Η ελπίδα έρχεται

Δεν υπάρχει ποιο γελοίος από εκείνον που προσπαθεί να πείσει ότι ο γάιδαρος πετάει γιατί φαντάζεται ότι μπορεί κάποτε να τον πιλοτάρει.

Λάθος λέει ένας φίλος που ...περίμενε την ελπίδα που ερχόταν. 

Ποιο γελοίος είναι εκείνος που γίνεται γάιδαρος για ...να πετάξει!!!

πρόζα για μια εφήμερη θαλπωρή - του φώτη μισόπουλου

''....υπάρχει πάντα η ανάγκη ν' αντισταθούμε...'' 

ΑΝΤΡΕΙ ΒΑΙΝΤΑ 

 οι στάχτες

.....γιατί η αυριανή μέρα δεν ξέρουμε σε ποιον ανήκει, - ίσως στα ονόματα μιας ανόμοιας ψευδαίσθησης - δυο ή περισσότερες κρίσιμες λέξεις από ένα ποίημα μακρινό που αντήχησε καθώς καταγράφεται η ζωή

- ή η υγρή μοναξιά ξυπνάει με την κραυγή -αυτό το τεράστιο σώμα στη νύχτα όπως βαραίνει το απόμακρο χέρι του αγνώστου ή κάποιος που ναυάγησε συνεχίζοντας να μιλάει ολομόναχος σαν τη γαλήνη του φτωχού,

- ή όταν ζητάει το έλεος σα να έχει αποκτήσει τη δωρεά της περιπλάνησης ο τελευταίος Μαθητής - πλένω με στάχτες για να χαθεί το μυστήριο και το αίμα,- ο ιδρώτας από τα χνώτα του αετού θα με βρίσκει παντού, 

άλλοτε πάλι δεν είχαν τίποτα να πουν ο ένας στον άλλο -/ μες στη μεγάλη σιγή ακούμε τη γέννησή μας που έρχεται ξανά 

 ....έτσι ας μην αποφεύγουμε τους εφιάλτες ή τις τύψεις - αυτά οδηγούν στην αγιοσύνη με το στόμα της Άνοιξης και του Καιρού, - κατάδικος ή δήμιος έχουν τον ίδιο άγγελο - προσεχτικά την προσευχή μας για τις μεγάλες σιωπές του Ήλιου, - μην ξυπνήσει-

κι όταν ανοίγω την πόρτα οπισθοχωρώ ελαφρά για να μ' εγκαταλείψει η γυναίκα, - μαθητευόμενη στο φορτωμένο αγιόκλημα, μες σε δωμάτια ξερακιανά, - σαν την επιδερμίδα της σταφίδας απλωμένη για λίγο στο φιλιατρό, - υπάρχει, αλήθεια, ένας Θεός μοναδικός, για τον λύκο και τον έρωτα - αυτή, λοιπόν, ξεγλιστράει μυστικά όπως το μπράτσο του πεθαμένου με τη χαμένη προσήλωση - ''πώς καταλάβατε ότι είχα πεθάνει'', ρώτησα, ''τα πουλιά έχουν μάθει να φεύγουν, περιφέρουν τη μοίρα πάνω απ' τη θάλασσα- ο Θεός δεν ζει, ξέρετε - ΕΚΟΙΜΗΘΗ'' -/

-''κύριοι, πρέπει να είμαστε καχύποπτοι - ένα πρωί θα μεταφέρουμε το Λείψανο της Μεγάλης Ανωνυμίας των Πόλεων - ούτε ένας δρόμος φιλόξενος στην έρημο που σέρνεται - ακόμα και της πιο αθόρυβης εκφοράς η σκόνη'', - θα επινοηθούν κάμποσες ιστορίες και θρύλοι κάθε ιερής αγανάκτησης

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : .....μια μέρα θα δείτε, - θα συναντηθούμε στο εστιατόριο των θεών [1] 

[μικρή παύση]  

ΑΜΛΕΤ : [με βαθιά υπόκλιση θεατρίνου] ......τότε, θα παίξει αποκλειστικά για σάς ο θίασός μου.// 

[Σκοτάδι. Φως. Ησυχία] 

ο θίασος 1

ΑΜΛΕΤ : ......σε γνωρίζω στην τωρινή ομορφιά - δυστυχώς είμαι αξιόπιστος μόνο στον εαυτό μου, - επειδή είτε θέλω είτε όχι ανήκω σ' αυτόν [παύση]

