Μπορεί η νέα
βουλή των Ελλήνων να προστατέψει τα συμφέροντα του λαού;
Το ερώτημα
τίθεται γιατί φαίνεται ότι οι παγκόσμιοι οικονομικοί τρομοκράτες που βάλθηκαν
να επιβάλουν την θέλησή τους στο παγκόσμιο στερέωμα, χρησιμοποιούν και αλλάζουν
τους Τσίπρες σαν τα πουκάμισα και η μόνη ελπίδα είναι πλέον οι μονάδες της βουλής
και οι Έλληνες δικαστές.
Δεν
αναζητούνται προστάτες που να αντικαταστήσουν τον λαό, αλλά άνθρωποι για να τον
αφυπνήσουν.
Δυστυχώς αυτό
που πέτυχαν με τις εκλογές είναι, "…μια
βουλή στο περιθώριο της Δημοκρατίας, που απλά καλείται να ψηφίσει τις πρόνοιες
του μνημονίου που αποφάσισε το ευρωπαϊκό ιερατείο του χρηματοπιστωτικού
συστήματος. Μια βουλή χωρίς Μανώλη Γλέζο. Μια βουλή με Βασίλη Λεβέντη και
διάφορα άλλα «προϊόντα» της νεοελληνικής πολιτικής μπαρούφας.
Μια βουλή με
ενισχυμένη τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή. Έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι η
βουλή μιας υποτελούς χώρας. Ιδού λοιπόν, ενδυματολογικές και στιλιστικές
αναλύσεις. Τα ψηλοτάκουνα και το βαθύ ντεκολτέ της Τζάκρη, το μπλε σακάκι του
Κακλαμάνη, το λευκό μπουφάν και η ανθοδέσμη της Ασημακοπούλου, Με ποιον
έπινε καφέ στο εντευκτήριο η εντυπωσιακή Έλενα Ράπτη; Το κόκκινο συνολάκι της
Κατερίνας Μάρκου.
Θαυμάστρια του
Βασίλη Λεβέντη άφησε στο μάγουλό του, λέει, ίχνη κραγιόν, τα οποία και σε
σχετικό φωτογραφικό υλικό, δείχνει να τα σκουπίζει η σύζυγος του κ. Λεβέντη.
Ιδού λοιπόν το πολιτικό τοπίο. Ο φαιδρός Άδωνις με κράνος να τρέχει να
προλάβει την κατάθεση υποψηφιοτήτων, να απορρίπτεται για μερικά λεπτά, αλλά στο
τέλος να γίνεται δεκτή η ένστασή του.
Ιδού και ο αρχηγός των ΑΝΕΛ και υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος σε
κάποια παραλία της Σαλαμίνας. Επιμνημόσυνες δεήσεις, κόκκινα χαλιά πάνω σε
ξύλινες παλέτες, κορασίδες ντυμένες με παραδοσιακές στολές, κρατώντας σημαίες
της Αμερικής, της Βραζιλίας, της Αγγλίας… και αρχαιοελληνικά ακόντια και
στεφάνι στη θάλασσα για τους Σαλαμινομάχους. Από τον καιρό της χούντας είχα να
δω τέτοια προγονολατρικά καραγκιοζιλίκια.
Θυμήθηκα την τρομερή σκηνή με τον Θανάση Βέγγο από το «Βλέμμα του Οδυσσέα»
του Αγγελόπουλου. «Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σαν λαός. Κάναμε
τον κύκλο μας. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες κι
αγάλματα… Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα να πεθάνει γρήγορα, γιατί η αγωνία
κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο» .
Ιδού, λοιπόν η Ελλάδα παραδομένη, υποτελής στο ευρω-γερμανικό ιμπέριουμ. Έτσι
ακριβώς όπως δήλωνε σε πρόσφατη συνέντευξή του, ένας από τους μεγαλύτερους
διανοητές της εποχής μας, ο Νόαμ
Τσόμσκι. «Μοιάζει σαν η Ελλάδα να
παραδόθηκε έπειτα από μία στρατιωτική επέμβαση, η οποία έχει στόχο τα εδάφη
σας, τα “ασημικά” σας, αλλά και το δημόσιο τομέα. Το δίλλημα ήταν “παραδοθείτε
τώρα γιατί αργότερα θα είναι χειρότερα”.
Έτσι ο Τσίπρας παραδόθηκε ολοκληρωτικά. Όμως δεν έπρεπε να το κάνει αυτό.»
Και συνεχίζει ο Τσόμσκι, θεωρώντας ότι η χώρα θα έπρεπε να ακολουθήσει πορεία
αποκήρυξης του χρέους και εξόδου από το ευρώ, σε περίπτωση μη συμφωνίας, ενώ
ταυτόχρονα διαβλέπει κι αυτός ότι η εφαρμογή του νέου μνημονίου λιτότητας θα
οδηγήσει σε μεγαλύτερη οικονομική και ανθρωπιστική κρίση και τη χώρα στην
καταστροφή. Εξ άλλου, όπως δηλώνει, αυτός είναι και ο στόχος. «Πρόθεση της
Ευρώπης είναι να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα. Ίσως και ένα εκατομμύριο
Έλληνες εργάτες να αναγκαστούνε να πάνε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και να
συμβάλουν στην πτώση των μισθών πανευρωπαϊκά. Είναι ένας ταξικός πόλεμος
ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης.»
Ένας ταξικός πόλεμος όπου ακόμα και αυτή η αστική δημοκρατία μετατρέπεται
ολοφάνερα πλέον σε σκουπίδια, όπως λέει και ο Τσόμσκι. Ένα σκουπίδι του
νεοφιλευθερισμού και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, από το οποίο, ο μεγάλος
διανοητής, δεν βλέπει προς το παρόν διέξοδο, φέρνοντας ως παράδειγμα τις
Βαλτικές χώρες, όπου έχουν μεταφέρει τις προεκλογικές συζητήσεις από τα
οικονομικά θέματα και τον νεοφιλευθερισμό, στις εθνικιστικές ταυτότητες και τον
σταλινισμό και δεν αντιλαμβάνονται τις πραγματικές αιτίες της δυστυχίας τους.
Κάπως έτσι λοιπόν, ιδού το τοπίο. Το σύστημα να στήνει καρικατούρες
εθνικισμούς για να αποσπάσει την προσοχή των λαών.
Η Ελλάδα ως παράδειγμα, υποτελής να μετατρέπει την πολιτική ζωή σε τσίρκο
και κάποιοι να ζητούν την παραδειγματική τιμωρία του ελληνικού λαού.
Την τιμωρία των λαών.
Την μετατροπή τους σε αθύρματα ενός οικονομικού
ολοκληρωτισμού, που γεννά την πιο άγρια βαρβαρότητα."
Γράφει ο Χρήστος Χαλικόπουλος.
"Πηγή:pafospress.com"
Δημοσίευση σχολίου