Στην αριστερά του Τσίπρα αποθέτει τις ελπίδες του το σύστημα.

Συνιστώσες του Τσίπρα οι πάντες

Τον γύρω του κόσμου κάνει η είδηση ότι ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είπε στον Τσίπρα στην συνάντησή τους στα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ: "Μόνο η αριστερά μπορεί να εφαρμόσει ένα τόσο απαιτητικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων"

Η παραπάνω δήλωση κανονικά δεν θα έπρεπε να γίνει γιατί τόσο ο Γάλλος πρόεδρος όσο και ο Τσίπρας γνωρίζουν ότι, πάντα με ξεπουλημένες ηγεσίες του δεξιού χώρου χάνονται κυριαρχικά δικαιώματα κρατών (Κύπρος με την δεξιά χούντα και την δημοκρατία του Καραμανλή) και με αντίστοιχες σοσιαλιστικές και αριστερές καταλύονται εργασιακά δικαιώματα και γενικά κατακτήσεις της εργασίας.

Το ίδιο έγινε και τώρα. Ο Καραμανλής έκανε όλη την προεργασία και μετέφερε τεράστια ποσά στο τραπεζικό σύστημα, τα οποία μετέτρεψε σε χρέος του λαού και μετά παρέδωσε την εξουσία στον Γιωργάκη.

Ο σοσιαλιστής Γιωργάκης έφερε τα μνημόνια συνεχίζοντας την μεταφορά χρέους του Βαρδινογιάννη, του Λάτση, του Σάλα, δηλαδή αυτών που λέμε τράπεζες, στην πλάτη του λαού.

Οταν ο Γιωργάκης δεν μπορούσε να συνεχίσει τότε ο Βενιζελοσοσιαλισμός και  η ξεπουλημένοι της Αριστεράς του Κουβέλη, έγιναν συνιστώσες του Σαμαρά και άρχισαν να αποδομούν  τις εργασιακές δομές της χώρας και προετοίμαζαν την κοινή γνώμη για το ξεπούλημα.

Όταν και αυτοί έφτασαν σε αδιέξοδο τον ρόλο ανέλαβε ο Τσίπρας, συνιστώσες του οποίου έγιναν όλοι.

Δηλαδή όλα έχουν συνέχεια και θα ήταν άρρωστο το σύστημα αν από νωρίς δεν προετοίμαζε και δεν είχε τους ανθρώπους του στις ηγεσίες τόσο των κομμάτων όσο και των θεσμικών οργάνων του κράτους, τα συνδικάτα και οπουδήποτε χρειάζεται για να ασκεί πλήρη έλεγχο.

Η ελπίδα πλέον απομένει στον ΣΥΡΙΖΑ και σε ανθρώπους που απέδειξαν ότι μπορούν να αντισταθούν.
Το βέβαιο είναι ότι ο Τσίπρας δεν θέλει ένα κόμμα σαν το ΣΥΡΙΖΑ γιατί το καταστατικό του κόμματος δεν του δίνει την δυνατότητα να γίνει το μεγάλο αφεντικό. 

γράφει ο Ανδρέας Κεσίδης