ΟΦΗΛΙΑ : ........ηδονίζομαι όταν βλάπτω την ελευθερία της σκέψης σου,- με γοητεύει η οικειότητα και η αχρειότητα ταυτόχρονα - η χυδαιότητα της αξιοπιστίας, έτσι κι αλλιώς είναι ένα δάνειο κατασκεύασμα - ακούστε τη φωνή του εκφωνητή - σταχυολογεί εικόνες ανάρμοστες να ειπωθούν με άλλο τρόπο [παύση]

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : [κάνει χορευτικές πιρουέτες] ......άκουγα τον ήχο ενός ραδιοφώνου που έπαιζε στο πίσω δωμάτιο - ήταν αλήθεια, τελικά. Ένα ραδιόφωνο κρυμμένο προσεκτικά....

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : .....όπως η καμπύλη ενός ώμου γυναικείου που διεγείρει την πίστα, μια βραδιά που προμηνύει βροχή [γελάει]

Γ' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : ......σταθείτε λίγο σ' αυτό που θ' απαγγείλω, είναι απ' τον ρόλο μου :''.....μετανιωμένος ο Ιησούς διέταξε τη συκιά να ζωντανέψει, εκείνη όμως ήταν νεκρή'' [2][μικρή παύση] 

ΑΜΛΕΤ : .......θα προτιμούσα να ήμουν εκπαιδευτής σκύλων παρά σκηνοθέτης - το καλοκαίρι θα ήταν η αφορμή για κάθε κατάκτηση ή επινόηση, - δε σάς χρειάζομαι και τόσο όσο φαντάζεστε και οι φωνές σας είναι αντιπαθητικές [παύση/ λίγο φως]

 .......πολλά άχρηστα πράγματα, αλλά ούτε ίχνος σιωπής πίσω μου - πώς να πιστέψω τα βήματα που έρχονταν από κείνο το αλλαγμένο παρελθόν και του 'λεγα ''θείε, είναι καλύτερα το κηροπήγιο στην άκρη της στέγης, να το βλέπει κι ο τυφλός'', αυτός όμως ήταν ανένδοτος κι ένα βράδυ προσευχήθηκε τόσο πολύ που ξαναμπήκε στη θέση της η Κλίμακα του Ιακώβ για όσους καθυστέρησαν, αλλά πάντα κάποιος αργοπορεί περισσότερο μέσα στο ιδιωτικό του Purgatorio, κι έτσι, σύντροφοι, κάποτε θάναι δίκαιος ο κόσμος κι εγώ που με βλέπετε μ' ετούτη την χαλεπή μορφή θα παραμονεύω δίπλα σε θαύματα και θεραπείες λεπρών 

Α' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : ........''δεν έχω συγγενείς'', μου είπε, ''έν' απόγεμα γεννήθηκα στη θέση τους''

ΟΦΗΛΙΑ : .......γιατί σε μια στιγμή μπορεί να σταθεί μπροστά μας η πρώτη απώλεια : ''μη με λησμονήστε'' - ''τι νόημα θα έχει τότες η Δευτέρα Παρουσία''

Β' ΗΘΟΠΟΙΟΣ : .....έχω ετοιμάσει τα χαρτιά μου, αδερφοί, κι έχω διερμηνέα έτοιμο για την πιο ιερόσυλη αβεβαιότητα [μικρή παύση] 

