για τους επόμενους γιατί καραδοκούνε oι οχτροί όταν καταλάβεις ''ποιος είσαι'' - σύντροφοι, είναι αργά, ώρα να ενθουσιαστούμε για την ανησυχία μας, να κρεμάσουμε την θολή λάμπα στο τοίχο όπως ο κρεμασμένος τα ίχνη του στον επόμενο αιώνα γι' αυτούς που αργοπορούν- κι έπειτα οι απόμακρες μιαρές σκέψεις θα βρούνε μια βαριά κουρτίνα για να κρυφτούν, -όλα έχουν τον προορισμό τους, αλλοιώς κι αυτό που στερηθήκαμε θα ήταν μάταιο,- ''γιατί περιπλανιέσαι;;'', μου λέει, ''γιατί πρέπει ν' αποκαλύψω τις ανεξήγητες λεπτομέρειες'', του λέω και το τηλέφωνο κουδουνίζει όπως το παρελθόν ενός φτωχού που έγινε γρίφος ή ο θάνατος που αντεπιτίθεται με την μορφή απόκοσμης τρυφερότητας και την άλλη μέρα αναμετριέσαι με την προφητεία σου...τώρα που έζησα άφησα τα υπόλοιπα για τους πιο μακρινούς ήχους που παίζει ο μονόχειρας με το βιολί του ή την άρπα του, όπως ένας εργολάβος κηδειών κέρδισε την αθανασία κι άφησε σωρό λογαριασμούς απλήρωτους ή τα τρένα που φεύγουνε στην ώρα τους σ' έρημες αποβάθρες κι όλα αυτά επειδή τις τελευταίες παραγράφους δεν τις διάβαζα ποτέ ή ένα ταραγμένο ναυάγιο που κοιμάται μέρες χωρίς το σκύλο του, - γαλήνη, κανείς δεν ξέρει τη στιγμή της λεηλασίας του. [παύση]

ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΙΕΣ : .......κι οι τρεις μουσικοί στάθηκαν στη μέση της πανσελήνου, - μόνο ο τυφλός πήγαινε μπροστά, εκεί που πρέπει να είναι οι τυφλοί χωρίς τον οίκτο του ανθρώπου, παίζοντας στη διαπασών τη μουσική για τους διώκτες μας.-//

......ο ήλιος χανόταν ανάμεσα στο αδύνατο των δέντρων όταν στέλνουν κάποια ομιλία λειψή για να μάς ξεγελάσουν. Αμέσως μετά υπάρχεις 
Τhe god is dead whose cult was to be kissed ! [9]

τέλος



ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] ''Εγώ δεν είμαι ο Ιωσήφ''. ''Ακολούθα τον δρόμο και μη μιλάς. Πολύ σύντομα θα μάθεις την αλήθεια'' // RAUL ZURITA : ΠΟΙΗΜΑΤΑ, μτφρ. Σταμάτη Πολενάκη - Νατάσα Λάμπρου [Διαδίκτυο]  
[2] Χένρυ Φλέτσερ, πρόσωπο στην ποίηση του ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ 
[3] ''Περνούν οι μέρες./ Είναι και σε πρόζα, φαντάσου /είμαι πραγματικός ποιητής'' [Why I am not a painter - Γιατί δεν έγινα ζωγράφος//FRANK O' HARA, μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη [Διαδίκτυο]
[4] ''μια μέρα / θα σου διαβάσω την ιστορία μου της είπα/ ''Θα μείνεις''- Βουκολικό Κονσέρτο- FRANK O 'HARA, ο.π.
[5] Ο Βυσσινόκηπος είναι ο προσωπικός Γολγοθάς της Λιουμπόφ Αντρέγεβνας. Μιας γυναίκας με πολυτάραχο και επιπόλαιο βίο. Συνοδοιπόροι σε αυτό το Γολγοθά είναι ο αδερφός της , οι κόρες, οι φίλοι και το υπηρετικό προσωπικό. Όλοι μαζί πλέουν για να γνωρίσουν την αλήθεια, άλλοι θα την κατακτήσουν και άλλοι θα την χάσουν για πάντα. Ο Βυσσινόκηπος είναι ένα κωμικό δράμα γεμάτο έρωτα, ευτυχία, αλλά και απογοητεύσεις.[Διαδίκτυο, Ο Βυσσινόκηπος στο θέατρο Απόλλων]
[6] Εν ολίγοις, τίποτα, δακρύβρεκτη μόνο εξομολόγηση [Ezra Pound, Hugh Selwyn Mauberley / Εστία,1987, μτφρ. Χάρης Βλαβιανός]
[7] Γύρισε πάλι η βροχή σαν μάταιος πόνος / Φερνάντο Πεσσόα, Αντίνοος/ Αρμός, μτφρ. Κ. Λανταβός 2006
[8] Στην απέναντι μεριά του δρόμου ένα σπίτι υπό κατασκευή/ στέκει εγκαταλειμμένο στη βροχή. Κρυφά θα πάω να το χτίσω. [FRANK O' HARA ο.π. σημ. 3]
[9] O θεός που τού 'πρεπε η λατρεία των φιλιών είναι νεκρός ! [Φ. Πεσσόα, Αντίνοος, ο.π. σημ. 7]
[10] ενυπάρχουν διάσπαρτοι στίχοι από το σονέτο ΝΑΥΑΓΙΟ του γράφοντα πρόσφατα δημοσιευμένο στο φμ/ γραμμ. Ιούλιος 2012