Του Μωχάμεντ Ι. Μπεν Γκούζι
Το δικαστήριο της πρωτεύουσας της
Λιβύης, Τρίπολη, καταδίκασε τον γιο του Μουαμάρ Καντάφι, Σαΐφ Αλ Καντάφι σε
ποινή θανάτου. Η δική, βέβαια, έγινε απουσία του κατηγορουμένου ο οποίος είναι
φυλακισμένος στα βουνά του Ζιντάν (νοτιοδυτικά της χώρας) απο ομάδες ανταρτών
που αρνούνται να τον παραδώσουν στην φιλοισλαμική κυβέρνηση της Τρίπολης.
Εκεί ξεκινά και το παράλογο της
Λιβύης. Η χώρα πλέον έχει δύο κυβερνήσεις και πάρα, μα πάρα πολλούς στρατούς, ή
ένοπλες ομάδες, ή καλύτερα συμμορίες, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα όπως
έχουν. Η μία κυβέρνηση, αυτή που φορά τον ισλαμικό μανδύα, είναι αυτή της
δυτικής Λιβύης με πρωτεύουσα την Τρίπολη. Η δεύτερη, με έδρα το κοινοβούλιο του
Ντομπρούκ, είναι η κυβέρνηση της Κυρήνης, όπως την ονομάζουν τελευταία μέσα στα
πλαίσια διαφήμισης της διχοτόμησης. Οι ένοπλες ομάδες χωρίζονται σε δύο
κατηγορίες… βασικά τρείς… όχι τέσσερις. Λοιπόν, οι ένοπλες ομάδες είναι τόσες
πολλές, που ούτε μπορείς να τς μάθεις όλες, και πολλές φορές δεν μπορείς να
καταλάβεις καν τι ζητάνε μετά την πτώση του δικτάτορα Καντάφι. Σίγουρα όμως
παίζουν «καλά μεροκάματα» αν αναλογιστεί κανείς τους μισθούς που παίρνουν, το
λαθρεμπόριο πετρελαίου, και την μετανάστευση των Αφρικανών προς την γηραιά ήπειρο.
Αυτές οι ομάδες, αναζητώντας νομιμότητα, τάχθηκαν κάτω απο την ομπρέλα
μεγαλύτερων ενόπλων ομάδων και έτσι εν έτη 2015 τις βρίσκουμε να συμμετέχουν
στο Λιβύκου el Classico (ισλαμιστές vs κοσμικούς).
Απο όλη αυτή την σουρεάλ
κατάσταση δεν θα μπορούσε να λείψει και το δικαστικό σώμα της Λιβύης, όπου και
αυτό με την σειρά του δίνει μία πινελιά παράνοιας. Το δικαστήριο της δυτικής
Λιβύης που ελέγχεται απο τους ισλαμιστές, ανακοίνωσε τις ποινές θανάτου δια του
πυροβολισμού στον Σαΐφ Αλ Κανατφι, για υποκίνηση του εμφύλιου πολέμου το 2011,
και στον Αλ Σανούσι (δεξί χέρι του Καντάφι και πρώην αρχηγό των μυστικών
υπηρεσιών) για βασανιστήρια και συμμετοχή στον εμφύλιο. Την ίδια «τύχη» βρήκαν
και άλλοι στρατηγοί που συμμετείχαν στις εχθροπραξίες κατά του λαού τους, ενώ
πιο «άτυχοι» ήταν οι κατηγορούμενοι για κλοπές δημοσίου χρήματος, που βρήκαν
τον εαυτό τους στις φυλακές των ισλαμιστών.
Το παράλογο όμως, δεν βρίσκεται
στο ποιος αποδίδει την δικαιοσύνη, ούτε στο ότι η δική έγινε, ενώ στους δρόμους
παίζει πόλεμος, ούτε στον κύκλο αίματος που έχει μπει τυφλά ο Λιβύκος λαός,
αλλά στις αντιδράσεις που προήλθαν απο την ανακοίνωση των ποινών. Η κυβέρνηση
της ανατολικής Λιβύης aka Κυρήνη aka δημοκρατική Λιβύη aka κρυφόκανταφικοι, #we
love NATO, δεν αναγνωρίζει τους μουσάτους απεσταλμένους του θεού της δυτικής
Λιβύης, άρα ούτε τα δικαστήρια. Η φυλή του Αλ Σανούσι, ηδη σαμποτάρουν την
δυτική Λιβύη με πρώτο τους χτύπημα τον αγωγό νερού προς την Τρίπολη (οποίος
γνωρίζει απο την εσωτερική πολιτική της Λιβύης γνωρίζει και την δύναμη της
φυλής). Οι αντάρτες του Ζιντάν ανακοίνωσαν πως δεν θα παραδώσουν τον Σαΐφ στην
Τρίπολη. Οι οικογένειες των θυμάτων του πολέμου δεν ξέρουν αν μπορούν-πρέπει να
γιορτάσουν την «δικαίωση», και ο νότος είναι τόσο ξεχασμένος, που πλέον μιλάμε
για τριχοτόμηση της χώρας
"Πηγή:hitandrun.gr"
Δημοσίευση σχολίου