                               .....αγκαλιάστε με - κάποια άλλη στιγμή θαρθεί η συντριβή μου.// 

ο δεκάλογος των αστεριών ή η Ανάσταση : ο κοπετός της Αντιγόνης  

.....σανδάλια πηδάλια κι ένα όνειρο μ' αυτά κληρονομιά του κόσμου χωρίς λέξεις ή η ανημπόρια της υιοθεσίας του Προμηθέα ή ήρεμος στην αναζήτηση του αετού ο ανεκπαίδευτος όχλος τα άσπρα πέταλα απ' τις καμέλιες οι κάτωχροι δρυοκολάπτες ούτε γη ούτε μη γη ή η δροσιά της γυναίκας με τον μακρύ λαιμό και τα δάκρυα σαν επιστροφή με το αίμα με την ψυχή ο εαυτός στη μοναξιά της αγωνίας όπως σήμερα η καθημερινή όψη του πέλαγου προς το παρόν το πέλαγος χωρίς την Κίρκη η εγκατάλειψη με ή χωρίς σκέψη δίχως το υπόλοιπο μιας άλλης σκέψης το βάθος του κρατήρα στην υπόνοια του πιο στεγνού θαλασσινού τοπίου η φωνή του Προμηθέα και του Άμλετ ο Άμλετ Θνήσκων καθώς ο Αχιλλέας ανάμεσα στις τριήρεις αντιπερισπασμοί φιλοφρονήσεις διεξαγωγή εράνου αόρατη άθλια παλλαική και τυχάρπαστη ο κόσμος ανησυχία στο ακροατήριο ο καθένας σε μια ατέλειωτη ερωτοτροπία με τον διπρόσωπο αετό του ή τον δικέφαλο αετό του κανείς άλλος κανείς άλλος λόγος ακρωτηριασμένος για καλό και για κακό ευτέλειες όπως η κατανόηση η μοίρα και η φυσική των πραγμάτων η συγκρουση ανελέητη με την ομορφιά ανόθευτη τα επιχειρήματα των δακρύων εκτοπισμένη θλίψη για τούτο μόνο υδάτινο κλέος υγρή κατάπληξη μ' ένα ουρλιαχτό η αποσύνθεση του ύπνου απαλή σαν παλάμη η εξαφάνιση εξουδετέρωση του μίσους όχι φόβος ονόματα οικογενειακά πένθη διαστροφές ή αρετή καθήκον η είσοδος της πολιτείας η πύλη από κει τέλος τέλος αγάπη του αετού έρχονται οι τραπεζίτες ανάμεσα από τον χορό η αρπαγή της Ωραίας Ελένης κύριοι γρήγορα γρήγορα όλο το πλήθος οι αναμάρτητοι όχλοι στο στιλπνό ευάερο εστιατόριο των θεών  στο χώμα χθόνιο ή ουράνιο μα αγοραίο τρόπαιο ''ο Διας τραπεζίτης'' [3] η Αίθουσα των Τριάντα Δύο Ανέμων κατανοητή για κατασχέσεις ονείρων για τις αυτοχειρίες στη συνέχεια .//        

ο θίασος 2 - η Οφηλία πεθαίνει

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : .......οι κύριοι που μπαίνουν κοκκινίζοντας- με τις δύο πόρνες της Αποκάλυψης - στο βεστιάριο, ιδού.....  

ΑΜΛΕΤ : ......ο δικός μου πατέρας έρχεται με συνοδία στρατιωτών - και κρύβει την αλήθεια [μικρή παύση]-/ ζητώ συγνώμη - με την κουβέντα παρασύρεται κανείς 

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : .......ο ύπνος μου ήταν μάλλον ελαφρύς συμφιλιωμένος με την γυναικεία σάρκα 

ΑΜΛΕΤ : .....συνήθως δεν γίνεται αυτό - το αυτοκίνητο με την Οφηλία στα κόκκινα, - μόνο αυτό είναι εξοικείωση   

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : .......οι εκκλήσεις προς τον Θεό ανεβαίνουν χωρίς λέξεις  

ΑΜΛΕΤ : .....κάτι τέτοιο είχε κατά νου ο Κλαύδιος [παύση]     

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : ......βγάζοντας ένα ουρλιαχτό τρόμου, το άρπαζα και το έσφιγγα στο στήθος μου - το συκώτι μου - έπειτα το άφηνα στο τραπέζι που έκλεινε για πρόδειπνο ο αετός    

ΑΜΛΕΤ : .......έτσι όμως γίνατε άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : ......το άρωμα από τα τριαντάφυλλα πέφτει κάπως βαρύ   

Α' ΠΟΡΝΗ : ......θα προχωρήσω ως την άκρη του τάφου κι ύστερα στρέφοντας την πλάτη θα πω αυτά τα απλά λόγια : όλες ήταν ομορφότερες από μένα. Εξιλέωση   

Β' ΠΟΡΝΗ : ........οφείλω να επανορθώσω, μετά την κηδεία δεν υπάρχουν νεκροί - μόνο αδικημένοι  

Α' ΣΥΝΟΔΟΣ : ......μια μέρα η Οφηλία θα είναι βιβλική, θα αναφέρεται σε κάποια Διαθήκη - έστω και μεταφορικά ή σε αλληγορία

ΑΜΛΕΤ : ......ακολουθούσε ένα προαίσθημα αφής, όπως οι τυφλοί, όπως εκίνοι που ζουν το πεπρωμένο των άλλων από υποχρέωση

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ : .......Οφηλία : πολύ ωραίο όνομα για μια γυναίκα, κυρίως όταν φεύγει. [Σκοτάδι]

ΑΥΛΑΙΑ

  

ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ  

[1]  πρφρ από -/Αντρέ Ζιντ, Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης, Καστανιώτης, μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, 2010   

[2] Ζοζέ Σαραμάγκου, Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον, Καστανιώτης, μτφρ. Αθηνά Ψυλλιά, 2010

[3] Αντρέ Ζιντ ο.π.

