ο 1924, περίπου την ίδια χρονική στιγμή που οι δισκογραφικές εταιρείες άρχισαν να ηχογραφούν συστηματικά τα νέγρικα μπλουζ, οι αξιωματούχοι της υπεύθυνης αμερικανικής εταιρείας αυτοκινητοδρόμων και μεταφορών (American Association of State Highway and Transportation Officials), πραγματοποίησαν συνάντηση με σκοπό να σχεδιάσουν ένα σύστημα σήμανσης και αρίθμησης των εθνικών οδών μεταξύ των διαφόρων Πολιτειών.
Δρόμοι όπως, οι
γνωστοί Lincoln Highway, Dixie Overland Highway ή Mohawk Trail,
αντικαταστάθηκαν με αριθμημένες διαδρομές, όπως 61 και 80. Εκείνη την εποχή η
αλλαγή αυτή επικρίθηκε, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι πίστευαν ότι ο
ρομαντισμός των ονομάτων των δρόμων, δεν μπορούσε να αντικατασταθεί από
βαρετούς αριθμούς. Ωστόσο, όπως μας δείχνουν τα σχετικά μπλουζ, οι αριθμημένοι
αυτοκινητόδρομοι ανέπτυξαν το δικό τους ενθουσιασμό.
Ο Big Joe Williams τραγούδησε το μπλουζ ‘‘Highway
49’’, ο δρόμος που πηγαίνει από το Piggott του Αρκάνσας στο Δέλτα του Μισισιπή.
Θα σηκωθεί το πρωί, θα ξεσκονίσει το κρεβάτι του και στη συνέχεια θα πάρει τον
αυτοκινητόδρομο 49 ως την πόλη Τζάκσον του Τεννεσί για να βρει τη γλυκιά του
γυναίκα.
Well I’m gonna get up in
the morning, catch that Highway 49/Well I’m finding my sweet woman, well well
she don’t pay poor Joe no mind.
Well have you ever had the
blues? Catch the highway 49/I’m finding my sweet woman, well boy, she trying to
throw poor Joe Williams down.
I’m getting up in the
morning, well, I believe I’ll dust my bed/Going down to highway 49, well boys,
I’ll be rocking to me head.
Blues this morning, I may
roll in Jackson town (I mean Jackson , Tennessee
Ο Joseph Lee Williams (1903-1982), ήταν γνωστός σε
όλη τη σταδιοδρομία του ως Big Joe Williams και αξιοσημείωτος για τον ξεχωριστό
ήχο της εννιάχορδης κιθάρα του. Για πάνω από τέσσερις δεκαετίες, ηχογράφησε
πολλά τραγούδια που έγιναν γνωστά για λογαριασμό μεγάλου αριθμού δισκογραφικών
εταιρειών, συμπεριλαμβανομένης της Bluebird, Delmark, Okeh, Prestige και Vocalion.
Γεννημένος στο Crawford του Μισισιπή, περιπλανήθηκε σε όλες τις Ηνωμένες
Πολιτείες παίζοντας σε καταστήματα, μπαρ, σοκάκια και στρατόπεδα εργασίας.
Ο αυτοκινητόδρομος 80 (Highway 80) διέσχιζε
ολόκληρο τον αμερικάνικο νότο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Son Bonds ήταν ένας
μουσικός από την Πολιτεία του Τεννεσί, που καταγόταν από μια περιοχή βόρεια της
γραμμής του αυτοκινητόδρομου 80. Στο μπλουζ που ηχογράφησε το 1941, το ‘‘80
Highway Blues’’ μας τραγουδάει ότι κάθεται και σκέφτεται να πάρει το μεγάλο
σκονισμένο δρόμο και να φύγει μακριά. Θα πάρει τον μεγάλο αυτοκινητόδρομο 80,
τον μεγαλύτερο απ’ όσο ξέρει, που εκτείνεται από τη μια άκρη στην άλλη, το
Τέξας ως τον Ατλαντικό, με σκοπό να ξεφύγει από μια γυναίκα.
Sitting down here thinking,
yes babe I believe I better go/You know I believe I’ll go down that long long
old dusty road/Now that 80 Highway is the longest highway that I know/Running
all the way from Frisco, Texas way cross the Atlantic on that other water
coast/The church bell beginning to toll, yes some other good gambler’s gone/You
know I wouldn’t hate it so bad, but that 80 Highway’s so long/You women fuss
and argue with your good man, baby when you know you don’t do right
yourself/You know when I look for you at night, way down on 80 Highway with someone
else/Yes if you get in trouble, call on a car about forty‑five/Baby now I just
open up my chifferobe and you’ll see where my dollar lies.
Κιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός από το
Τεννεσί, ο Son Bonds (1909-1947), εργάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με τους
Sleepy John Estes και Hammie Nixon, αφού είχαν παρόμοιο στυλ στο παίξιμο της
κιθάρας. Από τα γνωστότερα τραγούδια του είναι τα ‘A Hard Pill To Swallow’ και
‘Come Back Home’. Δυστυχώς ο καλλιτέχνης αυτός του μπλουζ, εγκατέλειψε τα εγκόσμια
αρκετά νωρίς λόγω ενός εντελώς τυχαίου θανάτου τον Αύγουστο του 1947. Ενώ
καθόταν στη μπροστινή βεράντα του σπιτιού του αργά ένα βράδυ, πυροβολήθηκε κατά
λάθος από ένα γείτονά του, που τον μπέρδεψε με κάποιον άλλο άνθρωπο με τον
οποίο ο γείτονάς του, είχε μια παρατεταμένη διαφωνία.
Ο Son Bonds τραγουδά ότι ο 80 διασχίζει την περιοχή
από το Τέξας ως τον Ατλαντικό Ωκεανό, κάτι που ήταν σωστό εκείνες τις μέρες.
Όταν το τραγούδι ηχογραφήθηκε όμως, ο δρόμος έφτανε αισίως έως τη δυτική ακτή
της αμερικανικής ηπείρου.
Ο αυτοκινητόδρομος τώρα, 51, άρχιζε από το
Ουισκόνσιν και έφτανε στη Λουιζιάνα, και ο Curtis Jones ηχογράφησε το μπλουζ
‘‘Highway 51 Blues’’, το 1937. Ο πιανίστας του μπλουζ, Curtis Jones (1906-1971)
γεννήθηκε στη Νάπολη του Τέξας, κι ενώ αρχικά έπαιζε κιθάρα, στη συνέχεια όταν
μετακόμισε στο Ντάλας, ασχολήθηκε και με το πιάνο…
Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης,
Δημοσίευση σχολίου