Τζάμπα μάγκες.

Οι εξελίξεις των ημερών γεννούν μερικά ερωτήματα τα οποία προβληματίζουν και διχάζουν τους περισσοτέρους σχετικά με το εάν ο πρωθυπουργός είχε δίκιο η άδικο η ποιο απλά εάν έπρεπε να φέρει αυτή τη συμφωνία η να προχωρήσει σε ρήξη.

Το τέρας των διλημμάτων και των εκβιασμών δεν είναι η πρώτη φορά που τέθηκε στο λαό και πάντα την θέληση του λαού την ερμήνευε όπως ήθελε η εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία έλεγε "ο λαός θέλει τα μνημόνια"

Αυτή την φορά όμως υπήρχε ένα ξεκάθαρο δημοψήφισμα και μάλιστα με κεντρικό δίλημμα την παραμονή η την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Το δίλημμα αυτό τέθηκε με τον ποιο κατηγορηματικό, τόσο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όσο και από τους εταίρους στην ευρωπαϊκή ένωση και η απάντηση ήταν ξεκάθαρο και χωρίς σκιές ΟΧΙ.

Άρα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο λαός ήταν έτοιμος για όλα.

Όταν το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ το επιχείρημα ήταν ...ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος και ότι η χώρα δεν ήταν έτοιμη. Αυτό το επιχείρημα "στολίστηκε" με τον συνήθη μανδύα του φόβου, που όπως πάντα πλαισίωνε τα αντίστοιχα διλήμματα των Σαμαρά-Παπανδρέου.

Δεν υπήρχε άλλος δρόμος λοιπόν πέραν της αριστερής μνημονιακής επιχειρηματολογία, όμως ο δρόμος υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και ο λαός είναι έτοιμος να τον ακολουθήσει αρκεί η ηγεσία να θέλει.

Όλα όσα ανέφερε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στη βουλή, ήταν η βάση του σχεδιασμού τον οποίο χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ και τον οποίο όφειλε να ακολουθήσει ο Τσίπρας.

Ο χαρακτηρισμός του χρέους ως απεχθές δεν είναι ουτοπία και οι προσπάθειες και η πίστη της προέδρου της βουλής προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι έγκλημα να απαξιωθούν, ιδικά με τον τρόπο που το προσπάθησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Φίλης.

Το παράδειγμα της Ισλανδίας είναι χαρακτηριστικότατο για το τι μπορεί να πετύχει ένας λαός όταν η ηγεσία του εκφράζει την θέλησή του.

Στο άρθρο του στην εφημερίδα έθνος ο Γιώργος Δελαστίκ δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο την πορεία του χρέους της Ισλανδίας και τον τρόπο που ο λαός και η ηγέτες, έβγαλαν τη χώρα από την κρίση.

"Νέο πλήγμα κατά των τραπεζιτών κερδοσκόπων από τη δεξιά κυβέρνηση της Ισλανδίας! Επίσημη έκθεση προετοιμάζει το έδαφος για απαγόρευση της έμμεσης «δημιουργίας» ανύπαρκτου χρήματος από τις ισλανδικές τράπεζες, όταν αυτές δανείζουν χρήματα που δεν έχουν. «Λείψανο του παρελθόντος θα αποτελέσει το χρήμα που δημιουργείται από «αέρα κοπανιστό» - αυτό το διαβολικό μυστικό που βρίσκεται στην καρδιά της έμμεσης έκδοσης τραπεζικού χρήματος» έγραφαν την περασμένη Παρασκευή στο κύριο άρθρο τους οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, αναφερόμενοι στο θέμα.

Έχοντας αποφασίσει τελικά να κρατήσει ως νόμισμα την ισλανδική κορόνα, αφού προηγουμένως η χώρα ταλαντεύτηκε μήπως η σωτηρία βρίσκεται στην ένταξη στο ευρώ, η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ παίρνει με συνέπεια τις αποφάσεις της.

«Μετά το θεαματικό σπάσιμο της φούσκας (σ.σ. της οικονομίας και του τραπεζικού της συστήματος), η Ισλανδία επιθυμεί να μελετήσει οποιαδήποτε δράση που θα εμπόδιζε την επανάληψη της κατάρρευσης» γράφει η αγγλική εφημερίδα. «Οι Ισλανδοί μπορεί απλώς να ξανακερδίσουν κάποιον έλεγχο στην οικονομική τους μοίρα» ρίχνοντας βαρύ τον πέλεκυ σε αυτή την τραπεζική δραστηριότητα, αναγκάζονται να ομολογήσουν ως και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

Αυτή η πολιτική «μπορεί να υποχρεώσει τις τράπεζες και τους μετόχους τους να σκέφτονται περισσότερο τα δάνεια που χορηγούν» καθώς υποστηρικτές αυτής της πολιτικής λένε ότι κατ' αυτόν τον τρόπο «αλλάζουν πορεία τα δάνεια και κατευθύνονται προς τις αξιόλογες επιχειρηματικές επενδύσεις και όχι προς την ανούσια κερδοσκοπία» γράφει η μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Ευρώπης.