Ανάγκη για πολιτική ανατροπή

του Γιώργου Παπασίμου

Ένας ακόμα χρόνος βαρύτατος και απειλητικός για την πλειοψηφία των Ελλήνων ολοκληρώνεται. Η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται μεταξύ «σφύρας και άκμονος», μεταξύ «Σκύλας και Χάρυβδης». Οι πολλαπλές στρεβλώσεις του ελληνικού νόθου περιφερειακού καπιταλιστικού σχηματισμού, που βγήκαν στην επιφάνεια κατά την εποχή της μεγάλης παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης το 2008, οδηγώντας στον «μνημονιακό οδοστρωτήρα», συνεχίζουν να πληγώνουν την Ελλάδα και να υπονομεύουν το μέλλον της.

Οι βίαιες χειρουργικές επεμβάσεις των δανειστών στο «σώμα της χώρας» με την βοήθεια του τρομώδους και ανικάνου πολιτικού προσωπικού εξουσίας προκάλεσαν τρομακτικά πλήγματα σε όλους τους τομείς. Στην οικονομία, η αποδιοργάνωση του παραγωγικού ιστού, με την ταυτόχρονη ανάληψη αιματηρών πλεονασμάτων έως το 2060, (κάτι που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία στην ιστορία του καπιταλισμού), οδηγεί τη χώρα στα βράχια. Αφού η ακολουθούμενη πολιτική των επιδομάτων στην πλημμυρίδα των νεόπτωχων με ταυτόχρονη σύνθλιψη των μεσαίων στρωμάτων, που αποτελούν έστω και με στρεβλό τρόπο παραγωγικό μηχανισμό, είναι πλήρως αδιέξοδη και έχει «κοντά ποδάρια».

Στα Εθνικά θέματα η χώρα, λόγω και της οικονομικής της καχεξίας ολοένα και περισσότερο περιέρχεται σε δυσχερή θέση έναντι ιδιαίτερα του επιθετικού τουρκικού επεκτατισμού, και γίνεται υποχείρια πιέσεων για υποχωρήσεις (π.χ εκλογή μουφτή στη Θράκη). Στους θεσμούς και στο πολιτικό εποικοδόμημα η φθορά, η κόπωση και η αδυναμία αποτελέσματος θετικού για την κοινωνία είναι πλέον ορατή, ακόμα και στους πιο καχύποπτους.

Αδυναμία Ελλήνων ιθυνόντων

Τίθεται συνεπώς περισσότερο από ποτέ και από περισσότερους το πρώτο ερώτημα για το εάν μπορεί το σημερινό πολιτικό προσωπικό των υπαρχόντων κομμάτων εντός της Βουλής, ή πέριξ αυτής, να δώσει λύση στη δραματική κατάσταση και εξέλιξη της Ελλάδος. Η απάντηση ανεξαρτήτως κομματικής θεώρησης είναι αρνητική, αυτό αποτυπώνεται σε όλες δημοσκοπήσεις με πρόσφατο παράδειγμα τις εξαμηνιαίες τάσεις της MRB.

Κλίμα απαισιοδοξίας κυριαρχεί στις εκτιμήσεις των πολιτών με διάχυτα τα αισθήματα φόβου και ανασφάλειας, με ένα συντριπτικό ποσοστό 87,2% να πιστεύει ότι τα πράγματα θα πάνε αρκετά ή πολύ άσχημα. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι νέοι που είναι και στις πιο παραγωγικές ηλικίες δεν βλέπουν καμία προοπτική και εάν τους δινόταν η ευκαιρία να φύγουν θα την εγκατέλειπαν σε ποσοστό 40% (μάλιστα στις ηλικίες 18-24 η τάση φυγής φτάνει στο 70%).

