Τον Σεπτέμβριο ο Ερικ Σμιντ, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google και πρόεδρος της Αlphabet, δήλωσε ότι εντός των επόμενων 15 ετών το Ιντερνετ, κατά πάσα πιθανότητα, θα διαιρεθεί στα δύο. Στο ένα Ιντερνετ θα κυριαρχούν οι ΗΠΑ και στο άλλο η Κίνα.
Ο Σμιντ δεν θεωρεί πιθανό το ενδεχόμενο το Διαδίκτυο να παραμείνει παγκόσμιο. Προφανώς έχει δίκιο αποκλείοντας αυτή την πιθανότητα, αλλά υπάρχουν κάποια σφάλματα στη σκέψη του. Αποκλείει το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού Διαδικτύου, που θα μπορούσε να λάβει σάρκα και οστά γύρω από τους όλο και αυστηρότερους κανονισμούς που η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει θεσμοθετήσει για τις τεχνολογικές πλατφόρμες. Ολα τα σημάδια δείχνουν ότι θα έχουμε ένα μέλλον με τρία Ιντερνετ.
Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι ένα ενoποιημένο, και χωρίς δεσμά, Διαδίκτυο προωθούσε τη δημοκρατία μέσα από την ελεύθερη ροή των πληροφοριών. Τα πράγματα, ωστόσο, δεν μοιάζουν τόσο απλά σήμερα. Οι σκληροί έλεγχοι του Διαδικτύου που επέβαλε η Κίνα μέσα στα σύνορά της εξακολουθούν να παρεμποδίζουν τις συζητήσεις για τη δημοκρατία και ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα ψηφιακής παρακολούθησης διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Διαφορές και ομοιότητες
Υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στον Κανονισμό Προστασίας Γενικών Δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στο καθεστώς της τεχνολογικώς εφαρμοζόμενης λογοκρισίας στην Κίνα. Αλλά και οι τρεις σφαίρες –Ευρώπη, ΗΠΑ και Κίνα– επεξεργάζονται κανόνες, ρυθμίσεις και νόρμες που αλληλοσυγκρούονται. Επίσης, η φυσική τοποθεσία των δεδομένων έχει διαχωριστεί κατά περιοχή, με αυτά να περιορίζονται σε κέντρα δεδομένων μέσα στα φυσικά σύνορα χωρών με την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας.
Η υπερλεωφόρος των πληροφοριών κατακερματίζεται ευκολότερα όταν τόσα πολλά εξαρτώνται από ιδιωτικές υποδομές. Ενα σφάλμα στις υπηρεσίες Διαδικτύου της Amazon προκάλεσε μεγάλες ζημιές σε όλο το Διαδίκτυο το 2017. Μία καταιγίδα που διατάραξε ένα κέντρο δεδομένων στη βόρεια Βιρτζίνια δημιούργησε ανάλογα προβλήματα το 2012. Αυτά, όμως, δεν ήταν ηθελημένα λάθη. Οι εταιρικοί κλειδοκράτορες του Ιντερνετ έχουν τη δύναμη να κάνουν περισσότερα. Φυσικά κανείς δεν θέλει να θέσει γενικά το Ιντερνετ εκτός λειτουργίας. Αλλά όταν μία μεμονωμένη εταιρεία, με τεράστιο μερίδιο της αγοράς, επιλέξει να συμμορφωθεί με έναν νόμο, ένα μεγάλο κομμάτι του Ιντερνετ καταλήγει να ακολουθεί.
Η ισχύς που έχουν κάποιες πλατφόρμες και υπηρεσίες και η αισχρή κατάσταση της διεθνούς συνεργασίας σε όλον τον κόσμο μας εξωθούν όλο και πιο κοντά σε ένα κατακερματισμένο Ιντερνετ. Η λογοκρισία στο Ιντερνετ και η παρακολούθηση ήταν σήμα κατατεθέν ολοκληρωτικών καθεστώτων, όπως η Αίγυπτος, το Ιράν και η Κίνα. Ωστόσο, έχει καταστεί σαφές ότι η ψηφιακή παρακολούθηση δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των αντιδημοκρατικών δυνάμεων. Οι αποκαλύψεις του Εντουαρντ Σνόουντεν, το 2013, έβαλαν τις ΗΠΑ στη θέση τους και πιθανώς να εξώθησαν τη βιομηχανία τεχνολογίας σε μία αμφισβητούμενη άποψη για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ωστόσο, ακόμα και η καλύτερη εκδοχή του κατακερματισμένου Ιντερνετ έχει σοβαρές, αλλά επί του παρόντος, ασαφείς επιπτώσεις στο παγκόσμιο μέλλον. Τι είδους ιδέες και λόγος πρόκειται να περιοριστεί από τα σύνορα; Τι θα κάνει ο μη συνδεδεμένος κόσμος στη διάδοση της πρωτοπορίας και στην επιστημονική εξέλιξη; Πώς θα προστατεύονται η ιδιωτικότητα του βίου των χρηστών και η ασφάλεια, καθώς το Ιντερνετ θα κατακερματιστεί; Αραγε, ο διαχωρισμός του Ιντερνετ θα επηρεάσει την παγκοσμιοποίηση;
Δημοσίευση σχολίου