Το 2008, όταν κατέρρευσαν οι τρεις τράπεζες της Ισλανδίας που συνολικά είχαν κύκλο εργασιών στο εξωτερικό... έντεκα (!!!) φορές το ΑΕΠ της χώρας, στην απελπισία τους, οι Ισλανδοί σκέφθηκαν να μπουν στην ΕΕ και στο ευρώ για να σωθούν, καθώς το εθνικό νόμισμα είχε χάσει το 50% της αξίας του.

Έχοντας ανατρέψει την τότε δεξιά κυβέρνηση και έχοντας φέρει στην εξουσία τους σοσιαλδημοκράτες, τους οικολόγους και τους αριστερούς, το 2009 η Ισλανδία υπέβαλε αίτηση ένταξης στην ΕΕ. Στην Ευρωζώνη θα έμπαινε αμέσως γιατί έτσι κι αλλιώς 300.000 άνθρωποι είναι όλος κι όλος ο πληθυσμός της Ισλανδίας.

Γρήγορα όμως διαπίστωσαν ότι η χώρα τους αναπτυσσόταν με ταχύτερους και σταθερότερους ρυθμούς από ό,τι η ΕΕ - καμία σύγκριση! «Και η ελληνική κρίση δρα σήμερα απωθητικά» έγραφε την περασμένη εβδομάδα η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ». Μέχρι την Ισλανδία έφτασε η χάρη μας! Είναι προφανές ότι ο τρόπος που συμπεριφέρεται η Γερμανία εναντίον της Ελλάδας καθιστά την ΕΕ αποκρουστική απέναντι σε μικρούς λαούς, ιδίως αν οι χώρες τους έχουν χτυπηθεί κι αυτές από την κρίση.

«Σε αυτό προστίθεται το ευαίσθητο θέμα των ποσοστώσεων αλιείας, στο οποίο η Ισλανδία δεν θέλει να χάσει το πάνω χέρι» γράφει η «Μοντ». «Το να εκχωρήσουμε αυτή την αρμοδιότητα στις Βρυξέλλες, δεν είναι προς το συμφέρον μας» δηλώνει στη γαλλική εφημερίδα ο Ισλανδός πρόεδρος Ολαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Γι' αυτό και η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ στις 12 Μαρτίου, τον περασμένο μήνα, δήλωσε ότι δεν θέλει πλέον να είναι χώρα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ και γι' αυτό διακόπτει τις ενταξιακές συνομιλίες.

«Έφτυσαν» δηλαδή την ΕΕ οι Ισλανδοί! Το φυσούν και δεν κρυώνει οι Γερμανοί. Να αρνηθεί να υπαχθεί υπό το Βερολίνο μια χώρα σαν την Ισλανδία, η οποία έχει πληθυσμό κάπου... 250 (!!!) φορές μικρότερο από της Γερμανίας, συνιστά βαρύτατη προσβολή για τους επικυρίαρχους της Ευρώπης - πόσω μάλλον που και οι Βίκινγκ συγγενές προς τους Γερμανούς φύλο είναι! «Χυλόπιτα στην ΕΕ από την Ισλανδία» ήταν ο τίτλος με τον οποίο η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ, υποδέχτηκε την ισλανδική ανακοίνωση τον περασμένο μήνα. «Τόσο εξευτελιστική χυλόπιτα ποτέ και από κανέναν δεν είχε φάει η ΕΕ όσο αυτή από τον Γκούναρ Μπράγκι Σβέινσον» τον υπουργό Εξωτερικών της Ισλανδίας, άρχιζε το ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας.

Με την ευθύτητα που διακρίνει τους Γερμανούς, έμπαινε χωρίς περιστροφές στην ουσία του θέματος: «Πρόκειται για γεγονός χωρίς προηγούμενο! Συνήθως η ΕΕ αξιολογεί αν μια χώρα είναι ώριμη για να γίνει δεκτή στον κύκλο των μελών της...

Η Ισλανδία όμως αναποδογύρισε τη σούβλα. Αν και βρίσκεται σε οικονομικές δυσκολίες και παρόλα αυτά θα γινόταν δεκτή με ανοιχτές αγκάλες, αυτή είπε: Ευρώπη; Όχι, ευχαριστώ». Δεν το χωράει ο νους των Γερμανών ότι ο υπουργός των Εξωτερικών της Ισλανδίας ανακοίνωσε στον προεδρεύοντα αυτό το εξάμηνο στην ΕΕ υπουργό Εξωτερικών της Λετονίας πως «η κυβέρνησή του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ισλανδία δεν είναι πλέον χώρα υποψήφια προς ένταξη... και ότι οι ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ που άρχισαν πριν από πέντε χρόνια θεωρούνται τελειωμένες» γράφει εμβρόντητη η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε»".