Η αίσθηση της αδυναμίας του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού επικυρώθηκε από το πέρασμα της κυβερνώσας παράταξης στο στρατόπεδο των μνημονιακών δυνάμεων, έχοντας αναδείξει ένα ακόμη πρόβλημα, που δεν είχε τεθεί στον ίδιο βαθμό στην Ελλάδα: Την στροφή προς τον συντηρητισμό, τον αυταρχισμό και τον ρατσισμό, που σαρώνει ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς και την έλλειψη οποιουδήποτε ουσιαστικού διαλόγου για μια εναλλακτική-προοδευτική λύση, εξαιτίας των συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που κατακαίει κοινωνίες και δικαιώματα.

Ζυγίστηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς

Η αλματώδης άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ένταξη της Ελλάδας στα μνημόνια, αποτέλεσε έκπληξη για ολόκληρο τον κόσμο. Κι αυτό, επειδή τα κόμματα της «Αριστεράς», ιδίως μετά την παράδοση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην αγκαλιά του νεοφιλελευθερισμού, είχαν ακολουθήσει φθίνουσα πορεία. Η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία μετατρέπεται σε οργανικό κομμάτι της κατεστημένης εξουσίας και αναδεικνύεται σε ακραιφνή υποστηρικτή της νεοφιλελεύθερης ατζέντας.

Έτσι, ενώ στον παγκόσμιο χάρτη υπήρξε μετατόπιση προς ακροδεξιά κόμματα και ρατσιστικές αντιλήψεις, στην Ελλάδα η δυσαρέσκεια για την σκληρή μνημονιακή λιτότητα, εκφράστηκε μέσα από έναν συνασπισμό «αριστερών» ομάδων, που υποτίθεται πως πρέσβευαν το διαφορετικό: Το αληθινό, το γνήσιο, το δημοκρατικό, το δίκαιο. Το αποτέλεσμα ήταν όλος ο κόσμος να στρέψει το βλέμμα του προς την Ελλάδα. Πλην όμως, οι δυνάμεις αυτές ζυγίστηκαν και βρέθηκαν ελλιπείς.

Η υιοθέτηση όλων των προσταγών της Τρόικας και του τραπεζοοικονομικού κατεστημένου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έφερε την πλήρη παραίτηση, την ιδιώτευση και την αποπολιτικοποίηση, σε μεγάλα κοινωνικά τμήματα. Επέφερε, όμως, και ένα θανατηφόρο πλήγμα στην έννοια της Αριστεράς, αφού ο πρόδηλος αμοραλισμός και η κυνική αντίληψη έχουν απαξιώσει κάθε έννοια ιδεολογικής και πολιτικής στράτευσης.

Νέος πολιτικός λόγος

Ως εκ τούτου, τίθεται το δεύτερο ερώτημα: Μπορεί αυτός ο προδομένος και παραιτημένος Λαός να βρει την έκφρασή του και τις λύσεις μέσα από κάποιον πολιτικό σχηματισμό; Η απάντηση είναι θετική, με τον όρο ότι ομιλούμε για πολιτικές δυνάμεις έξω από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό εξουσίας.

Σήμερα είμαστε παραδομένοι στη μέγγενη της κρίσης, με αποσαθρωμένο τον κοινωνικό ιστό, αποδιοργανωμένες τις εργασιακές σχέσεις και καταπατημένα τα εργασιακά δικαιώματα. Ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Σ’ αυτές τις συνθήκες, το υγιές τμήμα της κοινωνίας οφείλει να απαντήσει στα μεγάλα αυτά ζητήματα και να αποφύγει την επέκταση της «γάγγραινας».

Η αντιμετώπιση της σημερινής ανηλεούς κρίσης δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού υποκειμένου αλλαγής. Υπάρχουν άφθαρτες, δημοκρατικές, σοσιαλιστικές, πατριωτικές δυνάμεις. Χρειάζεται ένας πολιτικός φορέας για να εκφράσει την οργή, αλλά και τις χαμένες ελπίδες της κοινωνίας. Ένας φορέας που θα αποτελείται πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν σχέσεις με συμφέροντα και τη λογική κατάληψης της εξουσίας, ως αυτοσκοπό και λάφυρο.

Η κοινωνία έχει ανάγκη ένα νέο πολιτικό λόγο που θα αντιλαμβάνεται τη διαπλοκή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, την οικονομική εξάρτηση της Ελλάδας από τους δανειστές, το αλληλένδετο των οικονομιών στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, την επικράτηση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις.

