Πολύ μελάνι πέφτει αυτές τις μέρες για τις δηλώσεις
Ερντογάν, παρά του ότι το παιχνίδι είναι στημένο όπως στημένος
είναι και ο Σουλτάνος για να υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των αφεντάδων
του.
Το έργο Λωζάνη – Ερντογάν είναι πιστό αντίγραφο του έργου μνημόνιο – Τσίπρας.
Θυμάστε τους πανηγυρισμούς
των πρώτων "αριστερών" μηνών, όταν ο Βαρουφάκης έλεγε το περίφημο «ΟΥΑΟΥ»;
Θυμάστε την ανάσταση του …Φοίνικα τις πρώτες μέρες
της πρώτης φοράς αριστερά;
Τα Εθνικά ιδεώδη και
πατριωτικά συναισθήματα για την περήφανη διαπραγμάτευση του Τσίπρα είχαν φτάσει σε
τέτοιο σημείο που οι δεξιοί έγιναν αριστεροί καθώς έβλεπαν τον Τσίπρα σε ρόλο
Μπουμπουλίνας.
Χαζοχαρούμενοι Τσίπρας
και λαός πλέαμε σε πελάγη ευτυχίας καθώς ο ηρωικός πρωθυπουργός μας Αλέξης Τσίπρας, κατά το «Γεώργιος Πααδόπουλος», εξέφραζε στις Βρυξέλλες το αίσθημα του λαού και έβαζε
απέναντι όλα τα κοράκι της διεθνούς τοκογλυφίας.
Όμως ήταν όνειρο.
Ο Τσίπρας ήταν δικό τους παιδί
και πούλησε το όνειρο στη στιγμή.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει
και με τον Ερντογάν.
Αυτή τη στιγμή λέει ακριβώς ότι θέλει να ακούσει ο μέσος Τούρκος βλάκας, όπως ακριβώς ήθελε να ακούει τον Τσίπρα ο μέσος ΄Ελλην βλάξ, όμως κανείς δεν βλέπει τι κρύβεται από πίσω.
Κανείς δεν έβλεπε και δεν
μπορούσε να πιστέψει ότι ο Τσίπρας ήταν πουλημένος, όπως κανείς δεν μπορεί να
πιστέψει ότι ο Ερνοτγάν στήνει τον διαμελισμό της Τουρκίας και ο λαός χειροκροτεί.
Εσύ Χριστό και εγώ Αλάχ όμως
κι’ δυό μας αχ και βαχ λέει το λαϊκό άσμα και αν συνεχίσουμε στην αγρανάπαυση
του καναπέ, πολύ σύντομα Τούρκοι και Έλληνες θα βρεθούμε με κράνη και μπαλάσκες
να φωνάζουμε πόσο «μαλάκες» είμαστε.
Ανδρέας Κεσίδης
Δημοσίευση σχολίου