ο παράδεισος μπορεί να περιμένει
Το ευρώ δεν
είναι Φετίχ αλλά και αν ήταν δεν είναι δικό μας.
Δεν είναι
εύκολο να προβλέψει κανείς αν θα προλάβουμε η αν θα μας προλάβουν τα γεγονότα
το βέβαιο είναι ότι αποχαιρετάμε το ευρώ είτε το θέλουμε, είτε όχι.
Αυτή την
στιγμή με την συμφωνία-μνημόνιο Τσίπρα
δεν γίνεται τίποτε διαφορετικό από αυτό που έγινε με το μνημόνιο
Παπανδρέου-Σαμαρά.
Απλά τότε
σώθηκαν οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες και τώρα θα σώσουν τα λεφτά που έδωσαν στις ελληνικές τράπεζες με την χρηματοδότηση μέσω ΕLA .
Δηλαδή θα ξανακάνουν το ιδιωτικό χρέος των τραπεζών χρέος των λαών.
Αυτός και
μόνο αυτός είναι ο λόγος που θα δώσουν τα 82 δις.
Αν δει
κανείς τα νούμερα θα το καταλάβει. Το ποσό που έδωσε ο ΕLA στις
τράπεζες είναι 90 δις και επειδή οι τράπεζες πάνε για "φούντο" (βλέπε
και χρηματιστήριο) θέλουν το ιδιωτικό χρέος τους να το κάνουν δημόσιο.
Με αυτό τον
τρόπο εξασφαλίζουν το χρέος τους με εμπράγματες αξίες και εμείς πάμε στη δραχμούλα μας γιατί το χρέος μας θα εκτιναχθεί στο διαγαλαξιακό σύμπαν.
Όλα τα άλλα
είναι παραμυθάκια και όποιος έχει διαφορετική άποψη θα πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα:
Για ποιο λόγο χρηματοδοτούν μία χώρα που έχει χρέος 320 δις την στιγμή που με την νέα
χρηματοδότηση θα εκτινάξουν το χρέος πάνω από 400 δις;
Δεν ξέρουν
ότι είναι αδύνατον μία χώρα να αποπληρώσει χρέος της τάξης του 220% του ΑΕΠ;
Το βέβαιο είναι ότι το γνωρίζουν,
όπως επίσης γνωρίζουν ότι με τέτοιο χρέος η χώρα είναι δική τους.
Αυτά στον
αγαπητό μας Τσίπρα και την ομάδα των διανοουμένων οικονομολόγων που τον
περιβάλλουν και ...για να μην ξεχνιόμαστε ευχαριστούν πολύ τους Αμερικάνους.
Χαιρετίσματα σύντροφοι ο παράδεισος μπορεί να περιμένει.
γράφει ο Ανδρέας Κεσίδης
Δημοσίευση σχολίου