Η κοινωνία έχει ανάγκη από ένα πρόγραμμα εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης. Οι διαρθρωτικές πολιτικές αλλαγές πρέπει να είναι «αλλαγή περιβάλλοντος», πλαισίου ανάπτυξης και λειτουργίας της δημοκρατίας και του Κράτους. Ένα πρόγραμμα που θα ξεφεύγει από τον στείρο κρατισμό και τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη, από αντιλήψεις που έριξαν την Ελλάδα στο βάραθρο.

Το δικαίωμα να μην καταβάλει ο πολίτης τους φόρους

Του Δημήτρη Καζάκη

Κυριολεκτικά έχουν οργιάσει με τη λεγόμενη φοροδιαφυγή. Εμφανίζουν τα αυξημένα χρέη προς την εφορία (ΑΑΔΕ) και εν χορώ καταλήγουν στο αναπόφευκτο και – κατ’ αυτούς – αδιαμφισβήτητο γεγονός της αυξημένης φοροδιαφυγής. Και η φοροδιαφυγή εξ ορισμού ισούται με έγκλημα καθοσιώσεως.

Από τους μεγαλοδημοσιογράφους, που έφτιαξαν περιουσίες με μαύρες αμοιβές και άλλα τυχερά κάτω από το τραπέζι, έως τους λεγόμενους «ειδικούς» να ξέρετε ένα πράγμα. Όποτε ακούτε κάποιον να καταριέται την μάστιγα της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα και να της χρεώνει την κατάντια μας σήμερα, είτε πρόκειται για «αλαφροΐσκιωτο» – όπως λέει ο λαός μας – αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται, είτε για διατεταγμένη υπηρεσία.

Πληροφορούμαι ότι μεγαλοδημοσιογράφοι έχουν κλείσει συμφωνίες με την ΑΑΔΕ. Η συμφωνία προβλέπει να βγαίνουν λάβροι καταγγέλλοντας την φοροδιαφυγή του μικρομεσαίου, του εμποράκου, του μεροκαματιάρη, δίνοντας μάλιστα συγχαρητήρια για τους εξοντωτικούς ελέγχους εναντίον των απλών πολιτών και η ΑΑΔΕ με τη σειρά της θα κάνει τα στραβά μάτια για τις δικές τους υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ σε μαύρο χρήμα. Όποτε λοιπόν ακούτε μεγαλοδημοσιογράφο να μαίνεται εναντίον της φοροδιαφυγής μ’ αυτόν τον τρόπο, να ξέρετε ότι κατά πάσα πιθανότητα κρύβεται συμφωνία παρασκηνίου με την ΑΑΔΕ.

Όταν ακούτε νομικούς, φοροτεχνικούς, καθηγητάδες και κάθε λογής «ειδικούς» να εμφανίζονται σε πάνελ για να καταδικάσουν μετά βδελυγμίας την φοροδιαφυγή αδιακρίτως, να είστε απολύτως σίγουροι ότι πρόκειται για διαπλεκόμενους του μαύρου χρήματος. Πρόκειται για ένα υπερεθνικό κύκλωμα μαύρου χρήματος που δρα ασύδοτα δια μέσου των τραπεζών, των επενδύσεων σε χαρτιά (μετοχές, ομόλογα, κοκ), της ξαφνικής επέκτασης εταιρικών αλυσίδων, κάθε λογής «συνεργασιών» ιδίως με το κράτος και την εξωστρεφή λεγόμενη ανάπτυξη. Το κύκλωμα αυτό συνιστά σήμερα την πρώτη και μεγαλύτερη βιομηχανία στη χώρα υπό καθεστώς υψηλής πολιτικής προστασίας και ξεπλένει εκατοντάδες δις κάθε χρόνο από εγκληματικά, πολιτικά και επιχειρηματικά κυκλώματα.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο διαπλεκόμενοι είναι όλοι αυτοί που η καλή μας κρατική και ιδιωτική τηλεόραση εμφανίζει ως «ειδικούς» για να κατσαδιάσουν τον απλό πολίτη. Εκείνον δηλαδή που τολμά να θέσει την επιβίωση τη δική του και της οικογένειάς του πάνω από την καταβολή των φόρων κι έτσι στερεί το κράτος από «ζεστό χρήμα». Όσο πιο σελέμπριτι είναι ο «ειδικός», όσο πιο συχνά εμφανίζεται στα πάνελ της κρατικής και ιδιωτικής τηλεόρασης ως εκπρόσωπος της πάταξης της φοροδιαφυγής, τόσο πιο διαπλεκόμενος είναι με το μαύρο χρήμα της πολιτικής, των επιχειρήσεων και του εγκλήματος.

Σήμερα έχουν κι έναν παραπάνω λόγο. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από δαύτους έχουν βάλει υποψηφιότητα, είτε οι ίδιοι, είτε διαμέσου εταιρειών, για «φοροελεγκτές» της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ). Δηλαδή να ασκούν ως ιδιώτες μισθωτές τον φορολογικό έλεγχο σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Σε όλους εμάς δηλαδή που δεν κρύβουμε τεράστιες περιουσίες σε offshore και στα χαρτοφυλάκια των funds.

Με άλλα λόγια οι «φοροελεγκτές» δεν θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι των ΔΟΥ, ή του υπουργείου οικονομικών, αλλά ιδιώτες, ή ιδιωτικές εταιρείες, όπως οι εισπρακτικές, που θα έχουν μισθώσει από την ΑΑΔΕ το δικαίωμα να ασκούν φορολογικούς ελέγχους. Σε όλους μας αδιακρίτως. Το προβλέπει το 3ο Μνημόνιο και πρόκειται να αρχίζει να εφαρμόζεται από το 2019, ως «μεταμνημονιακό» μέτρο!

Και μάλιστα αυτοί οι «φοροελεγκτές» θα έχουν ως ανταμοιβή ποσοστό επί του ύψους των φορολογικών παραβάσεων που θα καταλογίζουν στους υπόχρεους. Δηλαδή αν καταλογίσουν φορολογική παράβαση ύψους 100.000 ευρώ, τότε ο «φοροελεγκτής» θα δικαιούται ένα ποσοστό επί του ποσού αυτού! Όσο μεγαλύτερη θα είναι η φορολογική παράβαση που καταλογίζουν, τόσο μεγαλύτερες θα είναι και οι απολαβές του «φοροελεγκτή». Σκεφτείτε τι έχει να γίνει.

Να γιατί η ΑΑΔΕ έχει ετοιμάσει ένα ολόκληρο νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία των «φοροελεγκτών» και την ασυλία τους έναντι των πολιτών. Ώστε οι πολίτες που θα υπόκεινται στον έλεγχο των «φοροελεγκτών», να μην μπορούν να προστατευθούν από την εγκληματική τους δράση.

Φανταστείτε μπίζνα. Κι όσοι θέλουν μερίδιο από τη νομότυπη αυτή ληστεία, εμφανίζονται από σήμερα ως «ειδικοί», χλευάζουν – έχοντας εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχει σοβαρός αντίλογος – όσους καταδεικνύουν το προφανές ότι οι φόροι σήμερα είναι δημευτικοί και επομένως η φοροδιαφυγή για τους πολλούς είναι αναγκαστικά μέθοδος επιβίωσης. Όλοι αυτοί οι ευυπόληπτοι «ειδικοί» διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την φοροδιαφυγή του ψιλικατζή και ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι, μαζί με το «θάνατο του εμποράκου» με πρόσθετα ακόμη πιο ληστρικά φορολογικά μέτρα προκειμένου το «κράτος να εισπράξει ζεστό χρήμα».

Το κράτος; Ή οι δανειστές και τα τσιράκια τους, όλο αυτός ο παρδαλός συρφετός καθαρμάτων που είτε ως στελέχη των μνημονιακών αρχών, είτε ως σύμβουλοι, επίτροποι, ελεγκτές, «ειδικοί», μαζί με τον επιφανή υπόκοσμο της πολιτικής, των επιχειρήσεων και του εγκλήματος που ξέρει όσο κανένας άλλος να επωφελείται από τέτοιες καταστάσεις πρωτοφανούς ανωμαλίας, έχουν επιπέσει στη χώρα μας και στο λαό μας ως αγέλη από αρπακτικά;

Ποιο κράτος, όταν ένας ιδιωτικός φορέας, μια ανεξάρτητη αρχή υπεράνω Συντάγματος και κάθε έννοιας κράτους δικαίου, η ΑΑΔΕ, συγκεντρώνει το σύνολο των δημοσιονομικών εσόδων – έως και τα πρόστιμα από τις τροχαίες παραβάσεις. Για ποιόν λόγο; Μόνο και μόνο για να ελέγχουν απόλυτα οι δανειστές πότε και για ποιες ανάγκες πρέπει να γίνουν οι εκταμιεύσεις από την εκάστοτε κυβέρνηση;

Οι Έλληνες πολίτες, η συντριπτική πλειοψηφία που ξέρει να ζει από τη δουλειά της, γνωρίζει άριστα πώς ανέκαθεν είχε ένα διεφθαρμένο και απόλυτα διαπλεκόμενο κράτος, φέουδο άνομων πολιτικών και επιχειρηματικών κυκλωμάτων. Ήξερε πολύ καλά ότι το κράτος αυτό ήταν πάντα δυνάστης του. Ποτέ δεν του στάθηκε. Ποτέ δεν λειτούργησε φιλικά προς αυτόν για την προστασία και την ασφάλειά του.

Όμως σήμερα το κράτος αυτός έχει πάρει προαγωγή. Υπό το καθεστώς κατοχής που έχουν επιβάλλει οι Ευρωπαίοι δανειστές, έχει προαχθεί από διεφθαρμένο κράτος, σε κράτος γκάνγκστερ! Ένα κράτος δηλαδή όπου ο ίδιος ο νόμος και η διακυβέρνηση της χώρας προστατεύει με κάθε τρόπο την κλεπτοκρατία της εξουσίας και κάθε λογής εγκλήματος εναντίον του απλού πολίτη, της ζωής και της περιουσίας του.

Ένα κράτος που έχει βάλει στόχο την οικονομική, κοινωνική, ακόμη και την φυσική εξόντωση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών προς όφελος ξένων πρωτίστως συμφερόντων. Σ’ αυτό το κράτος δεν οφείλει τίποτε ο Έλληνας πολίτης. Ούτε φόρους, ούτε υπακοή.

Απέναντι σ’ αυτό το κράτος και τη μαφία που λειτουργεί υπό την προστασία του υπάρχει μόνο μια υποχρέωση για τον Έλληνα πολίτη. Το δικαίωμα στην αντίσταση, όπως μπορεί κι όσο μπορεί. Ακόμη και με τη φοροδιαφυγή. Έως ότου συνεννοηθούμε και συνεργαστούμε όλοι μας προκειμένου να το ξεφορτωθούμε μια για πάντα.

Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ.

Amazon και ξερό ψωμί.

Την ώρα που ο ιδρυτής της εταιρείας Amazon Τζεφ Μπέζος ανακηρυσσόταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία, αστυνομικές δυνάμεις χτυπούσαν εργαζόμενους της εταιρείας που έκαναν απεργία.

Κατά τη δεύτερη μέρα της απεργίας στο κέντρο διαχείρισης εμπορευμάτων της Amazon έξω από τη Μαδρίτη, η αστυνομία «έσπασε» την περιφρούρηση των διαδηλωτών και χτύπησε τους απεργούς.

Οι απεργοί διαδήλωναν ειρηνικά έξω από τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Ισπανία, όταν κάποια στιγμή η αστυνομία συνόδευσε φορτηγά και απεργοσπάστες μέσα στο κτίριο.

Οι αστυνομικές δυνάμεις χτύπησαν τους διαδηλωτές χρησιμοποιώντας κλομπ, με αποτέλεσμα ένας από αυτούς να έχει τραυματιστεί στο πρόσωπο, και προσήγαγαν τρία άτομα.

Μία μέρα νωρίτερα, η άνοδος της τιμής της μετοχής της Amazon τη Δευτέρα έκανε την περιουσία του Τζεφ Μπέζος να ξεπεράσει τα 150 δισ. δολάρια, καθιστώντας τον πλουσιότερο άνθρωπο στη σύγχρονη ιστορία.

Οι εργαζόμενοι όμως διαμαρτύρονται για τις περικοπές μισθών, τις συνθήκες εργασίας, τις περιορισμένες άδειες και τη μείωση του προσωπικού που έχει ανακοινωθεί ότι θα γίνει μέσα στο 2018. Η απεργία είχε προγραμματιστεί έτσι ώστε να συμπέσει με την “Prime Day”, μία μέρα ειδικών προσφορών της Amazon. Εργαζόμενοι της εταιρείας στη Γερμανία και την Πολωνία συμμετείχαν επίσης στην τριήμερη απεργία.